آقطی یا پلهم

آقطی یا پلهم


(Sambusus ebolus)





علف هرزی است چند ساله از خانواده Caprifoliaceae.

این گیاه بلند و بیشتر در حاشیه مزارع، جاده ها و باغها رشد می کند.

جایگاهی برای زندگی حیوانات مضر نظیر موش، سمور آبی و غیره است.
میوه های سیاه رنگ آن حاوی مواد سمی است.
روش کنترل آن استفاده از سم سیستمیک است.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

چسبک(چسبونک)

چسبک(چسبونک)

Setaria viridis

Green fox tail

علف هرزی یکساله از خانواده Poaceae که از طریق بذر تولید مثل میکند.دارای ریشه های افشان و سطحی بوده ،ساقه های ان ایستاده و منشعب هستند.برگها نوک تیز و در قسمت غلاف وحاشیه پهنک دارای موهای زبر میباشد.زبانک مو مانند است(در محل اتصال پهنک به غلاف زوائد مو مانند وجود دارد) زوائد مو مانند به صورت حلقه ای موجود می باشد.در سطح پهنک برگ مو وجود ندارد.






خوشه متراکم و استوانه ای شکل بوده و از نوع پانیکول میباشد. Spikelet ها دارای1-3 زوائد سبزرنگ می باشد.بذرها، سبزرنگ، تخم مرغی شکل و یک سطح ان مسطح تر از سطح دیگر است.

چسبک از علفهای هرز مهم گیاهان زراعی که در بهار به بذر می نشیند،مثل یونجه و شبدر به شمار رفته و در مزارع ذرت، پنبه، چغندرقند،نیشکر، گندم و جو، زمین های بایر و حاشیه جاده ها به وفور یآفت میشود.




روشهای کنترل:

در مزارع مو میتوان از گلیفوزیت به میزان4-12لیتر در هکتار ودر هنگام حداکثر رشد علف هرز و از پندی متالین5لیتر در هکتار قبل از سبز شدن علف هرز استفاده کرد

 

 

 

 

 

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

سوروف(دژگال)

سوروف(دژگال)

Echinochloa crus galli

Barnyard grass

علف هرزی یکساله،چهارکربنه که با بذر تکثیر می یابد.از خانواده Poaceae که یکی از مهمترین از علفهای هرز مزارع برنج در شمال کشور و تمام مناطق برنجکاری جهان است که بیشتر در نواحی معتدل تا معتدل گرم میروید. سوروف علف هرزی است رطوبت دوست که در مراحل اولیه رشد شباهت زیادی به برنج دارد. این دو گیاه از روی گوشوارک و زبانک تشخیص داده میشوند. بدین ترتیب که در محل اتصال برگ به غلاف در برنج دو گوشوارک بالیگول پرزدار و یک زبانک دیده میشود.در حالی که در سوروف گوشوارک و زبانک وجود ندارد.ارتفاع بوته های سوروف30تا120سانتی متر و گاهی به بیش از150سانتی متر میرسد. طول برگهای ان30تا50سانتی متر و عرض انها5تا15میلیمتر است.



گل آذین سوروف سنبله باز است، سنبلچه ها معمولاً در حول محور جمع شده کم و بیش منشعب و غالباً بدون ردیف مشخص هستند.بین2.5تا 4میلیمتر طول دارند و به سهولت میریزند. سنبلچه ها ریشک دارند، ریشکها نیز از لحاظ طول متفاوتند. بو ته های سوروف در یک مزرعه آلوده میتوانند در هر متر مربع تا 20هزار بذر تولید کنند که علاوه بر اینکه بر حسب نوع برنج و شرایط موجود خسارت آن به مزارع برنجکاری زیاد است موجب از بین رفتن برنج نیز میشوند.

ریشه های سوروف نیز بر اثر شخم از نقطه ای به نقطه دیگر رفته و موجب ازدیاد آن در سطح وسیع میشود. بذر سوروف در عمق بیش از5سانتی متر آب قادر به
جوانه زدن نخواهد بود.


روشهای کنترل:

برای مبارزه با این گیاه علاوه بر راه های مکانیکی یعنی وجین کردن از روشهای شیمیایی نیز میتوان استفاده کرد.از مولینیت به نسبت5-6لیتر در هکتار برای کنترل سوروف تا مرحله2برگی همچنین از انیلفوس به میزان3لیتر در هکتار در مزارع برنج میتوان استفاده کرد. همچنین از سموم بوتاکلر، تیوبنکارب، اگزادیازون، پرتیلاکلر، پروپانیل با توجه به برچسب سم میتوان استفاده کرد.

در مزارع پنبه هالوکسی فوپ پی میتیل (گالانت سوپر) موثر می باشد.

 

فرفیون(شیرسگ)

Euphorbia helioscopia

Sun spurge

گیاهی است یکساله از خانواده Euphorbiaceae که ساقه های ان متعدد،بلند و راست است.که از طریق بذرتکثیر می یابند.طول ساقه15تا50سانتیمتر و رنگ ان سبز تیره است.برگها متناوب و با آرایش مارپیچی روی ساقه قرار گرفته اند انتهای برگها مدور ودمبرگ کوتاه دارند.برگها بیضی شکل و برگها ی پایینی کم وبیش چرمی شکل و سفیدرنگ و برگهای فوقانی سبز تیره تا سبز مایل به زرد هستند.

گلهای فرفیون جانبی ومنفردند،دمگل به17 تا21 میلیمتر میرسد،گلهای انتهایی4تا6تایی به صورت چتر با دمگلی به طول 20تا25میلیمتر دیده میشوند.




گل اذین ان سیاتیوم است که همانند چتری با5 پرتو کوتاه کرکدار،ابتدا 3 قسمتی سپس 2 قسمتی دیده میشود.این گیاه به علت داشتن ریشه های قوی(که تا پنج برابر اعضای هوایی میرسد)یکی از علفهای هرز مهم محسوب میگردد.طول ریشه این علف هرز گاهی بیش از یک متر در عمق زمین نفوذ میکند و بدین ترتیب با عوامل نامساعد محیط به خوبی میتواند مقابله کند.از قطعات ریشه میتواند گیاه جدیدی به وجود آید.از خصوصیات مهم دیگر این گیاه،داشتن لاتکس یا شیرابه درساقه و رگبرگهای آن است.



گونه های جنس فرفیون دارای مقادیر زیادی گلوکوزید سیانوژنیک بوده،در صورت تعلیف دام ممکن است باعث مسمومیت آنها شود.از گونه های دیگر فرفیون که به عنوان علف هرز هستند میتوان

E.hetvadenaوE.strictaو E.chamaecysرا نام برد.

فرفیون در اغلب مزارع گندم،جو،بادام زمینی،باغهای سبزی و صیفی،نقاط مرطوب و کنار نهر ها میروید و ایجاد مزاحمت میکند.

روشهای کنترل:

برای مبارزه با فرفیون میتوان از علفکش تری فلورالین قبل از رویش و تو-فور-دی بعد از رویش استفاده کرد.( ازمصرف 2-4-d بروی گیاهان پهنبرگ جدداً خوداری شود.)

 

منداب

Euroca sativa

Pink mustard

علف هرزی یکساله،تولید مثل تو

ادامه نوشته

بو مادران

بو مادران

Achillea Spp

Western yarrow

بومادران گیاهی است معطر و دوساله،از خانواده Asteraceae (Composite) که از طریق بذر و ریزوم تکثیر می یابد.با ساقه هایی به ارتفاع30تا60سانتی متر،پوشیده از کرکهای ظریف و ریزی که از ریزوم های رونده ضعیفی به وجود می ایند.برگهای پرمانند،نرم و نیزه ای شکل،با بریدگی های متعدد و باریک به فواصل مساوی از یکدیگر،روی محور ساقه قرار دارند.




گل اذین به صورت کلاپرک که مجموع انها گل اذین دیهیم را در انتهای ساقه و انشعابات ان به وجود می اورد.قطعات گل 5تایی است.تعداد پرچم ها5عدد و مادگی از دو برچه تشکیل شده ،مجموعه گلها به رنگ زرد مشاهده می شود،میوه فندقه،بذر کوچک و مسطح،بیضی شکل به رنگ سفید مایل به خاکستری به طول تقریبی 2میلیمتر می باشد.بومادران بویی زننده و تند دارد و به عنوان گیاهی دارویی مورد استفاده قرار می گیرد.

از گونه های دیگر ان که رفتار علف هرزی دارند شاملA.lanulosa ,A.santolina ,Amicrantha می باشد.

بومادران از علفهای هرز مزارع،گندم،جو،توتون، پنبه،چغندرقند، سبزی و صیفی و باغهای میوه و زمینهای بایر محسوب می شود

 

 

 

 

 

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

تاج خروس

تاج خروس
Amaranthus retroflexus
Red root pigweed

تاج خروس گیاهی است از خانواده Amaranthaceae چهارکربنه و یکساله خشبی به ارتفاع50تا100 سانتی متر با ساقه های پایینی قرمز یا دارای نوار قرمز که تا انتهای ریشه اصلی تداوم دارد. پهنک برگها ضخیم و رگبرگهای آن واضح هستند برگهای آن نسبتا پهن ونیزه ای شکل((lance-shaped بوده،بادمبرگهای ضخیم و قوی که به ساقه متصل هستند و به تدریج به رنگ قرمز در می آیند.





تکثیر آن توسط بذر،ریشه های زیر زمینی قرمزرنگ وعمیق صورت میگیرد.گلها کوچک و سبزرنگ، بذرها برنگ سیاه براق، عدسی شکل ودر دو طرف محدب که دارای یک شکاف کوچک در کنار بذر میباشد.مهمترین علفهای هرز این جنس شاملA.palmeri,A albus ,A.viridis,A.graecizans میباشد.

علفهای هرز خانواده تاج خروس دارای مقدار زیادی نیترات یا اکسالات هستند که ممکن است باعث مرگ دام شوند.

تاج خروس در مزارع توتون،باغهای چای، سبزی ،صیفی وزمینهای بایر می روید.






روشهای کنترل:

علاوه بر روش مکانیکی(وجین)می توان از روشهای شیمیایی استفاده کرد.

درمزارع لوبیا از سم تری فلورالین((EC48%به نسبت1تا2لیتر در هکتاربه صورت مخلوط با خاک قبل از کشت لوبیا،در مناطق پنبه کاری از اتال فلورالین((EC33.3%به نسبت 3تا 3.5لیتر در هکتارقبل از کاشت و مخلوط با خاک به عمق 10 سانتیمتر و در یک نوبت سم پاشی میشود





در مزارع آفتابگردان از تریفلورالین((EC48%2تا 2.5لیتر در هکتار و همچنین از اتال فلورالین((EC33.3%3تا3.5لیتر در هکتار قبل از کاشت و به صورت مخلوط با خاک استفاده می شود

 

 

 

 

 

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

دم روباهی باریک

دم روباهی باریک

Alopecurus myosuroides

Foxtail grass(Slender foxtail)

از علفهای هرز یکساله با ساقه های باریک است.از خانواده poaceae که توسط بذر تکثیر می یابد .با ساقه هایی که درازای ان تا60سانتی متر میرسد و به صورت توده های نزدیک به هم دیده میشوند.در انتهای هرساقه، سنبله باریک و طویل ریشکدار به طول 3-10سانتیمتر قرار دارد.گل اذین از نوع Spike و متراکم ،شبیه به دم روباه است. برگها دارای لیگول غشایی و محل اتصالشان به ساقه متورم است.



گلومهای آن نوک تیز و مایل به سفید است که سه رگبرگ سبزرنگ،ان را از گلوم سایر گندمیان متمایز میکند،پوشینه های دم روباهی باریک،به درازای گلوم آن است و ریشکهای ان نیز خمیده هستند.در محل غلاف،زبانک بزرگ غشایی دیده میشود.

از گونه های دیگر دم روباهیA.agrestis,A.pratensisرا میتوان نام برد.

دم روباهی از علفهای هرز مزارع گندم،جو،بادام زمینی،ذرت،باغهای سبزی و صیفی و نیز زمینهای ایش است.

روشهای کنترل:

در مزارع غلات از علفکش فلم پروپ-ام-ایزوپروپیل(EC20%) (سافیکس بی دیلیو) به میزان3لیتر در هکتار در مرحله2-4برگی علف هرز استفاده میشود

 

 

 

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

دم روباهی باریک

دم روباهی باریک

دم روباهی باریک

Alopecurus myosuroides

Foxtail grass(Slender foxtail)

از علفهای هرز یکساله با ساقه های باریک است.از خانواده poaceae که توسط بذر تکثیر می یابد .با ساقه هایی که درازای ان تا60سانتی متر میرسد و به صورت توده های نزدیک به هم دیده میشوند.در انتهای هرساقه، سنبله باریک و طویل ریشکدار به طول 3-10سانتیمتر قرار دارد.گل اذین از نوع Spike و متراکم ،شبیه به دم روباه است. برگها دارای لیگول غشایی و محل اتصالشان به ساقه متورم است.

گلومهای آن نوک تیز و مایل به سفید است که سه رگبرگ سبزرنگ،ان را از گلوم سایر گندمیان متمایز میکند،پوشینه های دم روباهی باریک،به درازای گلوم آن است و ریشکهای ان نیز خمیده هستند.در محل غلاف،زبانک بزرگ غشایی دیده میشود.

از گونه های دیگر دم روباهیA.agrestis,A.pratensisرا میتوان نام برد.

دم روباهی از علفهای هرز مزارع گندم،جو،بادام زمینی،ذرت،باغهای سبزی و صیفی و نیز زمینهای ایش است.

روشهای کنترل:

در مزارع غلات از علفکش فلم پروپ-ام-ایزوپروپیل(EC20%) (سافیکس بی دیلیو) به میزان3لیتر در هکتار در مرحله2-4برگی علف هرز استفاده میشود
تاج خروس
Amaranthus retroflexus
Red root pigweed

تاج خروس گیاهی است از خانواده Amaranthaceae چهارکربنه و یکساله خشبی به ارتفاع50تا100 سانتی متر با ساقه های پایینی قرمز یا دارای نوار قرمز که تا انتهای ریشه اصلی تداوم دارد. پهنک برگها ضخیم و رگبرگهای آن واضح هستند برگهای آن نسبتا پهن ونیزه ای شکل((lance-shaped بوده،بادمبرگهای ضخیم و قوی که به ساقه متصل هستند و به تدریج به رنگ قرمز در می آیند.


تکثیر آن توسط بذر،ریشه های زیر زمینی قرمزرنگ وعمیق صورت میگیرد.گلها کوچک و سبزرنگ، بذرها برنگ سیاه براق، عدسی شکل ودر دو طرف محدب که دارای یک شکاف کوچک در کنار بذر میباشد.مهمترین علفهای هرز این جنس شاملA.palmeri,A albus ,A.viridis,A.graecizans میباشد.

علفهای هرز خانواده تاج خروس دارای مقدار زیادی نیترات یا اکسالات هستند که ممکن است باعث مرگ دام شوند.

تاج خروس در مزارع توتون،باغهای چای، سبزی ،صیفی وزمینهای بایر می روید.



روشهای کنترل:

علاوه بر روش مکانیکی(وجین)می توان از روشهای شیمیایی استفاده کرد.

درمزارع لوبیا از سم تری فلورالین((EC48%به نسبت1تا2لیتر در هکتاربه صورت مخلوط با خاک قبل از کشت لوبیا،در مناطق پنبه کاری از اتال فلورالین((EC33.3%به نسبت 3تا 3.5لیتر در هکتارقبل از کاشت و مخلوط با خاک به عمق 10 سانتیم

ادامه نوشته

روشهای مبارزه با علفهای هرز مزارع برنج:

روشهای مبارزه با علفهای هرز مزارع برنج:
برای مبارزه و از بین بردن علفهای هرز در شالیزارها، معمولا" برنجکاران به روشهای مختلف اقدام می نمایند:
الف - پیشگیری:
قبل از اینکه علفهای هرز در برنج زار رشد ونمو نماید، بهتر است از ورود بذر آنها به مزارع جلو گیری شود و برای این کار اقدامات زیر لازم می باشد:
• بذری که برای کاشت بکار می رود بایستی کاملا پاک و بوجاری شده و فاقد هر گونه بذر علف هرز و بذور غیر تیپ (دلک) باشد.
• در موقع انتقال نشاء به زمین اصلی علف هرز همراه با نشاء علف هرز به زمین اصلی وارد نشود.
• برای آنکه بذر علفهای هرز توسط آب منتقل نگردد، همیشه باید مسیر جویها را از وجود این علفها پاک کرد. (۱)
• حتی الا مکان باید مانع ورود حیوانات به این محل شد، چون در پاییز فضولات و پاهایشان آلوده به بذر علف هرز است که در بهار سبز خواهند شد.
• توصیه می شود که کشاورزان از قسمتهای عاری از بیماری و عاری از علف هرز اقدام به بذر گیری کنند تابذری بدون علف هرز و سالم و مرغوب داشته باشند. (۳)
• از ورود وسایل آلوده به بذر (ماشین آلات های مانند کمباین وخرمن کوب ) به مزرعه جلوگیری بعمل آید.
• از باقی گذاشتن علفهای هرز که توسط وجین از زمین خارج شده اند در داخل مزارع خود داری شود.(۱)
• محل احداث خزانه سال آینده را در موقع وجین از علف هرز کاملا" پاک نگهداشته و نباید گذاشت تا علف هرزی باقی مانده و تولید بذر نماید.
• بعداز برداشت محصول محل خزانه سال آینده را با کاه و کلش آتش زده تا بذر و بوته های علف هرز کوچک باقی مانده در محل خزانه سال آینده از بین برود.
• در صورت بارندگی ویا هر دلیل دیگری که نتوان محل خزانه سال آینده را آتش زد باید بوته های علف هرزی که باقی مانده اند از زمین کند تا بعد از برداشت محصول این بوته ها بعلت شرایط مساعد پیش آمده رشد نکرده و بذر ندهند و پس از این عملیات باید اطراف محل خزانه سال آینده را مرز کشی نمود تا هرز آب مناطق بالا دست وارد محل خزانه نشود.

ب- مبارزه زراعی :
• عملیات و مراحل مختلف آماده کردن زمین اصلی برنج در صورتی که بموقع و به طور دقیق انجام شوند در کم کردن و یا از بین بردن علفهای هرز تأثیری زیادی خواهند داشت. در صورتی که شخم اول در پاییز انجام شود موجب از بین رفتن بذر سوروف شده و از طرف دیگر،چنانچه شخم عمیق و با فاصله انجام گیرد سبب می گردد که بذر علفهای هرز در عمق زیاد خاک قرار گرفته و جوانه آنها قادر به خروج از خاک نباشد( ۳ و۱).
• غرقاب کردن شالیزار نقش مهمی در کنترل علفهای هرز برنج دارد(۳). در صورتی که زمین را در اول بهار، قبل از کاشت و بعد از کاشت نشاء به صورت غرقاب آبیاری نمایند، وجودآب زیاد در داخل کرتها موجب کاهش رشد علفهای هرز بخصوص سوروف شده و از این راه کمک زیادی به کم شدن علفهای هرز خواهد شد(۱). حتی در فصل غیر زراعی چنانچه تنظیم آب خوب انجام گیرد می تواند در کنترل علفهای هرز دائمی موثر واقع شود. در تنظیم عمق آب باید دقت شود که سطح آب خیلی پایین نباشد. شالیزار صاف و تسطیح شده باشدبطوریکه از بعضی نقاط آن خشکی بیرون نزند. خصوصا" ۳ الی ۴ هفته بعداز نشاء کاری شالیزار به تناوب خشک نشود تا علف هرز فرصت جوانه زدن پیدا نکند. با تنظیم آب به عمق ‍‍۱۰ سانتیمتر اکثر علفهای هرز از بین می روند. سطح آب بایستی متناسب با رشد گیاه برنج حداکثر تا ۱۰ سانتیمتری بالا بیاید. وحتی برای مصرف علف کشها فقط در صورت تنظیم آب با عمق مناسب می تواند موثر باشند.
• نشاء کاری برنج شرایطی را فراهم می کند که نشاءها بهتر بتوانند با علف های هرز رقابت کنند.زیرا نشاءها در هنگام کشت حدود ۲۰ تا ۲۵ سانتیمتر طول دارند در حالی که علفهای هرز در ابتدای رویش هستند. بنابراین روش کشت نشایی یک روش مبارزه با علف هرز نیز محسوب می گردد.(۳)

ج – مبارزه مکانیکی:
از بین بردن علفهای هرز مزارع برنج به وسیله کارگر(وجین) رایجترین و متداول ترین روش مبارزه با علفهای هرز می باشد. وجین شالیزار در بیشتر مناطق شمال ایران به وسیله دست انجام شده و بندرت توسط ماشینهای وجین کن دستی صورت می گیرد. (۱)
وجین عمو ما" در دو نوبت، نوبت اول ۱۵ تا ۲۰ روز بعد از نشاء کاری و نوبت دوم حدود ۳۰ تا ۳۵ روز بعد از نشاء کاری است که با دست و یا پا بوسیله نیروی انسانی زن ومرد انجام می گیرد. معمولا در وجین اول ۱۵ تا ۲۰ نفر روز و در وجین دوم ۱۰ تا۱۲ نفر روز در هکتار مورد نیاز است. این روش امتیازات زیادی نسبت به روشهای دیگر به ویژه روش شیمیایی دارد. اولا هیچ علفی در برابر این روش مقاومت نشان نمی دهد زیرا هنگام وجین هر نوع علف هرز از یکساله تا دائمی پهن برگ یا نازک برگ توسط دست جمع آوری و یا مدفون می شوند. ثانیا" برای محیط زیست و حفظ تعادل طبیعی کاملا" بی ضرر است. ثالثا" با دست کشیدن در سطح خاک تهویه و خروج گازهای زیان آور امکان پذیر شده و اکسیژن بیشتری در اختیار ریشه ها قرار می گیرد. رابعا" استفاده از نیروی انسانی داخل کشور خرید مواد شیمیایی خارجی را منتفی می سازد و از نظر صرفه جوئی ارزی فوق العاده مفید می باشد. از معایب وجین دستی این است که پر زحمت و مستلزم نیروی انسانی زیادی است. بنابراین توصیه می گردد یکبار وجین دستی ۱۵ تا ۲۰ روز بعد از مصرف علف کشها در برنامه کار گنجانده شود تا با تلفیق روش شیمیایی و مکانیکی بتوان شالیزار را عاری از علف هرز نگه داشت.(۳)

