آگلونما

آگلونما

 

(AGLAONEMA TREUBII)

 

http://www.tebyan.com/image/big/1384/05/8216138116984793112187856254159168252172.jpg

گیاه بسیار زیبایی است با برگ های ابلق، از خانواده آراسه. ساقه ها کوتاه و برگ های بیرون آمده از غلاف ، نیزه ای شکل و خم شده به طرف پایین با طول 12 تا 15 سانتیمتر (که گاه تا 20 سانتیمتر نیز می رسند)؛ مقاومت خوبی در برابر سایه و خشکی دارد .

آگلونما در حدود چهل گونه گیاه علفى در هند و مالزى دارد كه برخى از آنها به خاطر داشتن برگ هاى ابلق به عنوان گیاه زینتى در گلخانه ها نگهدارى مى شوند.

http://www.tebyan.com/image/big/1384/05/1795611913320034172311901898222010515022113.jpg

رایج ترین آنها دو نوع A.PICTA و A.TREUBII است. «آگلونما پیكتا» از مالزى آورده شده و داراى برگ هایى به رنگ سبز تیره با لكه هاى سفید به موازات رگبرگ هاى فرعى است. اما «آگلونما تروبى» كه از جزایر سلب آورده شده گیاه زیباترى با برگ هاى كشیده و مقاوم به رنگ سبز روشن با لكه هاى خاكسترى مایل به نقره اى است و در باغچه هاى آپارتمانى جلوه خاصى دارد.

در صورتی که مدت درازی از آن مراقبت شود تنها یک میوه خواهد داد.

http://www.tebyan.com/image/big/1384/05/17241411404074322196733209816015415536.jpg

 

 

نیازها

 

نور:

 

به نور کافی احتیاج دارد، از آفتاب مستقیم بیزار است و تقریباً در همه جای آپارتمان که مقداری نور طبیعی داشته باشد می ماند .

 

دما:

 

در زمستان باید در داخل خانه نگهداری شود؛ حداقل دماى قابل تحمل این گیاه تا 15 - 10 درجه سانتیگراد است . در زمستان که رشد گیاه کندتر می شود باید آب آن را تقلیل داد و از نگهداری گیاه در نزدیکی شوفاژ یا بخاری خودداری نمود.http://www.tebyan.com/image/big/1384/05/1001021471792331101121261289818042131177254157.jpg

 

 

آبیاری:

 

اجازه دهید در بین دو آبیاری (http://www.tebyan.com/Social/House_Family/ArtAtHome/HouseholdTips/2005/3/17/10835.html) سطح خاک گلدان خشک شود زیرا آب زیادی باعث پوسیدگی گیاه می شود.(آگلونما تروبی احتیاج چندانى به نور و روشنایى ندارد. در بهار و تابستان هر دو هفته یك بار نیاز به كود محلول دارد. سطح خاك نیز باید همیشه نسبتاً مرطوب نگه داشته شود.)

 

 

رطوبت هوا:

 

برگ هاى آگلونما نسبت به خشكى هوا حساس هستند و بهتر است در آپارتمان هاى گرم و خشك هر روز سطح برگ ها با آب اسپرى (ریز) شود.http://www.tebyan.com/image/big/1384/05/1891215123550129253216124170776211139181.jpg

 

 

خاک:

 

مخلوط خاک گلدانی (خاکبرگ، ماسه ، پیت، خاک باغچه) با قابلیت نفوذ خوب (به طور کلی خاك غنى از خاكبرگ و اسیدى را مى پسندد).

 

تکثیر:

 

تكثیر این گیاه عمدتاً در فصل تابستان صورت مى گیرد. مانند دیفن باخیا (http://www.tebyan.com/Social/House_Family/Gardening/2005/8/4/12327.html) تکثیر می شود یعنی هم می توان ساقه بدون برگ را به صورت افقی در ماسه کاشت یا قلمه برگدار را کاشت یا از جوانه هایی که از خاک خارج می شوند استفاده کرد. باید دقت کرد که نباید هوا به ریشه برسد، بنابراین خاک اطراف ریشه را کاملاً فشرده می نمایند.

 

تغییر گلدان:

 

هر سه سال یک مرتبه در فصل بهار گلدان را عوض می کنند و این در موقعی است که ریشه، دو سوم فضای گلدان را اشغال کرده باشد.

 

نکته:

 

اگر برگ ها خیلی آویزان هستند برگ ها را دسته کنید و چند روز درون روزنامه بپیچید تا برگ ها شکل ایستاده به خود بگیرند .http://www.tebyan.com/image/big/1384/05/216882441161561569012104124761972449344.jpg

 

 

مشکلات نگهداری گیاه

 

- برگ ها پژمرده و نوک آنها قهوه ای می شود. علت آن کمی رطوبت هوای اطراف گلدان است.

- برگ ها مجعد و پیچیده می شود و لبه برگ ها قهوه ای می گردد. علت آن سردی بیش از اندازه هوا و کمی رطوبت هوای اطراف گلدان است.

- برگ ها روبه زردی می گذارد و لکه های سفیدی در سطح آن ظاهر می گردد. علت آن هجوم کنه های بسیار ریزی است که در محل دمبرگ و زیر آن وجود دارد. برای جلوگیری از آن باید با مالاتیون دو در هزار یک مرتبه در هفته از اول بهار سمپاشی نمود. همچنین غبار پاشی سطح و زیر برگ ها با آب ولرم باید به طور مرتب انجام گیرد.

 

نور

نور نخستین نیاز یک گیاه است. گیاهان غذای خود را از طریق فوتوسنتز و در نور خورشید تهیه میکنند. البته گیاهان متفاوت به میزانهای مختلفی از نور نیاز دارند. همواره باید هنگام تهیه یک گیاه، درباره نوع نوری که به آن نیاز دارد سوال کنید. نوع نور مورد نیاز گیاهان به سه دسته تقسیم میشود:

 

• نور مستقیم - در این حالت نور خورشید بدون هیچ مانعی مستقیما با گیاه برخورد میکند.

• نور غیر مستقیم - در این حالت نور خورشید فضای اتاق را روشن میکند و به گیاه میرسد اما مستقیم بر روی آن نمیتابد.

• نور پخش شده یا ***** شده - نور در این حالت از یک واسطه مانند پرده نازک یا صفحه ای مانند شیشه مات عبور میکند و سپس به گیاه میرسد.

 

 

http://www.farya.com/images/all/plant1.jpg

 

بسادگی با کمک یک مداد می توانید رطوبت

خاک را اندازه بگیرید.

 

آب

شما میتوانید یک مداد را در خاک گلدان فرو برده و با امتحان سر آن از نمناک بودن خاک مطمئن شوید.

 

 

گاهی یک باغبان میتواند از با آبیاری بیش از حد و از روی محبت گیاهی را بکشد. این یکی از شایعترین اشتباهات در زمینه نگهداری از گیاهان خانگی است. خاک هر گیاه در فاصله دو آبیاری به میزان خاصی رطوبت نیاز دارد. بعضی از آنها باید خاکی دائما مرطوب داشته باشند و بعضی باید در این فاصله کاملا خشک شوند. این هم سوالی است که پاسخ آنرا باید از فروشنده و یا شخصی وارد به باغبانی بپرسید. چند نکته مهم در آبیاری:

 

• در فاصله دو آبیاری میزان رطوبت خاک را به کمک یک چوب، مداد یا حتا انگشت خود اندازه بگیرید. چوب یا انگشت خود را در زیر لایه رویی خاک فرو کنید تا از میزان نم آن مطلع شوید.

• بهترین وسیله آبیاری، آب پاش است و آبیاری باید در اطراف ساقه انجام شود.

• گیاه را طوری آبیاری کنید که اضافه آب از سوراخ زیر گلدان خارج شود.

• از آب ولرم یا گرم استفاده کنید زیرا آب سرد موجب وارد شدن شوک به ریشه ها شده و به آنها صدمه میزند.

• پس از آبیاری با اسپری کردن آب به شاخ و برگها برای گیاه محیطی مرطوب ایجاد کنید.

• بعضی از انواع گلدانهای تزئینی فاقد روزنه خروج آب هستند. شما میتوانید گیاه خود را در ظرفی کوچکتر و دارای روزنه، قرار داده و سپس آنرا در گلدان مورد نظر خود قرار دهید.اما به یاد داشته باشید که گلدلن کوچکتر را به کمک چند تکه سنگریزه یا پایه، طوری قرار دهید که کف آن مماس با سطح زیرین ظرف تزئینی نباشد و راه برای خروج آب اضافه باز باشد.

 

غذا

گیاهان نیازهای خاص غذایی دارند و در اینجا هم، زیاده روی در تغذیه گیاه، آنرا از بین میبرد. غذای گیاهان یا کودهای شیمیایی، در سه شکل کلی عرضه میشود:

 

• حلال در آب - که شامل پودر یا مایعی است که با آب رقیق شده و بر روی گیاه یا خاک آن ریخته میشود.

• غذای جامد میخی شکل - این نوع کود به شکل میخ یا کپسولهایی فشرده است که در خاک فرو برده میشود و به تدریج مواد غذایی را آزاد میکند.

• کود دانه ای - این کود که به شکل دانه های ریز ساخته میشود بر روی خاک اطراف ساقه پاشیده میشود و کم کم همراه با آب به داخل خاک نفوذ پیدا میکند.

 

 

http://www.farya.com/images/all/plant2.jpg

 

هنگام تعویض گلدان آنرا یک سایز بزرگتر

انتخاب کنید.

 

تعویض گلدان

هنگامی که شاخ و برگ یک گیاه بیش از حد سنگین شود یا اینکه ریشه های آن از روزنه خروج آب بیرون بزنند، زمان تعویض گلدان فرا رسیده است.

 

گیاه خود را به گلدانی که تنها کمی از گلدان قبلی بزرگتر است منتقل کنید.

 

هنگامی که گیاهی را از گلدان خارج میکنید، گلدان را با یک دست نگه دارید و با دست دیگر محکم ساقه ها را نگه دارید و گیاه را به آرامی بیرون بکشید.

 

 

http://www.farya.com/images/all/plant3.jpg

 

هنگام تعویض گلدان، گیاه را با یک دست

ادامه نوشته

فیکوس بنجامین

فیکوس بنجامین

 

شامل انواعی مانند بنجامین سبز، ابلق، سیلور، زعفرانی، آمستر، شیدا، پرتقالی و مینیاتوری است. این گیاه به مکانی پر نور نیاز دارد که بهترین محل برای آن پنجره های جنوبی و نور غیر مستقیم از پشت پرده است. آبیاری این گیاه در تابستان باید هفته ای دوبار و در زمستان هفته ای یک بار باشد. بنجامین در تابستان، یک روز در میان احتیاج به اسپری آب روی برگ هایش دارد تا رطوبت نسبی اش تأمین شود. مهندس مهدی بابایی، مسئول دفتر فضای سبز شهرداری منطقه چهارده درباره شرایط نگهداری سایر گیاهان آپارتمانی چنین می گوید:آگلونما گیاهی بوته ای است. بهترین شرایط نوری برای این گیاه، پشت پنجره های شمالی و مکان های کم نور است. برای تأمین رطوبت نسبیِ، این گیاه در تابستان باید هر روز اسپری آب شود و در زمستان هر دو روز یک بار. اما دراسنا که شامل دراسنای بلالی سبز، در اسنای بلالی ابلق، دراسنای پرچمی و دراسنای قرمز است، باید پشت پنجره های جنوبی گذاشته شود تا از نور غیرمستقیم استفاده کند. این گیاه باید در تابستان هفته ای دو بار آبیاری شود. اما فاصله بین دو آبیاری با توجه به شرایط دمایی باید به گونه ای تنظیم شود که سطح خاک گلدان خشک باشد.

دیفن باخیا یا سُم برگ از نظر شرایط نوری همانند دراسنا است، اما آبیاری آن در تابستان هر چهار روز یک بار و در زمستان هر ده روز یک بار کفایت می کند و رطوبت نسبی این گیاه در تابستان باید یک روز در میان از طریق اسپری روی برگ ها تأمین شود.

پتوس یکی دیگر از گیاهان آپارتمانی است که شامل دو نوع سبز و ابلق است. این گیاه به نور حساسیت زیادی نشان می دهد و حتی در محیط هایی با نور کم می تواند به رشد خود ادامه دهد. آبیاری پتوس در تابستان هفته ای دوبار و در زمستان هر ده روز یک بار کفایت می کند اما به جهت حفظ طراوات و شادابی برگ ها باید هر روز اسپری آب کم املاح انجام شود.

 

اما نگهداری گیاهان آپارتمانی، مشکلاتی را هم با خود به همراه دارد. دو مشکل عمده ای که اکثر گیاهان آپارتمانی در تهران با آن مواجه هستند یکی وجود توده های متحرک سفید رنگ با پوشش آردی به نام شپشک آردآلود است. این حشره از شیره پرورده گیاه تغذیه کرده و باعث افت گیاه می شود. شیوه مبارزه با این حشره، استفاده از سموم تماسی مانند مالاتیوم، دیازنیون، گوزاتیون به صورت وتاول(پودر) به نسبت به یک قاشق مرباخوری ( دو سی سی در یک لیتر آب به اضافه پنج تا شش قطره مایع ظرفشویی ) است که باید روی سطح برگ ها و پشت آنها اسپری شود و در صورتی که مؤثر واقع نشود باید دو هفته بعد تکرار شود. اما نکته ای که باید به آن توجه کرد این است که با عنایت به این که این حشرات از شیره گیاهی تغذیه می کنند، می توان از سموم سیستمیک نیز جهت مبارزه استفاده کرد.

دومین مشکل، وجود کرم خاکی یا خرخاکی داخل خاک گلدان هاست که این امر با توجه به وجود این گیاهان در داخل آپارتمان باعث کثیفی محل سکونت و بد منظر شدن اطراف گیاه می شود. روش مبارزه با این مشکل استفاده از سموم سوین یا لیندین ( وتاول پودری) به نسبت یک قاشق مرباخوری در یک لیتر آب است. این آب باید به عنوان آب آبیاری روی سطح خاک استفاده شود.

بدون تردید رعایت نکات علمی برای نگهداری از گیاهان آپارتمانی و فراهم کردن شرایط مناسب زیستی برای این گیاهان، تأثیر به سزایی در رشد، پرورش، سبزی و طراوت آنها دارد، اما نباید این نکته را فراموش کرد که گیاهان همانند ما انسان ها دارای احساسات و عواطف هستند و احساس ما را نسبت به خودشان به خوبی درک می کنند. اگر ما یاد بگیریم که جمله های تأکیدی مثبت را برای خود نهادینه کنیم ، بهتر می توانیم این نعمت های الهی را باور کرده، با آنها ارتباط برقرار کنیم و بهره وری مثبت داشته باشیم.

بیایید احساسات خود را به آزمون بگذاریم، امتحان کنیم و نتیجه اش را ببینیم. به طبیعت روی آوریم. اگر نمی توانیم باغ و باغچه داشته باشیم، سبزی هر چند کوچک را در گلدان های گلی به خانه هایمان دعوت کنیم. به امید روزی که لطافت این سبزی روح و روان ما را فراگیرد.

 

بنجامین ( BENJAMINA )

 

 

 

http://www.tebyan.com/image/big/1384/06/1162371341501501921538114925214317323778188253.jpg

گیاهی بسیار زیباست از خانواده انجیر ( موراسه ) که برگ های کوچک با رنگ سفید و سبز به صورت ابلق در آن دیده می شود. معمولاً بنجامین را به دلیل حساسیت بالا و مقاومت کم در برابر عوامل محیطی روی فیکوس بنجامین (عکس زیر) پیوند می زنند تا مقاومتر شود که در صورت مشاهده برگ های سبز یکنواخت بهتر است قطع شوند تا گیاه ابلق بهتر رشد کند.

http://www.tebyan.com/image/big/1384/06/148239151582151072244861051285312915940168.jpg

نیازها

نور : به نور بیشتری نسبت به سایر گیاهان آپارتمانی نیازمند است اما تابش مستقیم آفتاب را تحمل نمی کند (معمولاً بهترین نور حالتی است که گلدان در زیر سایه بان جنوبی طوری قرار گیرد که آفتاب به گلدان گیاه برسد اما به برگ های گیاه آفتاب نتابد و برگ ها در سایه ( نور کامل ) باشند.

http://www.tebyan.com/image/big/1384/06/16124412661691416614710917921491983689145.jpg

نکته : چون بنجامین نسبت به تغییر عوامل محیطی بسیار حساس است و با کمترین تغییری برگ های آن ریزش می کند از چرخاندن و جا به جایی گلدان بپرهیزید.

هنگامی که گیاه تازه خریداری شده را به خانه می آورید برخی از برگ های آن زرد یا قهوه ای می شوند؛ انتظار نداشته باشید برگ های زرد یا قهوه ای یا ریخته ، مجدداً رشد کنند؛ در عوض بهتر است مراقبت کنید که محیط گیاه کاملاً مناسب باشد. برگ هایی که از این پس می رویند می توانند رشد و نمو خوبی داشته باشند.

http://www.tebyan.com/image/big/1384/06/2072011721971131271682493316719823145652150.jpg

دما : حداقل درجه حرارت در زمستان 15 و در تابستان حداکثر 24 درجه. در زمستان حتماً باید در اتاق نگهداری شود (نسبت به سرما حساس است) .

http://www.tebyan.com/image/big/1384/06/10215856118186109171552253082552422001126.jpg

آبیاری : در بین دو آبیاری اجازه دهید تا سطح خاک خشک شود ( باید به اندازه یک انگشت در زیر خاک را بازدید نمود، اگر خشک بود باید آبیاری بعدی صورت گیرد ). معمولاً در خانه ها به دلیل عدم رعایت این مسئله و آبیاری بیش از اندازه گیاه از بین می رود. بهتر است از آبی که چند ساعت در محیط بوده و هم دمای محیط است برای آبیاری استفاده شود، هرگز با آب سرد آبیاری نکنید .

خاک : بهترین خاک کمپوست (

ادامه نوشته

بسترهای کشت، تکثیر و پرورش گیاهان زینتی

بسترهای کشت، تکثیر و پرورش گیاهان زینتی

انواع محیط‌های كشت برای ریشه‌زایی

- ماسه؛

- پرلایت؛

- ورمیکولایت؛

- مخلوط ماسه و پرلایت.

ماسه

- محیط کشت معروف؛

- فاقد هر گونه عناصر؛

- ارزش آن به واسطه وجود تخلخل كافی، وجود اكسیژن و حفظ رطوبت.

اولین محیط كشت ماسه است كه برای ریشه‌دار کردن گیاهان ارزشی خاص دارد، زیرا قلمه‌های جدا شده از پایه‌های مادری ذخیره غذایی به اندازه کافی دارند. اندازه ذرات ماسه و تخلخل بین این ذرات بسته به نوع قلمه‌ها متفاوت است پس بهتر است که برای قلمه‌های مختلف اندازه معینی از محیط کشت را استفاده کنیم.

پرلایت

- منشا آتشفشانی؛

- سفید رنگ؛

- فاقد هرگونه ذخیره غذایی؛

- ارزش آن به واسطه ذخیره آب تا 4 برابر وزن خود.

دومین محیط کشت که برای تکثیر قلمه‌ها استفاده می‌کنیم پرلایت است. و به دلیل خصوصیات ذكر شده، در ریشه‌دار شدن قلمه‌ها یا گیاهانی که در غیر محیط خاک پرورش می‌یابند بسیار مفید و مناسب است. اندازه ذرات پرلایت بین 4- 2/1 میلی‌متر است و بسته به نوع مصرف و نوع قلمه برای تکثیر از پرلایت‌های نرم و نسبتاً درشت استفاده می‌کنیم. معمولاً مخلوطی از پرلایت‌های خیلی نرم و نسبتاً درشت به نسبت مساوی ترکیب می‌کنیم و بعنوان یک بستر ریشه‌زایی از آن استفاده می‌شود.

ورمیكولایت

- ماده معدنی از نوع میكا؛

- حاوی سیلیکات منیزیم، آلومینیم و آهن است.

در حقیقت یک رس حرارت دیده است که می‌تواند مقدار زیادی آب را جذب کند. ورمیکولایت بدلیل قیمت نسبتاً بالایی که دارد مصرف چندانی ندارد. بعلاوه بعلت جذب آب حجمش زیاد می‌شود و نباید تحت فشار قرار گیرد، زیرا تخلخلش را از دست می‌دهد. فقط در موارد خاص برای سازگاری دادن یک گیاه حاصل از کشت بافت در محیط جدید از این ماده استفاده می‌شود. بنابر این برای تکثیر معمول و متداول گیاهان عمدتاً ماده مورد مصرف پرلایت یا ماسه است.

