آووکادو

آووکادو
کلیات گیاه شناسی:




آووکادو درختی است که ارتفاع آن به حدود 6 متر می رسد و درقسمت های گرم آمریکا و برزیل و غرب هندوستان پرورش می یابد . منشاء آووکادو آمریکای جنوبی بوده که از آنجا به نواحی دیگر دنیا راه یافته است . برگهای این درخت ضخیم و سبز و گلهای آن کوچک و سبز رنگ است . میوه آن مانند گلابی و درای پوستی سخت برنگ سبز تیره و یا سیاه است در حدود 400 نوع مختلف آووکادو وجود دارد که بعضی از آنها درای پوست صاف و سبز رنگ بوده ولی پوست برخی از آنها سیاه و خشن است .مدرکی در دست است که نشان می دهد مایاها و اینکاها از این میوه استفاده می كرده اند .

 

تركيبات شيميايي:
آووکادو چرب است و درای اسیدهای آمینه مختلف مانند سیستین Cystine تریپتوفان Tryptophane و تیروسین Tyrosine می باشد . در تحقیقات جدیدی که انجام شده وجود چند نوع آنتی بیوتیک در آووکادو ثابت شده است . دانه گیاه درای مقدر کمی ( در حدود 2 درصد ) روغن است . این روغن غلیظ و سفت و به رنگ زرد مایل به سبز بوده که درای بو و طعمی مطبوع است . روغن دانه آووکادو درای حدود 7 درصد روغن های اشباع شده مانند اسید پالمتیک Palmitic و اسید استئاریک Steraric Acid اسید آراشیدیک Arachidic Acid ، اسید میریستیک Myristic Acid و در حدود 80 درصد روغن های اشباع نشده مانند اسید اولئیک Oleic Acid و اسید لینولئیک Linoleic Acid می باشد .




در یکصد گرم آووکادو مواد زیر موجود است :

آب 80 گرم
انرژی 150 کالری
پروتئین 1/8 گرم
چربی 14 گرم
مواد نشاسته ای 5 گرم
کلسیم 8 میلی گرم
فسفر 35 میلی گرم
آهن 5/0 میلی گرم
پتاسیم 600 میلی گرم
ویتامین آ 250 واحد
ویتامین ب 1 0/08 میلی گرم
ویتامین ب 2 0/15 میلی گرم
ویتامین ب3 1/4 میلی گرم
ویتامین ث 12 میلی گرم

 

خواص داروئی:

جوشانده برگهای آووکادو قاعده آور است.
آووکادو تقویت کننده معده است.
نفخ و گاز معده را از بین میبرد.
برای درمان یرقان مفید است.
جوشانده برگهای آووکادو اسهال خونی را برطرف میکند.
آووکادو تقویت کننده بدن است.
آووکادو رشد بچهها را جلو میاندازد زیرا دارای مواد معدنی بسیاری است.
آووکادو خون ساز است و آنهایی که مبتلا به کم خونی هستند باید از آووکادو استفاده کنند.
آووکادو بدن را قلیایی کرده و تمیز میکند.
چون آووکادو شکر و مواد نشاستهای کمی دارد برای آنهایی که بیماری قند دارند نیز مناسباست.
برای دوره نقاهت به مریض آووکادو بدهید. ضعف عمومی را برطرف میکند.
خستگی را برطرف میکند.
ناراحتی روده و معده را معالجه میکند.
بیخوابی را درمان میکند زیرا دارای تریپتوفان است. اگر به کم خونی دچار هستید حتما با شام خود آووکادو بخورید.
برای درست کردن سس سالاد از آووکادو استفاده کنید.
روغن آووکادو دارای ویتامینهای مختلف مانند c ، k ، h ، e، d ، b ، a میباشد. بنابراین ارزش غذایی زیادی دارد.
روغن آووکادو ضد رماتیسم است و اگر مفاصل شما درد میکند آنرا با روغن آووکادو ماساژ دهید.
برای جلوگیری از ریزش مو ، هر شب مقداری از روغن آووکادو را به سر بمالید و صبح بشوئید.
شوره سر را از بین میبرد.
برای براق شده موها ، بعد از شستشوی سر چند قطره آووکادو را به موها بمالید.

ادامه نوشته

کلم ها

کلم ها


کلمها Cole crops
خانواده Cruciferae
از نظر آب وهوایی و آفات و بیماریها تقریبا مشابه هستند.

کلم پیچ Cabbage:
Brasica oleraceae gp.capitata
ارقام وحشی را در سواحل غربی و جنوبی اروپا پیدا کرده اند.
ساختمان بوته: ساقه ضخیم و کوتاه از قسمت پایین ساقه ریشه ها ظاهر می شود.برگها بصورت فشرده روی ساقه و به داخل پیچیده شده اند و تشکیل طبق می دهند.گیاهی دو ساله است.
احتیاجات آب و هوایی:
محصول مقاوم فصل سرماست.برای رشد یک دوره سذد و مرطوب را ترجیح می دهد ولی حرارتهای متفاوتی را تحمل می کند.بیشتر ارقام تا 6- درجه سانتیگراد را تحمل می کنند.چند رقم هم تا 10- درجه را تحمل می کنند.

ارقام و بذر:
ارقام مختلف از لحاظ مقاومت به سرما-امراض-زودرس-مقاومت به بذر رفتن-شکل طبق و..... متفاوت هستند.
ارقامی که طبق حالت مخروطی و کشیده دارد ارقام زودرس هستند.چون گلها دگرگشن هستند.تهیه بذر بطور کلی ناخالصی زیاد دارد و بذر را باید از کمپانی مطمئن خرید.

خاک:
برای محصول زودرس یا بهاره خاک لوم شنی توصیه می کنند ولی برای کشتهای پائیزه و زمستانه لوم سیلتی-لوم رسی(خاک سنگین تر)نیاز است.
آب باید مرتب داده شود و زهکشی خوب باشد.PHبین 6 تا 6/5 مناسب است.اگر بیماری ....... ریشه کلم در منطقه باشد بهتر است خاک خنثی یا قلیایی باشدواگر اسیدی بود آهک اضافه می کنیم و یا تناوب بکار می بریم.
برای تهیه بستر شخم-دیسک-دندانه میزنیم تا خاک نرم شود.

کود:
کلم پیچ نیاز به مواد آلی و مواد غذایی فراوان دارد.علاوه بر 15 تا 20 تن کود دامی کود های کامل هم به زمین داده می شود همچنین مود ازت به صورت سرک.

کاشت:
بذر کلم پیچ در حرارت صفر تا 5 درجه سانتیگراد جوانه می زند و سریع هم جوانه می زند.نشاء ها هم تا 6- درجه را تحمل می کنند.
زمان کاشت:
دو فاکتور را باید توجه کرد: 1- زودرسی و دیر رسی رقم 2- شرایط آب و هوایی منطقه

ارقام زودرس:

آب وهوا بذرکاری انتقال نشاء به زمین

گرم اوائل پاییز(هوای آزاد) اواخر پاییز یا زمستان
معتدل گرم اواخر پاییز تا زمستان اولین فرصت که زمین اجازه بدهد
سرد اواسط تا اواخر زمستان اوائل بهار

ارقام دیر رس:
بذرکاری انتقال نشاء به زمین

اواخر فروردین تا اردیبهشت(هوای آزاد) خرداد یا تیر ماه


در گذشته در ایران فقط ارقام دیر رس را کشت می کردند.
فاصله بین ردیف ها 70 تا 120 سانتیمتر و داخل ردیفها 30 تا 45 سانتیمتر.برای تهیه نشاء 500 گرم بذر در هکتار کافی است.

داشت:
کلم پیچ دارای سیستم ریشه ای محیطی و گسترده است.و مبارزه با علفهای هرز با احتیاط باید انجام شود و عمق کولتیواتور بیش از 5 سانتیمتر نباشد و دو تا سه بار در ارقام بهاره می زنیم.وقتی طبقها شروع به تشکیل کرد دیگر نباید کولتیواتور بزنیم.رطوبت نسبتا کافی و یکنواخت برای خاک نیاز است.حداکثر نیاز آبی در تشکیل طبق است.عدم آبیاری یکنواخت باعث شکافته شدن طبق می شود.چون برگهای خارجی به اندازه برگهای داخلی رشد می کنند.
بذر دهی قبل از موقع:
تحت شرایط ممکن است سال اول به بذر رود.اندازه گیاه مهمترین عامل در به بذر رفتن است.در کلم پیچ اگر برگها کوچکتراز 3یا 5 سانتیمتر باشد.سرما در به بذر رفتن اثر ندارد.ولی اگر برگها 7 یا 8 سانتیمتر شده در یک ماه سرمای زیر 10 درجه سانتیگراد باعث به بذر رفتن می شود.

توصیه برای دیربه گل رفتن کلم پیچ:
1- استفاده از ارقامی که به راحتی بهاره سازی می شوند.
2-اگر کشت بهاره داریم.خیلی زود در زمین کشت نمیکنیم.
3-پرهیز از تحریک رشد گیاه در مراحل اولیه

بیماریها و حشرات:
پوسیدگی سیاه-غده ریشه-تتق؟ریشه-ساقه سیاه و زردی.
حشرات: شته-لارو پروانه کلم پیچ-شب پره زمستانه-کرم سبز.

برداشت:
قبل از برداشت تا جایی که شرایط اجازه دهد صبر کنیم تا طبق فشرده شود در نتیجه کیفیت بهتر میشود و حمل و نقل هم بهتر است.برگهای آلوده را حذف کرده و تعدادی را هم در مغاره حذف می کنیم. در حمل ونقل نباید طبق زخمی شود و بسته بندی باید خوب باشد.
گلهای زود رس معمولا چون زود برداشت می شوند طبقها فشرده و سفت نیستند و برای انباردوم مناسب نیستند و عملکرد هم پایین است.
کلم پیچهای دیر رس عکس بالااست.ارقامی که طبق درشت دارند عملکرد بیشتر است.
برای حمل و نقل به مناطق دور باید طوری بسته بندی شود که محکم باشدوبه آنها فشار نیاید.باید درجه بندی شوند و در بسته قرار بگیرند بطوریکه ساقه بریده و به طرف بیرون و برگهای بالای طبق روی هم باشد.
از کارتن مقوایی و کیسه پلاستیکی سوراخ هم استفاده می کنند.

انبار:
مصرف کننده کلم پیچ ترد و تازه می خواهد و استقبال از نوع انباری کمتر است.اگر خوب انبار شود ضایعات کمتر می شود.
1-از ابتدا ارقامی را کشت کنیم که قدرت انباری زیاد باشد(ارقامی که برگهای سفت و چوبی دارند).
2- محصول سالم و زخمی نشده و آلوده نشده را انبار کنیم.
3- حرارت بین صفر تا 4 درجه سانتیگراد
4- رطوبت نسبی در حدود 95%

از بهترین ارقام انباری Darush ball heact است.بیشتر ارقام دیر رس انبار می شوند.

 

 

لوبیا سبز Snap beans

لوبیا سبز Snap beans
خانواده: Leguminosae
Phaseolus spp

از نواحی گرمسیر آمریکای جنوبی است.از قدیم کشت و کار می شده است.در این جنس گونه های متفاوت و ارقام مختلفی وجود دارد که ارقام معروف آن عبارتند ار:
لوبیا سبز پا بلند Ph.vulgaris var.commune
لوبیا سبز پا کوتاه Ph.v var.humilis
لوبیا گل خوشه ای Ph.coccineus
لوبیا پهن پا بلند Ph.limensis
لوبیا پهن پاکوتاه Ph.limensis var.limenanus
لوبیا پهن شبیه لوبیا است ولی نازک و پهن است.

احتیاجات آب و هوایی:
محصول فصل گرم است و احتیاج به آب و هوای گرم و عاری از یخبندان دارد.ولی اگر هوا خیلی گرم یا بارانی باشد باعث ریزش غلافها می شود.واریته های مختلف از نظر حساسیت به آب و هوا کاملا متفاوت هستند.

ارقام و بذر:
گونه ها و ارقام بسیار متفاوت هستند.ارقام را به لحظه های مختلف می توان طبقه بندی کرد.مهم ترین آنها پابلند و کوتاهی گیاه است.
Bush beans = پاکوتاه
Poie beans= پابلند
در ایران فقط پاکوتاه کشت می شود.پا بلند ها به علت هزینه بیشتر برای قیم و....کمتر کشت می شوند.پابلندها محصول دیرتر می دهند و دوره طولانی تری ازآنها برداشت می کنیم و در مجموع عملکرد بیشتر است.کارکردن با وسایل مکانیزه در این ارقام ممکن نیست.
علاوه بر آن از نظر رنگ غلاف هم طبقه بندی می شوند.سبز و زرد.
از لحاظ میزان الیاف.نخ داری و بی نح بودن.
از لحاظ براقی غلاف.واکس دار بودن یا کدر بودن
از لحاظ نحوه مصرف و .....طبقه بندی می شوند.
غلاف براقها به کمترین خراش و کوفتگی حساس هستند و نشان می دهند ولی اگر سالم باشندبازار پسندتر هستند.تعدادی از بیماریها مثل آنتراکتوز توسط بذر منتقل می شوند.بنابراین از مزارع مطمئن باید خرید و از کمپانی های تولید بذر.از بذر محلی حتی الامکان استفاده نگردد.بند نباید خیلی خشک باشد چون در دستگاه کاشت خرد می شود.و لپه ها هم بصورت متفاوت آب جذب می کنند و لپه ها نصف می شوند.دو هفته قبل از کاشت در جای مرطوب حدود 60% قرار می دهیم تا بذور آب جذب کنند و بعد کشت می کنیم.

خاک و تهیه بستر:
از خاکهای شنی تا رسی کشت می شوند و به نوع خاک نیستند.ولی خاک لومی حاصلخیز با هوموس زیاد و زهکشی خوب نتیجه بهتری دارد.PH نباید کمتر از 5/5 باشد.اگر رطوبت زیادباشد و ازت هم زیاد باشد.هم عملکرد پایین می آید(شاخ و برگ اضافه).و هم تاخیر در برداشت و رسیدگی داریم.اگر بیماری های خاکزا داریم لوبیا را هر 5 سال یکبار می کاریم تا بیماری کنترل شود.خاک باید خوب نرم شود چون لپه ها بزرگ هستند و باید از خاک هم بیرون بیایند بنابراین خاک رسی زیاد مناسب نیست.

کود:
لوبیا ها واکنش زیادی به کود نشان نمی دهند.توصیه می شود مقداری کود شیمیایی برای حفظ حاصلخیزی خاک داده شود.اگر به اطلاعات خاک دسترسی نیست.مقداری متوسط کود داده می شود.اگر کود فسفر بیشتر داشته باشد بهتر است ازت زیاد داده نشود.اگر خاک ماده آلی کمی داشته باشد قبل از لوبیا کود سبز استفاده کرده و در خاک بر میگردانیم.برای لوبیا کود حیوانی توصیه نمی شود چون ازت زیادی دارد.

کاشت:
بهترین زمان برای کاشت لوبیا سبز بعد از یخبندان بهاره و گرم شدن زمین است ولی نباید خیلی دیر شود چون اگر گرم باشد در صدی از بذور سبز نمی شوند.
اگر در انبار سرد و خشک انبار کردیم نباید بذر مستقیم کاشته شود.اندازه بذور متفاوت است بنابراین میزان بذر در هکتار به اندازه و فواصل بستگی دارد.به طور متوسط 50 تا 200 کیلوگرم بذر در هکتار نیاز است.
پاکوتاه=فاصله ردیف 80 تا 90 سانتیمتر و بطور پیوسته کاشته می شود یعنی هر 5 سانتیمتر یک بذر و بعد تنک می کنیم.
پابلند=معمولا کپه ای کاشته می شود.فاصله کپه ها از هر طرف 90 تا 120 سانتیمتر فاصله دارند.
یکی از قیم ها حالت سه پایه است.و یا پای داربست بکاریم تا به آن تکیه کند.

عملیات زراعی:
نباید موقع خیس بودن شاخ و برگ و یا هنگام صبح انجام شود.چون شاخه ها ترد هستند و می شکنند و یا در اثر رطوبت بیماری منتقل شود.
کولتیواتور هنگام کوچک بودن بوته ها انجام می شود چون آسیب به شاخ و برگها و ریشه ها کمتر است.
ریشه ها نزدیک به سطح خاک هستند و ممکن است آسیب ببینند.اگر لوبیا را در زمینی بکاریم که علف هرز ندارد.و یا محصول قبلی و جینی بوده بهتر است.

ادامه نوشته

خواص درمانی ریحان

خواص درمانی ریحان




" ریحان " کلمه ای عربی و به معنی " گل و سبزه " است که معادل این لغت در فارسی " اسپرغم " گفته می شود.

ریحان گیاه بوته ای یک ساله ای است که معمولاً طول آن بین 20 تا 45 سانتیمتر است و دارای عطر و بوی مطلوبی است. رنگ ساقه ی بوته ی ریحان سبز تند است و دارای برگ های منظم و بیضی شکل است . گل های ریحان به رنگ سفید یا صورتی در ماه های مرداد یا شهریور به شکل خوشه در انتهای ساقه ی ریحان ظاهر می شوند و پس از چندی از همین گل ها تخم ریحان حاصل می گردد. دو نوع ریحان وجود که یک نوع آن برگ های سبز و نازکی دارد و نوع دیگر برگ های بنفش رنگ دارد. گیاه ریحان بومی هند است. این گیاه هیچ گونه ترشح زیان آوری ندارد و تمام بخش های آن مثل برگ ، گل و حتی ساقه آن بسیار معطر و خوشبو است. از این رو در تمام دنیا به عنوان یک طعم دهنده و عطر دهنده به غذا مورد استفاده قرار می گیرد.

در مصر ، زنان گل های ریحان را در استراحتگاه افراد مورد علاقه شان می ریزند ولی در مالزی ریحان را در محل دفن مرده ها می کارند . در مولداوی رسمی وجود دارد که هنوز هم پا برجاست و آن این است که یک مرد زن مورد علاقه اش را با قبول دسته ای ریحان از او انتخاب می کند.

پزشکان قدیم به سختی اثر درمانی ریحان را قبول می کردند و بیشتر آنها عقیده داشتند که ریحان گیاهی سمی و خطرناک است.

در ایران نیز افسانه ای در مورد ریحان وجود دارد، بدین شرح که :
« گویند اسپرغم پیش از انوشیروان نبود. روزی انوشیروان بارعام داده، و به دیوان قضاوت نشسته بود. ناگاه ماری بزرگ از زیر تخت درآمد. حاضران را از دیدن او ترس به هم رسید. قصد او کردند، شاه فرمود بگذارید شاید شکایتی داشته باشد. به دنبال او برفتند تا به کنار چاهی رسیدند. مار بر کنار چاه حلقه زد، آنگاه به درون رفت و برآمد، چون در آن چاه نگاه کردند، ماری دیدند مرده افتاده و عقربی نیش بر او بند کرده، نیزه ای از بالای چاه بر پشت عقرب فرو برودند و همچنان به نزدیک شاه آوردند و شاهنشاه را از حال مار و نیش عقرب آگاه ساختند. چون یک سال بگذشت، هم در آن روز شاه نشسته بود و به شکایات مردم رسیدگی می کرد. همان مار به نزدیک سریر آمد و از دهن خود قدری تخم سیاه بریخت و برفت. شاه فرمود آن تخم را کاشتند. از آن تخم اسپرغم بر آمد و انوشیروان که پیوسته زکام داشت از بوییدن و خوردن آن زکامش برطرف شد. شکی نیست که این داستان به این شکل صحت ندارد ولی بعید نیست که بذر را یکی از شاکیان که به حق خود رسیده بود، به عنوان هدیه آورده باشد.»






فواید و خواص درمانی ریحان:

ریحان گیاهی معطر و بادشکن است. اگر چه بیشتر به عنوان سبزی خوردن یا طعم دهنده به غذا، مورد استفاده قرار می گیرد ولی خواص درمانی خاصی هم دارد که از آن جمله :

1) ریحان آرامش دهنده ی اعصاب است و برای درمان سردردهای عصبی بسیار مؤثر است. اگر 20 تا 50 گرم ساقه ی ریحان که دارای برگ و گل است را در یک لیتر آب جوش بریزید و 12 دقیقه دم کنید . سپس آن را صاف و شیرین نمایید و پس از هر غذا 1 فنجان بنوشید که غم و اندوه و افسردگی را برطرف می کند.

2) ریحان گیاهی نشاط آور است. دم کرده ی 50 گرم ریحان که شیرین شده باشد پس از هر غذا برای معالجه ی سردردهای یک طرفه (
میگرن ) و سردردهای عصبی مفید است . حتی استنشاق بوی ریحان له کرده سردردهای ناشی از سفر را برطرف می کند.

3) دم کرده ی 50 گرم ریحان که با
عسل شیرین شده باشد برای برطرف کردن گلودرد و آنژین مؤثر است. برای درمان آسم نیز می توان جوشانده ی غلیظی از ریحان تهیه کرد و روزی چند مرتبه دهان را با آن شستشو داد. جوشانده ی سرد آن نیز تب بر است. پس در بیماری های تورمی گلو و سرما خوردگی حتماً از ریحان استفاده کنید.

4) دانه ی ریحان نیز به علت داشتن لعاب فراوان نرم کننده است و در رفع ورم
کلیه و ترشحات زنانگی مفید است.

5) ریحان ضد دل پیچه است ، پس چه خوب است افرادی که دستگاه گوارش حساس دارند و سریع نفخ می کنند با غذا ریحان مصرف کنند.

6) ریحان در درمان اسهال هم مؤثر است . خوردن تخم بو داده ی ریحان برای درمان اسهال اثر شفا بخش دارد.

7) جوشانده ی ریحان گرفتگی دستگاه گوارش را رفع می کند و ضد تهوع و استفراغ است.






8) اسانس ریحان که بازیلیک نام دارد ، بسیار معطر و ضدعفونی کننده ی دستگاه گوارش است و بوی
سیر و پیاز را از دهان می برد. به همین دلیل یک پای ثابت نان و کباب، ریحان تازه است.

9) ریحان میکروب اسهال و

ادامه نوشته

هندوانه‏ زرد يا هندوانه آناناسي

هندوانه‏ زرد يا هندوانه آناناسي



بيش از پنجاه نوع هندوانه وجود دارد که "هندوانه‏ ي زرد" يکي از آن ها است. اين هندوانه در ايران بيشتر به نام "هندوانه آناناسي" معروف است.
هندوانه‏ زرد در تمام فصول سال يافت مي ‏شود، اما در تابستان به نقطه‏‏ ي اوج خود مي‏ رسد.
در هندوانه ‏هاي معمولي رنگدانه اي به نام "ليکوپن" وجود دارد که باعث ايجاد رنگ قرمز در آنها مي شود و خاصيت آنتي اکسيداني () دارد، ولي هندوانه ي آناناسي، فاقد اين رنگدانه است و به همين دليل زرد رنگ مي باشد. ليکوپن مسئول ايجاد رنگ قرمز در گوجه ‏فرنگي ((foods)/vegetables/2008/5/8/66076.html) و گريپ ‏فروت ((foods)/fruits/winter_fruits/2007/11/13/53428.html) نيز مي‏ باشد.
به گفته ‏ي محققان، ليکوپن هندوانه ‏ي زرد در اثر تغييرات ژنتيکي مختلف در طي زمان، از بين رفته است.
نکته‏ ي قابل توجه اين هندوانه غيرمعمول، رنگ زرد روشن متمايل به نور آفتاب آن مي ‏باشد. از ديگر مشخصات متمايز آن بافت نرم آن مي ‏باشد که مزه‏اي شيرين و نيرو بخش دارد. گاهي اوقات هم دانه‏هاي سياه در لا به لاي بافت گوشتي آبدار اين ميوه ديده مي‏ شوند.
هندوانه‏ هاي زرد چه بيضي شکل و چه گرد، انواع جالب و قابل توجهي هستند که مزه آنها کمي با مزه‏ ي هندوانه ‏ي معمول قرمز رنگي که ما مي ‏خوريم، متفاوت است. اما پوست آن ها شبيه همان هندوانه هاي قرمز رنگ است.

فوايد تغذيه ‏اي



مصرف 5 واحد () ميوه () و سبزي () به صورت روزانه احتمال ابتلا به سرطان () را کاهش مي ‏‏دهد.
يک تحقيق که اخيرا به چاپ رسيده است بيان مي ‏دارد که مصرف روزانه 9 تا 10 واحد ميوه و سبزي، همراه با 3 واحد لبنيات کم چرب ((foods)/dairy_products/2009/5/14/91706.html)، در پايين آوردن فشار خون بالا () بسيار موثر است. پتاسيم بيشترين نقش را در کاهش فشار خون دارد. اين ميوه نيز سرشار از پتاسيم است.



هندوانه ‏ي زرد منبع خوبي از ستيرولين:
هندوانه‏ ها مخصوصاً هندوانه زرد ستيرولين زيادي دارند. ستيرولين يک اسيد آمينه غيرضروري مي‏ باشد که در سيستم اکسيد نيتريک بدن شرکت مي ‏کند. به اين ترتيب که وقتي ستيرولين با آنزيم ‏هاي بدن وارد واکنش شد، به آرژنين تبديل مي ‏شود. آرژنين اسيد آمينه ‏اي است که براي سلامت قلب و عروق () و سيستم ايمني بدن سودمند است. آرژنين توليد اکسيد نيتريک را در بدن تشديد مي ‏کند که باعث شل شدن ديواره‏ ي عروق مي ‏شود.
در واقع همان اثري را که داروي وياگرا () بر روي مردان () دارد، تا حدودي اين هندوانه نيز دارا مي‏ باشد.
علاوه بر اثر مثبت اين ماده بر روي سلامت جنسي مردان، اکسيد نيتريک همچنين به درمان آنژين صدري، فشار خون بالا و ساير مشکلات قلبي- عروقي () کمک مي ‏کند.
البته لازم است متذکر شوم براي اينکه هندوانه‏ ي زرد بتواند مشکلات جنسي مردان را حل کند بايد به ميزان 6 ليوان در روز مصرف شود که کمي دشوار است، زيرا همان طور که مي دانيم، هندوانه بسيار ادرار آور مي ‏باشد.
هندوانه زرد و سلامتي چشم:
وجود ويتامين A ()و ويتامين C () در هندوانه براي سلامتي چشم () مفيد است. هندوانه‏ ي زرد يک منبع غني از لوتئين مي ‏باشد.
لوتئين براي پيشگيري از بيماري دژنراسيون ماکولار چشمي وابسته به سن(AMD) لازم است. اين بيماري يك بيمارى مزمن و پيشرونده است كه در افراد مسن ديده مى شود و شايع ترين علت كورى در جهان است. در اين بيمارى، لكه زرد يا ماكولا كه قسمت حساس به نور در شبكيه چشم بوده و مسئول ديد مستقيم و كارهايى نظير خواندن، نوشتن و رانندگى است، تخريب مى شود. اين بيمارى درمان قطعى ندارد، ولى با ايجاد تغييرات در رژيم غذايى و مصرف برخى از داروها مى توان از بروز آن جلوگيرى كرد يا آن را به تعويق انداخت.
پس به خاطر داشته باشيد که هندوانه ‏ي قرمز(ليکوپن) براي پيشگيري از سرطان و هندوانه ‏ي زرد(لوتئين) براي سلامتي چشم هاي شما سودمند است.



راه هايي براي مصرف اين هندوانه:



اولين نکته اي که بايد بدانيد اين است که براي احساس بهتر طعم هندوانه ‏ي زرد بهتر است آن را به صورت خنک و سرد سرو نماييد.
دسر:
هندوانه ي زرد، خربزه ((foods)/fruits/summer_fruits/2004/8/12/7876.html)و طالبي ((foods)/fruits/summer_fruits/2004/8/12/7880.html) را در يک شربت شيرين يا آب پرتقال () فرو کنيد و سپس آن ها را فريز نماييد. اين دسر خوش ‏طعم را مي ‏توانيد در مهماني هاي تان استفاده

ادامه نوشته

خرفه (فرفخ)

خرفه (فرفخ)

نحوه استفاده : مانند سایر سبزیجان خواص خوراک () دارد اما سبزی () حضرت فاطمه بوده است.
شیوه های درمانی هم دارد که در ذیل به آن اشاره خواهد شد :
خواص : قطع كننده خونريزي و چرك میباشد، گياهي است يك ساله كه وحشي آن خزنده، با ساقه هاي خوابيده كمي قرمز و با برگهاي دايره اي گوشتي كه دور گلهاي كوچك زرد رنگ آن ظاهر مي شوند. نوع پرورشي آن با برگهاي ضخيم گوشتي سرخ رنگ كه بلندي آن 40 ـ 10 سانتي متر است، برگهاي آن گوشتي كلفت با كركهاي كوتاه، تخم آن سياه كوچك. وحشي آن معمولا ًدر مناطق معتدله دنيا همه جا و در نواحي سايه دار مرطوب در مزارع و بوستانها و حاشيه درياچه ها مي رويد.
در ايران معمولاً كاشته مي شود، ولي به طور وحشي نيز در مناطق شمالي ايران در اطراف رشت، لاهيجان، اطراف تهران، تفرش، اراك و ساير نواحي مي رويد. تكثير آن از طريق كاشت بذر آن صورت مي گيرد و بذر آن را به طور مستقيم در مزرعه اصلي در ماه هاي ارديبهشت تا تيرماه مي كارند. خاك مزرعه بايد غني باشد و چون احتياج به آب زياد دارد آبياري آن بايد مرتباً صورت گيرد.
خرفه از نظر طبيعت طبق نظر حكماي طب () سنتي خيلي سرد و تر و داراي نيروي قابضه است و مدر است و معتقدند كه برگ و ساقه آن مسكن صفرا () است و آن را قمع مي كند و حرارت خون () و كبد و معده () را تسكين مي دهد و براي تسكين حدت تبهاي گرم و صفراوي و تسكين عطش و كنترل ترشح ادرار در مورد بيماري ديابت و رفع سردرد هاي گرم مفيد است و خونريزي از هر عضوي را قطع مي كند و همچنين در مواردي كه چرك از سينه آيد قطع مي كند و براي خرد كردن سنگ مثانه و ازدياد ترشح بول مفيد است، يعني مدر است و براي سرفه و سوزش مجراي ادرار و مثانه و روده ها و بواسير و همچنين تسكين حرارت رحم و سوزش و درد آن مفيد است.
تخم آن ضد كرم كدو است و عصاره ساقه و برگ آن براي بيماريهاي كبد و بيماريهاي كمي ويتامين c بسيار مفيد است، البته كمتر از شاهي. زيرا در خرفه تا حد 25 گرم در 100 گرم برگ ويتامينc دارد و به عنوان رژيم غذايي اشخاص مبتلا به اسكوروي تجويز مي شود.
مقدار خوراك از آب برگ ساقه آن 40 گرم كه با 8 گرم نبات يا شكر مخلوط كرده و خورده مي شود.
اگر آن را پخته و با كمي پياز و روغن سرخ كرده و بخورند براي قطع اسهال صفراوي و تقويت روده ها و تبهاي گرم بسيار نافع است به خصوص در فصل هاي گرم سال و براي اشخاص گرم مزاج.
اگر برگ و ساقه آن را مانند سالاد و با سركه بخورند براي درد كليه بسيار نافع است.
جويدن برگ آن به مقدار كم، كندي دندان () را رفع مي كند(كه از خوردن ميوه ترش و يا علت ديگري ايجاد شده باشد)و زياد جويدن آن كندي دندان () ايجاد مي كند.
از عصاره آن براي التهابهاي گرم چشم با ماليدن در محل ملتهب استفاده مي شود.
ضماد برگ و ساقه آن با روغن گل سرخ براي تسكين سردردهاي گرم و ورمهاي گرم نافع است و با آرد جو براي جرب نافع است.ضماد برگ و ساقه آن به تنهايي براي تسكين حرارت اعضا و سوختگي آتش مفيد است و اگر بر معده () و كبد گذارند براي تسكين حرارت آنها مفيد است و اگر با حنا تهيه شود و بر كف دست و پا گذارده شود براي حرارت و پيسي هاي دست و پا در صورت تكرار مفيد خواهد بود.
ضماد ريشه آن براي زگيل قوي تر از ضماد گياه است. اشتها را كاهش مي دهد و اسراف در خوردن آن نور چشم را نقصان مي دهد. اين قبيل افراد سرد مزاج اگر بخواهند بخورند بايد با نعناع و كرفس باشد، مقدار خوراك از آب آن تا 100 گرم است.
خاصيت تخم خرفه مانند آب خرفه است و گرد برگ و ساقه خشك آن براي زخمهاي دهان اطفال و زخمهاي نظاير آن نافع است و گرد آن براي طحال و معده () اشخاص سرد مزاج مضر است.
اگر بيست گرم برگ خشك آن را كوبيده با شكر و جلپ بخورند براي تبها و سرفه هاي گرم بسيار نافع است، مقدار خوراك گرد آن تا 20 گرم است. مشابه آن در اكثر موارد فوق اسفرزه است.
در مورد خواص خرفه در مدارك فني منتشره در مغرب زمين چنين آمده است:
خرفه در چين و هندوچين مصارف دارويي وسيعي دارد. از خرفه به عنوان خنك كننده، نرم كننده، جبران كننده كمي ويتامينC و نيروبخش، التيام دهنده زخم و محلل ورم استفاده مي شود.
در مدارك زيادي خرفه به عنوان مدر معرفي شده است، ولي بررسي هاي دقيق تر حكما نشان مي دهد كه:
1 ـ در مورد اشخاص سالم و اشخاصي كه كليه نرمال دارند، اثر مدر دارد.
2ـ در مورد اشخاص با كليه هاي ناراحت نيز در مواردي تا حدودي مدر است از جمله در مورد نفري تيس (يا ورم كليه) و پي لي تيس (ورم كاليس كليه) تا حدودي مدر است.
در ده

ادامه نوشته

نخود‏فرنگی

نخود‏فرنگی


نخودفرنگی در واقع دانه یا تخم کروی شکل ریزی است که از گیاه نخود سبز به ‏نام (Pisum Sativum) حاصل می ‏شود.
نخود فرنگی از زمان ‏های قدیم مانند خیلی از سبزیجات ((foods)/vegetables/2008/12/1/79876.html) برای پخت و پز به کار می رفت.
این گیاه معمولاً در فصول سرد سال یعنی از شروع زمستان تا اوایل تابستان زراعت و کشت می ‏شود.
صرف نظر از این که نخودفرنگی غنی از پروتئین می ‏باشد، مقدار زیادی ویتامین () و املاح () نیز در آن یافت می ‏شود. از این رو این گیاه دارای فواید تغذیه‏ ای بی ‏شماری می ‏باشد.
فواید تغذیه‏ای و سلامتی نخودفرنگی

* نخودفرنگی منبع بسیار خوبی از ویتامین‏های B9 (), B1 (), C (), k () و همچنین منیزیم () و فیبر غذایی () می‏باشد.
* از آنجایی که این ماده غذایی کالری کمی دارد، مصرف آن برای افرادی که قصد کاهش وزن () دارند، مناسب است.
* نخودفرنگی غنی از فیبرهای غذایی () است، به همین دلیل برای کسانی که از یبوست () رنج می‏برند، مفید است.
* مطالعات نشان داده است که مصرف نخود‏فرنگی برای افرادی که دارای کلسترول خون بالا ()یی هستند، سودمند می‏باشد.
* وجود مقادیر زیادی ویتامین C ()و آهن () در نخودفرنگی موجب شده است که این ماده غذایی به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کند و برای کم خونی فقر آهن () مناسب باشد.
* لوتئین (رنگدانه گیاهی) موجود در نخودفرنگی به کاهش خطر ابتلا به بیماری های چشمی () مانند دژنراسیون ماکولار وابسته به سن (AMD) و کاتاراکت (آب مروارید) کمک می ‏کند.
* نخود فرنگی موجب می ‏شود که قند خون () به آرامی در خون جریان یابد، از این رو می تواند سطح انرژی را در بدن ثابت نگه دارد.
* نخودفرنگی به عنوان یک پشتیبان برای تولید انرژی، عملکرد سیستم عصبی و متابولیسم کربوهیدرات‏ه ()ا شناخته شده است.
* نخودفرنگی به واسطه آن سری از مواد مغذی که برای نگهداری و حفظ سلامت استخوان‏ ها () مهم و کارآمد می‏باشد به آمادگی بدن کمک می‏کند. این ماده غذایی سرشار از ویتامین K می ‏باشد.
* فولیک اسید () و ویتامین B6 ()موجود در نخودفرنگی برای ارتقای سلامت قلب و عروق () افراد بسیار نافع است.
* غنی بودن نخود‏فرنگی از آنتی اکسیدان ()‏هایی مانند ویتامین C، به پیشگیری از بروز سرطان () ‏ها کمک می ‏کند.

راه‏هایی برای افزودن نخودفرنگی به برنامه غذایی:


نخود‏فرنگی را هم می‏توان به صورت تازه مصرف کرد و هم می ‏توان آن ‏را به صورت فریز ()شده و یا کنسرو شده نگهداری نمود.
نخودفرنگی‏های فریز شده بر کنسرو نخودفرنگی ارجحیت دارند، زیرا طعم‏شان را از دست نداده‏اند و نمک (سدیم) کمتری دارند.
- نخودفرنگی‏ تازه را درون سالاد () سبزیجات بریزید.
- نخودفرنگی‏ را خیلی کم با کمی ق)

ادامه نوشته

معرفی و توضیحاتی از چغندر لبویی(سالادی) Beef

معرفی و توضیحاتی از چغندر لبویی(سالادی) Beef
چغندر لبویی(سالادی) Beef

chenopodiaceae خانواده
beta vulgaris var.esculenta

بومی اروپا-آفریقای شمالی-آسیای غربی است.با چغندر برگی و چغندر قند همه متعلق به یک گونه هستند.از خیلی قدیم هر دو سه قرن قبل از میلاد کشت میشد.اما توسعه آن از سال 1800 است.
گیاه دو ساله است در سال اول ریشه گیاه رشد میکند و ضخیم میشود.و در سال دوم تولید گل و بذر میکند.قسمت های خوراکی شامل لایه های ...............است که یک در میان بافت ذخیره ای و هادی هستند.
لایه های بافت ذخیره ای نسبتا پهن و تیره و لایه های بافت هادی نسبتا باریک و رنگ روشن دارند.به این تضاد رنگی طبقه بندی گفته میشود که بین ارقام مختلف متفاوت است و تابع شرایط آب و هوایی است.
سیستم جذب نسبتا وسیعی را دارد.انشعابات زیادی در اطراف ریشه متورم است که تا عمق 90 سانتیمتر هم توسعه پیدا کرده بالای ریشه ساقه کوتاه و صفحه ای شکل است که برگهای ساده به طور مارپیچ نزدیک به هم روی ساقه تشکیل می شود.رنگ ارقام از سبز روشن تا قرمز تیره است.

احتیاجات آب و هوایی:
محصول فصل خنک است.و مقاوم به سرماست.در هوای گرم مقدار ذخیره قند ریشه کم میشود.و رنگ کم رنگتر میشود.لایه های بافت هادی عریض تر و بافت ذخیره ای باریکتر می شوند.در بهار سعی میشود هر چه زودتر بذر چغندر لبویی را کشت کنیم تا در هوای خنک رشد کند و محصول تا محصول مرغوبتر داشته باشد اگردیر کشت کنیم چون هوا گرم است کیفیت کم میشود.
در کشت پاییزه مشکل کمتر است چون هوا خنک می شود در شرایط استثنایی اگر در بهار خیلی زود بکاریم و هوا برای مدت طولانی خنک بماند ممکن است چغندر به بذر برود.

ارقام:
ارقام بر حسب شکل و طول زمانی که به مرحله قابل برداشت میرسد طبقه بندی کرده اند:
1- واریته های کروی زودرس Green top bunching , ruby queen
2- واریته های کروی زودرس درجه دو(متوسط رس) Perfected detrot , detroit dark red
3- واریته های کشیده دیر رس: long dark blood

خاک وتهیه بستر:
بهترین رشد را چغندر لبویی در خاک با زهکشی خوب و کمی اسیدی دارد.خاک سبک (لوم و لوم شنی) و خاکهای آلی پوسیده مناسب است.در خاک های خیلی سنگین ریشه ها بد شکل شده و رشد کند می شود.آماده ساری خاک باید کامل باشد شخم عمیق و دسیک و دندانه ....بطوریکه کاملا نرم شود و رطوبت را بتواند خوب حفظ کند.

کود:
برای کیفیت خوب چغندر لبویی باید رشد سریع و بدون وقفه داشته باشد.کود دامی که خوب پوسیده باشد به مقدار 25 تا 35 تن در هکتار بسیار خوب است.مقدار کود شیمیایی بر حسب نوع خاک حاصلخیزی خاک تناوب و زمان کاشت و ..... تفاوت دارد.اگر کود نسبت عناصر آن پایین باشد حدود 1 تن در هکتار لازم است.علاوه بر این کود که قبل از کاشت داده می شود .کود سرک ازته وقتی ارتفاع گیاه به 15 سانتیمتر رسید بعد از علف زنی توصیه می شود.گاهی اگر ریشه چغندر را برش دهیم ممکن است لکه های سیاه و تیره ببینیم که علامت کمبود بر است.برای بر طرف کردن مشکل می توانیم از براکس یا اسید بوریک استفاده بکنیم برای هر هکتار 20 کیلوگرم کافی است که همراه با آب به محصول داده میشود.

کاشت:
بذر چغندر لبویی را بهتر است با یک بذر کار ردیف کار کشت کنیم .بسته به نوع بذر که چند جنینی باشد و فاصله ردیف ها مقدار بذر متغیر است 7 تا 20 کیلوگزم در هکتار.
فاصله ردیف ها را 45 تا 60 سانتیمتر میگیرند.معمولا نیاز به تنک کردن محصول است چون اکثر بذر ها پلی جرم هستند .معمولا تنک کردن را دیر انجام می دهند و گیاهان تنک کرده را استفاده میکنند.باید بگو نه ای تنک کنیم که فاصله بوته ها 8 تا 10 سانتیمتر شود.در مزارعی که برای تهیه فرآورده تولید میشود چون هزینه کارگر بالا است کمتر تنک مکینند و تولید کننده های فرآورده ریشه های کوچکتر را می پسندند و تنک نکردن یک حسن است.

زمان کاشت:
در مناطق سرد و معتدل از اول اسفند تا آخر فروردین کشت میکنند.در مناطق گرمتر بهاره نمی کارند.در عوض اواخر تابستان کشت میکنند و در اواخر پاییز یا در طول زمستان برداشت میکنند.در جاهایی که زمستان گرم دارند در آخر پاییز کشت می شود.


کولتیواتور زنی:
این کار علاوه بر پایین مگه داشتن علفهای هرز باعث جلوگیری از کاهش عملکرد می شود.
در خاکهای سنگین این کار باعث سله شکنی و هوادهی خاک می شود و به رشد و تهویه بهتر و ذخیره آب در خاک کمک می کند.
کولتیواتور زنی باید سطحی باشد.