ح – کنترل بیولوژیک :
استفاده از دشمنان طبیعی تا سطح قابل قبول اقتصادی که در حال حاضر با وجود روشهای شیمیایی ، زراعی و مکانیکی رونق چندانی ندارد.
خصوصیاتی که یک عامل بیولوژیک باید داشته باشد عبارتند از :
برای گیاه برنج زیان آور نباشد، قادر به تولید مثل سریع باشد ، بایستی مقاوم بوده وقادر به حفظ موازنه جمیعت خود با علفهای هرزباشد، با شرایط محیطی میزبان سازگار باشد، از گزند دشمنان و عوامل بیماری دور باشد.
ماشک شمالی علف هرز برنج را کنترل می کند. دو عدد غاز وحشی و یا ۰۰ ۳ عدد اردک علفهای هرز یک هکتار برنج را کنترل می کند. (۴)

د- روش شیمیایی:
یکی از آسانترین و موثر ترین و کم هزینه ترین روشهای کنترل علف هرز ، روش شیمیایی است. علت تمایل کشاورزان از علف کش :
• علفکش باعث کاهش دفعات عملیات شخم مخصو صا" در زمان کاشت می شود.
• علف کشها تلاش عملی انسان یعنی وجین دستی که کار طاقت فرسایی است را کاهش می دهد .
• در بازار به مقدار کافی موجود است و قیمت مناسبی نسبت به هزینه کارگری دارد. علاوه بر مقرون بصرفه بودن در کنترل علف های هرز سمج مثل قیاق و بند واش موفق است. (۴)

در دو زمان می توان سموم شیمیایی را مصرف کرد: الف- قبل از بذر پاشی ب- بعد از بذر پاشی
البته لازم بذکر است که معمولا" یک هفته بعد از نشاء کاری بهترین موقع است. (۳ )
علف کشها درکشاورزی امروزی به دودسته کلی تقسیم می شوند:
۱ – علف کشهای عمومی: ترکیبات شیمیایی هستند که برای از بین بردن کلیه گیاهان در مزارع زراعی و باغی و اراضی غیرزراعی مصرف می شوند. مانند گلیفوزیت( رانداپ) ، پاراکوآت( گراماکسون)و...
۲ – علف کشهای انتخابی: ترکیبات شیمیایی هستند که با غلظت معینی جهت از بین بردن نوعی خاص از گیاه در زراعت فرموله شده و در شرایط مطلوب پس از مصرف اثر منفی روی گیاهان زراعی ندارد.مانند " تو- فور- دی (D – ۴ – ۲ )، بوتا کلر(ماچتی)





طریقه مصرف علف کش:
بطور کلی علف کشها در زراعت به دو طریق مصرف می گردند:
۱ - روی شاخ و برگ گیاه
۲ - دیگری در خاک پاشیده می شوند. علف کشهایی که بصورت مایع روی اندامهای هوایی گیاه پاشیده می شوند به دو صورت، یکی به روش تماسی و دیگری به روش سیستماتیک( یعنی علف کش مورد نظر زمانی روی شاخ وبرگ پاشیده می شود از طریق اندامهای هوایی جذب و سپس به درون گیاه راه پیدا می کند.پس از وارد شدن به شیره گیاه به تمام قسمتهای حساس گیاه منتقل و او را از بین می برد. ) باعث مرگ گیاهان مورد نظر می شوند. علف کشهایی که در خاک جهت کنترل علفهای هرز مصرف می شوند، می توان آنها را قبل از زراعت یا قبل از جوانه زدن علفهای هرز در مزرعه مصرف کرد.

علف کشها از نظر حرکت به سه دسته تقسیم می شوند :
۱ – علف کشهای که حرکت محدود دارند؛ این قبیل علف کشها را روی شاخ وبرگ پاشیده و به آنها علف کشهای تماسی گویند(۲ ). البته این علف کشها بخشهای زیر زمینی را از بین نمی برد مانند: پرو پانیل و بنتازون (با زا گران ) (۳)
۲- علف کشهایی که از طریق آوند آبکشی و همچنین در بعضی از گیاهان که ریشه های رونده دارند به دو صورت جذب می گردد. این گونه علف کشها برای کنترل علفهای هرز یکساله ، دو ساله و چند ساله قابل استفاده می باشند. در حقیقت استفاده اصلی این علف کشها وقتی است که هدف از بین بردن تمامی اندامهای گیاه بخصوص اندامهای زیر زمینی باشد. مانند گلیفوزیت(رانداپ ) ، تو فور دی(۲) و لونداکس وستاف (۳).
۳ – علف کشهایی که از طریق آوندهای چوبی حرکت می کنند و خاصیت تاثیر پذیری دارند ،(۲)مانند لونداکس و ستاف(۳) .
* لونداکس ۶۰ % (بن سولفورون متیل) و سینو سولفورون (ستاف) هر دو هم از طریق ریشه و هم از طریق انامهای هوائی گیاه جذب می شوند. بعد از جذب از طریق اندامهای چوبی و آبکشی از تقسیم سلولهای مریستمی جلوگیری می کنند.چون این گروه از علف کشها پس از جذب در گیاه برنج برنج به سرعت خنثی می شوند ضمن انتخابی عمل نمودن از درجه سمیت کمتری برای جانداران خونگرم برخوردار است.





انواع علف کشهای رایج برای مزارع برنج :
علف کشهای مصرفی برای علف هرز سوروف :
۱- رونستار (اگزا دیازون ):
پس از آنکه زمین برای نشاء کاری آماده شد یعنی یک تا دو روز قبل از نشاء کاری به مقدار ۳ تا ۴ لیتر در هکتار بکار برده می شود. البته بعد از نشاء کاری تا موقعی که سوروف هنوز دو برگی نشده باشد می توان آنرا بکار برد(معمو لا یک هفته بعد از نشاء کاری بهترین زمان مصرف علف کش است). پس ا زمصرف باید ۳ روز از ورود و خروج آب جلو گیری بعمل آورد. باید توجه داشت که مزرعه نبایستی بیش از حد غرقاب باشد زیرا سبب خفگی و سو زانندگی نشاء می شود. هنگام مصرف علف کش می بایست حداقل حدود یک سوم نشاء ها روی آب باشد.
این علف کش به صورت قطره پاش مصرف می شود. روی سر پوش قوطی های این سم سه سوراخ تعبیه شده است که با در دست داشتن قوطی وارد مزرعه شده به فاصله ۲تا ۵ /۲ متر (۷ قدم ) از مرز کناری در خط مستقیم حرکت نموده و هر دو قدم یکبار قوطی را به چپ و راست تکان داده ودر موقع برگشت به فاصله ۴ تا ۵ قدم از مسیر رفت عمل سمپاشی ( قطره پاشی ) را ادامه تا علف کش بصورت یکنواخت همه جا پخش گردد.

۲ – بنتیو کارپ (ساترن ) :
اگر چه بهترین موقع مصرف این علف کش هم یک هفته بعد از نشاء کاری است، اما ترجیحا" بعد ا ز نشاء کاری تا دو برگه شدن سوروف می باشد. البته می توان قبل از نشاء کاری هم آن را مصرف کرد.
مقدار مصرف آن در قبل از نشاء کاری حدود ۷ لیتر و بعد از نشاء کاری ۵ تا ۶ لیتر است.
۳ – بو تا کلر (ماچتی ) :
زمان مصرف آن مانند ساترن یک هفته بعد از نشاء کاری است. مقدار مصرف آن ۳ تا ۴ لیتر در هکتار است.
۴ – مولینیت (اوردرام ):
موقع مصرف این سم یک هفته بعد از نشاء کاری و قبل از دو برگه شدن سوروف (وازمل) می باشد. چون این علف کش دارای حلالیت زیاد در آب بوده و به سرعت تبخیر می شود بایستی بلافاصله پس از مصرف مزرعه را غر قاب کرده و ۳ تا ۴ روز از خروج آب جلو گیری نموده و در صورت کاهش آب مجددا" مزرعه را غرقاب نماییم.
مو لینیت را می توان بصورت قطره پاش و سمپاش مصرف کرد. در صورت مصرف قبل از نشاء کاری باید بلافاصله بطور سطحی با خاک مخلوط شود.
مقدار مصرف آن ۶ لیتر در هکتار است.
۵ – پروپانیل :
برخلاف علف کشهای بالا علف کش تماسی بوده و از طریق برگ جذب می شودو بخشهای زیر زمینی را ازبین نمی برد. موقع مصرف این علف کش زمانی است که حداکثر سوروفها سبز شده و به مرحله ۳ تا ۴ برگی رسیده باشند. مصرف این سم بصورت سمپاشی می باشد ونمی توان آنرا بصورت قطره پاش مصرف کرد. یک تا دو روز قبل از سمپاشی می بایست آب مزرعه را خالی نموده تا همه سوروفها از آب خارج شده و در معرض سم قرار گیرند وهم فرصتی باشد تا بذر موجود در خاک سبز کرده و با علف کش تماس یابد. در مقع سمپاشی باید دقت شود که محلول سم با تمام سوروفها تماس حاصل نماید. پس از سمپاشی تا ۲۴ ساعت آب مزرعه همچنان قطع و سپس آبیاری گردد. چنانچه تا ۸ ساعت بعد از سمپاشی بارندگی شود اثر سم از بین میرود.
مقدار مصرف ۱۰ تا ۱۵ لیتر در هکتار است.
لازم به تذکر است مصرف این علف کش بعداز نشاء کاری چندان توصیه نمی شود زیرا سبب زردی برگها می شود.

علف کشهایی که برای جگنها و پهن برگها مصرف می شودعبارتند از:
۱ – بنتازون (بازاگران):
این علف کش تماسی بوده و در مرحله ۳ تا ۵ برگی علف هرز و پس از خالی کردن مزرعه از آب با سمپاش پاشیده می شود. مقدار مصرف آن ۳ تا ۵ لیتر در هکتار می باشد.
۲ – تو فو ردی :
علف کشی هورمونی است و مقدار مصرف آن ۱ تا۵ /۱ است.
۳ – لونداکس ۶۰

ادامه نوشته

طبقه بندی علفهای هرز مزارع برنج:

طبقه بندی علفهای هرز مزارع برنج:
طبقه بندی علفهای هرز براساس فصل رویش، طول رویش و نوع گیاه، شکل ظاهری(مرفولوژی)، نوع محل رویش، بومی و مهاجر بودن، نوع زیانی که به محصول وارد می کنند، فیزیولوژی گیاه هرز صورت می گیرد.
علفهای هرز مزارع برنج از لحاظ شکل ظاهری (مورفولوژی) به باریک برگها(تک لپه ایها) و پهن برگها(دو لپه ایها) تقسیم می شود:
الف- علفهای باریک برگ:
گیاهان هرزی که دارای برگهایی با رگبرگهای موازی بوده و تعداد اجزای گل در آنها سه یا مضربی از سه می باشد این دسته از علفهای هرز در زمان جوانه زدن غالبا" یک لپه تولید کرده و به فرایند بعدی ادامه حیات می دهند مانند:اویارسلام (با نام محلی :چور،چکا،گالی،جلی)، قیاق(با نام محلی:ارداله)، سوروف( با نام محلی: وازمل،زرا،وازمبیل،کل دمه) ، بند واش یا سگ واش.
ب- علفهای هرز پهن برگ:
علفهای هرزی که دارای برگهایی با رگبرگهایی منشعب بوده و تعداد اجزای گل درآنها ۴، ۵ و یا مضربی از آنها است. جوانه زدن در این دسته از علفهای هرزبا دو لپه و یا دو برگ بذری آغاز شده که در موقع کنترل شیمیایی با این دسته از علفهای هرز قابل توجه می باشد. از این گروه قاشق واش (قاشک یا بارهنگ آبی) و تیر کمان آبی، شبدر آبی،عدسک آبی، علف ارزنی، آزولا،سل واش،جلبکهای ر شته ایی را می توان نام برد


علفهای هرز مزارع برنج را می توان از نظر طول دوره زندگی به سه دسته تقسیم نمود:
الف- علفهای هرز یکساله:
این علفها کلیه فرایند زندگی آنها در طی یکسال یا کمتر از آن طی می شود. علفهای هرز یکساله دوره رشد را با بذر آغازودر پایان دوره با تشکیل بذر کامل می شوند مانند: سوروف(وازمل)
ب-علفهای هرز دو ساله:
علفهای هرزی که دوره زندگی خود را طی دو سال می گذرانند، در سال اول رشد رویشی خود را کامل کرده و با اندوخته غذایی در سال دوم تولید بذر نموده و سپس به ادامه حیات خاتمه می دهند.
ج- علفهای هرز چند ساله:
این گروه از گیاهان پس از تولید مثل از بین نمی روند بلکه جند ین سال متمادی به زندگی خود ادامه می دهند که برای کنترل این دسته از علف ها احتیاج به هزینه بیشتری است.مثل اویار سلام، مرغ، قیاق یا ذرت خوشه ای، ترشک.






علفهای هرز مزارع برنج از نظر نحوه تکثیر به دو گروه تقسیم می شوند:
الف- تکثیر جنسی: در این روش باتلاقی گرده گیاه نر ومادگی سبب تولید بذر می گردد و بقای علف هرز را تضمین می کند.
ب- تکثیر غیر جنسی: در این روش ازدیاد گیاهان بدون دخالت اندام نر و مادگی، با ریزوم (قیاق) ، غده(اویارسلام) ، پیاز (پیاز وحشی ، سورنجان) و... صورت می گیرد(۲)

 

 

 

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

نام علمی : Papaver rhoeas

نام علمی : Papaver rhoeas
نام فارسی : خشخاش ، شقايق وحشی ، کوکنار ، اشک لاله سی ، گل کاسه اشکنه
نام (های) انگليسی: Common poppy , Field poppy
نام خانواده : خشخاش )Papaveraceae )
http://www.missouriplants.com/Redalt/Papaver_rhoeas_plant.jpg
1- لپه ها : کوچک ، باريک ، نوک تيز ، بدون دمبرگ ، سبز مايل به آبی
2- اولين برگ های حقيقی : بدون دندانه ، سبز مايل به آبی با کرک های کوچک ساده .
محور زير لپه : کوتاه
برگ های بعدی : دندانه ها واضح هستند ، برگهای قديمی تر دارای قسمت های فرورفته می باشند .
گياهچه های هرز مشابه : کيسه کشيش - البته لپه ها متفاوت هستند . گونه های ديگر جنس Papaver .
علف هرز رايج در اراضی زراعی و باير

 

 

 

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

معرفی و روش شناسايی علف هرز

معرفی و روش شناسايی علف هرز
نام علمی :Lapsana communis L.
نام فارسی : گل خورشيدی
نام (های ) انگليسی : Nipplewort , Dock-cress , Bolgan leaves
نام خانواده : کاسنی (Asteraceae )
1- لپه ها : تخم مرغی ، قرار گرفته روی سطح زمين .
2- اولين برگ های حقيقی : کرک دار همراه با ظاهری نامنظم و مواج ، سبز مايل به زرد
برگ های بعدی : مشخص و برجسته ، ظاهری نامنظم ، برگهای اوليه به شکل بيساگ (روزت ) ، نزديک سطح زمين ، برگهای حقيقی به صورت منفرد (نه به صورت جفت ) ظاهر می شوند .
علف هرز يکساله که تناوبا در اراضی زراعی و عموما باغات و زمين های باير ظاهر
می شوند

 

 

 

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

معرفی علف های هرز

معرفی علف های هرز

نام علمی : Galium aparine L.

نام فارسی : بی تی راخ ، شیر پنیر ، علف شیر ، درکو

نام های انگلیسی : Cleavers , Goose Grass , Herrif , Stichy Willie

نام خانواده : روناس (Rubiaceae )

1- لپه ها : بزرگ ، مستطیلی ، دارای نوک شکافدار ، سبز تیره گاهی مایل به ارغوانی

2- ساقه : مربعی و دارای برآمدگی های قلابدار

3- اولین برگ های حقیقی : در دسته جات فراهم چهارتایی

4- جوانه های جوان : به سرعت در محور لپه ها توسعه می یا بند.

علف هرز یک ساله ی رایج در اراضی زراعی و بایر.

 

 

 

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

فرفیون

فرفیون: ویژگی های گیاه شناسی: گیاه علفی دارای ساقه کوتاه برگهای تخم مرغی گل اذین چتری با 5 انشعاب بلند.
خواص دارویی: ریشه های ان قی اور ومسهل است برای دفع کرم به کار میرود شیرابه گیاه جهت از بین بردن زگیل تسکین دردهای عصبی ودرمان رماتیسم به کار میره.
برگ ها کامل وبدون بریدگی و حاشیه اند 2 برگ مقابل هم قرار دارند و از بین انها ساقه امتداد میابد جزو گیاهان بدون گلبرگ ومیوهدر انتهای ساقه به صورت 3 خانه.
این شیرابه فوق العاده خطرناک وتاول زاست گزارشاتی در مورد سرطان زا بودن ان ارایه شده.تماس شیرابه با چشم باعث واکنش شدید و گاهی کوری میشود

 

 

شرايط زندگی نماتدها :

1- انگل : (Parasite )

الف ) مهره داران :
(کرمهای گرد مثل آسکاريس )
ب) بی مهرگان :
انگل حشرات (Neoplectanidae ) ( مبارزه ی بيولوژیک )
ج ) گياهان :
انگل قارچها و گياهان عالی (Mycophagus )

2- آزادزی : ( Free-living )

الف ) خاک ( soil ) :
در خاک زندگی می کنند و از باکتريها و مواد پوسيده تغذيه می کنند .
ب) آبهای شيرين : (Freshwater )
در جويبارها وگياهان مربوط به آنها زندگی می کنند.
ج ) دريايی :
روی گياهان دريايی زندگی می کنند.

ادامه نوشته

اسم چند تا علف هرز با نام محلی لری،نام لاتین . نام علمی...

اسم چند تا علف هرز با نام محلی لری،نام لاتین . نام علمی...

گل که
B-leaf
Plumbaginaceae
thrift
کلاه میرحسین
Acantholimon erinaceum Jaub&Spach

پونک
Peren.
B-leaf
Asteraceae
Commmon yarrow
بومادران هزاربرگ
Achillea millefolium L.

گل بویرون
Peren.
B-leaf
Asteraceae
Santalin yarrow, Lavender cotton
بومادران
Achillea wilhelmsii C.koch

ادامه نوشته

آيا ارقام جديد گياهان زراعي از قدرت رقابت بيشتري در برابر علف هاي هرز برخوردارند؟

آيا ارقام جديد گياهان زراعي از قدرت رقابت بيشتري در برابر علف هاي هرز برخوردارند؟

 

مقدمه:

بهبود ژنتيكي عملكرد در گياهان مختلف در طي ساليان متمادي اصلاح آنها را با تغييراتي در صفات ديگر گياه توام بوده است (ايوانز 1999). يكي از اين صفات قدرت رقابت گياه زراعي در برابر علف هاي هرز است كه آن را به دو طريق مي توان بيان كرد: 1- قدرت تحمل گياه زراعي يعني عدم كاهش عملكرد در حضور علف هرز و 2- قدرت ممانعت گياه زراعي يعني كاهش بيوماس علف هرز در حضور گياه زراعي. البته ويژگي هايي كه به تحمل پذيري گياه زراعي منجر مي شود لزوماً با صفات ممانعت كنندگي گياه زراعي منطبق نيستند. بر مبناي اين دو تعريف قدرت رقابت با علفهاي هرز در برخي از گياهان افزايش و در مواردي هم كاهش داشته است. چگونگي اين فرايند در مورد گياهان زراعي ذرت، گندم، برنج و سويا ذيل اين نوشتار مورد بررسي قرار گرفته است.