مخلوط ماسه و پرلایت

- به نسبت مساوی مخلوط می‌شوند؛

- در سطح كاربردی مصرف زیادی دارد.

چهارمین محیط كشت، مخلوط ماسه و پرلایت است. به نسبت مساوی یک حجمی از پرلایت و ماسه نرم (همان چیزی که در اصطلاح باغبانی ماسه بادی می‌گویند) را با هم مخلوط می‌کنند و قلمه‌ها را در آن قرار می‌دهند. بعد از ریشه‌دار شدن قلمه‌ها و اطمینان از حجم ریشه، قلمه‌ها به محل مناسب دیگر انتقال می‌یابند.

محیط‌های کشت قلمه‌ها فاقد هر گونه ذخیره غذایی بوده و بدلیل آنکه فوق‌العاده سبک هستند تخلخل زیادی دارند و نمی‌توانند مواد غذایی را به مدت زیادی در خود نگه دارند. بعد از ریشه‌دار شدن گیاهان چون نیاز به عناصر معدنی در گیاه خیلی بالا می‌رود، در یک خاک مناسب که ذخیره کافی این مواد را دارند کشت می‌شوند.

محیط‌های پرورشی گیاهان – كشت خاكی

- متداولترین محیط کشت شناخته شده خاک یا Soilاست. تعریف خاک و انتظاری که از خاک برای نگهداری طولانی یک گیاه می‌رود، بسته به نوع گیاه و نیاز خاص غذایی آن گیاه متفاوت است. گیاهان علفی و آپارتمانی نیاز به یک بافت بسیار سبک دارند، بافتی که تخلخل کافی دارد و آب را به اندازه مناسب در خود نگهداری می‌کند و ریشه‌ها در آن بخوبی تنفس می‌کنند.

- ترکیبی با نسبت مساوی از خاک برگ، ماسه بادی و خاک زارعی و دارای یک بافت خوب و مناسب برای پرورش گیاهان آپارتمانی اصطلاحاً خاک سبک نامیده می‌شود.

- خاک سنگین در باغبانی کاربرد خیلی زیادی ندارد، فقط گیاهانی که ساختمان ریشه‌ای بسیار قطور و قوی دارند مثل گل كاغذی و هم‌چنین شاه‌پسند درختی و درختچه ختمی چینی در خاک‌های سنگین بهتر رشد و نمو می‌کنند.

- غیر از خاك تركیبات مصنوعی دیگر م

ادامه نوشته

انواع گلكاری یا Flowery culture

انواع گلكاری یا Flowery culture

گیاهان گلدار گلدانی یا Pot Plant؛ گیاهانی که در فضای مستور آپارتمان رشد و نمو می‌کنند و بخش زینتی آن‌ها همان گل است. مانند گل حنا، سیکلامن ایرانی، آزالیا و ...

گل‌های شاخه بریده یا Cut Flowers؛ گروه بسیار بزرگی از گیاهان زینتی در این رده هستند. تعداد زیادی از گیاهان زینتی بعنوان بخش‌های بریده شده و جدا از پایه مادری قابل عرضه به بازار هستند. نظیر انواع میخک، ژربرا، رز و ارکیده.

بسته به نوع بازار و سلیقه خریداران تقریباً همه گیاهان Cut Flowers شبیه بهم عرضه می‌شوند. اینطور که برآورد نشان می‌دهد معمولاً میخک، رز و ژربرا سه محصول رده اول تا سوم گل‌ها شناخته شده‌اند.

 

درختان، درختچه‌ها و پیچ‌های زینتی یا Trees, Shrubs and Climbers؛ این مجموعه در کشت و کار گیاهان زینتی جایگاه ارزنده‌ای دارد و ایران می‌تواند در این قسمت موقعیت خوبی کسب کند.

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

از لحاظ موقعیت مصرفی گیاهان زینتی را به سه دسته تقسیم می‌کنند :

از لحاظ موقعیت مصرفی گیاهان زینتی را به سه دسته تقسیم می‌کنند :

گیاهان یك ساله یاAnnual Plants ؛ گیاهان زینتی که بعنوان گل‌های فضای سبز استفاده می‌شوند. این گیاهان معمولاً مقاوم به سرما نیستند و دوره زندگی نسبتاً کوتاهی دارند. مانند گل اطلسی و آحار.

گل‌های دائمی یا Perennial Plants؛ گیاهانی که بیش از یک سال در فضای آزاد قابلیت رشد و نمو دارند. مانند گل تاج‌الملوك، داودی و زنبق‌های دائمی.

گیاهان آپارتمانی یا Indoor Plants؛ گیاهانی که فقط در فضای محدود آپارتمان‌ها و گلخانه‌ها قابل نگهداری هستند. مانند برگ انجیلی و فوتوس.

انجام تحقیقات برای صادرات گل‌ها و گیاهان زینتی یك امر مسلم و ضروری است. هم‌چنین مجموعه عواملی که در این راستا باید مد نظر قرار گیرند عبارتند از :

نوع خاک و بستر مورد پرورش گیاهان؛

نوع محصول ارائه شده؛

تداوم تولید در طی یک زمان معین.

ادامه نوشته

جایگاه ایران از نظر جغرافیایی

جایگاه ایران از نظر جغرافیایی

موقعیت جغرافیایی ایران از دو نظر قابل ارزش است :

- از نظر آب و هوایی

- موقعیت نسبت به كشورهای همسایه.

 

1- ایران در یک منطقه پر رود با طول روز بلند و روشنایی کامل آفتاب قراردارد و از این نظر می‌تواند در بسیاری از هزینه‌های مربوط به گرم كردن و روشن نگه داشتن گلخانه‌ها كه برای کاشت و تکثیر گیاهان زینتی اهمیت زیادی دارد، صرفه جویی كند.

2- موقعیت ایران بدلیل قرار داشتن در کنار کشورهای پر مصرف گل و گیاه از نظر اقتصادی حائز اهمیت است. همسایه‌های شمالی و جنوبی ایران از خریداران بسیار خوب گیاهان زینتی هستند. ایران با داشتن یک بازار متعادل و نسبتاً ثابت و دائمی قادر است جایگاه واقعی خود را در این عرصه پیدا کند.

كشورهای مهم تولید كننده و مصرف كننده گل و گیاه

1- هلند 2- ایتالیا 3- آلمان 4- سوئیس 5- دانمارك 6- بلژیك 7 - سوئد 8- ژاپن 9 - انگلستان 10- استرالیا 11- فرانسه 12- اسپانیا 13- آمریكا

همانطور كه مشاهده می‌كنید هلند مقام اول در بین همه كشورها را دارد و بقیه كشورها در رتبه بعدی قرار گرفته‌اند. از لحاظ موقعیت جغرافیایی و آب و هوایی و هم‌چنین وضعیت نیروی کار، ایران در مقایسه با هلند از موقعیت مناسب‌تر و ارزان‌تری برخوردار است. ارز آوری گل و گیاه برای ایران یک موقعیت انحصاری است. در کشور ما گاهی ارز آوری گل‌ه

ادامه نوشته

گلکاری ، آشنایی با مفاهیم

گلکاری ، آشنایی با مفاهیم

جایگاه گلکاری در ایران

اهمیت تاریخی: قدمت کشت و كار و نگهداری گل‌ها در ایران شاید همزمان با شروع کشاورزی بوده است. با نگاهی به تاریخ و فرهنگ ایران بنظر می‌آید که همواره ایرانیان در زمینه موضوعات مرتبط با گل‌ها جایگاه خوب و ارزنده‌ای داشته‌اند. اهمیت اقتصادی: شاید قدیمی‌ترین گلخانه‌های موجود در ایران كه در حال حاضر هم فعال هستند قدمتی در حدود 75 – 70 سال دارند. در حقیقت اهمیت اقتصادی این رشته، سابقه طولانی در ایران دارد. زمانی كه بسیاری از کشورها نامی در زمینه پرورش گل و گیاه نداشته اند کشور ما با داشتن گلخانه‌های خوب و قابل قبول در زمان خود وضعیتی مناسب داشته است. کشت و كار پرورش گل‌های زینتی در ایران بعنوان یک رشته اقتصادی سابقه‌ای به قدمت احداث گلخانه‌ها ندارد اما از زمان‌های گذشته، گلخانه‌دارها کار تکثیر و پرورش گیاهان را برای سرگرمی، و گذران اوقات فراغت انجام می‌دادند. در سال‌های اخیر بدلیل نیاز روز افزون بازار و خواست افراد جامعه و بدلیل محدود شدن فضای زندگی مردم این وضعیت کاملاً تغییر كرده است. بطوری که در سال‌های اخیر احداث گلخانه‌های نسبتاً مجهز و كارآمد بمنظور کشت و پرورش و تكثیر گیاهان زینتی و نیز توسعه اقتصادی پیشرفت زیادی داشته است. ایران یکی از خواستگاه‌ها و زادگاه‌های طبیعی گیاهان زینتی از جمله لاله، سنبل، زنبق، سیکلمه و برخی از درختچه‌ها و تعداد زیادی از درختان

ادامه نوشته

پرورش : گل نيلوفر

پرورش : گل نيلوفر

 

 

نوشته : مهندس منوچهر كارگر

 

 

http://taftan.persiangig.com/%D9%86%D9%8A%D9%84%D9%88%D9%81%D8%B11.jpg

 

 

گل نيلوفر

Ipomea

 

گل نيلوفرIpomaea L. را همه ميشناسند .

اين گل از قديم الايام در ايران كاشته ميشده و از گلهائيست كه كاشتن آن خيلي آسان و بي زحمت است .اين گل بصورت پيچك به دور شاخه درختان و يا تنه درختان و تيرهاي چراغ برق و يا پايه هاي آلاچيق پيچيده و بالا ميرود .

بلندي آن بنا به تكيه گاهي كه به آن پيچيده تغيير مي كند و تا چندين متر ارتفاع پيش ميرود .

http://taftan.persiangig.com/%D9%86%D9%8A%D9%84%D9%88%D9%81%D8%B13.jpg

اقسام قابل توجه اين گل عبارتند از :

 

1 ـ نيلوفر ارغواني I. purpurea : كه بوته اش باندازه كافي بلند شده بخوبي دور نخ يا سيم يا پنجره پيچيده آنرا سبز و پُر گل مينمايد .

از اين قسم جورهاي متعددي با گل سفيد ، صورتي ، بنفش ، ابلق يا حاشيه دار وجود دارد كه گل تمام آنها قبل از طلوع آفتاب باز شده تا يكي دو ساعت از روز دوام ميكند .

http://taftan.persiangig.com/%D9%86%D9%8A%D9%84%D9%88%D9%81%D8%B15.jpg

2 ـ نيلوفر ستاره آبي I. blue star : يكي از اقسام بسيار زيباي نيلوفر ميباشد كه رنگ گلهاي آن نقره آبي و گلهاي آن كه هر روز يك دسته باز ميشود از صبح تا چهار بعد از ظهر دوام ميآورد .

 

 

هواي خنك با اين گل سازگارتر از آفتاب گرم است .

گل نيلوفر براي پوشاندن پنجره ها و آلاچيقها و يا تيرهاي چراغ برق و پايه و ستون هاي ايوانها خيلي مناسب است .

http://taftan.persiangig.com/%D9%86%D9%8A%D9%84%D9%88%D9%81%D8%B14.jpg

تكثير :

زياد كردن اين گل به روش كاشتن بذر آن امكان پذير است .

بذر گل نيلوفر را اوائل فروردين در محل اصلي آن ميكارند .

http://taftan.persiangig.com/%D9%86%D9%8A%D9%84%D9%88%D9%81%D8%B12.jpg

اين گياه در هر خاك و آب و هوا

ادامه نوشته

پرورش :گل هميشه بهار

پرورش :گل هميشه بهار

 

 

نوشته : مهندس منوچهر كارگر

 

http://taftan.persiangig.com/%D9%87%D9%85%D9%8A%D8%B4%D9%87%20%D8%A8%D9%87%D8%A 7%D8%B11.jpg

 

 

گل هميشه بهار

Calendula officinalis

(Soucis)

گل معروف به هميشه بهار Calendula officinalisگياهي قديمي است كه از قرنها پيش آنرا بيشتر براي اثر طبي كه معتقد بودند در برگهايش وجود دارد ميكاشته اند .

ولي اخيرأ جورهاي مختلف و قابل توجهي از آن بدست آورده اند كه در گلكاريها ميكارند . مانند :

1 ـ هميشه بهار شهاب C. Meteor : كه كلاپرك پُرپَرَش متناوبأ نارنجي و قرمز است .

 

http://taftan.persiangig.com/%D9%87%D9%85%D9%8A%D8%B4%D9%87%20%D8%A8%D9%87%D8%A 7%D8%B12.jpg

 

2ـ هميشه بهارراديو نارنجي پُرپَرC. double Radio-orange :

3 ـ گل هميشه بهار ملكه C.Arvensis: كه كلاپركش زرد روشن به رنگ زردآلو است .

4ـ هميشه بهارپُرپَركورنيش طلائيC. double corniche d’ or: كه بوته اش كرپه و چپيده بهم است ، بلندي تمام اين جورها از 35 سانتيمتر تجاوز نمي كند .

 

 

http://taftan.persiangig.com/%D9%87%D9%85%D9%8A%D8%B4%D9%87%20%D8%A8%D9%87%D8%A 7%D8%B13.jpg

 

گل هميشه بهار گياهي بتمام معني روستائي ميباشد كه در مقابل سرما بخوبي مقاومت ميكند .

بنابراين بذرش را در مهر ماه سال قبل روي خزانه كاشته ، پس از آنكه نهال ها قابل نشاء كردن شدند ، آنها را روي خزانه دوم نشاء ميكنند ،

ادامه نوشته

پرورش: پیچ امین الدوله

پرورش: پیچ امین الدوله

نوشته : مهندس منوچهر کارگر http://www.calfloranursery.com/images/pics/i_j_k_l/lonicera_aureoreticulata.jpg

پيچ امين الدوله

LONICERA

پيچ امين الدوله ، Lonicera از گياهان خانواده كاپريفولياسه Caprifoliacea

 

و جزو گياهان بالارونده و متداول قديمي بوده و در بيشتر منازل قديمي براي

 

پوشش آلاچيق ، چَپَر ، داربست هاي چوبي ازآن استفاده ميكردند .

 

اين گياه به نام امين الدوله صدر اعظم ايران در دوران سلطنت قاجار از اين جهت

 

نامگذاري شده كه گويا اولين بار توسط امين الدوله به ايران آورده شده است در حالي

 

كه نام علمي آن لوني سرا Lonicera ميباشد .

 

از انواع مشهور آن عبارتند از :

 

1 ـ پيچ امين الدوله پريكلي منيوم L.periclymenium: است كه عطري بسيار دلپذير دارد .

http://tbn0.google.com/images?q=tbn:zmylN8TWoXoP9M:http://www.floralimages.co.uk/images/lonicera_periclymenum_b07.jpg (http://images.google.fr/imgres?imgurl=http://www.floralimages.co.uk/images/lonicera_periclymenum_b07.jpg&imgrefurl=http://www.floralimages.co.uk/plonicperic.htm&h=375&w=500&sz=84&hl=fa&start=11&tbnid=zmylN8TWoXoP9M:&tbnh=98&tbnw=130&prev=/images%3Fq%3DLONICERA%26gbv%3D2%26ndsp%3D20%26hl%3 Dfa%26inlang%3Dar%26sa%3DN%26ie%3DUTF-8)

 

گلهاي لوله اي شكل گلدسته اي به رنگهاي سفيد ، كرم و ارغواني ملايم تمام گياه را

 

مي پوشاند .

 

شكفتگي گلهايش از اواسط خرداد تا شهريور ماه است .

 

2 ـ پيچ امين الدوله بلژيكا L.belgica: كه شكفتگي گلهايش زودرس ميباشد.

 

http://tbn0.google.com/images?q=tbn:eAnyGHkjfwyNPM:http://www.vanbelle.com/images/plant%2520guide/vines/lonicera-belgica.jpg (http://images.google.fr/imgres?imgurl=http://www.vanbelle.com/images/plant%2520guide/vines/lonicera-belgica.jpg&imgrefurl=http://www.vanbelle.com/what_plants_vines.htm&h=798&w=800&sz=293&hl=fa&start=120&tbnid=eAnyGHkjfwyNPM:&tbnh=143&tbnw=143&prev=/images%3Fq%3DLONICERA%26start%3D100%26gbv%3D2%26nd sp%3D20%26hl%3Dfa%26inlang%3Dar%26sa%3DN%26ie%3DUT F-8)

 

 

گلبرگها به رنگهاي گوناگون مشاهده ميشوند و بخصوص قسمت خارجي گلبرگها تيره تر

 

است .

 

3 ـ پيچ امين الدوله سرو تينا Serotina: كه شكفتگي گلهايش به كندي وآرام صورت ميگيرد.

 

از ارقام ديگر اين گياه نوعي دورَگِه وجود دارد كه گلهاي زرد پرتقالي و برگهاي دائمي

 

دارد.

 

گلهاي اين گونه بخصوص بدون عطر و داراي دوام طولاني است و ازتيرماه تا آذرماه

 

ادامه دارد.

 

دو رَگِه ديگري از اين درختچه وجود دارد كه داراي گلهاي زرد ارغواني بوده و فقط در

 

تابستان گل ميدهد .

 

ادامه نوشته

گیاهان گلدانی

گیاهان گلدانی، تزئین زنده و زیبای خانه هستند و هر کسی با دانستن نیازهای ابتدایی این گیاهان که شامل نور، آب و غذا است، میتواند از آنها نگهداری کند و از این کار بسیار لذت ببرد.

 

نور

نور نخستین نیاز یک گیاه است. گیاهان غذای خود را از طریق فوتوسنتز و در نور خورشید تهیه میکنند. البته گیاهان متفاوت به میزانهای مختلفی از نور نیاز دارند. همواره باید هنگام تهیه یک گیاه، درباره نوع نوری که به آن نیاز دارد سوال کنید. نوع نور مورد نیاز گیاهان به سه دسته تقسیم میشود:

 

• نور مستقیم - در این حالت نور خورشید بدون هیچ مانعی مستقیما با گیاه برخورد میکند.

• نور غیر مستقیم - در این حالت نور خورشید فضای اتاق را روشن میکند و به گیاه میرسد اما مستقیم بر روی آن نمیتابد.

• نور پخش شده یا ***** شده - نور در این حالت از یک واسطه مانند پرده نازک یا صفحه ای مانند شیشه مات عبور میکند و سپس به گیاه میرسد.

http://www.farya.com/images/all/plant1.jpg

بسادگی با کمک یک مداد می توانید رطوبت

خاک را اندازه بگیرید.

 

آب

شما میتوانید یک مداد را در خاک گلدان فرو برده و با امتحان سر آن از نمناک بودن خاک مطمئن شوید.

 

 

گاهی یک باغبان میتواند از با آبیاری بیش از حد و از روی محبت گیاهی را بکشد. این یکی از شایعترین اشتباهات در زمینه نگهداری از گیاهان خانگی است. خاک هر گیاه در فاصله دو آبیاری به میزان خاصی رطوبت نیاز دارد. بعضی از آنها باید خاکی دائما مرطوب داشته باشند و بعضی باید در این فاصله کاملا خشک شوند. این هم سوالی است که پاسخ آنرا باید از فروشنده و یا شخصی وارد به باغبانی بپرسید. چند نکته مهم در آبیاری:

 

• در فاصله دو آبیاری میزان رطوبت خاک را به کمک یک چوب، مداد یا حتا انگشت خود اندازه بگیرید. چوب یا انگشت خود را در زیر لایه رویی خاک فرو کنید تا از میزان نم آن مطلع شوید.

• بهترین وسیله آبیاری، آب پاش است و آبیاری باید در اطراف ساقه انجام شود.

• گیاه را طوری آبیاری کنید که اضافه آب از سوراخ زیر گلدان خارج شود.

• از آب ولرم یا گرم استفاده کنید زیرا آب سرد موجب وارد شدن شوک به ریشه ها شده و به آنها صدمه میزند.

• پس از آبیاری با اسپری کردن آب به شاخ و برگها برای گیاه محیطی مرطوب ایجاد کنید.