آفات و بیماری ها:

ادامه نوشته

انگور

انگور

 
درخت انگور با نام علمی Vitis () vinifera از خانواده انگورسانان Vitaceae است. در این خانواده حدود 11 جنس و بیش از 600 گونه وجود دارد. مهمترین جنس این خانواده جنس انگور است. این گیاه حالت بوتهای و رونده دارد و دارای پیچک در مقابل بعضی از برگها میباشد. انگور یا مو یکی از گیاهان دو لپه ای میباشد. انگور یکی از مهمترین میوههایی است که از زمانهای بسیار قدیم مورد استفاده بشر قرار گرفته است. بطورکلی ، دو نظریه متفاوت در مورد دیرینگی انگور وجود دارد. عدهای معتقدند که انگور ، حتی قبل از پیدایش غلات ، مورد استفاده بشر قرار گرفته است. انگور بطور وحشی و به مقدار فراوان در جنگلها وجود داشته و انسانهای نخستین از برگ و میوه آن بهره میجستند. انگور میوهای است بهشتی که شامل ویتامینهای A , B ، C میباشد هچنین دارای مقداری منیزیم ، کلسیوم ، آهن ، فسفر ، پتاسیم و آلبومین است. انگور یکی از میوههای ضد سرطان شناخته شده است و این به خاطر خواص ضد عفونی کنندگی آن است.
ارزش غذایی انگور
انگور از نظر ارزش غذایی و خواص بهداشتی ، دارای سودمندیهای بسیاری است. از مهمترین مواد قندی موجود در حبههای انگور تازه ، ساکارز ، گلوکز و دکستروز میباشد. از اسیدهای آلی اسید فرمیک ، اسید مالیک ، اسید سیتریک و اسید تارتاریک را میتوان نام برد. نمکهای کانی مانند آهک ، منیزیم ، آهن ، منگنز ، سیلیس وجود دارد. مقدار انرژی موجود در هر 100 گرم انگور تازه 67 کیلوکالری است.
مشخصات انواع انگور
انگورها را به 2 گروه میتوان تقسیم کرد. یکی انگورهای کشمشی که برای تهیه سبزه و دیگر کشمش مورد استفاده قرار میگیرند. دیگری انگورهایی که غالبا دانهدار بوده و برای تهیه آب انگور به مصرف میرسند.
خواص انگور
میوه بسیار مفیدی است که خاصیت قلیایی دارد و باعث قلیایی شدن خون میشود. و از این لحاظ هر کیلوی آن معادل یک لیتر آب معدنی است. به علت وجود مواد قندی زیاد انرژیزا است و حرارت بدن را تامین میکند. به علت داشتن پتاسیم مقوی قلب و یک داروی موثر برای کم خونی است زیرا دارای آهن ، منگنز و منزیم است. آب انگور در رژیم غذایی افراد چاق که بخواهند لاغر شوند زیاد مصرف میشود و به علت کم داشتن مواد چربی مانع افزایش وزن میشود.انگور پوست را شاداب و روشن ميكند
ميوه انگور براي تقويت و طراوت پوست و روشن كردن رنگ پوست مفيدست .ميوه انگور بسيار مقوي و مغذي است، ميوه انگور براي طراوت پوست صورت بسيار مفيدست؛ آب انگور تازه را با يك تكه پنبه به صورت بماليد و پس از 10 دقيقه با آب نيم گرم محتوي كمي جوش شيرين بشوييد. انگور خون را تصفيه و سينه و ريه را صاف و تميز ميكند. همچنين انگور براي درمان ورم معده و روده مفيد و يبوست را برطرف ميكند و در درمان سل ريوي و سياه سرفه مؤثرست. از اين ميوه براي درمان اسهال خوني استفاده ميشود، افرادي كه معده ضعيف دارند بايد انگور را بدون پوست بخورند زيرا پوست آن دير هضم و موجب دل درد، نفخ و عوارض ديگر ميشود.همچنين: خواص طبي غوره را هم در اين جا بيان خواهم كرد:
1- در درمان ورم مخاط دهان و نرمي لثهها مؤثرست.
2- آب غوره براي درمان چاقي مفرط مفيدست.
3- بيماري اسكوربوت كه به علت كمي ويتامين"C" در بدن است با آب غوره درمان ميشود.
4- آب غوره چون داراي تارتارات پتاسيم است براي درمان سياتيك و رماتيسم حاد بسيار مفيدست.
5-

ادامه نوشته

آلو

آلو

اگر آلو بصورت تازه و از درخت مصرف شود خوشمزه تر است اما به صورت خشک شده نیز خوراک مختصر خوبی محسوب می شود. اثر فیبر این میوه در بدن انسان که از دیربازشناخته شده به علت وجود ماده ای در پوست آلو است که مسئول این عملکرد می باشد.اگر پوست آلو راجدا کنید تاثیر این فیبراز بین می رود اما همچنان تامین کننده مواد غذایی می باشد.

قبلاً آلوها مثل کشمش ، روی درخت و در نور خورشید خشک می شدند اما اکنون آنها را در تونل هوا که با گاز گرم می شود خشک می کنند تا آنها ظاهری هماهنگ داشته باشند. آلوهائیکه برای خشک کردن چیده می شوند نسبت به آنهایی که برای مصرف تازه یا کمپوت برداشت می شوند رسیده تر هستند.

 

آلوها به دو گروه اصلی تقسیم می شوند:آلوی ژاپنی و اروپایی یا آلوی مخصوص خشک کردن. آلوی ژاپنی بصورت تازه ، کمپوت ، مربا یا داخل ژله مصرف می شود . آلوی اروپایی را خشکی می نامند چون آنها را می توان بدون خارج کردن هسته خشک نمود.در واقع مردم بیشتر این نوع آلو را بصورت خشک شده می بینند.البته آلوی اروپایی را می توان به شکل تازه یا درون غذا مصرف کرد.تقریباً 90 درصد آلوی مصرفی آمریکا در کالیفرنیا کشت می شوند که بیشتر آنها در دره San Joaquin پرورش می یابند.ودازده گونه ژاپنی سه چهارم تولید آلوی کالیفرنیا را تشکیل می دهد. آلو همچنین در واشنگتن ، آیداهو ، میشیگان و نیویورک بعمل می آید.


بجز آمریکا ، کشور شیلی عمده تولید کننده گونه های ژاپنی و اروپایی آلو می باشد.درصد زیادی از محصول آنها به آمریکا صادر می گردد.کشورهای دیگر تولیدکننده آلو عبارتند از آلمان ، ترکیه و ژاپن.
آلوهای اروپایی ( خشکی) همیشه هسته جدا هستند یعنی گوشت میوه به هسته نچسبیده همچنین رنگ آنها همیشه آبی یا ارغوانی است.


انتخاب و گزینش


هنگام انتخاب آلو به دنبال انواعی باشید که رنگ خوبی از گونه خود را داشته و قدری سفت هستند اما آلوهایی که در مقابل فشاری اندک ، کمی اثر نشان می دهند نیز خوب می باشند.از آلوهایی که هنگام فشردن خیلی سفت یا خیلی شل هستند ، رنگشان خوب نیست یا پوستی چروک ، کبود یا شکسته دارند اجتناب کنید.بهترین زمان چیدن آنها هنگام بلوغ است اما زمانیکه کاملاً نرسیده اند.
آنها را تا قبل از رسیدن کامل و آماده شدن برای خوردن در دمای اطاق ( بین 51 تا 77درجه فارنهایت) نگهداری کنید. برای افزایش فرآیند رسیده هنگام آوردن آلو به خانه آنها را میوه های تولید کننده گاز اتیلن ازقبیل موز ، سیب یا گلابی درون پاکتهای کاغذی قراردهید.آلوها زمانی کاملاً رسیده اند و آماده خوردن هستند که بوی خوش آنها ساطع شود و زیر فشار کم انگشتان نرم باشند.هنگام رسیدن آنها را در یخچال نگهداری کنید اما دور از میوه های تولید کننده اتیلن باشند در این صورت آلوها بیش از حد پخته نمی شوند.


آماده سازی


برای جدا کردن هسته در انواع هسته جدا شکاف میوه را تا رسیدن به هسته برش دهید سپس دو نیمه را در جهتهای مختلف بپیچانید. بعد می توان هسته را به آسانی درآورد.گوشت انواع هسته دار به هسته چسبیده لذا بهتر است این آلوها را از پوست تا هسته قطعه قطعه کرد.پوست آلو را می توان به آسانی جدا کرد برای این کار باید مدت 30 ثانیه آنرا جوشاند سپس فوراً در آب یخ قرار داد. پوست آلو را می توان با همان روشی که در مورد گوجه فرنگی انجام می شود جدا نمود.اگرچه آلو را بیشتر بصورت تازه مصرف می کنند نمک زده و پخته آنها بعنوان مخلفات غذا مورد استفاده است. استفاده از آنها در مربا ، ترشی ، سس و سوپ بسیار لذیذ است. آشپزها آلو را اغلب با دارچین ، جوز ، لیمو و پرتقال مصرف می کنند.

پیشنهاد Tony
به یاد داشته باشید یک آلو خشک شده همیشه یک آلو است اما یک آلو را نمی توان همیشه خشک کرد.


گونه های ژاپنی


دوازده گونه عمده از آلوی ژاپنی وجود داردکه تقریباً 70 درصد کل آلوی تولیدی آمریکا را تشکیل می دهند. Red Beautyو Black Beauty دوتا از ابتدایی ترین گونه ها می باشند. گونه های معروف دیگر عبارتند از the Santa Rosa, Queen Rosa, Casselman, Black Amber,

Red beautyآلوی وقتی کاملاً رسیده است پوستی سیاه – ارغوانی خواهد داشت و زیر فشار کم انگشتان دست ، نرم است.طعم آنها شیرین و بسیار آبدارند ؛ پوستشان قدری ترش می باشد.
آلوهای Black Beauty از نظر شکل و اندازه نظیر گونه قبلی است اما پوستشان تیره تر و سیاه مایل به ارغوانی هستند.

آلوی Santa Rosa محبوب ترین آلو در کالیفرنیا و آریزونا محسوب می شود و دارای طعمی تند و آبدار است.پوست آنها ارغوانی مایل به قرمز است و گوشتشان کهربایی با سایه ای از قرمزمی باشد.
آلوی Queen Rosa از نظر بخشهای خارجی شباهت بسیار زیادی به Santa Rosa دارد بجز رنگ زرد مایل به سبز آن در قسمت بالا نزدیک ساقه. گوشت کهربایی و آبدار آن وقتی می رسد تند می گردد.
گونه Casselman خوشمزه ترین آلوی آخر فصل است.رنگ پوست آنها قرمر زوشن است و گوشت آن کهربایی تیره است که دارای طعمی بسیار شیرین و گوشتدار است.

گونه Black Amber بسیار درشت ، زیبا و سیاه رنگ است که بیشتر برای تهیه سسها ، کیکها و دسر pudding بکار می رود.

ادامه نوشته

فلفل:

فلفل:
Pepper
خانواده: Solanaceae
1- Annum <---------- Capsicum
2- Frutescens <------

بومی مناطق گرمسیر آمریکا است.بیشتر ارقام از گونه اول است.و تعدادی از گونه دوم است.تلاقی های مختلفی بین دو گونه ترکیبات دو گونه را دارا است.
فلفل<گوجه<بادمجان: آبیاری فلفل<گوجه<بادمجان : سرمازدگی

احتیاجات آب و هوایی:
مشابه بادمجان و گوجه فرنگی است.فلفل درجه حرارتهای پایین تر را می تواند تحمل کند و در پاییز دیرتر سرما می زند.جایی که خطر یحبندان نباشد رشد خوبی دارد.در مقایسه با بادمجان و گوجه به خشکی مقاوم است.بهترین عملکرد را در رطوبت مناسب خاک دراد متوسط دمای شبانه روزی 18 تا 20 درجه سانتیگراد باشد خصوصا زمان گلدهی .برای گرده افشانی دما نباید کمتر از 20 درجه سانتیگراد باشد چون گرده ها از بین می روند.

ارقام و بذر:
در بین گروه های فلفل دو گروه مشخص است:1- میوه با طعم ملایم و شیرین-فلفل شیرین Bell pepper یا Sweet pepper که در ایران مترادف با فلفل دلمه ای است.
2- میوه با طعم تند chili مشخصه فلفلهای ریز و باریک است.
تلاقی بین دو گونه ارقام بزرگ و شیرین بوجود می آید.
در گذشته فلفلهای دلمه ای فقط سبز بود و سبز هم برداشت می شد.رسیدگی فیزیولوژیکی زمانی است که میوه قرمز شود.
امروزه فلفل دلمه ای قرمز-زرد-نارنجی-و ارغوانی وجود دارد.فلفلهای تند را معمولا برای تهیه سس و فلفل کشت و کار می کنند.بنابراین صبر میکنند تا برسد بعد برداشت می کنند.و گاهی بصورت سبز نارس هم برداشت می شود برای مصارف تازه خوری.ماده تند فلفل آلکالوئیدی بنام Capsaicin است که در فلفل دلمه ای یا کم است یا وجود ندارد.

خاک:
خاک لوم شنی که ماده آلی فراوان داشته باشد ایده آل است.برای فلفلهایی که کنسرو می شوند خاک سنگین تر بهتر است.چون معتقدند در این خاکها رنگ اندازی بهتر می شود.PH 5/5 تا 7 .تهیه زمین مثل سایر سبزیجات است.شخم در پائیز .در بهار دیسک و دندانه و تهیه بستر انجام می شود.

کود:
شبیه بادمجان است.در خاکهای ضعیف هم حیوانی.هم شیمیایی.کود حیوانی هر سال 25 تا 35 تن.
کود شیمیایی مقداری که برای گوجه فرنگی توصیه شده و با کمی ازت و پتاسیم بیشتر.در موقع تشکیل میوه ها مقداری کود سرک ازته برای ایجاد شاخ و برگ جدید مصرف می شود.کود ازته اگر نیترات آمنیوم باشد بهتر است.

کاشت و عملیات زراعی:
شبیه گوجه فرنگی و بادمجان است.ولی زمان تهیه نشاء برای فلفل طولانی تر است.
(دو هفته بیشتر از گوجه)بنابراین یا از بستر گرم استفاده می کنیم و یا زودتر بذر کاری می کنیم.درجه حرارت برای رشد نشاء روز 24 درجه سانتیگراد و شب 18 درجه سانتیگراد .بستر را آبیاری معمولی می کنیم.و آبیاری زیاد نمی کنیم چون هم بستر سرد میشود و هم مرگ گیاهچه زیاد می شود.
فاصله ردیفها cm 15 و در هر ردیف 40 تا 50 گیاه بیشتر نگه نمی دارند.
وقتی طول نشاء 10 تا 20 سانتیمتر شد منتقل می شوند.فاصله ردیفها بسته به نوع فلفل و هدف بین 75 سانتیمتر تا 105 سانتیمتر می تواند باشد.فاصله بوته ها درون ردیف 45 تا 75 سانتیمتر است.
در فلفل سبز جثه بوته کوچک تر است.بنابراین فواصل کمتر می شود.نشاءکاری هم با ماشین و هم دست انجام می شود.که با دست بهتر است.برای رشد سریع بعد از نشاءکاری توصیه می شود محلول غذایی پای گیاه داده شود. طرز تهیه محلول:3/6 کیلوگرم منو پتاسیم فسفات+3/6 کیلوگرم دی آمونیوم فسفات.در هزار لیتر آب حل کرده و پای نشاءها می ریزیم.

بیماریهاوآفات:
بیماریها: اگر تناوب رعایت نشود و فلفل در سطح وسیع کشت شود.برای رفع مشکل بستر و بذر را ضدعفونی می کنیم .(عامل بیماری زای فلفل مشابه گوجه می باشد).
مرگ گیاهپه-لکه برگی-آنتراکتوز-پوسیدگی میوه-سفیدک درونی-پوسیدگی نرم-باکتریایی و وبیماری های ویروسی.
پوسیدگی گلگاه میوه :فیزیولوژیکی است.لکه هایی در گلگاه ظاهر می شود و خصوصا در میوه هایی که اول فصل تشکیل می شود و هوا گرم وخشک می شود که آب به میوه نمی رسد.
به هنگام پوسیدگی گلگاه قارچهای دیگر هم حمله می کنند و باعث از بین رفتن میوه می شود.
حشرات: شته ها-لارو مگس فلفل-سرخرطومی فلفل-کرمهای شب پره زمستانه-ککهای گیاهی-مینوز برگ و کرمهای خانواده اسفیرجیده.

برداشت:
زمان برداشت فلفل دلمه ای بوسیله اندازه میوه و مرحله رسیدگی آن مشخص می شود.و برای بازار به مجرد اینکه اندازه میوه به اندازه کامل رسید ولی میوه سفت است برداشت می شود.
برداشت دستی و بمرور انجام می شود.برداشت مکانیزه فلفل هم امکان پذیر است.خصوصا فلفل تندی که برای ادویه استفاده می شود.فلفلی که برای تهیه فرآورده باشد می تواند مکانیزه برداشت شود.عملکرد بستگی به رقم و فواصل کاشت و مدیریت و ....دارد.برای فلفل دلمه 6 تا 20 تن در هکتار.
گاهی عملکردکاهش پیدا می کند که دلیل آن ریزش غنچه ها و میوه ها می شود که آن هوای گرم و خشک است.فلفلهای دلمه ای گاهی انبار می شوند.درجه حرارت انبار 7 تا 10 درجه سانتیگراد باشد.رطوبت نسبی 90 تا 95%.برای 3 تا 4 هفته می توان انبار کرد.بهتر است در کیسه های پلاستیک قرار داده شوند تا آب از دست ندهد و عمر انبار داری بیشتر شود.

اگر به طعم تندي غذا علاقه نداريد و از انواع مختلف فلفل هم به هميندليل استفاده نميكنيد، سعي كنيد مذاق خود را با اين طعم آشتي دهيد چون كمك زيادي به سلامت شما ميكند.

تحقيقات نشان داده است كه اسيد بيرنگ كپساسين (فعالترين عنصر موجود در فلفل كه سبب گرم بودن اين گياه ميشود) موجود در فلفل در واقع سبب كاهش درجه حرارت بدن ميشود كه يكي از دلايل اصلي تمايل مردم مناطق آب و هوايي گرم به مصرف زياد فلفل است.

اين ماده سبب كاهش ميزان كلسترول خون و كاهش شدت سيگنالهاي درد در بدن ميشود. همچنين خاصيت ضد اكسيدي (كه سلولهاي شما را از آسيب ديدن محافظت ميكند) و ضدباكتري دارد. كپساسين موجود در فلفل نه تنها درد آرتروز و آرتريت روماتيسمي را تسكين ميدهد، بلكه به كاهش ميزان ورم ناشي از اين حالات وقتي كه بهعنوان پماد موضعي مورد استفاده قرار گيرد، كمك ميكند.

اشكال موجود
فلفل را ميتوان با خوردن فلفل قرمز خام يا پخته شده مصرف كرد. پودر فلفل قرمز خشك نيز موجود است كه ميتوان آن را به غذا اضافه كرد، در مايعات، چاي يا شير مخلوط كرد يا كپسول آن را مصرف كرد. شكل كرم آن نيز براي استعمال موضعي موجود است.

فلفل ميزان كلسترول خون را پايين ميآورد كه اين امر باعث پايين آمدن فشارخون ميشود. اين گياه همچنين از انعقاد خون در رگهاي خوني جلوگيري ميكند، اين خواص فلفل به پيشگيري از بيماريهاي قل

ادامه نوشته

كدو تخمه كاغذي- (Cucurbita pepo,var.styriaca) گياهي علفي-ومتعلق به تيره كدوئيان (cucurbitaceae) :

كدو تخمه كاغذي- (Cucurbita pepo,var.styriaca) گياهي علفي-ومتعلق به تيره كدوئيان (cucurbitaceae) :
اعجاز گياهان دارويي از روزگاران كهن در ميان بشر طرف توجه بسيار بوده است و انسان در طول تاريخ موفق به كشف اثرات معجزه آساي گياهان داروئي دردرمان بيماري هاي مختلف شده است. ليكن با توجه به اثرات سريع داروهاي شيميائي همه آن تجربيات بتدريج به بوته فراموشي سپرده شد. خوشبختانه اين بي توجهي به طبيعت چندان دوام نيافت و بروز اثرات ناخواسته و عوارض جانبي داروهاي شيميايي و بعضا" مقاومت عوامل بيماري زا ، استفاده از گياهان داروئي، آن هم بصورت محصولات داروئي با مقدار ماده موثره مشخص و قابل كنترل شده و عاري از هرگونه آلودگي ميكروبي مجددا" رواج يافته و نگرشي جديد نسبت به اين ذخاير طبيعي شكل گرفت.
در اين ميان گياه كدوي تخم كاغذي از جمله گياهاني است كه از ديرباز مورد توجه بشربوده است. اگرچه كه از دير باز مصارف خوراكي آن مرسوم بوده است اما بعدها به اثرات دارويي آن پي برده شد.اولين بار درسالهاي بين 1936-1863 از دانه هاي اين گياه به عنوان يك داروي رسمي در درمان انـگل هاي رودهاي (كرمهاي نواري و كرمهاي گرد)(USP ) استفاده گرديد
 (_pep)
بعدها با پيشرفت علم پزشكي و شناخت بيشتر اثرات درماني اين گياه پزشكان نخست در درمان مشكلات دستگاه ادراري شب ادراري در كودكان التهابات وسنگ هاي مثانه از اين گياه مدد جستند.
سرانجام در دهه اخير با شناسايي اثرات درماني اين گياه در درمان هيپرپلازي خوش خيم پروستات (Benign Prostatic Hyperplasix-BPH) ، اهميت و لزوم تحقيق و بررسي پيرامون اين گياه بيش از پيش آشكار گرديد و در اين راستا كشورهاي مختلف دنيا گامهاي بلندي را در توليد محصولات دارويي گوناگون از اين گياه برداشتند تا بدانجا كه هم اينك در كشورهايي چون آلمان و اتريش90%خط اول درمان بيماران مبتلا بهBPH با تجويز داروهايگياهي وخصوصا" اينگياه امكان پذير گشته است (6,5, ,4, 3,2و1,8).
مشخصات ظاهري گياه:
كدوي تخم كاغذي (Cucurbita pepo,var.styriaca) گياهي علفي، يك ساله ومتعلق به تيره كدوئيان (cucurbitaceae) مي باشد. محققان معتقدند كه اين گياه براثر يك جهش ژني اتفاقي به وجود آمده است. اين گياه داراي ريشهاي محكم و طويل، ساقهاي كركدار و خزنده است. برگ هاي درشت سبز
رنگ 5 لبي با دمبرگ طويل وكركدار، گلهاي نر و ماده 5 لبي مجزا به رنگ زرد و ميوهاي درشت،كروي و گوشتداراز اختصاصات اين گياه مي باشد. ميوههاي رسيده به رنگ زرد يا زرد همراه با
رگههاي سبز بوده و داخل هر ميوه بطور متوسط 400-500 عدد دانه وجود دارد. رنگ دانه ها سبز تيره يا زيتوني و بدون پوسته مي باشد. دانه هاي بدون پوسته اين گياه از اختصاصات ويژه اين گونه محسوب ميگردد.(5 ، 6، 8 )

تركيبات شيميايي:
قسمت مورد استفاده اين گياه دانه هاي آن بوده كه حاوي 35 تا 55% روغن است. مهمترين اجزاء اين روغن را اسيدهاي چرب، ، استرولها، عناصر كمياب، ويتامين ها و كارتنوئيدها تشكيل مي دهند.
اسيدهاي چرب: اسيدهاي چرب موجود در اين روغن شـامل اسيـد پالمتـيك، استـئاريك، اولئيك و لينولئـيك بوده (1) كه از اين ميان اسيد لينولئـيك (% 55-43) و اسيد اولئيك ) %38-27 ) بيشترين درصد را بخود اختصاص ميدهند.
استرول ها : به صورت آزاد و گلوكوزيده در حدود 1/0 %كل روغن را شامل شده و مهمترين آنها, بتاسيسترول – استيگما سترول –كلسترول – ايزوفوكسترول مي باشند. (5، 6، 8)
عناصر كمياب : شامل روي – سلنيوم- پتاسيم بوده كه در اين ميان روي و سلينوم از اهميت ويژهاي برخوردار هستند. ( 5،6)
ويتامين ها: كه حدود 03/0 % روغن را در بر مي گيرد. و بيشترين درصد آن راگاما توكوفرول تشكيل مي دهد. ( 6)
پروتئين ها: دسته ديگري از مواد موجود در دانه ها را اسيدآمينه هاي ضروري بدن و اسيد آمينه خاص cucurbitin تشكيل مي دهد. (5)
اتيولوژي بيماري
علت ايجاد BPH هنوز معلوم نمي باشد، هر چند ارتباط آن با افزايش سن نشان داده شده است. اكثرتئوريهاي موجود براي علت BPH روي عدم تعادل هورموني ( يعني استروژن/ آندروژن)و يا فاكتورهاي رشد ناشناخته پروستاتي كه نقش شروع كننده براي بكارگيري عوامل هورموني را دارند متمركز مي باشد.بطور كلي عوامل مختلف احتمالي به شرح زير مي باشد:
1-

ادامه نوشته

كشت فلفل رنگي در گلخانه

كشت فلفل رنگي در گلخانه



كشت فلفل رنگي در گلخانه فلفل رنگي با دارا بودن ۱۲ برابر ويتامين c نسبت به پرتقال يكي از پر مصرف ترين سبزيجات در اروپا و آمريكا مي باشد كه با رنگ ها و طعم گوناگون به صورت خام و يا پخته مصرف مي گردد.چنانچه بتوان فلفل هاي رنگي را با كيفيت بالا توليد نمود با توجه به مصرف زياد آن در فصل زمستان مي توان مطمئن بود كه بازار خوبي در داخل و خارج از كشور براي اين محصول مهيا و آماده است. شروع کشت : كشت فلفل در خزانه شروع مي شود معمولا در اروپا از نيمه اكتبر تا نيمه نوامبر كشت در خزانه آغاز مي شود.يعني از مهر تا آبان ماه و پس از ۶۰ روز نشاء را به گلخانه اصلي منتقل مي كنند و براي يك سال از آن محصول برداشت مي نمايند.اين زمان كشت مي تواند براي مناطق شمال ايران در نظر گرفته شود و در مناطق جنوب از اوائل تيرماه مي توان كشت در خزانه را آغاز كرد البته بايد در مناطق جنوبي كشور كه هوا گرمتر است محيط مناسب را براي خزانه مهيا نمود.چنانچه ميزان نوردهي و دماي خزانه مطلوب و درست باشد نشاء پس از ۴۵ روز آماده انتقال به زمين اصلي است ، مشروط به آن كه دماي محيط خزانه در شب و روز بين ۲۵ تا ۲۶ درجه سانتي گراد باشد و براي جوانه زدن بذر رطوبتي در حد ۸۰ درصد ايجاد گردد.با اين شرايط مي توان اميدوار بود كه بذرها بين ۷ تا۱۰ روز جوانه بزنند در اين مرحله ميزان نور براي باروري بهينه جوانه ها بين ۱۶ تا ۱۸ ساعت در روز است.وقتي جوانه ها سر از خاك بيرون آورند دماي محيط را بايد بين ۲۳ تا ۲۴ درجه سانتي گراد و رطوبت محل را بين ۶۵ تا ۷۰ درصد تنظيم كرد در صورتي كه دماي بستر هم در حد ۲۱ درجه سانتي گراد باشد يك دوره دو هفته اي را به انتظار مي نشينيم. در محل خزانه تراكم بوته بايد به گونه ای باشد که بر روی يکديگر سايه نينداخته و از طرفی با رشد نشا همواره جای بيشتری را برای آنها در نظر گرفت از هفته پنجم دمای محيط را بر روی ۲۴ درجه در روز و ۲۲ درجه در شب تنظيم کرده و دمای محيط بستر را به ۲۰ درجه سانتی گراد می رسانيم چنانچه مقدار نور از ۱۸ ساعت به ۱۴ ساعت در روز تغيير يابد با توجه به وضعيت اقليمی پس از گذشت ۲ تا ۴ هفته گياه جوان به اندازه ۲۰ سانتی متر ارتفاع يافته و ۴ برگ حقيقی بر روی ساقه نمايان می شود.در اين حالت نشاء فلفل آماده انتقال به زمين است.فراموش نکنيم که قبل از انتقال نشاء گلخانه از هر حيث مهيا باشد تا به راحتی بتوان شرايط رشد گياه را مهيا نمود. در اينجا بايد تاکيد کرد که نبايد در انتقال نشاء به زمين اصلی زمان را از دست داد و تاخير نمود.زيرا اين بی توجهی باعث مشکلاتی در طول دوره رشد و باروری ايجاد می کند.از طرفی شرايط محيطی گلخانه بايد از نظر نور و دما مطلوب و قابل کنترل بوده و فضای خزانه عاری از هر گونه علف های هرز و آفات و بيماريها باشد تا گياه جوان بتواند مراحل اوليه رشد خود را در شرايط مساعدی انجام دهد زيرا گياهی که در وضعيت نامطلوب متولد می شود در ابتدا با مشکلات عمده ای مواجه خواهد شد و در صورتی که اين گياه زنده بماند هرگز نمی تواند يک گياه سالم و قوی در دوره رشد خود باشد. حال می توان با آرامش خاطر نشاء را با تراکم ۲ بوته در متر مربع کشت نمود در اين شرايط يعنی پس از انتقال نشاء به گلخانه دمای بستر بين ۱۸ تا ۲۰ درجه و دمای فضای گلخانه در شب ۱۹ درجه و در روز ۲۱ درجه سانتی گراد و رطوبت محل بين ۵۵ تا ۶۰ درصد بايد باشد با توجه به زمان کشت پس از گذشت ۴ تا ۶ هفته بوته دارای شاخه و برگ و گل می شود و ارتفاع آن به ۳۰ سانتی متر می رسد. وقتي بوته فلفل به ارتفاع ۳۰ سانتي متري رسيد کليه برگ ها و شاخه هاي فرعي و گل هاي آن را تا ارتفاع ۳۰ سانتي متري هرس مي کنيم وفقط اجازه مي دهيم ۲ تا ۳ شاخه فرعي رشد نمايد. شايان ذکر است اولين گلي که بر روي شاخه هاي فرعي رويش کرده است بايد حذف شود زيرا با تبديل اين گل به ميوه با توجه به اينکه در بين دو شاخه فرعي شکل گرفته و رشد کرده است علاوه بر اينکه به صورت بد شکل در مي آيد آسيب جدي به خود بوته نيز وارد مي نمايد. به عبارت ديگر به علت رشد ميوه و فشاري که به واسطه اين باروري به دو يا سه شاخه اوليه وارد مي شود اولين گل شاخه هاي فرعي بايد حذف شود. در صورتي که بوته فلفل به اندازه کافي رشد کرده باشد اجازه مي دهيم گل دوم به ميوه تبديل شود و اگر تمايلي به اين کار نداشته باشيم فرصت مناسبي براي رشد بيشتر شاخ و برگ و ريشه بوته را فراهم ساخته ايم و از طرف ديگر موقعيت را براي تبديل گل سوم به ميوه مهيا وآماده مي کنيم. بديهي است که بر روي ۲ يا ۳ شاخه مذکور تعدادي شاخه هاي فرعي رويش مي کند که به علت هجم برگ ها مي توانيم جوانه انتهايي اين شاخه هاي فرعي را بعد از برگ اول حذف کنيم و يا در صورتي که شاخه فرعي مزاحم شاخه هاي ديگر شد آن را به طور کلي حذف مي کنيم. توجه داشته باشيد که حذف شاخه هاي فرعي و هرس جوانه انتهايي شاخه هاي فرعي بايد به گونه اي باشد که در نهايت ميوه هاي فلفل در پوشش برگ ها قرار گرفته و بدين وسيله از آفتاب سوختگي در امان بماند خاطر نشان مي شود کشاورزان ماهر با توجه به فصل کاشت موقعيت بوته و تراکم بوته اجازه مي دهند بين ۵ تا ۷ گل به ميوه تبديل شود و انتخاب به دو شاخه فرعي يا به عبارتي سه شاخه فرعي تنها بر اساس ارتفاع گلخانه تجربه کشاورز و استعداد بوته مي باشد. بنابراين با داشتن ۲ تا ۳ شاخه فرعي بر روي هر بوته جمعاً ۵ تا ۷ گل تبديل به ميوه مي شود که با توجه به شکل ميوه و مرغوبيت آن در صورت نياز گل هاي اضافي را حذف مي کنيم تا ميوه هاي مرغوب تري برداشت کنيم اين روش تا پايان دوره کشت ادامه خواهد داشت. گل خانه داران عزيز بايد بدانند که در طول رشد گياه نبايد از وجود کنه غافل شويم و با مشاهده اولين مورد اقدامات لازم را براي ريشه کن کردن اين آفت مخرب به عمل آورد در اين رابطه ممکن است برخي از کشاورزان عوارض کنه را با ويروس اشتباه بگيرند که در اين مورد بايد دقت بيشتري به عمل آورد.مورد ديگري که باز در اين مرحله گياه را تهديد مي کند کرم برگ خوار است که خوشبختانه نمي تواند پنهان بماند و به خوبي قابل رويت است.موارد ديگر وجود شته سياه بر روي برگ فلفل - وجود شته سبز بر روي برگ فلفل - خساراتي که شته بر روي بوته و ميوه فلفل به جاي مي گذارد - خسارت کرم بر روي ميوه فلفل و وجود کرم بر روي ميوه فلفل و بد شکلي ميوه و ... بستن بوته فلفل: بوته فلفل بر خلاف بوته خيار و گوجه فرنگي به پايين کشيده نمي شود بلکه بر اساس ارتفاع مفيد گلخانه مي توان دو تا سه شاخه را انتخاب کرده و به انتهاي هريک از شاخه هاي فرعي نخ بسته و آنها را مانند شاخه هاي اصلي به دور نخ ها پيچيد زيرا در پايان دوره گياه در صورت سلامتي به اندازه ارتفاع مفيد گلخانه رشد مي کند. در کشت فلفل های رنگی مانند هر کشت ديگری نارسايی در رشد گياه بوجود می آيد که خوبست آنها را بشناسيم تا بهتر بتوانيم مشکلات را برطرف کنيم.بد شکلی ميوه زمانی صورت می گيرد که بعد از 

ادامه نوشته

معرفی و خواص سیفیجات و سبزیجات

معرفی و خواص سیفیجات و سبزیجات

در این بخش نسبت به معرفی و خواص مختصری از سیفیجات و سبزیجاتی که معمولا به صورت روزمره مورد مصرف ما قرار می گیرد بحث خواهد شد.

مختصری درباره اسفناج :
نتایج تحقیقات علمی جدید نشان میدهد كه گیاه اسفناج خاصیت ضد سرطانی بسیار بالایی دارد به همین علت به سلطان گیاهان معروف است.
معمولا از اسفناج هم به صورت خام در سالاد و پخته در تهیه برخی غذاها مانند آش و بورانی استفاده میشود.
اسفناج دارای مقادیر زیادی ویتامینهای a ، b، b2 و c بوده و در درمان برخی بیماریها مفیدست.
همچنین، این گیاه دارای عناصر معدنی مانند آهن و یدست، كه به خاطر داشتن آهن، مصرف آن به اشخاص كم خون توصیه میشود.
این گیاه به دلیل داشتن ویتامینها و املاح گوناگون، برای زنان باردار بسیار مفید و نشاط آور و در درمان افسردگی نیز مؤثر و بوی بد دهان را از بین میبرد.
پس از پختن اسفناج نباید آب آن را دور ریخت، چرا كه سرشار از املاح و ویتامینهاست و یك نوشیدنی بسیار مناسب محسوب میشود.

خواص گوجه فرنگی:
با خوردن مداوم گوجه فرنگی خود را در مقابل سرطان پروستات محافظت کنند.

همچنین گوجه فرنگی از ورم آپاندیس جلوگیری میكند. از جوشانده برگ گوجه فرنگی نیز میتوان برای دفع شته و حشرات استفاده كرد.

گوجه فرنگی برای مبتلایان به نقرس و رماتیسم مفید و ورم مفاصل را برطرف میكند. همچنین از تصلب شرایین جلوگیری كرده و حتی مصرف آن برای این مرض مفید است.


گوجه فرنگی، اوره خون را پایین می آورد. برای تمیز كردن خون باید از گوجه فرنگی و كرفس به نسبت مساوی و به مقدار سه فنجان در روز قبل از غذا و به مدت سه هفته استفاده كرد.

برای تمیزی لكه جوهر بر روی لباس، یك تكه پنبه را در داخل آب گوجه فرنگی قرار داده و لكه جوهر را با آن مالش دهید و سپس آنرا بشویید.


اگر پوست شما كك و مك دارد، هر روز آنرا با گوجه فرنگی تمیز كنید كم كم كك و مكها را از بین می برد.

گفتنی است، در بعضی از اشخاص هضم گوجه فرنگی با اشكال صورت می گیرد. کسانی که معده حساس دارند، نباید در خوردن گوجه فرنگی افراط كنند.

همچنین بعضی از افراد نسبت به گوجه فرنگی حساسیت دارند. این نوع از افراد نیز نباید گوجه فرنگی بخورند.

ترخون:
در كتب سنتی با نام های «ترخون»، «طرخون» ، «الحوزان»، گفته شده است به فرانسوی آن را Estragon و Amose petit dragon و Forgon و Dragone و به انگلیسی Taragon و Estragon گفته می شود، گیاهی است از خانواده Compositae تیره فرعی Radeae نام علمی آن Artemisia dracunculus L می باشد.
مشخصات
طرخون گیاهی است پایا. ساقه آن زیاد بلند نمی شود و ارتفاع آن در حدود 60 سانتی متر . برگهای آن سبز تیره. دراز، باریك و نوك تیز و متناوب و بدون دمبرگ برگهای پایین ساقه كمی بزرگتر و تقریبا دندانه ها آن را به 3 قسمت تقسیم می كند و نوك تیز است. گلهای آن سبز مایل به زرد به صورت خوشه كه از كنار برگها وصل به ساقه ظاهر می شود.
تكثیر آن با توجه به این كه دانه های آن اغلب عقیم است،معمولا با تقسیم كردن و كاشت پایه های ان در بهار یا پائیز انجام می گیرد، ولی از طریق كاشت تخم آن در بهار یا پائیز نیز در بعضی مناطق تكثیر می شود.
این گیاه بومی كوهستانهای سرد اروپا و آمریكا و مناطق مختلف روسیه و سیبری است.
با این كه بومی مناطق سرد است ولی از سرمای شدید زمستان در سالهای خیلی سرد لطمه می بیند و باید با برگ و خاشاك و كود آن را حفظ نمود.

ادامه نوشته

معرفی گوجه فرنگی Tomato

معرفی گوجه فرنگی Tomato
گوجه فرنگی Tomato
خانواده solanaceae
lycopersion esculenfum
بومی مناطق گرم قاره آمریکا است.کشت و کار قدمت چندانی ندارد.در ایران کمتر از 80 سال است.گسترش و مصرف ان خیلی زیاد است.
احتیاجات آب و هوایی:
محصول فصل گرم است.که احتیاج به 3تا 4 ماه از زمان کاشت تا تولید اولین میوه رسیده دارد.بهترین رشد زمانی است که هوا خشک است و درجه حرارت در محدوده 18 تا 29 درجه سانتیگراد است.در حرارت کمتر از 10 درجه سانتیگراد رشد متوقف می شود.و اگر کاهش حرارت ناگهانی باشد سرمازده میشود.در کمتر از صفر درجه یخ می زند.در بالای 35 درجه سانتیگراد رشد متوقف می شود.در رطوبت و حرارت بالا بیماری شاخ و برگ زیاد می شود.اگر زیر نور شدید باشند آفتاب سوخته می شوند.باد گرم و خشک هم سبب ریزش گلها می شود.

انتخاب واریته ها و بذر:
این گونه چندین واریته و گروه دارد.
1- گوجه فرنگی معمولی Var.commune
2- گوجه فرنگی برگ پهن Var.grandiflium
3- گوجه فرنگی میوه ریز آلبالویی Var.cerasiforme
4- گوجه فرنگی میوه گلابی شکل Var.pyriforme
5- گوجه فرنگی میوه ساقه محکم و ایستاده Var.validume

بیشتر واریته ها از نوع اول است.و امروزه از نوع چهارم هم ایستاده میکند چون پوست و گوشت سفت است در حمل و نقل کمتر آسیب می رسد.از نوع سوم برای ترشی استفاده می شود.
به شرطی از ارقام جدید استفاده می شود که آنها را سنجید و با بقیه محصولات مقایسه کرد اگر مساوی بود و یا برتری داشت کاشته می شود.
صفحه 682 جدول مربوط به خصوصیات گوجه فرنگی
برای تولید 1 هکتار 150 گرم بذر برای کشت در بستر و تهیه نشاء کافی است.

آماده سازی خاک:
در انواع خاکها رشد می کند ولی خاک سبکی که زود گرم شود و زهکشی خوب باشد برای تولید محصول پیش رس مناسب است.ولی اگر عملکرد مدنظر باشد خاک سنگین تر استفاده می شود------>لومی یا لوم رسی مواد آلی و غذایی معدنی باید کافی باشد.PH مناسب 5/5 تا 7 است.شخم در پاییز
در ایران کشت بصورت جوی پشته است.بهتر است سمت جنوبی پشته کاشته شود.گاهی دو طرف پشته هم میکارند.گاهی نشاء راداخل گل می کارند.

بذرکاری مستقیم:
گوجه هایی که به صورت مکانیکی برداشت می شوند.چون تعداد بوته در واحد سطح زیاد می شود.نشاء کاری مقرون به صرفه نیست. فاصله بین ردیفها و بوته ها شبیه نشاء کاری است.
در یکی از روشها زمین را به صورت مسطح آماده می کنند با حرکت تراکتور دو شیار به فاصله 1 مترباز می شود.پلاستیک پلی اتلین را روی خاک کشیده و دوباره روی لبه های آن خاک می ریزند.بعد با فاصله 0/5 متر روی پلاستیک را سوراخ می کند و بدون آن بذر می ریزد و یا مخلوطی از بذر و ماسه یا بذر و کمپوست.
در روش دیگر بذر را پوشش دار میکنند و کاشت راحت تر می شود.و یا بذر را روی نوار کاغذی چسبانده اند

ادامه نوشته

کرفس: ( APIUM GRAVEOLENS)(CELERY)

کرفس: ( APIUM GRAVEOLENS)(CELERY)

این گیاه از تیره UMBELIFERAE است بومی مدیترانه و به صورت وحشی در آسیی غربی و شمال اروپا یافت میشود.گیاهی است دوساله و روز بلند است. از نظر گیاهشناسی کرفس:
__ازنظر ساقه:
در سال اول تولید ساقهای نسبتا کوتاه میکند که برگها و دمبرگهای کرفس بر روی محور کوتاه ساقه قرار میگیرد.در سال دوم پس از در یافت سرما تولید ساقه گل دهنده بلندی را میکند که گل آذین در انتهای آن تشکیل میشود.
__از نظر ریشه:
این گیاه دارای ریشه های نسبتا عمیق است و ریشه های جانبی فراوانی را دارد که در جهت آب و املاح کمک میکند.(که این امر نازمندی کرفس را به آبیاری افزایش میدهد.)
__از نظر برگ:
برگ کرفس دارای بریدگی های بسیار زیاد است و نوع برگ در ارقام مختلف متفاوت است.
__از نظر گل:
کرفس دارای گل آذین چتر مرکب است که گلهای سفید رنگ بسیار ریزی بر روی این گل آذین تشکیل میشود.

**ارقام کرفس:(قمری)
1)رقم کرفس برگی: APIUM GRAVELON SECALLINUM
این رقم کرفس دارای برگهای مرکب نسبتا بزرگ و سبز تیره ای رامیکند که از این برگها در تهیه سبزی خشک و انواع سوپ و به عنوان ادویه در کشورهای اروپایی استفاده میشود.
2)کرفس ریشه ای: APIUM GRAVELONES VAR RAPACEUM
ریشه ها سطحی و هیپوکوتیل غده ای شده و به عنوان عضو ذخیره کننده کربوهیدراتها تبدیل میشود از این نوع کرفس در کشورهای آسیای شرقی جهت طبخ غذاهای مختلف استفاده میشود.
3)کرفس دمبرگی: APIUM GRAVELONES VAR.DULCE
که در این نوع کرفس دمبرگها ضخیم و گوشتی شده غنی از کربوهیدرات و ویتامینهای A،C است.این رقم در کشور ایران کشتو کار میشود.

**ارزش غذایی کرفس(کرفس دمبرگی)
کرفی دارای ویتامین A،C بالایی است.این گیاه حاوی روغن های گوگرد دار(اتر و آپریول )است.همچنین خاوی نوعی کربوهیدرات میباشد که ساختمان شیمیایی این کربوهیدرات به خوبی شناخته نشده است.از این گیاه برای برطرف کردن ناراحتیهای گوارشی از قدیم الایام استفاده مینمودند.با توجه به اینکه در نوع برکی مرفس روغن گوگرد دار آپریول بسیار فراوان مشاهده میشود از بخار برگ کرفس در درمان بیماریها و ناراحتیهای پوستی و عصبی استفاده میشود.

**نیازهای آب و هوایی کرفس:
کرفس طالب آب و هوای نسبتا گرم برای رشد و نمو است. خاک مورد نظر بایستی P.H دارای 6.5 -7 بوده وغنی از مواد آلی باشد.کرفس دارای بذر بسیار ریزی است.کوچکترین لذر سبزیجات در نتیجه بایستی در سطح خاک پخش شود.پس برای جوانه زنی نیازمند نور است همچنین دماهای بالای 30 درجه سانتیگراد مانع از جوانه زنی لذر کرفس میشود.
نکته:کرفس هم دارای نور خفتگی و هم دارای گرما خفتگی میباشد.
نکته:کرفس حساسیت بالایی در برابر کمبود عناصر در خاک را دارد که در هنگام داشت و پرورش آن باید به نکات ریز دقت نمود.

**سفید سازی یا BLANCHING:
یکی از عملیات روتین یا متداول در پرورش کرفس عملیات سفید سازی میباشد.در این عملیات قسمت انتهایی دمبرگ کرفس توشط مالچ،گیاخاک یا تخته های طویل پوشانیده میشود.در صورت استفاده از پلاستیکهای دو لایه بایستی از نوع دورنگ آن استفاده نمود که قسمت خارجی سفید رنگ و قسمت درونی تیره و سیاه رنگ باشد.این عمل پوشانیدن باعث عدم تشکیل کلروفیل در قسمت پایینی گیاه میگردد.در نتیجه دمبرگ سفید گردیده و فاقد بافت خشبی میگردد.پس از رسیدن کرفس در مرحله برداشت آن را با یک چاقوی تیزاز انتهای دمبرگ جدا میکند.برای حفظ کیفیت کرفس آ«را در لایه های پلاستیکی غیر قابل نفوذ به هوا و رطوبت بسته بندی میکنند.