الف) ذرت:

بهبود ژنتيكي عملكرد ذرت در آمريكا و اروپا در طي سه تا پنج دهه گذشته با افزايش مقاومت نسبت به تراكم هاي بالا همراه بوده است. مطالعات نشان داده اند كه عملكرد ذرت چه در ارقام جديد و چه قديمي با افزايش تراكم بيشتر از حد مطلوب كاهش مي يابد كه دليل آن را مي توان در كاهش شاخص برداشت و افزايش ورس دانست. البته كاهش شاخص برداشت در تراكم بالا در ارقام جديد نسبت به قديم كمتر بوده كه خود ناشي از كاهش كمتر ورس ريشه و ورس ساقه در تراكمهاي بالا در ارقام جديد است (تولنار1989، دوويك 1984). تراكم مطلوب در ارقام جديد نسبت به قديم نيز بيشتر بوده و براي عملكرد كل نسبت به عملكرد قابل برداشت با ماشين هم بيشتر است. رقابت بين بوته اي ذرت بر سر شار فوتون فتوسنتزي، مواد غذايي خاك و رطوبت خاك در تراكم هاي بالا نسبت به پايين شديدتر بوده و افزايش تحمل هيبريد هاي جديد به تراكم بازتاب تحمل بيشتر آنها به تنش است(تولنار و همكاران 1997). همچنين هيبريدهاي جديد نسبت به كمبود رطوبت و نيتروژن خاك از ارقام قديمي متحمل ترند(تولنار 1989) به نحوي كه هدايت روزنه اي و فتوسنتز برگ در طي خشكي در ارقام قديمي زودتر و بيشتر از ارقام جديد كاهش مي يابد (داوير و همكاران 1992) و برگشت فتوسنتز به حالت اول در طي آبياري روز بعد در ارقام جديد بهتر انجام مي شود (نيسانكا و همكاران 1997). كارايي بيشتر مصرف نيتروژن در اوايل رشد ذرت در هيبريدهاي جديد به همراه جذب بيشتر نيتروژن و محتوي بيشتر آن در واحد سطح برگ(مك كلاف و همكاران 1994)، فتوسنتز بيشتر برگ در واحد نيتروژن برگ در شرايط تنش، كاهش كمتر فتوسنتز برگ در ارقام جديد درشبهاي سرد در طي دوره پر شدن دانه(داوير و تولنار 1989)، و فلورسانس كمتر كلروفيل در اثر كاربرد علفكش بروموكسينيل در مرحله گياهچه اي (تولنار و ميهاجلويك 1991)، همگي دلايلي بر تحمل بيشتر ارقام جديد نسبت به تنش است كه از آزمايشات مختلف نتيجه شده است. اما بر خلاف هيبريدهاي كانادايي، هيبريدهاي آمريكايي روند افزايش تحمل به تنش را به جز تحمل به تراكم زياد نشان نمي دهند و طي يك مطالعه، عملكرد ارقام جديد ذرت در آمريكا (نماينده 5 دهه پيشرفت عملكرد) در شرايط مطلوب و شرايط تنش آب و نيتروژن اختلافي با هم نداشتند(تولنار و همكاران 1997).

به دليل تاثير علفكشها در كنترل علفهاي هرز تاثير بهبود عملكرد در قدرت رقابت هيبريدهاي جديد كمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. ذرت با علفهاي هرز بر سر شار فوتون فتوسنتزي رقابت كرده و قدرت جذب نور تابعي از شاخص سطح برگ و ضريب استهلاك نور(K ) و سايه افكني علفهاي هرز بر كانوپي ذرت است. هيبريدهاي ذرت با توزيع بيشتر زاويه برگ عمودي اجازه نفوذ بيشتر نور به لايه هاي پايين كانوپي را داده (تولنار و همكاران 1994)و ممكن است قدرت رقابت ذرت در مخلوط با علف هاي هرز كاهش يابد(تولنار و همكاران 1994). در آزمايشي توسط تولنار و همكاران (1994) يك رقم قديمي (Pride5) با سه رقم جديد
(Pioneer3902, DEA, Pioneer3953) در تراكم ثابت تحت سه سطح فشار علف هرز شامل بدون علف هرز، فشار متوسط علف هرز(كشت علف هرز در 7-5 برگي ذرت) و فشار زياد علف هرز (كشت علف هرز در 4-3برگي ذرت)؛ و دو سطح نيتروژن كم و زياد خاك با هم مقايسه شدند. نتايج حاكي از كاهش كمتر عملكرد دانه در ارقام جديد در حضور تنش نسبت به رقم قديم بود كه خود به دليل كاهش كمتر تجمع ماده خشك در طول دوره رشد و كاهش كمتر شاخص برداشت در رقم جديد بود. نسبت عملكرد دانه در شرايط كم تنش به پر تنش حاكي از تحمل بيشتر ارقام جديد به شرايط تنش بود. همچنين اثر علف هرز بر هر دو رقم در تنش نيتروژن بيشتر از شرايط فراهمي نيتروژن بود كه براي رقم قديمي شديدتر بود. در آزمايش ديگر تولنار و همكاران (1997) يك رقم قديمي(Pride5) با يك رقم جديد (Pioneer3902) در تراكم ثابت تحت دو سطح علف هرز (بدون علف هرز و با فشار زياد علف هرز)، دو سطح نيتروژن خاك(كم و زياد) و دو سطح رطوبت (آبياري و بدون آبياري) براي صفات فنولوژي ذرت، هدايت روزنه اي، تجمع ماده خشك، فلورسانس كلروفيل، عملكرد دانه و محتوي كلروفيل برگ مورد ارزيابي و مقايسه قرار گرفتند. هر دو هيبريد از نظر مورفولوژي، فنولوژي و رسيدگي شبيه هم بودند. نتايج نشان داد كه روزهاي رسيدن تا 50درصد سيلكينگ در رقم جديد بيشتر از قديم بود ولي اين اختلاف در نيتروژن كم و آلودگي به علف هرز تقريباً مشاهد نشد. همچنين فاصله بين 50درصد سيلكينگ و 50درصد تاسلينگ در رقم جديد كمتر از قديم بود ولي اختلاف دو هيبريد در نيتروژن كم و آلودگي به علف هرز زياد شد. وزن خشك در زمان سيلكينگ در رقم جديد بيشتر از قديم بود. متوسط شاخص سطح برگ در رقم جديد بيشتر از قديم بود ولي كاهش آن در رقم جديد با آلودگي به علف هرز بيشتر از رقم قديم بود. محتوي كلروفيل برگ به دليل نيتروژن كم و آلودگي به علف هرز كاهش يآفت ولي اين كاهش در رقم جديد كمتر از قديم بود. كاهش هدايت روزنه اي در تنش شديد (نيتروژن كم، بدون آبياري و بدون وجين) در رقم جديد كمتر از رقم قديم بود و كاهش عملكرد دانه در رقم جديد در حضور علف هرز كمتر از رقم قديم بود و اين امر عمدتاً به دليل كاهش كمتر شاخص برداشت در رقم جديد بود. كاهش تعداد دانه در بوته و تعداد بلال در بوته در حضور علف هرز، در رقم جديد كمتر از رقم قديم بود. در مجموع عملكرد دانه رقم جديد تحمل بيشتري تا رقم قديمي به تداخل با علف هاي هرز داشت و اثر متقابل بين هيبريد * نيتروژن معني دار نبود ولي هيبريد * تداخل علف هرز معني دار بود.

ب) گندم:

مطالعات حاكي از آن هستند كه ارقام جديد گندم از قدرت رقابت كمتري نسبت به ارقام قديمي برخوردارند (Lemerle et al.1996).اين امر عمدتاَ به دليل اصلاح ارقام پاكوتاه مقاوم به ورس است ولي ارقام پابلند قديمي از شاخص سطح برگ بيشتر، رشد اوليه سريعتر و زاويه برگ افقي تري بر خوردارند. بررسي وزن خشك علف هرز چچم در كنار ژنوتيپ هاي مختلف گندم حاصل از منابع ژنتيكي مختلف استراليا و ساير مناطق دنيا نشان داد كه ارقام قديمي گندم كه طي سالهاي 1880تا1950 آزاد شده بودند نسبت به ارقام جديد رايج در ايالت هاي مختلف استرليا باعث كاهش بيشتر وزن خشك چچم شدند.

در برخي مطالعات ارقام پاكوتاه، ايستاده، و كم پنجه در شرايط تك كشتي و ارقام پابلند، خوابيده، و پر پنجه در شرايط مخلوط بهتر بودند ولي چنين رابطه اي در مطالعات ديگر تاييد نشده است و به عبارت ديگر لزوماً رابطه اي بين عملكرد در شرايط عاري از علف هرز با قدرت ممانعت كنندگي گياه وجود ندارد. در مطالعه اي توسط واندلور و گيل(2004)، تاثير اصلاح نباتات بر روي قدرت رقابت 14 رقم گندم آزاد شده در استراليا طي قرن اخير در حضور دو علف هرز چچم و يولاف (در سالهاي مختلف) بررسي شد. نتايج نشان داد كه در حضور چچم رابطه منفي بين قدرت رقابت ارقام و سال معرفي رقم معني دار نبود ولي در حضور يولاف به عنوان يك رقيب قوي با ارتفاع بيشتر، معني دار بود و ارقام جديد از قدرت رقابت كمتري بر خوردار بودند. همچنين ارقام قديمي نه تنها قدرت تحمل بيشتري به علف هرز داشتند بلكه قدرت ممانعت كنندگي آنها نيز بيشتر بود. ارتفاع ارقام قديمي به عنوان صفت مهم قدرت رقابت آنها به همراه طول و پهناي بيشتر برگ، جذب بيشتر نور و طول برگ پرچمي دليل اين امر بود. همبستگي مثبت قوي بين عملكرد گندم در شرايط عاري از علف هرز و شرايط رقابت با علف هرز حاكي از آن بود كه ارقام جديد عموماَ داراي عملكرد بيشتري در شرايط رقابت هستند.

ج) برنج و سويا:

مطالعات حاكي از قدرت بيشتر ارقام سنتي برنج نسبت به ارقام جديد هستند. اما بين قدرت رقابت و عملكرد برنج رابطه معكوس برقرار است و ارقام قديمي به دليل پانيكول كوچكتر، ورس و ريزش خوشه عملكرد كمتري دارند. قدرت رقابت ارقام سنتي نيز به دليل قدرت پنجه دهي و بيشتر بودن سطح ويژه برگ در آنهاست ولي ارتفاع گياهي با قدرت رقابت همبستگي ندارد (دينگكان و همكاران 1999).

در آزمايشي در طي دو سال، شش رقم و سه تراكم (33، 50 و100بوته در مترمربع) نتايج نشان داد كه ارقام جديد با افزايش تراكم عملكرد بيشتري نسبت به ارقام قديمي توليد مي كنند (اسپكت و همكاران1999 ). اما آزمايش ديگر در مورد عكس العمل ارقام جديد و قديم سويا از نظر تحمل به تنش رقابت علف هرز، تفاوتي را بين آنها نشان نداد(اسپكت و همكاران1999 ).

نتيجه گيري:

بر خلاف گذشته، اك

ادامه نوشته

علفهای هرز انگلی

علفهای هرز انگلی

 

سس :

سس يک گياه کاملا انگلی می باشد که دارای ريشه و برگ نيست و مواد غذايی مورد

نياز خود را بطور کامل از گياه ميزبان ميگيرد . بذر گياه سس به مدت بسيار طولانی در

خاک می ماند و گاه تا ۱۳ سال در خاک دوام می آورد و قادر به جوانه زدن می باشد .

بذر سس هنگامی که در شرايط مساعد قرار می گيرد جوانه می زند و يک ساقه زير

زمينی توليد می کند که اين ساقه زير زمينی بطور بسيار جالبی در خاک حرکت می

کند تا به ريشه گياه ميزبان برسد . نحوه حرکت سس به اين صورت است که پس از

اينکه تمامی محتويانت بذر صرف رشد ساقه زير زمينی شد جوانه انتهايی ساقه زير

زمينی انرژی خود را برای رشد از خود ساقه ميگيرد به اين صورت که مواد غذايی

موجود در انتهای ساقه زير زمينی را ميگيرد و صرف رشد خود ساقه زير زمينی می

کند به اين ترتيب از انتهای ساقه زير زمينی کاسته و به ابتدای ان اضافه می شود و

ساقه زير زمينی رو به جلو حرکت می کند . جهت حرکت هم اتفاقی است اين حرکت

تا به آنجا ادامه می يابد که يا ساقه زير زمينی به ريشه گياه ميزبان می رسد و با

ترشه آنزيمهايی ديواره سلولی را شکافته و اندام مکنده خود را وارد ريشه می کند و

از مواد غذايی ساخته شده توسط گياه ميزبان برای رشد و توليد مثل خود استفاده

می کند و يا در اين مدت به هيچ گياهی برخورد نمی کند و مواد غذايی خود را تماما

استفاده می کند و از بين ميرود . ساقه سس زرد رنگ می باشد و روی طيف

وسيعی از گياهان رشد می کند و باعث از بين رفتن يا ضعيف شدن گياه ميزبان می

شود . برای مبارزه با آن هيچ گونه سم اختصاصی ندارد و هنگامی که مزرعه به آن

آلوده می شود چون ابتدا بصورت لکه ای ظاهر می شود از سموم علف کش عمومی

استفاده می شود که گياه ميزبان را نيز از بين ميبرد ولی اين کار برای جلوگيری از

پخش شدن آن در مزرعه ضروری می باشد . در مزارع يونجه از شعله افکن نيز برای از

بين بردن گياه استفاده می شود .

http://www.bryologie.uni-bonn.de/Exkursionsfuehrer/Exkursionsfuehrer/Cuscuta%20europaea%202.JPG

 

گل جاليز :

گل جاليز نيز مانند سس يک گياه کاملا انگلی می باشد . بذر اين نيز تا ۱۳ سال می

تواند در خاک بماند . بذر گل جاليز هنگامی که در کنار ريشه گياه ميزبان قرار می گيرد

توسط ترشحات ريشه گياه ميزبان تحريک می شود و جوانه می زند و سپس اندام

مکنده خود را در ريشه گياه ميزبان فرو می برد و از مواد غذايی آن استفاده می کند .

برای مبارزه با اين انگل گياهی نيز هيچ علف کش اختصاصی وجود ندارد . البته در

بازديدی که از مزارع نونه سيب زمينی در همدان داشتم آنجا از يک قارچ که بطور

اختصاصی به گل جاليز حمله می کرد و آن را از بين می برد استفاده کرده بودند که

بسيار موفق نيز بود . مبارزه زراعی با اين انگل به اين صورت است که قبل از کشت

گياه اصلی گياهان ميزبان ديگری را به عنوان گياه تله در زمين می کاريم که عمدتا از

آفتاب گردان و خردل استفاده می شود و هنگامی که گلهای جاليز نيز با اين گياهان

رشد کردند زمين را شخم ميزنيم به اين ترتيب تعداد زيادی از گلهای جاليز از بين

ميروند و بعد اقدام به کشت اصلی می کنيم .عمل شخم ر

ادامه نوشته

***معرفی علف هرز***

***معرفی علف هرز***

 

نام علمی : Myosotis arvensis L.

نام فارسی : فراموشم مکن

نام ( های ) انگليسی : Field Forget-me-not

نام خانواده : گل گاوزبان(Boraginaceae )

 

http://www.vertdeterre.com/nature/img/herb/myosotis_arvensis.jpg

 

1- لپه ها : کوچک ، کرک دار ، سبز تيره

هيپوکوتيل : کوتاه.

گياهچه نزديک سطح زمين ظاهر می شود.

 

2- اولين برگهای حقيقی :

بدون دندانه ، کرک دار : يکی پس از ديگری - نه به صورت جفت – باز می شوند .

علف هرز يکساله رايج در اراضی زراعی و باير.

 

http://plants.usda.gov/gallery/standard/myar_001_svd.jpg

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

صد توماني

صد توماني

 

معرفی و روش شناسايی علف هرز

 

نام علمی :Lapsana communis L.

نام فارسی : گل خورشيدی

نام (های ) انگليسی : Nipplewort , Dock-cress , Bolgan leaves

نام خانواده : کاسنی (Asteraceae )

http://www.toyen.uio.no/botanisk/nbf/plantefoto/lapsana_communis_Norman_Hagen01.jpg

1- لپه ها : تخم مرغی ، قرار گرفته روی سطح زمين .

2- اولين برگ های حقيقی : کرک دار همراه با ظاهری نامنظم و مواج ، سبز مايل به زرد

برگ های بعدی : مشخص و برجسته ، ظاهری نامنظم ، برگهای اوليه به شکل بيساگ (روزت ) ، نزديک سطح زمين ، برگهای حقيقی به صورت منفرد (نه به صورت جفت ) ظاهر می شوند .

علف هرز يکساله که تناوبا در اراضی زراعی و عموما باغات و زمين های باير ظاهر می شوندhttp://www.biologie.uni-hamburg.de/b-online/thome/band4/tafel_141_small.jpg

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

هرس بهاره، آفت پسیل را در باغ‌های زیتون كنترل كنید - هرس و پیرایش ,

هرس بهاره، آفت پسیل را در باغ‌های زیتون كنترل كنید - هرس و پیرایش ,

 

 

با قطع شاخه‌های آلوده به تخم‌های آفت پسیل در فصل بهار، خسارت ناشی از این آفت در باغ‌های زیتون كاهش پیدا می‌كند.

براساس تحقیقات انجام شده توسط مجید گلمحمدی و تنی چند از محققان در مركز تحقیقات باغبانی، نقش هرس در كنترل پسیل زیتون و اثرات این دو عامل در سال‌آوری درختان زیتون مورد بررسی قرار گرفت

 

با قطع شاخه‌های آلوده به تخم‌های آفت پسیل در فصل بهار، خسارت ناشی از این آفت در باغ‌های زیتون كاهش پیدا می‌كند.

براساس تحقیقات انجام شده توسط مجید گلمحمدی و تنی چند از محققان در مركز تحقیقات باغبانی، نقش هرس در كنترل پسیل زیتون و اثرات این دو عامل در سال‌آوری درختان زیتون مورد بررسی قرار گرفت.

آفت پسیل زیتون و پدیده سال‌آوری دو عامل مهم و اساسی كاهنده محصول در باغ‌های زیتون شهرستان طارم واقع در شمال استان زنجان محسوب می‌شوند.

پوره‌های مكنده این آفت باعث كاهش گل‌آذین‌ها و كاهش گرده افشانی گل‌ها شده و نه تنها سبب كاهش تشكیل میوه می‌شوند بلكه باعث ریزش میوه‌های جوان نیز می‌شود.

به منظور دستیابی به یك روش مناسب جهت كنترل آفت و همچنین بررسی تأثیر آن بر مسئله سال‌آوری آزمایشی در قالب طرح بلوك‌های كامل تصادفی در سه تكرار در باغ شهید مطهری شهرستان طارم انجام شد.

بررسی‌ها نشان داد كه در تیمار هرس بهاره در مقایسه با هرس پاییزه و شاهد به شكل‌ معنی‌داری آلودگی گل‌آذین‌ها به ترشحات آفت كاهش یافت و از آنجائیكه، انجام هرس باعث بالا رفتن میزان تهویه و نور‌دهی شاخه می‌شود، این امر باعث بالا رفتن میزان تهویه نوردهی شاخه‌ها در نتیجه باعث به هم خوردن تعادل طبیعی جمعیت آفت‌ بر روی درخت می‌شود.

همچنین قطع شاخه‌های آلوده با كاهش جمعیت آفت در فصل بهار به باغداران توصیه شده است.

نتایج انجام تحقیقات همچنین نشان داد كه هر چند دو فاكتور هرس و پسیل باعث كاهش میزان سال‌آوری می‌شوند، اما این عامل از نظر آماری معنی‌دار نیست و میزان درصد روغن در گوشت میوه نیز افزایش پیدا می‌‌كند.

 

 

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

علفهای هرز انگلی + عکس

علفهای هرز انگلی سس

 

 

۱- سس :

 

علفهای هرز انگلی سس

علفهای هرز انگلی سس

علفهای هرز انگلی سس

علفهای هرز انگلی سس

علفهای هرز انگلی سس

سس يک گياه کاملا انگلی می باشد که دارای ريشه و برگ نيست و مواد غذايی مورد

نياز خود را بطور کامل از گياه ميزبان ميگيرد . بذر گياه سس به مدت بسيار طولانی در

خاک می ماند و گاه تا ۱۳ سال در خاک دوام می آورد و قادر به جوانه زدن می باشد .

بذر سس هنگامی که در شرايط مساعد قرار می گيرد جوانه می زند و يک ساقه زير

زمينی توليد می کند که اين ساقه زير زمينی بطور بسيار جالبی در خاک حرکت می

کند تا به ريشه گياه ميزبان برسد . نحوه حرکت سس به اين صورت است که پس از

اينکه تمامی محتويانت بذر صرف رشد ساقه زير زمينی شد جوانه انتهايی ساقه زير

زمينی انرژی خود را برای رشد از خود ساقه ميگيرد به اين صورت که مواد غذايی

موجود در انتهای ساقه زير زمينی را ميگيرد و صرف رشد خود ساقه زير زمينی می

کند به اين ترتيب از انتهای ساقه زير زمينی کاسته و به ابتدای ان اضافه می شود و

ساقه زير زمينی رو به جلو حرکت می کند . جهت حرکت هم اتفاقی است اين حرکت

تا به آنجا ادامه می يابد که يا ساقه زير زمينی به ريشه گياه ميزبان می رسد و با

ترشه آنزيمهايی ديواره سلولی را شکافته و اندام مکنده خود را وارد ريشه می کند و

از مواد غذايی ساخته شده توسط گياه ميزبان برای رشد و توليد مثل خود استفاده

می کند و يا در اين مدت به هيچ گياهی برخورد نمی کند و مواد غذايی خود را تماما

استفاده می کند و از بين ميرود . ساقه سس زرد رنگ می باشد و روی طيف

وسيعی از گياهان رشد می کند و باعث از بين رفتن يا ضعيف شدن گياه ميزبان می

شود . برای مبارزه با آن هيچ گونه سم اختصاصی ندارد و هنگامی که مزرعه به آن

آلوده می شود چون ابتدا بصورت لکه ای ظاهر می شود از سموم علف کش عمومی

استفاده می شود که گياه ميزبان را نيز از بين ميبرد ولی اين کار برای جلوگيری از

پخش شدن آن در مزرعه ضروری می باشد . در مزارع يونجه از شعله افکن نيز برای از

بين بردن گياه استفاده می شود .

 

 

گل جاليز :

 

علفهای هرز انگلی گل جاليز

علفهای هرز انگلی گل جاليز

علفهای هرز انگلی گل جاليز

گل جاليز نيز مانند سس يک گياه کاملا انگلی می باشد . بذر اين نيز تا ۱۳ سال می

تواند در خاک بماند . بذر گل جاليز هنگامی که در کنار ريشه گياه ميزبان قرار می گيرد

توسط ترشحات ريشه گياه ميزبان تحريک می شود و جوانه می زند و سپس اندام

مکنده خود را در ريشه گياه ميزبان فرو می برد و از مواد غذايی آن استفاده می کند .