• بعضی از انواع گلدانهای تزئینی فاقد روزنه خروج آب هستند. شما میتوانید گیاه خود را در ظرفی کوچکتر و دارای روزنه، قرار داده و سپس آنرا در گلدان مورد نظر خود قرار دهید.اما به یاد داشته باشید که گلدلن کوچکتر را به کمک چند تکه سنگریزه یا پایه، طوری قرار دهید که کف آن مماس با سطح زیرین ظرف تزئینی نباشد و راه برای خروج آب اضافه باز باشد.

 

غذا

گیاهان نیازهای خاص غذایی دارند و در اینجا هم، زیاده روی در تغذیه گیاه، آنرا از بین میبرد. غذای گیاهان یا کودهای شیمیایی، در سه شکل کلی عرضه میشود:

 

• حلال در آب - که شامل پودر یا مایعی است که با آب رقیق شده و بر روی گیاه یا خاک آن ریخته میشود.

• غذای جامد میخی شکل - این نوع کود به شکل میخ یا کپسولهایی فشرده است که در خاک فرو برده میشود و به تدریج مواد غذایی را آزاد میکند.

• کود دانه ای - این کود که به شکل دانه های ریز ساخته میشود بر روی خاک اطراف ساقه پاشیده میشود و کم کم همراه با آب به داخل خاک نفوذ پیدا میکند.

http://www.farya.com/images/all/plant2.jpg

هنگام تعویض گلدان آنرا یک سایز بزرگتر

انتخاب کنید.

 

تعویض گلدان

هنگامی که شاخ و برگ یک گیاه بیش از حد سنگین شود یا اینکه ریشه های آن از روزنه خروج آب بیرون بزنند، زمان تعویض گلدان فرا رسیده است.

 

گیاه خود را به گلدانی که تنها کمی از گلدان قبلی بزرگتر است منتقل کنید.

 

هنگامی که گیاهی را از گلدان خارج میکنید، گلدان را با یک دست نگه دارید و با دست دیگر محکم ساقه ها را نگه دارید و گیاه را به آرامی بیرون بکشید.

http://www.farya.com/images/all/plant3.jpg

هنگام تعویض گلدان، گیاه را با یک دست

و گلدان را با دست دیگر بگیرید.

 

چند نکته برای تعویض گلدان

• همیشه گلدان یا ظرفی را انتخاب کنید که دارای روزنه خروج آب باشد.

• قرار دادن یک تکه توری بر روی روزنه خروج آب، موجب میشود که خاک هنگام آبیاری از ته گلدان خارج نشود.

• برای گلدانهای خود همیشه از خاک مخصوص

ادامه نوشته

فيکوس

فيکوس

فارسی اصيل : انجيل (انجيل = انجير ) اشاره به خانواده انجير

فارسی رايج : فيکوس

نام انگليسی : Rubber plant

نام علمی : Ficus elastica

نام فيکوس دربرگيرنده گونه های زيادی از گياهان خانواده "موراسه" است که در اصل زادگاهشان آسيای استوائی است ، در هوای آزاد ارتفاع آن به 30 متر می رسد ، دارای شيرابه مخصوص هستند که با زخمی شدن از پوست آنها جاری می گردد ، گياهی عمومی جهت نگهداری در منازل جواب خوبی به شرايط آپارتمان داده است ، برگها پهن و براق و چرمی با نوک تيز و به صورت متناوب در طول ساقه می رويند ، با ريزش برگهای پير در قاعده ساقه گياه حالت بد منظر به خود می گيرند که در اين حالت می توان آن را از نزديکی سطح خاک قطع نمود تا گياه جوان گردد و از اندام هوايی به عنوان منبع تکثير استفاده نمود .

نيازها :

o نور : اگرچه در سايه هم می تواند خود را زنده نگهدارد ولی رشد آن مطلوب نمی باشد، از معرض نور مستقيم آفتاب در امان نگهداريد .

o دما : حداقل درجه حرارت در زمستان 16 و حداکثر آن در تابستان 29 درجه سانتی گراد .

o آبياری : هرگز اجازه ندهيد خاک گلدان باتلاقی گردد ، اگر در آبياری مشکوک هستيد يک روز آن را به تاخير اندازيد ، در فاصله بين 2 آبياری خاک گلدان بايد خشک شود ، با آب ولرم آبياری کنيد ، هفته ای 2 بار در تابستان و يک بار يا کمتر در زمستان کافی است .

o رطوبت : حداقل هفته ای يکبار غبارپاشی نماييد ، با بالا رفتن درجه حرارت در تابستان غبارپاشی را بيشتر کنيد .

o تغذيه : جهت تامين مواد غذايی گياه را با کودهای مايع يا جامد محلول در آب مخصوص گياهان زينتی هر 2 هفته يکبار طبق دستور تغذيه مصنوعی نماييد .

o خاک مناسب : بهترين خاک ليمونی است . زهکش را بازديد کنيد .

o تعويض گلدان : (فصل رشد در بهار و تابستان ) بخصوص اگر رشد آن سريع باشد هر سال احتياج به تعويض گلدان با يک اندازه بزرگتر دارد . در صورت عدم امکان 5-7 سانتيمتر از خاکهای سطحی گلدان را با خاک نو غنی تعويض و هر 2 هفته يکبار تغذيه مصنوعی نماييد .

o تميز نمودن برگها : برگها را با ملايمت با پارچه پنبه ای و يا اسفنج مرطوب تميز نماييد ، ازمواد براق کننده شيميايی در هر ماه فقط يکبار استفاده نماييد .

o تکثير : گرفتن قلمه حداقل با يک برگ در بهار ريشه دار کردن آنها در درجه حرارت 24 تا 27 سانتی گراد خوابانيدن هوايی گياهانی که برگهای پايين خود را از دست داده اند ( در بهار ).

file:///C:/DOCUME~1/vahid/LOCALS~1/Temp/msohtml1/01/clip_image001.gif نکته عمومی :

شوک وارده به گياه مريض در اثر تعويض گلدان ممکن است باعث تلف شدن آن گردد.

گلدان گياه مريض را تا بهبودی کامل تعويض نکنيد.

v با زخمی شدن سطح ساقه شيرابه سفيد رنگی که در حقيقت شيره گياهی است از گياه خارج می گردد ، جهت جلوگيری از خروج آن سطح زخم را با وازلين آغشته نماييد .

• خوابانيدن شاخه هوايی :

اگر گياه فيکوس شما مسن بوده و بعلت ريزش برگهای قسمت پايين تنه شکل ناخوشايندی پيدا کرده است با يک کارد تيز در زير محل اتصال برگ به تنه خراش کوچک به طول يک سانتی متر بموازات همديگر در طول ساقه ايجاد و با ماليدن مقداری شن نرم آغشته به هورمون توليد ريشه روی خراش ها آنها را با خزه و دستمال کاغذی خيس پوشانيده و با يک کيسه پلاستيکی آن را محکم ببنديد . ريشه ها پس از چند ماه ظاهر گرديده و می توانيد شاخه را از قسمت زيرين ريشه قطع نموده و در گلدان جديد کاشت نماييد .

 

http://www.azgardens.com/images/rubberpl.gif

 

عوارض و در مان :

 

ü برگها بد شکل ، رنگ پريده و ريز هستند : گياه احتياج به تغذيه مصنوعی دارد ، هر 2 هفته يکبار طبق دستور عمل نماييد.

ü برگها بی رنگ شده اند : نور

ادامه نوشته

نام گياه : يوکا-خنجری

نام گياه : يوکا-خنجری

فارسی اصيل : زنگوله ای (اشاره به گلهای زنگ مانند و وارونه)

نام انگليسی: Spineless yucca

نام علمی : Yucca elephantipes

کمتر خانواده ای است که با نام و شکل اين گياه آشنا نباشد،

گياهی است از خانواده ليلياسه ، برگها بزرگ و کشيده و

خنجری،نوک تيز و به رنگ سبز ، در کاشت گروهی مورد استفاده فراوان دارد ،

ممکن است يک يا چند گياه داخل يک گلدان کاشته شود ،

با حذف جوانه انتهايی گياه 2 يا 3 شاخه خواهد شد ، به آبياری کمتری نيازمند است،

ساقه گل دهنده هر چند سال يکبار نمودار می شود و

گلهای سفيد و کرمی و به تعداد زياد به شکل زنگوله ای کوچک و واژگون ظاهر می شود

ولی در آپارتمان کمتر به گل می نشيند.

 

نياز ها :

ü نور : به نور کافی احتياج دارد ، از نور وسط روز بخصوص از پشت شيشه بيزار است ، 4 تا 5 هفته در سايه مقاومت می کند.

ü دما : در جه حرارت مطلوب در زمستان 10 تا 16 درجه و در تابستان محتاج به نگهداری در خارج از اتاق و در بالکن است.

ü آبياری: در تابستان آن را هميشه مرطوب و هر 2 تا3 روز يکبار آّبياری نماييد، ، در زمستان هر 10 روز يکبار آبياری کافيست.

ü رطوبت : در تابستان هفته ای يکبار و در زمستان هر ماه يکبار غبارپاشی توصيه می گردد.

ü خاک مناسب : خاک ليمونی مناسب ترين محيط رشد ريشه برای يوکا است.

ü تميز نمودن برگها : جهت تميز نمودن برگها از پارچه يا اسفنج مرطوب استفاده کنيد و از مواد براق کننده استفاده نکنيد .

ü تکثير : جدا کردن پاگياه در بهار

کاشت بذر در بهار در دمای 20 درجه سانتی گراد

کاشت قلمه در شن و ريشه دار نمودن آنها

http://www.jarrettservices.com.au/images/plants/varieties/yucca.jpg

 

 

 

عوارض و درمان :

ü لکه های قهوه ای روی ساقه و زير برگها مشاهده می گردند: عامل آن حشره آفت است . سطح زيرين برگ را با پنبه آغشته به سم حشره کش نفوذی خيس کرده و يا گياه را هفته ای يکبار سم پاشی نموده تا علايم برطرف گردند.

ü نقاط زنگ مانند روی برگها مشاهده می گردد: از مواد براق کننده استفاده شده است ، برگها را با پارچه و يا اسفنج مرطوب تميز نماييد.

ü برگها رنگ پريده اند: نور مستقيم زياد است ، گياه به نور کافی احتياج دارد ولی اشعه مستقيم آفتاب بخصوص در ظهر به برگها

ادامه نوشته

گیاهان آپارتمانی

12- جعفري:Taget erecta

Compositeae :تيره

يكي ازگلهاي قديمي است كه از سالها پيش كشت و پرورش آن درايران معمول بوده است. گل بهاره و تابستانه( نشاهاي آن در فضل بهار وتابستان به محل اصلي كاشت منتقل مي‌شوند. گل بهاره به گلي مي‌گويند كه در بهار به گل مي‍نشيند) است. بذر آن به طور معمول در ارديبهشت ماه در خزانه اي آماده شده‌، سپس كشت مي‌شود. نشا ظرف دو ماه آماده كاشت در محل اصلي است.

 

13-آهار:Zinnia elegans

Compositeae : تيره

بذر آنرا در ارديبهشت ماه در خزانه مي‌كارند و در تير ماه آنرا نشا كار مي‌كنند. اين گل از گياهاني است كه بذر آن مستقيماً در محل اصلي يعني حاشيه‌هاي گل‌كاري كاشته مي‌شود. رشد آن بسيار زياد است. ارتفاع آن بيش از گلهاي ديگر است و در حاشيه‌‌هاي گل‌كاري بايد در جاي مناسب كاشته شود .گل آن بسيار زيباست و در باغهاي قديمي بسيار از آن استفاده مي‌شده است.

 

 

14-كوكب:Dahlia

Compositeae : تيره

از گياهان دائمي است و ريشه هاي غده اي آن در برابر سرما مقاومت ندارد. رنگ گلها در آن بسيار زيبا و متنوع است‌، خصوصاً در نواحي كوهستاني كه تابستانهاي خنك تري دارد. گل آن بسيار درشت و رشد آن قابل ملاحظه است.

 

15-كوكب كوهي :Rudbeckia fulgida

Compositeae : تيره

يك گياه دائمي با گلها زرد است كه در وسط به رنگ تيره و سياه مي گرايد. گلهاي كوكب كوهي با ساقه هاي بلند جلب توجه مي‌كند. در آغاز بهار از طريق تقسيم بوته تكثير مي‌‌شود.

 

16- رعنا زيبا:Gaillardia

Compositea : تيره

يك گل زيباي دائمي است. در اواخر خرداد و تقريباً در تمام طول تابستان گل مي‌دهد. گلهاي آن قرمز، صورتي و زرد است. تكثير آن به آساني از طريق تقسيم بوته در بهار انجام مي‌گيرد.

 

17- داودي:Chrysanthemum morifolium

Composite: تيره

اين گياه هم بيروني وهم آپارتماني مي‌باشد. به طور مصنوعي در تمام فصول در گلخانه‌هاي با تجهيزات كافي به گل مي نشيند. يكي از گلهاي بسيار مهم است. در باغ ايراني رايج و متداول بوده است. طرز تكثير داوودي از طريق ريشه داركردن قلمه‌هاي انتهايي شاخه صورت مي گيرد. قلمه‌ها ي ريشه دار را مستقيماً در گلدانهاي مناسب كشت مي‌‌كنند. به طور معمول فصل گلدهي آنها پاييز و اوايل زمستان مي‌باشد.

 

18- نيلوفر:Ipomoea ticolor

گياهي يكساله با گلهاي آبي رنگ است. به صورت خودرو هم رشدونمو مي‌‌كند . رشد آن بسيار زياد و ظرف يكماه به ارتفاع 3 متر مي‌رسد در تابستان گل مي‌دهد. بالاروند و مناسب پرچين‌‌ها و چفته‌‌ها) به غلط به آن آلاچيق مي‌گويند( دانش دوست يعقوب‌، باغ ايراني)( مي‌‌باشد .

 

19- شب بو: Mathiola chierathus

Cruciferae : تيره

ريشه‌‌هاي آن بلند و داراي انواع يكساله و دوساله است. به صورت شاخه بريده وكاشته شده در باغچه‌ها مورد استفاده قرار مي‌ گيرد. برگهاي آن متناوب و بدون دمبرگ است. گلهاي آن منظم و به شكل خوشه مي‌باشند. اين گل در بهار به گل مي‌نشيند. گلهاي آن سفيد‌، صورتي و بنفش است.

 

20- زنبق:Iris hybrids

Iridaceae : تيره

گياه ريزوم دار دائمي و مقاوم به سرماست و در ايران كاملاً شناخته شده است. از طريق تقسيم ريزوم در اسفند ماه تكثير مي‌شود . در آغاز فصل بهار به گل مي نشيند. انواع وحشي آن نيز در ايران فراوان است. داراي گونه هاي متعددي بوده و براي زينت در

ادامه نوشته

گیاهان آپارتمانی

گیاهان آپارتمانی

گلهاي زينتي

 

در باغ ايراني گلها را معمولا پاي درختان در حاشيه خيابانها مي‌كاشتند. ايرانيان از گلهايي استفاده مي‌شد كه علاوه بر زيبايي داراي خواص مفيد ديگري نظير عطر خوش‌، استفاده‌هاي طبي و خوراكي بودند استفاده مي‌كردند. در بعضي از باغها قسمتي از محوطه باغ‌، بنام باغچه، يا گلزار يا گلستان كه معمولا ً نزديك بناي اصلي بود را به كاشت گل اختصاص ميدادند.

مطالب مربوط به اين بخش از منابع گلكاري تأليف دكتر خليقي و جزوه گياه شناسي تأليف مهندس حريري تهيه شده است.

 

1- شمعداني معمولي: Geranium hortorum

Geraminaceae: تيره

شمعداني انواع مختلفي دارد و از گلهايي است كه سابقه كشت آن در ايران بسيار طولاني است و هر كجا كه آب و هوا اجازه كشت آنرا ميداد كاشته مي شد . شمعداني گياهي دائمي و مقاوم نسبت به سرما و سايه است. شمعداني معمولي از همه معروفتر و بسيار پرگل و زيبايي مي ‌باشد. برگهاي آن سبز با حاشيه كرم و رنگين مي‌باشد. در زمستان كه تابش آفتاب ضعيف است گل نمي دهند و در تابستان بهتر است درسايه نگهداري شوند.

از انواع ديگر شمعداني كه در ايران كاشته مي‌‌شدند مي‌توان و شمعداني بهار هلو كه در تهران بسيار كشت مي‌شد‌، شمعداني عطري كه برگهاي زيبا با شيارهاي عميق آن بسيار معطر است و شمعداني اژدري (Pelargoniumdomesticum) كه كشت آن در بسياري از نقاط ايران متداول است نام برد. در آخر مي توان به شمعداني پيچ Pelargonium peltatum كه برگها در اين نوع نسبتاً پهن و گياه حالت رونده دارد اشاره كرد.

 

2- سوسنLiliumlongiflorum

Liliaceae : تيره

گلهاي آن بسيار زيبا است و در فصل بهار گل مي‌دهد. داراي پياز و تك لپه‌اي است. پيازها را معمولاً در ماههاي آذر و دي در گلخانه‌ها مي‌‌كارند .گل آن درشت و به گلهاي مختلف زرد، سفيد، نارنجي و قرمز است.

 

3- بنفشه :Viola

Violaceae: تيره

شامل گونه‌هاي بنفشه معطرV.odorata، بنفشه فرنگي V.altaica وبنفشه سه رنگ V.tricolor بنفشه V.lutea است.

انواع وحشي آن نيز درايران موجود است. گياهي يكساله و مقاوم به سرما است. در نيمه دوم مرداد ماه بذر آن در هواي آزاد و در بستري از يك خاك سبك كشت مي ‌شود در مهر و آبان به محل اصلي برده مي‌شود و تا اواسط بهار سال آينده داراي گل مي‌باشد و مقاوم است. عمليات به نژادي و دو رك گيري در مورد اين گياه در دنيا بسيار انجام گرفته و بهترين نوع آن نسل اول (F1) است. بديهي است نسلهاي بعدي كيفيت و موغوبيت پايين‌تري دارند . برگهاي آن ساده و متناوب و داراي گوشوارك مي‌باشند.

گلها نامنظم و منفرد، 5 گلبرك، 5كاسبرگ و 5 پرچم و يا مادگي سه برچه‌‌اي دارد.حاوي ماده آلكا لوئيدي ويولين (violine) مي باشد.

 

4- نرگس: Narcissus poeticus

Amaryllidaceae : تيره

گياهي تك لپه‌، پيازي و دائمي است و گلهاي آن معطر و زيبا است. در باغهاي تاريخي بسياركشت مي‌شده است. واريته‌هاي آن بسيار زياد و بسته به درشتي و ريزي گل آن طبقه بندي مي‌شوند. داراي گلهاي شيپوري شكل به رنگ زرد و يا زرد سفيد مي‌باشد. تكثيرآ ن بوسيله بذر و پياز صورت مي‌گيرد. گياهي علفي‌، دائمي با برگهاي ساده است و باريك گلهاي آن منظم‌، منفرد بوده و در ابتدا در غلافي پوشيده‌اند است. ميوه آن بصورت كپسول ( ميوه‌اي است كه از تخمدان مركب بوجود آمده و در هر برچه چند دانه توليد مي‌شود) بوده دانه آلبومن و محتويات غذايي دانه زياد دارد.