 

دانشمندان بر این عقیدهاند كه كرفس بهترین ماده غذایی برای برطرف كردن عفونت مجاری ادرار و اسید اوریك بالا از طریق ضدعفونی مجاری ادراری است،همچنین وجود روغنهای فرار در كرفس علاوه بر ایجاد عطر خوشایند این گیاه باعث گشاد شدن مجاری كلیه میشوند و دفع اسید اوریك را تسهیل میكند.
تجربه نشان داده است كه كرفس و غذاهای حاوی آن بوی بد دهان را از بین میبرد كه احتمالاً به دلیل تركیب موادی كه در معده تولید میشوند با مواد معطر كرفس است.این گیاه حاوی ویتامین (ث) زیادی است و به همین دلیل مصرف آن به تقویت لثه ها كمك كرده و از بروز بیماری اسكوربوت پیشگیری میكند.مصرف كرفس همچنین به افراد كم خون،توصیه میشود.اسیدهای چرب فرار موجود در این گیاه،محرك اشتهاست.پتاسیم موجود در كرفس علاوه بر تحریك ادرار باعث كاهش فشار خون میشود و به همراه گوگرد موجود در آن بیش از همه برای بیماران مبتلا به نقرس و افرادی كه از دردهای مفصلی و روماتیسم رنج میبرند، توصیه میشود.این گیاه دارای خاصیت ضدمیكروبی است و در بهبود آسم و سرماخوردگیهای ریوی مناسب است. آب كرفس به صورت غرغره برای رفع گلو دردهای خشك به دلیل خاصیت ضدعفونی كننده اش مفید است.همچنین آلودگی میكروبی ضعیف در روده نیز در اثر تریپین از بین میرود.این گیاه حاوی درصد بالایی فیبر است،بنابراین ملین بسیار مناسبی به شمار میآید و مصرف برگ و ساقه های كرفس در مورد كسانی كه از ناراحتی های گوارشی نظیر یبوست رنج میبرند بسیار نافع است.كرفس همچنین ضد نفخ است و تب را پایین میآورد. مصرف آن به خصوص به افراد درگیر با بیماریهای قلب و عروق و بالا بودن چربیهای خون بسیار توصیه میشود،این گیاه از تصلب شرائین جلوگیری میكند.ویتامین B6 و اسید پانتوتنیك موجود در آن به همراه منیزیوم و كلسیم اثر مثبتی در تقویت ماهیچه ها داشته و دارای اثرات شگرف در آرامش روانی است.نقش بسیار موثر دیگر این گیاه،تاثیر آن در كاهش وزن است؛به حدی كه افرادی كه از 1 لیوان عصاره كرفس به همراه لیموترش به شكل هر روزه یا یك روز در میان در زمان استفاده از رژیمهای كاهش وزن،بهره بردهاند،یك تا دو كیلوگرم كاهش وزن علاوه بر میزان عادی داشته اند.در برخی از متون به اثرات مثبت كرفس در تقویت نیروی جنسی مردان اشاره شده است،البته این موضوع تاكنون به اثبات نرسیده است.
این گیاه به دلیل دارا بودن مقدار زیادی آنتی اكسیدان از سوی محققین آمریكایی به عنوان یكی از ده ماده غذایی كه می تواند با سرطان مقابله كند،نام برده شده است.همچنین مصرف آن به شدت به افراد درگیر با سنگ كلیه و سنگ های مجاری ادراری توصیه میشود.
جوشانده این گیاه،گرفتگی صدا را درمان میكند و برای سرمازدگی مفید است.این گیاه حاوی فسفر بوده و در تقویت حافظه و ازدیاد هوش كارآمد است.در نسخ قدیمی به نقش افزایش دهنده شیر مادر،توسط این گیاه اشاره شده است.
تخم كرفس نیز دارای خواص مفید بی شماری است.تخم این گیاه حاوی كلسیم بالاست كه ممكن

ادامه نوشته

شويد: Anethum graveolens-تيره :Apiaceae چتريان -نام انگليسي:Dill:

شويد: Anethum graveolens-تيره :Apiaceae چتريان -نام انگليسي:Dill:
شويد: Anethum graveolens
تيره :Apiaceae چتريان
نام انگليسي:Dill

 
گياهشناسي
گياهي است يکساله به ارتفاع 30 سانتي متر تا يک متر و داراي ريشة راست است. ساقه آن
استوانه اي، بي کرک، داراي خطوط طولي، در محل گره ها کمي فرورفته است.برگها متناوب بدون کرک با پهنک منقسم با بريدگيهاي نازک و نخي شکل. گلها کوچک و به رنگ زرد
مي باشد. از مشخصات آن اين است که در پايه هاي اصلي و چترهاي فرعي آن انولوكر و انولوسل ديده نمي شود. ميوه اش بيضي، مسطح، به طول 3 تا 4 ميلي متر و عرض 3 ميلي متر به رنگ قهوه اي شکلاتي روشن است.در سطح آن برجستگيهاي نخي به رنگ مايل به زرد و در کناره هاي آن لبه بال مانند به رنگ زرد روشن ديده مي شود.
خواص دارويي و موارد مصرف
ميوه شويد داراي اثر درماني مشابه رازيانه، و زيره سياه است. اثر نيرو دهنده، مقوي معده، هضم کننده غذا، بادشکن، مدر، ضد تشنج، رفع استفراغ، و زياد کننده ترشحات شير است. شويد به عنوان چاشني در صنايع غذايي استفاده مي شود.
پراکنش
اين گياه در هندوستان ، انگلستان، آمريکا، بلغارستان ، اسپانيا و ايتاليا در سطوح وسيع كشت
مي شود.
نيازهاي اکولوژيکي:
در مناطق آفتابگير و خنک به خوبي رشد مي کند، در تمامي خاکها قابل کشت است اما خاکهاي لومي کمي اسيدي (pH: 5/6-6/5) که داراي زهکش مناسب باشند براي آن ايده آل مي باشد. در خاکهاي کاملا" شني گياه ممکن است تحت تنش خشکي قرار گيرد و در خاکهاي رسي جوانه زني دچار مشکل مي شود.

خواص شوید( شبت)






شوید(Dill) گیاهی است یک ساله به ارتفاع 30 سانتی متر تا یک متر(گاهی بیشتر) و دارای ریشه راست، مخروطی شکل و به رنگ سفید است. طول ریشه متغیر و بین 10 تا 30 سانتی متر می باشد. ساقه آن منشعب استوانه ای بی کُرک، دارای خطوط طولی و در محل گره ها کمی فرو رفته است.
برگ های تازه و خشک شده این گیاه مانند زیره سیاه ، معطر می باشند و برای طعم دهی در خیلی از غذاها به کار برده می شوند.
زمان و نحوه کاشت شوید به چگونگی استفاده از اجزای گیاه(بذر یا پیکر رویشی) بستگی دارد.
اگر هدف از کاشت، تهیه بذر و استخراج اسانس از پیکر رویشی گیاه باشد، زمان مناسب برای کاشت شوید اوایل بهار(اواخر اسفند) می باشد. ولی اگر هدف از کاشت شوید، استفاده به عنوان ادویه و سبزی باشد، از اواسط فروردین تا اواخر اردیبهشت زمان مناسب کاشت گیاه می باشد. کاشت این گیاه بسیار راحت می باشد، به همین دلیل این گیاه برای کسانی که برای اولین بار می خواهند گیاهی را بکارند، بسیار مناسب است.







ترکیبات شیمیایی


میوه شوید دارای 5/2 تا 4 درصد اسانس می باشد که مقدار آن براساس منطقه جغرافیایی و فصل تغییر می کند و تا 7/7 درصد هم می رسد. قسمت اعظم اسانس میوه شوید، دـ کارن، لیمونن و آلفافلاندرن است که هر سه حدود 90 درصد اسانس را شامل می شوند.
ترکیبات دیگر میوه شوید عبارتند از: دیلانوزید، کومارینها، کامپفرول و ترکیب 3ـ گلوکورونیده آن، وی سنین، میریستیسین و سایر فلاوونوئیدها، اسیدهای فنلی، پروتئین(حدود 16 درصد)، چربی (حدود 15ـ 10 درصد).
اسانس سر شاخه هوایی شوید که از سر شاخه تازه آن به روش تقطیر با بخار آب به دست میآید، شامل 28 تا 45 درصد ترکیبات کتونی مانند کارون می باشد که بر اساس فصل محصول ‌برداری متفاوت است.
ریشه گیاه شوید نیز دارای اسانس است که 95 درصد اسانس ریشه را آلفا ـ بتاپینن تشکیل می دهد.
موارد استعمال

شوید در درمان سوء هاضمه ، نفخ(به ویژه نفخ کودکان) و اسپاسم استفاده می شود. همچنین تسکین دهنده، ملین، مقوی معده، ضد استفراغ، محرک ترشح شیر ، مدر و کاهش دهنده چربی خون است. همچنین به عنوان طعم دهنده و معطر کننده در صنایع غذایی و فرآوردههای آرایشی ـ بهداشتی مورد استفاده قرار میگیرد. در استعمال خارجی، اثر نرم کننده و التیام دهنده دارد، ولی بیشتر در مصارف داخلی مورد استفاده قرار می گیرد.
شوید در دامپزشکی

تزریق وریدی دم کرده سر شاخه هوایی شوید به حیوانات، باعث پایین آمدن فشار خون ، گشاد شدن عروق خونی، تحریک تنفس و کند شدن ضربان قلب میشود. از میوه آن برای رفع نفخ و دردهای ناشی از آن در چهارپایان استفاده می شود.







موارد استعمال در طب قدیم

شوید از نظر طبیعت ، گرم و خشك است. به همین دلیل گرم مزاجان باید آن را با آب ‌لیمو و سكنجبین و آب غوره و ترشیها بخورند و سرد مزاجان باید آن را با قرنفل و دارچین و عسل بخورند.
به طور سنتی از آن برای افزایش ترشح شیر و درمان قولنج نوزادان، سرفه، درد معده، بواسیر، بی خوابی ، یرقان، اسکوربوت و زخمها و به عنوان بادشکن استفاده می کرده اند.



آثار فارماکولوژیکی

همان طور که در بالا ذکر شد، فواید بی نظیر و مفید شوید حاصل دو جزء شفابخش موجود در آن می باشد:
* مونوترپن ها(monoterpenes) شامل: کارون(carvone)، لیمون(limonene) و آنتوفوران(anethofuran)
* و فلاوونوئیدها شامل: کامپوفرول(kaempferol) و ویکنین(vicenin)

حفاظت در برابر رادیکال های آزاد و دیگر مواد سرطان زا "

مشخص شده است که اجزای مونوترپنی موجود در شوید موجب فعال شدن آنزیم گلوتاتیون S ترانسفراز می شود. این آنزیم موجب پیوستن مولکول آنتی اکسیدان گلوتاتیون به مولکول های اکسید شده می شود و بدین ترتیب بدن را از آسیب رادیکال های آزاد حفظ می کند.

فعالیت روغن های فرار موجود در شوید مانند جعفری، انواع خاصی از مواد سرطان زا مانند بنزوپیرن را که در دود سیگار ، دود زغال چوب و دود ناشی از سوختن آشغال ها وجود دارد، خنثی می کند.

شوید؛ ادویه ای ضد باکتری :
اسانس(روغن های فرار) میوه شوید دارای اثرات ضد باکتریایی می باشد. شوید از این لحاظ مانند "سیر" عمل می کند.

شوید؛ برای پیشگیری از پوکی استخوان :
شوید یک منبع بسیار خوب از کلسیم می باشد. کلسیم برای جلوگیری از کاهش تراکم استخوانی که بعد از یائسگی و یا در برخی شرایط خاص مانند آرتریت روماتوئید اتفاق می افتد، بسیار سودمند است.
علاوه بر کلسیم، شوید منبع خوبی از فیبر و املاحی چون منیزیم، آهن و منگنز می باشد.



دیگر فواید
یکی از موارد استفاده شوید، تزئین غذا مانند سالادها، سوپ ها، غذاهای دریایی و ... می باشد.

منبع : مرکز مقالات کشاورزی

ادامه نوشته

آرتيشو ( کنگر فرنگی ) Artichoke

آرتيشو ( کنگر فرنگی ) Artichoke

نام علمی Cynara scolymus

خانواده Astraceae

كليات گياه شناسي
آرتیشو گیاه بومی مناطق مرکزی مدیترانه است ولی در حال حاضر در بیشتر نقاط معتدل دنیا کشت یم شود .
رومی ها در حدود 2000 سال پیش این گیاه را پرورش می دادند و بعنوان سبزی در سالاد استفاده می كردند .
آرتیشو در قرن شانزدهم در انگلستان و فرانسه برده شد و سپس در قرن نوزدهم در آمریکا کشت شد . اکنون کالیفرنیا و سواحل اقیانوس آرام مرکز کشت آرتیشو می باشد .
کلمه Artichoke از کلمه ایتالیایی Articicco مشتق شده که بمعنی میوه کاج می باشد و آرتیشو هم مانند میوه کاج است .
آرتیشو برای رشد احتیاج به آب و باران فراوان درد .
آرتیشو گیاهای است چند ساله درای ساقه ای راست که ارتفاع آن بحدود یک متر می رسد . برگهای آن پهن و دراز مانند برگهای کاهو است که برنگ سبز تیره است . در انتهای ساقه میوه آن که بشکل میوه کاج یا سیب فلس در است مشاهده می شود .گلبرگهای آن ضخیم و گوشتی بوده و انتهای گلبرگها ضخیم تراست که مصرف خوراکی دارد .
برای خرید آرتیشو دقت کنید که برگها با زنشده و سفت و سبز باشد . هنگامیکه برگهای آرتیشو قهوه ای است نشان دهنده کهنه بودن آن می باشد .
فصل آرتیشو معمولا ماههای فرودرين و ادريبهشت ( آپریل و می )است .
تركيبات شيميايي:
برگهای خوردنی آرتیشو درای اینولین ، اینولاز و ماده ای تلخ بنام سینارین Cynarine می باشد .
سینارین خاصی زیاد کننده ترشحات صفرارا درد و علت صفرا بری آرتیشو داشتن این ماده است .


در صد گرم آرتیشو پخته مواد زیر موجود است :
انرژی 14 کالری
پروتئین 1/5 گرم
آب 86 گرم
مواد چرب 0/1 گرم
مواد نشاسته ای 5 گرم
کلسیم 22 میلی گرم
فسفر 40 میلی گرم
آهن 0/6 میلی گرم
سدیم 30 میلی گرم
پتاسیم 0 25 میلی گرم
ویتامین آ 40 واحد بين المللي
ویتامین ب 1 0/04 ميلي گرم
ویتامین ب 2 0/02 میلی گرم
ویتامین ب 3 0/6 میلی گرم
ویتامین ث 5/2 میلی گرم

خواص داروئي:
آرتیشو از نظر طب قدیم ایران گرم و کمی خشک است . قسمت مورد استفاده آرتیشو برگها و قسمت سوط آن است که بنام قلب آرتیشو معروق می باشد . آرتیشو :
1) کبد را تمیز و اعمال کبد را تنظیم می کند .
2)ترشح صفرا را افزایش می دهد .
3) از جمع شده چربی در کبد جلوگیری می کند و آنهایی که کبد چرب دارند بهتر است از آرتیشو استفاده کنند
4) یرقان مزمن را درمان می کند .
5) تقویت کننده بدن است .
6) موجب دفع ادرار می شود .
7) تب بر است .
8) در درمان رماتیسم موثر است .
9) یبوست های ناشی از عدم صفرا را درمان می کند.
10) در درمان ورم روده موثر است .
11) باعث دفع سنگهای کیسه صفرا می شود .
12) نیروی جنسی را افزایش می دهد .
13) کلیه و مثانه را گرم می کند .
14) گاز و نفخ معده و روده را از بین می برد .
15) باعث هضم غذا می شود .
16) بیماریهای کبدی را درمان یم کند .
17) کلسترول خون را پائین می آورد .
18) داروی لاغری است و کسانیکه می خواهند وزن کم کنند و لاغر شوند می توانند هر روز آرتیشو بخورند .
19) سرگیجه را برطرف می کند .
20) آنهائیکه گوششان زنگ می زند اگر آرتیشو را بخورند آنرا برطرف می کند .
21) مبتلایان به بیماری قند می توانند با خوردن آرتیشو قند خود را تنظیم کنند .
22) در درمان میگرن موثر است .
23) در برطرف كردن بیماری آسم اثر مفید درد .
24) نقرس را برطرف می کند .
25) آرتیشو رگها را تمیز كرده و تصلب شرائین را درمان می کند .
26) در برطرف كردن اگزمت موثر است .
27) در درمان اکثر بیماریهای پوستی اثر مفید درد .
28) سموم بدن را دفع می کند .
29) زخم های ریه و روده را درمان می کند .
30) برای جلوگیری از ریزش مو ار برگهای آرتیشو ضماد تهیه كرده و به سر بمالید .
31) برای برطرف كردن بوی بد زیر بغل عصاره برگ آرتیشو را به زیر بغل بمالید .
32) عصاره آرتیشو را اگر به بدن بمالید خارش را برطرف می کند .
33) برای رفع آب آوردن بدن از جوشانده آرتیشو بمقدر سه فنجان در روز استفاده کنید .
طرز استفاده:
به مبحث نسخه پيچي گياهان دارويي براي بيماري مورد نظر مراجعه نماييد
مضرات :
آرتیشو چون گرم است ممکن است در بعضی از اشخاص تولید سودا کند لذا بهتر است با سرکه خورده شود ضمنا طعم آرتیشو را دوست ندارند . اینگونه اشخاص اگر بخواهند از مزایای آرتیشو استفاده کننده تنطور قرص یا کپسول آرتیشو مصرف نمایند .

مشخصات ظاهری آرتیشو :
گیاهی است به شکل گرز با برگهای کلفت و گوشتدار، علفی، پایا با ساقه های بزرگ و راست، شیاردار و به ارتفاع 0.2 تا 1.5 متر که کاملاً از برگهای تیغ دار و نیزه ای است. ریشه حجیم و بسیار بزرگ، تقسیم شده به قطعات نامنظم و دندانه دار دارد. سطخ رویین برگها به رنگ سبز و بدون پرز ولی سطح زیرین آن پرزدار و سفید است.




غنچه آن بسیار بزرگ و شامل گلهای لوله ای، محصور در براکته هایی(براکته: هلالی هایی به شکل گلبرگ) با ظاهر متفاوت( برحسب نژادهای مختلف این گیاه) است ولی این براکته ها در نژادهای مختلف ممکن است در قسمت انتهایی، با ظاهر گرد یا نوک تیز و ... باشد. ناحیه غیر آزاد براکته های آن که به قسمت زیرین غنچه ها متّصل شده اند گوشتدار و دارای ذخایر مختلف غذایی است. نهنج ضخیم و گوشتدار آن شامل گلهای زیبایی به رنگ آبی یا آبی مایل به بنفش و میوه اش شفاف، به

ادامه نوشته

ميوهاي با طعم هلو و آناناس

ميوهاي با طعم هلو و آناناس
‌انبه از ميوههاي بسيار معطر و خوشبويي است كه طعم رسيده و تازه آن شبيه مخلوطي از طعمهاي هلو و آناناس بوده و بسيار آبدار است. ممكن است رنگ زرد آن به اندازه ميوههاي ديگر زياد توجه ما را به خود جلب نكند ولي خواص شفابخش آن ميتواند ضامن سلامت انسان باشد.

اين ميوه در ابتدا گس و بعد ترش مزه شده و بر اثر زياد ماندن روي درخت تدريجا شيرين ميشود. بيشترين مصرف انبه در تهيه ترشي است كه ترشي آن اشتهاآور بوده و بايد به همراه غذا سرو شود. انبه نهتنها ميوه خوشمزهاي است بلكه غني از ويتامين هاي a و c و حاوي املاح معدني پتاسيم و از همه مهمتر فسفر و آهن است.
همچنين اين ميوه سرشار از آنتياكسيدان و فيبر بوده ولي در عوض سديم آن كم است ضمن آن كه فاقد كلسترول و چربي اشباع است. نصف يك عدد انبه متوسط معادل يك واحد ميوه است و 70 كالري انرژي دارد.
خواص دارويي انبه
انبه رسيده طبيعت گرم و انبه نارس طبيعت سرد دارد. انبه جزو ميوههايي است كه سرشار از كارتنوئيدهاست كه در خون به ميزان قابل ملاحظهاي احتمال بروز سرطان رحم را كاهش ميدهد و دريافت منظم اين ميوه از پيشرفت مجدد اين بيماري جلوگيري ميكند.
اين ميوه مسكن عطش بوده و حرارت بدن را كاهش ميدهد و تب را پايين ميآورد و به واسطه ويتامينa براي تقويت بينايي، پوست، غشاهاي مخاطي و بافتهاي نرم بدن بسيار موثر است.
از ميوه و پوست انبه ترشي و مربا تهيه ميكنند كه بسيار قابض و براي تقويت معده سودمند است و ترش آن به دفع سنگ كليه و مثانه كمك ميكند.
ميوه انبه در معالجه اسهال بسيار مفيد است همچنين خوشبوكننده دهان، بازكننده رنگ چهره و مقوي جسم و روح است.
انبه داراي مقدار زيادي اسيد گاليك است بنابراين دستگاه گوارش را ضدعفوني و تميز ميكند و در ضمن ادرارآور بوده و سموم بدن را دفع ميكند.
خوردن انبه سردرد، تنگي نفس و سرفه را از بين ميبرد و تميزكننده خون و تجديدكننده جواني و نشاط و قوه باه است.
مغز هسته انبه ضدانگل و اسهال و استفراغ بوده و براي تسكين آسم مفيد است.
توجه: انبه چون گرم است براي گرم مزاجان مناسب نيست و مصرف ترش آن خصوصا با معده خالي ايجاد ناراحتي ميكند. بنابراين بهتر است آن را بعد از غذا و ترشي آن را همراه با غذا ميل كنيد. هضم انبه براي بعضي از افراد سخت است و ممكن است ايجاد خارش و دمل نمايد. در ضمن بهتر است پوست انبه را قبل از خوردن جدا كنيد زيرا بعضي افراد نسبت به آن حساسيت دارند

 

 

 

 

 

 

 

منبع : مرکز مقالات کشاورزی

زیتون درختچه اي است

زیتون درختچه اي است به ارتفاع تقريبا سه متر كه هنگامي كه در شرايط مساعد پرورش مي يابد ارتفاع آن به حدود 12 متر و قطر تنه اش به 3 متر مي رسد.
• چوب اين درخت بسيار سخت، مقاوم و به رنگ زرد است كه خطوط قهوه اي رنگي در آن وجود دارد. از چوب زيتون براي تهيه اشياء چوبي ظريف استفاده مي شود.
• زيتون معمولا در اوايل تابستان شروع به گل دادن كرده و ميوه آن نيز كم كم ظاهر مي شود.
• دم كرده برگ زيتون داروي خوبي براي پايين آوردن فشارخون است و روغن آن به عنوان نرم كننده و دفع كننده سنگ كيسه صفرا مورد استفاده قرار مي گيرد.
• روغن زيتون كرم كش است و سرفه هاي خشك را رفع مي كند همچنين براي رفع خارش گزيدگي حشرات مي توان روغن زيتون را به محل گزيدگي ماليد.
• دم كرده برگ درخت زيتون تب بر است و جوشانده آن برطرف كننده رماتيسم است. براي از بين بردن جوشها و كوركها زيتون له كرده را مي توان روي جوش يا كورك گذاشت.
• پماد ميوه نارس زيتون براي سوختگي مفيد بوده و جويدن برگ زيتون براي از بين بردن زخم هاي دهان موثر است
•
•
• وزیر کشاورزی چند روز پیش خبری عنوان کرد مبنی بر اینکه سطح زیر کشت زیتون به 200 هزار هکتار تا دو سال آینده افزایش خواهد یافت. این آمار در سال 84 از قريب 15 هزار هكتار به حدود 100 هزار هكتار رسيده است و قرار شده است كه اين سطح در طي يك برنامه 10 ساله به 600 هزار هكتار افزايش يابد.
• خبری که وزیر جهاد کشاورزی نقل کننده آن بود ما را برآن داشت که گزارشی پیرامون این میوه باارزش که می تواند بازار صادراتی خوبی را برای کشور به ارمغان بیاورد.
• این در حالی است که طرح توسعه کشت زيتون بيش از 15 سال است که مطرح شده است و اعتبارات قابل ذکری نيز در طی آن سالها اختصاص يافته بود اما متاسفانه آن طور که بايد سطح زيرکشت زيتون توسعه پيدا نکرده است.
• گندم به عنوان محورى ترين محصول كشاورزى، شايد «زيتون» در بين ساير محصولات كشاورزى چنين شانسى را داشته باشد جایگزین این محصول گردد. خوشبختانه توليد زيتون صرفاً منحصر به استان هاى شمالى كشور نمى شود و در مناطق ديگرى نيز كشت و پرورش زيتون صورت می گیرد، به طورى كه سطح زير كشت آن در طول چند سال گذشته از 5 هزار هكتار به حدود 100هزار هكتار رسيده است.
• به رغم توجهات و تمهيدات دولت و كشاورزان، روغن زيتون با وجود فوايد درمانى و خوراكى فراوانش در سبد خانوار ايرانى جايى را نگرفته است.
•
• سطح زير كشت زيتون كشور (اعم از بارور و نهال) در حدود 98 هزار هكتار است.
•
• از طرفی در سالهاي گذشته 6 هزار هکتار از باغهاي استان گيلان و طارم زنجان به کشت زيتون اختصاص داشت اما در يک روند 15 ساله توسعه کشت آن در 18 استان رشد پيدا کرده و سطح زير کشت آن به 90 هزار هکتار در سال گذشته رسيد که برخي از آنها به باردهي نرسيدهاند.
•
• در سالهاي گذشته استان گيلان جزو استانهاي اول در کشت زيتون بوده اما با توجه به استعدادهاي استان در اين بخش، سطح زير کشت استان افزايش پيدا نکرد و در جايگاه 11 تا 15 قرار گرفته است.
• باید این نکته را در نظر داشت افزايش توليد محصول و توليد روغن از دانه روغني زيتون در کاهش قيمت اين محصولات نيز تاثيرگذار است.
• نياز مبرم كشور به روغن و وابستگي شديد به خارج از كشور جهت تامين آن باعث شد تا سياستگذاران بخش كشاورزي به منظور كاهش وابستگي اقدام به توسعه سطح زير كشت گياهان روغني براي نيل به اين هدف كند كه در اين راستا يكي از گياهاني كه مقرر شد سطح زير كشت آن به شدت افزايش يابد، زيتون بود.
باید این نکته را در نظر داشت که بازار این محصول در جهان چیزی حدود 6 میلیون یورو می باشد که ایران با دارا بودن پتانسیل های بالا که حدود 23 استان آن قادر با تولید این محصول باشد بازاری اندک را به خود اختصاص داده است.

در فاصله سالهاي 82-72 ميزان روغن ساليانه ما به حدود 4 هزار و 500 تن رسيده كه يك هزار و 500 تن واردات روغن زيتون از كشورهايي نظير تركيه، سوريه، اسپانيا و يونان و همچنين در حدود 18 هزار تن كنسرو توليد داشتيم. اين آمار بيانگر اين امر است كه مصرف سرانه روغن زيتون در كشور ما از 30 گرم به 100 گرم رسيده و اين در حالي است كه مصرف سرانه روغن زيتون در كشورهاي عضو اتحاديه اروپا به طور ميانگين 10 كيلوگرم و روغن زيتون در كشوري مثل يونان 21 كيلوگرم است.
مدرنيزه كردن توليد زيتون، تشويق مصرف كنندگان، تشويق به توسعه تجارت زيتون از راهکارهای موثر بر این بازار می باشد.
در خلال سال هاى 2001 تا 2003 ميزان توليد روغن زيتون 6/2 ميليون تن بوده است که در همين دوره ميزان مصرف به 6/2 ميليون تن رسيد.
حجم صادرات روغن زيتون دوره 2001 تا ،2003 498 هزار تن بود، اما صادرات انواع ديگر روغن در همين دوره 415 هزار و 300 تن اعلام شد.

در ايالات متحده واردات از 40 هزار تن زيتون در 1983 به 248 هزار تن در سال 2003 رسیده است، رشدى كه در سطح 517 درصد بوده است.
یا در ژاپن در فاصله سال هاى 1991 تا 2003 اين رشد به 742 درصد رسيد.


مشکلات پیش روی زیتون کاران
زیتون به عنوان میوه ای با ارزش باید اما از نظر سود دهی محصولی دیربازده در میان کشاورزان محسوب می گردد.
از سوی دیگر هجوم آفت و بيمارى به باغ هاى زيتون آسيب می رساند و منجر به تهديد كيفيت محصول زيتون در تمامى باغ ها می شود و سرمايه گذارى و بازدهى سرمايه باغ هاى ديربازده زيتون را تهديد می کند. در همین چند سال پیش بود که هجوم آفت و بیماری به این محصول باعث خسارات سنگینی گردد.
• اما سال گذشته با برنامه ریزی های صحیح دولت طی طرحی شروع به رديابي مگس زيتون در باغهاي كشورانجام داد.
• انجام عمليات رديابي آفت مگس زيتون در سطحي معادل 17 هزار و 639 هكتار از باغات زيتون صورت گرفته است.
• در سال 84 انجام عمليات رديابي و مبارزه با آفت با نظارت كارشناسان سازمان حفظ نباتات، با تدارك 459 هزار و 900 عدد تله و نصب 374 هزار و 129 عدد تله جلب كننده ـ كشنده و توزيع 9 هزار و 504 ليتر پروتيين هيدروليزات (تركيب جلب كننده حشرات بالغ) و انجام عمليات رديابي در سطح معادل 17 هزار و 639 هكتار از باغات زيتون صورت گرفت كه در سطحي معادل 12 هزار و 715 هكتار، تعداد 78 عدد تله فرمولي موجود به مناطق زيتونخيز كشور جهت رديابي آفت ارسال شد و همچنين به منظور ايجاد خلل در چرخه زندگي آفت و كاهش ميزان حشرات انتقالي به سال 85 و در نهايت كاستن از ميزان خسارت در نسلهاي آتي مقدار يك ميليون و 665 هزار و 244 كيلوگرم ميوه زيتون آفت زده جمعآوري و تحويل كارخانجات روغنكشي شد.
•
• تا چندي پيش به جز شرايط آب و هوايي فاكتور ديگري به طور عمده تهديد كننده اين برنامه توسعه نبود ولي متاسفانه از مردادماه سال 83 كه براي اولينبار آفت مگس زيتون از كشور گزارش شد، زنگ خطر به صدا درآمد و در مدت كمتر از سه ماه دامنه گسترش آفت 13 استان را در بر گرفت. مگس زيتون يكي از مهمترين آفات زيتون است. لارو اين آفت با تغذيه از گوشت ميوه، باعث ريزش ميوهها قبل از برداشت، كاهش كيفيت روغن زيتون و ورود قارچهاي باتوژن از محل سوراخ ورودي لاروها شده كه اسيديته داخل ميوهها به ميزان دو تا چهار برابر افزايش مييابد. اگر ميوهها از واريتههاي كنسروي باشد، بازارپسندي محصول به واسطه خسارت مستقيم لاروها از بين ميرود و همچنين اين حشره قادر است باكتري مولد كال زيتون را هم انتقال دهد.
• اين آفت يك ميزبان و چند نسلي است كه به انواع زيتون اهلي خسارت وارد ميكند و در تمام كشورهاي حوزه درياي مديترانه، مناطق شمال شرقي و جنوبي آفريقا، جزاير قناري، هند، پاكستان و غرب آسيا وجود دارد و از نيمكره شرقي شروع و در نيمكره غربي به كاليفرنيا محدود ميشود.
• و از دیگر کارهای صورت گرفته در زمینه جلوگيري از شيوع و گسترش آفت، اعمال دقيق مقررات قرنطينه گياهي و ممانعت از خروج ميوه و اندامهاي گياهي از مناطق آفتزده به ساير مناطق، پستهاي قرنطينه در مبادي خروجي استانهاي آلوده، فعال شد و جهت شكار انبوه آفت، مقدار 616 ليتر مالاتيون در اختيار استانهاي آلوده قرار گرفته است.
• از طرف دیگر سرماي نابهنگام نیز می تواند باعث نابودی جوانه هاي زيتون و موجب كاهش توليد محصول زيتون در منطقه شود.
• از دیگر مشکلات تولیدکنندگان این محصول ورود قاچاق روغن زيتون، تعداد محدود كارخانجات روغن كشي و عدم فرهنگ بالاي مصرف روغن زيتون از جمله مهمترين مشكلات برسر راه اجراي طرح زيتون در كشور است.
• از دیگر موارد می توان به نبود صنایع تبدیلی به حد کافی نام برد. توليد زيتون در كشور از حدود 8هزارتن در سالهاي قبل از شروع طرح (72) به 34هزارتن در سال زراعي 80ـ79 رسيده است ولي در این سالها به صنايع جانبي زيتون در اين مدت متناسب با توليد اين محصول رشد توجهی نشده است.
براي هر 500هكتار سطح زيركشت زيتون با عملكرد در هكتار 4تن نياز به يك واحد روغن كشي 2هزارتني است.



• • بيش از 90 درصد ماده اوليه صنعت روغن زيتون وارداتی است.

• • بيش از 90 درصد ماده اوليه صنعت روغن زيتون (روغن خام) از طريق واردات تامين مي شود و به همين دليل توجه به توسعه كشت زيتون و صنعت روغن زيتون ضروري است.
• آنچه آمار ها نشان می دهد حاکی از این است كه در سال 1381 حدود 930 هزار تن روغن زيتون وارد كشور شده و بخش عظیمی از منابع ارزي كشور صرف تامين اين كالا شد.
• در سالهاي 1381 و 1382 نيز به ترتيب 8/1304 ميليارد ريال و 1/1836 ميليارد ريال يارانه جهت توليد اين ماده غذايي اختصاص يافته است.
• گفتني است با توجه به روند رشد جمعيت و با فرض ثابت ماندن مصرف سرانه كه در حال حاضر حدود 16 كيلوگرم است، به نظر مي رسد توجه به توليد روغن زيتون در داخل كشور از محل توسعه كشت محصولاتي ضروري است. زيرا از سويي موجب كاهش وابستگي شديد توليد به واردات ماده اوليه اين كالا شده و از سوي ديگر از خروج منابع ارزي كشور جلوگيري مي كند.
• در اين ميان توجه به محصول زيتون مي تواند ضمن تامين بخشي از نيازهاي مصرفي روغن از محل توليد داخل، تغييري در كشت زراعي اراضي مرغوب نيز به همراه داشته باشد. از طرفي به جهت عدم نياز به اراضي درجه يك كشاورزي در توسعه كشت زيتون و امكان استفاده از اراضي درجه دو و شيبدار كشور كه در حال حاضر كمتر مورد استفاده هستند، عملا موضوع كشت جايگزين، حذف و ظرفيت توليد در آن واحد با عوامل توليد ثابت افزايش مي يابد.

 

ادامه نوشته

انبه

انبه

محصولات باغباني گرمسيري در شرايط آب و هوايي گرم و مرطوب رشد و كرده و حداكثر توليد را خواهند داشت

 

مشخصات گیاهشناسی

ارتفاع درخت انبه ممکن است به 40 - 35 متر برسد. برگهای نو آن تقریبا به رنگ سرخ روشن میباشد که به محض رشد کامل به رنگ قهوهای براق تیرهای در میآیند. در زمان شکوفایی گلهای سفید کوچک ، رایحهای دلپذیر همانند گل یخ در فضا میپیچد. پس از ریختن برگها ، میوههای درخت بعد از گذشت از سه تا شش ماه خواهند رسید. میوه انبه هنگام رشد کامل از روی درخت و روی ساقهها آویزان میشود و ممکن است وزن آنها به 2 کیلوگرم برسد.

میوههای انبه دارای رنگهای متنوعی هستند، سبز ، زرد ، قرمز یا ترکیبی از این رنگها. نوع رسیده آن با پوست دارای رایحــــــه خوشایندی میباشد. در میان این میوه هسته تخت مستطیل شکلی وجود دارد که بسته به نوع آن میتواند رشتهدار یا صاف باشد. داخل پوسته که 1 میلیمتر ضخامت دارد یک مغزی به ضخامت کاغذ وجود داردکه دانه درون آن قرار گرفته است. گفته میشود انبه رایج ترین میوه تازهای است که سرتاسر جهان مصرف میشود.



 

تاریخچه

در فارسی به این میوه انبه گفته میشود و اعراب آن را انبج خواندهاند. در کتب قدیمی موانبه نیز ذکر شده است. زادگاه اولیه انبه هندوستان و نواحی استوایی است و اکنون در بلوچستان نیز میروید. در نواحی استوایی درخت انبه چندین بار در سال بار میدهد. نام این میوه را در Vedas آیین هندو که 4000سال قبل از میلاد نوشته شده به نام غذای خدایان میتوان یافت. نام این میوه از واژه man-kay گرفته شده که این کلمه هنگام کشف هند غربی توسط پرتقالیان به صورت manga تغییر یافت.

محلهای کاشت

امروزه انبه به عنوان یک درخت میوه در مناطق گرم استوایی و آب و هوای نیمه حارهای در شمال ، جنوب و مرکز آمریکا ، کارائیب ، جنوب و مرکز آفریقا ، فیلیپین و استرالیا به مقدار زیادی کشت میشود. رایجترین گونه انبه در کشور هند Alphonso است که به نام شاه انبه معروف هستند، گفته میشود. این میوه به راحتی پرورش یافته و اکنون بیش از 1000 گونه انبه یافت میشود.

خواص انبه

اعتقاد بر این است که انبهها موجب آرامش رودهها در هضم میشوند. در کشور هند از انبه برای جلوگیری از خونریزی ، تقویت قلب و منفعتهای مغزی مورد استفاده قرار میگیرند. به سبب آهن فراوان در انبه ، از آن برای درمان کم خونی بهـــره میبرند. انبه حاوی اوروشیول است اگرچه مقدار آن بسیار کمتر از پیچک سمی میباشد. بعضی افراد در اثر لمس پوست یا شیره آن دچار التهاب پوست شدهاند. از میوه و پوست انبه علاوه بر ترشی و مربا عصارهای میسازند که دارای اثرات قابض است.

غرغره این عصاره ، مخلوط با کمی آب جهت درد گلو و اورام لوزتین بکار میرود. پوست انبه دارای 15 تا 18 تانن است و یک قاشق چایخوری کوبیده آن دو مرتبه در روز برای معالجه اسهال کافی است. صمغ

ادامه نوشته

كشف نوع جدیدی از ویتامین E در كیوی

كشف نوع جدیدی از ویتامین E در كیوی

كیوی و آووكادو از میوههای سرشار از ویتامین E هستند.
این ویتامین یك آنتی اكسیدان ()است و تا كنون 8 نوع طبیعی از ویتامین E شناخته شده و نوع نهم آن نیز به تازگی در پوست كیوی شناخته شده است.
به گزارش آژانس خبری فرانسه، آنتی اكسیدان ()شناخته شده در نوع نهم ویتامین Eتوانایی پیشگیری از اكسید شدن چربیها را دارد، ضمن اینكه خاصیت ضد سرطان () نیز دارد.
خاصیت آنتی اكسیدانی ویتامین Eدر نوع نهم آن كه در كیوی و آووكادو وجود دارد، بیشتر است.
دكتر مك گی دانشمند زلاندنویی، اهمیت كشف این نوع ویتامین را بیان كرده است و روی عملكرد این ویتامین در خاصیت ضد اكسیدانی آن تاكید میكند.
وی میگوید كه معمولا میوهها به جز كیوی و آووكادو منابع غنی از ویتامین E نیستند، ولی این خاصیت بیولوژیكی كیوی، یك اثر جدید برای استفاده از آنتی اكسیدان این میوه خواهد بود.



ظاهر متفاوت کيوي همراه با طعم خاصش آن را براي همه جالب توجه کرده است. اصليت اين ميوه به کشور چين برميگردد و مردم آن ديار به اين ميوه "يانگ تاوو" ميگفته اند تا آنکه در اوايل قرن بيستم تخم اين ميوه توسط مسافران نيوزلندي خريداري شد. آنها اين ميوه را گوسبري ناميدند، اما در سال 1961 كيوي به عنوان يک دسر گرانقيمت وارد منوي رستورانهاي آمريکايي شد و مردم اين کشور نام آن را به کيوي تغيير داده و با اين نام، كم كم به تمام دنيا معرفي شد.
پُر از ويتامين C

با سرد شدن هوا بسياري از ميوهها و سبزيهايي كه منبع غني ويتامين C هستند در دسترس ما قرار ميگيرند، از انواع مركبات  گرفته تا كلمهاي مختلف و حتي كيوي. انگار خداوند ميخواهد با نعمات بيپايانش ما را از سرماخوردگي () و بيماري عفوني محافظت كند.
کيوي يكي از منابع غني ويتامين C ()است و ميدانيد كه خوردن مواد غذايي غني از اين ويتامين، ابتلا به سرماخوردگي را کاهش مي دهد. مطالعات نشان دادهاند که هر يک عدد کيوي متوسط، 57 ميليگرم ويتامين C است. به اين دليل متخصصان تغذيه، اين ميوه را منبع عالي اين ويتامين معرفي ميكنند.
همچنين ويتامين C يکي از آنتي اکسيدان ()هاي قوي است. بررسيها نشان داده اند افرادي كه در برنامه غذايي روزانه خود از انواع آنتي اكسيدانها استفاده ميكنند، كمتر به بيماريهاي قلبي عروقي () ، سکته ي قلبي () و انواع سرطانها ()دچار مي شوند و سيستم ايمني بدنشان هنگام مقابله با استرس ()، قويتر عمل خواهد كرد.
يادتان باشد كه هر چه كيوي رسيدهتر باشد، آنتي اكسيدان بيشتري خواهد داشت و مغذيتر خواهد بود.

محافظ قلب و روده

علاوه بر ويتامين C، كيوي منبع مناسب فيبر () غذايي نيز است، طوري كه در هر يک عدد آن، 2/5 گرم فيبر وجود دارد. بررسيها نشان دادهاند، رژيمهايي كه فيبر غذايي بالايي دارند، نميگذارند سطح كلسترول ()خون به حد غيرمجاز و بيمارگونه برسد و به اين ترتيب خطر ابتلا به بيماريهاي قلبيعروقي و حملات قلبي كم ميشود.
فيبرها سطح قند خون را نيز در حد طبيعي تنظيم ميکنند. به اين دليل خوردن اين ميوه براي ديابتيه ()ا، كساني كه سابقه بيماري قلبي دارند و يا چربي () خونشان بالاست، توصيه ميشود.
همچنين، به دليل متصل شدن فيبرها به تركيبات سمي در روده بزرگ و دفع سريعتر آنها، احتمال بروز سرطان روده () به حداقل ميرسد.



مفيد براي آسم

همانطور كه گفتيم اين ميوه سرشار از ويتامين C است. ديده شده، دريافت اين ماده مغذي در کاهش علايم بيماري آسم ()بسيار موثر است.
در مطالعهاي روي 18737 کودک ساکن مرکز و جنوب ايتاليا مشاهده شد، کودکاني که در هفته 5 تا 7 عدد كيوي مي خوردند، داراي مشکلات تنفسي کمتري نسبت به کودکاني بودند که فقط يک عدد از اين ميوه را ميخوردند. آنها کمتر به سرفه ()خصوصا سرفههاي شبانه و مزمن دچار مي شدند.
در خانه و آشپزخانه

اين ميوه را ميتوانيد در دماي اتاق البته به دور از نور آفتاب و گرما قرار دهيد.
کيوي را در کنار سيب ((foods)/fruits/2008/4/28/65677.html)، گلابي

و يا موز قرار ندهيد، زيرا از اين ميوهها گازي متصاعد ميشود که موجب رسيدن بيش از اندازه كيوي خواهد شد، اما در صورتي که کيوي نارس بود، ميتوانيد آن را در کاغذ به همراه ميوههاي ياد شده قرار

ادامه نوشته

براكلي چيست و نحوه كاشت – داشت – برداشت و مصرف آن چگونه است ؟Broccoli:

براكلي چيست و نحوه كاشت – داشت – برداشت و مصرف آن چگونه است ؟Broccoli:


براكلي چيست و نحوه كاشت – داشت – برداشت و مصرف آن چگونه است ؟
براكلي از خانواده كلم هاست و سرشار است از ويتامين هاي A و D .براكلي در فصلهاي خنك بهترين و بيشترين محصول ميدهد . چنانچه براي كاشت از بهترين واريته ها , استفاده گردد و مراحل كاشت و داشت و برداشت طبق دستور العمل و بدقت انجام شود , توليد محصول تداوم مي يابد . قسمت خوراكي براكلي "سر" ناميده مي شود . سر اصلي در مركز و بالاي گياه روئيده مي شود . وقتي سر اصلي برداشته و قطع شود , سرهاي جانبي شروع به رشد كرده , ظاهر مي شوند . در بيشتر مناطق آمريكا در فصلهاي بهار و پائيز دو بار محصول بدست مي آيد .
براي بهترين شروع , نهال كاري در فصل بهار توصيه شده است , زيرا اين عمل باعث مقاوم شدن و جايگير شدن گياه در زمين مي شود . نهال كاري مقاومت گياه را در برابر گرماي اوليه تابستان زياد مي كند . فصل زمستان مناسبترين زمان براي كاشت مستقيم بذر در زمين مي باشد .