برای مبارزه با اين انگل گياهی نيز هيچ علف کش اختصاصی وجود ندارد . البته در

بازديدی که از مزارع نونه سيب زمينی در همدان داشتم آنجا از يک قارچ که بطور

اختصاصی به گل جاليز حمله می کرد و آن را از بين می برد استفاده کرده بودند که

بسيار موفق نيز بود . مبارزه زراعی با اين انگل به اين صورت است که قبل از کشت

گياه اصلی گياهان ميزبان ديگری را به عنوان گياه تله در زمين می کاريم که عمدتا از

آفتاب گردان و خردل استفاده می شود و هنگامی که گلهای جاليز نيز با اين گياهان

رشد کردند زمين را شخم ميزنيم به اين ترتيب تعداد زيادی از گلهای جاليز از بين

ميروند و بعد اقدام به کشت اصلی می کنيم .عمل شخم را بايد قبل از بذر دادن

گلهای جاليز انجام بدهيم .

 

 

 

دارواش :

 

علفهای هرز انگلی دارواش

 

 

علفهای هرز انگلی دارواش

 

 

علفهای هرز انگلی دارواش

 

 

علفهای هرز انگلی دارواش

 

علفهای هرز انگلی دارواش

دارواش يک گياه نيمه انگلی می باشد و برگ دارد و می تواند قسمتی از مواد غذايی

خود را توليد کند . اين گياه انگل درختان می باشد ولی خسارت زيادی نمی زند و گياه

انگلی خيلی مهمی نيست . بذر آن توسط پرندگانی از قبيل دارکوب در تنه درختان

قرار می گيرد و جوانه می زند و رشد ميکند

ادامه نوشته

اثر آللوپاتيك عصاره ماشك گل خوشه اي (Vicia villosa) روي جوانه زني بذر و رشد بعضي از علفهاي هرز ذرت و

اثر آللوپاتيك عصاره ماشك گل خوشه اي (Vicia villosa) روي جوانه زني بذر و رشد بعضي از علفهاي هرز ذرت و سويا

 

 

* موسسه تحقيقات آفات و بيماريهاي گياهي، تهران

 

 

در يك بررسي آزمايشگاهي اثر آللوپاتيك سه غلظت 8.3، 16.6 و 33.2 گرم در ليتر عصاره آبي حاصل از شاخ و برگ ماشك روي ذرت، سويا، تاج خروس، گاوپنبه، سلمك و سوروف مطالعه گرديد. نتايج نشان داد كه با افزايش غلظت عصاره آبي ماشك از 8.3 تا 33.3 گرم در ليتر جوانه زني و رشد گياهچه تاج خروس، گاوپنبه، سلمك و سوروف به صورت خطي كاهش مي يابد. تاثير بازدارندگي تركيبات آللوپاتي روي جوانه زني تاج خروس، گاو پنبه و سلمك بيش از رشد گياهچه آنها بود. جوانه زني و رشد دو گياه زراعي سويا و ذرت تحت تاثير عصاره ماشك قرار نگرفت. عصاره ماشك در كنار اثرات آللوپاتي اثرات اسمزي نيز روي جوانه زني و رشد گياهچه نشان داد. در برخي موارد هر دو اثر اسمزي و آللوپاتي عصاره و در بيشتر موارد اثرات آللوپاتي روي رشد و جوانه زني غالب بود. اين آزمايش پتانسيل خوش آتيه اي را براي كنترل علفهاي هرز ذرت و سويا مشخص مي سازد.

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

بررسي توانايي رقابتي چند گونه علف هرز با سويا

بررسي توانايي رقابتي چند گونه علف هرز با سويا

 

 

به منظور بررسي توان رقابتي سويا با علفهاي هرز، آزمايشي در سال 1379 در مزرعه تحقيقاتي بخش تحقيقات علفهاي هرز موسسه تحقيقات آفات و بيماري هاي گياهي كرج، در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با پنج تيمار و چهار تكرار اجرا شد. تيمارهاي شامل چهار تيمار با علف هرز و يك تيمار بدون علف هرز (شاهد) بود. تيمارهاي علف هرز عبارت بودند از: تاج خروس، گاوپنبه، سوروف و سلمك. تجزيه و تحليل آماري نشان داد كه بين تيمارهاي مختلف علف هرز از لحاظ ميزان رقابت با سويا تفاوت وجود داشت، بطوريكه علف هرز گاوپنبه با دارا بودن بيشترين قدرت رقابت، كاهش شديدي را در ميزان ماده خشك سويا، عملكرد دانه، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن هزار دانه، تعداد شاخه هاي فرعي ، ميزان كلروفيل برگ سويا و درصد نفوذ نور به درون تاج گياه ايجاد نمود. بعد از گاوپنبه، علفهاي هرز تاج خروس، سوروف و سلمك به ترتيب بيشترين تاثير را داشتند.

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

اثرات دگر آزاري ارقام برنج بر علفهاي هرز سوروف و اويار سلام بذري

اثرات دگر آزاري ارقام برنج بر علفهاي هرز سوروف و اويار سلام بذري

 

 

 

استفاده بهينه از قدرت دگر آزاري گياهان زراعي در كنترل علفهاي هرز، از اهداف مهم مديريت تلفيقي آفات است كه علاوه بر كاهش مصرف سموم و حفظ سلامت محيط زيست، تقليل هزينه هاي توليد و نيز پايداري سيستم هاي كشاورزي را به دنبال دارد. به منظور تعيين ميزان دگر آزاري ارقام برنج، بذور نيشدار شده 10 رقم از برنج هاي تحت كشت مناطق شمالي كشور شامل طارم عطري، بينام، دشت ، بجار، اوندا، هراز، نعمت و لاين هاي 424 و 7165 به صورت كاشت مخلوط با گياهچه علفهاي هرز سوروف و اويار سالم بذري در گلدان هاي حاوي خاك استريل شده شاليزار مورد بررسي قرار گرفتند. ده روز پس از رويش علفهاي هرز كليه تيمارها تعيين و ميزان كاهش آنها در مقايسه با شاهد علفهاي هرز (شاهد)، شاهد حاوي علفهاي هرز و رقم غير دگر آزار آمل 3 (شاهد همراه) ثبت گرديد.

نتايج آزمايش حاكي از وجود كاهش رشد اجزاي گياهچه علفهاي هرز در اكثر ارقام برنج تحت اثر مواد دگر آزار بود. دامنه كاهش وزن ترسوروف در مقايسه با شاهد و شاهد همراه از 42 تا 72% و ميزان كاهش طول گياهچه آن در مقايسه با شاهد از 31 تا 55% متغير و در مقايسه با شاهد همراه 23% بود. در حاليكه دامنه كاهش وزن تر اوريا سلام در مقايسه با شاهد و شاهد همراه به ترتيب از 30 تا 52% و 47 تا 63% و ميزان كاهش طول گياهچه مزبور به ترتيب از 31 تا 55% و از 26 تا 52% متغير بود. در مجموع ارقام طارم عطري، نعمت و دشت به عنوان رقمهاي داراي بيشترين فعاليت دگرآزاري شناخته شدند.

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

بررسي وضعيت خفتگي و جوانه زني بذور ده گونه از علف‌هاي هزر تيره گندميان

بررسي وضعيت خفتگي و جوانه زني بذور ده گونه از علف‌هاي هزر تيره گندميان

 

 

 

 

بذور چند گونه از علفهاي هرز تيره گندميان شامل:

Bromus danthoniae Trin., Bromus tectorum L., Echinocloa crus-galli (L.) P.Beauv., Hordeum glaucum steud., sorghum halepense (L.) pers., setaria glauca (L.)P.Beauv.,setaria verticillata (L.) P. Beauv., setaria viridis (L.) P. Beauv., Elymus repens (L.) Gould. و دو تيپ از گونه phalaris minor Retz از نظر زيستايي (viability) مقدار و نوع خفتگي و همچنين برخي عوامل موثر در شكستن خفتگي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد بذور تمامي گونه‌ها زيستايي بالايي داشتند، به طوري كه كمترين زيستايي مربوط به بذر setaria viridis(88 درصد) و بالاترين زيستايي مربوط به بذر Bromus danthoniae (100درصد) بود. سرمادهي، هورمون ژيبرلين و سپس يون نيترات تاثير به سزايي در شكستن خفتگي داشت. سولفوريك اسيد و تيمار دهي با دماي بالا موجب افزايش جوانه زني در بذور سوروف (Echinocloa crus-galli) و قياق (Sorghum halepense) كه داراي خفتگي عميق‌تري بودند گرديد. دماي بهينه براي گونه‌هاي مختلف متفاوت بود و بيشتر گستره 15 الي 25 درجه سانتي‌گراد را شامل شد و در مورد بذر قياق 35 درجه سانتي گراد به دست آمد. نور در جوانه زني B.danthoniae,Bromus tectorum و Hordeum glaucum بازدارنده بود، اما در جوانه زني بذور قياق و سوروف تاثيري مثبت داشت. در بذور Elymus repens, B.danthoniae و خصوصا sorghum Halepense و setaria viridis خفتگي عميق و طولاني در رويان مشاهده گرديد. همچنين دو تيپ مختلف از گونه phalaris minor جمع آوري شد كه از نظر طول دوره خفتگي اوليه با يكديگر تفاوت داشتند.

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

تاثير تراكم كاشت بر تداخل لوبيا (.Phaseolus vulgaris L) و علف هاي هرز

تاثير تراكم كاشت بر تداخل لوبيا (.Phaseolus vulgaris L) و علف هاي هرز

 

 

موسوي سيدكريم,زند اسكندر,باغستاني محمدعلي

 

 

 

به منظور ارزيابي اثرات تداخلي فلور طبيعي علف هاي هرز بر لوبيا و نقش تراكم كاشت در كاهش رقابت علف هاي هرز آزمايشي در استان لرستان طي سال زراعي 81-1380 اجرا شد. طرح آزمايشي در قالب بلوك هاي كامل تصادفي با چهار تكرار اجرا شد. تيمارهاي آزمايش شامل كاشت لوبيا با سه تراكم 20، 30 و 40 بوته در مترمربع در حضور و غياب علف هاي هرز بود. با افزايش تراكم كاشت لوبيا از 20 بوته به 40 بوته در مترمربع، توليد بيوماس لوبيا در حضور رقابت علف هاي هرز به ميزان 20 درصد افزايش يافت. با افزايش تراكم كاشت از 20 به 30 و 40 بوته در مترمربع، عملكرد دانه به طور معني داري به ميزان 15.4 درصد و 24.7 درصد افزايش پيدا كرد. مجموع بيوماس توليدي علف هاي هرز نيز تحت تاثير تراكم كاشت قرار گرفت و با تغيير تراكم كاشت از 20 به 40 بوته در مترمربع، تقريبا به ميزان 30 درصد كاهش يافت. تراكم كاشت لوبيا علاوه بر مجموع بيوماس توليدي علف هاي هرز، غناي گونه اي آن ها را نيز به طور معني داري كاهش داد. توليد بيوماس علف هاي هرز تابعيت مجانب داري نسبت به غناي گونه اي نشان داد. با افزايش غناي گونه اي ابتدا توليد بيوماس علف هاي هرز افزايش يافته، تا اينكه در نهايت با ايجاد پاسخ منفي، تقريبا به ثبات رسيد. افزايش غناي گونه اي علف هاي هرز، همچنين روند توليد بيوماس لوبيا را كاهش داد. در واقع با افزايش غناي گونه اي، كل توليد بيوماس در واحد سطح افزايش، اما سهم هر يك از گونه ها، از جمله لوبيا، از كل توليد كاهش يافت.

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

شناسايي و تعيين تراكم علفهاي هرز مزارع كلزا (Brassica napus L.) در استان تهران

 

شناسايي و تعيين تراكم علفهاي هرز مزارع كلزا (Brassica napus L.) در استان تهران

 

 

شناسايي و تعيين تراكم علفهاي هرز غالب مزارع كلزاي استان تهران در چهار منطقه‌ي اسلام‌شهر و جنوب تهران، هشتگرد و ساوجبلاغ، نظر‌آباد، و ورامين در طي سال‌هاي 1381 –1380 اجرا شد. با كادر اندازي به روش W و تعيين تراكم نسبي علف‌هاي هرز در آبان، آذر، فروردين، ارديبهشت و خرداد، تراكم نسبي علفهاي هرز سه گروه تيره‌ي گندميان، چليپائيان و ساير علفهاي هرز دو‌لپه‌اي به دست آمد. نتايج نشان داد در‌صد تراكم نسبي سه گروه مذكور به ترتيب در منطقه اسلام‌شهر و جنوب تهران 61/22، 24/46 و24/31، منطقه نظر‌آباد 12/4، 87/37 و 01/42، منطقه هشتگرد و ساوجبلاغ 34/15، 86/35 و 96/ 48 و منطقه ورامين 22/6، 46/20 و 32/73 بود. ميانگين درصد تراكم نسبي سه گروه فوق‌الذكر در كل مناطق به ترتيب 07/12، 11/35 و 88 /48 به دست آمد. خردل وحشي از تيره‌ي چليپائيان فقط در منطقه ورامين با تراكم نسبي 4/2 درصد مشاهده گرديد. علفهاي هرز تيره‌ي گندميان تراكم كمتري در مقايسه با دو گروه ديگر داشتند و علفهاي هرز دو‌لپه‌اي نسبت به دو گروه ديگر غالب بودند. علفهاي هرز مهم اين مناطق عبارت بودند از:

 

Descurainia sophiaخاكشير , Rapistrum rugosumشلمي , Goldbachia laevigataناخنك , Vicia vilosaماشك , Capsella bursa – pastoriesكيسه‌‌كشيش , Lamium amplexicauleغربيلك , Malva neglectaپنيرك , Veronica persicaسيزاب ايراني , Avena ludovicianaيولاف‌‌ وحشي ‌, Galium tricornutumبي تي راخ , Silene conoideaكوزه قلياني , Fumaria officinalisشاه‌تره , Convolvulus aevensisپيچك , Erysimum repandumخاكشير بدل , Sonchus spp. شير تيغي, Euphorbia helioscopiaفرفيون , Bromus tectorumجو‌ميش , Cardaria drabaموچه , Muscari neglectum.كلاغك

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

بررسي قدرت رقابت شش رقم كلزا (Brassica napus L.) در مقابل علف‌هرز يولاف وحشي (Avena fatua L.)

بررسي قدرت رقابت شش رقم كلزا (Brassica napus L.) در مقابل علف‌هرز يولاف وحشي (Avena fatua L.)

 

به منظور بررسي رقابت شش رقم كلزا (سه رقم حساس به علف‌كش و سه رقم مقاوم به علف‌كش) در برابر دو توده علف‌هرز يولاف وحشي (ارگانيك و UM5) آزمايشي تحت شرايط كنترل شده آزمايشگاهي در پنج نسبت كلزا: يولاف (100:0، 75:25، 50:50، 25:75، 0:100) و در دو تراكم كل بالا (20 بوته در متر‌مربع) و پايين (12 بوته در متر‌مربع) توده يولاف وحشي در مركز تحقيقات ساسكاچوان كانادا در سال 2000 انجام شد. نتايج بدست آمده با استفاد ه از تجزيه سري‌هاي جايگزيني پاسخ وزن بوته و سطح برگ ارقام كلزا و ضريب ازدحام نسبي نشان داد كه در مجموع كلزا رقابتي‌تر از يولاف وحشي است. همچنين مشخص شد كه در تراكم‌هاي كل پايين، در هر دو توده يولاف وحشي، ارقام مقاوم همواره قدرت رقابتي بالاتري نسبت به ارقام حساس نشان دادند ولي در تراكم كل بالا ارقام حساس نسبت به ارقام مقاوم برتري رقابتي نشان دادند. مقايسه ارقام حساس و مقاوم كلزا با دو توده يولاف وحشي نشان داد كه توده يولاف وحشي UM5 رقابتگر قوي‌تري نسبت به يولاف وحشي ارگانيك است.

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

بررسي رقابت بين گوجه‌فرنگي نشايي (Lycopersicum esculentum L.) و سوروف (Echinochloa cruss gali (L.) P

بررسي رقابت بين گوجه‌فرنگي نشايي (Lycopersicum esculentum L.) و سوروف (Echinochloa cruss gali (L.) P.Beauv.) با استفاده از مدل عكس عملكرد

 

 

سوروف يكي از مهم‌ترين علفهاي هرز گوجه‌فرنگي است كه سالانه خسارت زيادي به اين محصول وارد مي‌كند. به منظور ارزيابي رقابت از طريق مدل رقابتي عكس عملكرد، آزمايشي در سال زراعي 1379 در ايستگاه تحقيقاتي ورامين انجام شد. آزمايش در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با 15 تيمار در سه تكرار انجام شد. الگوي طرح رقابتي فاكتوريل دو متغيره در نظر گرفته شد. تيمارها شامل كشت‌هاي خالص گوجه‌فرنگي رقم Peto early 84 در سه تراكم 2، 4 و 6 و علف‌هرز سوروف در سه تراكم 10، 60 و 110 بوته در متر‌مربع و كشت‌هاي مخلوط شامل تركيب فاكتوريل كاملي از تيمارهاي كشت خالص دو گياه بود. نتايج نشان داد كه گوجه‌فرنگي رقابتگر قوي‌تري نسبت به سوروف مي‌باشد. عملكرد بيولوژيك و عملكرد اقتصادي گوجه‌فرنگي بيشتر تحت تأثير رقابت درون گونه‌اي قرار گرفت.

 

ارزيابي قدرت رقابتي با استفاده از نسبت ضريب‌هاي رگرسيوني نشان داد كه اثر هر بوته گوجه‌فرنگي از نظر رقابتي بر روي عكس عملكرد اقتصادي و بيولوژيك خود به ترتيب معادل 29 و 31 بوته سوروف دارد. به عبارت ديگر هر 034/0 و 032/0 بوته گوجه‌فرنگي از نظر رقابتي اثري معادل يك بوته سوروف برعكس عملكرد اقتصادي و بيولوژيك گوجه‌فرنگي دارد.

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

ارزيابي قدرت رقابت برخي از ژنوتيپ‌هاي گندم زمستانه (Triticum aestivum L) در مقابل علف‌هاي‌هرز با تاك

ارزيابي قدرت رقابت برخي از ژنوتيپ‌هاي گندم زمستانه (Triticum aestivum L) در مقابل علف‌هاي‌هرز با تاكيد بر ناخنك (Goldbachia laevigata DC) و يولاف‌وحشي (Avena ludoviciana Dur.) در منطقه كرج

 

 

به‌منظور ارزيابي قدرت رقابتي ژنوتيپ‌هاي مختلف گندم زمستانه آزمايشي سه ساله در مزرعه تحقيقاتي علفهاي هرز مؤسسه تحقيقات آفات و بيماري‌هاي گياهي در كرج انجام گرفت. آزمايش در بردارنده دو آزمايش مقدماتي (سال زراعي 79 - 1378) و تكميلي (سال‌هاي زراعي 80 - 1379 و 81 - 1380) بود. آزمايش مقدماتي بصورت فاكتوريل در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي با چهار تكرار اجرا شد. تيمارهاي آزمايش شامل 12 ژنوتيپ‌ گندم در دوسطح با علف‌هاي‌هرز (طيف طبيعي) و بدون علف‌هاي‌هرز بود. بر اساس نتايج آزمايش مقدماتي لاين‌هاي 6618، M - 75 - 13 و M – 75 -15 به عنوان ژنوتيپ‌هاي رقيب و ارقام الموت، قفقاز و لاين M - 75 - 5 به عنوان ژنوتيپ‌هاي غير رقيب در برابر علفهاي هرز انتخاب شدند. علاوه بر آن دو علف‌هرز ناخنك (Goldbachia laevigata) و يولاف ‌وحشي (Avena ludoviciana) به عنوان علف‌هاي‌هرز پهن برگ و باريك برگ غالب جهت آزمايش تكميلي انتخاب گرديدند. آزمايش‌هاي تكميلي نيز به صورت فاكتوريل و در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي با 4 تكرار اجرا گرديدند. تيمارهاي آزمايشي شامل رقم گندم در 6 سطح و علف‌هرز در 3 سطح (ناخنك، يولاف وحشی، شاهد بدون علف‌هرز) بود. بر اساس نتايج آزمايش تكميلي لاين 6618 وM-75-5 قدرت رقابتي بالا و پايين خود را بر اساس شاخص رقابت، بيوماس علف‌هرز، عملكرد دانه در شرايط كشت خالص و مخلوط در مقابل دو علف هرز مورد مطالعه حفظ نمودند. نتايج نشان داد كه شاخص رقابت معيار مناسبي جهت تشخيص ژنوتيپ‌هاي رقيب از غير رقيب گندم مي‌باشد. مقايسه ومعرفي خصوصيات مرفولوژيك و فيزيولوژيك دو لاين 6618 و M-75-5 مي‌تواند در تشخيص ژنوتيپ‌هاي رقيب از غير رقيب علف‌هرز در برنامه‌هاي به‌نژادي مورد استفاده قرار گيرد.

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

آستانه خسارت اقتصادي رقابت خردل‌ وحشي(Sinapis arvensis L.) در گندم پاييزه (Triticum aestivum L.)

آستانه خسارت اقتصادي رقابت خردل‌ وحشي(Sinapis arvensis L.) در گندم پاييزه (Triticum aestivum L.)