ادامه نوشته

هورمونهای گیاهی 1

هورمون های گیاهی و کاربرد آن در گیاه و باغبانی

واژه هورمون به موادمعینی اطلاق می شود که در بخشی از موجود زنده ساخته شده و پس از انتقال اثرات فیزیولوژیکی محسوسی در دیگر قسمتهای آن به جا می گذارد و در تراکم های بسیار کم فعالند.این تصور کلی در اصل در قلمرو فیزیولوژیکی حیوانی بوجود آمده و این واژه هورمون از ریشه یونانی به معنی تهیج کردن گرفته شده است. در گیاهان ترکیبات مترادف ولی از نظر شیمیایی کاملاً متفاوت یافت می شود و واژه هورمون بطور صحیح آنها را در بر می گیرد هورمون های گیاهی که اغلب فیتو هورمون خوانده می شود در بافتهای مریستمی و یا لااقل جوان از هر نوع ساخته می شوندو غالبا اثرخود را پس از انتقال می گذارندکه تا حدودی دورتر از بافتی که ساخته شده اند. هورمون ها با آنزیم ها و تیامین ها و DNA در این خاصیت مشترکند که به غلظت بسیار کم یا ناچیزباعث ایجاد اثرات فیزیولوژیکی عمیق می شوند. اصولاً واژه هورمون باید به ترکیباتی محدود شود که به طور طبیعی در درون موجود زنده ساخته می شود لذا در تعریف هورمون گیاهی می توان گفت مواد آلی می باشد که مواد غذایی نبوده و توسط گیاهان تولید می شود و در غلظت های کم فرآیند فیزیولوژیکی را تنظیم می کند .آنها در درون گیاه، از محل تولید به محل اثر، انتقال می یابد اما گاهاً موادی که معلوم نیست در گیاه وجود داشته باشد اثرات مشابه و بعضی اوقات عیناً نظییر یکی از هورمون های طبیعی گیاهی را دارندکه از نام نهادن هورمون گیاهی می بایست خود داری نمود بلکه واژه برتر برای این چنین ترکیباتی که اثر هورمون مانندروی گیاه دارند تنظیم کننده رشد می باشد و در تعریف آن می توان گفت ترکیبات سنتزشده یا هورمون های گیاهی هستند که فرآیند های فیزیولوژیکی را تغییر می دهد این مواد تقلید کردن از هورمون ها ، تاثیر روی (سنتزشدن) هورمون ها و از بین بردن و یا انتقال و یا (به احتمال) تغییر دادن محل تاثیر هورمونی رشد را تنظیم می کند . با این وصف برای متمایز کردن آنها می توان گفت تمام هورمون ها ، تنظیم کننده رشد هستند اما تمام تنظیم کننده های رشد هورمون نیستند.

در حال حاضر در دنیا پنج گروه مختلف هورمون های گیاهی شناخته شده که بسیاری از آنها دارای کاربرد های عملی متعددو مهمی در کشاورزی بویژه باغبانی هستند این گروه ها عبارتند از: آکسین ها ، جیبرلین ها ، سایتو کنین ها ، اتیلن . لگاماها( مواد بازدارنده).

 

• آکسین:

اولین گروه هورمون گیاهی هستند که کشف شدند و مورد استفاده قرار گرفته. ماهیت هورمونی آنها بطور روشن در آزمایشی که برای اولین بار توسط وانت در سال 1928 انجام گرفت در کولئوپتیل یولاف از گیاهان تیره غلات نشان داده شده و در غلظت کمتر از 10*1مولار می توان به کار برد طبیعی ترین ترکیبی که در گیاهان شاخته شده است اسید ایندول -3- استیک (IAA) می باشد که احتمالاًدر گیاهان از اسید آمینه تریپتو فان ساخته می شود . مراکز عمده ساخته شدن آکسین بافت های مریستمی انتهایی از قبیل جوانه های در حال باز شدن ، برگهای جوان ، نوک ریشه ، گلها یا گل آذین روی ساقه گلدار می باشد و نحوه انتقال آکسین در اندامهای جوان از بالا به پایین و در اندامهای پارانشیمی در داخل آوند های آبکشی انجام می گیرد و در ریشه هم از نوک ریشه به سمت بالای ریشه صورت می گیرد. از آکسین های مصنوعی می توان به اسید -نفتالین- استیک، اسید ایندول -3- بوتیریک ، اسید 2-4-در کلرو فنواکسی استیک ، اسید نفتاکسی استیک و اسید تریو یدوبنزوئیک اشاره نمود . اسید ایندول استیک بعنوان هورمون طبیعی در اثر آنزیم هایی ازقبیل اکسیدازها و فنولاز ها تجزیه می شود.قابل ذکر است بکار بردن غلظت های نسبتاً زیاد آکسین ها همچنین منجر به نقایصی در گیاهان از قبیل تغییر شکل برگ، ساقه و ریشه، رنگ پریدگی برگها ٍ جلوگیری از طویل شدن ریشه ها یا باز شدن گلها و ایجاد ورم و آماس می شود.

نقش اکسین در گیاه:

1- طویل شدن سلولها و اندامها:

اولین اثر آکسین ها می باشد که افزایش غلظت آکسین شدت طویل شدن سلولها را به همراه دارد.اما اثر بازدارندگی نیز دارد یعنی آکسین با همان غلظتی که سبب تشدید طویل شدن اندامها هوایی را دارد طویل شدن ریشه را کند می سازد.

2- نور گرایی(فتوتروپیسم):

این اثر که بیشتر بصورت خمیدگی در گیاه می باشد بعلت توزیع نامتقارن اکسین در اندام مربوط قابل ملاحظه می باشد خمیدگی مزبور ناشی از این است رشد در سمت نزدیک به نور تا حدودی کند و رشد سمتی که به دور از آن است شدید تر است.

3- زمین گرایی:

در ریشه نظییر ساقه که رشد افقی دارد تجمع زیادتر اکسین در نیمه زیرین رشد ریشه را کند کرده و سبب خمیدگی می شود.

4- فعال ساختن لایه زاینده:

فعالیت لایه زاینده بوسیله آکسین ها ک

ادامه نوشته

:) نام فارسی : گرویلئا – گل عنکبوتی

:) نام فارسی : گرویلئا – گل عنکبوتی

:) نام انگلیسی : Grevillea

:) نام علمی : Grevllea …………….

:) نام خانواده : Proteaceae

 

بیش از دویست گونه از گرویلئا هست و بسیاری از گونه ها به عنوان گیاه زینتی پرورش داده می شوند.

 

 

:warn: از لحاظ ارتفاع به درجات گوناگون است :

از خیلی کوتاه تا حد پوشش زمین.

لوریفولیا ( Grevillea laurifolia ) : به عنوان گیاه پوششی روی زمین است.

روبوستا ( Grevillea robusya ) : درختی بلند است.

 

 

:warn: ارقام زیر نیز در حد معمولی هستند :

رابین گوردون Robyn Gordon (grevillea lgclose )

گوهر عسلی Honey gem

میخ صورتی Misty pink

مهتاب moonlight

ند کلی Ned kelly

 

برگ های این گیاهان ممکن است دارای تقسیمات ظریفی دارد.

گلها به رنگ کرم ، قرمز ، صورتی ، زرد ، نارنجی سوخته یا سفید البته بسته به نژاد دارد.

بسیاری از گونه ها بعد از 3 تا 5 سال به بلوغ می رسند .

اگر منظم و با قاعده هرس شوند بوته های پر عمری هستند.

گرویلئا مورد توجه پرندگان نیز می باشد.

موارد استفاده گرویلئا متنوع است از جمله ایجاد حریم و حایل کوتاه و دیوار و پرچین بلند.

 

:) اقلیم :

اقلیم مناسب برای نژادها فرق می کند.

بعض در آب و هوای خیلی گرم نشو و نمو میکنند و برخی هم در نواحی خیلی سرد.

برای انتخاب گونه مناسب با گلکاران و افراد متخصص مشورت نمایید.

 

:) میزان نور و دما :

برای رسیدن به رشد کامل نیازمند آفناب کامل اند ، اما محدودی هم محیط دارای سایه ملایم را دوست دارند.

 

:) خاک :

به خاک با زهکشی خوب نیاز دارد ، اما به خاکهای کاملا فقیر تحمل نشان میدهند.

صلاح این است که قبل از خرید ابتدا شرایط را به طور کامل بررسی کرد.

 

:) تکثیر :

همه ی نژادهای گرویلئا از طریق بذر قابل تکثیراند.

اما گونه هایی که کاشته می شوند از طریق قلمه های نیمه خشبی برگرفته در اواخر تابستان و پاییز تکثیر می شوند.

 

:) آبیاری :

بوته های تازه کاشته شده به آبیاری منظم و دقیق نیاز دارند ، اما بوته های جا افتاده به دوره های خشکی تحمل نشان می دهند. آبیاری عمیق گا به گاه در مناطق خیلی خشک در تابستان سودمند خواهد بود.

 

:) کوددهی :

بهتر است کودی بکار نبرید .

مالچ یا کمپوست کاملا پوسید می تواند مختصر مواد غذایی را که گرویلئا نیاز دارد تامین کند.

 

:) مشکلات :

گاهی کرمهای تورباف و پیچان

ادامه نوشته

نام فارسی : جرالدتون وکس – مومی

 نام فارسی : جرالدتون وکس – مومی

 نام انگلیسی : Geraldton wax

 نام علمی : Chamelaucium unciantum

 نام خانواده : Myrtaceae

 

در فضای کاملا باز بین 2 تا 3 متر ارتفاع می یابد و به خاطر نمایش گل های پر دوام به صورت بریده برای گذاشتن در ظرف در آپارتمان یا روی بوته بسیار رایج است.

گل ها ممکن است ، در رنگهای مختلف ، سایه ایی از صورتی و سفید داشته باشند.

بوته های ضعیف عمر کوتاهی دارند ، اما اگر شرایط زندگی مساعدی فراهم شود ، می توانند تا سال های سال عمر کنند.

همه گونه های این گیاه بعد از 3 سال به بلوغ می رسند.

بوته این گیاه را بهتر است هنگامی که گل دارد خریداری کنید تا بوته ایی با رنگ دلخواه نصیبتان شود.

اگر شاخ و برگ جرالدتون وکس را به هم بماالید رایحه دل انگیزی از آنها یر خواهد خاست.

 

:) اقلیم :

برای مناطق خیلی حاره و یا خیلی سرد مناسب نیست و تحمل یخبندان را ندارد.

بهترین اقلیم برای آن اقلیم گرم و معتدل با رطوبت کم است.

بهترین جای کاشت آن جایی است در آفتاب کامل روز. در مکانی با آفتاب نیمی از روز تحمل نشان می دهد.

وجود گردش خوب هوا در اطراف بوته لازم و موثر است ، این خود مزیتی است برای کاشت در زمینهای شیب دار.

 

:) خاک :

خاک کاملا زهکشی شده می طلبد و زندگی در خاک های شنی را ترجیح می دهد .

اگر کوچکترین تردیدی نسبت به زهکشی خاک هست ، ایجاد بستری کمی بالاتر از سطح زمین مورد نیاز است.

 

:) تکثیر :

از قلمه های گرفته شده از سرشاخه های رشیدتر در اوایل تابستان تا اواخر پاییز استفاده می شود.

 

:) آبیاری :

آبیاری منظم و عمیق برای بوته های تازه کاشته شده بسیار ضروری است ، ولی هیچگاه نباید خاک کاملا خیس و پر آب شود.

گیاهان قدیمی تر گاهی به دنبال آبیاری سنگین در طول ماههای گرم می توانند جان سالم به در برند.

 

:) کوددهی :

به کود نیاز ندارد یا مقدار کمی کود اکتفا می کند ، اما مقدار خیلی جزئی از کود طبقه بندی شده ی مرغی یا آرد استخوان را می توان در بهار به زمین داد.

 

:) مشکلات :

به آفت یا بیماری خاصی دچار نمیشود ، اما در پی گندیدگی ریشه به علت سنگین بودن شرایط خاک و رطوبت زیاد یا مالچ پاشی در

ادامه نوشته

فارسی : گاردنیا

فارسی : گاردنیا

 

 نام انگلیسی : Gardenia

 

 نام علمی : Gardenia augusta

 

 نام خانواده : Rubiaceae

 

 

 

درختچه های گاردنیا ، با برگ های سبز تیره و پر جلا و با گل های سفید بسیار معطر ، از متداولترین گیاهان زینتی است .

 

شکل های گوناگون از گاردنیا وجود دارد ، اما همه دارای گلهای سفید معطرند.

 

گونه آگوستا رادیکانز معمولا کمتر از 35 سانتی متر قد دارد اما در شرایط خوب تا یک متر در پهنا رشد میکند.

 

گونه آگوستا فلوریدا 1 تا 1.5 متر قد می کشد و اندازه گل هایش متوسط است .

 

گونه گرندی فلورا با گلهای بزرگ تا 2 متر و بیشتر هم رشد می کند.

 

گونه های مگنیفیکا و پرفسور پوچی هم گل درشتند.

 

 

 

این گیاهان عمر طولانی دارند و بعد از 3 تا 5 سال به بلوغ می رسند و از نخستین سال عمر گل می دهند.

 

گاردنیا را در جایی مثل زیر پنجر اتاق یا کنار راه بکارید تا رایحه ی دل انگیز آنها برای شما لذت بخش تر باشد.

 

می تواند آنها را همچون بوته ایی گلدانی بکارید.

 

 

 

 اقلیم :

 

نواحی گرم و مناطق حاره بهتر از هر جای دیگر است.

 

به آفتاب صبح و سایه بعدازظهر یا آفتاب لکه لکه نیاز دارد. در سایه کامل بوته ها بلند و باریک و گل دهی ضعیف می شود. در آفتاب شدید گل های آنها به سرعت قهوه ایی می گردند یا می سوزند.

 

 

 

 خاک :

 

به خاک دارای زهکش خوب و کمی اسیدی با مقدار زیادی کمپوست یا کود حیوانی نیاز دارد . مالچ از نوع کودهای پوسیده حیوانی یا کمپوست را در طول ماههای گرم به زمین بپاشید.

 

 

 

 تکثیر :

 

برای تکثیر از قلمه های نیمه خشبی که در پاییز گرفته می شوند استفاده کنید ، زیرا به خوبی ریشه دار می شود.

 

 

 

 آبیاری :

 

در ماههای گرم به آبیاری منظم و عمیق نیاز دارد ، اما نباید هرگز خاک آن خیلی خیس بماند. در این صورت گندیدگی ریشه بروز خواهد کرد.

 

 

 

 کوددهی :

 

آرد استخوان یا غذای کامل آزالیا و کاملیا را یک بار در اوایل بهار و مجددا در اوسط تابستان به زمین بدهید.

 

 

 

 مشکلات :

 

حشرات سپردار برای گاردنیاها مشکل سازند.

 

آنها را می توان با پارچه ای خیس از روی بوته برداشت یا با روغن زمستانه سمپاشی و مهار کرد.

 

بسیار محتمل است که سالی یک یا دو بار برگ های قدیمی تر آن پیش از خزان به زرد روشن بگرایند.این نوع خود هرسی طبیعی است .

 

اگر برگهای نورسته رنگ پریده با رگبرگهای سبز برجسته هستند ، مقداری پودر آهن به زمین بدهید.

 

 

 

ادامه نوشته

نام فارسی : پیراکان تا ( شیزخشت آتشین ، خار مصری )

 نام فارسی : پیراکان تا ( شیزخشت آتشین ، خار مصری )

 نام انگلیسی : Fire thorn

 نام علمی : pyracantha ……………

 نام خانواده : Rosaceae

 

پیرکان تا عمدتا برای ایجاد حریم و حایل گیاهی مخصوصا در نواحی سردتر پرورش داده می شود.

ساقه های خاردار و برگ های سبز براق دارد.

در زمستان خوشه های گل سفید آن بسیار جذاب است و از ابتدای عمر گیاه بر شاخسارانش می شکفند.

در طول پاییز و زمستان نمایش پردوام میوه های خوشه ایی و آلبالو مانند نارنجی یا سرخ آتشین جلوه ی درخشانی به باغ می دهد و موجب جذب پرندگان می شود و این امر خود موجب پراکنده شدن بذر گیاه می گردد.

اقلام فراوان این گیاه با عمر طولانی در نواحی خنک در دسترس است .

اگرچه این گیاه غالبا برای ایجاد حریم و حایل بکار میرود ، اما میتوان داربستی شود.

ارتفاع آن بعد از 5 تا 10 سال به 3 تا 5 متر می رسد.

 

 اقلیم :

بهترین نشو نمو را در آب و هوای سرد و مرطوب دارد ، اما در اقلیمهای دیگر نیز ، جزء نواحی خیلی گرم ، به خوبی می رویند.

برای داشتن رشد کامل و متراکم به آفتاب کامل نیاز دارد و به باد تحمل نشان می دهد ، اما غالبا به عنوان باد شکن و پرچین و حایل پرورش داده می شود.

 

 خاک :

به انواع گوناگونی از خاکها تحمل نشان می دهد .

خاک خوب زهکشی شده غنی شده با کود آلی ترجیح می دهد اما در خاک های فقیر هم کاملا خوب رشد می کند.

 

 تکثیر :

ازطریث کاشت بذر به راحتی تکثیر می شود ، اما نتیجه متغییر است .

قلمه های نیمه خشک گرفته شده در پاییز به راحتی ریشه خواهند داد.

 

 آبیاری :

به بوته های تازه کاشته شده به طور منظم آب بدهید ، اما بوته های جا افتاده دوره های طولانی خشکی را بسلامت از سر می گذرانند.

اگر هر 2 تا 3 هفته یکبار آبیاری سنگین بشوند نشو و نمای خوبی را خواهد داشت.

 

 کوددهی :

کوددهی ضروری نیست ، اما در بهار می توان کود یا غذای کامل گیاهی را در زمین به کار برد.

 

 مشکلات :

مشکل خاصی از نظر افت و بیما

ادامه نوشته

نام فارسی : اوریوپس

نام فارسی : اوریوپس

نام انگلیسی : Euryops

نام علمی : Euryops petinatus

نام خانواده : Compositae

 

این گیاه کوتاه همیشه سبز ، تا ارتفاع و پهنای حدود 1 متر رشد می کند.

برگها پوشیده از موهای ظریفی اشت که به گیاه جلوه ایی از سبز خاکستری می دهد.

گلهای زرد آن در سراسر زمستان به باغ جلوه می بخشند و حتی در طول بهار باغبان را تنها نمی گذارند.

اوریوپس از نخستین سال عمر گل می دهند. ولی به بلوغ رسیدن آنها 2 سال طول می کشد.

با انجام هرس های شدید عمر گیاه طولانی می گردد ، اما بهتر است این گونه هرس را بعد از 5 سالگی گیاه آغاز کنیم.

اوریوپس ها لابلای گروهی از از بوته های دیگر یا به صورت زمینه ایی برای گلهای یکساله یا چند ساله رشد خوبی دارند.

 

اقلیم :

به همه اقلیم ها بسیار سرد تحمل نشان میدهد.

برای رشد و گلدهی خوب به آفتاب کامل نیاز دارد.

 

خاک :

با انواع خاکها سازگاری دارد ، اما خای را ترجیح میدهد که خوب زهکشی شده باشد.

 

تکثیر :

قلمه های گرفته شده ، خوب و راحت ریشه میزنند.

 

آبیاری :

ابتدای کاشت به آبیاری منظم نیاز دارد ، اما درختچه های جا افتاده از عهد ه ی دوره های خشکی و کم آبی بر می آیند.

آبیاری منظم و عمیق هر یک یا دو هفته یک بار سلامت و شادابی بئته ها رو تضمین میکند.

 

کود دهی :

کودهی چندان ضروری نیست ، اما در صورتی که در بهار و مجددا در اواخر تابستان کود داده شود عکس العمل بوته ها رضایت بخش خواهد بود.

 

فصل گل دهی :

گلهای زرد داوودی شکل اوریوپس در سرتاسر زمستان تا اواخر بهار شکوفا می شوند.

در بعضی نواحی ممکن است تا اواخر زمستان هم گلدهی آن شروع نشود ، اما پس از شروع تا آخر بهار به گلدهی ادامه می دهد.

 

ادامه نوشته

روداندرون ( آزالیا - آزاله - خرزهره هندی )

روداندرون ( آزالیا - آزاله - خرزهره هندی )

http://www.img98.com/images/8iq17e20uosb4q7r9d9i.jpg

 

http://www.img98.com/images/dot4f3bi2bph9j946fzh.jpg

 

http://www.img98.com/images/f5vzy4s2zu1y83jwd0n6.jpg

 

http://www.img98.com/images/4nrhf66h8mw2tus035qr.jpg

 

http://www.img98.com/images/74n3v98pjxqo5r8zc10d.jpg

 

http://www.img98.com/images/qlpeml4yv2lc9oesqcyi.jpg

 

http://www.img98.com/images/dot4f3bi2bph9j946fzh.jpg

 

http://www.img98.com/images/74n3v98pjxqo5r8zc10d.jpg

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

نام فارسی : افوربیا ( فرفیون زینتی )

نام فارسی : افوربیا ( فرفیون زینتی )

نام انگلیسی : Ephorbia

نام علمی : Ephorbia characias subspecies wulfenii

نام خانواده : Ephorbiaceae

 

افوربیا به خاطر تشخیص رنگ در باغ ارزش زیادی دارد. برگواره های سبز کمرنگ و گلهای لیمویی آن زمینه درخشانی فراهم می آورد برای به نمایش گذاشتن سایر رنگهای باغ .