واريته هاي براكلي :
1-Crusier ( كروزر) : از كاشت تا برداشت 58 روز زمان لازم دارد . كروزر , يكدست , پر محصول و مقاوم در برابر خشكي مي باشد .
2-Green Comet ( گرين کامت) : از كاشت تا برداشت 55 روز , زودرس و مقاوم در برابر گرما .
3-Green Goliath( گرين گالي آت) : كاشت تا برداشت 60 روز , زمان كاشت بهار , تابستان و پائيز و مقاوم در برابر حالتهاي سخت .

زمان كاشت :
نهال كاري ( نشا) در اوايل بهار و زماني كه نهالها جوان و قوي هستند انجام دهيد . بوته هايي كه بيشتر از حد معمول در جاي كاشت بذر نگهداشته مي شوند بعد از انتقال به زمين اصلي بلافاصله سر توليد مي كنند . براي كشت پائيزه , بذرها را در اواسط تابستان بكاريد . در اواخر تابستان زماني كه بذرها رشد كرده و تبديل به نهال شده اند , آنها را به زمين اصلي انتقال دهيد .

فاصله و عمق كاشت :
عمق مناسب براي كاشت بذرها 3 تا 5/3 سانتيمتر و براي كاشت نهال ها كمي عميق تر از محل استقرار اوليه خود در زمين . فاصله كشت بذرها و نهالها در يك رديف 45 تا 60 سانتيمتر و فاصله رديف ها از يكديگر 90 سانتيمتر توصيه شده است .
بوته هاي براكلي بصورت مستقيم روئيده و طول آنها حدوداَ به يك متر مي رسد . فاصله هوايي هر بوته از چهار طرف با يكديگر 30 سانتيمتر مقرر گرديده .

داشت :
از كود استارتر براي نهالها شروع كنيد و زماني كه بوته ها به نيمه رشد رسيده اند كود سرك حاوي ازت به آنها بدهيد . گياه به رطوبت كافي احتياج دارد , مخصوصاَ زماني كه سرها نمايان مي شوند . با توجه به نتايج آزمايش خاك , كود مورد نياز را به گياه بدهيد . توصيه مي شود كود N-P-K را به نسبت 50-50-35 در هر نيم هكتار بصورت پاشيدن يا 35-35-17 در هر نيم هكتار بصورت بسته در كنار هر بوته به زمين اضافه كنيد . چنانچه ساقه ها قهوه اي رنگ و توخالي شدند , نشان از كمبود برون است . PH مناسب براي براكلي 8/5 تا 6/6 مي باشد .

برداشت :
قسمت خوردني براكلي عبارتند از : غنچه هاي نشگفته و بهم چسبيده و سبز رنگي است كه بصورت گره هاي بهم فشرده شده اي بر روي ساقه قرار دارند و همچنين ساقه حاوي اين غنچه ها .
در ابتدا يك سر بزرگ در وسط بوته نمايان مي شود . وقتي اين سر برداشته شد سرهاي جانبي شروع به نمايان شدن مي كنند . اندازه اين سر 13 تا 15 سانتيمتر است . قبل از اينكه غنچه هاي دكمه مانند بر روي سر شروع به باز شدن و تبديل به گل شدن بكنند آنرا قطع كنيد . اين همان قسمت خوراكي براكلي است . سرهاي جانبي از زاويه بين شاخه و ساقه بيرون مي آيد . قطر يك سر رسيده حدود 15 سانتيمتر است . چنانچه قصد داريد مدتي اين سرها را نگهداريد , بايد آنها را در دماي صفر درجه با رطوبت زياد قرار دهيد .


مشكلات عمومي براكلي :
شته ها :مواظب تشكيل تجمع شته ها بر روي قسمت دروني برگها باشيد . شته ها برنگهاي سبز , سياه, قهوه اي , قرمز , صورتي و رنگهاي ديگر ظاهر مي شوند . اين شته ها به شكل گلابي و خيلي آهسته حركت مي كنند . طول آنها 3 تا 4 ميلي متر است و داراي يك شاخك باريك و دو كيسه در انتهاي شكمشان مي باشند . بعضي از آنها داراي بالهاي نازك و شفاف هستند . تجمع اين شته ها بر روي ساقه و يا در قسمت زير برگها و قسمت هاي نرم و تازه روئيده گياه مي باشد . اين شته ها مكنده مي باشند و بوسيله مكيدن شيره گياه آنرا به كلي از بين مي برند .بهترين راه براي از بين بردن شته ها , شستن گياه با فشار آب است . گاهي اوقات سمپاشي ضرورت است .

كرم هاي كلم :
سه گونه كرم كلم وجود دارد : كرم هاي ريسنده , حلقه اي و پشت الماسي . اين كرم ها به برگها و سرهاي براكلي و گياهان خانواده كلم ها صدمه مي زنند . كرم ريسنده سبز مخملي است . حشره اين كرمها سفيد و در طول روز در بالاي گياه درپروازند . كرم هاي حلقه اي برنگ سبز روشن و ظريف مي باشند . حشره اين كرم ها قهوه اي و در طول شب فعال مي باشند . پشت الماسيها سبز كم رنگ و در سر و ته داراي نقطه هائي مي باشند . حشره اين كرم ها برنگ سبز است و زماني كه بالهايشان ب

ادامه نوشته

کشت سبزیها در آپارتمان و خانه

کشت سبزیها در آپارتمان و خانه


بذر هر نوع سبزی (تره، شاهی، شنبلیله، ریحان، جعفری، گوجهفرنگی، فلفل رنگی، حتی کدو و بادمجان) را در هر زمان و هر فصلی میتوان در آپارتمان (چه در بسترهای خاکی و چه غیرخاکی) کاشت و از خوردن آن لذت برد؛ مثلا پرلیت یک بستر غیرخاکی است که برای کاشت سبزیجات میتوان از آن استفاده کرد اما رشد سالم آنها به کود مخصوصی نیاز دارد که در بازار چندان در دسترس نیست. بنابراین سبزیکاری در خاک، آن هم در فضای آپارتمانی، سهل و لذتبخش است.برای کاشت سبزی در خانه روشهای مختلفی وجود دارد. قدم اول انتخاب بذر مناسب و استاندارد است؛ بذر اصلاحشدهای که روی پایه مادری رسیده باشد. ابتدا بذرها را روز قبل از کاشت در آب ولرم میریزیم و بین 8 ساعت تا سه روز مجازیم آنها را در آب نگه داریم تا متورم شوند. سپس خاک مناسبی را انتخاب و الک میکنیم و به ارتفاع حداقل 15 سانتیمتر در یک گلدان که زهکش داشته باشد میریزیم. بذرها را از آب خارج و به روی یک پارچه یا روزنامه قدیمی منتقل میکنیم تا نم آنها گرفته شود. سطح خاک را میکوبیم و صاف میکنیم و بذرها را به صورت فاصلهدار روی سطح خاک میپاشیم و روی بذرها را با کمی خاک میپوشانیم اما دقت کنید که اگر سایز بذر دو میلیمتر باشد، حداکثر دو میلیمتر باید روی آن با خاک پوشانده شود. در مرحله بعد، سطح مقطع گلدان را با یک برگ روزنامه میپوشانیم تا بذرها دقیقا زیر روزنامه قرار بگیرند و با یک آبپاش کوچک و روزانه دو تا چهار بار روی روزنامه آب میریزیم تا سطح آن کاملا خیس شود و گلدان را دو تا پنج روز در گرمترین جای ممکن قرار دهید.

هر چه نور بیشتری به سبزیها برسد بهتر است اما اگر چنین فضایی در آپارتمان نداشتیم، میتوانیم از لامپهای فلورسنت استفاده کنیم. بعد از الک کردن خاک، مقداری زغال در خاک بریزید تا وجود کربن مانع از بیمار شدن گیاه شود. حتی تفاله خشکشده چای، پودر استخوان و خاکستر چوب هم جزو کودهای ارگانیک محسوب میشودبعد از گذشت حدود دو هفته به گیاه کود میدهیم و ترجیحا از کود طبیعی استفاده میکنیم اما اگر این کود در دسترس نبود، سراغ کودهای شیمیایی استاندارد میرویم. البته دوز مورد نیاز روی بسته این کودها نوشته شده است و جای نگرانی نیست. اگر تمام این مراحل به درستی انجام شود بعد از گذشت حدود دو هفته سبزیها آماده خوردن میشوند اما توصیه من این است که تا یکی دو بار این سبزیها (به ویژه تره) را نخورید و با قیچی آنها را بچینید تا پایه آنها قویتر شود.
برای جلوگیری از آفت زدن گیاهان هر از چند گاهی باید مقداری آب را با الکل مخلوط کنیم و به جای سم، روی سبزیها بپاشیم. حتی اگر این سبزیهای ما مورد حمله شتهها هم قرار گرفته باشند با این کار، آنها از بین میروند. از طرف دیگر، چون طی مراحل رشد از هیچ سمی هم استفاده نمیکنیم، سبزیجات کاملا ارگانیک (طبیعی) هستند. البته راههای زیادی برای پیشگیری از آفتزدگی گیاهان وجود دارد؛ مثلا میتوانیم یک گلدان گیاه جعفری یا همیشهبهار را کنار گلدان سبزیجات خود بگذاریم. با این روش تا 60 درصد از بیمار شدن گیاه و حمله شتهها کاسته میشود. حتی پژوهشهای علمی نشان میدهد که موزیک هم میتواند تاثیر به سزایی بر سلامت گیاهان و جلوگیری از برخی آفتهای آنها داشته باشد.
و یک نکته جهت اطلاع :هنگام خرید بذر سبزیجات هم به خاطر داشته باشید که نعناع و پونه، بذر ندارند و باید آنها را از سبزیفروشی بخرید و بعد از ریشهدار کردن در خاک بکارید

اطلاعات تکمیلی پیرامون کاشت سبزیجات درمنزل


خوشبختانه بیشتر بذر سبزیحات در هر شرایطی پرورش مییابند جعبههای چوبی، سطلهای پلاستیكی ، گلدانهای بزرگ و كوچك ، انواع ظروف مایع ظرفشویی و بطریهای نوشابه خانواده برای این منظور مناسبند. موضوع مهم عمق گلدان و دفعات آبیاری به موقع و تنظیم برنامه كوددهی آنهاست برای مثال حداقل عمق گلدان برای كاهو ، تربچه و تمام سبزیجات ریشه كوتاه 10 سانتیمتر می باشد جعبه هایی با عمق 15 سانتی متر برای كشت انواع كلم قمری ، هویج فرنگی و همچنین بذر سبزیجات به كار می رود . جعبه هایی با عمق 25 سانتیمتر برای پرورش گیاهان خانواده كلم و كلم بروكسل و مشابه آن است.
بطور كلی لازم است بذر سبزیجات را داخل جعبه قدری تنگتر از معمول كاشت و برای آنكه تمام فصل بتوان از یك نوع سبزی استفاده نمود بذر هر سبزی را به فاصله دو هفته در هر جعبه میكارند و از آنجائیكه سطح آپارتمان و یا ایوان و پشت بام برای اجرای این برنامه كافی نخواهد بود میتوان ترتیبی داد كه جعبهها روی هم و به فاصله روی هم و به فاصله 20 سانتی متر از یكدیگر روی داربستهای فلزی یا چوبی قرار گیرند.
در مورد بوتههائی كه گل و میوه میدهند مانند خیار ، كلم گل و كدو بادنجان بایستی با استفاده از روشهای مختلف اقدام به گرده افشانی مصنوعی نمود چون در محیط آزاد، زنبور و سایر حشرات این كار را انجام میدهند.
برای آنكه خاك گلدان تقویت شود 3 تا 4 كیلو آهك و یك و نیم تا دو كیلو سوپر فسفات به هر مترمكعب خاك گلدان مخلوط میكنند از آنجائیكه خاك گلدان احتیاج به تقویت مرتب دارد بایستی هر هفته گلدان را با یك كود شناخته شده تقویت نمود. سطح خاك گلدان بایستی همیشه یك رطوبت نسبی داشته باشد وهر روزه به آن سركشی نمود.
چنانچه محل گلدان در پاسیو و یا راه پله و یا نمای ساختمان میباشد لازم است بطور مرتب به آن رسیدگی شود بطوریكه تا آخرین مرحله گل دادن و رسیدن میوه همیشه شاداب باشد. بوتههائی مانند گوجه فرنگی و فلفل و بادنجان برای این منظور بسیار مناسبند . گلدان سبزیجاتی مانند تربچه ، كاهو كه رشد سریع دارند و پس از رسیدن آن را از ریشه در میآورند و در محل مناسبی قرار میدهند كه مرئی و منظر نباشد.


چگونگی كاشت بذر :
بذر سبزیجات را بسته به بزرگی و كوچكی آن در عمق 6/. سانتیمتری تا 2/5 سانتیمتری خاك می كارند و مادام كه ئانه سبز نشده بایستی خاك را مرطوب نگه داشت. معمولآ عمق كاشت 4-5 برابر طول بذر می باشد. تخم های ریز را كمتر زیر خاك می كارند مانند تخم هویج و جعفری و كاهو كه روی آنها بیش از 2-3 میلیمتر خاك لازم ندارد. در صورتیكه تخم اسفناج و تربچه بیش از 1/5 یانتی متر خاك می دهند و تخم های درشت مانند نخود و لوبیا را باید 3 سانتی متر خاك داد. بعضی تخم ها را مانند هویج و اسفناج ، شلغم، لوبیا از همان وهله اول در محل اصلی میكارند و بعضی دیگر مانند گوجه فرنگی ، تره فرنگی برای آنكه بهتر رشد نموده و قوی بشوند محتاج نشاء كردن هستند بنابراین آنها را در خزانه كاشته و بعد در محل مورد نظر نشاء میكنند. مهمترین مرحله پرورش و كاشت و برداشت سبزیجات همین مرحله است.


تـــــره :


خواص دارویی : خون ساز است به همین دلیل افرادیكه غلظت خون بالا دارند نباید از تره استفاده كنند. برای دستگاه گوارش مفید است ولی برای مینای دندان مضر است و مینای دندان را از بین میبرد ، بخور

ادامه نوشته

توت فرنگی یا توت باستانی

توت فرنگی یا توت باستانی

  
 

باورتان مي شود كه توت فرنگي از خانواده رزها باشد. ميوه هاي خوشمزه، خوشرنگ و آبداري كه چندي پيش ناگهان در همه ميوه فروشي ها فراوان بودند تنها مدت كوتاه ديگري ميهمان ما هستند و به همان سرعتي كه آمدند، ناپديد مي شوند. اين سته هاي دوست داشتني محصول بوته هاي پايا و چند ساله اي هستند كه در سرتاسر جهان طرفداران زيادي دارند. علاقه به توت فرنگي باعث شده تا اسطوره هاي بسياري درباره آن به وجود آيد. مثلاً براساس يكي از اسطوره هاي مصر باستان اگر كسي ظرف يك ساعت سيصد توت فرنگي بخورد به گربه اي اهريمني تبديل خواهد شد. آيا تاكنون توت فرنگي دوقلو خورده ايد، افسانه ها مي گويند اگر كسي توت فرنگي دوقلو را به دو نيم كند و آن را با فردي از جنس مخالف شريك شود، آن دو به زودي عاشق هم خواهند شد. مردمان خرافاتي معتقدند چنانچه زني آبستن به هنگام عبور از محل كشت توت فرنگي بدن خويش را لمس كند، فرزندش در همان نقطه از بدن خود لكه اي مادرزاد به رنگ توت فرنگي خواهد داشت.
مرسوم است كه از تازه عروس و دامادها با سوپي از خامه ترش رقيق، توت فرنگي، گل گاوزبان و پودر شكر پذيرايي كنند. همسر دوم هنري هشتم، ملكه آن بولين (۳۶-۱۵۰۶) يك لكه مادرزاد به شكل توت فرنگي روي گردنش داشت و همين باعث شد بعضي ها شايعه كنند اين ماه گرفتگي پوستي ثابت مي كند او جادوگر است. سنگ تراشان قرون وسطي طرح توت فرنگي را روي محراب ها و سرستون هاي كليساها حك مي كردند كه نماد كمال و عدالت بود. در همان دوره از توت فرنگي در مراسم و جشن هاي بزرگ براي تضمين صلح و سعادت استفاده مي كردند. توت فرنگي كه به عنوان نماد الهه عشق و مريم باكره مقدس بوده است به داشتن تاريخي طولاني و هيجان انگيز مفتخر است. ويليام باتلر حدود ۳۰۰ سال پيش نوشت: «بدون ترديد خداوند مي توانست سته بهتري بيافريند اما بدون ترديد خداوند هرگز اين كار را نكرده است. »

تاريخ توت فرنگي
تاريخ توت فرنگي به ۲۲۰۰ سال پيش بازمي گردد. طبق اسناد تاريخي توت فرنگي وحشي، دست كم از سال ۲۳۴ پيش از ميلاد در ايتاليا مي رويد. در سال ۱۵۸۸ هنگامي كه كشتي هاي نخستين اروپاييان در سواحل ويرجينيا لنگر انداخت، مهاجران از ديدن توت فرنگي هاي وحشي متعجب شدند. نخستين ساكنان ماساچوست از خوردن توت فرنگي هايي كه از سال ۱۶۴۳ توسط سرخ پوستان محلي كاشته مي شدند لذت مي بردند. از ۱۸۶۰ به بعد توت فرنگي در بسياري از نقاط ايالات متحده به طور گسترده اي كشت مي شود. در اوايل دهه ۱۹۰۰ توت فرنگي در كاليفرنيا كاشته شده است. امروزه در كاليفرنيا هر ساله ۱۰ هزار هكتار زمين زير كشت توت فرنگي مي رود و بيش از ۸۰ درصد توت فرنگي كشور در اين ايالت توليد مي شود. اگر تمام توت فرنگي هايي كه امسال در كاليفرنيا توليد شده اند را در يك خط پشت سر هم بچينيم، ۱۵ بار كره زمين را دور خواهد زد. اين مقدار توت فرنگي كافي است تا به هر خانوار آمريكايي ۱۲ سبد توت فرنگي داده شود.
به طور متوسط از هر هكتار زمين نزديك به ۵۲ تن توت فرنگي برداشت مي شود. رومي ها از ۲۰۰ سال پيش از ميلاد توت فرنگي مي كاشتند. در قرن شانزدهم توت فرنگي در سبدهاي حصيري مخروطي شكل فروخته مي شد و بنابراين شايد بتوان آن را يكي از نخستين غذاهاي بسته بندي شده دانست.
درباره نام توت فرنگي توضيحات مختلفي وجود دارد بعضي ها معتقدند كه اين نام از عمل گذاشتن كاه (Straw) در اطراف گياه توت فرنگي (Strawberry) براي حفاظت آن گرفته شده است. ديگران معتقدند كه اين نام بيش از ۱۰۰ سال قدمت دارد و به ساقه هاي رونده اي اشاره مي كند كه از گياه به اطراف انتشار مي يابد.
 
 

نام انگليسي توت فرنگي ممكن است از فعل انگلوساكسون to Strew (به معني انتشار يافتن) مشتق شده باشد.

ويژگي هاي گياهشناسي توت فرنگي
توت فرنگي گياهي است پايا و چند ساله از تيره رزها داراي استولون يا محور خزنده و ساقه خيز كه در گره هاي زاياي آن ريشه هاي نابجايي رشد مي كنند. برگ داراي دمبرگ هاي دراز و پهنك سه بخشي گل آذين ديهيم و گل هاي نر و ماده روي دو گياه مجزا. گل ها داراي كاسه و جام پنج پر با گلبرگ هاي سفيد رنگ يا زرد فام، پرچم ها و برچه ها پرشمار واقع بر روي حفرات يك نهنج بزرگ.
توت فرنگي پرورشي مدرن با نام علمي Fragaria ananassa عمده ترين گونه اي است كه در حال حاضر در باغ ها پرورش داده مي شود. اين گونه از دورگ گيري بين دو گونه اي كه توسط اسپانيايي ها وارد اروپا شد، به دست آمد. در حال حاضر شمار گونه هاي جنس توت فرنگي به ۱۲ يا بيشتر مي رسد. اين جنس بومي مناطق معتدل اوراسيا و شمال آمريكا است كه به شمال آفريقا و كوهستان هاي نواحي گرمسيري آمريكا در منطقه معتدل آمريكاي جنوبي نيز گسترش يافته است. نكته جالب در مورد توت فرنگي ها متفاوت بودن تعداد جفت كروموزوم ها از گونه اي به گونه ديگر است به طوري كه گونه هاي وحشي معمولاً ديپلوئيد (۲n) و توت فرنگي هاي پرورشي مدرن عموماً اكتاپلوئيد يا n۸ هستند. توت فرنگي ها عمدتا دوجنسي اند يعني گل هاي نر و ماده بر روي دو گياه مجزا قرار مي گيرند اما در موارد اندكي در برخي از گونه هاي وحشي گل هاي هرمافروديت نيز به وجود مي آيند كه از آنها براي كشت نمونه هاي پرورشي استفاده مي شود.
توت فرنگي وحشي يا Vesca .Fبومي نواحي معتدل اوراسيا و شمال آمريكا است كه در حال حاضر در سرتاسر جهان پراكنده شده است و گاهي وقت ها به شكل بومي در جنوب آفريقا هم يافت مي شود. توت فرنگي وحشي يك گونه ديپلوئيد است و فندقه هاي آن كه در كاوش هاي باستان شناسي مربوط به دوران نوسنگي پيدا شده حكايت از آن دارد كه انسان ها از مدت ها پيش از ميوه هاي آن تغذيه مي كردند. اين گونه از قرن پانزدهم (دوران رنسانس) در باغ هاي اروپا كاشته مي شد و بعدها استفاده از فرآيند انتخاب مصنوعي اندازه ميوه هايش به طور آشكاري بزرگ تر از نمونه هاي وحشي شد. با آنكه توت فرنگي وحشي هنوز هم در باغ كاشته مي شود اما به لحاظ تجاري ارزش چنداني ندارد.
توت فرنگي پرورشي مدرن يا ananassa.F يك گونه اكتاپلوئيد يا ۸n است. اين گونه از دورگ گيري بين توت فرنگي ويرجينيا با گل هاي هرمافروديت و ميوه هاي خوشمزه و توت فرنگي شيلي با ميوه هاي بزرگ به دست آمده است. اين هيبريد نخستين بار در اروپا به وجود آمد و به خاطر ميوه هاي بزرگ و خوشمزه اش به سرعت به عمده ترين گونه اي كه در مقياس تجاري كاشته مي شود، تبديل شد. واريته هاي مختلف توت فرنگي طوري اصلاح شده اند كه اقليم هاي خاصي را ترجيح مي دهند به طوري كه طول روز روي آنها تقريباً بي تاثير است و تحت هر دو شرايط روز كوتاه و روز بلند ميوه مي دهند از اين رو كشت آنها در تمام طول يك فصل بلند امكان پذير شده است.
توت فرنگي شيلي يا chiloensis.Fنيز يك گونه اكتاپلوئيدي و بومي آلاسكا تا كاليفرنيا است. طبق شواهد موجود اين گونه در دوره پيش از تاريخ توسط پرندگان به هاوايي، شيلي و آرژانتين انتشار يافت.
 
 

توت فرنگي شيلي توسط آروكانين ها، گروهي از سرخ پوستان ساكن جنوب مركزي شيلي و دشت هاي غربي آرژانتين، اهلي شد. آنها واريته هايي را كه داراي ميوه هاي بزرگ تري بودند، مي كاشتند. اين گونه بعدها توسط مهاجرنشينان اروپايي به جنوب و مركز آمريكا نيز راه يافت و در اوايل دهه ۱۶۰۰ به اروپا نيز معرفي شد.
توت فرنگي ويرجينيا Virginiana .F بومي شمال آمريكا است. ميوه هاي خوشمزه و پرمحصول بودن اين واريته باعث شد كه در بين قبايل سرخ پوست شمال آمريكا از مقبوليت زيادي برخوردار شود. كشت اين گونه از دهه ۱۶۲۰ در اروپا آغاز شد. اين گونه نيز مانند توت فرنگي شيلي اكتاپلوئيدي است.
منشا و پيشينه كاشت توت فرنگي
توت فرنگي هاي امروزي در حدود ۲۰۰ سال پيش از دورگ گيري بين توت فرنگي ويرجينيا يا اسكارلت به عنوان والد نر و توت فرنگي شيلي به عنوان والد ماده حاصل شد. در دهه ۱۶۱۰ يكي از دولتمردان فرانسوي به نام فريزر گياه توت فرنگي شيلي را با خود به فرانسه برد. به زودي كشت اين گياه در شمال فرانسه رواج يافت و پس از چندي از دورگ گيري آن با توت فرنگي ويرجينيا نمونه اي به دست آمد كه كيفيت ميوه هايش بسيار عالي بود و به راحتي تكثير مي شد. اين نمونه جديد در دهه ۱۸۰۰ به آمريكا صادر شد و به عنوان سرآغازي براي نمونه هاي امروزي موقعيت خود را تثبيت كرد. تا پيش از پيدايش و رواج ananassa.Fتوت فرنگي وحشي با ميوه هاي قرمز و سفيد و توت فرنگي هاتوبيس (F.moschata) مدت زيادي در اروپا و روسيه كاشته مي شدند. امروزه اين گونه ها تنها محصول اندكي توليد مي كنند و جايشان را به توت فرنگي مدرن داده اند.
موارد مصرف
ميوه هاي توت فرنگي را يا همان طور تازه مي خورند يا از آن در تهيه مربا، شربت و دسر استفاده مي كنند. به جز ميوه بخش هاي ديگر گياه، برگ ها و ريشه، نيز داراي كاربردهاي پزشكي است. در انگلستان از برگ و ريشه توت فرنگي در تهيه دهان شويه و لوسيون استفاده مي شود و آن را براي رفع لكه ها و خرابي دندان ها مفيد مي دانند. از برگ هاي توت فرنگي نوعي چاي گياهي به دست مي آيد كه سرخ پوستان ساكن غرب ايالت واشنگتن از مدت ها پيش از آن براي درمان اسهال و شكم درد استفاده مي كردند. توت فرنگي حاوي مقادير نسبتاً زيادي از اسيد الاجيك است كه اين ماده داراي خواص ضدسرطاني و ضد جهش زايي است. احتمالاً اين اسيد مانع فعاليت عوامل سرطان زا و جهش زا مي شود. در ضمن اسيد الاجيك داراي خاصيت ضد ايدزي نيز هست و احتمالاً مانع ورود ويروس به سلول ها و فعاليت آنزيم ويروس ايدز روي DNA سلول مي شود. مصرف توت فرنگي به خاطر داشتن اين اسيد باعث لخته شدن خون و جلوگيري از خون ريزي مي شود.
 
 

علاوه بر موارد فوق اين اسيد بر روي گياهان نيز تاثير قابل توجهي دارد به طوري كه باعث كاهش ريشه دهي در قلمه ها و مانع جوانه زدن بذر و رشد باكتري تثبيت كننده نيتروژن خاك مي شود. اسيد الاجيك با پيوند دادن عناصر فلزي مانند منگنز و كلسيم باعث ايجاد توده هاي نامحلول مي شود. از اسيد الاجيك و تركيبات مشابه به عنوان آنتي اكسيدان استفاده مي شود. اين اسيد احتمالاً مانع رشد لارو شمار معيني از حشرات شده و در ضمن باعث مي شود كه تعداد زيادي از انواع حشرات نتوانند از ميوه هاي توت فرنگي تغذيه كنند.

مصارف پزشكي
از توت فرنگي به عنوان خلط آور، مدر و بندآورنده خون استفاده مي شود. برگ و ميوه توت فرنگي به عنوان ماده دارويي در كتاب راهنماي دارويي ذكر شده اند. اما برگ ها بيش از ميوه داراي كاربردهاي دارويي اند. ميوه توت فرنگي حاوي اسيد ماليك، اسيد سيتريك، مواد فرار، شكر، موسيلاژ، پكتين، فيبرهاي چوبي و آب است و به راحتي هضم مي شود زيرا هيچ گونه واكنش تخمير اسيدي را در معده باعث نمي شود. ميوه توت فرنگي در درمان سنگ كليه، مثانه يا كيسه صفرا توصيه مي شود. ويتامين هاي موجود در ميوه توت فرنگي براي درمان اسهال شرق دور (بيماري اسپيرو) مفيد است. در ضمن لينه نخستين كسي بود كه دريافت مي توان از توت فرنگي براي بهبود درد مفاصل يا روماتيسم استفاده كرد.
امروزه از آب توت فرنگي براي درمان آفتاب سوختگي استفاده مي شود و از آن براي تهيه خمير دندان و روغن مخصوص مو و پوست هم بهره مي برند. ريشه توت فرنگي داراي خاصيت بند آورنده خون است و از اين رو در درمان اسهال به كار مي رود. برگ ها نيز داراي خاصيت مشابهي هستند و براي درمان اسهال خوني مفيدند.
شرايط رشد
بهترين خاك براي پرورش توت فرهنگي عبارت است از خاك شني و شن ماسه اي با زهكشي خوب و PH معادل ۶-۵. عمق خاك اهميت چنداني ندارد زيرا توت فرنگي داراي ريشه هاي سطحي است از اين رو آبياري گياه داراي اهميت بسيار است. نكته مهم در پرورش توت فرنگي ضدعفوني كردن خاك است. معمولاً خاك با بروميد متيل ضدعفوني مي شود. توت فرنگي نسبت به سرما بسيار حساس است و سرمازدگي از مشكلات جدي در پرورش آن است. دماي ايده آل براي توت فرهنگي ۵۰ تا ۶۰ درجه فارنهايت است. براي مبارزه با سرمازدگي معمولاً آبياري پيش از موعد انجام مي شود يا بوته ها را در هنگام سرما با پوشش هاي پلاستيكي مي پوشانند. كوتاه بودن طول روز و سردي هوا باعث رشد بيشتر اندام هاي زايشي و بلند بودن طول روز و گرمي هوا باعث تقويت رشد برگ ها و ايجاد ساقه هاي رونده مي شود.
تكثير
پرنده ها ميوه هاي توت فرنگي را خيلي دوست دارند و ضمن تغذيه از آن باعث پراكنده شدن بذرهايش نيز مي شوند.
اما معمولاً گياه توت فرنگي با استفاده از قلمه و تقسيم گياه افزايش مي يابد. در ضمن با خواباندن ساقه هاي رونده نيز مي توان اقدام به تكثير آن كرد.
برداشت
سالانه ۲۶۸۴ هزار تن توت فرنگي در سرتاسر جهان توليد مي شود كه از اين مقدار ۶۸۵ هزار تن در آمريكا، ۳۶۶ هزار تن در اسپانيا، ۱۹۸ هزار تن در ژاپن، ۱۶۱ هزار تن در لهستان، ۱۵۵ هزار تن در كره، ۱۲۸ هزار تن در روسيه، ۱۱۰ هزار تن در تركيه، ۱۱۰ هزار تن در مكزيك، ۸۱ هزار تن در آلمان و ۸۱ هزار تن در ايتاليا توليد مي شود. ميوه هاي توت فرنگي موقعي مي رسند كه رنگ ميوه به قرمزي بزند. از آن جايي كه ميوه توت فرنگي سته و آبدار است بايد با احتياط بسيار و با دست چيده شود. از اين رو برداشت ميوه ها كار پرزحمت و وقت گيري است. ميوه ها را پس از برداشت با دقت و به آرامي در ظرف هايي مي چينند تا دچار له شدگي نشوند. ميوه هاي توت فرنگي را يا همان طور تازه مصرف مي كنند و يا از آن در تهيه مربا، شربت و آب توت فرنگي استفاده مي كنند. توت فرنگي خيلي زود فاسد مي شود، بنابراين براي نگهداري آن بايد توت فرنگي ها را فوراً در يك محيط مرطوب به يخچال منتقل كرد. در صورت عدم دسترسي به سلوفان بايد آن ها را در يك لفاف پلاستيكي پيچيد. دم توت فرنگي را تا پيش از مصرف نبايد از آن جدا كرد و بهتر است كه آنها را به همان شكل نگهداريد تا مواد مغذي خويش را حفظ كنند. توت فرنگي ها را نبايد روي هم ريخت و تحت فشار قرار داد. بهتر است شست و شوي آنها درست به پيش از مصرف موكول شود. بهترين زمان براي خوردن توت فرنگي همان روز چيده شدن است اما اگر درست نگهداري شود تا چند روز تازه مي ماند. توت فرنگي تازه را مي توان درسته و نشسته منجمد كرد و تا حداكثر ۴ ماه نگه داشت.
توت فرنگي در ايران
جنس توت فرنگي Fragaria در ايران يك گونه خودرو دارد كه معمولاً در مناطق جنگلي شمال مي رويد اما امروزه فرم ه

ادامه نوشته

سيب

سيب
سيب ميوهاي است بهشتي، سرشار از ويتامينهاي آ، ب، ث و پتاسيم كه در درمانهاي طبيعي يا طب نتروپتي، دارويي براي پيشگيري از بيشتر امراض شناخته شده است. Eat An AppIe A Day Keep The Doctor Away يعني روزي يك سيب ميل كنيد و دكتر را از خود دور كنيد.
سيب در از بين بردن عفونتها بسيار مهم است. در واقع يك نوع پنيسيلين طبيعي است. سيب نه تنها براي يبوست مفيد است، بلكه براي اسهال نيز بسيار موثر ميباشد. اما تفاوت در طريقه مصرف آن است، افرادي كه دچار يبوست هستند ميتوانند يك سيب را تنوري كرده و يا در فر بگذارند و شب ميل كنند و يك سيب هم به همين طريق صبحها ميل شود.
براي درمان اسهال، سيب را رنده كرده چند ساعت بگذاريد تا رنگش تغيير كند و تيره شود يعني پكتين موجود در آن اكسيده شود و بعد آن را ميل كنيد.
آب سيب تازه سموم بدن را دفع كرده و براي اطفال خيلي مفيد است. سيب ميوهاي است كه ويتامين ب زيادي دارد و به همين دليل براي اعصاب و روان بسيار مهم ميباشد و افراد عصبي بهتر است هر روز يك ليوان آب سيب تازه با كميگلاب ميل كنند.
سيب درجه تب را پايين ميآورد و براي بهبود گلو درد و سينه درد بسيار مؤثر ميباشد. يكي ديگر از خواص سيب رنده شده اين است كه براي افراد مبتلا به زخم معده بسيار مفيد ميباشد. اين ميوه به علت خاصيت دفع اسيد اوريك، در درمان بيماريهاي نقرس، آرتروز و رماتيسم بسيار مفيد و مؤثر شناخته شده است.
سيب با دفع اسيد اوريك داروي روماتيسم ونقرس است و درد مفاصل است وبراي تقويت قلب و هضم غذا موثر است . خوردن سيب با پوست يبوست را از بين مي برد و براي كبد مفيد است . ماليدن مقداري سيب روي مكحل گزيدگي نيش عقرب يا زنبور به درمان كمك موثري مي كند .
ميوه نارس سيب جهت مداواي اسهال مفيد است . خوردن سيب قبل از خواب كمك موثري در راحت تر خوابيدن است .
اگر حداقل 3 عدد سيب در روز بخوريم ، خطر مرگ ناشي از بيماري هاي قلبي را کاهش مي دهيم. سيب به دليل بافت گياهي اي که دارد، مي تواند 14 درصد خطر مرگ ناشي از گرفتگي رگهاي بدن را کاهش دهد.
يک سيب متوسط داراي 3 گرم الياف است الياف مي تواند فشار خون و چربي خون را کاهش دهد. همچنين سيب براي سلامتي دندان بسيار مفيد است.

سیب:
گياه سيب (Malus domestica) از اعضاي زيرخانواده پوموييده و تيره گل سرخ است. گلابي، به و ازگيل نيز همانند سيب در همين تيره قرار مي گيرند. جنس مالوس دست كم داراي ۱۵ گونه اصلي است اما ترديدهايي درباره تعداد گونه هاي اين جنس وجود دارد و در برخي از رده بندي ها شمار گونه هاي آن به ۳۳ گونه بالغ مي شود. لينه براي نخستين بار سيب را Pyrus malus ناميد، اما در دهه ۱۸۰۰ نام علمي آن به M.communis و M. pumila تغيير ياٿت. سرانجام در ۱۹۸۴ نام علمي M.domestica براي سيب باغي برگزيده شد. گونه موردنظر به طور وحشي در طبيعت وجود ندارد و در واقع از طريق دو رگ گيري به دست آمده است. براساس بررسي هاي بيوشيميايي گلكوزيدهاي موجود در سيب باغي تنها در چهارگونه M.floribunda، M.sargenti، M.sieboldii و M.zumi ياٿت مي شوند و از اين رو به نظر مي رسد كه گونه هاي مذكور، والدين وحشي سيب باغي هستند. هم اكنون ارقام بسيار زيادي از انواع سيب وجود دارد كه سويه هاي بسياري از آنها حاصل مي شود. از بين انواع سيب مي توان به واريته هاي سيب سرخ، سيب طلايي، سيب مكينتاش، سيب امپراتور و... اشاره كرد.
غرب تركيه و جنوب غربي روسيه واقع در آسياي صغير جايي است كه تنوع گونه هاي جنس مالوس در آنها بيش از هر جاي ديگري است. به احتمال بسيار سيب و ساير اعضاي زير خانواده پوموييده نخستين بار در همين نواحي كاشته شدند و سپس از آن جا به سرتاسر اروپا انتشار ياٿتند. كيٿيت محصول سيب طي هزاران سال و از طريق اصلاح نژاد به طور چشمگيري بهبود ياٿته است. اسكندر كبير در سال ۳۰۰ پيش از ميلاد براي اولين بار گياه سيب را در آسياي صغير ديد و آن را با خود به يونان برد. كريستوٿ كلمب نيز در ۱۴۹۰ اين گياه را به آمريكاي شمالي و مبلغان مذهبي در دهه ۱۸۰۰ آن را به ايالات متحده رساندند. سرانجام در اواسط دهه ۱۹۰۰ با آغاز پروژه آبياري محصولات زراعي در ايالت واشنگتن، تحول بزرگي در صنعت پرورش سيب به وجود آمد.

توصيٿ گياهشناسي

سيب گياهي به شكل درختچه يا درخت كوتاه با شاخه هاي بدون تيغ و برگ هاي ساده، تخم مرغي با لبه دالبر و راس تيز و كوتاه است كه در سطح زيرين برهنه و بدون كرك و در سطح رويي كرك دار است. گوشوارك ها در مدت كوتاهي مي اٿتند. گل آذين ديهيمي و كم گل است. كاسه گل كرك دار و گلبرگ ها بيضي شكل با ناخنك دراز و به رنگ صورتي اند. تعداد گلبرگ ها پنج تا است و پرچم نيز بين ۵۰ ـ ۲۰ عددند. تخمدان پنج خانه است. ميوه، گرد و كروي داراي درون بر سخت و غشايي است و در هر يك از خانه هايش دو عدد دانه به وجود مي آيد. اين گياه با واريته هاي بسيار متعدد در اكثر نقاط ايران كاشته مي شود، اما انواع وحشي آن در استان هاي گيلان، مازندران، آذربايجان، كردستان، كرمانشاه، لرستان و ٿارس به طور خودرو مي رويند.
موارد مصرٿ
 
 

ميوه سيب از زمره پرطرٿدارترين و خوشمزه ترين ميوه هاي جهان است. ميوه هاي سيب را يا همان طور تازه يا به شكل آب سيب، كمپوت، مربا، ژله، پاي، كرم ميوه، مارمالاد، سركه، شراب سيب و... استٿاده مي كنند. ميوه سيب سرشار از اسيد هاي آلي، اسيد ماليك، اسيد گاليك و مقادير زيادي نمك هاي پتاس و سديم است. گليكوزيدهاي سيانوژنيك موجود در دانه سيب از طريق هيدروليز به اسيد هيدروسيانيك تبديل مي شود. اين اسيد مانع ٿعاليت سينوكرام اكسيداز، مرحله نهايي ٿسٿوريلاسيون اكسيداتيو مي شود و از اين رو باعث بروز خٿگي در سطح سلول مي شود. مقادير زياد اين ماده باعث اسپاسم، مشكلات تنٿسي و نهايتاً مرگ مي شود. آميگدالين ٿراوان ترين ماده شيميايي اعضاي خانواده گل سرخ است و در دانه سيب و گلابي و همچنين در برگ، پوست و هسته ميوه هاي هسته دار به وٿور وجود دارد. از اين رو اگر كسي يك ٿنجان پر از دانه سيب را بخورد، خواهد مرد. آميگدالين همچنين باعث بروز نواقص جنيني و اختلال در زايمان يا تولد است.
گياه سيب داراي خواص پزشكي بسياري است. بيشتر اسيدها و نمك هاي ارزشمند ميوه سيب، درست در زير پوست آن تجمع ياٿته اند از اين رو توصيه مي شود كه سيب با پوست خورده شود. خواص درماني سيب عمدتاً به اسيدماليك و تارتاريك موجود در آن مربوط مي شود. اسيدهاي موجود در سيب باعث زود هضم بودن آن شده اند. پوست تنه و پوست ريشه سيب به خاطر داشتن ٿلوريدزين و كوئرستين بسيار تلخ است. سرخ پوستان ايالت واشنگتن با خيساندن پوست تنه سيب محلولي تهيه مي كنند كه از آن براي درمان اسهال استٿاده مي شود. بررسي هاي كلينيكي نشان داده كه آب سيب در نوزادان و كودكان باعث بروز اسهال مي شود.
پوست و ريشه سيب داراي خاصيت ضدباكتريايي است.
خاصيت ضدباكتريايي پوست و ريشه عمدتاً به خاطر وجود ٿلوريدزين در آنهاست. خوردن يك سيب رسيده پيش از خواب بهترين درمان براي يبوست است. البته خوردن سيب ترش در اين خصوص نتايج بهتري را به همراه دارد. در برخي موارد نيز، سيب يكي از بهترين شيوه هاي درمان بي خوابي است. يك مثل قديمي انگليسي مي گويد: «اگر پيش از خواب يك سيب بخوريد، پزشكان مجبور مي شوند كه نانشان را گدايي كنند.» در گذشته هاي دور از سيب پوسيده ضمادي تهيه مي كردند كه آن را در درمان چشم درد مٿيد مي دانستند. امروزه نيز در برخي از نواحي روستايي استٿاده از چنين ضمادي هنوز هم رايج است.

وضعيت توليد در جهان

سالانه ۵۶۹۷۱۰۰۰ هزار تن سيب در سرتاسر جهان توليد مي شود كه چين با توليد ۱۹۴۹۰ هزار تن بزرگترين توليدكننده آن به شمار مي آيد و پس از آن به ترتيب، ايالات متحده، تركيه، ايتاليا، آلمان، ٿرانسه، ايران، لهستان، آرژانتين و هند مقام هاي دوم تا دهم را به خود اختصاص مي دهند. توليد سالانه سيب در ايران به ۱۹۴۴ هزار تن بالغ مي شود.

سيب در اسطوره ها و اٿسانه ها

ردپاي سيب را به ٿراواني مي توان در اسطوره هاي يوناني رومي و ساير نقاط دنيا مشاهده كرد. سيب در بيشتر اٿسانه ها نماد جاودانگي يا تناسخ است. در اٿسانه ها سيب غذاي محبوب خدايان و الهه هاست و به عنوان پاداش كارهاي نيك به انسان هديه مي شود. سيب همچنين نماد پادشاه آرتور است كه براي دستيابي به زندگي جاودانه، توسط خدايان به سرزمين سيب برده شد. درختان سيب در بيشتر استان ها محور جهان يا كانون زندگي هستند. در يك اٿسانه رومي، ٿرشته مگدالينا درحالي پديدار مي شود كه روي درخت سيبي نشسته است كه شاخه هاي آن به آسمان و ريشه هايش به ته اقيانوس ها مي رسد. از آن جايي كه ميوه سيب پنج پارچه اي است در يك برش عرضي پنج قسمتي بودن آن معلوم مي شود و اين خود نماد برخي از مذاهب به شمار مي آيد. در جشن عروسي كولي ها سيبي از وسط به دو نيم مي شود و عروس و داماد هركدام، يك نيمه از آن را مي خورند و بدين ترتيب شريك عشقي هم مي شوند. به خاطر ارتباط بين خدايان و جادو، در برخي از مناسك سيب را التيام بخش، شٿادهنده و باعث ارتباط ذهني مي دانند. طبق چنين باورهايي اگر نام كسي كه دچار تب شده روي سيب حك شود، بهبود مي يابد و چنانچه ورد «ساتور، آريپو، لتنت روتاس» روي سيبي نوشته شود و زن حامله، سه روز متوالي آن را بخورد جنين اش سقط مي شود. طبق اٿسانه ديگري اگر كسي در جشن هالوون يك سيب بخورد مي تواند آينده اش را در خواب ببيند.