 

به‌منظور تعيين آستانه خسارت اقتصادي رقابت خردل‌ وحشي در گندم پاييزه و پاسخ آن به مقدار بذر گندم و كود نيتروژن، آزمايشي به‌صورت سري‌هاي افزايشي در سال زراعي 80-1379 در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد اجرا شد. آزمايش داراي سه فاكتور شامل مقدار بذر گندم در سه سطح (175، 215 و 255 كيلوگرم در هكتار)، مقدار كود نيتروژن در دو سطح مطلوب گندم و فراتر از آن (150و 225 كيلوگرم نيتروژن در هكتار) و دامنه‌اي از تراكم‌هاي خردل‌وحشي بود. آزمايش به‌صورت كرت‌هاي خرد شده (فاكتوريل ـ اسپليت) در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار اجرا شد. براي توصيف كاهش عملكرد ناشي از رقابت خردل‌ وحشي از معادله هذلولي قايمه استفاده شد. با افزايش مقدار بذر گندم از 175 به 215 و 255 كيلوگرم در هكتار، حداكثر تلفات عملكرد مربوط به تراكم‌هاي بالاي خردل‌ وحشي از 2/57 به 9/50 و 7/41 كاهش يافت. افزايش نيتروژن فراتر از حد مطلوب گندم، در حضور رقابت خردل ‌وحشي، سبب افزايش خسارت ناشي از تك بوته‌هاي خردل ‌وحشي در تراكم‌هاي پايين (شيب اوليه منحني) و همچنين افزايش حداكثر كاهش عملكرد ناشي از تراكم‌هاي بالاي خردل‌ وحشي (مجانب معادله) شد. نتايج نشان داد كه افزايش مقدار بذر گندم سبب بالا رفتن 116 درصدي آستانه خسارت و افزايش نيتروژن فراتر از حد مطلوب گندم سبب نزول 53 درصدي آستانه خسارت اقتصادي شد.

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

بررسي كارايي شعله افكن در مقايسه با روش هاي متداول مبارزه با علفهاي هزر در مزارع كشت مستقيم پياز

بررسي كارايي شعله افكن در مقايسه با روش هاي متداول مبارزه با علفهاي هزر در مزارع كشت مستقيم پياز

 

 

در سال هاي 1378 و 1379 طي يك طرح بلوك هاي كامل تصادفي در 4 تكرار و 10 تيمار، كارايي شعله افكن در مقايسه با روش هاي متداول مبارزه با علفهاي هرز در مزارع پياز مورد بررسي قرار گرفت. تيمارهاي آزمايش عبارت بودند از: كاربرد علفكش ايوكسينيل (توتريل 22.5%) به ميزان 3 ليتر در هكتار در اوايل رشد علفهاي هرز پهن برگ + 3 ليتر ستوكسيديم (نابو- اس 12.5%) در مرحله 6-3برگي باريك برگها در دو تيمار با يكبار وجين و بدون وجين، كاربرد علفكش كلترال ديمتيل (دكتال 75%) به ميزان 12 كيلوگرم در هكتار در دو تيمار يك بار وجين و بدون وجين،‌سوزاندن علف هاي هرز توسط شعله افكن در مرحله 5 سانتي متري پياز با سرعت 25% متر در ثانيه در دو تيمار با يكبار وجين و بدون وجين، كاربرد علفكش پاراکوات 20% در مرحله 5 سانتي متري پياز به ميزان 3 ليتر در هكتار در دو تيمار با يكبار وجين و بدون وجين، شاهدهاي بار و بدون علف هرز،‌علف هرز عمده آزمايش chenopodium album L. بود. نتيجه آزمايشات نشان داد كه استفاده از علفكشهاي آزمايش شده و يا شعله‌ افكن به اضافه يكبار وجين مي توانند علفهاي هرز مزارع پياز را به نحو مطلوب كنترل نموده و عملكرد را نيز افزايش دهند. بدين ترتيب شعله افكن مي تواند جانشين مناسبي براي علفكشها در مزارع پياز باشد.

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

بررسي بيولوژي (Sitophilus Oryzae Linnaeus (Coleoptera: curculionidae روي پنج رقم برنج بومي استان ماز

بررسي بيولوژي (Sitophilus Oryzae Linnaeus (Coleoptera: curculionidae روي پنج رقم برنج بومي استان مازندران

 

 

شپشه برنج sitophilus oryzae يكي از آفات مهم غلات به ويژه گندم و برنج انباري است. در اين تحقيق، بيولوژي رفتاري شپشه برنج روي پنج رقم برنج بومي استان مازندران (طارم محلي، ندا، نعمت، فجر و خزر) در سه تكرار مورد بررسي قرار گرفت. اين آزمايش در دماي 28± 1 درجه سانتيگراد و رطوبت نسبي 75 5 درصد انجام شد. براي هر رقم به طور جداگانه ظرف شيشه اي تهيه شد و ميزان 30 گرم از دانه هاي برنج درون آن ريخته شد. در هر شيشه 35 جفت حشره نرد و ماده 1 تا 3 روزه به منظور تخم گذاري رها سازي گرديد و مدت زمان مراحل مختلف تخم،‌لارو، شفيره و حشره بالغ تعيين شد. ارزيابي نتياج كه بر پايه طرح كاملا تصادفي و با سه تكرار و مقايسه ميانگين ها با استفاده از آزمون چند دامنه اي دانكن رشد جنيني اين حشره روي ارقام مختلف برنج نسبت به هم تفاوتي ندارد. طولاني ترين دوره لاروي نيز مربوط به ارقام فجر و خزر و كوتاه ترين دوره لاروي روي رقم ندا و طارم محلي بوده و طولاني ترين دوره شفيرگي روي رقم فجر و كوتاه ترين دوره شفيرگي روي ارقام ندا، نعمت، طارم محلي بود. بيشترين دوره توقف حشره داخل دانه و چرخه كامل شحره روي رقم فجر مشاهده شد.

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

بررسي برخي از عوامل موثر بر خفتگي بذر يولاف وحشي

بررسي برخي از عوامل موثر بر خفتگي بذر يولاف وحشي

 

 

يولاف وحشي (Aventa Iudoviciana Dureu) يكي از علف هاي هرز مهم غلات مخصوصا گندم است كه بذرهاي آن به صورت خفته در خاك باقي مانده و هر ساله تعدادي از آن ها جوانه زده و آلودگي ايجاد مي نمايند. در اين پژوهش عوامل موثر بر خفتگي بذر مورد بررسي قرار گرفت. با كشت رويان جدا شده از بذرهاي خفته، جوانه زني كامل مشاهده شد كه ثابت نمود رويان فاقد خفتگي است و بنابر اين علت خفتگي در جايي خارج از رويان قرار داشت. نتايج نشان داد دو عامل در ايجاد خفتگي بذر دخالت داشتند. اولين عامل سبوسه بود كه به طريق مكانيكي از جوانه زني بذر جلوگيري نمود و عمل دوم لايه آلورون موجود در گندمه بود كه با كاهش انتقال آب و در نتيجه دستيابي كمتر رويان به آب جهت رشد باعث خفتگي گرديد. الكترو فورز پروتئين به روش SDS-PAGE ، 8 نوار پلي پپتيدي را در بذرهاي خفته نشان داد. چهار نوار داراي وزن مولكولي بيش از 66000 دالتون بودند. وزن مولكولي چهار نوار ديگر 53380،46505،38695 و 20334 دالتون بود. در بذرها غير خفته نيز دو نوار پلي پپتيدي با وزن مولكولي 32197 و 25587 دالتون مشاهده گرديد. وجود نوارهاي پلي پپتيدي متفاوت در بذرهاي خفته و غير خفته احتمال دخالت ژن ها را در پديده خفتگي نشان داد.

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

ارزيابي شاخص‌هاي رشد سويا (Glycine max L.) و چند گونه علف هرز در شرايط رقابت

ارزيابي شاخص‌هاي رشد سويا (Glycine max L.) و چند گونه علف هرز در شرايط رقابت

 

 

 

به منظور بررسي شاخص هاي رشد سويا در رقابت با برخي علف هاي هرز آزمايشي در سال 1379 در مزرعه تحقيقاتي بخش تحقيقات علفهاي هرز موسسه تحقيقات آفات و بيماري هاي گياهي واقع در مشكين آباد كرج، در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با پنج تيمار و چهار تكرار اجرا شد. تيمارها شامل چهار تيمار علف هرز و يك تيمار شاهد بود. تيمارهاي علف هرز عبارت بودند از: تاج خروس (Amaranthus retroflexus L.) گاو پنبه (Abuthilon theophrasthi Medic)، سوروف (Echinochloa crus-galli (L.)P.Beauv) و سلمك (Chenopodium album L.) بررسي شاخص‌هاي رشد نشان داد كه علف هرز گاو پنبه با دارا بودن بالا ترين ميزان سرعت رشد1 (GGR)، سرعت رشد نسبي RGR)2 )و كل ماده خشك TDM بيشترين تاثير را در كاهش RGR,CGR, TDM و شاخص سطح برگ سويا (LAI)4 داشت و تاج خروس، سوروف و سلمك در رتبه هاي بعدي قرار گرفتند. به طور كلي هر چه ميزان TDM,RGR,CGR و LAI علف هاي هرز بيشتر بود و قدرت رقابت آنها با گياه زراعي نيز بيشتر بود.

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

ارزيابي و تعيين قدرت رقابتي گندم در برابر علف هرز چاودار (Secale cereale L) با استفاده از مدل عكس عم

ارزيابي و تعيين قدرت رقابتي گندم در برابر علف هرز چاودار (Secale cereale L) با استفاده از مدل عكس عملكرد در منطقه كرج

 

 

به منظور ارزيابي قدرت رقابت گندم در مقابل چاودار از طريق مدل عكس عملكرد، آزمايشي در سالهاي زراعي 80-79 و 81-80 در ايستگاه تحقيقاتي موسسه تحقيقات آفات و بيماريهاي گياهي در منطقه كرج انجام شد. آزمايش در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با 24 تيمار و 4 تكرار انجام شد. الگوي طرح رقابتي فاكتوريل دو متغيره در نظر گرفته شد. تيمارها شامل كشت‌هاي خالص گندم در تراكم‌هاي 350، 450، 550 و 650 و چاودار بود. نتايج دو ساله آزمايش نشان داد كه چاودار همواره نسبت به گندم رقابتگر قويتري مي‌باشد. عملكرد بيولوژيك و اقتصادي گندم بيشتر از رقابت درون گونه‌اي تحت تاثير رقابت برون گونه‌اي قرار گرفت. تاثير رقابت چاودار بر عملكرد اقتصادي بيشتر از عملكرد بيولوژيك بود. محاسبه ضرايب رگرسيوني نشان داد كه اثر هر بوته چاودار برعكس عملكرد دانه گندم در سال اول و دوم به ترتيب معادل 3 و 2 بوته گندم از نظر رقابتي بود. نتايج نشان داد كه هر 36/0 و 51/0 بوته چاودار اثري معادل يك بوته گندم برعكس عملكرد دانه گندم در سال اول و دوم داشت.

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

Dandelion علف هرز

Dandelion

 

علف هرز

 

()

 

Dandelion (Taraxacum officinale) is a perennial weed with a strong taproot that can make itself at home almost anywhere. No lawn or garden can escape dandelion seeds that blow on the wind from spring to fall. Dandelion is never fully dormant, though it grows very little in winter. Young leaves gathered in spring are edible. Control dandelion in gardens by pulling plants with a dandelion weeder or digging them out. In lawns, brush scattered plants with a clove oil-based organic herbicide. Reduce reseeding by popping off the flowers before they develop seeds.

 

Weed Control Techniques

 

Pulling. Most young weeds can be pulled from the soil. They will slide out most easily if you pull them when the soil is wet. Getting the root up is crucial, so think of the main stem as the root's handle, and grasp it as close to the soil line as you can. If you find that the weeds are breaking off at the crown as you pull, slip a kitchen fork, dandelion weeder, or similar tool under the weed, and pry and twist as you pull it up. Weeds that have taproots, such as dandelion and plantain, usually must be pried out. A flexible pair of waterproof gloves will keep your hands comfortable as you weed, and it's good to have a nice sitting pad, too. Let pulled weeds bake in the sun for a day or so before composting them. If pulled weeds are holding mature seeds, compost them separately in a hot, moist pile before using this compost in the garden.

Digging. Weeds that regrow from persistent roots must be dug. Use a spade or digging fork to dig spreading perennials, such as bindweed, Canada thistle, and quackgrass. Start digging a foot away from the plant's center to loosen the soil. Then lift the weed from beneath, which reduces how many root pieces are likely to break off and regrow. Dandelion, dock, and other weeds that grow from persistent taproots can be dug the same way, or you can use a special fork-like tool called a dandelion weeder to pry them up. Dig very large taproots that are difficult to pry loose. In lawns and other places where digging dandelions is not practical, use a sharp knife to slice off the leaves and the top inch or two of taproot at a diagonal angle. Some weeds that are easily pulled when the soil is moist must be dug from dry soil.

 

Organic herbicides. There are several herbicides made from natural ingredients. Those that contain clove oil (eugenol) give the best control of young broadleaf weeds. Products containing acetic acid, often in combination with citric acid, do a good job on young grasses. Some products contain both clove oil and acetic acid, so they are useful for a broad variety of weeds. Soap-based herbicides dehydrate leaves by cutting through their protective layer of cutin. All of these types of organic herbicides work best on young weeds and pose only a temporary setback to well-rooted perennial weeds. To minimize damage to neighboring plants, spray only in dry, still weather. To maximize effectiveness, spray young weeds when temperatures are above 70 degrees F and the sun is shining brightly. Be aware that repeated applications of a product containing acetic acid (which is very strong vinegar) can lower the soil's pH, making it more acidic.

 

Reducing reseeding. Most weeds reproduce primarily from seeds, and the seeds of some weeds can remain viable when buried in the soil for decades. So it's essential to keep weeds from shedding seeds in the garden. Garden weeds that are neglected until they reach seed-bearing age can be lopped off near the soil line with pruning shears, a stout knife, or a string trimmer with a blade attachment. Cutting back perennial weeds again and again not only reduces reseeding, it also forces the plants to use up food reserves stored in their roots. In a garden that has gone hopelessly weedy, mowing it down promptly, raking out the seed-bearing debris, and starting over next year is a big step in the right direction. Mowing regularly helps keep weeds under control in lawns. When mowing lawns where seed-bearing weeds are present, collect the clippings in a bagger and dispose of them in a shady place.

 

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

 

 

 

 

علف هرز

 

 

English Daisy

 

()

 

English daisy (Bellis perennis) is often grown as a colorful little perennial that blooms in shades of pink, but wild strains bearing white flowers with yellow centers can be persistent weeds in lawns. Often called lawn daisies, the plants survive mowing by holding their crowns close to the ground. The rosettes of rounded leaves block light to nearby grasses. Pull plants or gently dig and move them to a spot in need of a persistent, compact ground cover. Most common in the northern half of North America, English daisy is considered invasive in the Northeast and the Northwest. Most double-flowered cultivated varieties reseed very little, if at all.

 

Weed Control Techniques

 

Pulling. Most young weeds can be pulled from the soil. They will slide out most easily if you pull them when the soil is wet. Getting the root up is crucial, so think of the main stem as the root's handle, and grasp it as close to the soil line as you can. If you find that the weeds are breaking off at the crown as you pull, slip a kitchen fork, dandelion weeder, or similar tool under the weed, and pry and twist as you pull it up. Weeds that have taproots, such as dandelion and plantain, usually must be pried out. A flexible pair of waterproof gloves will keep your hands comfortable as you weed, and it's good to have a nice sitting pad, too. Let pulled weeds bake in the sun for a day or so before composting them. If pulled weeds are holding mature seeds, compost them separately in a hot, moist pile before using this compost in the garden.

Digging. Weeds that regrow from persistent roots must be dug. Use a spade or digging fork to dig spreading perennials, such as bindweed, Canada thistle, and quackgrass. Start digging a foot away from the plant's center to loosen the soil.

ادامه نوشته

Nutsedge

Nutsedge

 

()

 

 

 

Nutsedge (Cyperus esculentus) is a perennial weed that usually appears in colonies. Common in moist soils throughout much of North America, nutsedge reproduces by shedding seeds and by developing nut-like edible "chufas" on its root tips. Plants grow 1 to 4 feet tall, and bear clusters of spikelets in late summer. Pull young plants when the soil is moist, and expect replacements to appear for several more seasons. Organic herbicides containing acetic acid will kill back the leaves, but plants will regrow from the roots in a few weeks. Mow larger plants to reduce reseeding.

Weed Control Techniques

 

Pulling. Most young weeds can be pulled from the soil. They will slide out most easily if you pull them when the soil is wet. Getting the root up is crucial, so think of the main stem as the root's handle, and grasp it as close to the soil line as you can. If you find that the weeds are breaking off at the crown as you pull, slip a kitchen fork, dandelion weeder, or similar tool under the weed, and pry and twist as you pull it up. Weeds that have taproots, such as dandelion and plantain, usually must be pried out. A flexible pair of waterproof gloves will keep your hands comfortable as you weed, and it's good to have a nice sitting pad, too. Let pulled weeds bake in the sun for a day or so before composting them. If pulled weeds are holding mature seeds, compost them separately in a hot, moist pile before using this compost in the garden.

Organic herbicides. There are several herbicides made from natural ingredients. Those that contain clove oil (eugenol) give the best control of young broadleaf weeds. Products containing acetic acid, often in combination with citric acid, do a good job on young grasses. Some products contain both clove oil and acetic acid, so they are useful for a broad variety of weeds. Soap-based herbicides dehydrate leaves by cutting through their protective layer of cutin. All of these types of organic herbicides work best on young weeds and pose only a temporary setback to well-rooted perennial weeds. To minimize damage to neighboring plants, spray only in dry, still weather. To maximize effectiveness, spray young weeds when temperatures are above 70 degrees F and the sun is shining brightly. Be aware that repeated applications of a product containing acetic acid (which is very strong vinegar) can lower the soil's pH, making it more acidic.

Reducing reseeding. Most weeds reproduce primarily from seeds, and the seeds of some weeds can remain viable when buried in the soil for decades. So it's essential to keep weeds from shedding seeds in the garden. Garden weeds that are neglected until they reach seed-bearing age can be lopped off near the soil line with pruning shears, a stout knife, or a string trimmer with a blade attachment. Cutting back perennial weeds again and again not only reduces reseeding, it also forces the plants to use up food reserves stored in their roots. In a garden that has gone hopelessly weedy, mowing it down promptly, raking out the seed-bearing debris, and starting over next year is a big step in the right direction. Mowing regularly helps keep weeds under control in lawns. When mowing lawns where seed-bearing weeds are present, collect the clippings in a bagger and dispose of them in a shady place.

 

garden.org منبع

 

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

 

 

 

 

Quackgrass

 

()

 

 

Quackgrass (Agropyron repens) is a persistent perennial weed in the northern half of North America. Plants usually appear in broad, 1- to 3-foot-tall clumps, because new shoots grow from wandering underground rhizomes. To avoid spreading root pieces, do not cultivate soil where quackgrass is present. Instead, carefully dig plants from beneath, and gather up all the root pieces you can. Between digging sessions, brush patches with an organic herbicide containing acetic acid. Crowd seedlings and root-borne sprouts with dense plantings. Mulch to reduce seed germination. Mow mature plants to reduce reseeding.

 

Weed Control Techniques

 

Digging. Weeds that regrow from persistent roots must be dug. Use a spade or digging fork to dig spreading perennials, such as bindweed, Canada thistle, and quackgrass. Start digging a foot away from the plant's center to loosen the soil. Then lift the weed from beneath, which reduces how many root pieces are likely to break off and regrow. Dandelion, dock, and other weeds that grow from persistent taproots can be dug the same way, or you can use a special fork-like tool called a dandelion weeder to pry them up. Dig very large taproots that are difficult to pry loose. In lawns and other places where digging dandelions is not practical, use a sharp knife to slice off the leaves and the top inch or two of taproot at a diagonal angle. Some weeds that are easily pulled when the soil is moist must be dug from dry soil.

 

()

 

 

Organic herbicides. There are several herbicides made from natural ingredients. Those that contain clove oil (eugenol) give the best control of young broadleaf weeds. Products containing acetic acid, often in combination with citric acid, do a good job on young grasses. Some products contain both clove oil and acetic acid, so they are useful for a broad variety of weeds. Soap-based herbicides dehydrate leaves by cutting through their protective layer of cutin. All of these types of organic herbicides work best on young weeds and pose only a temporary setback to well-rooted perennial weeds. To minimize damage to neighboring plants, spray only in dry, still weather. To maximize effectiveness, spray young weeds when temperatures are above 70 degrees F and the sun is shining brightly. Be aware that repeated applications of a product containing acetic acid (which is very strong vinegar) can lower the soil's pH, making it more acidic.

Crowding plants. When plants grow so close together that the ground between them is shaded, sun-seeking weeds, such as pigweed and purslane, don't have a chance. Use double rows rather than single ones whenever possible in your vegetable garden. In flower beds, place flowers in closely spaced groups. As plants need more room to grow, thin them gradually so weeds get only a fleeting chance at good light. Plants with broad leaves, such as squash and cabbage, do a good job of crowding out weeds. Vigorous lawn grasses that form a tight turf naturally crowd out weeds. To keep turf tight, apply a slow-release organic fertilizer during your lawn's most active season of new growth. The recommended cutting height varies with different species of grass, but with any type of grass it's a good weed-preventive strategy to mow high and often. Long blades of grass often do a good job of shading out germinating weed seeds.

Mulching. Mulch that's more than 2 inches thick can deprive most weed seeds of the light they need to germinate and grow. In vegetable and flower gardens, you can mulch with wheat straw (which has fewer weed seeds than hay), chopped leaves, grass clippings, or many other organic materials. Where weeds are numerous, try covering the soil with four to six sheets of newspaper. Then cover the newspapers with 2 to 3 inches of organic mulch. Pieces of scrap carpeting make a good weed-suppressing mulch to use in pathways between rows. When mulching beneath shrubs and trees, place a sheet of landscape fabric over the soil, then cover it with 3 inches of organic mulch. An edging (a 4- to 6-inch-wide strip of rot-proof material driven into the ground vertically) of brick, stone, or metal will help the mulch stay put, halt invasion by creeping weeds, and make the bed look neat and well groomed.