افوربیا در شرایط مناسب تا 10 سال یا بیشتر عمر میکند و بعد از 2 تا 3 سال به بلوغ می رسد.

تقریبا تا ارتفاع 1 متر و عرض همین مقدار رشد می کند.

اگر مخلوط با دیگر بوته های زینتی کاشته شود یا در زمینه گلهای یکساله یا گیاهان همیشه سبز کشت کشت شود منظره خوبی خواهد داشت.

شیره نباتی بسیار سوزاننده است. هرگاه شاخه آن را قطع کنید مواظب باشید که شیره آن روی دست و صورتتان نریزد.

 

اقلیم :

گیاهی است با مبدا مدیترانه ایی که با همه اقلیم ها ، جزء نواحی خیلی خیلی سرد ، سازگار است.

برای نتیجه دهی بهتر به آفتاب کامل احتیاج دارد.

 

خاک :

اغلب بوته ها در خاک های فقیر ، تا وقتی که زهکشی خوبی داشته باشند ، تحمل نشان می دهند ، اما خاک های تقویت شده با مواد آلی رشد بهتر و بنیهء قوی تر گیاه را فراهم می اورد.

 

تکثیر :

افوربیا خود با ریختن بذر خود تکثیر میشود ، اما در زمانی بوته ها هنوز خیلی کوچک اند ، باید آنها را نشا کرد.

استفاده از قلمه های نک شاخه های راست و استوار در اواخر تابستان یا اوایل پاییز نیز مرسوم است.

 

آبیاری :

افوربیاهای جا افتاده ، به خشکی بسیار مقاوم اند. آبیاری سنگین آنها در ماههای گرم ، هر دو هفته یکبار ، نشو نمای طبیعی گیاه را تضمین خواهد کرد.

 

کوددهی :

کوددهی چندان ضروری نیست ، اما مقدار خیلی کمی آرد استخوان یا کود مرغی دانه بندی شده ، در اواخر زمستان یا اواخر بهار و بهعد از پایان گلدهی ، میتوان به کار برد.

 

مشکلات :

مشکل خاصی از نظر آفت و بیماری ندارد.

 

فصل گلدهی :

زمان گلدهی در نقاط سرد از اواخر زمستان تا اواخر بهار و کمی دیرتر است. گلها بسیار کوچک است ، اما کاسبرگهای قشنگ و جذاب یبز لیمویی آن شگفت انگیز می نماید.

 

شاخه گل بریده :

;)شاخه های بریده افوربیا در مجموعه دسته گلهای بریده جلوه بیشتری دارد. محل قیچی را در شاخه های بریده افوربیا چند ثانیه در آب جوش نگاه دارید تا از خروج شیره گیاهی گیاه جلوگیر شود.

 

هرس ( پیرایش ) :

اگر چه هرس این گیاه

ادامه نوشته

نام فارسی : اسکالونیا

نام فارسی : اسکالونیا

نام انگلیسی : Escallonia

نام علمی : Escalonia .........

نام خانواده : Ecalloniaceae

 

از بوته های اسکالونیا ، با شاخ و برگ همیشه سبزش ، باید بیش از زمان حاضر استفاده شود.

اقلام بسیار زیاد و بسیار دوست داشتنی دارد.

گلهای آن رنگ سفید تا بیشمار صورتی سایه دار و قرمز دارد.

گلها بعد از 3 سال بر شاخساران ظاهر میشوند. بوته ها تا ارتفاع 2 الی 4 متر قد می کشند و پس از 5 تا 10 سال بالغ میشوند. عمر اسکالونیا زیاد است. برای ایجاد حایل و حصار مناسب است ، ولی میتوان ار آن به طور منفرد نیز استفاده کرد . به باد شدید مقاوم است و حتی قادر است در شرایط ساحلی به نشو نمو ادامه دهد ، اما توجه کنید که اسکالونیای مطلوب شما تا چه حد تحمل دارد.

تا کنون بهترین اقلام را " اسلیو دونارد " ( slive donard ) به وجود آورده و پرورش داده است.

 

اقلیم :

در نواحی خنک و گرم می رویند وفقط تعداد کمی از آنها تحمل سرمای شدید را دارند.

آفتاب کامل روز را می طلبد و تحمل مناطق بادگیر را دارد.

 

خاک :

به خاکی با زهکش خوب نیاز دارد ، ولی نسبت به نوع خاک حساسیتی نشان نمی دهد . ذر خاکهای فقیر نشو و نما میکند ، اما نتیجه جالبتر در خاکی بدست می آید که با مواد آلی تقویت شده باشد.

 

تکثیر :

بهترین روش تکثیر اسکالونیا کاشت قلمه های نیمه خشبی آن است که در پاییز گرفته می شوند.

 

آبیاری :

در طول ماههای گرم به آبیاری عمیق و منظم نیاز دارد. پوشش خاک با مواد آلی به نگهداری رطوبت و افزایش قوت و حاصلخیزی خاک کمک شایان توجهی خواهد کرد.

 

کود دهی :

کود کامل گیاهی را در اوایل بهار و مجددا در اواسط تابستان به زمین بیفزایید.

 

مشکلات :

اسکالونیا به آفت یا بیماری خاصی مبتلا نمی شود.

 

فصل گلدهی :

اغلب اقلام اسکالونیا از اواسط بهار تا پاییز گل می دهند ، با مقداری تفاوت ، بسته به نژاد.

 

ادامه نوشته

نام فارسی : اریوستمون

نام فارسی : اریوستمون

نام انگلیسی : Eriostemon

نام علمی : Eriostemon myporoides

نام خانواده : Labiaceae

 

در حال حاضر اقلام زیادی از این گیاه زا پرورش میدهند.

گونه میوپوروئید متداولترین آنهاست. میوپوروئید به صورت مدور رشد میکند و ارتفاعش به بک متر میرسد و سرشاخه هایی دارد بسیار معطر و گسترده ، با گلهای ستاره ایی شکل صورتی کم رنگ .

این گل ها ، بدلیل داشتن شکوفه های مدور جذابی که رویش آنها مدتی پیش از شکفتن گلهاست ، بر سایر گلها ترجیح دارند.

اریوستمون در مدت 2 تا 3 سال به بلوغ میرسد و اگر شرایط ایده آل باشد عمرش دراز خواهد شد .

میتوان آن را در باغ ، مخلوط با سایر گیاهان ، یا در گلدان پررورش داد.

 

اقلیم :

اقلیم معتدل می طلبد و در مناطق خیلی سرد یا حتی گرمسیری قادر به نشو و نمو نیست.

بهترین مکان کاشت این گیاه جایی است که آفتاب ظهر و سایه بعد از ظهر را دارد یا آفتاب را به صورت لکه لکه در مدت زیادی از روز دریافت می دارد ، اما شرایط پناهگاهی ، به خاطر محفوظ بودن از بادهای شدید ، ترجیح دارد.

 

خاک :

خاک با زهکشی خوب ، با مقادیر فراوان خاکه گیاه ، می طلبد.قبل از رسیدن زمان کاشت میتوان مواد آلی کاملا پوسیده را به خاک افزود یا در آن دفن نمود. به زمین خاکبرگ بپاشید ، اما مواظب باشید به ساقه نچسبد.

 

تکثیر :

میتواند از طریق کشت بذر یا قلمه زدن صورت گیرد. قلمه های سخت سرشاخه ها ، که در فاصلهء تابستان تا پاییز گرفته شوند بهترین وسیله تکثیر هستند.

 

آبیاری :

در طول ماههای گرم به آبیاری منظم و عمیق نیاز دارد ، اما خاک محل پرورش اریوستمون هرگز نباید لیچ بفتد.

 

کود دهی :

کودهی به این گیاه واجب نیست ، اما میتوتن در اواخر تابستان یا اوایل بهار مقدار کمی آرد استخوان به خاک پاشید.

 

مشکلات :

مشکل خاص ندارد ، فقط بوته ها بر اثر گندیدکی ریشه در خاکهای سنگین و خیس می میرند.

 

فصل گلدهی :

از اواخر زمستان تا اواسط بهار یا کمی دیرتر غرق گل است و شکوفه ها خود طول این دوره را افزایش می دهند..

 

هرس ( پیدایش ) :

بعد از پایان دوره گلدهی یا پژمرده شدن کامل گلها میتوان اریوستمون را هرس سبک کرد . قطع ساقه های گلدار برای استفاده از آنها در خانه میتواند جانشین هرس منظم سالانه شود.

 

http://www.mihanupload.com/images/p9ukvtf19fw8igdtyzv1.jpg (http://www.mihanupload.com/images/p9ukvtf19fw8igdtyzv1.jpg)

 

http://www.mihanupload.com/images/5n5fokcrrwaozngjpcl.jpg

 

http://www.mihanupload.com/images/m5e130hlsmi3x4nr809.jpg

 

http://www.mihanupload.com/images/94ya2c5endz6ci887hu8.jpg

 

　

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

نام فارسی : داگ رز ( گل سرخ وحشی ، نسترن ، نسرین دشتی )

نام فارسی : داگ رز ( گل سرخ وحشی ، نسترن ، نسرین دشتی )

نام انگلیسی : Dog rose

نام علمی : Bauera robioides

نام خانواده : Rosaceae

 

گل های لطیف این گیاه در رنگهای این گیاه ، از صورتی تا سفید دیده می شود . عاقلانه است که درختچهء این گیاه را هنگامی بخرید که گلدار باشد تا بتوانید گل مورد علاقه خود را انتخاب کنید.

این گیاه شرایط نیمه سایه با رطوبت جزئی را ترجیح میدهد و معمولا تا ارتفاعی کمتر از یک متر بلند می شود و این امر آن را برای کاشت در ظروف مناسب می نماید.

میتوان گفت که عمر آن کوتاه ست و پس از 2 تا 3 سال به بلوغ میرسد. داگ رز با سایر گیاهان هم نشینی می کند.

 

اقلیم :

برای کاشت در مناطق گرمسیر مناسب نیست. در مناطق خنک به خوبی می روید ، اما تحمل یخبندانهای شدید را ندارد.

در جایی با آفتاب لکه لکه یا محلی که آفتاب صبح را دریافت می کند و داغ ترین بخش های روز در سایه واقع می شود ، خوب رشد می کند. در حفاظ قرار دادن آن به خاطر حفاظت از بادهای شدید ضروری است.

 

خاک :

نوعی خاک شنی را ترجیح میدهد که با سرعت زیاد خشک نشود. این گیاه ، اگرچه خاکهای مرطوب را دوست دارد ، اما در خاکهای سنگین رسی خیس رشد خوبی نخواهد داشت.

 

تکثیر :

برای تکثیر ، قلمه های نوک نرم را از اواخر بهار تا اواخر پاییز برداشت میکنند.

 

آبیاری :

در طول ماههای گرم ، خاک آن را نم دار نگهدارید. این به آن معنا نیست هر روز گیاه را آب بدهید. اگر خاک اطراف بوته ها به خوبی پالچ پاشی شده باشد ، هفته ایی یک یا دو بار خیس کردن زمین کفایت می کند.

 

کود دهی :

چندان ضروری به نظر نمی رسد ولی می توان در اوایل بهار کمی آرد استخوان به زمین پاشید.

 

فصل گلدهی :

شکوفاترین فصل گلدهی این گیاه زینتی فصل بهار است. البته ممکن است در طول تابستان نگاهی گل بدهد.

 

هرس ( پیدایش ) :

در صورت تمایل میتوانید ، پس از پایان دورهء اصلی گلدهی گیاه ، شاخه های آن را هرس جزئی کنید ، اما اگر بوته شما از شکل افتاده و به صورت نامرتبی رشد می کند ، میتوانید در هر موقع از سال شاخه های آن را ببرید و آن را بیارایید.

 

　

http://www.send.gigfa.com/uploads/1248569848.jpg

http://www.send.gigfa.com/uploads/1248552468.jpg

 

http://www.send.gigfa.com/uploads/1248573822.jpg

 

http://www.send.gigfa.com/uploads/1248611914.jpg

 

http://www.send.gigfa.com/uploads/1248605026.jpg

 

http://www.send.gigfa.com/uploads/1248628382.jpg

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

نام فارسی : دیوسما ( نفس بهشتی )

نام فارسی : دیوسما ( نفس بهشتی )

نام انگلیسی : Diosma

نام علمی : Coleonema pulchrum

نام خانواده : Rutaceae

 

بلندی بوتهء همیشه سبز آفریقایی الاصل دیوسما ظرف 2 سال به 1.5 تا 1.2 متر می رسد و برای کاشت همراه گیاهان دیگر ایده آل است.

گل کوچک آن صورتی با سایه رنگ های متفاوت است . برای اطمینان از این که گلی با رنگ دلخواه به دست می آورید ، این گیاه در زمانی یخرید که گل دارد.

« طلای غروب » ( sunset gold ) یک قلم دیوسمای پا کوتاه است با سرشاخه های زرد رنگ . این نوع به ندرت ارتفاعش تا بیش از 50 سانتی متر می رسد و لذا پوشش قشنگی به سطح باغچه می دهد.

هر دو فرم دیوسما را میتوان در باغچه کاشت.

اگر شرایط نگهداری مناسب باشد و آنها را همواره هرس شده نگهداری کنیم دیوسماها عمر قابل قبولی خواهند داشت.

 

اقلیم :

آب و هوای گرم را ترجیح میدهد و در مناطق سردتر باید در شرایط کاملا پناهگاهی پرورش یابد.

دیوسما باید در آفتاب کامل باشد . درختچه های کاشته ، که قسمتی از روز را در سایه هستند ، شاخه های هرزه خیلی بلند دور از هم و از شکل افتاده ایی خواهند داشت.

 

خاک :

باید در خاک زهکشی خوب پرورش یابد. اگر در زمین سنگین کاشته شود بوته ها همهه بر اثر گندیدگی ریشه به سرعت می میرند.

 

تکثیر :

قلمه های نوک نرم دیوسما ، که از اواخر تابستان تا تقریبا اواسط پاییز گرفته می شوند ، به خوبی نشو و نما می کنند.

 

آبیاری :

در ابتدای کاشت به آبیاری منظم و عمیق نیاز دارد ، اما برای حفظ شرایط خوب رشد بوته های جا افتاده هر 2 تا 3 هفته یکبار آبیاری عمیق در هوای داغ و خشک کافی و کارآمد خواهد بود.

 

کود دهی :

دادن کود به این چندان معمول نیست ، اما ممکن است در اوایل بهار برای تقویت خاک آن مختصری آرد استخوان یا غذای کامل گیاهی به زمین بیفزایید.

 

مشکلات :

دیوسما هیچ آفت و بیماری خاص ندارد ، اما آبیاری بیش از اندازه در خاک سنگین به سرعت موجب گندیدگی ریشه می شود و میتواند سبب مرگ گیاه گردد.

 

فصل گلدهی :

ادامه نوشته

نام فارسی : کرو وی

نام فارسی : کرو وی

نام انگلیسی : Crowea

نام علمی : Crowea sp

نام خانواده : Rutaceae

 

گونه های کرو وی اکسالاتا ( C.exalata) و کرو وی سالینگا ( C.saligna ) گیاهان همیشه سبزی هستند که با بسیاری از گیاهان دیگر به راحتی در هم می آمیزند.

گلهای ستاره ایی شکل صورتی آنها در ابتدای زندگی گیاه ظاهر می شوند و برای مدت طولانی تولیدشان ادامه می یابد. این گیاهان بعد از 2 تا 3 سا به بلوغ میرسند ، اما عمرش کوتاه است .

گونه اکسالاتا تا ارتفاع 75 سانتی متر و گونه سالینگا تا ارتفاع 1 متر قد میکشند.

به صورت انبوه یا توام باسایر گیاهان زینتی بسیار جالب می نماید ، اما میتوان آنها را در گلدان هم کاشت.

 

اقلیم :

آب و هوای معتدل و بدون یخبندانرا ترجیح میدهد. گونه سالینگا ، نسبت به اکسالاتا ، به آب و هوای گرمتری تحمل نشان می دهد.

آفتاب صبح ، سایه بعد از ظهر و آفتاب لکه لکه را می پسندد ، و به حفاظت در برابر بادهای شدید محتاج است.

 

خاک :

زمین شنی و خاک با زهکشی خوب بهترین نتیجه را به بار می آورد. دادن خاکبرگ کاملا پوسیده ، مدتی پیش از کاشت بوته ها ، نشو ونمای آنها را بهبود می بخشد.

 

تکثیر :

میتوان از بذر استفاده کرد ، اما برای بوته ای به شکل دلخواه با رنگ گل مطلوب، از فلمه های نیمه خشبی گرفته شده در اواخر تابستان تا اواسط پاییز استفاده کنید.

 

آبیاری :

پس از کاشت نیاز به آبیاری منظم دارد ، اما بوته های جا افتاده را دتر ماهای گرم هر 2 تا 3 هفته یک بار عمیق و سنگین آبیاری کنید.

 

کود دهی :

برای تقویت خاک میتوان در اواخر زمستان ، با آرد استخوان کودپاشی جزئی انجام داد. برای پوشش سطح زمین از خاکبرگ استفاده کنید ، تا مواد غذایی با ارزسی هم برای گیاه باشد.

 

مشکلات :

آفت و بیماری خاصی ندارد.

 

ادامه نوشته

نام فارسی : دافنه - درخت هقت برگ - مازریون - میخک هندی

نام فارسی : دافنه - درخت هقت برگ - مازریون - میخک هندی

نام انگلیسی : Daphne

نام علمی : Daphne ............

نام خانواده : Thymelaceae

 

دافنه ها بیشتر به این خاطر کاشته می شوند که تا عطز دلپذیرشان خوش آیند افراد نزدیک و رهگذران باشد.

این گیاه را در ظرف هم میتوان پرورش داد.

گل منفرد آن به شکل ستاره ایی و غالبا به رنگ سفید و صورتی است. خوشه ها در انتهای ساقه ها یا در بغل برگها ظاهر میشوند.

گونه های بورک وودی ( D. x burkwoodi ) و اوادورا ( D. odora ) تا ارتفاع یک متر قد می کشد ، حا آنکه گونه کنئوروم ( D.cneorum ) به ندرت تا 50 سانتی نتر قد می کشد ، البته عرض آن ممکن است تا یک متر هم برسد.

بوته های این گیاهان بعد از 5 تا 10 سال ب بلوغ می رسند و می توانند تا 20 سال و حتی بیشتر عمر کنند ، البته اگر شرایط ایده آل باشد.

 

اقلیم :

برای مناطق حاره مناسب نیستند . گونه بورک وودی و کنئوروم آب و هوای سرد را ترجیح میدهند ، ولی اوادورا به آب و هوای گرم نیاز دارد.

ترجیح می دهد که آفتاب صبح و سایه بعدازظهر را در زیر سایه بانی دریافت دارد و از بادهای خشک کننده و شدید در امان باشد . نوری که از لابه لای شاخ و برگ درختان می تابد برایش مناسب است .

 

خاک :

خاکش باید کاملا زهکشی شده و حاوی مقادیر زیادی مواد آلی باشد و ریشه هایش لازم است با خاک و برگ یا کود دامی کاملا پرسیده از گرما حفظ شود . دقت کنید که مالچ یا کودهای پاشیدنی کاملا جدا از بوته های دافنه ریخته شود.

 

تکثیر:

تکثیر از طریق قلمه های نوک نرم ، که در اوابل تابستان گرفته میشوند ، موفقیت آمیز به نظر می رسند.

 

آبیاری :

در ماههای گرم نیازمند آبیاری منظم و دقیق است ، ولی خاک آنها نباید هیچگاه خیس بماند . خیس ماندن خاک ، حتی کوتاه مدت ، میتواند منجر به پوسیگی ریشه شود.

 

کودهی :

در اوایل بهار از آرد استخوان یا غدای مخصوص آزالیا و کاملیا استفاده کنید.

 

مشکلات :

مرگ ناگهانی دافنه معمولا نتیجه گندیدگی ریشه است.

ممکن است مورد حمله حشرات سپردار واقع شود. میتوان با پارچه ای نم دار آنها را برداشت یا با روغن زمستانه سمپاشی و نابودشان کرد.

دافنه ها دچار چند بیماری ویروسی هم میشوند که هیچ معالجه ایی ندارد. علائم این بیماری ها شامل پیچیدن برگ ها ، از رشد ماندگی بوته و علامتها یا لکه های زرد روی برگها و سیاه شدن جوانه هاست.