شرايط رشد و نگهداري

بهترين خاك براي پرورش سيب عبارت است از: خاك عميق، به خوبي زهكشي شده، آهكي و با PH بين ۷-۶. گياه سيب نسبت به بيشتر شرايط آب و هوايي مقاوم است اما اقليم هاي نسبتاً سرد را ترجيح مي دهد. با اين وجود به يك دوره ۱۸۰ - ۱۲۰ روزه بدون سرما براي توليد ميوه مرغوب نياز دارد.
بهترين ميوه تحت شرايط روزهاي گرم، شب هاي خنك و نور زياد به وجود مي آيد. از آن جايي كه گل هاي سيب دير شكوٿا مي شوند، اين گياه در مقايسه با ساير درختان ميوه كمتر در معرض خطر سرمازدگي قرار مي گيرد. ميوه هاي سيب توسط دست چيده مي شوند و براي جلوگيري از ضربه ديدن به دقت در جعبه هاي مخصوص ميوه ريخته مي شوند. ميوه ها پس از دست چين شدن، دسته بندي و بسته بندي و سپس روانه بازار يا انبار مي شوند. سيب از معدود ميوه هايي است كه انبارسازي هاي طولاني مدت را تحمل مي كند و كيٿيت خود را از دست نمي دهد.

محققان کانادایی دریافته اند سیب سرخ بیشترین ارزش غذایی را در میان انواع سیبها دارد. تحقیقات در زمینه ارزش غذایی و ریز مغذیها در هشت نوع سیب مختلف نشان می دهد که کلیه سیبها حاوی ویتامین c و سایر ریز مغذیها هشتند اما میزان آنتی اکسیدانهای موجود در پوست سیب سرخ شش برابر قسمت گوشتی میوه آن می باشد و هر چه سیب سرخ تر باشد میزان آنتی اکسیدانهای موجود در آن بیشتر است. آنتی اکسیدانها مواد شیمیایی هستند که در میوه ها و سبزیجات به وفور یافت می شود و رادیکالهای آزاد در بدن توسط آنها از بین می رود. این رادیکالها عامل ایجاد بیماریهای قلبی- عروقی و سرطان هستند. دانشمندان مصمم هستند با استفاده از مهندسی ژنتیک سیبی را تولید کنند که بیشترین میزان مواد ریز مغذی و آنتی اکسیدان را داشته باشد. امروزه در صنعت فراوری سیب پوست س

ادامه نوشته

ترخون:

ترخون:


در كتب سنتی با نام های «ترخون»، «طرخون» ، «الحوزان»، گفته شده است به فرانسوی آن
را Estragon و Amose petit dragon و Forgon و Dragone و به انگلیسی Taragon و Estragon گفته می شود، گیاهی است از خانواده Compositae تیره فرعی Radeae نام علمی آن Artemisia dracunculus L می باشد.
مشخصات
طرخون گیاهی است پایا. ساقه آن زیاد بلند نمی شود و ارتفاع آن در حدود 60 سانتی متر . برگهای آن سبز تیره. دراز، باریك و نوك تیز و متناوب و بدون دمبرگ برگهای پایین ساقه كمی بزرگتر و تقریبا دندانه ها آن را به 3 قسمت تقسیم می كند و نوك تیز است. گلهای آن سبز مایل به زرد به صورت خوشه كه از كنار برگها وصل به ساقه ظاهر می شود.
تكثیر آن با توجه به این كه دانه های آن اغلب عقیم است،معمولا با تقسیم كردن و كاشت پایه های ان در بهار یا پائیز انجام می گیرد، ولی از طریق كاشت تخم آن در بهار یا پائیز نیز در بعضی مناطق تكثیر می شود.
این گیاه بومی كوهستانهای سرد اروپا و آمریكا و مناطق مختلف روسیه و سیبری است.
با این كه بومی مناطق سرد است ولی از سرمای شدید زمستان در سالهای خیلی سرد لطمه می بیند و باید با برگ و خاشاك و كود آن را حفظ نمود.
در ایران معمولا كاشته می شود و در سبزی خوردن به طور خام و در سالاد بعضی از اشخاص مصرف می كنند.
تركیبات شیمیایی
از نظر تركیبات شیمیایی در طرخون طبق بررسی دانشمندان وجود یك ماده تلخ و اسانس روغنی فرار مشخص شده است.
گیاه دارای حدود 3/0 درصد اسانس روغنی است. اسانس روغنی آن شامل 70-60 درصد متیل چاویكول و مقداری پی متوكسی سینامیك الدئید است ماده متیل چاویكول كه آن را استراگول هم می گویند از نظر شیمی یك آثر میتیلیك از چاویكول است.
چاویكول یك ماده روغنی و به طور قوی ض عفونی كننده است كه از گیاه Betel گرفته می شود و گیاه بتل نوعی فلفل سیاه خزنده است كه بومی هند می باشد و نام علمی آن Piper betel L است كه در بخش خاصی در جلد دیگر این كتاب خواهد آمد.
خواص – كاربرد
طرخون از نظر طبیعت طبق نظر حكمای طب سنتی خیلی گرم و خشك است و نوع وحشی آن خیلی گرمتر و خشكتر از نوع مزروع و كاشته شده آن است و دارای قوه تخدیر می باشد. از نظر خواص برگها و سرشاخه های گلدار آن كه مورد استفاده است معطر و اشتها آور و مقوی معده و محرك و كمی ضد انگل است. اگر در دهان جویده شود تلخ و كمی مخدر است و برای مدتی حس چشایی را كاهش می دهد و ضد اسكوربوت است و برای جلوگیری از خونریزی لثه و التیام زخمهای دهان نافع است . بادها و گازها و اخلاط لزج را تحلیل می برد و انسداد مجاری را باز می كند و خشك كننده رطوبتها یم باشد. اگر آب تازه آن را با سركه رقیق گازدار مخلوط كرده و بخورند برای جلوگیری از ابتلا به آبله و سرخچه و ممانعت از ایجاد علل وبایی در بدن مفید است. آشامیدن آب بعد از جویدن آن در دهان خیلی لذید است . برای گرم مزاجان مضر است و اسراف در خوردن آن موجب قطع باه می شود از این نظر اشخاص گرم مزاج باید با بقولات سرد بخورند و برای سینه خوب نیست و ایجاد خشونت در سینه می كند لذا باید با عسل خورده شود و خیلی بطئی الهضم است و لذا با كرفس خورده شود.
ریشه طرخون وحشی را معمولا عاقرقرحا نیز می گویند كه خواص آن در جای خود تحت عنوان عاقرقرحا بحث می شود.

ترخون و خواص آن

ترخون یک گیاه قدیمی چند ساله است که که ارتفاع آن ممکن است به 60سانتی ‏متر و بیشتر نیز برسد. ترخون دارای برگ‏ های سبزرنگ بلند و باریکی است که ضعیف نیز می ‏باشند. گیاه ترخون از خانواده‏ی گل آفتاب‏ گردان ‏ها است. گل ‏های این گیاه زرد رنگ هستند که در فواصل تیر تا مهر ماه شکوفه می ‏دهند. قدمت این گیاه به 500 سال قبل از میلاد برمی ‏گردد ترخون برای اولین بار در مناطق جنوبی روسیه و سیبری دیده شده است.
امروزه 2 نوع از این گیاه کشت می ‏شود: روسیه و فرانسه.
برگ‏ های گونه فرانسوی براق‏ تر و تند و تیزتر از گونه ‏ی روسیه‏ای آن می ‏باشد. اکثر ترخون‏هایی که به منظور استفاده در تجارت و بازرگانی استفاده می ‏شوند از برگ‏ های خشک شده‏ی گیاه ترخون فرانسوی حاصل می ‏شوند. البته برخی معتقدند که این گیاه آلمانی می باشد و به اشتباه فرانسوی نام گرفته است.
خواص مفید ترخون

ترخون منبع بسیار خوبی از آهن ()، کلسیم () و منگنز می‏ باشد. این سبزی همچنین دارای پتاسیم ()، منیزیم ()و ویتامین ‏های A () و C ()می ‏باشد.
ترخون بیشتر به صورت یک سبزی در پخت و پز استفاده می ‏شود اما از آن برای مصارف پزشکی نیز استفاده می ‏کنند. به دلیل داشتن خاصیت بی‏ حس‏ کنندگی در دهان، یونانیان باستان این گیاه را برای تسکین دندان درد () می‏ جویدند. این گیاه همچنین در قرون وسطی به عنوان یک پادزهر برای درمان سم مارگزیدگی استفاده می ‏شد. از دیگر خواص مفید ترخون می ‏توان به مواردی چون کمک به هضم بهتر غذا، مسکن ملایم و یک کمک کننده‏ ی خوب به پیشگیری از بیماری‏ های قلبی () و چاقی () اشاره کرد(البته به شرط این که به جای نمک استفاده شود.).

از قدیم الایام برای درمان دردهای شکمی و افزایش اشتها () از ترخون استفاده می ‏شده است. ترخون تنظیم کننده قاعدگی () در زنان است. این گیاه مخصوصاً اگر به شکل دم کرده مصرف شود برای رفع خستگی () و آرامش اعصاب () بسیار سودمند است به همین دلیل برای افراد بیش فعال مفید است.
ترخون تولید صفرا به وسیله ‏ی کبد () را افزایش می‏ دهد و به این ترتیب به هضم و گوارش غذا کمک می‏کند و موجب افزایش سرعت فرایند سم ‏زدایی در بدن می‏ شود.
افرادی که فشار خون بالای ()ی دارند می‏توانند از این سبزی به جای نمک در غذا استفاده نمایند.
ترخون توانایی بسیار زیادی برای مبارزه با کرم‏های روده‏ای نیز دارد.
خواص مفید روغن ‏های فرار ترخون:

روغن‏های ضروری ترخون به وسیله‏ تقطیر با بخار آب از برگ ‏ها و گل ‏های این گیاه استخراج می‏شوند و شامل سینئول، استراگول، اوسیمن و فلاندرن می ‏باشند.
روغن ‏های ضروری یا همان اسانس های فرار موجود در ترخون دارای خواص زیادی می باشند که از آن جمله می توان به مواردی چون ضدرماتیسم، اشتها آور، کمک به بهبود گردش خون، کمک به گوارش بهتر غذاها، برطرف‏ کننده بوی بد، قاعده‏آور، محرک و کرم‏ زدا اشاره کرد.
حالا چگونگی تاثیر روغن‏های فرار بر روی برخی بیماری‏ ها را برای ‏تان توضیح می ‏دهم:
* ضد روماتیسم

بد نیست که بدانید دو عامل مهم در ایجاد رماتیسم (درد مفاصل ()) و آرتریت (التهاب و ورم مفاصل ()) دخیل هستند؛ 1) گردش خون و لنف نامناسب مخصوصاً در اندام‏ هایی مثل دست و پا و 2) تجمع مواد سمّی مانند اسید اوریک در بدن. خوب با این توضیحات برای درمان این بیماری باید 2 اتفاق بیفتد: یا این که ماده ی درمان کننده به جریان خون کمک کند و آن را آسان ‏تر نماید یا باید سم ‏زدا باشد یعنی باید سم‏ ها را از بدن خارج کند.
روغن ‏های فرار ترخون بیشتر به دلیل اول برای این بیماری مفید هستند یعنی توانایی بسیار خوبی برای افزایش جریان خون دارند. بدین ترتیب موجب گرم شدن ناحیه ی آسیب دیده می ‏شوند و علاوه بر این نمی ‏گذارند که اسید اوریک در آن مکان‏ های خاص تجمع کنند. ترخون همچنین به سم‏ زدایی نیز به ‏وسیله‏ ی تحریک دفع ادرار و مدفوع کمک می‏ کند.

* اشتهارآور
ترخون ترشح شیره‏ های گوارشی معده را تحریک می ‏کند و به همین دلیل موجب افزایش اشتها می ‏شود. این اتفاق درست در زمانی شروع می ‏شود که شما آن را در دهان تان قرار می ‏دهید جایی که در آن بزاق تولید می‏ شود. در قسمت ‏های پایین‏ تر دستگاه گوارشی، شیره‏ ی معده و صفرا ترشح می ‏شوند تا اگر غذایی در معده باشد سرعت هضم مواد غذایی را افزایش دهند و اگر نباشد و به عبارتی معده خالی باشد به نوبه ‏ی خود موجب افزایش اشتها شوند.
* کمک به بهبود گردش خون
روغن ‏های فرار موجود در ترخون گردش خون و مخاط را بهبود می ‏بخشند و به توزیع مناسب مواد مغذی، اکسیژن، هورمون ‏ها و آنزیم ‏ها در سراسر بدن کمک می ‏کنند.
* کمک به هضم مواد غذایی
این روغن‏ها یا به عبارتی اسانس ‏ها همان ‏طور که در بالا ذکر شد موجب افزایش شیره‏ های گوارشی در سراسر دستگاه‏ گوارش می ‏شوند و بدین ترتیب به افزایش توانایی بدن به هضم مواد غذایی از طریق تجزیه‏ ی غذاها به مواد مغذی مختلف کمک می کند(ترخون به خصوص برای هضم پروتئین‏ ها و چربی‏ های گوشت کمک کننده ی خوبی است) و به وسیله‏ ی تحریک حرکات دودی روده‏ ها موجب تسهیل حرکت غذاها در کل سیستم گوارشی می ‏شوند.

* بوزدایی
بوی تند و معطر ترخون برای دور کردن بوی بد از بدن استفاده می ‏شود. ترخون همچنین موجب مهار رشد میکروب ‏های روی پوست نیز می ‏شود و به این ترتیب موجب کاهش بیشتر بوی بدن می ‏شود.
* قاعده‏آور
ترخون قاعدگی را آسان ‏تر و آن را منظم می ‏کند. علاوه براین، ترخون موجب تسکین مشکلاتی چون دردهای شکمی، حالت تهوع، خستگی و دیگر آزار و اذیت‏های این دوران ()خواهد شد.
* محرک
ترخون موجب تحریک و تهییع مغز، سیستم عصبی، سیستم گوارشی، سیستم گردش خون و سیستم هورمونی(اندوکرینی) می ‏شود. به عبارتی این گیاه به نوبه ‏ی خود همه ‏‏ی سیستم ‏های متابولیکی را تحریک می ‏کند و در نتیجه رشد و ایمنی بدن را ارتقا می بخشد.
* کرم‏زدا

ادامه نوشته

جعفری:PARSLEY:PETROSELIUM GISPUM

جعفری:PARSLEY:PETROSELIUM GISPUM
گیاهی است بومی نواحی مدیترانه-روز بلند-دوساله-تیره چتریان یا(UMBELIFERAE)دارای ریشه که به عمق 160س.م خاک 30% آن تا عمق 50 تا 120 C.M درعمق بیشتر از 120س.م قرار میگیرد.
جعفری به دلیل داشتن ریشه های فرعی کم،دارای ارزش بسیار کم در تناوب زراعی است.

__از نظر ساقه:
دارای ساقه علفی که معمولا چند ضلعی و گوشه دار است و سطح ساقه پوشیده از کرک های بسیار ریز است.
__از نظر برگ:
این گیاه دارای برگهای مرکب به اشکال متفاوت است.
__از نظر گل:
این گیاه دارای گل آذین چتر و گلهای زرد متمایل به سبز میباشد.
__از نظر بذر:
بذرهای بسیار ریز که 2 تا3طول و حاوی مواد معطری است که با ساییدن بذرها به هم چند برابر میشود.(و شامل آپیول APIOLE مواد معطر گوگرد دار.)
جعفری دارای سه گونه متفاوت است:
1)برگ صاف P.CVAR VULGAR
2)برگ مجعد(فری)P.C VAR HARTENS
3)ریشه ای P.C VAR TUBCROSUM

__از نظر ارزش:
جعفری دارای املاح زیادی از آهن و کلسیم است. از نظر ویتامین ها غنی از ویتامین C و حاوی ویتامین A زیادی است.

__شرایط آب و هوایی:
این گیاه طالب آب و هوای خنک ، شرایط سایه (نور نسبی) آب فراوان و خاک هوموسی است.آبیاری منظم جعفری در صورتی که با شرایط سایه دهی و چیدن متوالی برگهای تازه توام شود.از گلدهی جعفری جلوگیری میکند و مانع از تولید گل و بذر شده و عملکرد جعفری را بالا میبرد.
عمق کاشت2-3س.م و جوانه زنی بذر بسیار کند است و در نتیجه این گیاه به دماهای پایین ابتدای دوره رویشی حساس میباشد و دماهای پایین باعث میشود گیاه به فاز زایشی یا گلدهی وارد میشود.

__کاشت،داشت،برداشت:
زمان کاشت جعفری بر اساس منطقه از بهار تا پاییز متفاوت است این گیاه از نظر داشت دارای نیاز گیاهی نسبتا کمی است(کمتر به رسیدگی نیاز دارد).شرایط سایه باعث افزایش کیفیت برگها به دلیل کاهش چوبی شدن یا خشبی شدن آن میشود.جعفری از نظر تناوب زراعی ارزش نسبتا کمی دارد به همین لحاظ کمتر در تناوب زراعی گنجانده میشود.زمان برداشت جعفری معمولا زمانی است که برگها بالغ شده و برداشت توسط یگ چاقوی تیز انجام میپذیرد.

خواص جعفری



طعم و مزه لذیذ و پُر از طراوت جعفری باعث شده است که این سبزی به عنوان یکی از سبزی های محبوب مردم شمرده شود. اما با اینکه این سبزی، بسیار مغذی است و برای سلامتی بسیار مفید است، خیلی از مردم آن گونه که باید درباره خواص آن آگاه نیستند و از آن بیشتر برای تزئین غذاهای مختلف استفاده می کنند.
جعفری گیاهی دو ساله است و به حالت وحشی، در اكثر نواحی جنوب شرقی اروپا، شمال افریقا، آسیا و ایران می روید. به علاوه در نواحی مختلف پرورش می یابد.
نکات تغذیه ای:

جعفری یک منبع بسیار خوب ویتامین A ، ویتامین C و ویتامین K می باشد. به علاوه جعفری منبع غذایی خوبی از آهن و اسیدفولیک است.
منظور از منبع بسیار خوب، یعنی 20 درصد یا بیشتر نیاز روزانه ی فرد به آن ماده مغذی را برآورده می کند. منبع خوب، یعنی 10 تا 20 درصد نیاز را برآورده می کند.


فواید جعفری
1) تزئین کننده غذا

تنها یک شاخه کوچک جعفری می تواند بشقاب غذای شما را به طرز زیبایی تزئین نماید.
2) ارتقا دهنده سلامتی:

جعفری شامل دو جزء خیلی مهم در ترکیب خود می باشد که موجب شده این سبزی نقشی بی همتا در سلامت انسان داشته باشد: روغن های فرار و فلاوونوئیدها.
1- روغن های فرار:
اولین جزء مهم موجود در جعفری، روغن های فرار می باشند. این روغن ها به نام روغن های ضروری یا اسانس های گیاهی نیز خوانده می شوند.
از ترکیبات مهم این گروه می توان به میریستیسین (myristicin)، لیمونن (limonene)، آلفا توژن (alpha-thujene) و اِاوجنول(eugenol) اشاره کرد. با تغلیظ این مواد عصاره ای حاصل می شود که دارای خواص درمانی فوق العاده است.
در مطالعات انسانی مشخص شده است که روغن های فرار موجود در جعفری مخصوصا میریستیسین، از شکل گیری و تشکیل تومورها(مخصوصا تومورهای ریه) جلوگیری می کنند. در تحقیقات دیگری مشخص شده است که فعالیت آنزیم گلوتاتیون S ترانسفراز را که مسئول پیشگیری از تخریب سلولی می باشد، تحریک می کند.



از دیگر فعالیت این روغن ها این است که به خنثی کردن انواع مواد سرطان زا مانند بنزوپیرن های موجود در دود سیگار و دود ناشی از ذغال چوب کمک می کند.
2- فلاوونوئیدها:
دومین جزء مهم آن، فلاوونوئیدها می باشند. از ترکیبات مهم این گروه که در جعفری یافت می شود، می توان آپیئین(apiin)، آپیجنین(apigenin)، کریسواِریول(crisoeriol) و لوتئولین(luteolin) را نام برد.

3) جعفری؛ آنتی اکسیدانی قوی

* فلاوونوئیدهای موجود در جعفری مخصوصا لوتئولین(luteolin) از تخریب سلولی ناشی از رادیکال های آزاد اکسیژن جلوگیری می کنند. از این رو در مطالعات انسانی از عصاره غلیظ جعفری به عنوان یک ماده غذایی که ظرفیت آنتی اکسیدان بدن را بالا می برد، استفاده می شود.
* جعفری علاوه بر روغن های فرار و فلاوونوئیدها، منبع بسیار خوب ویتامین C و ویتامین A است که برای پیشگیری از ابتلا به خیلی از بیماری ها حیاتی هستند.
ویتامین C دارای عملکردهای متفاوتی در بدن می باشد. این ویتامین یک آنتی اکسیدان مهم است. در فقدان این ویتامین، رادیکال های آزاد موجب بروز بیماری های مختلفی مانند: گرفتگی عروق، سرطان روده ، دیابت و آسم می شوند. بنابراین متوجه می شویم چرا افرادی که مقدار زیادی از غذاهای حاوی ویتامین C را مصرف می کنند، کمتر دچار این بیماری ها می شوند.


ویتامین C دارای اثر ضد التهابی نیز می باشد. بنابراین برای بهبود بیماری هایی مثل التهاب مفاصل و استخوان ها مفید است.
جعفری حاوی غلظت بالایی از کاروتنوئیدهای پیش ساز ویتامین A، مخصوصا بتا کاروتن می باشد. بتا کاروتن، یکی دیگر از آنتی اکسیدان های مهم است.
رژیم های غنی از بتا کاروتن نیز از پیشرفت بیماری های تصلب شرائین، دیابت، سرطان روده، آسم و التهاب مفاصل و استخوان ها جلوگیری می کنند.
بتا کاروتن در بدن به ویتامین A تبدیل می شود که یک ماده خیلی مهم برای تقویت سیستم ایمنی است و به آن ویتامین "ضد عفونت" نیز می گویند.


4) جعفری برای قلب سالم

جعفری یک منبع خوب اسید فولیک، یکی از مهم ترین ویتامین های گروه B ، می باشد. این ویتامین نقش های متعددی را در بدن به عهده دارد.
یکی از حیاتی ترین نقش های آن در ارتباط با سلامت قلب و عروق است. به این ترتیب که برای تبدیل هموسیستئین به مولکول های بی خطر ضروری است. اگر مقدار هموسیستئین در بدن بالا رود، به سلامت رگ ها آسیب می رساند.
استفاده از مواد غذایی غنی از اسید فولیک مانند جعفری هم برای افراد مبتلا به بیماری های قلبی و دیابت، و هم برای افرادی که می خواهند از این بیماری ها پیشگیری کنند، بسیار خوب است.
در ضمن اسید فولیک، ماده مغذی مهمی برای تقسیم به موقع و مناسب سلول هاست. از این رو برای پیشگیری از سرطان ها مخصوصا سرطان روده و سرطان دهانه رحم در زنان بسیار مفید است.
5) حفاظت در برابر آرتریت روماتوئید

علیرغم اینکه در یک مطالعه نشان داده شد که دوز بالای مکمل ویتامین C موجب بدتر شدن استئوآرتریت( یک نوع بیماری تحلیل برنده مفاصل که با افزایش سن اتفاق می افتد) می شود، در مطالعه ای دیگر در همین زمینه نشان داده شد که غذاهای غنی از ویتامین C مانند جعفری و نه مکمل آن، موجب حفاظت افراد در برابر التهابات پلی آرتریت(نوعی از آرتریت که در آن، دو یا بیش از دو مفصل درگیر می شوند) می گردند.



6) جعفری؛ از بین برنده بوی بد دهان

اگر بعد از خوردن بعضی مواد غذایی مانند سیر یا پیاز، متوجه بوی بد دهان تان شدید، جویدن مقداری جعفری تازه، به خوشبو شدن دهانتان کمک فوق العاده ای خواهد کرد.
روش دیگری که بدین منظور می توانید به کار برید، جوشاندن آرام یک مشت برگ جعفری به همراه چند عدد میخک در یک لیوان آب است.


7) درمان کم خونی

از آنجایی که جعفری هم آهن و هم ویتامین C فراوانی دارد، می تواند به درمان کم خونی ناشی از فقر آهن کمک زیادی نماید، زیرا ویتامین C ، موجب افزایش جذب آهن نیز می شود.


جعفری و اگزالات ها

ادامه نوشته

سبزی ضد صرع و سکته قلبی

سبزی ضد صرع و سکته قلبی





اما هیچ میدانستید بادمجان گیاهی ضد بیماری صرع هم هست.متخصصان تعذیه میگویند بادمجان دارای مادهای ضدتشنج است و برای درمان بیماران مصروع اثر شفابخش دارد.
از این گذشته بادمجان مدر و ضد یبوست است و به خاطر دارا بودن آهن برای درمان كمخونی نیز موثر است.این سبزی همچنین رگهای گرفته را باز و خطر سكته قلبی را برطرف میكند.بادمجان به دلیل كالری كم،خوراك خوبی برای كسانی است كه میخواهند وزن خود را كاهش دهند، البته به شرط اینكه آن را در روغن سرخ نكنند.
آب زرد رنگی كه هنگام نمك زدن بادمجان به دست میآید،داروی خوبی برای كسانی است كه دستشان زیاد عرق میكند.آنها میتوانند دست خود را روزی دو بار با آب بادمجان بشویند.

 

 

 

 

 

 

 

 

منبع : مرکز مقالات کشاورزی

بادمجان :

بادمجان :
Eggplant - Auberjin - Brinjal
خانواده Solanaceae
Solanum meiogena

بومی مناطق حاره است.بیشتر در کوه های شرقی مثل هندوستان -چین-و خاورمیانه کشت می شود.

احتیاجات آب و هوایی:
محصول فصل گرم است.در درجه حرارتهای بالا رشد خوبی دارد.درجه حرارت روزانه 32 تا 27 و شبانه 27 تا 21 توصیه می شود. در مقایسه با فلفل و گوجه فرنگی به سرما حساستر است.در پاییز زودتر سرما زده می شود.احتیاج رطوبتی بالایی دارد.خصوصا در دوره گرم و خشک تابستان عکس العمل خوبی به آبیاری نشان می دهد.به فصل رشد 100 تا 140 روز با دمای مذکور نیاز دارد.

ارقام:
به 3 دسته از نظر فرم میوه تقسیم می شود:
1- قلمی: میوه باریک و بلند است.طول میوه چند برابر قطر است.و معمولا قطر 3 تا 5 سانتیمتر است.
2- معمولی (بومی): طول متوسط میوه 15 تا 18 سانتیمتر است و تقریبا دو برابر قطر است.
3- دلمه ای:قطر میوه زیاد است.و نزدیک به طول میوه است.

واریته های عمده از قلمی ها؟ violetlong از دلمه ای ؟ : Fort myers market ,Black becuty

یکی از مشکلات بادمجان پوسیدگی میوه است که رقم Floriola market به پوسیدگی مقاوم است.رقم Black magic از بقیه زودرس تر است.و برای مناطق با فصل رشد کوتاه مناسب است.همه ارقام تقریبا بعد از نشاءکاری برای رشد کامل به 90 روز احتیاج دارند .

خاک:
خاک لوم شنی با زهکشی خوب لازم است.مواد آلی باید بالا باشد.و حاصلخیز باشد.بهترین PH خاک 5/5 تا 7 است و آماده سازی خاک مشابه گوجه فرنگی است.

ادامه نوشته

خیار گلخانه ای

خیار گلخانه ای

 

انتخاب زمان کشت :
قبل از هر اقدامی در مورد کشت خيار ابتدا بهتر است اطلاعاتی از قبيل آمار هواشناسی منطقه نظرات و تجربيات مهندسين کشاورزی و کشاورزان با تجربه و مهمترين مورد قيمت اين محصول در بازار کسب کرده و آنگاه زمان کشت را انتخاب نماييد زيرا زمان کشت در بهره برداری محصول تاثير مستقيم داشته و باعث بالا رفتن روحيه کار و تلاش می گردد. مثلا در مناطق جنوبی کشور زمان کشت از اوائل مهرماه شروع می شود و در خرداد ماه سال بعد برداشت محصول پايان می يابد. و در مناطق شمالی و مرکزی کشور که در آذر ماه و دی ماه دارای هوای ابری و سرد می باشند زمان کشت را به نحوی انتخاب می کنند که اين زمان يا آخر فصل برداشت و يا آغاز کشت باشد . به طور کلی زمان هايی که شرايط جوی نامساعد است بايد از دوره کشت حذف گردد و اگر چنين کاری صورت نگيرد و زمانهای نامساعد در ميان زمان برداشت قرار گيرد کشت با مشکلات عديده ای روبرو می شود.
انتخاب بذر: بعد از انتخاب زمان کشت بايد بذر مناسب و خوبی انتخاب کنيم که بر اساس تقسيم بندی اقليم های مناسب صورت می گيرد.مثلا برای مناطق جنوبی که زمان کشت از اوائل مهرماه شروع می شود و تا آخر خرداد سال بعد می توان برداشت محصول داشت و يا مناطق شمالی و مرکزی که کار کشت از اوائل دی ماه شروع می شود بذرهای تک گل پيشنهاد می شود که دارای برگ های کوچک و مقاوم به سرما بوده و جهت دوره های طولانی مناسب می باشد ولی در اقليم های که دو فصل کشت دارند بهتر است از واريته های پرگل که محصول زيادي در زمان کوتاه دارنداستفاده گردد. شايان ذکر است که بسياری از کشاورزان بدون توجه به نوع واريته و زمان کشت آن و تنها به علت پر گل بودن آن اقدام به کشت در فصولی می نمايند که مناسب حال آن بذر نيست در نتيجه با مشکلاتی مواجه می شوند که برای آنها اندکی ناشناخته و غريب می نمايد.کشاورزانی که آشنايی با خواص واريته های مختلف ندارند اشتباه عمده ای را مرتکب می شوند و آن اين است که واريته های پر گلی را که برای فصول بهاره کشت نموده اند و محصول خوب و زيادی برداشت کرده اند مجددا برای کشت پائيزه انتخاب می کنند. با شروع فصل سرما و کوتاه شدن طول روز تعداد زيادی ميوه های کوچک در هر بوته مشاهده می کنند که به علت ريز ماندن ميوه ها بر روی ساقه محصولی برداشت نمی کنند و با تصوراتی که دارند کود و سم را به گياه تحميل می کنند در حالی که بذر های تک گل بوده و از آن ميوه کمتری مشاهده می کنند اما محصول بيشتری برداشت می شود.
نحوه کشت : پس از انتخاب بذر بايد فکر نحوه کشت باشيم به طور کلی در مقابل ما دو راه برای کشت بذر قرار دارد. يکی کشت مستقيم و کشت به صورت خزانه که از اين دو راه به خاطر صرفه جويی در استفاده از امکانات گلخانه ای و مراقبت بيشتر و بهتر تا جوانه زدن٬ بهتر است از کشت در خزانه بهره گيری کرد. برای کشت مستقيم زمين بايد رطوبت کافی داشته و به اصطلاح گاورو باشد و بهتر است زير و روی بذر به مقدار مورد نياز بيته موس ريخته شود.
بهترين خاک برای کشت در گلدانهای نشاء ماده ای طبيعی به نام بيته موس می باشد که در بازار انواع خارجی و ايرانی آن يافت می شود.اگر محل قرار گرفتن سينی نشاء دارای ۳۰ درجه سانتی گراد حرارت بوده و نور و رطوبت کافی وجود داشته باشد پس از ۵ تا ۷ روز بذر جوانه می زند و چنانچه شرايط مناسب نبوده و عوامل نور و گرما و رطوبت به صورت دلخواه نباشد اولا در زمان جوانه زنی تاخير ايجاد می شود و ثانيا در جريان رشد گياه نيز اختلالاتی پديدار خواهد شد. توصيه می شود اين نوع بذرها را به علت گرانی آنها ۲۴ ساعت قبل از کاشت در زمين و يا گلدان در يک پارچه نخی و يا پنبه ای در دمای ۳۰ درجه سانتی گراد نگهداری کرد. بايد دقت کرد قبل از اين کار بذرها ابتدا در آب ولرم خيسانده شوند از طرفی بايد مراقبت های لازم را به عمل آورد تا گياه جوان بدون آفت و بيماری به زمين منتقل شود.
انتقال نشاء به زمين اصلی :وقتی بذرها سبز شدند و رشد کافی نمودند بايد آنها را به زمين گلخانه منتقل کنيم.بدين منظور حفره هايی که با فاصله معين و بر اساس تراکم بوته در متر مربع محاسبه شده است بر روی بسترها تعبيه می کنيم که دقيقا به اندازه حجم خاک گلدانهای سينی نشاءمی باشد. آنگاه با احتياط کامل نشاء را همراه با خاک گلدان از گلدانها جدا کرده و در حفره ها قرار می دهيم.در اينجا بايد مراقب باشيم تا به ريشه ها آسيبی وارد نيايد. بعد از انتقال نشاء به زمين آبياری را شروع می کنيم . به ياد داشته باشيم مدت قرار گرفتن نشاء در گلدان نبايد از حد معمول تجاوز کند زيرا در اين صورت است که ريشه به علت حجم کم خاک دچار مشکل شده و از رشد طبيعی باز می ماند و در نتيجه گياه از ابتدا ضعيف خواهد بود و پس از آن هم رشد درستی نخواهد داشت.
تراکم بوته ها : به منظور دستيابی به بيشترين برداشت محصول از متر مربع تراکم بوته ها حائز اهميت است.بعضی از کشاورزان و گلخانه داران بر اين باورند که اگر تعداد بوته در واحد سطح بيشتر باشد محصول بيشتری می توانند برداشت کنند.بر اساس تجارب بدست آمده در گلخانه های خاکی برای واريته های موجود تراکمی برابر با ۷/۱ تا ۳ بوته٬ بنابر تجربه شخصی فصل کاشت و نوع واريته از نظر کوچکی و بزرگی برگ در نظر می گيرند که در اين مورد می توان از کشاورزان با تجربه و کارشناسان مربوطه کمک گرفت. ناگفته نماند که اين کار دلايل فنی و مهمی دارد که از جمله می توان ميزان نوردهی و جذب مواد مغذی خاک در فصول سرد را نام برد.پس به خاطر اينکه بوته ها از نور کافی برخوردار بوده و رشد مناسبی داشته باشند بايد به گونه ای کاشت شوند که به روی يک ديگر کمتر سايه بياندازند و به عبارتی ديگر موجب جلوگيری از تابش نور کافی به گياه نشوند از طرفی در فصول سرد ميزان غذا رسانی خاک به ريشه کمتر می شود و اگر تراکم هم در چنين وضعيتی زياد باشد طبيعی است که به ريشه مواد کافی نخواهد رسيد
آبياری اوليه : برای آبياری گلخانه بهتر است از سيستم تحت فشار به صورت قطره ای استفاده کنيم.در اين روش که بهترين نوع آن استفاده از نوارهای آبياری است که از حدر رفتن آب جلوگيری می کند. بر اساس برنامه ای منظم به آبياری گياه خواهيم پرداخت زيرا آبياری به صورت سنتی ضمن بالا بردن مصرف آب و همچنين رطوبت گلخانه مواد غذايی در خاک را شسته و دسترسی ريشه را به اين مواد کم کرده.شايان ذکر است که آبياری گياه بر اساس سن گياه بافت خاک و زمان مصرف متفاوت است. برای مثال می توان گفت که خاک در زمستان به آب کمتری نيازمند است تا در فصل تابستان ولی در هر صورت بايد به طور يکنواخت و دوره های منظم آبياری کرد و مسلما در خاک های سبک مقدار آبياری کمتر و فاصله زمانی بين آن نيز کمتر خواهد بود. توصيه می شود در هنگام آبياری زمين را برای مدت طولانی به حالت اشباع قرار ندهيم و حتما رطوبت ۲۵ درصدی را در فاصله دو آبياری رعايت نماييد به عبارت ديگر برای تناوب آبياری٬ زمانی اقدام به آبياری نماييد که رطوبت خاک به ۲۵٪ رسيده باشد ضمنا اين را هم بدانيد که گياه خيار در زمانی که به گلدهی می رسد نياز بيشتری به آب دارد.
برخی از کشاورزان معتقدند بعد از اينکه گياه جوان ۴ برگ حقيقی خود را کامل کرد بايد يک دوره تشنگی به گياه داد.چون اعتقاد دارند ريشه گياه در حالت تشنگی به طور طبيعی به دنبال يافتن آب به عمق خاک نفوذ می کند و اين حرکت ريشه باعث افزايش حجم ريشه می شود. به هر حال گياه پس از دوره تشنگی و آبياری پس از آن رشد سريعی خواهد داشت. در زمان رشد بوته بايد نخهای گلخانه را آماده کرده و بر فراز بوته ها به سيم های مهار در فضای سقف گلخانه متصل نمود تا در هنگام رشد سريع بوته ها به طور منظم به دور نخ ها بسته شود برای بستن بوته ها به دور نخ ها روش های مختلفی وجود دارد می توان پائين نخ ها را به سيم مهار در پائين گياه بست و يا اينکه نخ اضافه را به دور قرقره های سيمی پيچانده و بر روی سيم مهار قرار داد و يا اينکه به وسيله کلیپس های مخصوص که به اندازه قطر ساقه گياه است و به انتهای نخ ها بسته می شود ارتباط ساقه و نخ را بدون گره زدن به گياه برقرار نمود شايان ذکر است که نبايد در مرحله نخ کشی بی توجهی نمود زيرا غفلت در اين کار باعث شکستن ساقه گياه می شود و سبب آسيب جدی به گياه خواهد شد.
آبیاری : آبياری گلخانه برای خاک های سبک می تواند به روش نشتی باشد يعنی با ايجاد جوی و پشته آبياری صورت می گيرد. در صورت استفاده از سيستم های قطره ای که با لوله های مخصوص صورت می گيرد نيازمند يک محاسبه دقيق هستيم زيرا معمولا وسط خط لوله از فشار آب کمتری برخوردار است و به اين علت آبياری به صورت يکنواخت انجام نمی شود.آبياری قطره ای بايد به صورتی باشد که پيازرطوبتی بين دو قطره چکان به يکديگر متصل شود . همانطور که می دانيد روزانه مقدار معينی اب زمين تبخير می شود که بايد در موقع مناسب تامين گردد.در صورتی که نسبت به آب يک منطقه مشکوک باشيم با آزمايش آب تصميم نهايی را اتخاذ می کنيم مقادير مجاز ec در آب براساس ميلی موس تامين می شود ec کمتر از ۱ بسيار خوب ec بين ۱ تا۲ مناسب و ec ۲ تا ۳ کمی زياد ec ۳ تا ۴ زياد و ec بالاتر از ۴ بسيار زياد غير قابل قبول می باشد.

هرس اولیه : در بته خيار تا زمانی که ارتفاع گياه به ۳۰ سانتی متر نرسيده هيچگونه هرسی را انجام نمی دهيم . اما پس از اينکه بوته به ارتفاع ۳۰ سانتی متری رسيد شاخه های فرعی و ميوه و گلهای آن را به تدريج حذف می کنيم. با اين کار به گياه اجازه می دهيم که تمام انرژی توليدی توسط گياه صرف رشد ساقه و برگهای اوليه شود و بدين وسيله گياه قوی و شاداب باشد از ارتفاع ۳۰ سانتی متر به بعد شاخه های فرعی را حذف کنيم ولی با توجه به فصل کاشت و نظر برخی کارشناسان و کشاورزان با سابقه برخی به شاخه های فرعی اجازه می دهند رشد نمايند و بر اساس واريته و فصل کاشت طول شاخه های فرعی را تنظيم می کنند. قابل ذکر است که در فصل بهار جوانه انتهايی شاخه 

 

ادامه نوشته

12 فايده انار

 

12 فايده انار

حضرت  محمد (ص) فرموده اند: "هرکس انار بخورد، کينه و دشمني را از خود دور کرده است."
انار اولين بار در شرق ايران يافت شد و بعد به هندوستان، آفريقا، چين، اروپا و آمريکا برده شد.
براي هزاران سال انار به عنوان گنجينه قدرت شناخته مي شد. انسان ها براي زيبا تر شدن از اين ميوه استفاده مي کردند. در مصر، مردگان را با انار دفن مي کردند.
در چين، هسته انار را شکر مي زنند و در جشن عروسي براي خوشبختي عروس و داماد آن را مي خورند.
انار جزوي از نشانه و سمبل نجابت در مردم اسپانيا است.
انار سمبل باروري و ازدواج است.
انار به عنوان رنگ براي پارچه استفاده مي شود.
حال 12 فايده مهم و اصلي انار را براي شما بيان مي کنيم.



1- انار و خاصیت آنتی اکسیدانی:
تحقیقات نشان داده است که انار 3 برابر چای سبز،آنتی اکسیدان دارد.لازم به ذکر است که نقش آنتی اکسیدان ها،حفاظت از بدن در برابر استرس ها،آلودگی های شیمیایی و میکروبی،بیماری قلبی و سرطان هاست.

2- انار:قلب و عروق:
آب انار جلوی تصلب شرایین و بیماری قلبی را می گیرد.انار،از کلسترول بد( LDL) در برابر اکسیده شدن محافظت می کند.آب انار همانند آسپیرین عمل می کند.آب انار از به هم پیوستن پلاکت های خونی جلوگیری می کند، پس مانع از لخته شدن خون می گردد.انار موجب کاهش فشار خون بالا می گردد.آب انار باعث کاهش چربی خون می شود.تحقیقات نشان داده است که اگر روزی سه چهارم لیوان آب انار بنوشید و این کار را مدت 3 ماه انجام دهید،مقدار اکسیژن بیشتری به قلب می رود و باعث سلامتی قلب می شود.آب انار،جلوی تخریبات DNA و بیماری های حاصل از تخریب آن را می گیرد.

3- انار و سرطان:
آب انار به کاهش خطر سرطان پستان کمک می کند.انار از سرطان پروستات جلوگیری می کند و یا رشد آن را آهسته می کند.از سرطان پوست نیز جلوگیری می کند.

4- انار و دیابت
قند موجود در آب انار همانند قند موجود در آب دیگر میوه ها است.از این نظر بیماران مبتلا به دیابت باید در مصرف آن احتیاط کنند و در این مورد با پزشک خود مشورت کنند.

5- انار و کلیه:
انار،از بی نظمی و اختلال در کار کلیه ها می کاهد و به طور کلی ادرارآور است.

6- انار و بیماری آلزایمر:
افرادی که در هفته 2 لیوان یا بیشتر آب انار می نوشند،احتمال پیشرفت و بروز آلزایمر در آن ها نسبت به افرادی که در هفته نصف لیوان آب انار مصرف می کنند، 76 درصد کمتر است.

7- انار و بیماری های عفونی:
انار از تعداد کرم های روده می کاهد.در هنگام تب،به بیمار،انار یا آب آن را بدهید،چرا که در رفع تشنگی بسیار مفید است.انار برای گلو درد بسیار مفید است.شمایی که سرما می خورید،آب انار برای شما دواست.با نوشیدن آب انار،بیماری های عفونی را از بدن دور کنید.

8- انار و پوست:
هسته انار از پیر شدن پوست جلوگیری می کند.اگر می خواهید جوان بمانید،انار مصرف کنید،زیرا خوردن انار باعث می شود که 6 سال جوان تر به نظر آیید.

9- انار : گوش،چشم ،دندان،صدا:
انار و عسل برای گوش درد مفید است.انار و آب انار برای بهبود بینایی و جلوگیری از ضعیف شدن چشم خوب است.انار از خرابی دندان و لثه جلوگیری می کند.آب انار برای صدای گرفته و خشن مفید است.