Reducing reseeding. Most weeds reproduce primarily from seeds, and the seeds of some weeds can remain viable when buried in the soil for decades. So it's essential to keep weeds from shedding seeds in the garden. Garden weeds that are neglected until they reach seed-bearing age can be lopped off near the soil line with pruning shears, a stout knife, or a string trimmer with a blade attachment. Cutting back perennial weeds again and again not only reduces reseeding, it also forces the plants to use up food reserves stored in their roots. In a garden that has gone hopelessly weedy, mowing it down promptly, raking out the seed-bearing debris, and starting over next year is a big step in the right direction. Mowing regularly helps keep weeds under control in lawns. When mowing lawns where seed-bearing weeds are present, collect the clippings in a bagger and dispose of them in a shady place.

 

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

 

 

 

 

گل هایی که علف هرز هستند

Black Medic

 

()

 

Black medic (Medicago lupulina) is a thrifty yellow-flowered clover that usually grows as an annual. Common in lawns and gardens around the world, black medic often colonizes dry, infertile spots where little else will grow. Plants stay close to the ground until they are ready to bloom. By the time flowers appear, the stems may be 6 to 26 inches long. Providing lawn grass with adequate nitrogen and phosphorous discourages this weed. It is also important to pull young weeds during spring and early summer. In addition, a corn gluten herbicide applied in spring will help prevent germination of black medic seeds.

 

Weed Control Techniques

 

Pulling. Most young weeds can be pulled from the soil. They will slide out most easily if you pull them when the soil is wet. Getting the root up is crucial, so think of the main stem as the root's handle, and grasp it as close to the soil line as you can. If you find that the weeds are breaking off at the crown as you pull, slip a kitchen fork, dandelion weeder, or similar tool under the weed, and pry and twist as you pull it up. Weeds that have taproots, such as dandelion and plantain, usually must be pried out. A flexible pair of waterproof gloves will keep your hands comfortable as you weed, and it's good to have a nice sitting pad, too. Let pulled weeds bake in the sun for a day or so before composting them. If pulled weeds are holding mature seeds, compost them separately in a hot, moist pile before using this compost in the garden.

Corn gluten herbicides. Powdered herbicides made from corn gluten keep crabgrass and other weed seeds from germinating and growing. They are typically spread on established lawns, but they also can be used in gardens where no seeds will be planted, such as in perennial beds. As the corn gluten degrades, it provides a small amount of nitrogen to the soil. Crabgrass begins to germinate at about the time that azaleas, dogwoods, and forsythias bloom, so spread corn gluten at that time for best results. Application procedures vary with the particular product; be sure to read and follow the directions on the label. Do not use corn gluten in newly seeded lawns, or in garden beds where you plan to sow seeds.

 

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

 

 

 

 

یک نوع علف هرز

 

 

Broadleaf Plantain

 

()

 

Broadleaf plantain (Plantago major) is found throughout North America, usually in compacted places in lawns or in garden pathways. A tap-rooted perennial, plantain becomes dormant in winter, and new leaves appear in mid-spring. Control plantain by pulling young plants with a dandelion weeder, or dig them out with a digging fork. In summer, pop off seed heads to reduce reseeding by mature plants. To prevent future plantain problems, add organic matter to the soil to improve its texture and drainage.

Weed Control Techniques

 

Pulling. Most young weeds can be pulled from the soil. They will slide out most easily if you pull them when the soil is wet. Getting the root up is crucial, so think of the main stem as the root's handle, and grasp it as close to the soil line as you can. If you find that the weeds are breaking off at the crown as you pull, slip a kitchen fork, dandelion weeder, or similar tool under the weed, and pry and twist as you pull it up. Weeds that have taproots, such as dandelion and plantain, usually must be pried out. A flexible pair of waterproof gloves will keep your hands comfortable as you weed, and it's good to have a nice sitting pad, too. Let pulled weeds bake in the sun for a day or so before composting them. If pulled weeds are holding mature seeds, compost them separately in a hot, moist pile before using this compost in the garden.

Digging. Weeds that regrow from persistent roots must be dug. Use a spade or digging fork to dig spreading perennials, such as bindweed, Canada thistle, and quackgrass. Start digging a foot away from the plant's center to loosen the soil. Then lift the weed from beneath, which reduces how many root pieces are likely to break off and regrow. Dandelion, dock, and other weeds that grow from persistent taproots can be dug the same way, or you can use a special fork-like tool called a dandelion weeder to pry them up. Dig very large taproots that are difficult to pry loose. In lawns and other places where digging dandelions is not practical, use a sharp knife to slice off the leaves and the top inch or two of taproot at a diagonal angle

ادامه نوشته

Hawkweed

Hawkweed

 

 

Hawkweed (Hieracium spp.) often forms dense colonies in areas of the lawn where the soil is infertile and acidic. A hardy perennial found throughout North America, hawkweed holds its rosettes of wildly hairy leaves close to the soil surface, safe from mower blades. Orange hawkweed (Hieracium aurantiacum) and meadow hawkweed (Hieracium pratens) are invasive forms that send up orange or yellow, respectively, dandelion-like flowers on 12-inch-tall leafless stalks. Established plants send out shallow bud-bearing stolons, which form new plants. Dig colonies in spring, and promptly repair the spot with seed or sod. Apply lime if the soil's pH is below 5.5. Sites infested with hawkweed benefit from organic fertilizers, which help the turf grass grow stronger and crowd out the hawkweed.

 

Weed Control Techniques

 

Digging. Weeds that regrow from persistent roots must be dug. Use a spade or digging fork to dig spreading perennials, such as bindweed, Canada thistle, and quackgrass. Start digging a foot away from the plant's center to loosen the soil. Then lift the weed from beneath, which reduces how many root pieces are likely to break off and regrow. Dandelion, dock, and other weeds that grow from persistent taproots can be dug the same way, or you can use a special fork-like tool called a dandelion weeder to pry them up. Dig very large taproots that are difficult to pry loose. In lawns and other places where digging dandelions is not practical, use a sharp knife to slice off the leaves and the top inch or two of taproot at a diagonal angle. Some weeds that are easily pulled when the soil is moist must be dug from dry soil.

 

Crowding plants. When plants grow so close together that the ground between them is shaded, sun-seeking weeds, such as pigweed and purslane, don't have a chance. Use double rows rather than single ones whenever possible in your vegetable garden. In flower beds, place flowers in closely spaced groups. As plants need more room to grow, thin them gradually so weeds get only a fleeting chance at good light. Plants with broad leaves, such as squash and cabbage, do a good job of crowding out weeds. Vigorous lawn grasses that form a tight turf naturally crowd out weeds. To keep turf tight, apply a slow-release organic fertilizer during your lawn's most active season of new growth. The recommended cutting height varies with different species of grass, but with any type of grass it's a good weed-preventive strategy to mow high and often. Long blades of grass often do a good job of shading out germinating weed seeds.

 

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

 

 

 

 

Henbit

 

 

Henbit (Lamium amplexicaule) is a mint cousin that's common in gardens in the eastern half of the United States. In the north it is a spring annual. In the south, henbit sprouts in fall and blooms in early spring. The pretty pink flowers are attractive, but the spreading plants will take over a lawn or garden. Mulch discourages this weed, which needs sun to sprout and grow. Henbit is easily controlled by pulling. When cultivating soil infested with henbit, rake out the plants to keep them from rerooting.

 

Weed Control Techniques

 

Mulching. Mulch that's more than 2 inches thick can deprive most weed seeds of the light they need to germinate and grow. In vegetable and flower gardens, you can mulch with wheat straw (which has fewer weed seeds than hay), chopped leaves, grass clippings, or many other organic materials. Where weeds are numerous, try covering the soil with four to six sheets of newspaper. Then cover the newspapers with 2 to 3 inches of organic mulch. Pieces of scrap carpeting make a good weed-suppressing mulch to use in pathways between rows. When mulching beneath shrubs and trees, place a sheet of landscape fabric over the soil, then cover it with 3 inches of organic mulch. An edging (a 4- to 6-inch-wide strip of rot-proof material driven into the ground vertically) of brick, stone, or metal will help the mulch stay put, halt invasion by creeping weeds, and make the bed look neat and well groomed.

 

Pulling. Most young weeds can be pulled from the soil. They will slide out most easily if you pull them when the soil is wet. Getting the root up is crucial, so think of the main stem as the root's handle, and grasp it as close to the soil line as you can. If you find that the weeds are breaking off at the crown as you pull, slip a kitchen fork, dandelion weeder, or similar tool under the weed, and pry and twist as you pull it up. Weeds that have taproots, such as dandelion and plantain, usually must be pried out. A flexible pair of waterproof gloves will keep your hands comfortable as you weed, and it's good to have a nice sitting pad, too. Let pulled weeds bake in the sun for a day or so before composting them. If pulled weeds are holding mature seeds, compost them separately in a hot, moist pile before using this compost in the garden.

 

 

Cultivating. Slicing and dicing weeds with a hoe works best when the soil is relatively dry, and the same goes for cultivating with a tiller. With their tops mangled and roots cut, most young weeds will quickly shrivel up and die. Be careful to cultivate only the top inch or two of soil or you may injure nearby garden plant roots and drag new weed seeds to the surface. A sharp hoe works much better than a dull one, so refresh the edge on your hoe with a steel file between weeding sessions. After using either a hoe or tiller to cultivate weeds, go back the next day to nip out any survivors. When battling perennial weeds, you can weaken the plants by chopping them down with a sharp hoe, but it's best to combine hoeing with digging to achieve good control. Never use a tiller in soil that is infested with bindweed, quackgrass, or other weeds that regrow from small pieces of root; they are easily spread by rototilling.

 

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

 

 

 

 

Hop Clover

 

Hop clover (Trifolium dubium) seeds that find their way into dormant warm-season lawns quietly grow into sturdy rosettes during the winter months. In spring, stems studded with classic three-leaf clovers (and the occasional four-leaf version) lengthen and produce small yellow flower clusters. Use a sharp knife to cut plants off at the soil line to reduce reseeding. The root system left behind will not grow, but will add to the soil's supply of nitrogen as it decomposes. In mild winter climates, pull seedlings when you see them in the lawn during the winter months.

 

Weed Control Techniques

 

Reducing reseeding. Most weeds reproduce primarily from seeds, and the seeds of some weeds can remain viable when buried in the soil for decades. So it's essential to keep weeds from shedding seeds in the garden. Garden weeds that are neglected until they reach seed-bearing age can be lopped off near the soil line with pruning shears, a stout knife, or a string trimmer with a blade attachment. Cutting back perennial weeds again and again not only reduces reseeding, it also forces the plants to use up food reserves stored in their roots. In a garden that has gone hopelessly weedy, mowing it down promptly, raking out the seed-bearing debris, and starting over next year is a big step in the right direction. Mowing regularly helps keep weeds under control in lawns. When mowing lawns where seed-bearing weeds are present, collect the clippings in a bagger and dispose of them in a shady place.

Pulling. Most young weeds can be pulled from the soil. They will slide out most easily if you pull them when the soil is wet. Getting the root up is crucial, so think of the main stem as the root's handle, and grasp it as close to the soil line as you can. If you find that the weeds are breaking off at the crown as you pull, slip a kitchen fork, dandelion weeder, or similar tool under the weed, and pry and twist as you pull it up. Weeds that have taproots, such as dandelion and plantain, usually must be pried out. A flexible pair of waterproof gloves will keep your hands comfortable as you weed, and it's good to have a nice sitting pad, too. Let pulled weeds bake in the sun for a day or so before composting them. If pulled weeds are holding mature seeds, compost them separately in a hot, moist pile before using this compost in the garden.

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

 

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

 

 

 

 

Rosa multiflora

 

osa multiflora (Multiflora Rose, Baby Rose, Rambler Rose) is a species of rose native to eastern Asia, in China, Japan

and Korea.

 

It is a scrambling shrub climbing other plants to a height of 3-5 m, with stout stems with recurved thorns (sometimes absent). The leaves are 5-10 cm long, compound, with 5-9 leaflets and feathered stipules. The flowers are produced in large corymbs, each flower small, 1.5-4 cm diameter, white or pink, borne in early summer. The hips are reddish to purple, 6-8 mm diameter.

 

Two varieties are accepted by the Flora of China:

 

* Rosa multiflora var. multiflora. Flowers white, 1.5-2 cm diameter.

* Rosa multiflora var. cathayensis Rehder & E.H.Wilson. Flowers pink, to 4 cm diameter.

 

 

 

Rosa multiflora is grown as an ornamental plant, and also used as a rootstock for grafted ornamental rose cultivars.

 

In eastern North America, Multiflora Rose is now generally considered an invasive species, though it was originally planted as a soil conservation measure and to attract wildlife. It is readily distinguished from American native roses by its large inflorescences, which bear multiple flowers and hips, often more than a dozen, while the American species bear only one or a few on a branch.

 

Some places classify Multiflora rose as a "noxious weed" . In grazing areas, this rose is generally considered to be a serious pest, though it is considered excellent fodder for goats.

 

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

 

 

 

 

Rosa gallica

 

 

Rosa gallica, (Gallic Rose, French Rose, or Rose of Provence) is a species of rose native to southern and central Europe eastwards to Turkey and the Caucasus. The rosa gallica officinalis is also called Apothecary's Rose.

 

It is a deciduous shrub forming large patches of shrubbery, the stems with prickles and glandular bristles. The leaves are pinnate, with three to seven bluish-green leaflets. The flowers are clustered one to four together, single with five petals, fragrant, deep pink. The hips are globose to ovoid

ادامه نوشته

علف هرز

علف هرز

 

 

Nimblewill

 

 

Nimblewill (Muhlenbergia shreberi) grows as a native perennial grass in moist places in the eastern half of North America, but its green season is much too short to make it a good grass for lawns. This grass grows well through summer -- especially in partial shade -- and then becomes brown and fragile in early fall. To replace patches of nimblewill with turf grass, use a garden rake or hand cultivator to pull patches in September. Quickly fill open spaces with seed or sod that matches the rest of your lawn. In spring, mow infested areas very low and replace them with better quality grasses.

 

Weed Control Techniques

 

Pulling. Most young weeds can be pulled from the soil. They will slide out most easily if you pull them when the soil is wet. Getting the root up is crucial, so think of the main stem as the root's handle, and grasp it as close to the soil line as you can. If you find that the weeds are breaking off at the crown as you pull, slip a kitchen fork, dandelion weeder, or similar tool under the weed, and pry and twist as you pull it up. Weeds that have taproots, such as dandelion and plantain, usually must be pried out. A flexible pair of waterproof gloves will keep your hands comfortable as you weed, and it's good to have a nice sitting pad, too. Let pulled weeds bake in the sun for a day or so before composting them. If pulled weeds are holding mature seeds, compost them separately in a hot, moist pile before using this compost in the garden.

 

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

Nutsedge

Nutsedge

 

 

Nutsedge (Cyperus esculentus) is a perennial weed that usually appears in colonies. Common in moist soils throughout much of North America, nutsedge reproduces by shedding seeds and by developing nut-like edible "chufas" on its root tips. Plants grow 1 to 4 feet tall, and bear clusters of spikelets in late summer. Pull young plants when the soil is moist, and expect replacements to appear for several more seasons. Organic herbicides containing acetic acid will kill back the leaves, but plants will regrow from the roots in a few weeks. Mow larger plants to reduce reseeding.

Weed Control Techniques

 

Pulling. Most young weeds can be pulled from the soil. They will slide out most easily if you pull them when the soil is wet. Getting the root up is crucial, so think of the main stem as the root's handle, and grasp it as close to the soil line as you can. If you find that the weeds are breaking off at the crown as you pull, slip a kitchen fork, dandelion weeder, or similar tool under the weed, and pry and twist as you pull it up. Weeds that have taproots, such as dandelion and plantain, usually must be pried out. A flexible pair of waterproof gloves will keep your hands comfortable as you weed, and it's good to have a nice sitting pad, too. Let pulled weeds bake in the sun for a day or so before composting them. If pulled weeds are holding mature seeds, compost them separately in a hot, moist pile before using this compost in the garden.

Organic herbicides. There are several herbicides made from natural ingredients. Those that contain clove oil (eugenol) give the best control of young broadleaf weeds. Products containing acetic acid, often in combination with citric acid, do a good job on young grasses. Some products contain both clove oil and acetic acid, so they are useful for a broad variety of weeds. Soap-based herbicides dehydrate leaves by cutting through their protective layer of cutin. All of these types of organic herbicides work best on young weeds and pose only a temporary setback to well-rooted perennial weeds. To minimize damage to neighboring plants, spray only in dry, still weather. To maximize effectiveness, spray young weeds when temperatures are above 70 degrees F and the sun is shining brightly. Be aware that repeated applications of a product containing acetic acid (which is very strong vinegar) can lower the soil's pH, making it more acidic.

Reducing reseeding. Most weeds reproduce primarily from seeds, and the seeds of some weeds can remain viable when buried in the soil for decades. So it's essential to keep weeds from shedding seeds in the garden. Garden weeds that are neglected until they reach seed-bearing age can be lopped off near the soil line with pruning shears, a stout knife, or a string trimmer with a blade attachment. Cutting back perennial weeds again and again not only reduces reseeding, it also forces the plants to use up food reserves stored in their roots. In a garden that has gone hopelessly weedy, mowing it down promptly, raking out the seed-bearing debris, and starting over next year is a big step in the right direction. Mowing regularly helps keep weeds under control in lawns. When mowing lawns where seed-bearing weeds are present, collect the clippings in a bagger and dispose of them in a shady place.

 

 

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

 

 

 

 

Quackgrass

 

Quackgrass (Agropyron repens) is a persistent perennial weed in the northern half of North America. Plants usually appear in broad, 1- to 3-foot-tall clumps, because new shoots grow from wandering underground rhizomes. To avoid spreading root pieces, do not cultivate soil where quackgrass is present. Instead, carefully dig plants from beneath, and gather up all the root pieces you can. Between digging sessions, brush patches with an organic herbicide containing acetic acid. Crowd seedlings and root-borne sprouts with dense plantings. Mulch to reduce seed germination. Mow mature plants to reduce reseeding.

 

Weed Control Techniques

 

Digging. Weeds that regrow from persistent roots must be dug. Use a spade or digging fork to dig spreading perennials, such as bindweed, Canada thistle, and quackgrass. Start digging a foot away from the plant's center to loosen the soil. Then lift the weed from beneath, which reduces how many root pieces are likely to break off and regrow. Dandelion, dock, and other weeds that grow from persistent taproots can be dug the same way, or you can use a special fork-like tool called a dandelion weeder to pry them up. Dig very large taproots that are difficult to pry loose. In lawns and other places where digging dandelions is not practical, use a sharp knife to slice off the leaves and the top inch or two of taproot at a diagonal angle. Some weeds that are easily pulled when the soil is moist must be dug from dry soil.

 

 

Organic herbicides. There are several herbicides made from natural ingredients. Those that contain clove oil (eugenol) give the best control of young broadleaf weeds. Products containing acetic acid, often in combination with citric acid, do a good job on young grasses. Some products contain both clove oil and acetic acid, so they are useful for a broad variety of weeds. Soap-based herbicides dehydrate leaves by cutting through their protective layer of cutin. All of these types of organic herbicides work best on young weeds and pose only a temporary setback to well-rooted perennial weeds. To minimize damage to neighboring plants, spray only in dry, still weather. To maximize effectiveness, spray young weeds when temperatures are above 70 degrees F and the sun is shining brightly. Be aware that repeated applications of a product containing acetic acid (which is very strong vinegar) can lower the soil's pH, making it more acidic.

Crowding plants. When plants grow so close together that the ground between them is shaded, sun-seeking weeds, such as pigweed and purslane, don't have a chance. Use double rows rather than single ones whenever possible in your vegetable garden. In flower beds, place flowers in closely spaced groups. As plants need more room to grow, thin them gradually so weeds get only a fleeting chance at good light. Plants with broad leaves, such as squash and cabbage, do a good job of crowding out weeds. Vigorous lawn grasses that form a tight turf naturally crowd out weeds. To keep turf tight, apply a slow-release organic fertilizer during your lawn's most active season of new growth. The recommended cutting height varies with different species of grass, but with any type of grass it's a good weed-preventive strategy to mow high and often. Long blades of grass often do a good job of shading out germinating weed seeds.

Mulching. Mulch that's more than 2 inches thick can deprive most weed seeds of the light they need to germinate and grow. In vegetable and flower gardens, you can mulch with wheat straw (which has fewer weed seeds than hay), chopped leaves, grass clippings, or many other organic materials. Where weeds are numerous, try covering the soil with four to six sheets of newspaper. Then cover the newspapers with 2 to 3 inches

ادامه نوشته

ژنتيك و اصلاح نژاد

ژنتيك و اصلاح نژاد

 

مقدمه

 

اغلب مردم با بحث قديمي محيط و وراثت آشنا هستند به نحوي كه مبحث وراثت بر مؤثر بودن ژنها بر تمامي صفات تأكيد دارد و بحث محيط بر نقش محيط بر بيشتر صفات اصرار مي‌ورزد. در حقيقت عملكرد يا ظاهر هر فرد توسط دو عامل ساختار ژنتيكي و محيط مشخص مي‌گردد. در مورد شترمرغ، محيط به معني تمامي اجزائي است كه در مديريت پرورش پرنده نقش دارند، عواملي مانند تغذيه، جلوگيري از ابتلا به بيماريها، جايگاه نگهداري مناسب و غيره. هيچ‌كس در اهميت روشهاي مديريت اصولي مناسب و نقش آن در موفقيت برنامه‌هاي پرورش شترمرغ شكي ندارد. اگرچه گله‌اي كه صرفاً براي هدفی خاص و بهبود عملكرد از نسلي به نسل ديگر انتخاب نشده باشد، هيچگاه شاهد افزايش عملكرد نخواهد بود. همانطور كه صنعت پرورش شترمرغ رشد یافته و تكميل مي‌گردد، نقش بهبود ژنتيكي در توليد و تكثير پرنده‌هاي مناسب براي عرضه به بازار بخصوص در مورد توليد گوشت و چرم، پررنگ‌تر مي‌شود. اين فصل شامل خلاصه‌اي از تاريخچه ژنتيك و اصلاح نژاد شترمرغ مي‌باشد كه در ادامه آن اشاره مختصري نيز به مباحث پايه‌اي ژنتيك دارد. كاربرد عملي علم ژنتيك در اصلاح‌نژاد شترمرغ كه شامل تكنيك‌هاي ملكولي نيز مي‌گردد، در ادامه تشريح خواهد شد.