 

فصل گلدهی :

گونه اوادورا اصولا در سراسر زمستان و گاهی تا اوایل بهار گل میدهد ، ولی گونه های بورک وودی و کنئوروم از اوایل تا اواسط بهار گل می دهند.

 

هرس و پیرایش :

ادامه نوشته

نام فارسی : رزماری ساحلی ( اکلیل ساحلی )

نام فارسی : رزماری ساحلی ( اکلیل ساحلی )

نام انگلیسی : Coast Rosemary

نام علمی : Westringa fruticosa

نام تیره : Labiaceae یا Labiatae

 

بوته های سخت و همیشه سبز رزماری ساحلی گیاهی سازش پذیر است و خود را با شرایط مختلف وفق می دهد. به بادهای شور مقتوم و در همه نواحی لم یزرع ، جزء یخبندان شدید ، قادر به نشو و نما است .رزماری های جا افتاده خشکی و خشکسالی را تحول می کنند.

بوته این گیاه شکل متراکم دارد و بشکل پهن ، تا ارتفاع 2 متر و بیشتر می روید.

این گیاه برگ کوچک سبز- خاکستری دارد و گل سفید آن ، از اولین سال کشت ، بر شاخسار انبوه آن پدیدار می گردد.در مدت 2 تا 3 سال به باوغ می رسد و اگر، با هرس مداوم بر جوان نگهداشتن شاخه ها مداومت شود عمر زیادی خواهد داشت .

برای کاشت به عنوان مرز و حصار کوتاه یا کاشت در ظرف و گلدان ایده آل است.

 

اقلیم :

به طور محدود ، به شرایط متعدد آب و هواییتحمل نشان می دهد اما نه به مدت طولانی و نه به یخبندان های سخت .

برای رشد خوب و متراکم ، به آفتاب کامل نیاز دارد. این گیاه در مناطق بادگیر می تواند رشد کند و مخصوصا برای کاشت در نواحی باز ساحلی مفید است.

 

خاک :

زهکشی خوب می طلبد. دادن کود یا خاک خاک کمپوست به زمین ، مدتی قبل از کاشت ، به نشو و نمای بهتر بوته ها کمک می کند.

 

تکثیر :

.قلمه های نوک نرم را میتوان در طول بهار وتابستان و قلمه های نیمه خشبی را در اواخر تابستان تا پاییز برداشت کرد.

 

آبیاری :

برای سازگار شدن به آبیاری عمیق منظم نیاز دارد ، اما همین که گیاه خود را گرفت آبیاری گاه به گاه عمیق ، در هوای گرم و خشک ، برای ادامه حیات آن کافی است.

 

کوددهی :

بوته های زینتی رزماری عموما به کود نیاز ندارند ، اما مقدار کمی آرد استخوان را در اواخر زمستان می توان به زمین داد.

 

مشکلات :

مشکل خاصی ندارد .

آبیاری بیش از حد یا خاک های خیلی سنگین ممکن است باعث گندیدگی ریشه گیاه گردد.

 

فصل گلدهی :

ادامه نوشته

نام فارسی : کاسیا ( سنا )

نام فارسی : کاسیا ( سنا )

 

نام انگلیسی :

Cassia

 

نام علمی :

 

 

Cassia یا senna

 

نام خانواده : Caesalpinaceae

 

 

 

کاسیاها گروه بزرگی از نباتات اند با گلهای عمدتا به رنگ زرد درخشان ، هر چند که بعضی از گونه های از گونه های گرمسیری آن گل های صورتی دارند.

کاسیا در اوایل عمر به گل می نشیند ، اما زمان بالغ شدن و طول عمر آن ، بسته به نوع ، متفاوت است.

کاسیای آرتمیسی ( S.artemisioices ) که بومی استرالیا است ، تا ارتفاع 1.5 متر رشد می کند و برای کاشت در باغ های مناطق داغ و خشک بسیار مناسب است. این کاسیا برگ های قسمت قسمت نقره ایی ضعیف و زیبا و گل های زرد دارد.

نژاد دو تخمدانه ( C.bicapsularis ) تا ارتفاع 3 تا 4 متر قد می کشد و در پاییز تولید گلهای زرد درخشان تماشایی می کند . تعداد زیادی غلاف بذر شبیه لوبیا تولید می کند.

گونه فیستولا ( C.fistula ) ، این درخت پر جلای زرین ، فقط یرای گرمسیری مناسب است . رشته های زنجیری بلنذ گلهای زرد شفاف این نوع کاسیا در تابستان تا اواسط پاییز به باغ جلوه می بخشد.

سایر کاسیاهای درختی نیز ، با گلهای درخشان خود ، هنگامه ایی در بوستان شما برپا می کنند.

 

 

 

 

اقلیم :

کاسیای آرتمیسی (

 

 

 

S.artemisioices ) به خوبی به اقلیم یخبندان تحمل نشان می دهد ، اما سایر گونه ها هوای گرم را ترجیح می دهند و در هوای خیلی سرد زنده نمی مانند.

 

تمتم کاسیاها در آفتاب کامل بهترین رشد را دارند.

 

 

 

خاک :

کاسیاها به خاک کاملا زهکشی شده و تهویه ی خوب نیاز دارند. گونه ی فیستولا در خاکی که مدتی پیش از زمان کاشت با مواد آلی پوسیده تقویت شده باشد بهترین وضعیت نشو و نما و تولی گل را خواهد داشت.

 

 

 

 

تکثیر :

بذر کاشته شده در بهار به سهولت می روید . برای کاشت بذر لازم است بذر حداقل یک شب در آب گرم بخوابانید تا پوسته ی سخت روی آن نرم نرم و آماده ی جوانه زدن گردد.

 

 

 

 

آبیاری :

گونه آرتمیسی خشک و خشکسالی را تحمل می کند ، ولی بوته های تازه کشت شده به آبیاری منظم نیاز دارند.

گونه فیستولا رطوبت تابستانی فراوان می طلبد ، اما در زمستان دوست دارد در جای خشک نگهداری شود .

 

 

 

 

کود دهی :

تمتم کاسیاها به تغذیه اضافی ترجیحا در اوایل بهار ، خوب پاسخ می دهند . هر نوع غذای کامل گیاهی را نیز می توان به کار برد.

گونه آرتمیسی ، فقط به تغذیه مختصر نیاز دارد.

 

 

 

 

مشکلات :

کاسیاها از لحاظ آفت و بیماری مشکل خاصی ندارند.

 

 

 

 

فصل گلدهی :

گونه آرتمیسی از اواخر زمستان تا اوایل تابستان گل آزین است.

گونه دو کپسوله در پاییز و گونه فیستولا در سراسرماههای تابستان تا ائایل پاییز گل می دهد.

 

 

 

 

هرس ( پیرایش ) :

شکل دهی تنها هرس لازمی است که باید بر روی کاسیاها انجام داد.

کونه دو کپسوله را بلافاصله بعد از خاتمه

ادامه نوشته

نام فارسی : فانوس چینی ( قندیل چینی ، شجرة الملوک ، گل زنگوله ایی )

نام فارسی : فانوس چینی ( قندیل چینی ، شجرة الملوک ، گل زنگوله ایی )

نام انگلیسی : Chinese lantern

نام علمی : Abutilon * hybridum

نام تیره : Malvaceae

 

 

درختچه فانوس چینی گیاهی همیشه سبز و به نسبت قابل قبولی پردوام و پرعمر است .

تا ارتفاع بین 1.25 تا 2 متر قد می کشد.

گل های آن به شکل زنگوله باز می شود. در اوایل عمر به گل می نشیند و در مدت 2 سال به بالغ می گردد. گونه های مشخص و اسم گذاری شده ی آن در رنگ های سفید ، زرد ، نارنجی ، عنابی روشن ، صورتی ، قرمز و چندین سایه روشن از رنگ های دیگر وجود دارد.

برگهای نرم آن به شکل افرا است.

دوره گلدهی طولانی و سرشاخه های خوش منظری دارد.

 

 

اقلیم :

آب و هوای گرم را دوست دارد ، اما سرما را تا نقطه یخ زدن تحمل می کند.

هوای گرم و در امان از بادهای شدید را ترجیح می دهد.

آفتاب کامل روز را ترجیح می دهد اما در نواحی گرم به تابش آفتاب در نیمه ایی از روز نیز تحمل نشان می دهد.

 

خاک :

بسیاری از انواع خاکها را تحمل می کند ، اما همه ی آن خاکها باید خوب زهکشی شده باشند . در خاک هایی که با مواد آلی تقویت شده باشد بهترین رشد و گلدهی را خواهد داشت.

 

 

تکثیر :

قلمه زنی و گرفتن قلمه های نیمه خشبی در اوایل پاییز بهترین طریقه تکثیر درختچه زینتی فانوس چینی است. این قلمه ها به راحتی ریشه دار خواهند شد.

 

 

آبیاری :

در ماه های گرم به آبیاری منظم و عمیق نیاز دارد ، هر چند که ایام خشک را بهتر از اغلب درختچه ها تحمل می کند.

 

 

کوددهی :

برای حصول بهتری رشد ، در اواخر زمستان و مجددا در اواسط تابستان از مواد غذایی کامل گیاهی استفاده کنید و به این وسیله خاک را غنی کنید.

 

 

مشکلات :

این گیاه گاهی به آفت شته مبتلا می شود ، اما می توان شته را با فشار آب شلنگ یا با پاشیدن صابون حشره کش روی بوته دفع کرد. ممکن است برگها دچار حشرات برگخوار شوند . اگر خسارت ناچیز باشد می توانید مشکل را نادیده بگیرید. در غیر این صورت برگها را با روتنون گردپاشی کنید یا با حشره کش مناسب دیگری کل بوته را محلول پاشی کنید.

 

 

فصل گلدهی :

بهترین دوران گلدهی ا

ادامه نوشته

نام فارسی : آفتاب پرست

نام فارسی : آفتاب پرست

نام انگلیسی : Cherry pie

 

نام علمی :

Heliotropum arborescens

 

نام تیره :

 

 

Boraginaceae

 

 

 

درختچه گل آفتاب پرست گیاهی همیشه سبز با ساقه نرم وگل های معطر به رنگ ارغوانی روشن تا ارغوانی است ، که در طول بیش از یک فصل در روی بوته می رویند . عطر گل های آن درخت وانیل یا ثعلب را به یاد باغبان می آورد.

بوته های آفتاب پرست 50 سانتی متر یا کمی بیشتر ارتفاع دارند ، پهنای آنها از یک متر بیشتر است ، خیلی زود به گل می نشیند ، در 2 سال به بلوغ می رسد ، و عمری کاملا طولانی دارد . گیاه آفتاب پرست را میتوان برای برجسته کردن یک نقطه باغ ، یا گیاهی پیشنما ، یا آویز گیاهی از بالای دیوارها بکار برد. لرد رابرتس ( Lord roberts ) ، با برگهای سبز بسیار تیره و گلهای بنفش سیر ، محتملا متداولترین نژاد این گیاه است. آفتاب پرست طلایی ( Aureum ) ، با برگهای لیمویی رنگ ، کمتر متداول است. وقتی بوته های این گیاه پهلو به پهلوی هم کاشته شوند جالب تر به نظر می رسند.

 

 

 

 

اقلیم :

فقط برای کاشت در آب و هوای گرم مناسب است و در مختصر یخبندانی صدمه می بیند.

به شرایط آفتابی و گرم ، محفوظ از بادهای شدید نیاز دارد. بهترین رشد را در مکانی دارد که در تمام روز کاملا آفتابگیر باشد ، اما در جایی هم که نیمی از روز آفتابی باشد می تواند زندگی کند.

 

 

 

 

 

خاک :

خاک این گیاه باید کاملا ترد با زهکشی خوب باشد. بهترین رشد را در خاکی دارد که با کود حیوانی کاملا پوسیده تقویت شده باشد.

 

 

 

 

 

تکثیر :

با قلمه زنی آسان تکثیر می شود. قلمه های نرم از سرشاخه ها را میتوان در طول بهار وتابستان به دست آورد و قلمه های نیمه خشبی را در طول پاییز و زمستان .

 

 

 

 

 

آبیاری :

در طول ماههای گرم به آبیاری عمیق و منظم نیاز دارد : هفته ایی یکبار در هوای خیلی داغ یا کمی کمتر در اغلب خاکهای خوب آماده شده.

 

 

 

 

 

کوددهی :

انواع مواد غذایی گاهی چند منظوره را می توان در اوایل بهار و دوباره در اواسط تابستان به کار برد.

 

 

 

 

 

مشکلات :

هیچ آفتاب و بیماری خاصی ندارد.

 

 

 

 

 

فصل گلدهی :

دوره گلدهی بسیار طولانی از بهار تا

ادامه نوشته

نام فارسی : یاس درختی کالیفرنیا

نام فارسی : یاس درختی کالیفرنیا

نام انگلیسی : Californian lilac

نام علمی : Ceanothus

نام خانواده : Rhamnaceae

 

 

یاس درختی کالیفرنیایی در فرم های و شکل های گوناگون یافت میشود : خیلی خیلی کوتاه و در حد پوشش زمین و خوابیده بر سطح زمین تا خیلی خیلی بلند با ارتفاع 4 تا 5 متر.

همه ی انواع این گیاه گل های تقریبا آبی دارند ، ولی آبی های متفاوت ، از خیلی کم رنگ تا آبی کبود و بنفش سیر.

در آب و هوای کاملا مساعد ، پر عمر و پردوام اند اما در غیر این صورت عمر کوتاهی خواهند داشت. آنها خصوصا از تابستان های مرطوب و بارانی یا رگبار بیزارند.

این گیاه زود به گل می نشیند ، اما زمان بالغ شدنش ، بسته به نوع متفاوت است.

 

 

اقلیم :

در آب و هوای خنک تا معتدل بهترین نشو و نمو دارد. برای کاشت در نواحی گرم و نواحی مرطوب ساحلی مساعد نیست.

تابش کامل خورشید را دوست دارد. نیازمند گردش کامل هوای خوب در اطراف خود است.

 

 

خاک :

خاکش باید خوب زهکشی شده باشد . در زمین های ماسه ایی و شنی نیز رشد می کنند ، ولی در خاک سنگین رسی ، که پوسیدگی ریشه را سبب می شود ، پایداری نمی کند.

 

 

تکثیر :

اقلامی از یاس درختی کالیفرنیا را میتوان از طریق بذر تکثیر کرد ، اما بیشتر اقلام آن از طریق قلمه های نیمه خشبی در اوایل تابستان تا اواسط پاییز از گیاه می رویند.

 

 

آبیاری :

در موقعیت طبیعی در سرزمین های بومی ، بر طبق عادت باران یا آب مورد نیاز خود را فقط در زمستان دریافت می کند و به تابستان های خیلی خشک عادت کرده است. اما در محل کشت ، در صورتی که زمستان خشک باشد ، باید هر 2 تا 3 هفته آنها را آبیاری کرد و شاید در فصل تابستان ماهی یک بار به آبیاری نیاز داشته باشد.

 

کوددهی :

در اواخر زمستان آرد استخوانی یا کود مرغی به زمین بدهید.

 

 

مشکلات :

این گیاه بسیار مستعد ابتلا به گندیدگی ریشه اند ، ولی مشکلاتی از لحاظ آفت یا بیماری خاص دیگر ندارد.

 

 

فصل گلدهی :

ادامه نوشته

نام فارسی : بودلیا ( بوته پروانه )

نام فارسی : بودلیا ( بوته پروانه )

نام انگلیسی : Butter fly bush

نام علمی : Buddleia davidii

نام خانواده : Loganiaceae

 

 

برگ ها سز تیره و در سطح زیرین به رنگ سفید خاکستری اند و این امر عامل زیبایی شاخ و برگ و جلب توجه بیشتر نسبت به بوته های کاشته شده در حاشیه می گردد.

رنگ گل اقلام مختلف آن ، همه ارغوانی روشن است اما نژادها و گونه های مختلف مشهوری است که گل های آنها سفید ، قرمز ، ارغوانب ، آبی تیره یا اناری است.

بوی گلها کمی ناخوشایند است ، اما همین بو باعث جلب پروانه ها می شود.

درختچه های بوته پروانه تا ارتفاع 3 متر رشد می کنند و اغلب تعداد زیادی ساقه می آورند.

در اوایل عمر به گل می نشیند و بعد از 3 تا 5 سال به بلوغ می رسند.

عمر این گیاه زینتی را می توان با قطع منظم شاخه ها و ترکه های پیر طولانی کرد.

 

اقلیم :

برای نواحی خیلی گرم استوایی مناسب نیست ، اما در مناطق گرم وسرد ، هر دو به طور موقت نشو و نمو می کند.

در محیط دارای آفتاب کامل خوب گل می دهد.

 

خاک :

با اغلب خاک ها سازگار است ، ولی بهترین رشد را در خاک یا زهکشی خوب و تقویت شده با موادآلی خواهد داشت. پوشش دادن به سطح خاک یا مالچ پاشی در طول ماه های گرم تابستان به نگهداری رطوبت خاک کمک می کند.

 

 

تکثیر :

از طریق قلمه های نیمه خشبی گرفته شده در پاییز یا قلمه های خشبی گرفته شده در زمستان تکثیر می شود.

 

آبیاری :

آبیاری عمیق و منظم در ماه های فصل بهار و تابستان شما را مطمئن خواهد کرد که شکوفه و گل خوبی خواهید داشت.

اگر خاک قبلا مالچ پاشی شده و پوشش سطحی خوبی داشته باشد به دوران خشکی تحمل نشان می دهد.

 

 

کوددهی :

برای تقویت خاک محل کاشت گیاه را در اوایل بهار به زمین مواد کامل غذایی بدهید.

 

 

مشکلات :

به هیچ نوع آفت و بیماری خاصی مبتلا نمی شود.

 

 

فصل گلدهی :

سنبله های درختچه ی بوته ی پروان

ادامه نوشته

نام فارسی : شمشاد

نام فارسی : شمشاد

نام انگلیسی : Box

نام علمی : Buxus sempervirens , Buxus microphylla var.japonica

نام خانواده : Buxaxeae

 

 

هر دو نوع گیاه : انگلیسی ( Buxus sempervirens ) و ژاپنی ( Buxus microphylla var.japonica ) می توانند تا ارتفاع زیاد رشد کنند ، ول غالبا آنها به صورت پرچین یا قیچی خورده در حاشیه باغچه ها یا جداکننده فضاهای مختلف دیده می شوند.

شمشاد گیاهانی پایا و پردوام اما کند رشداند و پس از 5 سال به ارتفاع حدود یک متر می رسند.

برگ هر دو نوع شمشاد فوق الذکر کوچک است : انگلیسی تیره و پرنقطه ، اما ژاپنی سبز براق و ملایم و گردتر.

گل های شمشاد بسیار کوچک و اندکی معطرند ، به همین دلیل به شدت جاذب زنبورها هستند.

بوته ی شمشاد را غالبا ابتدا در درون ظرف یا گلدان پرورش می دهند.

 

 

اقلیم :

شمشاد انگلیسی مناطق سردتر را ترجیح می دهد ، اما شمشاد ژاپنی ، با اینکه سردی را تحمل می کنند ، مناطق معتدل را بیشتر دوست دارد. درختچه های شمشاد برای جاهای خیلی گرم مناسب نیستند.

برای درآمدن به شکل متراکم و انبوه ، به آفتاب کامل نیاز دارد.

 

 

خاک :

شمشاد بیشتر خاکها را تحمل می کنند ، اما بهترین رشد در خاکی دارند که زهکشی آن محتوی مقداری مواد آلی باشد.

 

 

تکثیر :

از طریق کاشت بذر قابل تکثیر است ، اما بهترین روش تکثیر آنها کاشت قلمه های نیمه خشبی است که در هر موقع از ماه های اواخر بهار یا پاییز گرفته می شوند.

 

 

آبیاری :

شمشادهای کاشته و سازگار شده ، خشکی را تحمل می کنند ، اما بهترین رشد و سرسبزی را وقتی خواهند داشت که در ماه های گرم آب کافی به آنها برسد ، منظو و عمیق.

شمشادهای کاشته شده در گلدان را باید همیشه ، مخصوصا در ماه های گرم تابستان ، خوب آب داد.

 

 

کوددهی :

آرد استخوان یا غذای کامل گیاهی را در ابتدای بهار و در اواسط تابستان می توان کار برد.اگر چه خیلی نیازمند مواد غذلیی نیست ولی دادن کود را کنار نگذارید.