10-

ادامه نوشته

زيتون

سيستم ريشه اي زيتون سطحي است و قادر به تحمل خاكهاي غرقاب شده نيست و حتي در خاكهاي عميق هم فقط 90 تا 120 سانتيمتر در خاك نفوذ مي كند. بخش هاي هوائي درخت داراي شاخه هاي اصلي مجتمع و متراكم، ميانگره هاي كوتاه و برگهاي متراكم است كه اگر با هرس راه باريكي در شاخه ها باز نكنيم، مانع از رسيدن نور به مركز درخت مي شوند.
كنار هر برگ در زيتون جوانه هاي گل دهنده وجود دارند. اين جوانه ها در فصل جاري به وجود مي آيندو در فصل رشد بعدي جوانه مي زنند. هر گل آذين شامل 15 تا 30 گل است كه اين تعداد به نوع كلتيوار و شرايط زراعي آن سال بستگي دارد. اگر در كنار همه برگها يك گل آذين بوجود بيايد، هر سر شاخه پتانسيل توليد چند صد گل را خواهد داشت.ولي تنها پنج درصد از اين گلها به ميوه تبديل مي شوند.
زيتون توسط باد گرده افشاني مي شود. در نتيجه گلدهي در شرايط بارندگي، دما ي بالا و بادهاي خشك منجر به آسيب ديدن فرايند تشكيل ميوه مي گردد. بيشتر كلتيوار هاي زيتون در حالت تك كشتي (monoculturing) هم توليد ميوه مي كنند ولي محصول آنها در شرايط cross_pollination بهتراست. برداشت زيتون درپاييز يا زمستان صورت مي گيرد.
سطح زير كشت زيتون در ايران حدود 67 هزار هكتار است كه از هر هكتار باغ آبي ( 10 سال به بالا ) به طور متوسط 5 تن محصول برداشت مي شود و در باغهايي كه مديريت مناسبي دارند تا 10 تن هم زيتون قابل برداشت است. زيتون با توجه به شرايط محيطي و نوع كلتيوار بعد از 5 تا 8 سال به بار مي نشيند و گياهي است كاملا صنعتي . 20% از محصول زيتون كشور براي تهيه كنسرو و بقيه براي توليد روغن استفاده مي شود.

بيماري هاي زيتون :

1 ) گره زيتون : Olive Knot

عامل بیماری :
Pseudomonas syringae p.v savastanoi
رده بندی عامل بیماری : Bacteria , Gracilicutes , Pseudomonadales , Pseudomonadaceae
در برخی منابع عامل بیماری Pseudomonas savastanoi معرفی شده است.
بیماری ایجاد شده توسط این باکتری در فرانسه به سل زیتون (Tuberculosis of olive ) معروف است و علاوه بر زیتون روی درختان زبان گنجشک(Ash) نیز ایجاد بیماری می کند( شانکر درختان زبان گنجشک ) .

علائم:
روی درختان گالهايی قابل مشاهده اند که که تقريبا در تمامی بافتها و بخشهای گياه از جمله دمبرگها (Petiole) و پهنک برگ(Lamina) هم بوجود می آیند. آلودگی های اوليه باعث ايجاد فرورفتگی هايی می شوند که در اثر متلاشی شدن سلول ها بوجود می آيند. سپس بعد از اينکه درخت در بهار شروع به رشد می کند، تكثير بافتهاي اطراف اين فرو رفتگي ها باعث بوجود آمدن گا ل يا گره در اين نقاط مي گردند. گره ها در اثر هيپرپلازي بافتها در ساقه هاي جوان، نقاط رشد و قسمتهاي قطع شده بوجود مي آيند.در واقع تكثير زياده از حد سلولهاي ميزبان در اثر توليد ايندول استيك اسيد (IAA) توسط سلولهاي باكتري است. بعد از گذشت چند ماه گره ها ظاهري اسفنجي و نامنظم پيدا مي كنند و سپس سخت و قهوه اي مي شوند. در شاخه هاي كوچك ، گره ها به 2 سانتيمتر هم مي رسند. اين گره ها باعث برگ ريزي و از بين رفتن شاخه هاي گل دهنده شده و منجر به كاهش محصول مي شوند. در ضمن گره ها باعث كاهش اندازه ميوه ها و مقدار روغن و نيز از بين رفتن طعم ميوه ها مي گردند.از ميان واريته هاي كشت شده واريته Manzanillo از همه حساس تراست.

اپيدميولوژي :
باكتر يها با آب باران در كل درخت پخش مي شوند( مقدار آلودگي با ميزان بارندگي رابطه دارد) و فقط از راه زخم مي توانند وارد بافتهاي درخت شوند. باكتري ها معمولا از جاي افتادن برگها، تركهاي ناشي از سرمازدگي، ضربات، هرس، تگرگ و حتي بادهاي شديد نفوذ مي كنند. جاي افتادن برگها بين 10- 7 روز پس از افتادن آنها حساس است. بنابراين بيشترين خطر متوجه درختاني است كه در طول دوره بارندگي، منافذ زيادي براي ورود باكتري دارند.

كنترل :
كنترل گره زيتون شامل هرس تابستانه براي ازبين بردن اينوكولوم ( گره هاي روي درخت ) و حفاظت از درخت با باكتري كشهاي مسي ، قبل و در طول دوره بارندگي است. ( مس تنها ماده اي است كه براي كنترل گره زيتون ثبت شده است ). تركيبات مسي از آلوده شدن منافذ درخت جلوگيري مي كنند ولي باعث ازبين بردن گره ها نمي شوند.
چون توليد آلودگي ارتباطي با سن درخت ندارد، بنابراين مبارزه سالانه را از اولين پاييز بعد از كاشت درخت شروع مي كنيم. در ضمن بايد توجه داشت كه درختان جوان به شدت به يخبندان حساسند و يخبندان باعث بوجود آمدن تركهاي زيادي در پوست آنها مي شود كه باكتري از طريق آنها مي تواند آلودگي ايجاد كند. بنابراين استفاده از سموم مسي در درختان جوان براي كاهش تكثير اينوكولوم و جلوگيري از آلودگي هاي بعدي، بسيار مفيد خواهد بود.
باكتري هاي گره زيتون توسط آب باران از گره هاي موجود به منافذ منتقل مي شوند. بنابراين بايد قبل از شروع فصل بارندگي از سموم مسي استفاده كرد. در ضمن اين روش بهترين راه مبارزه با لكه طاووسي زيتون نيز هست. آزمايشات نشان داده اند كه يكبار سمپاشي در سال عليه گره زيتون كافي نيست. حداقل دوبار سمپاشي در سال، يكي در پاييز و ديگري در اوايل بهار، مورد نياز است.
ميزان حفاظت تركيبات مسي از درخت، بسيار بستگي به مقدار اينوكولوم موجود در دوران آلودگي

ادامه نوشته

قارچ

 قارچ

شرح بيماري :
به عنوان يك قارچ خاكزاد، ورتيسيليوم ابتدا به سيستم ريشه هاي زيتون، زماني كه دماي هوا پايين است، حمله ميكند. ( قارچ در دماي بالاتر از 30 درجه رشد نمي كند ). بعد از نفوذ به ريشه ها، قارچ رشد كرده، ازميان آوندها شروع به حركت مي نمايد و سرانجام به شاخه ها و سرشاخه ها مي رسد. دوره آلودگي از اواخر زمستان شروع شده و تا بهار طول مي كشد. با شروع اولين گرماي تابستانه، قارچ غيرفعال مي شود ولي متاسفانه تا آن زمان خسارت وارد شده است و درختان علائم بيماري را نشان مي دهند. حضور قارچ در بافتهاي آوندي باعث كاهش و قطع شدن جريان آب از ريشه به برگ مي گردد. علائم پژمردگي ورتيسيليومي را مي توان مستقيما به توكسين هايي كه توسط قارچ توليد مي شوند و مانع انتقال آب از ريشه به ساقه مي شوند، نسبت داد.
قارچ از فصلي به فصل ديگر درون خاك و احتمالا ريشه هاي آلوده باقي مي ماند. هر دو قارچ عامل بيماري توليد كنيدي هايي مي كنند كه عمر کوتاهی دارند. قارچ V. dahliae توليد ميكرواسكلروت هم ميكند ولي V. albo-atrum ميسليومي با ديواره ضخيم و سياهرنگ، شبيه به ميكرواسكلروت توليد ميكند كه البته ميكرواسكلروت نيست. مناسب ترين دما براي رشد گونه اول 28- 25 درجه و براي گونه دوم 25- 20 درجه است. قارچ V. dahliae در خاك به صورت ميكرواسكلروت تا 15 سال هم باقي ميماند. هر دوي آنها مي توانند به صورت ميسليوم در ميزبان هاي پايا، اندام هاي تكثيري يا در بقاياي گياهان زمستان گذراني كنند.

علائم:
شروع ظهور علائم، در بهار، نزديك زمان گلدهي است. برگهاي تازه به سمت داخل پيچ ميخورند و رنگ سبز تيره و جلوه براق خود را از دست مي دهند. رنگ آنها خاكستري كدر و قهوه اي مي شود. ريزش برگ و ميوه هاي كه بعد از ين صورت مي گيرد، بستگي به شدت آلودگي، شدت وزش باد و استرس گرمايي موجود دارد. دستجات گل روي شاخه هاي آلوده از بين مي روند و چسبيده به درخت باقي مي مانند. رنگ پوست ممكن است تقريبا آبي رنگ شود. شاخه هاي تكي و مجزا، بخشهاي بزرگي از درخت يا كل تاج درخت ممكن است در طول يك فصل زراعي ازبين برود. با اين حال مرگ كل درخت به ندرت ديده شده است.
سيستم آوندي گياهاني كه آلوده به وريسيليوم هستند، علامت مشخصي به صورت تغيير رنگ آوندها نشان مي دهند. آوندهاي آبكش در طول ساقه و ريشه به زنگ قهوه اي يا سبز در مي آيند. ولي اين علامت در درختان زيتون كمتر ديده شده است. براي مشاهده اين علامت شاخه اي از درخت را ببريد و پوست آن را بكنيد تا بتوانيد تغيير رنگ آوندها را مشاهده كنيد. ولي براي اينكه از وجود ورتيسيليوم مطمئن شويد بايد نمونه ها را در آزمايشگاه كشت دهيد.
با سرد شدن دوباره هوا، قارچ بار ديگر فعال مي شود و رشد وتكثير را از سر مي گيرد. شاخه ها هر سال، در طول دوره هاي سرد، بارها مورد حمله قرار مي گيرند.
كنترل:
هيچ راه مبارزه اي براي درختان آلوده شده وجود ندارد. هرس سرشاخه هاي آلوده توصيه مي شود ولي نمي توان با اين روش باعث عقب نشيني قارچ از درون شاخه ها شد. محل اصلي قارچ درون ريشه ها است و از آنجا به سمت شاخه ها پيش روي مي كند. استفاده از قارچكش ها هم موثر نيست. حتي تركيبات سيستميك هم اثر كمي در توقف قارچ ورتيسيليوم دارند.
پيشگيري بهترين روش مبارزه است ولي هميشه امكان پذير نيست ببسياري از گياهاني كه به عنوان خوراك دام به کار مي روند،سبزيجات و گياهان زينتي به ورتيسيليوم حساسند. خاكها به آساني قبل از كشت به ورتيسيليوم آلوده مي شوند. عامل بيماري مي تواند تا چندين سال درون خاك زنده بماند و به محض كشت گياه حساس، در صورت مناسب بودن شرايط آن را آلوده كند. بنا براين بهتر است تا جايي كه ممكن است از كشت در زمين هاي آلوده، به ويژه زمين هايي كه سبزيجات به مدت طولاني در آنها كشت مي شده اند خودداري كنيم.
ضدعفوني خاك با حرارت دادن خاكهاي مرطوب به مدت نيم ساعت تا 71 درجه سانتيگراد باعث حذف ورتيسيليوم از خاك گلخانه ها شده است ولي اين روش در باغها عملي نيست .
آفتاب دهي (Soil Solarization) روشي موثر براي كاهش شيوع پژمردگي ورتيسيليومي در بسياري از باغها و زیتون هاي كشت شده در فضاي سبز مي باشد. قبل از كشت در محلي كه به وجود بيماري در آن شك داريد، آن را آبياري كنيد و عميقا شخم بزنيد . بعد از آن خاك را با يك پلاستيك شفاف به قطر 4 تا 6 ميليمتر به مدت 8- 6 هفته و يا اگر امكان دارد، بيش از اين مدت، بپوشانيد. لبه هاي پلاستيك را با خاك محكم كنيد و روي چند نقطه از پلاستيك خاك بريزيد تا مانع از حركت پلاستيك موقع وزش باد شود. محلي كه براي آفتاب دهي انتخاب مي كنيد بايد كاملا در معرض نور خورشيد باشد تا اشعه هاي خورشيد بتواند 30 ساتنيمتر اول خاك را گرم و ضدعفوني كند.
آفتاب دهي با موفقيت نسبي در باغهاي زيتون مورد استفاده قرار گرفته است. قبل از استقرار پلاستيك ها علفهاي هرز پاي درختان را ازبين ببريد، شاخه هاي آلوده را قطع كنيد و خاك را آبياري كنيد. پلاستيك ها بايد با فاصله چندين سانتيمتر از محدوده سايه انداز درخت روي خاك قرار داده شوند. اگرچه دماي خاك در طول دوره هاي آفتابي كنترل بسيار بالا مي رود، ولي درختان هيچ علائمي مبني بر ناسازگاري نشان ندادند. طي آزمايشات انجام شده مقدار ورتيسيليوم خاك با اين روش كاهش پيدا كرد و جمعيت ميكروارگانيسم هاي مفيد خاك به طور معني داري افزايش يافت. درخت بعد از آن به خوبي رشد كرد و دوباره كمتر به ورتيسيليوم آلوده شد. ولي متاسفانه آلودگي هاي قبلي درخت هنوز وجود داشتند.
تدخين خاك (Soil Fumigation) روش ديگري است كه مي توان انجام داد و البته اگرچه مي توان با روش هاي تدخيني زمين را قبل از كشت ضدعفوني كرد ولي بهتر است از كشت در زمين آلوده خودداري كنيم زيرا تدخين روشي پرهزينه است و به ندرت باعث كنترل 100% مي شود و مصرف برخي از مواد تدخيني موثر مثل متيل برومايد، به خاطر آسيب هايي كه محيط زيست مي زنند به تدريج منسوخ شده. انتخاب دقيق زمين و استفاده از نهال هاي سالم مي تواند جلوي بسياري از روش هاي پر هزينه را بگيرد.
مخلوط كلروپيكرين/ متيل برومايد و سم متام سديم بيشترين سموم استفاده شده عليه ورتيسيليوم براي تدخين خاك هستند.
نحوه استفاده از متيل برومايد در بخش كنترل قارچ Armillaria آمده است.
راه ديگر مبارزه استفاده از ارقام مقاوم است. واریته Ascalano اگرچه يك واريته مقاوم نيست ولي متحمل محسوب مي شود.
بسیاری از گياهان زراعي نظير پنبه ( كه يك ميزبان مطلوب است و اينوكولوم قارچ در مزارع پنبه به سرعت افزايش مي يابد ) ، خانواده كدوئيان، فلفل، پسته، هسته داران، گوجه فرنگي و گياهان زينتي مثل پيچ امين الدوله، ياس بنفش، ماگنوليا، درخت پر، درخت لاله و درختاني مثل افرا، نارون، اقاقيا، زبان گنجشك، درخت عرعر، سنجد و انجير به ورتيسيليوم حساسند.
از گياهان مقاوم مي توان بسياري از بازدانگان مثل سرو، ژنكيو، نراد، سروكوهي، نوئل، سرخدار، تمام تك لپه اي ها مثل خرما، برخي از دولپه اي ها ( سيب، گلابي، به، زالزالك، شاه بلوط، بلوط، مركبات، توت، گردو، چنار، تبريزي، نمدار، بيد ) را نام برد.
اقدامات زراعي مثل استفاده از كودها، مديريت صحيح آبياري و كنترل علفهاي هرزكم و بيش در کنترل پژمردگي ورتيسيليومي موفق بوده اند. هدف اكثر آنها افزايش قدرت گياه براي جلوگيري از بروز علائم بيماري است. البته هيچكدام از آنها باعث معالجه بيماري و حذف آن از درخت نمي شوند.


2) پوسیدگی آرمیلاریایی ریشه زیتون : Armillaria Root Rot

عامل بيماري : Armillaria mellea
رده بندي عامل بيماري: Basidiomycota , Basidiomycets , Agaricales , Tricholomataceae
علائم :
اين قارچ که به قارچ عسلی (Honey fungus) هم معروف است به ريشه ها حمله مي كند. ريشه هايي كه توسط آرمیلاریا آلوده شده اند، داراي صفحات بادبزني شكل به رنگ سفيد مايل به زرد بين پوست و چوب خود هستند. گاهي اوقات ريزومرف هايي به رنگ قهوه اي تيره تا سياه در سطح ريشه ها قابل مشاهده اند.( ریزومرف ها شامل مجموعه ای از ریسه ها هستند. یک تا سه میلیمتر قطر دارند و به عنوان عامل بقای قارچ ازفصلی به فصل دیگر و در شرایط نامناسب مثل خشکی و آتش عمل می کنند. در ضمن می توانند در ریشه های گیاهان میزبان نفوذ کرده و آنها را آلوده کنند. ) قارچ آرميلاريا گاهي به زيتون حمله مي كند و در برخي اوقات باعث مرگ درخت مي شود.
علائم هوایی مشابه علائم ایجاد شده در اثر سایر بیماری های ریشه است مثل کاهش رشد، کوچکی و زرد شدن برگها، خشکیدگی شاخه ها و ضعف عمومی درخت.
در بعضي از گياهان، كلاهك هاي قارچ در پايه درختان آلوده به آرميلاريا، در طول پاييزهايي كه هوا سرد و باراني است، ديده مي شوند. ولي چنين موردي به ندرت در درختان زيتون مشاهده شده است.
شرح بيماري :
قارچ به صورت میسلیوم یا ریزومرف در درختان آلوده یا در ریشه های در حال فساد زندگی می کند. روش اصلی انتقال آن از درختی به درخت دیگر به وسیله ریزومرف ها یا تماس مستقیم ریشه ها است. اسپورهایی که از کلاهک های قارچ بوجود می آیند، عمدتا ابتدا بر کنده های مرده یا مواد چوبی رشد می کنند و سپس با تولید ریزومرف به ریشه های زنده ( به طور مستقیم یا از راه زخم ) حمله می کنند.
مبارزه:
- جمع آوری کنده ها و ریشه های درختان قطع شده تا قارچ آنها را آلوده نکند و اینوکولوم افزایش نیابد.
- عدم کشت در زمین های آلوده
- گاهی اوقات خندقی دور تا دور درختان آلوده حفر می کنند تا مانع از رشد ریزومرف ها به طرف درختان سالم شود.
ـ تدخین خاک با استفاده از مواد شیمیایی:
برای تدخین از متیل بروماید استفاده می کنیم. خاک باید رطوبت کمی داشته باشد و درجه حرارت متوسط آن بیش از ۱۰ درجه باشد. میزان مصرف متیل بروماید بستگی به نوع خاک دارد و بین ۴۰۰ـ۲۰۰ کیلو در هکتار متغیر است. در خاکهای رسی بیشتر و در خاکهای شنی کمتر مصرف میشود. اگر بخواهیم فقط محل درخت آلوده را ضدعفونی کنیم، ۲۵۰ گرم سم برای هر محل درخت به قطر سه متر، کافی خواهد بود.
قبل از مبارزه شيميايي، تمام درختان و كنده هاي آلوده و در صورت امكان تمام ريشه هايي كه بيش از 2.5 سانتيمتر قطر دارند را خارج كنيد. درختان به ظاهر سالمي كه در نزديكي درختان آلوده قرار دارند نيزاغلب بيمارند. اين درختان را نيز از بين ببريد و محدوده آلوده را با استفاده از سموم تدخيني ضدعفوني كنيد. درختان، كنده ها و ريشه هاي خارج شده را بايد سوزاند و يا در جايي نگه داشت كه آبهاي جاري شده از بارندگي، از آنجا به زمين هاي زراعي جاري نمي شوند.
براي خشك نگه داشتن خاك در طول تابستان از گياهان پوششي مثل سودان گراس يا آفتابگردان استفاده كنيد.هرچه خاك خشك تر باشد، سم ( متيل برومايد ) بيشتر درون آن نفوذ خواهد كرد. بعد از خشك شدن زمين آن را شخم عميق بزنيد. اگر خاك خيلي نرم و پودري است، بعد از اولين بارندگي شخم زدن و تدخين را انجام دهيد. شخم زمين هاي رسي باعث بوجود آمدن كلوخ هايي در سطح آن مي شود. افزايش دوز سم باعث افزايش نفوذ آن در خاك مي شود ولي اين مساله در خاكهاي مرطوب چندان صحيح نيست، به ويژه در خاكهايي كه رس زيادي دارند. متیل بروماید را تا عمق ۷۵ـ ۴۵ سانتیمتری به وسیله چیزل در خاک تزریق کنید و خاک را با پوشش ضدگاز بپوشانید. پوشش روي زمين را حداقل تا دو هفته برنداريد و خاک را تا يك ماه قبل از كشت هوا دهيد. زمان تدخين خاك مي تواند از اواخر تابستان تا اويل پاييز باشد.
نكته :
به ندرت مي توان قارچ را ريشه كن كرد، مگر در نواحي محدود. اگر خاك خيس است و تا اعماقي كه ريشه ها رشد مي كنند، داراي لايه هاي رسي است، تدخين كردن زياد موفق نيست. بهترين ريشه كني در خاكهايي كم عمق با عمق كمتر از 1.5 متر صورت مي گيرد.


3 ) پوسيدگي هاي فيتوفترايي ريشه و طوقه زيتون : Phytophthora Root And Crown Rot

عامل بيماري :
گونه هاي مختلفي از فيتوفترا به زيتون حمله مي كنند كه از نقاط مختلف گزارش شده اند. در استراليا Ph . cinnamomi در كاليفرنيا Ph . citricola و Ph .dreschleri به عنوان عوامل اصلي پوسيدگي ريشه و

ادامه نوشته

قارچ

 قارچ

بيولوژي :
قارچ درون لكه هاي موجود در برگهايي كه روي درخت باقي مانده اند، زمستان گذراني مي كند.كنيدي هايي كه در برگهاي ريخته شده تشكيل مي شوند، نقش بسيار كمي در گسترش بيماري دارند. ايجاد آلودگي رابطه نزديكي با بارندگي دارد و بيشتر آلودگي ها در طول زمستان ايجاد مي شوند. دماهاي بالا جوانه زدن و رشد اسپورها را محدود مي كند. به همين دليل بيماري در طول تابستان هاي گرم و خشك غيرفعال است. در مناطقي كه تابستان خشك و زمستان هاي ملايم دارند، دوره مناسب بيماري پاييز و زمستان ، و درنواحي كه زمستان سردتر است، بهار و اوايل تابستان مي باشد.
آلودگي هايي كه در فصل اخير ايجاد شده اند، مي توانند در فصل بعدي آشكار شوند چون قارچ مي تواند در شرايط نامناسب به صورت نهان (Latent) باقي بماند. در شرايط مناسب، دوره نهفته بيماري (Incubation Period) حدود دو هفته است.
اپيدميولوژي :
شرايط مناسب براي توسعه بيماري عبارتند از : يك تا دو روز رطوبت نسبي بالا ( نزديك به اشباع )، دامنه دمايي گسترده ولي اپتيمم بين 21- 18 درجه . تابستان هاي گرم و خشكيهای طولاني مدت از عوامل محدود كننده بيماري اند.
مبارزه :
رطوبت و سايه اندازي كنوپي را كاهش دهيد. با هرس عبور هوا را در شاخ و برگ افزايش دهيد اين كار در باغهاي متركم و نهالستان ها اهميت دارد.
همانطور كه در بخش مبارزه با گره زيتون گفته شد، عليه اين بيماري از سموم مسي استفاده مي شود كه معمولا يكبار سمپاشي در سال، در اواخر پاييز، قبل از شروع بارندگي هاي زمستانه كافي خواهد بود

۵) سرکوسپوريوز زيتون: Cercosporiose Of Olive
عامل بيماری : Mycocentrospora cladosporioides
رده بندی عامل : Deuteromycota , Deuteromycetes , Hyphales
علائم و شرح بيماری:
قارچ داراي اسكلروت هايي به رنگ قهوه اي مايل به سبز، دايره اي يا تا حدودي سيلندري شكل است. كنيدي ها سبز زيتوني و كمي خميده هستند و 6-2 عدد ديواره عرضي دارند. اين قارچ باعث بوجود آمدن لكه برگي هاي خفيفي در زيتون مي شود. علائم به شكل لكه هاي خاكستري تا سربي رنگي است كه در سطح زيرين برگ وجود دارند و بعدا كاملا سياه رنگ مي شوند. سطح بالايي برگها كلروزه يا زرد شده، برگهاي مسن تر شاخه هاي خارجي تاج درخت، به ويژه در طول بهار و تابستان، مي ريزند.
بيولوژي:
اسكلروت ها عمل بقاي قارچ هستند و ميسليوم هاي جديد از آنها بوجود آمده، در سطح زيرين برگ رشد مي كنند. البته گاهي قارچ روي ميوه ها توليد كنيدي و كنيديو فر مي كند.
اپيدميولوژي :
اطلاعات كمي درباره نحوه پخش اين بيماري در دسترس است. باران نقش مهمي در انتقال كنيدي ها از برگهاي آلوده به برگهاي سالم دارد. در ضمن باد هم مي تواند كنيدي ها را از برگهاي افتاده در كف باغ به ساير برگها منتقل كند. آلودگي هاي اوليه در پاييز، بعد از اولين بارندگي، از اسكلروت ها بوجود مي آيند.

۶)آنتراکنوز زیتون : Olive Anthracnose
عامل بیماری : Glomerella cingulata که آنامورف آن قارچ Colletotrichum gloeosporioides می باشد.اخیرآ قارچ دیگری به نام C.acutatum در میوه های پوسیده پیدا شده است.

رده بندی عامل بیماری :
قارچ Glomerella در ویرایش چهارم کتاب قارچ شناسی الکسوپولوس همراه با جنس های Polystigma و Phyllachora در راسته Phyllachorales از آسکومیست ها قرار می گیرد و خانواده ای برای آن تعیین نشده است ولی در سایر رده بندی ها این قارچ در خانواده Phyllachoraceae از راسته Polystigmatales از آسکومیست ها قرار داده شده است.
شرح بيماري :
اين بيماري براي اولين بار از پرتغال گزارش شد.در سطح ميوه ميتوان با چشم غير مسلح جوش هايي را ديد كه توده هاي اسپور روي آنها درون آسروول قرار گرفته است.
فرورفتگي هاي كوچكي در سطح ميوه ها بوجود مي آيد كه با آسروول ها پوشيده مي شوند. اين فرو رفتگي ها ابتدا به رنگ آجري مايل به كرم هستند كه در نهايت به رنگ قهوه اي در مي آيند. اندازه اين فرورفتگي ها به تدريج در ميوه افزايش پيدا مي كند و سرانجام تقريبا تمام سطح ميوه را مي گيرد و باعث چروكيدگي و پژمردگي آن مي شود.در شرایط مرطوب توده های مخاطی نارنجی رنگی از اسپورها در سطح میوه بوجود می آید. برگهاي نزديك ميوه ازبين مي روند ولي برگهاي انتهاي شاخه به صورت دسته اي در مي آيند ( يعني برگها از يك نقطه يا از نقاط نزديك به هم روييده اند ) . روي اين برگها نقاط قهوه اي رنگي ( كه در ابتدا زرد رنگند ) ديده مي شود كه با يك هاله تيره احاطه شده است. اين برگها در طول پيچ مي خورند و به شكل ناودان ( جوي ) درمي آيند.
بيولوژي :
آلودگي هاي اوليه در اثر اسپورهاي توليد شده در آسروول هاي روي ميوه ، برگها و يا شاخه هاي جوان بوجود مي آيد. علائم پوسیدگی هایی که در مراحل اولیه تشکیل میوه بوجود می آیند، ممکن است در زمان رسیدگی میوه ها ظاهر شود. این قارچ می تواند میوه را در تمام مراحل رشد آلوده کند. آسیب های ایجاد شده در اثر ضربه، برداشت نامناسب، استرس های مختلف، سوختگی های ناشی از آفتاب و سمپاشی، رسیدگی بیش از حد یا انبار شدن طولانی مدت، آلودگی را راحت تر می سازند. دوره بحراني حمله بيماري زماني است كه رنگ ميوه ها در حال تغيير است و شرايط محيطي مناسب وجود دارد . شيوع بيماري ممكن است با افزايش حمله مگس زيتون Dacus oleae با نام انگلیسی Olive Fly تشدید شود.
اپيدميولوژي :
بهترين شرايط براي توسعه قارچ دماي 25 درجه سانتيگراد و حداقل رطوبت نسبي مورد نياز آن 92 درصد است. جوش هايي كه در سطح نواحي آلوده بوجود مي آيند، از كنيدي هايي تشكيل شده اند كه در يك ماده ژله مانند گرانوله ( دانه دانه ) قرار دارد. اين جوش ها در آب باران حل مي شوند و در طول درخت پخش مي گردند و يا باد و باران ، هر دو ، كنيدي ها را از درختي به درخت ديگر انتقال مي دهند.
مبارزه :
مبارزه بيشتر به روش شيميايي صورت مي گيرد ، با استفاده از سموم مسي يا قارچكش هاي آلي . سمپاشي را بايد قبل از آغاز بارندگي هاي پاييزه انجام داد.
آنتراکنوز زیتون و لکه طاووسی را می توان با سموم زیر کنترل کرد:
ـ هیدروکسید مس ( مثل Kocide 500 WP که خاصیت قارچکشی دارد ) و اکسی کلرید مس ( مانند Cuprox 500 WP که خاصیت قارچکشی و باکتری کشی دارد ) .
در ضمن بايد از كلتيوارهايي استفاده كرد كه حساسيت كمتري دارند و ميوه هاشان ديرتر مي رسد. هرس مناسب ساليانه باعث كاهش اينوكولوم و بهبود گردش هوا در درخت مي گردد.

۷) سایر بیماری های قارچی :
ـ شانکر Diplodia : در برخی مناطق گزارش شده است که البته خسارت آن کم است و باعث آسيب مستقيم به درخت نمی شود ولی ميتواند باعث تشديد خسارت های ناشی از غدد باکتريايی شود. در حال حاضر مبارزه ای عليه آن صورت نمی گيرد.
ـ پوسیدگی ریشه :علاوه بر قارچ هایی که قبلا به عنوان عامل پوسیدگی ریشه ذکر کردیم، قارچ های دیگری مثل Rhizoctonia ، Pythium و Rosellinia necatrix هم می توانند به ریشه زیتون حمله کنند.
ـ زوال شاخه ها ( Shoot Dieback ) :
Tip Dieback و مرگ شاخه ها به طورغیر مستقیم، می تواند ناشی از پوسیدگی ریشه باشد . با این وجود، این علائم در درختانی که هیچ مشکل واضحی در سیستم ریشه ای ندارند هم دیده شده است. در شاخه های جوان، قارچ Botrytis به عنوان عامل مرگ نوک شاخه ها شناخته شده است ولی در درختان مسن هیچ ارگانیزمی در این رابطه کشف نشده است.
ـ قارچ های عامل پوسیدگی میوه :
Alternaria , Cladosporium و Ulocladium نیز به عنوان عوامل پوسیدگی میوه از بسیاری از کلتیوارها گزارش شده اند. این قارچ ها می توانند هم به عنوان عوامل اولیه و هم به عنوان عوامل ثانویه پوسیدگی به میوه ها حمله کنند. برخی از پوسیدگی های ایجاد شده مثل پوسیدگی نوک میوه که در کلتیوار Sevillano دیده می شود، می تواند در اثر استرس های رطوبتی، مصرف زیاده از حد کودهای ازته و یا متعادل نبودن میزان بر و کلسیم خاک باشد.
در اسپانیا هم عارضه ای که " خشکیدگی نوک میوه Apical Fruit Desiccation" یا " پوسیدگی راسی Apical Rot " نامیده می شود، در اثر تغییرات ناگهانی در دما و رطوبت که باعث دی هیدراتاسیون موضعی در میوه زیتون، به ویژه در نوک آن، می شود، بوجود می آید.
قارچ های دیگری نیز مثل Capnodium ( عامل ایجاد فوماژین در میوه ها ) ، Phoma و Macrophoma از درختان زیتون گزارش شده اند.

۸) بیماری هایی با عوامل ناشناخته :
ـ لکه های سفید روی برگها : White Spots On Leaves
در بسیاری از واریته ها دیده می شود ( Hardy Mammoth , Manzanillo , Jumbo , Paragon ) .
لایه اپیدرمی از بقیه سلول ها فاصله می گیرد و این امر باعث سفید شدن رنگ سطح برگ می شود. این عارضه فقط در درختان جوان دیده شده است.
ـ لکه دار شدن و رگه رگه شدن: Spotting And Flecking
لکه هایی که ناشی از مرگ و فرو رفتن بافتها هستند در دو طرف برگ دیده می شوند. این عارضه بیشتر در گیاهان جوان واریته Barnea ، به ویژه در برگهای مسن، دیده شده است. این عارضه احتمالآ در اثر استرس بوجود می آید.
ـ پیچ خوردگی برگ : Leaf Distortion
برگها زبر شده و تقریبآ به شکل داس در می آیند. این برگها معمولآروی شاخه های جوان دیده می شوند و در کل برگهای شاخه این عارضه دیده می شود. اگر این شاخه ها را قطع کنیم، بخشهای پائینی رشد طبیعی خود را از سر می گیرند. این عارضه اولین بار در واریته های Frantoio , Picual و Barnea که یک تا دو ساله بودند دیده شد. تصور می شد که این عارضه در اثر کنه جوانه زیتون ( Olive Bud Mite ) بوجود می آید ولی هیچ کنه ای در گیاهان آلوده دیده نشد. سپس احتمال ویروسی بودن این بیماری مطرح شد ولی تا کنون ویروسی روی درخت کشف نشده است. به غیر از استرالیا، عوارض مشابهی هم از کالیفرنیا، ایتالیا، پرتغال و شیلی گزارش شده است که عارضه داسی شدن برگ ( Sickle Leaf Disorder ) نامیده می شود. این عارضه توسط ارگانیزمی که از طریق پیوند قابل انتقال است، بوجود می آید و احتمالآ یک ارگانیزم ویروس مانند می باشد که میوه ها را آلوده نمی کند. در ضمن برخی این عارضه را ناشی از کمبود بر و تغذیه حشرات می دانند.
ـ مرگ ساقه ها : Stem Death
در بسیاری از واریته ها دیده می شود . معمولآ در نهالهای زیر دو سال، چندین سانتیمتر از بافتهای ساقه اصلی، تقریبآ به فاصله ۱۲-۸ سانت از سطح زمین، از بین می روند.بدین ترتیب بافتهای بالای منطقه آلوده می میرند ولی بخشهای زیرین به رشد خود ادامه می دهند. اگر ساقه اصلی را درست از زیر منطقه مرده قطع کنیم، گیاه از پایه تولید ساقه های دیگری خواهد کرد و به رشد خود ادامه خواهد داد. Botryosphaeria تنها قارچی است که تا به حال از منطقه مرده گزارش شده است ولی این قارچ به احتمال زیاد یک عامل پوسیدگی ثانویه است.در ضمن باکتری های مختلفی از این ناحیه جدا شده اند ولی هیچ کدام عامل بیماری نبودند و به عنوان عواملی که بعدآ بافتهای مرده را آلوده کرده اند، شناخته شدند. قارچ های رایزوکتونیا، فیتوفترا و پیتیوم نیز از ریشه یرخی از درختان آلوده جدا سازی شدند ولی غیرمتحمل است که پاتوژن های ریشه بتوانند، در فاصله ای بالاتر از سطح خاک، به ساقه آسیب برسانند. سرمازدگی هم به عنوان یک عامل در نظر گرفته شده است ولی برخی از نمونه ها در منطقه ای نبودند که در معرض سرمازدگی قرار گرفته باشند.
ـ عفونت های پیوندی : Graft Infection
چندین قارچ و باکتری از پیوندهای آلوده جداسازی شده اند که باعث ازبین رفتن پیوندک و مرگ بافتهای

ادامه نوشته

بیماری آتشک

بیماری آتشک

آتشک از قديمی ترين بيماری های باکتريائی است که عامل آن باکتری Erwinia Amylovora می باشد و ميتواند بيش از 75 نوع درخت و بوته از خانواده Rosacea را مورد حمله قرار دهد . بيماری در درختان سيب و گلابی بيشتر مخرب است .
باکتری عامل بيماری در شانکر های نسبتاً فرو رفته زمستان گذرانی کرده و در بهار، زمانی که دمای محيط مساعد باشد و باران های مکرری روی دهد باکتری شروع به فعاليت کرده و به سرعت زياد شده و با کمک حشرات ، باران و باد پراکنده می شود .
اين بيماری بيش از 200 سال است که در آمريکای شمالی شناخته شده ولی کنترل آن بعلت ناشناخته بودن عامل بيماری مشکل بوده است . متاسفانه در حال حاضر هم که عامل بيماری مشخص است به دلايل مشروحه زير کنترل بيماری مشکل تر شده است.
1- سابقاً در هر هکتار 250 تا 500 درخت کاشته میشد در حاليکه امروزه جهت افزايش محصول 1250 تا 2500 درخت در هکتار کاشته میشود و برای انجام اين امر لزوماً درختانی از واريته هائی که قد و قواره مناسب دارند انتخاب می شود که اکثراً در مقابل بيماری حساس هستند .
2- تقاضای بازار خريد و داشتن محصولاتی بظاهر مطلوب باغداران را تشويق ميکند که به کاشت واريته های جديدی اقدام کنند که متاسفانه اکثراً در مقابل بيماری آتشک حساس هستند .
3- داشتن درختان زياد و محصول بيشتر در واحد سطح احتمالاً موجب نقصان مکانيزم های فيزيولوژيکی طبيعی در دفاع از بيماري ها می گردد .
شرايط شيوع بيماری
نظر به اينکه بيماری آتشک در درختانی که رشد زياد دارند شديدتر است لذا بايد در کود دهی (مخصوصاً کودهای ازوته ) توجه بيشتری مبذول گردد . کوددهی نبايد تابع برنامه ساليانه باشد بلکه بايد ديد درخت کی و چه مقدار کود احتياج دارد . درختان سيب نبايد بيش از 25 تا 30 سانتيمتر و درختان گلابی بيش از 15 تا 20سانتيمتر رشد سر شاخه داشته باشند . تجربه نشان داده است که در خاک های سنگين و کمتر آبکش ، درختان حساسيت بيشتری برای بيماری دارند و دليل اين امر ميزان زياد ازت و همچنين آب ذخيره شده در خاک می باشد که موجب رشد زياد درخت ميگردد . ميزان ازت در برگ های درختان سيب و گلابی حداکثر 2 تا 2.4 درصد توصيه شده است .
حساسيت به بيماری آتشک در خاک های اسيدی که قاعدتاً کلسيم و منيزيوم کمتری دارند بيشتر است . نگهداری سطح زيرين خاک با پ هاش حدود 6 و سطح فوقانی خاک با پ هاش 6.5 تا 7 توصيه شده است . نقصان پتاسيم خاک هم موجب حساسيت است و ميزان آن 1.35 تا 1.80 درصد توصيه می شود .
شرايط ديگر شيوع بيماری داشتن رطوبت نسبتاً زياد و باران های مکرر ، دمای 21 تا 27 درجه سانتيگراد ، طولانی بودن دوره گل در شرايط سرد و رطوبی فصل بهار ونيز حضور باکتری در شانکر ها می باشد .
علائم بيماری
در اوايل بهار ، حدود دو هفته قبل از باز شدن گل ها ، گلبرگ ها آب سوخته ، قهوه ای رنگ و سپس سياه می شوند و روی درخت باقی می مانند . شاخه های کوچک پژمرده و سياه رنگ شده و بعضاً با 180 درجه خميدگی عصائی شکل می شوند . روی بعضی از شاخه های قديمی که از طريق گل ها و شاخه های کوچک آلوده می شوند شانکر های چروکيده و بعضاً فرو رفته تشکيل می شود که ممکن است شکاف برداشته و چوب زيرين نمايان گردد . مايع کرم رنگی که حامل ميليون ها باکتری می باشد از شانکرها خارج می شود و در شرايط رطوبی بطرف پائين روی تنه و شاخه ها سرازير می شود . حشرات با اين ترشحات آلوده شده و هر کدام با بيش از يکصد هزار باکتری موجب آلودگی گل ها می شود .
علائم بيماری روی ميوه بستگی به زمان آلودگی دارد. اگر آلودگی زودتر اتفاق بيافتد ، ميوه کوچک مانده و تغيير رنگ ميدهد و به حالت چروکيده روی درخت باقی می ماند . در صورتيکه ديرتر آلوده شود به اندازه ميوه نارس چروکيده نشده و تغيير رنگ نمی دهد .ميوه های آلوده که با تگرگ يا حشرات آسيب ديده اند به رنگ های قرمز ، قهوه ای يا سياه در می آيند . از ميوه های آلوده ممکن است قطرات مايع زرد رنگ باکتری خارج شود .
چرخه بيماری
زمانی که شرايط محيط مساعد شد باکتری در شانکر که از سال گذشته در آن زمستان گذرانی کرده است بسرعت با تقسيم سلولی تکثير يافته و مايع کرم رنگ، شيرين و چسبنده ای به نام Bacterial Ooze توليد می کند . حشرات باکتری را به گل ها ، برگ ها وشاخه های تازه منتقل می کنند . در بهار و در دمای مساعد بين 18 تا 30 درجه سانتيگراد مدت زمان بين آلودگی و ظهور بيماری حدود 5 روز است . در شاخه های جديد آلودگی بسرعت در حدود روزانه 15 سانتيمتر پيشرفت می کند . باکتری از طريق شاخه های جديد بشاخه های قطورتر و تنه اصلی ميرسد و در آنجا با تشکيل شانکر ها زمستان گذرانی می کند تا سال بعد چرخه بيماری را آغاز کند .
حشرات از قبيل زنبور ، مورچه ، حشرات پردار ، شته و سوسک به اين ترشحات جلب شده و باکتری را به گل های باز شده منتقل می کند . اين عمل با کمک باد و باران تشديد می شود . باکتری در گل هاتکثير يافته و بسرعت بطرف ساقه حرکت می کند و در زمان کوتاهی تمامی گل ها ، برگ ها و ميوه ها در محل آلودگی ميميرند . شاخه های جوان نيز از طريق منافذ برگ ها و زخم ها ، آلوده و سياه رنگ شده و می ميرند . قابل توجه است که تنها يک شانکر فعال ميتواند ميليون ها باکتری توليد کرده و تمامی باغ را آلوده نمايند .
مبارزه
1 ــ هرس
نظر به اينکه باکتری در شانکر ها زمستان گذرانی می کند لذا حذف آنها از شدت بيماری در سال بعد جلوگيری می کند . بهتر است هرس در زمستان انجام شود چون زمانيکه برگ ها روی درخت باشند بعضی از شانکر ها قابل رويت نخواهند بود . در بهار يا اوايل تابستان هرس نبايد انجام شود زيرا ممکن است موجب سرايت بيماری به قسمت های سالم درخت گردد . شاخه های آلوده 15 سانتيمتر پائين تر از ناحيه سياه شده حذف شود . هرس شاخه های کوچک ممکن است اواخر تابستان انجام شود ولی حذف شاخه های قطور بايد در اواخر زمستان انجام شود زيرا حذف آنها در آن زمان ممکن است موجب رويش جديد باشد .
هرس بايد در هوای خشک انجام شود و هرس در فصل رويش حداقل 30 سانتيمتر پائين تر از قسمت آلوده که تغيير رنگ يافته است بعمل آيد و در صورتيکه فقط چند درخت آلوده وجود داشته باشدممکن است باحذف قسمت های آلوده بطور دقيق ، از اشاعه بيماری به ساير درختان جلوگيری شود . برای جلوگيری از بيماری و شيوع آن لازم است درختان همه روزه مورد بازرسی قرار گيرد و قسمت های آلوده حذف شود.
وسايل هرس در فاصله هر برش بايد با محلول 10% مايع سفيد کننده ضد عفونی شود . در صورتيکه در تنه درختان آلوده ، هرس امکان نداشته باشد ، بايد شانکر از 2.5 سانتيمتر ازطرفين زخم و 7 سانتيمتر از بالا و پائين آن با چاقوی تيز تا رسيدن به نسج سالم برداشته شود و با رنگ بوردو پر شود .
2 ــ مبارزه شيميائی
ــ سمپاشی با ترکيب بوردو ( 100ــ 0.75 ــ 0.25 ) شامل 1% روغن قبل از باز شدن شکوفه ها توصيه می شود .
Professor of Plant Pathology , The Pensylvania State University ,U.S.A. , 12 May 1999

ادامه نوشته

سر خشکیدگی درختان مرکبات (ناتراسیا) Citrus dieback

سر خشکیدگی درختان مرکبات (ناتراسیا) Citrus dieback

در ایران علاوه بر مرکبات به سایر درختان منجمله بادام، زردآلو، گیلاس، اوکالپتوس و … پسته، انار، توت، حمله می کند. ولی بیماری در همه گیاهان اهمیت ندارد، بیماری در خوزستان وسایر مناطق گرمسیری اهمیت دارد در فارس گاهی روی سیب نیز دیده شده است. در شهرستان جهرم به شدت درخت توت را مورد حمله قرار میدهد (مهندس ایازپور). عامل بیماری قارچ Nattrassia mangiferae است قارچ بیشتر از محلهای آفتاب سوخته و قسمتهایی از درخت که در معرض آفتاب وگرمای شدید است وارد میشود. علائم به صورت ورقهورقه شدن پوست که زیر آن پودر سیاه رنگ (آرترو کنیدیم ) قارچ است دیده میشود، قارچ پیکنیدیم نیز تولید کرده که در بافت گیاه تشکیل شده و اهمیت چندانی ندارد، معمولاً قارچ در دمای زیر 30 درجه سانتیگراد خسارت نمیزند.