 

آلل: انواع جایگزین اطلاعات ژنتیکی در یک جایگاه ژنی خاص یا به عبارت دیگر دو شکل مختلف یک ژن را آلل گویند.

 

آلل نوع وحشی (wild-type allele): در مورد بسیاری از ژنها ، نگارش منفرد رایجی در اکثر افراد وجود دارد که متخصصان ژنتیک آن را آلل نوع وحشی یا آلل طبیعی می‌نامند.

 

آلل جهش یافته: نگارشهای دیگر ژن به غیر از آلل نوع وحشی که بواسطه جهش با آلل نوع طبیعی تفاوت دارند.

 

چند شکلی جایگاه ژنی: اگر در جمعیت حداقل دو آلل نسبتا رایج در یک جایگاه ژنی موجود باشند، گفته می‌شود که این جایگاه ژنی ، حالت چند شکلی را نشان می‌دهد

ژنوتیپ (Genotype): ژنوتیپ یک فرد مجموعه آلل‌هایی است که ساختار ژنتیکی او را مجموعا در تمام جایگاههای ژنی بطور معمولتر در یک جایگاه ژنی تشکیل می‌دهند.

 

فنوتیپ (Phenotype): فنوتیپ بروز قابل مشاهده یک ژنوتیپ به عنوان صفتی ظاهری ، بالینی با بیوشیمیایی یا مولکولی است.

 

اختلال تک ژنی: اختلالی است که توسط آلل‌هایی در یک جایگاه ژنی منفرد تعیین می‌شود. نوعی آلل که بر اثر جهش در گذشته بوجود آمده و بطور معمول نادرست ، جایگزین یک آلل نوع وحشی روی یک یا هر دو کروموزوم می‌شود.

هوموزیگوت: وقتی فردی یک جفت آلل یکسان داشته باشد، گفته می‌شود که او هموزیگوس (هموزیگوت) است.

 

هتروزیگوت:وقتی فردی یک جفت آلل متفاوت داشته باشد، گفته می‌شود که هتروزیگوس (هتروزیگوت) است.

 

هتروزیگوت مرکب: اصطلاح هتروزیگوت مرکب ، برای توصیف ژنوتیپی بکار می‌رود که در آن دو آلل جهش یافته مختلف از یک ژن وجود داشته باشند، نه یک آلل طبیعی و یک آلل جهش یافته.

جهش (Mutation):اصطلاح جهش به دو معنی در ژنتیک پزشکی استفاده می‌شود؛ گاهی برای نشان دادن یک تغییر ژنتیکی جدید که قبلا شناخته نشده است و گاهی صرفا برای نشان دادن یک آلل مسبب بیماری.

 

ژنوم (Genome):یک مجموعه کامل (n) کرموزومی که به عنوان یک واحد از یک والد به ارث می‌رسد.

 

Holandric gene:ژنی که روی کروموزوم y قرار دارد. بنابراین این ژن از پدر به پسر به ارث می‌رسد.

 

همی زیگوس (Hemizygous):وضعیت و حالتی است که فقط یکی از آلل‌های یک جفت ژن وجود داشته باشد. مثل ژنهای وابسته به جنس یا در اثر کمبود.

هتروکروماتین:رنگ پذیری بعضی از قسمتهای کروموزوم شدید بوده و هترکروماتین نامیده می‌شود. DNA تکرار شده در یوکاریوت که به ندرت ، نسخه برداری می‌گردد.

کروموزوم x:کروموزومی که در تعیین جنسیت دخالت دارد. در اکثر حیوانات ، ماده‌ها دارای دو و نرها دارای یک کروموزوم x هستند.

 

کروموزوم y:لنگه کرموزوم x در اکثر گونه‌های گیاهی و جانوری ، در مگس سرکه کروموزوم y از هتروکروماتین تشکیل شده ژنهای خیلی کمی را حمل می‌کند و در تعیین جنسیت دخالت ندارد. در ازای آن کرموزوم y ژنهایی را حمل می‌کند و در تعیین جنسیت نرها دخالت دارد.

یونی والانت (univalent):کروموزوم جفت نشده در میوز.

Ascertainment:روش انتخاب افراد ، جهت بررسی در یک مطالعه ژنتیکی.

 

 

آتوزوم (Autosome):کروموزوم های غیر جنسی.

 

 

فرد حامل (Carricr):فردی که حامل ژن مغلوب است و اثر ژن در آن ظاهر نمی‌شود.

 

 

سانتی مورگان (Centimorgan):در پیوستگی ژنها ، واحدی است که نشان دهنده یک درصد نوترکیبی است و به آن واحد نقشه‌ای (Map unit) ، نیز می‌گویند.

 

 

سانترومر:بخشی از کروموزوم که به رشته‌های دوک در هنگام تقسیم سلولی ، متصل است.

سیسترون (Cistron):یک واحد فعال مولکول DNA است. یک سیسترون DNA مشخص کننده یک زنجیره پلی پپتیدی در سنتز protein است.

کراسینگ اور (Crassing-over):در نتیجه تقاطع یا تبادل قسمتی از کروموزوم ها مبادله ژنهای پیوسته صورت می‌گیرد که این امر سبب تولید ترکیباتی می‌شود که متفاوت با والدینشان خواهند بود. بنابراین عبارت تقاطع کروموزومی (Crassing-over) شامل ترکیبات ژنی جدید می‌شود.

دی هیبرید (Dihybrid):فردی که با داشتن دو جفت آلل به صورت هتروزیگوت باشد. نوزاد تولید شده از آمیزش دو والد هموزیگوس که نسبت به دو جفت باهم تفاوت داشته باشند.

 

 

دیپلوئید (Diploid):موجود یا سلولی که دارای دو مجموعه کروموزومی (2n) باشد.

 

 

همولوگ (Homologs):یک زوج کرموزوم که یکی از مادر و دیگری از پدر به ارث می‌رسد و در طی میوز اول باهم جفت می‌شوند و تبادل متقاطع پیدا می‌کنند و در طی میوز 2 از هم جدا می‌شوند.

 

 

فنوکپی (Phenocopy):موجودی که فنوتیپ (نه ژنوتیپ) آن بوسیله محیط عوض شده و شبیه فنوتیپ جهش یافته (Mutan) شده است.

 

مدیریت غاز ها در مزرعه

مدیریت غاز ها در مزرعه

پس از گذشت 6 هفته از تولد جوجه غاز ها، زمانی که هوا مناسب باشد می توان غاز ها را وارد مزرعه نمود. البته تا چند هفته پس از آن نیز لازمست تا در زمان بارندگی شدید و یا افت شدید دمای محیط، غازها به پناهگاه خود برده شوند. در ابتدای ورود به مزرعه ممکن است تا چند روز اول غاز ها بوته های گیاه زراعی را نیز برای خوردن امتحان کنند ولی سریعا متوجه نامطلوبی این گیاهان برای تغذیه خواهند شد که البته در صورت تربیت غاز ها برای تغذیه از برخی گیاهان خاص (علف های هرز مشکل ساز مزرعه) که قبلا راجع به آن توضیح داده شد این مشکل بر طرف خواهد شد. لازم به ذکر است که خسارات ناشی از وجود غاز ها در مزرعه در برابر مزایای آن ها ناچیز خواهد بود. وجود یک غاز مسن تر که سال قبل در مزرعه بوده است می تواند برای کنترل و هدایت غاز های جوان مناسب باشد و آن ها را سریع تر به کارشان عادت دهد.

 

در صورتی که به غاز ها غذای مکمل داده می شود لازمست تا این کار در هنگام عصر انجام گردد. این کار باعث می شود تا غاز ها در صبح بعد به حد کافی گرسنه باشند و به مقدار زیاد از علف های هرز تغذیه کنند. در صورتی که اگر این جیره مکمل درصبح به آن ها داده شود، آن ها نسبت به خوردن علف های هرز بی میل خواهند بود.

 

زمان وجود غاز ها در مزرعه بسیار حساس است. وقتی که تعداد علف های هرز در مزرعه به شدت کاهش می یابد، غاز ها باید به پناهگاهشان و یا به مزرعه ای دیگر برده شوند. در صورتی که این کار انجام نشود غاز ها ممکن است به تغذیه از گیاه زراعی روی آورده و یا اینکه گرسنه بمانند. از طرف دیگر در اواخر تابستان بسیاری از علف های هرزی که غاز های تاکنون از آن ها تغذیه می کردند، خوش خوراکی خود را از دست داده و در این زمان نیز خروج غاز ها از مزرعه یا کاهش تعداد آن ها الزامی می باشد.

 

حرکت دادن غاز ها به خصوص غاز های مسن تر برای هدایت کردن آن ها به سمتی خاص مثل پناهگاه ساده می باشد. کافی است تا به آرامی پشت آن ها حرکت کرده و مثلا زمانی که می خواهید به سمت چپ بروند، شما اندکی به سمت راست رفته و دست راست خود را بلند کنید. البته غاز ها پیمودن مسافت های طولانی را دوست نداشته و این کار آن ها را به شدت خسته می کند. برای همین منظور می توان از قفس های چرخدار استفاده نمود.

 

بسیاری از کودها و آفت کش های شیمیایی برای غاز ها مسموم کننده بوده و بنابراین در زمان مصرف آن ها در مزرعه باید غاز ها را خارج نمود و تا چند روز به مزرعه باز نگرداند. در صورتی که در زمان مصرف این مواد بارندگی وجود، تا قبل از خشک شدن گودال های آب که احتمالا مواد شیمیایی در آن تجمع یافته اند، غاز ها نباید وارد مزرعه شوند. از طرف دیگر به نظر می رسد که علف کش ها برای غاز ها بی خطر باشند.

 

تعداد غاز ها

تعداد غاز های لازم در یک مزرعه برای کنترل مناسب علف های هرز به عوامل مختلفی بستگی دارد که از جمله آن ها می توان به نوع گیاه زراعی، نوع علف های هرز و فراوانی آن ها و شرایط آب و هوایی و نحوه اثر آن بر رشد گیاه و علف هرز اشاره نمود. به طور کلی هر چه فاصله ردیف ها و بوته ها روی ردیف از هم کمتر باشد، تعداد علف های هرز نیز کمتر خواهد بود و به غاز های کمتری نیاز است. در شرایط آب و هوایی خشک نیز تعداد کمتری غاز نسبت به شرایط مرطوب لازم می باشد. در مناطقی نیز که به خاطر شرایط آب و هوایی، رشد علف های هرز در ابتدای کشت بسیار زیادتر از اواخر دوره است، لازمست تا کار را با تعداد زیادتری غاز شروع کرده و سپس تعداد آن ها را کاهش داد.

 

 

 

حصار

غاز ها باید در محیط مورد نظر کشاورز محدود شوند و کشیدن حصار در اطراف مزرعه یکی از مشکلات استفاده از غاز ها می باشد که هزینه کار را افزایش می دهد. البته حصار با ارتفاع بسیار زیاد نیاز نبوده و حدود یک متر کافی می باشد. در صورتی که مزرعه بسیار بزرگ است لازم است تا آن را به قسمت های کوچک تر تقسیم نمود تا توزیع غاز ها به طور یکنواخت انجام شود و یا اگر شدت رشد علف های هرز در یک ناحیه زیادتر است بتوان غاز ها را بیشتر در آن منطقه متمرکز کرد. حصارهای الکتریکی نیز که برای سایر حیوانات از آن ها استفاده می شود معمولا برای غاز ها مناسب نیستند زیرا پرهای زیاد غاز ها مانند عایق عمل کرده و از رسیدن شوک به بدن آن ها جلوگیری می کند.

 

 

 

پناهگاه

در صورت وجود حیواناتی مانند سگ، روباه، شغال و ... در منطقه که غاز ها را شکار می کنند لازم است تا یک پناهگاه مناسب برای غاز ها ساخته شود تا در هنگام شب (که حیوانات شکارچی اکثرا در این هنگام حمله می کنند)، بتوان غاز ها را به آن جا منتقل نمود. البته غاز ها در زمان کوتاهی یاد خواهند گرفت تا خودشان در هنگام شب به این پناهگاه باز گردند و برای این کار می توان کمی دانه خوش خوراک در مسیر پناهگاه ریخت. در صورتی نیز که این پناهگاه نمی تواند غاز ها را از خطر حمله شکارچیان محفوظ بدارد می توان در اطراف پناهگاه از چند رشته حصار الکتریکی استفاده نمود. در صورتی که حیوانات شکارچی در منطقه مشاهده نمی شوند می توان غاز ها رادر شب نیز به حال خود رها کرد. در این حالت می توان برای اطمینان بیشتر، در محل تجمع غاز ها در شب یک چراغ روشن نمود. اما باز هم به پناهگاه با قفسی کوچک نیاز می باشند تا در مواقعی که میزان علف هرز در مزرعه کم می شود یا شرایط آب و هوایی نامساعد پیش می آید بتوان غاز ها را به آن انتقال داد.

 

سایه بان

 

در هنگام ظهر، غاز ها به سایه بانی نیاز خواهند داشت تا خود را از گرمای شدید نجات دهند. این سایه می تواند توسط هر چیزی در مزرعه مانند درخت، گیاهان بلند، پرچین و یا یک دیوار ایجاد شود. در صورت عدم وجود این موارد، لازم است تا به طریقی در مزرعه سایه کوچکی ایجاد شود.

 

آب

همچنین غاز ها در مزرعه به آب تمیز نیاز دارند. البته این آب برای نوشیدن بوده و نیازی نیست تا آن ها بتوانند در آن شنا کنند. در طی روز غاز ها چندین بار به سمت این ظرفهای آب حرکت نموده و بنابراین تجمع آن ها در محل آب زیادتر است. از این نکته می توان استفاده کرد و ظروف آب را در قسمتی از مزرعه که علف های هرز در آنجا رشد زیادتری دارند قرار داد. از طرف دیگر می توان این ظروف را در انتهای ردیف ها قرار داد تا غاز ها ناچار باشند برای نوشیدن آب تمام طول مزرعه را طی کنند و در این مسیر علف های هرز را نیز از بین ببرند.

 

 

 

گیاهانی که در کشت آن ها می توان از غاز ها برای کنترل علف های هرز استفاده نمود

 

از آنجایی که غاز ها بسیاری از گیاهان باریک برگ را خورده و به بسیاری از گیاهان پهن برگ بی علاقه اند، از آن ها می توان برای کنترل علف های هرز در مزارع گیاهان زراعی متنوعی استفاده نمود. اما تا کنون از غاز ها بیشتر در مزارع پنبه، سیر، توت فرنگی، سیب زمینی، توتون، نعناع، چغندر قند، پیاز، هویج، لوبیا، گیاهان زینتی، درختان میوه، قلسمتان و نهالستان ها و تاکستان ها استفاده شده است. در مورد هر کدام از این گیاهان، نوع مدیریت متفاوت بوده و نمی توان یک روش را برای همه آنها پیشنهاد نمود و تنها تجربه می تواند راه حل دقیق را مشخص کند. البته تجربه ها نیز در مناطق مختلف متفاوت است که این به دلیل تنوع عوامل موثر بر گیاه زراعی، علف هرز و غاز ها می باشد. در زیر به بحث بیشتر پیرامون برخی از این گیاهان می پردازیم:

 

پنبه

غاز ها می توانند مزرعه پنبه را از وجود علف های هرزی همچون قیاق، اویار سلام، مرغ و دیگر علف های هرز مشکل ساز پاک نمایند. برای حصول بهترین نتیجه جوجه غاز های 5 تا 6 هفته ای را بلافاصله پس از کاشت بذر وارد مزرعه نمایید. این عمل از طریق از بین بردن علف های هرز باعث افزایش مقدار محصول و سهولت عمل برداشت می شود. معمولا برای مزارع پنبه در شرایط عادی تنها حدود 3 غاز در ایکر ( 4047 متر مربع = حدود 5/0 هکتار) کافی است.

 

توت فرنگی.

سال هاست که توت فرنگی کاران از غاز ها در مزارعشان استفاده می کنند و این عمل نیاز آنها به نیروی کار برای مبارزه با علف های هرز را از بین برده است. با توجه به میزان آلودگی زمین به علف های هرز، معمولا 6 تا 8 غاز در ایکر کافی می باشد. غازها علاقه زیادی به خوردن علف خرچنگ (جنس Digitaria) دارند و به خوبی آن را کنترل می کنند (این علف هرز از مشکل سازترین علف های هرز در کشت توت فرنگی می باشد). جوجه غاز های 5 تا 6 هفته ای باید پس از سبز شدن اولین علف های هرز وارد مزرعه شوند. البته قبل از رسیدن وقرمز شدن میوه توت فرنگی، غاز ها باید از مزرعه خاج شوند زیرا در غیر این صورت، از توت فرنگی های رسیده و قرمز تغذیه خواهند کرد.

 

قلمستان و نهالستان.

غاز ها در این قسمت بسیار مفید هستند زیرا در قلمستان ها و نهالستان ها به نیروی کار زیادی برای مبارزه با علف های هرز نیاز می باشد. از غاز ها در نهالستان ها و قلمستان گیاهان گلدار، سوزنی برگان (مثل درخت کریسمس)، درختان میوه و درختان زینتی استفاده می شود. تعداد غاز مورد نیاز در این حالت از 3 تا 8 غاز در ایکر متفاوت است.

 

ذرت.

از آنجایی که ذرت از گیاهان باریک برگ می باشد، در صورتی که بخواهیم از غاز برای کنترل علف های هرز در آن استفاده کنیم، ورود غاز ها به مزرعه باید با تاخیر انجام شود تا گیاه به حد کافی رشد کرده باشد و غاز ها دیگر از آن تغذیه نکنند . در این هنگام آن ها علف هرز دم روباهی و دیگر علف های هرز را حتی اگر رشد زیادی کرده باشند از بین می برند. پس از برداشت ذرت از مزرعه، می توان غاز ها را همچنان در مزرعه نگهداشت تا دانه های ذرت ریخته شده بر زمین را خورده تا از یک طرف رشد خود را به خوبی تکمیل کرده و از طرف دیگر از رشد آن دانه ها در کشت بعدی جلوگیری کنند.

 

باغات میوه و تاکستان ها.

در این محل ها غاز ها علاوه بر کنترل علف های هرز، میوه های بر زمین افتاده که محل خوبی برای پرورش آفات و بیماری های خطرناک هستند را می خورند.

 

3: غاز ها در آخر فصل و پس از برداشت محصول.

در برخی از کشت ها مثل قلمستان و نهالستان ها می توان غاز ها را در طی زمستان نگهداری کرد و تا چند سال از آن ها استفاده نمود. البته این کار ممکن است در مقایسه با خرید جوجه های جدید در هر سال مقرون به صرفه نباشد و بنابراین باید غاز ها را پس از برداشت محصول فروخت. به منظور فروش بهتر آنها، پس از این که کارشان درمزرعه تمام شد، می توان غاز ها را به مدت 3 تا 4 هفته در قفس یا پناهگاهشان نگهداری کرد و روزی 3 تا 4 بار به آن ها غذاهای مطلوب و پر انرژی و مغذی داد تا وزنشان زیاد شده و راحت تر و به قیمت مطلوب تری به فروش برسند.

 

 

 

4: مزایای استفاده از غاز ها در کنترل علف های هرز.

* مهمترین مزیت استفاده از غاز ها، کاهش مصرف علف کش های شیمیایی می باشد. علف کش ها از یک طرف پر هزینه بوده و از طرف دیگر خطرات محیطی زیادی دارد. بنابراین با توجه روز افزون به سلامت محیط زیست و محصولات تولید شده و نیز کاهش هزینه های تولید، کشاورزان بیش از پیش به سمت استفاده از راه های جایگزین برای علف کش ها مانند استفاده از غاز ها پیش می روند.

 

* غاز ها دائما در حال کار بوده و در صورت مدیریت مناسب، علف های هرز را به محض سبز شدن از بین می برند.

 

* آنها قادرند تا علف های هرز روی ردیف ها و بین گیاهان که روش های مکانیکی قادر به کنترل آن ها نیست را از بین ببرند.

 

* در مقایسه با روش های مکانیکی کنترل علف های هرز، باعث صدمه دیدن ریشه گیاهان نشده و خاک را نیز فشرده نمی کنند.

 

* در زمانی که ماشین آلات به خاطر مرطوب بودن زمین نمی توانند وارد زمین شود، غاز ها به راحتی در مزرعه حرکت کرده و به کنترل علف های هرز می پردازند.

 

* مواد دفع شده از غاز ها، کود دامی غنی از نتیروژن را در سراسر مزرعه پراکنده می کند.

 

* در آخر فصل نیز کشاورز از طریق فروش آن ها به درآمد خود می افزاید.