 

 

مشکلات :

هیچ آفت یا مرض خاصی این گیاه مقاوم را مبتلا نمی کند.

 

 

ادامه نوشته

نام فارسی : آزالیا ( آزاله ، خرزهره هندی )

نام فارسی : آزالیا ( آزاله ، خرزهره هندی )

نام انگلیسی : Azalea

نام علمی : Rhododendron hybrids

نام خانواده : Ericaceae

 

آزالیا دارای گل هایی با رنگ های بسیار متنوع است.

ارتفاع آزالیا بین 0.5 تا 2.5 تر متغیر است.

آزالیاهای فعلی از گونه های مختلفی از rhododendron مشتق شده اند که در جهان از گیاهان بسیاری دورگیری گردیده اند.

این درختچه های زینتی پر عمر ، از 3 تا 5 سال بعد از کشت به بلوغ می رسند ، ولی از سال اول رشد خود گل می دهند.

گل های پرپر یا تمام پرپر آزالیا برای کاشت در گلدان جالب اند.

گیاهان گلدار آزالیا را میتوان در دوره گلدهی به طور موقت و به جهت زیباسازی قسمت های داخلی به درون ساختمان آورد ولی برای پرورش و نگهداری دائم در درون ساختمان مناسب نیستند.

عموما و غالبا آزالیا را همزمان با کاملیا می کارند زیرا همان خاک مورد علاقه کاملیا را می پسند.

 

گروه های دورگه :

1- مولیس : خزان کننده اند و فقط برای اقلیم های سرد دنیا مناسب هستند. آنها تا ارتفاع 2 متر رشد می کنند. گلهای آن به رنگ زرد درخشان روشن ، نارنجی ، قرمز ، کرم و عنابی روشن دارند. بیشتر آنها قبل از اینکه برگ هایشان آشکار شود به گل می نشینند.

 

2- اندیکا : همیشه سبزند و درنواحی گرم تا خنگ به گل می نشینند ، ولی برای مناطق گرمسیر خشک و لم یزرع و اقلیم های خیلی سرد مناسب نیستند. گل های آنها به رنگ های صورتی ، میخکی ، ازغوانی روشن ، جگری لاکی یا قرمز سیر ، سفید ، عنابی روشن و دورنگ های مرکب دیده می شوند. گل های این گروه به صورت کم پر ، نیمه پرپر یا کاملا پرپر می باشند. بعضی از گل های این گروه به شکل های معمولی و ساده و بعضی هم به شکل فردار یا چین دار یا طوق دار هستند.

 

3- کوروم : آزالیاهای گروه دورگه کوروم برگ ها و گل های کوچکتر از انواع همیشه سبز دو گروه دیگر دارند و کمی بیشتر از آنها در مقابل سرما تحمل نشان می دهند.رنگهای گلهای انواع این گروه ، مانند افراد گروه اندیکا است و ممکن است به صورت کم پر و تودرتو یا گل در گل یعنی به صورت گلی در ظاهر درون گل دیگر مشاهد شوند.

 

 

گروه دورگه کوروم تا حدودی به نواحی سرد تحمل نشان می دهد.

گروه دورگه مولیس فقط در نواحی خنک تا سرد می رویند.

میزان نور و دما :

حداکثر رشد در فضای آزاد ترجیحا در جایی در پناه از بادهای شدید و آفتاب داغ بعدازظهر صورت می گیرد.جاهای نیمه سایه و محلهای با آفتاب لکه لکه فوق العاده مناسب است ، اما اخیرا نژاد خاصی به نام آزالیا " آزالیا آفتاب دوست" تولید کرده اند که به تابش خورشید موقیت هایی با شرایط فضای آزاد تحمل نشان می دهد.

از میان ارقام قدیمی ، پابلندها و کم پرها ، مثل Magnifica , Splendens , Alba magna در صورت ضرورت قادرند در قسمت های بیشتری از روز تابش آفتاب را تحمل کند ، اما در پی آن تعدادی از گلهایش پژمرده می شوند و می ریزند.

آزالیاهای بال قرمز معتدل با گلهای نیمه پرپر هستند که به تابش آفتاب تحمل نشان می دهد.

 

خاک :

همه آزالیاها به خاک مشابه نیاز دارند. خاک مناسب آنها باید اسیدی باشد در غیر این صورت درختچه ها رشد کافی نمی کنند و از کمبود آهن در رنج می افتد.

مالچ پاشی و ایجاد پوشش در سطح خاک با لایه ایی ضخیم از مواد آلی مانند کود پوسیده حیوانی ، خاکبرگ و سر علفهای پوسیده ی تابستان امری ضروری است.

 

تکثیر :

قلمه های نیمه خشبی گرفته شده در اوایل تابستان و حتی اوایل پاییز بهترین طریقه برای تکثیر است. تکثیر از طریق خوابانیدن نیز میسر است به شرط آنکه فقط ازدیاد یک یا دو بوته مورد نظر باشد.

 

آبیاری :

در تمام ماههای سال باید خوب آبیاری شود ولی هیچگاه نباید خیس نگاه داشته شود. در زمستان هم ، اگر باران نبارد گاهگاهی آبیاری عمیق ضروری است.

 

کوددهی :

کود را ابتدا در اوایل بهار که رشد جدید بوته ها آغاز می شود و مجددا در اواخر تابستان به خاک بدهید. دیرتر از این هیچگاه به درختچه ها کود ندهید زیرا در آن صورت دوره رشد برگها با کوشش های ناگهانی و نابهنگام گیاه بسیار کوتاه و ایجاد جوانه گل نیز زیادتر و ÷ر هزینه تر خواهد شد.

 

مشکلات :

1- بیماریهای قارچی بلایت گلبرگ یا سفیدک دروغی در گلبرگها :

در نواحی مرطوب و پرباران شایع است. در این بیماری گلها حالت خمیری نرم و شل یا سست به خود بگیرند و در وضع چسبنده در روی بوته ها باقی می ماند. سم مورد استفاده تریادیمفون با چندین بار تکرار است.

 

2- سفیدک گردی میلدیو ( Mildew ) :

در مناطق مرطوب و بدون تهویه و سایه کامل بسیار شایع است . استفاده از سم تریادیمفون و تغییر مکان گیاه در درمان این بیماری کاربرد دارد.

 

3- سنک توری آزالیا :

به تما سرشاخه ها در طول دوره بهار ، تابستان و پاییز خسارت می زند. خاله یا لکه های براق سیاه یا قهوه ایی همان مدفوع و تزشح بدن حشرات است ، که در سطح زیرین برگ مشاهد می شود. اگر شروع خسارت باشد میتوان با شستن زیر برگها زیر آنها را شست. برای مبارزه باید از صابونهای حشره کش یا پیرتروم کمک گرفت و بوته ها را سمپاشی کرد.

 

4- گال قارچی برگ :

برگها متورم و کلفت و گوشت دار میشود و نواحی متورم به رنگ سبز رنگ پریده و رنگی بالاتر از رنگ زرد و صورتی درمی آید. برای مبارزه باید بگهای آلوده را جدا کرد.

 

5- تریپس :

خسارتی شبیه سنک نولید می کند. در هوای گرم وخشک شیوع این بیماری شدت می گیرد.

 

6- کنه نباتی دو نقطه ( کنه عنکبوتی قرمز ) ( دارای دو خال نقطه ایی ) :

از شیره گیاهی برگها تغذیه می کند. این کنه در هوای داغ و خشک به شدت افزایش میابد. جهت مبارزه قبل از گلدهی با شستن برگها می توان قدری از جمعیت آن کاست

 

فصل گلدهی :

گلهای نیمه پرپر یا پرپر ، به صورت تک به تک و پراکنده یا لکه ایی ، در طول زمستان آشکار می شوند اما انیوه گلهای گیاه عمدتا در بهار شکوفا می شود.

آزالیاهای قدبلند با گل کم پر گلهای

ادامه نوشته

نام فارسی : شیشه شوی

نام فارسی : شیشه شوی

نام انگلیسی : Bottle brush

نام علمی : callistemon

نام تیره : Myrtaceae

 

 

شیشه شورها ، هنگام ظاهر کردن گلهای خود ، شهد نباتی زیادی هم تولید می کنند و این شهد باعث جلب پرندگان شهد خوار به داخل باغ می گردد.

گلهای گونه های بسیاری به رنگ قرمز روشن اند ، اما بعضی هم گل زرد میخکی ، کرم ، شرابی سایه دار دارند. لذا برای هر نوع سلیقه ایی یا متناسب با هر باغی احتمالا می توان گونه ایی از این گیاه را پیدا کرد.

انواع پا کوتاه شیشه شور را می توان درون ظرف ها یا گلدان ها پرورش داد. حدود ارتفاع ، برای نوع « جان کوچک » 60 سانتی متر است. نوع « کاپیتان کوک » 180 سانتی متر است ، اما در حالت حداکثر رشد خود به حدود 3 تا 4 متر می رسد.

این گیاه خیلی زود به گل می نشیند و بعد از 5 سال بالغ می شود.

اگر شرایط زندگی آن مناسب باشد ، عمر گیاه زیاد است.

 

اقلیم :

به نوع گیاه بستگی دارد . بیشتر شیشیه شوی ها یخبندان های سبک را تحمل می کنند ، ولی در اولین زمستان باید از یخبندان یا سرمای زیاد حفاظت شوند.

به آفتاب کامل در سراسر روز نیاز دارد.

 

خاک :

به بسیاری از انواع خاکها پایداری نشان می دهد ، حتی در خاک رسی سنگین خوبر رشد می کند. البته بهترین خاک برای آنها خاک های سبک تر است.

 

تکثیر :

اغلب گونه های آن از طریق بذر تکثیر می شوند ، اما انواع مشهور آن را باید از طریق قلمه های نیمه خشبی ، که اواخر تابستان تا اوایل پاییز گرفته می شند ، تکثیر کرد.

 

آبیاری :

برای بوته ها آبیاری منظم ضروری است. آنها به دوره های طولانی خشکی تحمل نشان می دهد اما بهترین رشد و خوب ترین گل دهی را وقتی خواهند داشت که در ماه های گرم هر دو هفته یک بار آبیاری عمیق شوند.

 

کوددهی :

بدون کود هم از عهده ی رشد و رویش بر می آید ، اما در صورت افزودن مقدار کمی آرد استخوان در اواخر زمستان و در انتهای تابستان رشد و شادابی بهتری نشان می دهد.

 

مشکلات :

در بعضی فصول ، کرم های حشرات تارتن به بوته ها خسارت می زنند. شاخ و برگ های تار تنیده را ببرید. انجام سم پاشی هیچ موثر نیست . زنبورها یا مگس های تحم ریز اره ایی ، که در اوایل پاییز ظاهر می شوند ، اگر به موقع شناسایی نشوند ، می توانن بوته ها را بی برگ کنند. سعی کنید لاروهای تارتن را با دست جمع کنید و در ظرف آبی بیندازید که در آن مقداری نفت سفید ریخته باشید تا معدوم شوند.

 

 

فصل گلدهی :

اصلی ترین زمان گلدهی از اواسط تا اواخر بهار است ، اما جوانه زنی و گل افشانی مختصری هم در فصل پاییز دارد.

 

 

ادامه نوشته

نام فارسی : بورونیا

نام فارسی : بورونیا

نام انگلیسی : Boronia

نام علمی : Boronia spp

نام تیره : Rutaceae

 

 

اقلام زیادی از بورونیاها به خاطر گلها یا سرشاخه های معطرشان کاشته می شوند.

این گیاه خیلی زود به گل می نشینند و می توانند در عرض 2 سال بالغ شوند.

امکان دارد عمرشان کوتاه شود ، مثلا بورونیای مگاستیگما ، با گلهای قهوه ایی معطر ، که اصل آن از استرالیای غربی است ، به سختی در بسیاری از مناطق ، خصوصا در نواحی مرطوب ساحلی قادر به زندگی و رشدند. اگر شرایط دریافت مایحتاج اصلی او قدری آماده تر باشد راحت تر می تواند به زندگی ادامه دهد. به باغچه های محلی سر بزنید تا بورونیای مناسب و دلخواه تان بیابید.

بورونیای لدیفولیا ، بورونیای سیدنی توده ای دلپذیر از گلهای ستاره ایی شکل جواهرنشان خود را به نمایش می گذارد.

بوی این گلها تند است.

 

اقلیم :

به کونه بورونیا بستگی دارد ، اما به هیچ وجه برای مناطق گرمسیری مناسب نیست.

به آفتاب صبح و سایه بعدظهر و آفتاب لکه لکه برای مدت زیادی از طول روز نیاز دارد.

برای همه بورونیاها حفاظت از بادهای شدید یک ضرورت است.

 

 

خاک :

خاک بورونیاها باید خوب زهکشی شده باشد و باید بتواند مقداری رطوبت را همواره در خود نگاه دارد. این وضعیتی است که سخت بدست می آید. پوشاندن خاک با مالچ در اطراف بوته ها به این امر کمک می کند. افزودن قلوه سنگ و ریگ یا دانه ها ی ساچمه ایی ، به اندازه مالچ ، که گاهی باعث گندیدگی اطراف ساقه می شودد ، می تواند مفید باشد.

 

 

تکثیر :

از طریق قلمه های نوک ، که در اواخر بهار تا اواسط تابستان می گیرند، تکثیر می شود.

 

 

آبیاری :

به آبیاری زیاد در طول ماههای گرم نیاز دارد ، ولی آبیاری بیش از اندازه تحمل نمی کند. در زمستان خاک اطراف بورونیاها را خشک تر نگاه دارید ولی نه به آن حد که خاک به حالت کاملا خشک و به صورت پودر در آید.

 

 

کوددهی :

مقدار کمی آرد استخوان به صورت گردپاشی سبک در اواخر بهار و بعد از گلدهی مفید است ولی الزامی نیست.

 

 

مشکلات :

بورونیاها همه مستعد ابتلا به گندیگ

ادامه نوشته

نام فارسی : پرنده ی پردیس

نام فارسی : پرنده ی پردیس

نام انگلیسی : Bird of pardise

نام علمی : Strelitzia reginae

نام تیره : Sterlitziaeceae

 

 

گلهای نارنجی و آبی رنگ واقعا تماشایی و زیبایی دارد که گلبرگ های آنبه شکل پرنده پر جنب وجوشی هم آمده اند.

عمر بوته این گیاه بسیار زیاد است و تا بوته جوان به گل بنشیند چندین سال طول می کشد.

برگ های پارو شکل سبز متمایل به آبی گیاه اثر نیرومند بر ساختار درختچه به وجود می آورد.

بوته های استرلیتزیا تا ارتفاع یک متر بلند می شود و تا عرض 2 متر یا بیشتر پهنا می گیرد.

به صورت بوته ای منفرد در بوستانی بزرگ یا در مقابل دیوار نیز می توان از آن استفاده کرد.

 

 

اقلیم :

برای کاشت در مناطق سرد مناسب نیست و در مناطق گرم بهترین رشد را دارد.

بهترین رشد را در آفتاب کامل ، در تمام طول روز ، به دست می دهد. لازم است از بادهای شدید و سرد محافظت شود.

 

 

خاک :

در اکثر خاک ها ، جز خاک های رسی سنگین ، تحمل نشان می دهد. در خاک زهکشی شده که با موادآلی تقویت شده باشد رشد خوبی خواهد داشت.

 

 

تکثیر :

ی توان از طریق بذر اما معمولا از طریق تقسیم بوته از طریق توده گیا یا از دسته شاخه های قدیمی تکثیر می کنند.

دسته شاخه های قدیمی را در اواخر زمستان از زمین بالا بکشید و هر دسته را چندین قسمت کنید ، باید به هر قسمت ریشه هایی متصل باشد. ساقه ها را کوتاه کنید . مراقبت زیادی لازم است تا این قسمت ها کاملا مستقر شوند.

 

 

آبیاری :

در ماه های گرم آبیاری سنگین لازم دارد ، ولی در زمستان فقط گاه به گاه آن را آبیاری کنید.

 

 

کوددهی :

هر نوع غذای کامل گیاهی برای آن مناسب است. کود را در اوایل بهار و اواسط تابستان به خاک بیفزایید.

 

 

مشکلات :

مشکل خاصی از نظر آفات و بیماری ها ندارد.

 

 

ادامه نوشته

نام فارسی : گل معین التجار - کلرودندرون

نام فارسی : گل معین التجار - کلرودندرون

نام انگلیسی : Blue butterfly bush

نام علمی : Clerodendrun ugandense

نام تیره : verbenaceae

 

گل های این گیاه با 2 رنگ کبود مختلف و پرچم های بلند ، نمای جالبی ایجائ می کند. در دوره طولانی گلدهی ، در سراسر تابستان ، لطافت و شادابی مضاعفی به باغ های مناطق گرم می بخشد. به علاوه وقتی بوته پروانه کبود گل می دهد که هنوز جوان است و این امر به ارزش آن می افزاید. این درختچه کوچک پر شاخه بعد از 2 سال به بلوغ می رسد و به ارتفاع 2-3 متر رشد می کند. عمر متوسطی دارد. بوته پروانه کبود گیاهی همیشه سبز است . چه به تنهایی و چه مخلوط با دیگر گیاهان کاشته شود ، در هر دو صورت گیاهی اثرگذار و جالب خواهد بود.

 

نکته مهم : بوته هایی که گل تیره دارند مایلند در بوستانی تابستانی جولان بدهند. این یکی خود مثال بارزی است از گیاهانی که شاخ برگ تیره دارند یا رنگ گلشان گرم است ، مثل ختمی یا دیگر گیاهان استوایی.

 

اقلیم :

بهترین رشد را در نواحی گرمسیری دارد و برای جاهای خنک کاملا نامناسب است.

برای در امان ماندن از بادهای سرد و شدید نیاز به پناهگاه دارد. در آفتاب کامل بهتر رشد می کند.

 

خاک :

به خاک کاملا زهکشی شده نیاز دارد و خاک های محتوی موادآلی زیاد را ترجیح می دهد. پوشاندن سطح خاک با کود حیوانی یا خاکبرگ وضع گیاه را بهبود می بخشد.

 

تکثیر :

به سهولت با کاشتن یا خودگرده افشانی بذر تکثیر می شود.

از طریق قلمه های نیمه خشبی گرفته شده در اواخر تابستان تا اوایل پاییز تکثیر کرد.

 

آبیاری :

در تابستان به آبیاری عمیق و منظو نیاز دارد. در زمستان های خشک نیز گاه به گاه به آبیاری محتاج است ، اما هیچ گاه نباید بشدت خیس یا خیلی مرطوب شود ، به ویژه در سرما.

 

کوددهی :

آرد استخوان یا کود مرغی دانه بندی شده یا غذای کامل گیاهی را در اوایل بهار بکار برید و در اواسط تابستان کودهی را تجدید کنید.

 

ادامه نوشته

نام فارسی : بگونیا

نام فارسی : بگونیا

نام انگلیسی : Begonia

نام علمی : Begonia coccinea

نام خانواده : Begoniaceae

این گیاه بوته ایی که به غلط با نام < درخت بگونیا > از آن یاد می شود ، تا ارتفاع 2-3 متر رشد می کند و ساقه های آن مستقیم و ترکه مانند است.

بگونیاها در شرایط خوب محیط بعد از 2 سال به بلوغ می رسند و می توان آنها را با قطع ساقه های لاغر مسن همواره جوان نگه داشت.

برگ های کمی گوشتی بکونیا ، در قسمت لبه ، موجدار و گل هایش روی مجموعه ی خوشه ها یا نگاه دارنده های مومی و چرب آویخته است.

در جاههای سایه دار خوب رشد می کند.

 

بعضی از اقلام خوب و بوته ایی بگونیا عبارتند از :

1- Begonia fuchsioides : با گل های کوچک صورتی یا میخک رنگ و سفید گل های آویز شبیه یا گل های فوشیا با دوام چندین ماهه روی بوته.

2- Begonia scharffii : با گل های قرمز رنگ ، ساقه های موم دار و مجموعه خوشه ها یا پایه های سفید و گل های قرمز ، بهترین وضع رشد و نمو دارد.

 

اقلیم :

آب و هوای گرم و مرطوب را می پستدد و در یخبندان مقاومتی نشان نمی دهد یا خیلی کم مقاومت اند.

باید از بادهای شدید و تابش آفتاب داغ در بعدازظهرها حفاظت شودو در نور لکه لکه رشدخوبی دارد.