کنترل شیمیائی :

اکسی کلرور مس (کوپراویت ) WP35% به میزان 5 در هزار

توصیه:

1- تقویت درختان بخصوص در مقابل تنشهای آبی وآفتاب سوختگی

2- حذف شاخههای آلوده

3- در صورت امکان اجتناب از کشت ارقام پرتقال، لیمو، نارنگی گریپفروت و نارنج که حساسیت بیشتری دارد.

4- بهداشت باغ (خروج چوبهای آلوده )

بیماری مرگ گیاهچه مرکبات Citrus Damping off of seedlings

خسارت وشدت بیماری مرگ گیاهچه بیشتر در خزانه و نهالستانهاست. این بیماری وقتی در خزانه حرارت ورطوبت خاک زیاد باشد وحرارت برای قارچ عامل بیماری مناسب است خسارت شدید میشود. دو نوع از این بیماری تشخیص داده شده است یکی قبل از بیرون آمدن گیاهچه ودیگری پس از ظهور گیاهچه. قارچ عامل Rhizoctonia solani که عامل اصلی مرگ گیاهچه است همچنین قارچهای پیتیوم و فایتوفتورا نیز اگر درجة حرارت ورطوبت زیاد باشد به گیاه حمله میکند. بر اساس تحقیقات مهندس ایازپور در جهرم جنس پونسیروس نسبت به بیماری مقاوم و هیبریدهای آن حساس میباشد.



کنترل بیماری :

1- تهیه خزانه سالم با استفاده از خاک بکر

2- ضد عفونی خاک خزانه با متیل برو ماید و D-D و واپام

گموز مرکبات Citrus gummosis

بیماری گموزGummosis یا پوسیدگی طوقه و ریشه Root-rot درختان مرکبات اولین بار در سال1834 ازآسور گزارش گردیده است. در ایران بیماری اولین بار در سال 1320 گزارش شده و در مناطق شمالی و جنوبی کشور بخصوص خوزستان و فارس وجود دارد.




عامل بیماری در بیشتر مناطق ایران Phytophthora citrophthora و Phytophthora parasitica میباشد. قارچ Phytophthora ازقارچهای کاذب Oomycetes است که فرم جنسی آن بصورت oospore است. قارچ دارای تیپهای متفاوت وهتروتالیک است. اما زمستانگذرانی بوسیله ااسپور وکلامیدسپور میباشد.

علائم بیماری بروی طوقه در ابتدا به صورت لکه کوچک قهوهای ظاهر شده که خیلی نامشخص است وبه تدریج گسترش یافته وجهت پخش آن به طرف بالا است وبه صورت بیضی در میآید وآوندهای آبکش را از بین میبرد. در محل آلودگی مرکبات ترشح صمغ دارد از جمله موارد دیگر مورد حمله ریشه است؛ که اغلب لهیدگی وسیاه شدن ریشه را در پی دارد. در بارندگی شدید میوه نیز بر اثر حمله قارچ دچار آسیب میشود.

کنترل: شامل پیشگیری ومعالجه میباشد.

پیشگیری :

1- انتخاب پایه مقاوم : انواع پرتقال، انواع نارنگی، لیموترش، لیموشیرین، بکرائی و ترنج از جمله ارقام حساس میباشد. نارنج (به تریستیزا حساس) ونارنج پونسیروس تریفولیاتا (به اگزوکورتیس حساس) به بیماری گموز مقاومند.

2- محل پیوندک باید 30-15 سانتیمتر از خاک فاصله داشته باشد.

3- حذف علفهای هرز از دور طوقه

4- خوداری از ایجاد زخم اطراف طوقه

5- جلوگیری از جمع شدن آب دور طوقه درخت

6- ضدعفونی ریشه توسط محلول بردو 3 درهزار

7- خرید نهال سالم از خزانه

8- باید دقت شود در حین پیوندزنی قطراتی از آب یا ذرهای ازخاک باغ بین پایه وپیوندک قرار نگیرد.

9- فواصل بین درختان حفظ شود

10- اگر پوسیدگی بیشتر از نصف دور طوقه را فرا گرفته باشد باید درخت آلوده را قطع کرد.

معالجه:

ابتدا خاک دور طوقه درخت مبتلا را کنار زده واز رسیدن آب به آن جلوگیری به عمل آورد. درخت مبتلا باید جداگانه آبیاری شود. نقطه پوسیده اگر توسعه نداشته باشد ودر مراحل اولیه پیشرفته است با یک چاقوی تیز پوست محل را تراشیده تا به بافت زنده برسیم آنگاه به وسیله محلول یک درصد پرمنگنات پتاسیم و یا مخلوط بردو و یا ارتوساید و کوپراویت به میزان یک در هزار ضدعفونی سطحی میکنیم وپس از دو هفته محل را با چسب باغبانی میپوشانیم.

طرز تهیه محلول بردو یک درصد:

کات کبود یا( سولفات مس) 200 گرم، آهک زنده200 گرم، آب20 لیتر

طرز تهیه محلول بردو برای ضدعفونی ریشهها قبل از کاشت:



کاتکبود 70 گرم، آهک زنده 70 گرم، آب 20 لیتر

لکه سبز مرکبات Citrus greening

بیماری ناشی از باکتریهای سخت کشت Liberobacter asiaticum (عامل لکه سبز آسیایی) و L.africanum (عامل لکه سبز آفریقایی) در مرکبات که نشانههای آن موزائیک در برگها، زردی شاخهها، باقی ماندن لکههای سبز روی میوه و زوال درختان است. باکتریهای مزبور در بافت آبکشی درختان آلوده استقرار دارند و هر یک با گونهای پسیل انتقال مییابند. یکی از پرخسارت ترین بیماریهای مرکبات درجنوب شرقی آسیا، شبه قاره هند، آفریقای جنوبی و شبه جزیره عربستان است.

پســـوروز مرکبات(ویروس پوسهی مرکبات) citrus psorosis virus

به گروهی از بیماریهای ویروسی گفته میشود که از نظر ظاهری کاملاً متفاوت میباشند. ولی یک صفت مشترک در نقوش کردن برگهای تازه روئیده دارند. این نقشها به دو صورت 1- Flecking pattern یا نقش میخی که بصورت خطوط کمرنگ و لکههای روشن بین رگبرگها و موازی با آنها میباشد. 2- Oak leaf pattern یا نقش برگ بلوطی ،لکهها یا خطوط روشن که حاشیه مجموع آنها نقشی مانند برگ بلوط ایجاد میکند. از دیگر علائم پوسته پوسته شدن پوست درخت در ناحیه طوقه، گلدهی خارج فصل،فرورفتگیهای عمودی باریک روی چوب و زیر پوست، تولید صمغ و زوال است که دراغلب نواحی مرکبات خیز به ویژه نواحی خنکتر وجود دارد. برای این ویروس و ویروس لکه حلقوی مرکبات نامهای جنس spirovirus و ophiovirus پیشنهاد شده است.

براثر عواملی چون حمله تریپسها، کنهها، عنکبوت قرمز، دانههای تگرگ یا وزش بادهای شنی به سطح برگها علائمی شبیه پسوروز ایجاد مینمایند.

انتقال پسوروزها:

1- پیوند(بیماری پسوروز بوسیله پیوندک آلوده از درختان بیمار به درختان سالم منتقل میشود.)

2- بذر(چند مورد از بیماری crinkly leaf توسط بذر منتقل شده است)

3- مکانیکی(تنها ابلقی شدن برگها و میوهها و برگ موجی crinkly leafبا عصاره منتقل شده است)

4- پیوند ریشه

5- سس cuscuta

کنترل:

1- انتخاب پیوندک سالم

2- انتخاب نهالها و پیوندکهای جدید

3- تراشیدن پوستهها قبل از توسعه شدید آنها

4- ترموتراپی: سه ماه نگهداری در درجه حرارت c40 به مدت 16 ساعت در روز وc30 به مدت 8 ساعت در شب موجب حذف پسوروز concave gum، in factions variegation، A تریستیزا، vein Enation شده است.

5- از بین بردن درختان آلوده

بیماری فوماژین مرکبات(دودهی مرکبات) citrus sooty mold

بیماری در اثر وجود مواد قندی(عسلک) حاصل از حشرات مکنده بروی مرکبات در نواحی گرم و مرطوب عارض میشود.در طی این شرایط قارچهای ساپروفیت تکثیر و رشد پیدا میکنند. این قارچهای ساپروفیت به هیچوجه حالت انگلی نداشته و در نهایت باعث تجزیه عسلک میشود. بیماری از لحظهای که عسلک حشرات درخت را خیس میکند شروع میشود. معمولا قارچ Capnodium citri روی شاخ و برگ و میوه مرکبات ایجاد کپک میکند.

مبارزه با این بیماری فقط از طریق کنترل حشرات ایجاد کننده عسلک(شتهها و شپشکها) میباشد

تریستیزای مرکبات(بیماری غم) Citruc Tristeza

Trieste به معنی غم و اندوه است. این بیماری اولین بار در اواخر سال 1890 در آفریقای جنوبی مشاهده شده است. در ابتدا تصور میشد که علت ناسازگاری بین پایه و پیوندک است. در ایرن بیماری در سال 1355 در ساری روی نارنگی ساتسوما satsuma مشاهده شده است. تریستیزا به انواع مرکبات حمله میکند. پایههای نارنگی و پرتقال حساسند و پایههای نارنج و لمون بسیار حساسند. روی پایه سلطانی مرکبات، توسرخ، توسبز مرگ ناگهانی ایجاد میکند.
عامل ویروس رشتهای به ابعاد 2000×12 نانومتر از گروه Closterovirus که با شته انتقال مییابد و دارای گسترش جهانی است. علائم تیپیک در درختان پیوند خورده با پایههای حساس بصورت زوال(decline) سریع یا مزمن بروز مینماید. اما در درختان پیوند نخورده زردی ظاهر میشود. در درختان جوان گل دهی به میزان بالایی است. در درختان مسن درخت میوه زیاد و ریزی تولید میکند. ازعلائم دیگر بیماری آبلهای شدن (stem pitting) ساقههای کمتر از یک سال است. بر اثر فعالیت ویروس در بافت آبکش مواد غذایی به ریشه نمیرسد و درخت دچار زوال میشود. در حالتهای شدید باعث زرد شدن برگهای انتهایی و توقف رشد آنها میشود. متداولترین روش تشخیص بیماری تریستیزا روش تست Elisa است.
تنها راه مبارزه و پیشگیری بیماری تهیه پیوندک عاری از ویروس و پیوند آن روی یک پایه مقاوم است. البته باید با ناقلین نیز به شدت مبارزه کرد. ازپایههای مقاوم نارنج poncirus trifoliata و راف لمون است. پایههای متحمل پرتقال، لیمو خارکی، نارنگی کلئوپاترا و ترنج است.

سبزردی ابلق مرکبات Citrus variegated chlorosis

بیماری ناشی از باکتری سخت کشت Xylella fastidiosa در مرکبات که نشانههای آن بطورعمده شبیه کمبود روی است. سبزردی (chlorosis) بیشتر دربرگهای مسن دیده میشود. در محل لکهها ممکن است آسیبهای صمغ آلود درسطح زیرین برگ به وجود آید. از بیماریهای جدید و مهم مرکبات در امریکای جنوبی بشمار میآید.

بلاست مرکبات Citrus blast

بیماری ناشی ازباکتری Pseudomonas syringae pv. Syringae است که در مرکبات ایجاد لکههای نکروتیک در برگها، دمبرگها و میوه مینماید. لکههای تیره رنگ روی میوه black pit نیز نامیده شدهاند. نشانههای بیماری در شاخ و برگ جوان شبیه نشانههای سرمازدگی است.
کنترل: سمپاشی با ترکیب بردو 0.5درصد و اکسی کلرور 1 درهزار. هرس شاخههای آلوده واقدامات قرنطینهای

بیماری آنتراکنوز مرکبات Citrus anthracnose

عبارت آنتراکنوز به معنای شبه زغال Like-coal واولین بار توسط Faber و Dunal در سال 1853 روی انگور گزارش شدهاست. بیماری در سال 1326 توسط اسفندیاری از مناطق شمالی کشور جمعآوری وگزارش شده وسپس در سال 1333 از مناطق جنوب توسط شریف گزارش گردیدهاست.

ادامه نوشته

لکه های سیاه سیب

لکه های سیاه سیب


از لحاظ اقتصادی مهمترین بیماری سیب در شمال شرقی آمریکا ، اروپا،آمریکای جنوبی و آسیا است. اولین بار فریز(Fries) در سوئد در 1819 بیماری را توصیف نمود. این بیماری در مناطقی که آب و هوای نیمه خشک دارند کمتر شایع است ولی در مناطقی که بهار خنک و مرطوبی دارند خسارت بیماری شدید بوده و تابیش از 70% به محصول خسارت می زند و اگر با بیماری مبارزه نشود تا 100% خسارت محصول و میزبان قابل پیش بینی است. اساساً خسارت بیماری به دو صورت دیده می شود. الف) کاهش بازار پسندی میوه ها به سبب وجود لکه های سیاه یا تغییر شکل میوه ها ب)نابودی کامل درخت در 3-2 سال متوالی اپیدمی شدید. بیماری لکه سیاه سیب در استانهای شمالی کشور ؛ آذربایجان شرقی و غربی ، خراسان ، گیلان و مازندران ، تهران ، کرج و دماوند و در خوزستان و بروجرد هر ساله خسارت قابل توجهی به بار می آورد.

علائم :

بیماری لکه سیاه سیب به برگ ،دمبرگ ، شکوفه ، کاسبرگ ،میوه ، دم میوه و گاهی شاخه و فلس و جوانه حمله می کند. در ابتدای بهار قبل از باز شدن شکوفه ها ،اولین جائیکه آلوده می شود کاسبرگهای گل سیب است. کاسبرگها در اثر شدت بیماری در شرایط مساعد محیطی (رطوبت بالا) به رنگ سبز زیتونی درآمده و از این طریق میوه ها و برگهای جوان نیز آلوده می گردند. بارزترین علائم بیماری روی برگها و میوه ها دیده می شود . لکه ها ابتدا در سطح زیرین برگهای جوان مشاهده می شوند و با بازتر شدن برگها هر دو سطح آنها آلوده می گردند. لکه های اولیه، مخملی و به رنگ سبز زیتونی تا قهوه ای و با حاشیه نامشخص می باشند به تدریج حاشیه لکه ها واضح شده و ممکن است چند لکه بهم چسبیده و به رنگ سیاه درآیند . اگر تعداد لکه های روی برگهای جوان زیاد باشد ؛ برگها بدشکل و پیچیده می شوند ( Deformation=Distortion) و معمولاً ریزش (Defoliation) می کنند. روی هر برگ از یک تا چند صد لکه ممکن است وجود داشته باشد. آلودگی دمبرگ موجب ریزش برگ قبل از تکامل آن می گردد که این موجب ضعف شدید درخت و حساس شدن آن در برابر آسیبهای زمستانی می گردد. لکه های روی میوه ها در ابتدا مشابه لکه های روی برگهاست. بعداً قهوه ای ، سیاه و چوب پنبه ای می شوند. آلودگیهای زود هنگام به سبب انهدام و مرگ بافتهای مریستمی اطراف لکه ها و توقف رشد این قسمتها روی میوه و از طرفی رشد قسمتهای سالم روی میوه موجب بد شکلی و پیچ خوردگی میوه می گردند. معمولاً این میوه ها ترک خورده و زود می ریزند. لکه های ریز و آلودگیهای اواخر تابستان و اوایل پائیز معمولاً در شرایط انباری گسترش یافته و در انبار و سرد خانه آشکار می گردند. آلودگی دم میوه موجب ریزش میوه قبل از رسیدن آن می گردد.

عامل بیماری:
قارچ :

Teleomorph: Venturia inaequalis (Venturiaceae-Pleosporales-Loculoascomycetidae)
Anamorph: Spilocaea pomi (Dematiaceae-Moniliales-Hyphomycetidae-Deutromycetes)

قارچ V.inaequalis : دارای پریتس دروغی (Pseudoperithecium) است که در بافت استرومای برگها یا میوه های ریخته شده بر کف باغ زمستانگذرانی می کنند و بصورت منفرد ،قهوه ای تا سیاهرنگ می باشند . در هر پریتس 100-50 آسک بطور مجتمع به شکل استوانه ای با پایه کوتاه که درون هر یک 8 آسکوسپور است دیده می شود. دیواره آسکها دو جداره و نازک است . آسکوسپورها سبز مایل به زرد تا قهوه ای و دو سلولی هستند که سلول بالایی آن کوچکتر و پهن تر از سلول پائینی است (Inaequal = نامساوی ). این قارچ هتروتالیک دو قطبی است لذا آنتریدی روی یک پایه و آسکوگون روی پایه دیگر تشکیل می گردد.
قارچ S. pomi : دارای کنیدیوفورهایی معروف به Annellophore است به سبب آنکه اثر افتادن هر کنیدی روی کنیدیوفور بصورت حلقه ای (Annellide) باقی می ماند کنیدیها زیتونی مایل به زرد و معمولاً یک سلولی و گاهی دو سلولی ، منفرد و تخم مرغی شکل هستند که در انتهای آنلوفورها بوجود می آیند . آنلوفورها قهوه ای رنگ و بدون بند (Septum) یا دارای بند،موج دار و با برجستگیهای زگیل مانند هستند.

چرخه بیماری :

قارچ عامل بیماری غالباً زمستان را بصورت پریتس های دروغی در برگها و میوه های آلوده افتاده در کف باغها طی می کند البته در نواحی ساحلی و معتدل که زمستان ملایمی دارند قارچ بصورت S.Pomi به شکل میسلیوم در شاخسارهای آلوده زمستانگذرانی می کند. پس از آنکه میسلیومهای دو تیپ جنسی مختلف سازگار (Mating Type) نیز با یکدیگر آمیزش پیدا کردند، اجسامی تیره رنگ (پریتس های دروغی ) بین بافتهای برگهای ریخته شده برکف باغ تشکیل می شوند غالب پریتس های دروغی اولیه در خلال چهار هفته بعد از ریزش برگها تشکیل می شوند. رطوبت برای تکامل پریتس دروغی ضرورت دارد. دمای بهینه برای تکامل آسکوگون 0C 18-20 و برای بلوغ آسکوسپورها 18-16 است. رقم سیب و تاریخ خزان برگها در بلوغ و رسیدن آسکوسپورها در بهار تأثیری ندارد. وقتی برگ زمستان گذرانده موجود در کف باغ مرطوب می گردد (بارانهای آخر زمستان و اول بهار)آسکهای رسیده و بالغ با جذب رطوبت از طریق روزنه پرتیس دروغی متورم شده با فشار آسکوسپورها را تخلیه می کنند ، آسکوسپورها همراه با جریان باد در فضا پخش می شوند و عفونت اولیه روی اندامهای تازه روییده ایجاد می گردد. پیش بینی این بیماری در اپیدمی ها بر اساس مؤثر بودن, مایه تلقیح اولیه Primary inoculum یا در واقع آسکوسپورهای تولید شده در پرتیس های دروغی زمستانگذران موجود برگهای کف باغ و جوانه در سطوح گیاهی بر اساس شرایط آب و هوایی صورت می گیرد). وقتی آسکوسپورها روی کاسبرگ ، برگ یا میوه جوان در مجاورت لایه نازکی از رطوبت ، قرار بگیرند جوانه می زنند برای آغاز تندش رطوبت آزاد (رطوبت نسبی بیش از 95 % (ضرورت دارد. زمان لازم برای وقوع آلودگی به دمای محیط و تعداد ساعات خیس شدگی بستگی دارد بطور مثال در دمای0C 2/2 به 48 ساعت خیس شدگی سطح بافت نیاز است تا اسکوسپورها جوانه زده و آلودگی شروع گردد در حالیکه در دمای 0C 6 به 21 ساعت خیس شدگی ، دمای 100C به 14 ساعت خیس شدگی ، دمای 150C به 10 ساعت خیس شدگی ، دمای 0C 26 به حدود 12 ساعت خیس شدگی نیاز است البته در دماهای بالاتر از0C 26 معمولاً بیماری به ندرت اتفاق می افتد(شرایط خنک و مرطوب برای وقوع بیماری لازمست، منحنی Milles 1944). قارچ بعد از نفوذ در کوتیکول منشعب شده و زیر کوتیکول تشکیل استروما می دهد و لکه های بیماری که روی آن ها کنیدیوفورو کنیدی های .pomi S تشکیل می گردد، ظاهر می شوند. لکه ها و کنیدی ها در مرکز لکه ها بسته به رطوبت نسبی و دما بعد از 9 تا 17 روز دیده می شوند . کنیدیها عامل اصلی ایجاد عفونت و بیماری در تابستان هستند که با قطره های باران یا باد روی سطح برگها یا میوه درختان دیگر پخش می گردند. این کنیدیها به شیوه آسکوسپورها جوانه زده و با نفوذ در میزبان لکه های جدید را بوجود می آورند . در خلال فصل رشد بسته به دوره کمون بیماری و نیز حساسیت بافت رقم میزبان چرخه های ثانویه دیگری نیز ممکنست تکرار شود.

کنترل :

1- اقدامات بهداشتی : - جلوگیری از تشکیل پریتس دروغی احتمال بروز همه گیری بیماری را کاهش می دهد برای این منظور شخم زمستانه می تواند با زیر خاک نمودن بقایا بشدت بیماری را کاهش دهد - پاشیدن کودهای نیتروژن دار (اوره) در پائیز روی برگهای ریخته شده در کف باغ باعث تسریع فساد و تجزیه آنها و مانع تشکیل پریتس دروغی می گردد. این عمل بویژه در سالهایی که زمستان ملایم باشد نتیجه بخش است - پاشیدن قارچ کشهایی مثل بنومیل در آخر فصل (قبل از خزان) روی برگهای درخت یا بعد از خزان روی برگهای کف باغ نیز مانع تشکیل پریتس دروغی در پائیز و زمستان می گردد.
2- عملیات زراعی : وقتی جریان هوا در بین تاج درختان به خوبی صورت گیرد به سبب وجود هوا و جریان باد در میان شاخساره ها و خشک شدن شاخساره ها ، شرایط آب و هوایی برای وقوع بیماری نامساعد می گردد. لذا تنظیم فاصلهدرختان هنگام کاشت و هرس مرتب آنها با ایجاد شرایط خشک و نیز فراهم آوری شرایط مناسب برای سمپاشی باعث کاهش بیماری می گردد.
3- ارقام مقام: شامل میخوش اردبیل ،آق پائیزی و بل د بوسکوپ Bell De Boskop- گلدن رد Goloden-Red رد فری Red Free- لیبرتیliberty- پریما Prima-پرسیلاPriscilla ـ سر پرایز Sir Prize-جونا فریJona Free-فری دام Free Dom- مک فریMac Free- موریاMoria- ترنتTrent- نوا Nova – ایزی گروEasygro- نوواماک Novamac- ریشلیوRichelieu-روویلRouville- فلوریدا Florida
4- شیمیایی : در شمال شرق ایالات متحده نزدیک به 50% از کل قارچکشهای مصرفی در باغهای سیب فقط برای کنترل این بیماری بکار می رود. قارچکش ها ی مورد استفاده عبارتند از :کاپتان ، دودین، گروه اتیلن بیس دی تیوکار با ماتها و سموم گوگردی، بنزیمیرازولها و بازدارنده های بیوسنتز در ارگوسترول (;SBI StroleBiosynthesis Inhibitores). امروزه از بنومیل (از بنزیمیدازولها) و دودین به خاطر بروز مقاومت در قارچ عامل بیماری کمتر استفاده می شود . پیش از وقوع آلودگی بایستی بر اساس پیش بینی های هواشناسی (طول زمان رطوبت بالای 90%) با استفاده از قارچکشهای پیشگیری کننده سمپاشی صورت گیرد. بعد از ایجاد عفونت خصوصاً در نواحی نیمه خشک ، باغدار با دانستن زمان وقوع آلودگی با استفاده از قارچکشها می تواند 24 تا 96 ساعت (1-4 روز) پس از شروع عفونت بیماری را مهار کند، (با استفاده از داده های هواشناسی و جدول میلز زمان وقوع عفونت تعیین می گردد). زمان سمپاشی بر اساس مراحل رشد و نمو درخت سیب انجام می شود . سمپاشی اول در مرحله نوک نقره ای Silver Tip (جوانه ها تازه شکفته و نوک برگهای اولیه به رنگ سفید نقره ای نمایان است). انجام می شود و سمپاشهای محافظتی و پیشگیری کننده بعدی در مراحل نوک سبزی Green Tip (اندامهای رو

ادامه نوشته

پوسیدگی فایتوفتور این ساقه و طوقه درختان میوه

پوسیدگی فایتوفتوراین ساقه و طوقه درختان میوه

گونه های جنس Phytophthora در گیاهان مختلف تولید بیماری می کنند یکی از خطرناکترین بیماریها، پوسیدگی ریشه و طوقة درختان میوه است تا کنون بیش از 60 گونه فایتوفتورا شناسایی شده که بیش از 15 گونه از ایران گزارش شده است همة گونه های فاتیوفتورا انگل اختیاری هستند و روی گیاهان مختلف ایجاد بیماری می کنند گسترة میزبانی اغلب گونه ها هم زیاد است. پوسیدگیهای طوقه ، یقه و ریشة درختان سیب عملاً در تمام کشورهای سیب خیز جهان شیوع دارد ولی در گلابی فقط پوسیدگی طوقه گزارش شده است.
علائم بیماری:علائم پوسیدگی ریشه و طوقه در گیاهان مختلف کم و بیش شبیه به هم است بطوریکه غالباً قارچ موجب پوسیدگی ریشه های فرعی و اصلی شده و موجب ایجاد لکه های آبسوخته روی طوقه می شود که این لکه ها بتدریج قهوه ای تا سیاه شده و ممکن است دور تا دور طوقه را فرا بگیرد و گیاه را از پای اندازد هر چند قارچ در ناحیه ریشه و طوقه تولید بیماری می کند اما در شرایط مناسب اسپورهای قارچ بطرف بالا پرتاب شده (باد یا شتک باران ) و باعث آلودگی شاخه ، برگ و میوه می شوند . ترشح صمغ از نواحی طوقه تا ارتفاع نیم متری تنه از علائم بارز بیماری است صمغ ابتدا آبکی و شفاف است و سپس خشک و در نواحی مرطوب و پر باران ، صمغ در اثر بارندگی حل و شسته شده ، سپس پوسیدگی قهوه ای در طوقه و ریشه بوجود می آید.

بیولوژی و رفتار اکولوژیک گونه های عامل پوسیدگی ریشه و طوقه درختان میوه کم و بیش شبیه همدیگر است و به همین دلیل روشهای مبارزه نیز در آنها از اصول مشابهی پیروی می کند در ایران مهمترین درختان میوة میزبان این قارچ عبارتند از مرکبات ، پسته ، سیب ، گردو و بادام . علاوه بر این بیماری از روی درختان انار ، انجیر، زرد آلو، گلابی و آلو نیز گزارش شده است.

نشانه های بیماری اغلب نا مشهود است مگر اینکه لایه های خارجی پوست (پریدرم) را تا نزدیکیهای لایة زاینده بردارند و آوندهای آبکشی نمایان شود بافتهای آوند آبکشی در درختهای بیمار به جای آنکه سفید رنگ باشند نکروزه و به رنگ قهوه ای مایل به قرمز هستند که سرانجام با پوسیدن آنها برنگ قهوه ای تیره در می آیند شانکرهای فعال پوسیدگی طوقه در قسمت داخلی تر آوندهای آبکشی حالت نواری مرمری پیدا می کنند و حاشیة مشخص نواحی سالم و آلودة نکروزی را از یکدیگر جدا می کند. در پوسیدگی طوقه ممکن است بافتهای تنه درخت تا ارتفاع یک متری از سطح زمین نکروزه شود. زخمهایی که در اثر این بیماری در تنه ایجاد می شود به سمت پائین (طوقه) و حتی ریشه توسعه می یابند. پوست قسمتهای آلوده بسیار سخت شده و با دست به سختی شکسته می شود پوست تنه در ناحیه طوقه بصورت ورقه های خشک و بطور عمودی از درخت جدا می گردد. با فساد پوست و آوندهای آبکشی در جریان انتقال شیرة پرورده از قسمت هوایی به ریشه اختلالاتی بروز کرده و ممکن است بطور کلی قطع شود و درخت از پا درآید. علائم بیماری گموز ممکن است روی برگ ، جوانه و شاخه نیز ظاهر شود ، برگها از ناحیة دمبرگ حالت رنگ پریدگی به خود گرفته و زرد می شوند این زردی در رگبرگهای میانی به خوبی قابل تشخیص است برگها پس از مدتی ریزش می کنند و درخت ضعیف می گردد. ضعف درخت از نوک درخت شروع شده و به تدریج به قسمتهای دیگر تنه سرایت می کند (Die Back) در مورد مرکبات : در اثر ترشح قطرات باران (Splashing) اسپورهای قارچ از خاک به روی میوه ها منتقل شده و موجب پوسیدگی قهوه ای میوه (Brown Rot) می گردد که در شرایط انباری غالباً پیشرفت می کند و کل میوه قهوه ای می گردد.

عوامل بیماری : Phytophthora spp.(Pythiaceae-Peronosporales-Oomycetes)

1) پوسیدگی طوقه و ریشة سیب ، گلابی ، انار ،گردو، زردآلو Phytophthora cactorum

2) پوسیدگی طوقه و ریشة گلابی Ph.syringae, Ph.cactorum

3) پوسیدگی طوقه و ریشة انار Ph. cactorum, Ph. citrophthora
4) پوسیدگی طوقه و ریشة انجیر Ph.cryptogea

5) پوسیدگی طوقه و ریشة آلو سیاه Ph.iranica
6) پوسیدگی طوقة پسته =گموز پسته =شیره سیاه پسته Ph. megasperma,
Ph.cryptogea, Ph.dreshcleri , Ph. nicotiana var. parasitica, Ph.citrophthora

ـ پوسیدگی طوقه انار Pomegranate Crown Rot پوسیدگی طوقه انار در بیشتر باغهای انار استان یزد و شیراز و سایر مناطق انار خیز کشور دیده می شود. پوست درخت در محل طوقه ترک می خورد و بافتهای پوست و قسمتی از چوب دچار پوسیدگی خشک می گردد. در بعضی موارد رنگ چوب در محل طوقه تیره می شود شاخه های سمتی که پوست طوقه آنها دچار زوال شده است از رشد باز ایستاده و برگهای آنها زرد می شود. گاهی پوسیدگی در محل طوقه ها متوقف شده و پوست جدید بوجود می آید که معمولاً بر آمده تر از پوست قدیمی بوده و در حاشیه متورم است. پوسیدگیهای پوست طوقه های مبتلا به بیماری بعد از مدتی خشک شده و می ریزند گاهی پوسیدگی به ریشه ها نیز سرایت می کند و در این صورت درخت به سرعت خشک می شود . در اطراف این درختهای خشک شده و یا مبتلا به بیماری گاهی پاجوش می روید، عامل بیماری پوسیدگی طوقه درختان انار تاکنون به طور قطع مشخص نشده است به ندرت از بعضی درختهای مبتلا به بیماری Phytophthora cactorum جدا شده است ولی نقش آن در پوسیدگی طوقه کاملاً به اثبات نرسیده است. مطالعات انجام شده در باغهای انار شیراز و یزد نشان می دهد که سرمای زمستانه و بهاره می تواند باعث این بیماری باشد. عواملی از قبیل آبیاری زیاد و مصرف کودهای ازته مخصوصا اوره باعث می شود که درخت انار به موقع در پاییز به خواب نرود و مدتی بیشتر سبز باقی بماند. در نتیجه این قبیل درختان انار نمی توانند سرمای 10 تا 14 درجه زیر صفر را تحمل کنند و طوقه آنها دچار ترکیدگی و پوسیدگی می شود. شاخه های صدمه دیده از سرما در بهار دیرتر از خواب بیدار شده و کم برگ می باشند. مطالعات انجام شده با هورمون ژیبرلین که باعث ایجاد تأخیر در خزان درخت می شود نشان می دهد که هر قدر خزان درخت انار در پائیز به تعویق بیافتد درصد سرماخوردگی و در نتیجه پوسیدگی طوقه انار افزایش پیدا می کند.
مبارزه:
برای جلوگیری از بروز پوسیدگی طوقه انار اقدامات زیر مؤثر می باشد:

1ـ آبیاری درخت های انار باید به اندازه نیاز و به موقع انجام شود. به طوری که باعث تغییر در فیزیولوژی طبیعی درخت نشده و منجر به طولانی شدن زمان رشد گیاه نگردد همچنین از مصرف زیاد کودهای ازته باید خودداری گردد.

2ـ دور طوقه و تنه درختها تا ارتفاع 50 سانتی متر در اواخر پائیز تا اوایل بهار با گونی یا پلاستیک پوشانده شود.

3ـ از کشت دوم مانند سبزی ، صیفی و جالیز در باغهای انار حتی الامکان باید خودداری شود چرا که معمولاً آبیاری در این باغها تابع زراعت دوم شده و باعث تغییرات فیزیولوژیکی در درخت می گردد و یا پوسیدگی طوقه در اثر Phytophothra را تشدید می کند.

ـ ریشه گرهی انارPomegranate Root Knot

این بیماری در مناطق انارخیز کشور مخصوصا در اصفهان و یزد شیوع دارد. علائم بیماری روی اندامهای هوایی درخت های انار به صورت توقف رشد ، ضعف عمومی ، زردی برگها ، ریزش برگهای انتهایی شاخه ها و خشکیدگی تدریجی سرشاخه تظاهر می کند. روی ریشه های نازک و موی ریشه ها غده های کوچک به اندازه ته سنجاق و گاهی بزرگتر ایجاد می شود که علامت اختصاصی بیماری بوده ودر مواردی که شدت داشته باشد ممکن است موجب زوال تدریجی درخت شود. مطالعات انجام شده نشان می دهد که در باغهای انار استان یزد (شهرستان یزد ، اردکان ، میبد ، مهریز) دو گونه نماتد از جنس Meloidogyne به نامهای M. javanica و M. incognita و در استان اصفهان M. incognita و M. hapla و روی ریشه درخت های انار در استان گیلان M. arenaria وجود دارند و جزء عوامل مولد بیماری ریشه گوهی انار محسوب می شوند

( Meloidogyninae-Heteroderidae-Tylenchoidae-Tylenchina-Tylenchida-Secernenta-Nemata)
مبارزه :
اقدامات زیر در جلوگیری از پیدایش بیماری و کاهش شدت آن موثر است:

1ـ احداث باغ انار در زمینهایی که آلودگی به نماتدهای مولد بیماری نداشته باشد. قبل از احداث باغ جدید انار لازم است خاک زمینهای مورد نظر مورد آزمایش قرار گیرد در صورت آلودگی زمین به نماتد و اجبار در احداث باغ در آن قطعه باید خاک را با فومیگانت هایی مانند متیل بروماید ضدعفونی کرد.

2ـ برای احداث باغ انار (وسایر باغها)توصیه می شود از نهالهای ریشه دار سالم و عاری از نماتود استفاده گردد.

3ـ مبارزه با علفهای هرز: بیشتر علفهای هرز می تواند میزبان نماتود های مولد غده ریشه باشند و از این رو لازم است با آنها در مرحله استقرار مبارزه شود.

4ـ از کاشت درختان انار در خاکهای خیلی سبک و ماسه ای که مستعد آلودگی شدید به نماتد های مولد غده می باشد حتی الامکان باید اجتناب گردد.
ـ پوسیدگی میوه انار

میوه های انار در اواخر فصل روی درخت و در اکثر مواقع پس از برداشت و هنگام نگهداری دچار پوسیدگی می شود. پوست میوه های پوسیده نرم و رنگ آنها شفاف می شود. گوشت دانه های میوه انار پوسیده نیز نرم شده و بسته به نوع قارچ لهیده شده و به رنگ سیاه یاآبی و رنگهای دیگر در می آید. گاهی تمام حفره داخلی میوه انار پر از توده سیاه قارچ می شود. بررسیهای به عمل آمده در ایران نشان می دهد گونه های مختلفی از قارچهای جنس Aspergillus ، Penicillium ، Botrytis ، Rhizopus ، Alternaria و Nematospora می توانند باعث پوسیدگی میوه انار شوند ولی اغلب پوسیدگیهای میوه از نوع پوسیدگی آبی و سیاه در اثر قارچهای به ترتیب پنیسلیوم و آسپرژیلوس می باشد.
عوامل پیدایش پوسیدگی و گندیدگی میوه های انار را می توان به شرح زیر خلاصه کرد:

الف: عوامل محیطی و غیرزنده مانند ترکیدگی میوه ، سوراخ شدن میوه بر اثر خار و شاخه های درخت هنگام وزش باد

ادامه نوشته

پرورش گیاه دیفن باخیا

پرورش گیاه دیفن باخیا
گیاه
دیفن باخیا
Diffenbachia
دیفن باخیا ، Diffenbachia گیاهی است از خانواده آراسه Arasees با تقریبا در حدود 30 گونه و تعداد زیادی واریته های گوناگون .
این گیاهان دائمی همیشه سبز ، بومی آمریکای جنوبی بوده و بخاطر برگهای زیبایش کاشته می شود. و برای گلخانه ها و آپارتمان های شوفاژ دار و یا در مکانهائیکه درجه حرارت زمستان به اندازه کافی باشد مناسب است .
گونه های مختلف این گیاهان تقریبا دارای نیازهای مشابهی از نظر آب و هوا و رطوبت می باشند .
برگها تقریبا بیضی کشیده با نوک تیز و در روی ساقه بطور مارپیچ بوجود می آیند .
رنگ برگها معمولا سبز تیره و دارای نقاط یا لکه های سفید کرم رنگی در دو طرف رگبرگ اصلی می باشند . تقریبا حاشیه برگها سبز است . فاصله برگها نسبتا کم است .
اندازه برگها بر حسب گون متغیر بوده و در بعضی از گونه ها به اندازه های نسبتا بزرگی ( 50 سانتیمتر) می رسد .
با وجودیکه گیاه همیشه سبز است ، عمر برگها کوتاه بوده و به تدریج می ریزند .
این گیاه در گلدان بندرت گل می کند . گلهای آن قابل توجه نمی باشند و بهتر است با چاقوی تیزی بریده شوند تا نیروی گیاه بیهوده به هدر نرود .
اگر گیاه امکان رشد داشته باشد بلندی آن به دو متر و نیم نیز می رسد و تنه آن هنگامیکه برگها ریخته اند ، بند بند و یا حلقه ای شبیه پیچ چوب پنبه بازکن می باشد .
ساقه ، محکم و تو پُر می باشد . شیره گیاهان این جنس سمی است و باید از تماس آن با چشم و دهان اجتناب کرد
و بدین جهت در آمریکا به این گیاه نام Dumb cane( گیاه لال ها ) داده اند .
بلعیدن شیره تلخ این گیاه باعث ورم بافت های ظریف گلو شده بحدی که قوه گویائی را فلج می کند .

روش کاشت :
این گیاه به حرارت و رطوبت نیاز دارد .
حرارت : در زمستان نباید کمتر از 16 درجه سانتی گراد باشد ولی تا 13 درجه سانتیگراد را نیز تحمل می کند .
در حرارت 7 درجه سانتیگراد گیاه برای مدت کوتاهی زنده می ماند ولی برگهای پائینی خود را بسرعت از دست می دهد .
در حرارت مناسب گیاه برای تمام سال بدون توقف به رشد خود ادامه می دهد .
در زمستان به نور بیشتری نیاز دارد ولی در سایر فصول و بخصوص در تابستان مکانهای سایه روشن برای آن مناسب میباشند و نور مستقیم خورشید روی برگهای لطیف آن ایجاد سوختگی می کند .
در اتاق و یا آپارتمان ها باید آنرا در مکانهای روشن قرار داد .
خاک : بهترین خاک برای این گیاه ترکیبی از خاک باغچه ، پیت ( تورب ) و مقدار کمی ماسه است و گلدان باید کاملا قابل نفوذ به آب باشد .
فصل تعویض گلدان در ابتدای بهار و قبل از شروع رشد آن است .
در فصل رشد باید به گیاه کود مایع کامل داده شود .
این گیاه به خشکی و کمبود رطوبت هوا بسیار حساس است .
کناره برگها در نتیجه کمبود رطوبت ، قهوه ای رنگ می شوند و به تدریج می ریزند .
درصورتیکه گیاه در اتاق نگاهداری شود می توان رطوبت آنرا بیکی از سه روش زیر تا اندازه ای تنظیم و تامین نمود .
الف : در هوای گرم زمانیکه درجه حرارت از 22 درجه تجاوز می کند آب را بوسیله اسپری روی آن بپاشند .
ب : آب باید کاملا خالص باشد و در غیر اینصورت اثر املاح روی برگهای آن باقی می ماند .
پ : گیاه در تابستان و در فصل رویش به آب نسبتا زیاد نیاز دارد و در زمستان باید مقدار آنرا کم کرد .

تکثیر :
این گیاه بوسیله قلمه علفی ساقه و یا قلمه چوبی ، یا خواباندن هوائی زیاد می شود .
ساقه دیفن باخیا همانطور که گفته شد ، بند بند و یا حلقه دار می باشد .

ادامه نوشته

بنفشه آفریقایی

بنفشه آفریقایی
بنفشه آفریقایی
Saintpaulia
این گیاه از خانواده شمعدانیها Geraniacees بوده و گیاهی آپارتمانی است که بیش از دوازده گونه آن تا کنون شناخته شده است .
اصل آن از آفریقای مرکزی بوده ، ارتفاع آن بین هشت تا ده سانتیمتر و پهنای بوته در حدود پانزده تا بیست سانتیمتر می باشد .
برگهای آن مخملی و نرم و گلهای آن متنوع ، به رنگهای بنفش ، ارغوانی ، زرشکی ، آبی ، صورتی و برای ادامه حیات احتیاج به حرارتی بین دوازده تا پانزده درجه سانتیگراد دارد .
این گیاه نیازمند خاکی قوی ، سبک و قابل نفوذ با زهکشی خوب و نور غیر مستقیم و آبیاری منظم می باشد .

تکثیر و ازدیاد :
این گیاه را به دو صورت می توان زیاد کرد :
1 - بوسیله بذر : برای این منظور گلدان یا جعبه ای را انتخاب کرده مقداری شن در کف آن ریخته سپس مقداری خاک سبک روی آن می ریزند و روی خاک را تا ارتفاع حد اقل پنج سانتیمتر با ماسه نرم و شسته رودخانه ای می پوشانند
آنگاه بذر را روی ماسه می پاشند و به اندازه دو برابر قطر بذر روی آنرا مجددا ماسه نرم میریزند
روی جعبه یا گلدان را شیشه یا ورقه نایلونی کشیده و در محلی گرم قرار می دهند .
نهال ها پس از پانزده تا بیست روز ظاهر می شوند و پس از اینکه سه تا چهار برگه شدند آنها را به گلدان اصلی منتقل می کنند .
2 – بوسیله قلمه : برای گرفتن قلمه از برگهای قسمت پائینی بوته یک برگ را با قسمتی از ساقه بوته جدا کرده و آنرا در خاکی که از مخلوط پیت ، خاک برگ ، ماسه شن رودخانه ای به نسبت مساوی شده قرار می دهند و برای اینکه قلمه جوان زخمی نشود ، قبلا حفره ای در خاک ایجاد می کنند سپس قلمه را در آن قرار می دهند ( مطابق شکل ) و روی آنرا با ورقه ای نایلونی و یا شیشه می پوشانند .