 

با توجه به تمامی مطالب گفته شده پیرامون غاز ها، استفاده از آن ها برای کنترل علف های هرز نیازمند کسب تجربه می باشد و این به دلیل تنوع و تفاوت شرایط منطقه ای است. اما در صورتی که بتوان آن ها را به طور مناسب مدیریت نمود، می توان از کنترل علف های هرز در سال های متمادی اطمینان حاصل کرد و مصرف علف کش های شیمیایی را تا حد زیادی کاهش داد.

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

 

 

 

 

● زمان جوانه زدن

● زمان جوانه زدن

دوره سبز شدن بعضی از علفهای هرز یک ساله کاملاً مشخص شده است، برای مثال اوج زمان سبز کردن تاج خروس وحشی و سلمک از اواسط بهار تا اوایل تابستان است، حال آنکه برای این دوره علف هرز هفت بند از اواخر بهار الی اواسط تابستان می‌باشد. زمان سبز کردن علفهای هرز در زراعت چغندرقند نقش کلیدی در برنامه ریزی مدیریت علفهای هرز ایفا می‌کند.

 

استفاده از غاز ها در کنترل علف های هرز

 

مدت زیادی است که از غازها برای چریدن علف های هرز در کشت برخی گیاهان استفاده می شود . اگرچه که در آسیا از این پرنده به مقدار زیاد استفاده می گردد اما از دهه 1950، در کشور آمریکا نیز از غاز ها برای کنترل علف های هرز در مزارع پنبه و دیگر گیاهان و باغات میوه استفاده شده است. غاز ها برخی علف های هرز را با اشتها خورده و این در حالی است به برخی گیاهان زراعی صدمه ای نمی زنند و قادرند تا علف های هرز را به محض جوانه زدن از بین ببرند. پس از دهه 1950 و در طول دهه 1970، میزان علاقه برای استفاده از غاز ها، به خاطر توسعه علف کش های شیمیایی کاهش یافت. اما امروزه با پی بردن به عوارض و خطرات سموم شیمیایی و ایجاد کشت های ارگانیک، استفاده از غاز ها برای کنترل علف های هرز مجدداً در بین کشاورزان برخی کشور ها رواج پیدا کرده است.

 

 

غاز های انواع مختلفی از گیاهان را مورد تغذیه قرار داده که در این بین، اکثر باریک برگ ها را بر پهن برگ ها ترجیح می دهند. به همین دلیل می توان از آن ها برای کنترل علف های هرز (به خصوص باریک برگ ها) در مزارع پهن برگ ها و باغات استفاده نمود. از باریک برگ هایی که مورد علاقه غاز ها می باشند می توان به قیاق، مرغ، اویار سلام، خارخسک، گندمک، جنس دم اسب و دیگر گونه ها اشاره نمود. حتی در شرایطی که میزان این گیاهان کم باشد، غازها زمین را کنده و از ریزوم های قیاق و مرغ و ... نیز استفاده می کنند. البته در صورت تداوم کمبود غذا و ایجاد گرسنگی ممکن است به خوردن گیاهان پهن برگ و گیاه زراعی نیز روی بیاورند. همچنین غاز ها از میوه های افتاده روی زمین نیز که محل مناسبی برای زندگی و زمستان گذرانی آفات و بیماری ها هستند تغذیه می کنند.

 

غاز ها را می توان برای خوردن علف های هرزی که در شرایط عادی از آن ها تغذیه نمی کنند، تربیت نمود. نکته اول این است که نباید از غذاهای (گیاهان) خوش خوراک و آبدار برای تغذیه جوجه غاز ها استفاده نمود زیرا این کار باعث می شود تا آن ها پس از بزرگتر شدن و ورود به مزرعه از خوردن علف های هرز کم کیفیت خودداری خواهند کنند. در طی این مدت (فاصله بین تولد و ورود به مزرعه) تنوع غذایی آن ها باید محدود باشد و مقدار این محدودیت به تنوع و مقدار علف های هرز موجود در مزرعه بستگی دارد. در طی این دوره می توان به منظور تربیت بهتر غاز ها در تغذیه از علف های هرز، آن دسته از علف های هرزی را که در مزرعه مشکل ساز هستد به جوجه ها داد تا تنها از این گیاهان تغذیه کنند. در صورتی که این علف های هرز در ابتدای فصل در دسترس نیستند می توان آن ها را در گلخانه کشت نمود. این کار باعث عادت کردن غاز های جوان به تغذیه از گیاهان خاص و مورد نظر کشاورز می شود و بدین ترتیب وقتی غاز ها وارد مزرعه شوند، این دسته از علف های هرز را بر دیگر گیاهان ترجیح خواهند داد. البته در صورتی که نیاز غذایی غاز ها از طریق علف های هرز برآورده نشود، می توان از مکمل های غذایی نیز استفاده نمود. نوع و مقدار این مکمل بسیار متنوع بوده و تنها از طریق تجربه بدست می آید. مصرف این مکمل ها در زمانی که غاز ها جوجه هستند ضروری بوده و پس از آن بستگی به نیاز آن ها دارد. به هر حال کنترل مناسب علف های هرز مستلزم شاداب و سلامت بودن غاز ها بوده و این امر نیز مشروط به تغذیه صحیح و کامل آن ها می باشد.

 

غاز ها پس از تولد به شش تا هشت هفته زمان نیاز دارند تا رشد کافی کرده و بتوان آن ها را به طور دائم در فضای باز رها کرد. البته در قبل از این مدت نیز امکان بردن آن ها به زمین وجود دارد اما باید در هنگام شب، آفتاب ظهر و گرمای شدید، سرما و بارندگی آن ها را به پناهگاهشان بازگرداند.

 

 

غاز های جوان نسبت به غاز های مسن تر فعال تر بوده، تغذیه بیشتری داشته و بنابراین اثر بهتری بر کنترل علف های هرز دارند. از آنجایی که غاز های جوان سبک تر می باشد، خسارت احتمالی آن ها بر گیاه زراعی به دلیل عبور از روی آن کمتر خواهد بود. در مقابل، غاز های مسن تر به خصوص در هوای گرم کمتر فعال بوده و نگهداری آن ها در محدوده ای خاص مشکل تر است. از طرف دیگر هزینه نگهداری غاز ها در طول فصل سرما بیش از هزینه خرید جوجه غازهای جدید در ابتدای بهار آینده خواهد بود. با توجه به تمامی مطالب گفته شده در بالا بهتر است تا سال جدید را با جوجه های متولد شده در همان سال آغاز کرد و از نگهداری غاز ها برای سال بعد اجتناب نمود. البته همانطور که گفته شد غاز ها قبل از ورود به مزرعه باید حداقل 6 هفته از عمرشان گذشته باشد.

 

به طور کلی انواع مختلف غاز ها می توانند از علف های هرز تغذیه نموده و آن ها را کنترل نمایند. اما نژاد های سفید چینی به خاطر اشتهای بیشتر و نیز داشتن گردن بلند که به آن ها در خوردن علف های هرز بین بوته های گیاه زراعی کمک می کند بیشتر مورد استفاده قرار گرفته اند. از طرف دیگر در مقایسه با سایر نژاد ها، وزن آن ها کمتر بوده و در صورتی که از روی یک بوته گیاه زراعی عبور کننده خسارت کمتری به آن وارد می شود.

 

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

● طول عمر بذر

● طول عمر بذر

در برنامه ریزی و طراحی سیستم مدیریت علفهای هرز در زراعت چغندرقند مدت زمان خواب بذر علفهای هرز از اهمیت بالائی برخوردار است. به جهت خطر جوانه زدن و سبز شدن بذر علفهای هرز داخل خاک بایستی با آنها مبارزه کرد. عواملی مانند نوع گیاه،‌ عملیات کاشت و سایر عوامل موثر در جوانه‌زنی، روی طول دوره خواب بذر موثر هستند. بذر اکثر علفهای هرز در زمین‌های زیر کشت عمر طولانی ندارند، متوسط دوره زنده ماندن برای بسیاری گونه‌ها کمتر از ۶ سال است. در یک بررسی روی طول دوره زنده ماندن بذرهای دفن شده سوروف در خاک مشخص شد که تمامی بذرها در مدت ۵/۵ سال از بین رفته و کمتر از یک درصد بذر گیاهانی مانند توق، خرقه،‌و تاج خروس وحشی قوه نامیه خود را حفظ کرده اند.

 

درصورت مساعد بودن شرایط محیط برای جوانه زدن بذرها، عمر آنها کمتر می‌شود. بالطبع کشت و زرع نقش تعیین کننده در جوانه زدن سریع آنها دارد، زیرا این عمل، بذرها را به سمت شرایط محیطی محدود سوق می‌دهد. روبرتس (۱۹۷۰) دریافت که جمعیت بذرهای زنده علف هرز در صورتی که در یک سال، ‌زمین چند نوبت شخم بخورد و سریعتر از هنگامی که زمین در آن مدیریت بایر بماند، کاهش خواهد یافت.

طول عمر بذرهای تابع درصد بذرهای جوانه زده و تعداد بذر تولید شده توسط علف هرز است. در صورتیکه سالانه ۵۰ درصدد بذرها از بین رفته وبذر جدیدی نیز تولید نشود، بعد از ۶ سال میزان بذر زنده موجود دو درصدمقدار اولیه خواهد بود. به شرط سبز شدن ۹۸ درصد بذرها، این مقدار کاهشش در همان اول بدست خواهد آمد.

در صورتیکه ادامه روند جوانه زنی به این شکل، در پایان سال ششم، تمامی بذرهای زنده از خاک ریشه کن خواهند شد (انیس ۱۹۷۷)، مشخص شده است که افزایش میزان جوانه زدن به همراه ممانعت از تولید بذر می‌تواند زمان لازم جهت کاهش جمعیت علف هرز را تا حد باور نکردنی کمتر نمایند.

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

● تولید بذر

● تولید بذر

علفهای هرز زراعت چغندرقند از نظر توانایی تولید بذر تفاوت زیادی با یکدیگر دارند، به عنوان مثال توانایی تولید بالقوه بذر برای علفهای هرز یک ساله مانند یولاف وحشی، تاج خروس وحشی، سلمک و سوروف به ترتیب ۲۵۰ ، ۱۱۷۴۰۰، ۷۲۴۵۰ ، ۷۱۶۰ عدد به ازاء هر بوته می‌باشد. تولید حقیقی بذر هر گیاه از سالی به سال دیگر و بسته به عوامل مختلف از قبیل رقابت بین گونه ای و درون گونه‌ای، شرایط محیطی اثربازدارنده علف‌کشها و زمان سبز شدن، تفاوت زیادی دارد. برنامه‌های مدیریت علف هرز عملاً میزان تولید بذر را کم می‌کند ولی قادر به توقف کامل آنها نیست چرا که بعضی از این عوامل از کنترل ما خارج هستند.

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

مخازن بذر (بانک بذر)

مخازن بذر (بانک بذر)

 

مخازن بذر ذخیره علفهای هرز می‌باشند که تحت شرایط مطلوب ممکن است با جوانه زدن سر از خاک درآورده با چغندرقند رقابت کنند. این مخازن در اکثر خاک‌های زراعی حاوی مقدار زیادی از علفهای هرز هستند که تعداد آنها از ۴۱۰۰ تا ۱۳۷۰۰ عدد بذر در متر مربع تغییر می‌کند. تعداد و ترکیب بذر علفهای هرز در هر خاکی متفاوت است ولی رابطه نزدیکی با شرایط آب هوایی، خاک، ‌نوع کشت، آماده نمودن زمین و عملیات مدیریت علفهای هرز دارد.

مخازن بذر دارای بذرهایی با سنین متفاوت هستند. طول عمر بذر بر اثر دفن شدن در خاک یا پوشیده شدن توسط بقایای گیاهی افزایش می‌یابد. تعیین تعداد گونه‌های علف هرز سالیانه مزارع و تشخیص قوه نامیه بذرهائی که نزدیک به سطح زمین قرار دارند به مدیریت علفهای هرز بستگی دارد.

محدود نمودن احیاء مخازن بذر در جهت تدوین صحیح برنامه‌های مربوط به مدیریت علفهای هرز، اهمیت فراوانی دارد. برنامه‌های تلفیقی مانند مناسب ترین تناوب‌های زراعی، مصرف علف‌کش‌ها و عملیات آماده کردن زمین و کاشت، نقش مهمی در محدود نمودن تعداد و تنوع بذر علفهای هرز این مخازن دارند.

 

در نواحی با مخازن بذر علف زیاد بایستی یک سیستم قوی مدیریت علفهای هرز را به مدت دو تا چهار سال اعمال نمود و زمانیکه بایستی میزان ذخیره بذر تا حد زیادی کم شد، می‌توان این مقدار کم را با مصرف مرتب مقادیر مناسب علف‌کش و بکار بستن عملیات آماده نمودن و کاشت، ثابت نگه داشت. با وجود این گاهی اوقات میزان ذخیره بذر به علل زیر افزایش می‌یابد:

۱) هنگامی که به خاطر شرایط نامساعد، کشت کرپه، عدم مصرف علف‌کش در زمان مناسب و کاهش کارآیی علف‌کش، علفهای هرز باقیمانده به بذر می‌نشینند.

۲) ورود بذرهای جدید علف هرز توسط بادء آب ،‌کود دامی و با بذر آلوده سایر گیاهان زراعی

۳) مقاوم شدن بعضی از علفهای هرز به علف‌کش‌ها

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

 

 

علف هرز - اهمیت اقتصادی علفهای هرز

علف هرز - اهمیت اقتصادی علفهای هرز

 

علف هرز گیاهی است خودرو که به طور ناخواسته در مزارع و باغها می روید.برای زراعت اصلی میهمانی نا خوانده است.

بین علف های هرز گیاهان بسیارش هستند که مصرف دارویی و خوراکی دارند.

 

 

اهمیت اقتصادی علفهای هرز:

 

 

زیان علفهای هرز در اراضی کشاورزی

تلف کردن آب

مصرف مواد غذایی

سایه افکنی

ترشح مواد مسموم کننده در خاک

ایجاد هزینه برای مبارزه

کم شدن ارزش محصولات کشاورزی

کاهش کیفییت و خراب شدن محصولات دامی

زیانهای بهداشتی برای انسان و دام

نامرغوب شدن بذر

مزاحمت در برداشت محصول

میزبانی آفات و بیماری های گیاهی

ایجاد خوابیدگی در غلات

افزایش خطر سرما زدگی در باغات

ایجاد مخفیگاه در باغها

کم شدن ارزش زمین

خسارت علفهای هرز در مناطق و اراضی غیر کشاورزی:

 

 

تخریب آسفالت خیابانها وپشت یام اماکن و باند فرودگاه ها

پوشاندن آثار و علائم مسیر لوله های نفت و گاز

زشت کردن مناظر

به وجود آوردن مشکلات در منابع آب

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

 

 

 

 

تلف شدن یا هدر رفتن آب

تلف شدن یا هدر رفتن آب

 

گیاهان هرز موجود در کانالها و جوی‌های آب موجب تلف شدن فوق‌العاده آب می‌شوند. وجود گیاهان هرز در جوی‌ها از جریان آب می‌کاهد و در نتیجه موجب ته‌نشست گل و لای می‌گردد و بدین ترتیب زمینه را برای نگهداری مواد بی‌مصرف فراهم می‌سازد. طبق محاسبات انجام یافته در مناطق آبیاری شده 17 ایالت غربی در ممالک متعده آمریکا ، سالانه لازم برای آبیاری 132 هزار تا 312 هزار هکتار زمین از بین می‌رود. در بسیاری از مناطق علفهای هرز آبزی حرکت قایقها را محدود می‌کنند و حتی ممکن است علفهای هرز در اثر ازدیاد ، بعضی نقاط مناسب برای شنا یا ماهی‌گیری را بلا استفاده کنند.

 

تهدید سلامتی انسان و حیوانات

 

سلامتی انسان ممکن است تحت تاثیر گیاهان سمی بخصوص گیاهانی که تولید آلرژی می‌کند، در مخاطره قرار گیرد. خوردن میوه‌های سمی مانند میوه بعضی از گیاهان تیره بادنجان از قبیل بنگ‌دانه ، بلادون یا شایزک یا استفاده از ساقه گیاهان سمی بخصوص در میان اطفال سبب بیماری می‌شود.

 

بذر تعدادی از علفهای هرز مانند سیاه دانه گندم یا سیاه تخمه و چمچم و بعضی از گونه‌های پیر گیاه چنانچه در آرد یا نان مخلوط شوند موجب مسمومیت شدید می‌شوند. یکی دیگر از بذرها که ممکن است از راه تغذیه موجب عوارض شدید در مصرف کنندگان نخود فرنگی تازه یا کنسرو آن گردد، میوه گونه‌های مختلف تاجریزی می‌باشد که به اشتباه همراه نخود فرنگی‌های تازه یا کنسرو شده جمع‌آوری می‌گردند و عوارض گاه شدید بوجود می‌آورند.

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

 

 

 

 

چگونگی عمل علف های هرز

چگونگی عمل علف های هرز

 

 

 

رقابت علفهای هرز با گیاهان زراعی

 

علفهای هرز در مراحل اولیه اثرات خود را به صورت رقابت با گیاهان زراعی برای استفاده از نور ، مواد غذایی ، آب و مکان نشان می‌دهند. قدرت رقابت علفهای هرز ، مانند گیاهان زراعی در دوران زندگی متفاوت است و بستگی با چگونگی نمو گیاه دارد. مثلا در دوران اولیه رویش با انتشار سریع و نفوذ زیاد ریشه‌ها در خاک ، از آب و مواد غذایی خاک بیشتر استفاده می‌نمایند. رقابت علفهای هرز با گیاهان زراعی برای استفاده بیشتر از نور و فضا با کاهش کربن‌گیری و سرانجام قابل توجه محصولات همراه است.

 

ترشح مواد بازدارنده نمو

 

بسیاری از علفهای هرز مانند بید گیاه ، نوعی کاهوی وحشی و کاملینا از ریشه‌های در حال حیات و یا مرده خود مواد ترشح می‌کنند که موجب کاهش نمو بسیاری از گیاهان زراعی می‌شوند.

 

ادامه نوشته

Herbicides علفکش ها

Herbicides علفکش ها

If your problem is a weed, you must remember that effective chemical control requires proper identification of the target plant. You can come to our weed page and identify your unwanted plant there. Effective control also requires accurate timing of applications, proper rate of application and proper uniformity of application. Always follow all label recommendations. Remember that temperature, humidity and rain may affect your application. Please let us know if you would like to see additional information.

In our grading system A is excellent (89% control or higher), B is good (80% - 89% control), C is fair (70% - 79% control), D is poor (less then 70% control). These ae relative ratings and may be affected by environmental conditions, turfgrass vigor or health and the timing of the application. They are intended to be used only as a guide.

================================================== ================

Pre-emergents / Cool Season

Herbicide: benefin

Trade Name: Balan

Weeds: Crabgrass (A,B), Goosegrass (C), Annual bluegrass (A,B), Common Chickweed (B), Henbit (B), Lawn Burweed (D), Corn Speedwell (A)

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Herbicide: benefin+trifluralin

Trade Name: Team

Weeds: Crabgrass (A,), Goosegrass (B), Annual bluegrass (A)

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Herbicide: benefin+trifluralin

Trade Name: Team and Team Pro

Weeds: Crabgrass (A), Goosegrass (B), Annual bluegrass (A

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Herbicide: bensulide

Trade Name: Betasan, PreSan

Weeds: Crabgrass (A,B), Goosegrass (C), Annual bluegrass (C), Common Chickweed (D), Henbit (D), Lawn Burweed (D), Corn Speedwell (D)

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Herbicide: DCPA

Trade Name: Dacthal

Weeds: Crabgrass (A,B), Goosegrass (C), Annual bluegrass (B), Common Chickweed (A), Henbit (C), Lawn Burweed (D), Corn Speedwell (B)

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Herbicide: dithiopyr

Trade Name: Dimension

Weeds: Crabgrass (A), Goosegrass (A,B), Annual bluegrass (A,B), Common Chickweed (B)

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Herbicide: fenarimol

Trade Name: Rubigan

Weeds: Crabgrass (D), Goosegrass (D), Annual bluegrass (B), Common Chickweed (D), Henbit (D), Lawn Burweed (D), Corn Speedwell (D)

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Herbicide: oxadiazon

Trade Name: Ronstar

Weeds: Crabgrass (B), Goosegrass (A), Annual bluegrass (B), Common Chickweed (D), Henbit (D), Lawn Burweed (D), Corn Speedwell (B)

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Herbicide: pendimethalin

Trade Name: Pre-M, Pendulum

Weeds: Crabgrass (A), Goosegrass (A,B), Annual bluegrass (A,B), Common Chickweed (A), Corn Speedwell (A)

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Herbicide: prodiamine

Trade Name: Barricade

Weeds: Crabgrass (A), Goosegrass (A,B), Annual bluegrass (B), Common Chickweed (B), Henbit (B), Lawn Burweed (B), Corn Speedwell (B)

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Herbicide: pronamide

Trade Name: Kerb

Weeds: Crabgrass (C), Goosegrass (D), Annual bluegrass (A,B), Common Chickweed (A), Henbit (D), Lawn Burweed (D), Corn Speedwell (A)

================================================== ================

Pre-emergents / Warm-season

Herbicide: atrazine

Trade Name: Aatrex

Weeds: Crabgrass (C), Goosegrass (D), Annual bluegrass (A), Betony (A,B), Chamberbitter (A), Chickweed (C), Clover (A), Common Chickweed (A), Dandelion (A,B), Dock (B), Dollarweed (A), Henbit (A), Lawn Burweed (A), Parsley (A), Plantains (C), Corn Speedwell (A), Spurweed (A,B) Woodsorrel (B)

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Herbicide: benefin+oryzalin

Trade Name: XL

ادامه نوشته