 

خاک :

به خاک کاملا زهکشی شده نیاز دارد و بهترین رشد را خاکی نشان می دهد که محتوی موادآلی زیادی باشد. خاک شدیدا رسی یا سنگین مناسب بگونیا نیست.

 

تکثیر :

اغلب بگونیاها به سهولت از طریق قلمه های سرشاخه ، که در همه ایام جز زمستان ها گرفته می شوند تکثیر می یابند.

 

آبیاری :

در ماه های گرم آبیاری عمیق و ه

ادامه نوشته

نام فارسی : بگونیا

نام فارسی : بگونیا

نام انگلیسی : Begonia

نام علمی : Begonia coccinea

نام خانواده : Begoniaceae

این گیاه بوته ایی که به غلط با نام < درخت بگونیا > از آن یاد می شود ، تا ارتفاع 2-3 متر رشد می کند و ساقه های آن مستقیم و ترکه مانند است.

بگونیاها در شرایط خوب محیط بعد از 2 سال به بلوغ می رسند و می توان آنها را با قطع ساقه های لاغر مسن همواره جوان نگه داشت.

برگ های کمی گوشتی بکونیا ، در قسمت لبه ، موجدار و گل هایش روی مجموعه ی خوشه ها یا نگاه دارنده های مومی و چرب آویخته است.

در جاههای سایه دار خوب رشد می کند.

 

بعضی از اقلام خوب و بوته ایی بگونیا عبارتند از :

1- Begonia fuchsioides : با گل های کوچک صورتی یا میخک رنگ و سفید گل های آویز شبیه یا گل های فوشیا با دوام چندین ماهه روی بوته.

2- Begonia scharffii : با گل های قرمز رنگ ، ساقه های موم دار و مجموعه خوشه ها یا پایه های سفید و گل های قرمز ، بهترین وضع رشد و نمو دارد.

 

اقلیم :

آب و هوای گرم و مرطوب را می پستدد و در یخبندان مقاومتی نشان نمی دهد یا خیلی کم مقاومت اند.

باید از بادهای شدید و تابش آفتاب داغ در بعدازظهرها حفاظت شودو در نور لکه لکه رشدخوبی دارد.

 

خاک :

به خاک کاملا زهکشی شده نیاز دارد و بهترین رشد را خاکی نشان می دهد که محتوی موادآلی زیادی باشد. خاک شدیدا رسی یا سنگین مناسب بگونیا نیست.

 

تکثیر :

اغلب بگونیاها به سهولت از طریق قلمه های سرشاخه ، که در همه ایام جز زمستان ها گرفته می شوند تکثیر می یابند.

 

آبیاری :

در ماه های گرم آبیاری عمیق و هفته ایی یکبار در مورد این گیاه انجام دهید ، در فصل زمستان فقط گاه به گاهی آب دهید. ریشه فیبری بگونیا آب بیش از حد را تحمل نی کند و می پوسد.

 

کوددهی :

در اول بهار و مجددا در اواسط تابستان کمی آرد استخوان بدهید. پاشیدن کود حیوانی و کمپوست پوسیده برای ریشه ها فیبری بگونیا شرایط مطلوبی فراهم می آورد.

 

مشکلات :

آبیاری بیش از اندازه یا خاک زهکشی نشده موجب خشکیدن این گیاه می شود.

گاهی دچار حمله و تاثیر سفیدک سطحی و حقیقی یا سفیدک گردی می گردد. اگر جریان هوا در اطراف بوته ضعیف باشد و بوته ها کاملا در سایه باشند باید شرایط را تغییر دهید و اصلاح کنید و در صورت لزوم با سم تریادیمفون را سمپاشی کنید.

 

فصل گلدهی :

در شرایط خیلی مطلوب این گیاه دوره طولانی گلدهی را از اواسط بهار تا اواخر پاییز ادامه می دهد. اغلب اقلام آن گل های قرز درخشان دارند ، ولی چند قلم هم دارای گل های سفید ، صورتی یا میخکی قرمز و نارنجی اند.

 

ادامه نوشته

نام فارسی : زرشک

نام فارسی : زرشک

نام انگلیسی : Berberry

نام علمی : Berberry thunbergii

نام تیره : Berberidaceae

 

متداول ترین انواع زرشک زینتی که پرورش داده می شود ، B.thunbergii ، درختچه ایی با شاخ و برگ متراکم و گرد و خزان کننده به ارتفاع 1 متر با پهنای زیاد و با خارهای تیز بر ساقه است.

زرشک گیاهی بادوام و حدودا پس از 5 سال بالغ می شود ، ولی از اوان عمر گل می دهد. این گل دارای گل های کوچک زرد درخشان است. رنگ یرگهای آن در پاییز در نواحی خنک جالب است.

نوعی زرشک ، معروف به زرشک ارغوانی ، با برگهای ارغوانی تیره ، به خاطر تفاوت نمایان سرشاخه هایش به مقدار زیاد کاشته می شود. حبه های قرمز درخشان آن در طول زمستان بر بوته باقی می ماند. این گیاه در هر فصلی از سال زیبایی خاصی به باغ می بخشد.

 

اقلیم :

مناسب مناطق گرمسیری نیست ، ولی در بسیاری از مناطق دیگر می روید. نسبت به یخبندان بسیار مقاوم است.

برای نشان دادن همه محاسن خود به نور کامل نیاز دارد.

 

خاک :

در همه خاک ها به خوبی رشد می کند ولی بهترین رشد را در خاک تقویت شده با موادآلی دارد.

 

تکثیر :

گونه های دارای ساقه های راست می توانند از طریق بذر برویند ، به شرط که حبه های قرمز روی بوته برسند و بذرها را از آنها درآورند و تازه در خاک بکارند.

قلمه های گرفته شده در اواسط تا اواخر زمستان نیز به سهولت ریشه می دهد.

 

آبیاری :

با اینکه همه زرشک ها در برابر خشکی تحمل نشان می دهند ولی آبیاری تابستانه آنها را پر جاذبه می سازد.

 

کوددهی :

کوددهی در اوایل بهار و اواسط تابستان مناسل است.

 

مشکلات :

ادامه نوشته

نام فارسی : بوهینیا

نام فارسی : بوهینیا

نام انگلیسی : Bauhinia

نام علمی : Bauhinia galpinii

نام خانواده : Caesaipinaceae

 

بسیاری از اقلام این گیاه درخت ماننداند ، بوهینا درخت کاملا سبز است که تا ارتفاع 2 متر یا بیشتر و تا عرض 3متر رشد می کند.

بعد از 2-3 سال به گل می نشیند و بعد ار 5 سالگی به بلوغ می رسد.

برای کاشت باغهای مناطق گرمسیری بسیار مناسب است.

 

اقلیم :

در نواحی گرم به خوبی رشد می کند و از نواحی سرد بیزار است.

به آفتاب کامل و گرمای آن نیاز وافر دارد ، در خارج از مناطق گرمسیری باید آنه را از بادهای سرد زمستانی محافظت کرد.

 

خاک : در خاکی که خوب زهکشی شده و از نظر مواد آلی غنی باشد بهترین نتیجه را می دهد.

 

تکثیر :

توسط بذر است ، وقتی که گلهای بوهینیا خشک و قهوه ایی شدند بذرها را خارج میکنند و آنها را به مدت یک شب در آب گرم می خیسانند ، سپس آنها را در خاک مخلوط خوب مناسب بذرکاری می کارند.

 

آبیاری :

در ماه های گرم آبیاری عمیق و خیس کننده را هفته ایی یکبار در مورد این گیاه انجام دهید ، ولی بوهینیا به دوره های خشکی به طور قابل ملاحظه ایی مقاومت نشان می دهد.

در فصل زمستان و مخصوصا نواحی غیرگرمسیری شاید لازم باشد فقط ماهی یکبار آبیاری انجام گیرد.

 

کوددهی :

در اول بهار غذای کامل گیاهی یا آرد استخوان بدهید. این عمل را در اواسط تابستان تکرار کنید.

 

ادامه نوشته

نام فارسي : بانكسيا

نام فارسي : بانكسيا

نام علمي : Banksia …

نام انگليسي : Banksia

نام تيره : Proteaceae

 

از ميان 75 رقم از گروه بانكسياها گونه هايي است به صورت كاملا بزرگ و بلند و گونه هايي به صورت بوته هاي كوتاه در حد پوشش دهنده سطح زمين ، زمان بالغ شدن آنها بسته به گونه شان دارد ، اما اگر در شرايط مناسبي قرار گيرند غالبا بعد از 2 تا 3 سال به گل مي نشيند و بسيار پر دوام اند. بعضي از انواع تماشايي آنها خاص نواحي خشك و تقريبا باير هستند و به سختي در نواحي مرطوب رشد مي كنند.

ارقام B.ericifolia , B.marginata , B.spinulosa با برگ هاي چرم مانند و گل آذين و شكوفه هاي سيخكي و انبوه گل به رنگ نارنجي سوخته ي سايه دار و كرم و زرد ، عالي ترين درختچه هاي زينتي براي باغچه اند. بانكسياها باعث جذب پرندگان به باغ مي شوند.

اقليم :

هر رقم آب و هواي خاص خود را مي طلبد. بعضي از گونه ها به هواي گرم نياز دارند ، برخي به شرايط مناطق خنك و يخبندان مقاومت نشان مي دهند برخي شرايط ساحلي را مي پسندند.

آفتاب كامل را ترجيح مي دهند ولي سايه را هم در بخشي از روز تحمل مي كنند.

خاك :

خاكي با زهكشي خوب را مي طلبند. اطراف بوته ها را خاك مخلوط با كود و خاك برگ بپاشيد.

تكثير :

با كاشت بذر تكثير مي شوند.

مخروط هاي چوبي شده بالغ را مي توان در كيف يا كيسه هاي كاغذي گذاشت و در آفتاب يا تنور يا اجاق گرم خاموش قرار داد تا بذرهاي داخل آن آزاد شوند. بذرها در خاك مخلوط زهكشي شده سريعا مي رويند.

نشاهاي حاصله را زماني جاي اصلي بكاريد كه به قدر كافي بزرگ شده باشد.

هنگام جا به جايي ، از به هم فشرده شدن و در هم پيچيدن ريشه ها جلوگيري كنيد. به بوته هاي تازه كاشته شده منظم آب بدهيد. اما بوته هاي سازگار شده گاه به گاه به آبياري عميق نياز دارند.

آبياري :

بوته هاي تازه كاشته شده منظم آب بدهيد. اما بوته هاي سازگار شده گاه به گاه به آبياري عميق نياز دارند.

كود دهي :

به كود و خصوصا فسفر حساس است. اگر رشد گياه خوب است به آن كود شيميايي ندهيد. اگر بايد كودي بدهيد كودي را برگزينيد كه حداقل فسفر را دارد.

مشكلات :

در خاك هاي ضعيف از نظر زهكشي شديدا مستعد ابتلا به پوسيدگي يا گنديدگي ريشه اند.

انواع مختلفي از كرمها برگها را مي خورند ، ولي با برداشتن كرمها با دست مي توان اين مشكل را مهار كرد.

فصل گلدهي :

گونه هاي نامبرده فوق همه داراي دوره گلدهي طولان

ادامه نوشته

نام فارسي : Andromeda

نام فارسي : Andromeda

نام علمي : Pieris japonica or Andromeda japonica

نام تيره : Ericaceae

درختچه هميشه سبز و دوست داشتني است.

تا ارتفاع 2 تا 3 متر رشد مي كند و شكوفه ي سفيد تا صورتي كمرنگ آن در بهار مي شكفد.

سرشاخه ها يا برگساره هاي جوان آن صورتي ، زرد يا قرمزاند. به تديج كه گياه بالغ مي شود به سبز تيره مي گرايد.

محتملا آندرومدا در بهار بازار پر رونقي دارد لذا مي توانيد اميدوار باشيد كه فرم دلخواه تان را بدست خواهيد آورد. اين گياه در اقليم مناسب عمر طولاني دارد.

آندرومدا بعد از 5 سال به بلوغ مي رسد ولي گلدهي آن از اوايل عمرش آغاز مي گردد.

مي توان آن را مخلوط با ساير بوته ها در مرزهاي باغ يا زمين كاشت يا به صورت منفرد در گلدان روياند.

اقليم :

آندرومدا بايد از بادهاي شديد و آفتاب داغ بعد ظهرها حفظ شود.

در سايه آفتاب رشد خوبي دارد و جاهايي كه صبح ها آفتاب مستقيم محدودي دارد براي آن مناسب است.

خاك :

بايد زهكشي خوبي داشته باشد. مواد آلي كاملا پوسيده زيادي مدتي قبل از زمان كاشت با خاك مخلوط كنيد. سطح خاك نيز بايد با مواد آلي پوسيده شود.

تكثير :

بهترين طرز تكثير آندرومدا كاشت قلمه هاي نيمه خشبي است كه ميان تابستان يا اوايل پاييز از بوته ها گرفته باشند.

آبياري :

در طول ماههاي گرم سال آبياري عمي

ادامه نوشته

نام فارسي : آبه ليا

نام فارسي : آبه ليا

Abelia نام انگليسي :

Abelia x Grandiflora نام علمي :

Caprifoliaceae نام تيره :

 

گياهي هميشه سبز با تركه ايي و لاغر و قوس دار ، 2 تا 3 سال به حداكثر ارتفاع ( 2 متر ) خواهد رسيد.

گل هاي صورتي رنگ آبه ليا با كاسبرگ قرمز پر دوام رنگي ماندني به گياه مي دهد و اگر هر چند سال يكبار شاخه هاي لاغر و مسن را قطع كنيد عمر اين گياه زياد خواهد شد.

اقليم مناسب : در معرض بادهاي شور و شديد نبايد قرار گيرد. آبه ليا روزانه حداقل 6 ساعت آفتاب نيازمند است تا خوب رشد كند.

خاك مناسب : آبه ليا به اكثر خاك ها به جز خاك هاي سنگين و مرطوب سازگاري نشان مي دهد.

تكثير :

قلمه هاي نيمه خشبي در اوايل تابستان تا اواسط پاييز صورت مي گيرد.

قلمه هاي خشبي در ازمستان صورت مي گيرد.

آبياري :

آبه لياي جا افتاده خشكي را كاملا تحمل مي كند . هر 3 – 4 هفته يك بار بايد آبياري شود ، مگر شرايط چندان سخت شده باشد كه آب بيشتري بطلبد.

كود دهي :

در اوايل بهار بايد يه گياه غذاي كامل داد. گياه سازگار شده در اوايل رشد شرايط فقر كامل خاك را تحمل مي كند ولي نسبت به كود دهي و تغذيه حساس است و متاثر مي شود.

فصل گل دهي :

دوره طولاني گل دهي گياه سراسر فصل تابستان است. كاسبرگ قرمز آبه ليا تا اوايل زمستان روي بوته باقي مي ماند.

هرس و پيرايش :

براي هرس و اصلاح درختچه هاي آبه ليا ، در اوخر زمستان يا اوايل بهار ، شاخه ها و تركه هاي يك ساله را در حد دلخواه قطع كنيد اما حالت و اثر قوسي شدن شاخه ها را ضايع نكنيد . به همان نسبت كه سن بوته بالا مي رود ، ايده آل آنست كه ب

ادامه نوشته

نام فارسي : ابريشم مصري

نام فارسي : ابريشم مصري

نام علمي : Caesalpinia giliesii

تيره : Fabaceae or Legominaceae

زادگاه و پراكنش :

بومي آرژانتين و اروگوئه و در مناطق معتدل گرمسيري و نيمه گرمسيري جهان كشت مي گردد.

مورفولوژي ظاهري :

درختچه ايي نسبتا بزرگ و گاهي كوچك و هميشه سبز كه ارتفاع آن تا 3 متر هم مي رسد.

- برگ : دو بار شانه ايي مضاعف با 10 تا 15 برگچه ، متقابل با تعداد زيادي برگچه هاي بيضي يا مستطيل شكل كشيده و به رنگ سبز تيره و فاقد كرك مي باشد.

- گل : گل آذين خوشه ايي افراشته به طول 13 تا 15 سانتي متر ، گلبرگ هاي بزرگ زرد و پرچم ها قرمز رنگ به طول 7 تا 13 سانتي متر كه ميله آن از جام گل خارج مي شود. بساك پهن و داراي دو خامه ي نازك قرمز رنگ است. گلبرگ ها زودريز و بي دوام بوده و در حاشيه ، دندانه دار مي باشد. گل ها از پايين به بالا خوشه باز مي شوند.

محيط كشت :

آفتاب دوست بوده و تا حدودي به سرما مقاوم بوده است. در هر خاك با زهكش و حاصلخيزي مناسب مي رويد. نسبت به نمك خاك ، خشكي و كم آبي تقريبا بردبار است.

افزايش :

بذر : تيمار آب داغ به مدت 24 ساعت ، فبل از كاشت ضروري است.

قلمه : قلمه ي چوب نرم در بهار ريشه دار مي شود و قلمه سبز در تابستان ريشه دار مي شود.

ميوه :

نيام ( لگوم ) شمشري شكل و كركدار با دوكفه چرمي كه بذور قرصي شكل و تيره را در خود جاي داده است.

هرس :

در صورت بروز علائم لكه قارچي روي تنه و بلند بودن تاج درخت به خصوص در مناطق گرمسيري و نيمه گرمسيري جهت شكل دهي ،هرس امري بديهي است.

جهت هرس شاخه هاي سرمازده ، بهتر است هرس را تا بعد از ظهور جوانه هاي جديد عقب انداخت.

در مناطق شمالي كه درختان جوان به سرما حساس مي باشند ، تنه را با خاك اره يا كاه پوشانده و فويل آلومينيومي مي پيچند.

در صورت خشك شدن درختچه جوان ، مي توان با قطع قاعده در نزديكي سطح زمين ، شاهد جست هايي در بهار بود.

كاربردها :

هم به صورت لكه ايي در منازل و پارك ها و هم به شكل رديفي در حاشيه پياده روها و خيابان ها كاربرد دارد.

ادامه نوشته

درختچه هاي زينتی

درختچه هاي زينتی

نام فارسي : ابريشم مصري

نام علمي : Caesalpinia giliesii

تيره : Fabaceae or Legominaceae

زادگاه و پراكنش :

بومي آرژانتين و اروگوئه و در مناطق معتدل گرمسيري و نيمه گرمسيري جهان كشت مي گردد.

مورفولوژي ظاهري :

درختچه ايي نسبتا بزرگ و گاهي كوچك و هميشه سبز كه ارتفاع آن تا 3 متر هم مي رسد.

- برگ : دو بار شانه ايي مضاعف با 10 تا 15 برگچه ، متقابل با تعداد زيادي برگچه هاي بيضي يا مستطيل شكل كشيده و به رنگ سبز تيره و فاقد كرك مي باشد.

- گل : گل آذين خوشه ايي افراشته به طول 13 تا 15 سانتي متر ، گلبرگ هاي بزرگ زرد و پرچم ها قرمز رنگ به طول 7 تا 13 سانتي متر كه ميله آن از جام گل خارج مي شود. بساك پهن و داراي دو خامه ي نازك قرمز رنگ است. گلبرگ ها زودريز و بي دوام بوده و در حاشيه ، دندانه دار مي باشد. گل ها از پايين به بالا خوشه باز مي شوند.

محيط كشت :

آفتاب دوست بوده و تا حدودي به سرما مقاوم بوده است. در هر خاك با زهكش و حاصلخيزي مناسب مي رويد. نسبت به نمك خاك ، خشكي و كم آبي تقريبا بردبار است.

افزايش :

بذر : تيمار آب داغ به مدت 24 ساعت ، فبل از كاشت ضروري است.

قلمه : قلمه ي چوب نرم در بهار ريشه دار مي شود و قلمه سبز در تابستان ريشه دار مي شود.

ميوه :

نيام ( لگوم ) شمشري شكل و كركدار با دوكفه چرمي كه بذور قرصي شكل و تيره را در خود جاي داده است.

هرس :

در صورت بروز علائم لكه قارچي روي تنه و بلند بودن تاج درخت به خصوص در مناطق گرمسيري و نيمه گرمسيري جهت شكل دهي ،هرس امري بديهي است.

جهت هرس شاخه هاي سرمازده ، بهتر است هرس را تا بعد از ظهور جوانه هاي جديد عقب انداخت.

در مناطق شمالي كه درختان جوان به سرما حساس مي

ادامه نوشته