مراحل مختلف قلمه برگ بنفشه آفريقايي
برای ریشه دار شدن قلمه ها درجه حرارتی در حدود بیست درجه سانتیگراد احتیاج است و برای آبیاری بهتر است که هر دو یا سه روز یک مرتبه گلدان را در ظرف آبی قرار داد تا خاک مرطوب گردد و احتیاج به آبیاری از سطح جعبه یا گلدان و برداشتن روکش شیشه ای یا نایلونی ان نباشد .
با این ترتیب پس از پانزده تا بیست روز قلمه ها ریشه دار شده ( مطابق شکل ) و آنرا به گلدان اصلی منتقل می کنند

 

 

 

 

 

 

 

منبع : مرکز مقالات کشاورزی

گل آنتوریوم

گل آنتوریوم
گل آنتوریوم
ANTHURIUM

آنتوریوم ،Anthurium جنسی از خانواده آراسه ها Aracees است که اقسامی از آن بواسطه برگهای پهن و فلزی رنگ با رگهای سفید و نیز گلهایش جالب توجه بوده و در گرمخانه ها میکارند .
بلندی این گیاه به 30 الی 80 سانتیمتر می رسد .
دو رقم از این گل که تاکنون شناخته شده است عبارتند از :
1 – آنتوریوم شزریانوم A.Schezerianum: که یکی از زیباترین گلها با برگهای پهن جالب است .
2 – آنتوریوم آندرآنوم A.Andreanum: با شاخه های عمودی و رنگهای عالی و برگهای بسیار پهن و شاخه های گل زیبا .
شاخه های گل آن بسیار مورد توجه است و مدتها در آب دوام می آورد .
این نوع گل بخصوص برای پرورش در گلخانه مناسب است .
زیرا در این مکان است که مقدار رطوبت ، درجه حرارت و آبیاری به راحتی قابل کنترل می باشد .
نوع آنتوریوم شزریانوم A.Schezerianum برای پرورش در آپارتمان ، یک گل بسیار مناسب است .
این گیاه در شرایط مناسب مرتبا گل داده و برگهای بسیار زیبای آن به رنگهای قرمز درخشان یک ماه و حتی بیشتر دوام می آورد .

مواظبت های زراعی :
نور : نور ملایم در درجه اول .
حرارت : محیط گرم .
رطوبت : خاک را باید مرطوب نگاه داشت .
جابجا کردن : در زمان جابجا کردن گیاه ( تعویض گلدان ) خاک گلدان باید از مخلوط زیر تهیه شود :
1 – خزه ، در حال پوسیدن یا تورب ( پیت) دو قسمت .
2 – ورمیکولیت ( از سنگهای معدنی است که بعدا به رُس تبدیل میشود ) یک قسمت .
3 – پرلیت ( این هم از سنگهای معدنی است که به رُس تبدیل میشود منتها ذرات آن درشت تر است ) یک قسمت . سپس آن را بطور یکنواخت مخلوط کرده و در گلدان مصرف کنید .
کود :
هر ماه یکبار باید از کودهای قابل حل در آب برای آنتوریوم شزریانوم A.Schezerianumاستفاده کرد و برای نوع آنتوریوم آندرآنوم A.Andreanum ماهی دو بار .
تکثیر : ازدیاد این گیاه از طریق قلمه زدن ساقه انجام میشود .

 

 

 

 

 

 

 

منبع : مرکز مقالات کشاورزی

گل زعفران زینتی

گل زعفران زینتی
گل
زعفران زینتی
(کُروکُوس)
CROCUS

گل زعفران زینتی یا کروکوس Crocus جنسی از گیاهان خانواده زنبق ها Iridaceae و دارای دو گروه : بهاره C.Vernus و پائیزه ، C.Sativus می باشد و بیش از 75 گونه و واریته های بیشتری از آن تا بحال شناخته شده است .
الف - گروه بهاره : گروه کروکوس زینتی ورنوس .
ب – گروه پائیزه : کروکوس زینتی ساتیوس.
نوع بهاره آن از اواخر اسفند تا اواسط اردیبهشت ماه و نوع پائیزه آن از اواسط شهریور تا اواخر مهرماه در مناطقی که هوای معتدل دارند گل می دهد .
موطن اولیه آن در اطراف کوههای آلپ بوده و هنوز هم بیش از چهل نوع آن اطراف کوههای مزبور یافت میشود .
در صورتیکه خوب و مناسب کشت شود و از آن مواظبت کامل بعمل آید از هر پیاز میتوان انتظار 3 – 4 گل را داشت .
در گونه های وحشی معمولا گلها برنگ سفید و زرد میباشد . ولی انواع تربیت شده آن رنگهای متنوعی دارد . که در جای خود از آن بحث خواهیم کرد .
معمولا گلهای کروکوس بشکل جام لبه بلند است و در بعضی از انواع آن پشت جام دو تا سه کاسبرگ کوچک میتوان دید .
در کروکوس ها معمولا گلها قبل از برگ ظاهر می شوند ولی در تعداد محدودی از گونه های آن برگ قبل از گل آشکار می گردد .
ارتفاع ساقه گل در انواع آن فرق می کند . ولی بطور کلی ارتفاع ساقه بین 5 تا 7سانتیمتر میباشد .

احتیاجات گیاه :
این گیاه احتیاج به خاک معمولی با کمی کود پوسیده دامی دارد و حد اقل پیاز آن باید 5 سانتیمتر زیر خاک باشد و مقدار آب آن مانند گلهای دیگر باغچه میباشد .

روش کاشت و تکثیر :
این گل به دو روش کاشتن پیاز در خاک و یا پرورش پیاز آن در آب زیاد میشود .
الف – کاشتن پیاز در خاک : برای کشت ابتداء حفره ای با عمق 5 سانتیمتر احداث کنید و بعد پیاز را داخل آن گذارده بطریقی که سر پیاز به طرف بالا قرار گیرد و بعد خاک و کودی را که آماده کرده اید روی آن و اطراف آن بریزید و آبیاری کنید .
ب – پرورش در آب : کشت در آب و یا ظرفهای سفالی سوراخدار میباشد. پس از انتخاب ظرفهایی که برای کشت پیاز اختصاص داده اند بهتر است 3 تا 4 پیاز را در یک ظرف آب قرار دهید .
هنگامیکه پیاز مستقیما در آب کاشته میشود باید پیرامون و زیر پیاز مقداری پنبه قراردهید تا زودتر ریشه کند .
توجه داشته باشید که مقدار آبی که در ظرف می ریزید همیشه پائین تر از سر پیاز باشد و طوری پیازها را قرار دهید که سر آنها از آب بیرون باشد و هر روز دقت نمائید که کسری آب را تامین کنید .

کروکوس های معروف عبارتند از :
1 – کروکوس گوزیانوس C.gusianus: برنگ زرد طلائی میباشد که در باغها اصطلاحا آنرا قبا طلائی می گویند .
این گونه کروکوس در جنوب شوروی زیاد دیده میشود .
ارتفاع گلهای آن 6 تا 7 سانتیمتر است و از قدیمیترین نوع شناخته شده میباشد .
2 – کروکوس ایمپراتی C.imperati: رنگ گلهای آن بنفش روشن با پشت برگهای کرم با خطوط بنفش تیره و یا قهوه ای میباشد و در ناپل و جنوب ایتالیا زیاد دیده میشود
3 – کروکوس ورنوس C.vernus : که در یونان زیاد دیده میشود. رنگ گلها طلائی و سفید میباشد و اول بهار گل می دهد.
4 – کروکوس موئزیاکوس C.moesiacus: که در یونان زیاد دیده میشود ، پیاز آن بلندتر و نازکتر از انواع دیگر است . رنگ گلهای آن طلائی و سفید برفی است و از انواع مشهور بهاره میباشد که اواخر زمستان و اوائل بهار گل می دهد.
5 – کروکوس ساتیووس C.sativus: یا زعفران که بر خلاف سایر گونه ها برگها قبل از گلهای آن و اواسط مهرماه ظاهر میشود .
گلبرگ های آن قرمز زعفرانی است و گاهی برنگ نارنجی هم دیده شده است .
گلها یکدفعه و همزمان باز می شوند و پیاز آن سالها در زمین باقی می ماند .
این گیاه بومی جنوب اروپا و آسیای میانه میباشد و بیشتر مصرف داروئی دارد و همانطور که از موطنش پیداست احتیاج به هوای گرم مدیترانه ای دارد .
در کشور ما در نقاط معتدل گرم مانند قائن و بیرجند وجود دارد و مصرف غذائی و طبی دارد .
6 – کروکوس اسپسیوسوس C.speciosus: در جنوب شرقی اروپا و آسیا و ایران زیاد یافت می شود و آب و هوای این منطقه برای رشد و نمو و تکثیر آن بهتر از سایر نقاط است .
ارتفاع گلهای آن بین 10 تا 12 سانتیمتر است. رنگ گلها آبی و زرد با رگه های بنفش و بهترین نوع آن در مهرماه گل می دهد و بیشتر انواع آن در باغهای قدیمی و در لابلای چمن یافت میشود .
یکی از بی نیازترین گونه های کروکوس است که بدون زحمت و مراقبت رشد کرده و تکثیر میشود . برگهای آن پهن تر از انواع دیگر و متمایل به رنگ آبی است و پیاز آن کمی از گونه های دیگر درشت تر میباشد .
7 – کروکوس آستوریکوس C.asturicus: در شمال ایتالیا زیاد یافت می شود .
8 – کروکوس اورنوس C. aureus: در شمال ایتالیا زیاد است.
9 –

ادامه نوشته

تکثير غير جنسي

 

تکثير غير جنسي
اساس روش تكثير غير جنسي
هر يک از سلولهاي هر كدام از گياهان توانايي ساخت يک گياه کامل همانند پايه مادري خود را دارند. و كلاً هر روشي كه بوسيله آن هر يك از اندامهاي گياهي به يك گياه كامل تبديل شود، يكي از زير ردههاي اين روش است.

انواع روشهاي تکثير غير جنسي
1) کشت بافت؛
2) تقسيم بوته؛
3) استفاده از اندامهاي زيرزميني؛
4) استفاده از ساقه و برگ بعنوان قلمه؛
5) استفاده از جوانهها بعنوان پيوند؛
6) استفاده از ساقههاي رونده؛
7) خوابانيدن.

كشت بافت
كشت بافت كار نسبتاً تخصصي بوده و نياز به دستگاههاي مخصوص دارد كه در اينجا مورد بحث نيست.

تقسيم بوته Succres
استفاده از تقسيم بوته براي تکثير گياهان زينتي کاربرد زيادي دارد و تعداد زيادي از گياهان به اين روش تکثير ميشوند. استفاده از اين روش بدليل اينکه گياه کامل و ريشهدار از پايه مادري جدا ميشود و عيناً شبيه پايه مادري شروع به رشد و نمو مي کند، يک روش نسبتاً آسان و بدون هيچ گونه خطر از نظر سازگاري با محيط است و هيچ تغيير ژنتيکي در آن اتفاق نميافتد. نمونه اين نوع تکثير را ميتوان در ديفن باخيا، سانسويريا و آنتوريوم مشاهده کرد.

استفاده از اندامهاي زيرزميني
انواع پيازها و ريزومها از اين طريق تكثير ميشوند. در جلسه آينده به بحث در اين مورد ميپردازيم.

خوابانيدن Layering
تکثير بوسيله خوابانيدن ياLayering يک روش نسبتاً ساده و کم هزينه است. فقط بايد دقت داشت که همه گياهان با اين روش قابل تکثير نيستند. برخي از درختان و درختچهها و تعدادي از پيچهاي زينتي با اين روش تكثير ميشوند.
روش کار بدين صورت است که بخشهايي از ساقه که در حال رشد است را درون خاک حفر ميکنيم و مقداري خاک بر روي آن ميريزيم. بخشهايي که در زير خاک هستند ريشهدار ميشوند و بعد از ريشهدار شدن آنها را از پايينترين محلي که براي خاک ريختن انتخاب کردهايم قطع ميکنيم و بعنوان يک گياه جديد به محل مورد نظر انتقال ميدهيم. اين روش تکثير در گياهاني نظير پيچ لوني سرا (ياس امينالدوله)، ياس زرد و پيچ اناري و تعداد ديگر از گياهان قابل استفاده است.

استفاده از ساقه و برگ به عنوان قلمه
روشهاي قلمه برداشتن بر حسب اينکه از کدام قسمت ساقه صورت گيرد اسامي مختلفي دارند.

انواع قلمه ساقه
- قلمه چوبي Wood Cutting
- قلمه نيمه چوبي؛
- قلمه سبز؛
- قلمه علفي؛
- قلمه برگ.

قلمه يا Cuttingاستفاده ا ز بخشهاي ساقه و گاهي برگي بعضي از گياهان زينتي ميباشد كه قابليت ريشهزايي سريع دارند. اگر آخرين قسمت ساقه يا بخش رشد يافته سال قبل در قلمه استفاده شود، قلمه چوبي يا اصطلاحاً Wood Cutting ميگويند. بيشتر درختان ميوه، درختچههاي زينتي، گياهان برگ ريز و گياهان خزان دار به کمک اين روش تکثير ميشوند. در اين روش طول قلمه 10 تا 25 سانتيمتر است و بسته به نوع قلمه و تعداد، 3 تا 7 گره در قلمه باقي ميماند. اين چنين قلمههايي فاقد برگ هستند، چون زمان قلمه گيري اين گونه گياهان به دوره خواب گياهان نزديک ميشود (حدوداً از اواسط آبان به بعد) .
قلمههايي كه بافت محكمي دارند، كمي خشبي شده ولي انعطاف لازم را دارند و حاصل رشد سال جاري هستند را قلمههاي نيمه چوبي يا نيمه خشبي گويند. درختچههاي زينتي و سوزني برگان و تعدادي از گياهان گلخانهاي نظير آکاليفا Acalypha و گل کاغذي به اين وسيله تکثير ميشوند. طول قلمهها حدود 10 تا 15 سانتيمتر بوده و 3 تا 4 گره روي ساقه بجاي ميماند. قلمهها بدون برگ يا با داشتن يک يا دو برگ کشت ميشوند.
قلمههاي سبز، حاصل رشد جاري گياه و حامل مريستم انتهايي هستند و به سرعت ريشهدار ميشوند. چنين قلمههايي طولي در حدود 5 تا 10 سانتيمتر دارند و حداقل داراي دو گره هستند و معمولاً برگ دارند و با يک يا دو برگ در محيط ريشه زايي کشت ميشوند. اين قلمهها تقريبا در تمام گياهان زينتي مانند سوزني برگها از قبيل كاج مطبق و آلوکالياها قابل استفاده ميباشند.
نوع ديگر قلمههاي ساقه، قلمههاي علفي يا Herbaceous Cutting است که در گياهان زينتي نظير انواع فوتوسها، ديفن باخيا و برگ انجيري کاربرد دارند.
نوع ديگر قلمه، قلمه برگ است. برگهاي بعضي از گياهان قابليت ريشه دار شدن دارند. عمده برگهاي ريشه زا برگهاي کامل هستند. يعني بايد يک برگ کامل همراه با دم برگش در بسترهاي تکثير کشت شود در حاليکه بعضي از برگها را بوسيله تکه کردن يا قطعه كردن، ميتوان تکثير کرد مانند برگهاي بگونياي ريزومدار و سانسويريا.

 

 

 

 

 

 

 

منبع : مرکز مقالات کشاورزی

تاسيسات گلكاري

تاسيسات گلكاري
تعريف گل­خانه
گل­خانه ياGreen house به فضاي محدودي اطلاق مي­شود كه قابليت كنترل شرايط محيطي مناسب را براي رشد گياهان از نواحي مختلف در طي فصول مختلف يك سال داشته باشد. طبق اين تعريف از جمله عملكرد گل­خانه، فراهم كردن شرايط محيطي لازم و مورد نياز محصولي معين است.
گل­خانه­ها بر حسب اينكه چه نوع مصالح ساختماني در آنها بكار برده شده است به نوع ثابت و متحرك تقسيمبندي مي­شوند. گل­خانه­هاي ثابت و متحرك بنا ­بر نياز در موقعيت معين، در جايي كه مدنظر ما است احداث مي­شوند.
گل­خانه­هاي ثابت، به گل­خانه­هايي گفته ميشود كه مصالح ساختماني بكار رفته در آنها از جنس پايدار و با دوام باشد. پس بايد ساليان سال از آنها استفاده كرد. بنابراين نكاتي در ساخت گلخانههاي ثابت بايد در نظر گرفته شود.

نكات مهم در احداث گلخانه­هاي ثابت
1. فاصله گلخانه تا بازار مصرف؛
2. كيفيت آب از نظر سختي؛
3. وجود بازارهاي فروش محلي؛
4. دسترسي به كارگران متخصص.

انواع گلخانه هاي ثابت
گلخانه يكطرفه: از يك جهت از نور كامل آفتاب بر ­خوردار است و از جهت ديگر از مصالح ساختماني پوشيده شده است. اين نحوه ساخت و ساز گل­خانه براي مناطقي با شرايط محيطي نسبتاً دشوار بسيار مطلوب است. در مناطقي كه سرماي شديد يا يخبندانهاي طولاني وجود دارد، ساخت اين گلخانهها به صرفه ميباشد.
گلخانه دو طرفه: از دو جهت بطور كامل از نور آفتاب بهره­مند است. اين گلخانه براي كشت و پرورش بسياري از محصولات، ايده­آل و مناسب است. زيرا از جهت نور و درجهي حرارت بطور كامل از نور خورشيد بهره ميبرد.
گلخانه نيمه دو طرفه: از يك جهت بطور كامل از نور آفتاب برخوردار است و از جهت مقابل تا نيمه از مصالح ساختماني پر شده و نيمه ديگر از جنس شفاف (شيشه) است.
گلخانه­هاي سه­ گانه هر كدام براي يك اقليم معين مناسب ميباشند. اما بطور كلي براي مناطق مختلف ايران گلخانه­هاي دو طرفه بسيار مناسب و مطلوب هستند. چرا كه در كشور ما، به علت برخورداري از نور فراوان مخصوصاً در زمستان ميتوان در مصرف سوخت صرفه­جويي بسيار خوب و با ­ارزشي داشت.

عوامل قابل كنترل در گلخانه­ها
1.درجه حرارت؛
2.نور؛
3.رطوبت؛
4. مقدار گاز كربنيك(Co2).
هر كدام از عوامل قابل كنترل در گل­خانه­ها جداگانه توضيح داده ميشوند.

درجه حرارت در گل خانه ها
تنظيم درجه حرارت در گل­خانه­ها شرط اوليه براي رشد و نمو بسياري از گياهان است. نياز گياهان به درجه حرارت دامنه­هاي مختلفي دارد. بعضي از گياهان درجه حرارت­هاي بالاتري نياز دارند مثل گياهان مناطق گرمسيري. بعضي ديگر در درجه حرارت­هاي كمتر از 20 درجه سانتيگراد هم بخوبي رشد و نمو مي­كنند، مانند گياهاني كه از مناطق سردسيري منقل شدهاند نظير پامچال كه در جنگلهاي شمال ديده ميشود.
اما چگونگي تنظيم درجه حرارت در گلخانه­ها بستگي به سيستم گرمايي دارد. انواع بخاريها يا سيستمهاي گازي و ... ميتوانند مورد استفاده قرار بگيرند. اما دو شرط اوليه موجود در عامل گرم كننده عبارتند از:
1- توان توزيع يكنواخت دما در سطح گلخانه را دارا باشد؛
2- فاقد اثرات مخرب زيست محيطي باشد.

نياز نوري گياهان
همه گياهان به يك اندازه به نور نيازمند نيستند. بعضي از گياهان نياز به نور فراواني دارند و بعضي ديگر به نور كمتري نياز دارند. بنابراين گياهان را از نظر نياز نوري به سه گروه بزرگ تقسيم مي­كنيم:
گياهان روز بلندLDP: Long Day Plants براي به گل رفتن بين 10 تا 14 ساعت به نور نياز دارند، مانند گياهان فصلي تابستانه نظير آحار، اطلسي، ناز و ميمون.
گياهان روز كوتاه SDP: Short Day Plants براي به گل رفتن نياز نوري كمتر از 12 ساعت دارند. كه در نقطه مقابل گياهان روز بلند قرار ميگيرند، مثل گل داودي.
گياهان بي تفاوت به طول روز NDP: Neutral Day Plants براي نگهداري در منزل بسيار مناسب و مطلوب هستند. مثل گل حنا يا بگونيا كه حساسيتي نسبت به طول روز ندارند و در تمام طول سال گل دارند.
به گل بردن گياهان روز كوتاه در طي ساعات روشنايي، طولاني به موضوع كنترل نور بر مي­گردد. در كشور ما با توجه به اينكه روزهاي آفتابي خيلي زياد است بايد نياز نوري گياه شناخته شود تا گياه در طي روزهاي بلند بخوبي از رشد رويشي برخوردار باشد. لذا گياهان روز كوتاه را به وسيلهي پايين آوردن ساعات روشنايي، بوسيله يك پرده تيره رنگ، و اصطلاحاً ايجاد شب­هاي طولاني به گل مي­بريم.

نور در گلخانه ها
در گلخانه­ها مقدار نور را به وسيلهي پوشاندن شيشه­ها با حصير، پاشيدن گِل و يا رنگهاي قابل شست و شو و يا با استفاده از چادر­هاي الكترونيكي، كنترل ميكنيم.

كنترل رطوبت در گلخانه­ها
تأ­مين رطوبت يكي از پارامترهاي مهم در گلخانه­ها است. براي رشد و نمو گياهان، البته بايد نيازهاي

ادامه نوشته

تکثير گياهان

تکثير گياهان
کلمه ازدياد معادل کلمه Propagation Plant در انگليسي است. مفهوم ازدياد و تکثير گياهان از زماني آغاز شد که زندگي بشر از حالت ابتدائي خود به شکل زندگي پيچيده و پيشرفته تغيير كرد.
تکثير عبارتست از افزايش تعداد گياهان با حفظ خصوصيات مورد نظر. بطور کلي در عالم گياهي تکثير به دو شکل کلي دستهبندي ميشود.

طريق مختلف تكثير
1- مستقيم يا جنسي Sexual Propagation
2- غير مستقيم يا رويشي Vegetative Propagation

تکثير مستقيم Sexual Propagation
تکثير مستقيم بيشتر بعنوان تکثير بذري شناخته شده است. اساس کار در اين روش استفاده از بذر گياه است. بذر يا Seed از ترکيب دانههاي گرده گلهاي نر و خامه گلهاي ماده بوجود ميآيند كه به دو شكل هموزيگوت و هتروزيگوت وجود دارند. بعد از اين ترکيب چنانچه گرده و مادگي از يک جنس باشند بذر حاصل را بذر همگن يا اصطلاحاً Homozygot مينامند و چنانچه بذر بدست آمده از آميزش دانههاي گرده غير از گياه مادر باشد بذر حاصل را ناهمگن يا اصطلاحاً Heterozygot گويند. معمولاً اين روش براي گياهاني كه ناهمگني يا Heterozygot دارند (مثل گلهاي يك ساله كه نياز به تنوع و چند رنگي بيشتري دارند) از ديدگاه توليد كننده بهتر است. همچنين در جاييكه اين روش مقرون به صرفه است (مثلاً در گياهاني كه تكثير به روش غير بذري مدت زمان طولاني ميگيرد) استفاده ميشود.

مزاياي بذر کاري
1) ارزانتر بودن نسبت به روش غير جنسي؛
2) انبار كردن بذر به مدت طولاني؛
3) كنترل بيماريهاي ويروسي.
ميتوان بذر را براي مدت طولاني در انبار نگهداري کرد بدون آنکه آسيبي به وضعيت رويشي و ژنتيکي آن وارد شود. همچنين از آنجا که بيماريهاي ويروسي عموماً بوسيله بذر انتقال پيدا نميکنند لذا تکثير بذري راه مطمئن براي کنترل بيماريهاي ويروسي است.

معايب کشت و کار با بذر
1) به علت تفرقه صفات، يكنواختي لازم وجود ندارد؛
2) دوره نو نهالي طولانيتر است؛
3) كيفيت اوليه بذر از بين ميرود.
براي آن دسته از گياهان که نياز به يکنواختي دارند روش بذر کاري براي تکثير آنها مشکل آفرين است. همچنين در بعضي از گياهاني كه زمان لازم براي بلوغ و به گل رفتن گياه طولاني است، هزينه زيادي دارد. مثلاً زمان لازم براي درخت گلابي حداقل 7 تا 8 سال است تا يک پايه بذري به درخت ميوه تبديل شود.

روشهاي بذركاري
بذر کاري به دو روش مستقيم و نشا کاري انجام ميشود. روش مستقيم براي بذرهايي با اندازه متوسط عملي است که رويش آنها با مشکل زيادي همراه نيست. گل آحار و جعفري به روش مستقيم بذركاري ميشوند. تعداد زيادي از بذرهاي گياهان زينتي نياز به نشا کاري دارند. در روش نشا کاري ابتدا بذرها را در يک جعبه کشت يا گلدان نشا کشت ميکنيم. بعد از اينکه اندازه گياهان و نشاها به حد معيني رسيد و معمولاً اين حد يک اندازه 4 تا 6 برگه است آنوقت گياهان را به محل اصلي انتقال ميدهيم.

نكات لازم در روش بذر کاري
1- آماده سازي بذر قبل از بذركاري؛ آماده کردن بذرهاي معمولي کار مشكلي نيست کافي است بذر تازه، کاملاً يکنواخت و فاقد هر گونه بذر علفهاي هرز يا گياهان ديگر در اختيار داشته باشيم.
2- تيمار قبل از كشت؛ گاهي براي اينکه بذر بعضي از گياهان سبز شود قبل از رويش يا کشت بذر بايد عملياتي را بر روي آنها انجام دهيم تا بذرها را براي جوانه زدن آماده کنيم و اصطلاحاً به آن تيمارهاي قبل از کشت ميگويند.

كشت بذر (تيمارهاي قبل از كشت)
عمليات قبل از كشت بذر را تيمارهاي قبل از كاشت ميگويند.
الف) خيساندن بذرها؛
ب) رفع سرما Stratification ؛ اين اصطلاح براي آن دسته از بذرها استفاده ميشود که براي رويش نياز به يک دوره سرما دهي دارند يعني اگر يک دوره سرما را طي نکنند قادر به جوانه زدن نيستند.
ج) نرم كردن پوستهاي سخت گياهان به وسيله اسيد سولفوريك؛ پوستهاي بسيار سخت بعضي از گياهان تا نرم نشوند قادر به جوانه زني نخواهند بود.
بسته به نوع گياه و نياز ما روش تكثير جنسي يا غير جنسي را انتخاب ميكنيم. اگر نياز به گياهان يكدست و يكنواخت داريم از تكثير غير جنسي استفاده ميكنيم. اما بيشتر براي گياهان فضاي سبز از روش تكثير بذري استفاده ميشود.
همچنين بسته به نوع بذر (ريزي و درشتي بذر) نوع كاشت فرق ميكند. بذرهاي ريز اطلسي را ابتدا با خاك خيلي سبك مخلوط نموده و سپس در سطح خاك گلدان مورد نظر پخش ميكنيم. از آنجا كه پوشش روي بذر نيز به اندازهي بذر بستگي دارد، حدود نيم سانتيمتر خاك روي بذرها ريخته و آبياري نيز با احتياط انجام ميگيرد. هنگاميكه بذرها رشد كرده و 4 برگي شدند گياه به گلدان اصلي منتقل ميشود. بذرهاي هميشه بهار درشت هستند و به فواصل معين در گلدان كاشته ميشوند و روي آنها را با خاك بيشتري (حدود 2- 5/1 سانتيمتر) ميپوشانيم و آب ميدهيم.

 

 

 

 

 

 

 

منبع : مرکز مقالات کشاورزی

بسترهاي کشت، تکثير و پرورش گياهان زينتي

بسترهاي کشت، تکثير و پرورش گياهان زينتي
انواع محيطهاي كشت براي ريشهزايي
- ماسه؛
- پرلايت؛
- ورميکولايت؛
- مخلوط ماسه و پرلايت.

ماسه
- محيط کشت معروف؛
- فاقد هر گونه عناصر؛
- ارزش آن به واسطه وجود تخلخل كافي، وجود اكسيژن و حفظ رطوبت.

اولين محيط كشت ماسه است كه براي ريشهدار کردن گياهان ارزشي خاص دارد، زيرا قلمههاي جدا شده از پايههاي مادري ذخيره غذايي به اندازه کافي دارند. اندازه ذرات ماسه و تخلخل بين اين ذرات بسته به نوع قلمهها متفاوت است پس بهتر است که براي قلمههاي مختلف اندازه معيني از محيط کشت را استفاده کنيم.
پرلايت
- منشا آتشفشاني؛

- سفيد رنگ؛

- فاقد هرگونه ذخيره غذايي؛

- ارزش آن به واسطه ذخيره آب تا 4 برابر وزن خود.

دومين محيط کشت که براي تکثير قلمهها استفاده ميکنيم پرلايت است. و به دليل خصوصيات ذكر شده، در ريشهدار شدن قلمهها يا گياهاني که در غير محيط خاک پرورش مييابند بسيار مفيد و مناسب است. اندازه ذرات پرلايت بين 4- 2/1 ميليمتر است و بسته به نوع مصرف و نوع قلمه براي تکثير از پرلايتهاي نرم و نسبتاً درشت استفاده ميکنيم. معمولاً مخلوطي از پرلايتهاي خيلي نرم و نسبتاً درشت به نسبت مساوي ترکيب ميکنيم و بعنوان يک بستر ريشهزايي از آن استفاده ميشود.

ورميكولايت
- ماده معدني از نوع ميكا؛
- حاوي سيليکات منيزيم، آلومينيم و آهن است.

در حقيقت يک رس حرارت ديده است که ميتواند مقدار زيادي آب را جذب کند. ورميکولايت بدليل قيمت نسبتاً بالايي که دارد مصرف چنداني ندارد. بعلاوه بعلت جذب آب حجمش زياد ميشود و نبايد تحت فشار قرار گيرد، زيرا تخلخلش را از دست ميدهد. فقط در موارد خاص براي سازگاري دادن يک گياه حاصل از کشت بافت در محيط جديد از اين ماده استفاده ميشود. بنابر اين براي تکثير معمول و متداول گياهان عمدتاً ماده مورد مصرف پرلايت يا ماسه است.

مخلوط ماسه و پرلايت
- به نسبت مساوي مخلوط ميشوند؛
- در سطح كاربردي مصرف زيادي دارد.
چهارمين محيط كشت، مخلوط ماسه و پرلايت است. به نسبت مساوي يک حجمي از پرلايت و ماسه نرم (همان چيزي که در اصطلاح باغباني ماسه بادي ميگويند) را با هم مخلوط ميکنند و قلمهها را در آن قرار ميدهند. بعد از ريشهدار شدن قلمهها و اطمينان از حجم ريشه، قلمهها به محل مناسب ديگر انتقال مييابند.
محيطهاي کشت قلمهها فاقد هر گونه ذخيره غذايي بوده و بدليل آنکه فوقالعاده سبک هستند تخلخل زيادي دارند و نميتوانند مواد غذايي را به مدت زيادي در خود نگه دارند. بعد از ريشهدار شدن گياهان چون نياز به عناصر معدني در گياه خيلي بالا ميرود، در يک خاک مناسب که ذخيره کافي اين مواد را دارند کشت ميشوند.
محيطهاي پرورشي گياهان – كشت خاكي
- متداولترين محيط کشت شناخته شده خاک يا Soilاست. تعريف خاک و انتظاري که از خاک براي نگهداري طولاني يک گياه ميرود، بسته به نوع گياه و نياز خاص غذايي آن گياه متفاوت است. گياهان علفي و آپارتماني نياز به يک بافت بسيار سبک دارند، بافتي که تخلخل کافي دارد و آب را به اندازه مناسب در خود نگهداري ميکند و ريشهها در آن بخوبي تنفس ميکنند.
- ترکيبي با نسبت مساوي از خاک برگ، ماسه بادي و خاک زارعي و داراي يک بافت خوب و مناسب براي پرورش گياهان آپارتماني اصطلاحاً خاک سبک ناميده ميشود.
- خاک سنگين در باغباني کاربرد خيلي زيادي ندارد، فقط گياهاني که ساختمان ريشهاي بسيار قطور و قوي دارند مثل گل كاغذي و همچنين شاهپسند درختي و درختچه ختمي چيني در خاکهاي سنگين بهتر رشد و نمو ميکنند.
- غير از خاك تركيبات مصنوعي ديگر مثل پيت هم استفاده ميشود. Peatخاكي است كه از بقاياي در حال تخمير اندامهاي مختلف گياهي بوجود آمده است. پيتهاي طبيعي حاصل تخمير خزهها هستند. دو خزه معروف بنامهاي Sphagnum و Hyponum در اروپاي شمالي به وفور يافت ميشوند و معادني که از اين خزهها در اروپاي شمالي بدست آمده تحت عنوان تورب يا پيت خالص به بازار عرضه ميشوند. پيتPH بسيار پاييني دارد و براي گياهان اسيد پسند و آنهايي که نياز به PH پايين دارند بسيار مناسب و ايدهآل است.

هيدروپونيك – كشت بدون خاك گياهان
- پرلايت؛
- ورميكولايت؛
- پشم سنگ؛
- پوكه معدني.

البته اين مواد فاقد هر گونه ذخيره غذايي هستند و مواد غذايي بطور مصنوعي به اين سيستمها بايد اضافه شوند. پرلايتي كه مواد غذايي لازم به آن اضافه شده باشد بحث محيط كشت هيدروپونيک Hydroponic را به ميان ميآورد. معادن خاك پيت در چند ناحيه (عمدتاً در شمال ايران) شناسايي شدهاند ولي اين معادن دقيقاً حاصل تخمير دو خزه معروف هاپونوم Hyponum و اسفاگنوم Sphagnum نيستند. پيت يا تورب ايران رنگ روشنتري دارد در حاليکه پيت اروپا داراي رنگ قهوهاي بسيار تيره است. PH پيت در معادن ايران خيلي زياد و گاهي بيش از 7 ميباشد (يعني از حد خنثي کمي بالاتر است) ولي PH پيتهاي اروپايي حدود 5/4 است. همچنين معادن كشف شده در ايران قابل توسعه در سطح وسيع نميباشند.
رشد و نمو
مهمترين عامل بعد از بستر رشد، عوامل موثر در رشد و نمو گياه ميباشند. ابتدا تفاوت بين رشد و نمو را يادآور ميشويم (البته اين تفاوت در فرهنگ نامه انگليسي بيشتر نمايان است).
رشد يا Growthبزرگ شدن سلولها و افزايش تعداد سلولها را گويند. به عبارت ديگر منظور از رشد افزايش تعداد و حجم سلولهاست.
نمو يا Developmentبه مفهوم اختصاصي شدن و تمايز سلولهاست. ممكن است سلولي رشد زيادي داشته باشد ولي نمو نكرده باشد. هر وقت گياه از مرحلهاي وارد مرحلهي ديگر شود نمو يافته است. مثلاً گياه گلخانهاي را در نظر بگيريد كه چند سالي رشد رويشي داشته ولي تا زماني كه وارد فاز گلدهي نشده باشد نمو نداشته است. به معناي ديگر نمو پديدهي تخصصي شدن سلولهاست.
عوامل موثر بر رشد و نمو
داخلي:
الف) عوامل ژنتيكي،
ب) هورمونهاي نباتي.

خارجي:
الف) حرارت،

ب) رطوبت،

ج) نور،

د) گازها

ادامه نوشته

معرفی، کاشت و تکثير گياهان زينتی

معرفی، کاشت و تکثير گياهان زينتی

---

در باغ ايراني گلها را معمولا پاي درختان در حاشيه خيابانها ميكاشتند. ايرانيان از گلهايي استفاده ميشد كه علاوه بر زيبايي داراي خواص مفيد ديگري نظير عطر خوش، استفادههاي طبي و خوراكي بودند استفاده ميكردند. در بعضي از باغها قسمتي از محوطه باغ، بنام باغچه، يا گلزار يا گلستان كه معمولا ًنزديك بناي اصلي بود را به كاشت گل اختصاص ميدادند. مطالب مربوط به اين بخش از منابع گلكاري تأليف دكتر خليقي و جزوه گياه شناسي تأليف مهندس حريري تهيه شده است.
1- شمعداني معمولي: Geranium hortorum Geraminaceae: تيره شمعداني انواع مختلفي دارد و از گلهايي است كه سابقه كشت آن در ايران بسيار طولاني است و هر كجا كه آب و هوا اجازه كشت آنرا ميداد كاشته مي شد . شمعداني گياهي دائمي و مقاوم نسبت به سرما و سايه است. شمعداني معمولي از همه معروفتر و بسيار پرگل و زيبايي مي باشد. برگهاي آن سبز با حاشيه كرم و رنگين ميباشد. در زمستان كه تابش آفتاب ضعيف است گل نمي دهند و در تابستان بهتر است درسايه نگهداري شوند. از انواع ديگر شمعداني كه در ايران كاشته ميشدند ميتوان و شمعداني بهار هلو كه در تهران بسيار كشت ميشد، شمعداني عطري كه برگهاي زيبا با شيارهاي عميق آن بسيار معطر است و شمعداني اژدري (Pelargoniumdomesticum) كه كشت آن در بسياري از نقاط ايران متداول است نام برد. در آخر مي توان به شمعداني پيچ Pelargonium peltatum كه برگها در اين نوع نسبتاً پهن و گياه حالت رونده دارد اشاره كرد.
2- سوسنLilium longiflorum Liliaceae : تيره گلهاي آن بسيار زيبا است و در فصل بهار گل ميدهد. داراي پياز و تك لپهاي است. پيازها را معمولاً در ماههاي آذر و دي در گلخانهها ميكارند .گل آن درشت و به گلهاي مختلف زرد، سفيد، نارنجي و قرمز است.
3- بنفشه :Viola Violaceae: تيره شامل گونههاي بنفشه معطرV.odorata، بنفشه فرنگي V.altaica وبنفشه سه رنگ V.tricolor بنفشه V.lutea است. انواع وحشي آن نيز درايران موجود است. گياهي يكساله و مقاوم به سرما است. در نيمه دوم مرداد ماه بذر آن در هواي آزاد و در بستري از يك خاك سبك كشت مي شود در مهر و آبان به محل اصلي برده ميشود و تا اواسط بهار سال آينده داراي گل ميباشد و مقاوم است. عمليات به نژادي و دو رك گيري در مورد اين گياه در دنيا بسيار انجام گرفته و بهترين نوع آن نسل اول (F1) است. بديهي است نسلهاي بعدي كيفيت و موغوبيت پايينتري دارند . برگهاي آن ساده و متناوب و داراي گوشوارك ميباشند. گلها نامنظم و منفرد، 5 گلبرك، 5كاسبرگ و 5 پرچم و يا مادگي سه برچهاي دارد.حاوي ماده آلكا لوئيدي ويولين (violine) مي باشد.
4- نرگس: Narcissus poeticus Amaryllidaceae : تيره گياهي تك لپه، پيازي و دائمي است و گلهاي آن معطر و زيبا است. در باغهاي تاريخي بسياركشت ميشده است. واريتههاي آن بسيار زياد و بسته به درشتي و ريزي گل آن طبقه بندي ميشوند. داراي گلهاي شيپوري شكل به رنگ زرد و يا زرد سفيد ميباشد. تكثيرآ ن بوسيله بذر و پياز صورت ميگيرد. گياهي علفي، دائمي با برگهاي ساده است و باريك گلهاي آن منظم، منفرد بوده و در ابتدا در غلافي پوشيدهاند است. ميوه آن بصورت كپسول ( ميوهاي است كه از تخمدان مركب بوجود آمده و در هر برچه چند دانه توليد ميشود) بوده دانه آلبومن و محتويات غذايي دانه زياد دارد.
5-گل حنا: Impatien balsamina saminaceae گياهي گلداني، با گلهاي ظريف است كه هرگل آن 5 گلبرگ قرمز حنايي دارد. برگهاي آن ظريف و به رنگ سبز روشن است. و اين گياه بوسيله قلمه تكثير ميشود. از زمانهاي قديم درايران كشت ميشده و رنگ صورتي آن نيز موجود است. تكثير اين نوع گل از طريق كاشت بذر نيز به آساني صورت ميگيرد.
6- اختر: Canna generalis Cannaceae :تيره گياهي است دائمي، با ريزومهاي ( اندامهاي زير زميني كه بعضي گياهان به جاي ريشه دارند) قومي روي آن جوانه هاي درشتي رشدونمو مي كند. نسبت به سرماي زياد حساس است. در تابستان به گل مينشيند و گلهاي آن به رنگهاي سرخ، نارنجي، زرد است.

7- ميخك:Dianthus cayophyllus Caryopyllaceae: تيره گياهي است بسيار قديمي با سابقه طولاني كاشت كه به خاطر گلهايش در سراسر جهان معروف است. هم به صورت شاخه بريده و هم در باغچه ها قابل كاشت است گل آن در رنگهاي بسيار متنوع و بسيار پرپر است. انواع وحشي آن نيز در كوهستانهاي ايران، بيشتر در محلهاي سنگي ميرويد. برگهاي آن متقابل، ساده، باريك است و جام گل آن داراي 5 گلبرگ دندانه دار است كه از دو قسمت پهنك (قسمت پهن گلبرگ )و ناخنك ( قمست باريك گلبرگ )تشكيل شده است. تكثير ميخك غالباً از طريق رويشي و توسط قلمه گيري از شاخه هاي سبزآن صورت مي گيرد.
8- قرنفل: Dianthus barbatus Caryophyllaceae : تيره گلي بسيار زيبا است كه گلهايش رنگهاي متنوع داشته و در حاشيهها استفاده ميشود. در ايران از قديم در باغها كشت ميشده است. نسبت به سرما مقاوم است. بذر آن در تير و مرداد كشت و نشاها در شهريور و مهر به محل اصلي منتقل مي شود.

9- گل صابوني ( بغدادي) Soponaria officinalis Caryophyllaceae: تيره از اينرو به آن صابوني ميگويندكه برگهاي آن داراي ماده ساپونيني (Saponin) است و مانند صابون درآب كف ميكند، در بسياري از منابع بعنوان يكي ازگلهاي اصلي باغها ذكر شده است.
10-ستارهاي : Aster sp Compositeae : تيره داراي گونه هاي(Variety) بسيار زياد است. گلهاي ريز و ستاره اي شكل به رنگ سفيد، آبي و طلايي دارد. روز كوتاه ( گياهاني كه به كمتر از 12 ساعت نورآقتاب در يك شبانه روز نياز دارند) و داراي انشعابات متعدد مي باشد. تكثير آن غالباً از طريق كاشت بذر در اوايل ارديبهشت انجام مي شود و حدود 5 ماه بعد ازكاشت بذرها به گل مي نشينند.
11- هميشه بهار: Calendula sp. Compositeae :تيره از گلهاي پاييزي است و تا اوايل بهار دوام دارد. گلهاي آن زرد طلايي است. در باغها، در حاشيهها و پاي درختان ونيز نزديك عمارت كاشته ميشده است.
12- جعفري:Taget erecta Compositeae :تيره يكي ازگلهاي قديمي است كه از سالها پيش كشت و پرورش آن درايران معمول بوده است. گل بهاره و تابستانه( نشاهاي آن در فضل بهار وتابستان به محل اصلي كاشت منتقل ميشوند. گل بهاره به گلي ميگويند كه در بهار به گل مينشيند) است. بذر آن به

ادامه نوشته

آزاله ( خرزهره هندی ) آزالیا

آزاله ( خرزهره هندی ) آزالیا

نام علمی:Azalea indica
نام تیره:Ericaceae

نوع گیاه: خزان پذیر
از لحاظ ریخت شناسی گلبرگ های ساده و پر پر با رنگ های متنوع دارد.
گلدهی: در گلخانه در بهمن و اسفند و در هوای آزاد در اوایل بهار آغاز می شود.
درجه حرارت مناسب: بهتر است گیاه در حرارتی بین 15-13 درجه سانتی گراد نگهداری گردد.
آبیاری: برای آبیاری لازم است به تشت یا سطل، آب ولرم بی املاح اضافه کرده و گلدان ها به مدت 15 دقیقه درون آن قرار گیرند.
خاک مناسب: همچنین بهترین خاک برای آزاله مخلوطی از خاک برگ ، شن و برگ های خشک کاج است. معمولاً توصیه می شود. گلدان این گیاه در اواخر تابستان یا اوایل پاییز با یک درجه بزرگتر عوض شود و با پیدایش غنچه ها در پاییز تغذیه روزانه شروع و به تدریج در تابستان متوقف گردد.

 

 

 

 

 

 

 

 

منبع : مرکز مقالات کشاورزی

فیجوآ:

فیجوآ:


نام علمی:Feijoa sellowiana
نام تیره:Myrtaceae

نوع گیاه: درختچه پهن برگ
ارتفاع: ارتفاع این درختچه همیشه سبز حدود 3 متر است.
از لحاظ ریخت شناسی در این گیاه روی برگها به رنگ سبز خاکستری و پشت آنها به رنگ خاکستری نقره ای می باشد. همچنین گل های زرشکی آن در اواخر بهار یا اوایل تابستان ظهور می یابد و میوه ها به رنگ زرد مایل به سبز یا قرمز هستند.
فرم تاج: قطر تاج حدود 3 متر و فرم تاج کروی با بافت نیمه سنگین است.
از لحاظ اکولوژیکی رشد این گیاه نسبتاً سریع است و مکان های نیمه آفتابی را می پسندد. طالب خاک های بازهکشی مناسب بوده و با هرس فرم، شکل جالبی پیدا می کنند.
کاربرد: در فضای سبز از این گیاه به صورت تاکیدی پرده های، تکی یا گروهی استفاده می شود.
تکثیر: تکثیر این گیاه از طریق تهیه قلمه خشبی، امکان پذیر است.

 

 

 

 

 

 

 

 

منبع : مرکز مقالات کشاورزی