معرفی و توضیحاتی از چغندر لبویی(سالادی) Beef

معرفی و توضیحاتی از چغندر لبویی(سالادی) Beef
چغندر لبویی(سالادی) Beef

chenopodiaceae خانواده
beta vulgaris var.esculenta

بومی اروپا-آفریقای شمالی-آسیای غربی است.با چغندر برگی و چغندر قند همه متعلق به یک گونه هستند.از خیلی قدیم هر دو سه قرن قبل از میلاد کشت میشد.اما توسعه آن از سال 1800 است.
گیاه دو ساله است در سال اول ریشه گیاه رشد میکند و ضخیم میشود.و در سال دوم تولید گل و بذر میکند.قسمت های خوراکی شامل لایه های ...............است که یک در میان بافت ذخیره ای و هادی هستند.
لایه های بافت ذخیره ای نسبتا پهن و تیره و لایه های بافت هادی نسبتا باریک و رنگ روشن دارند.به این تضاد رنگی طبقه بندی گفته میشود که بین ارقام مختلف متفاوت است و تابع شرایط آب و هوایی است.
سیستم جذب نسبتا وسیعی را دارد.انشعابات زیادی در اطراف ریشه متورم است که تا عمق 90 سانتیمتر هم توسعه پیدا کرده بالای ریشه ساقه کوتاه و صفحه ای شکل است که برگهای ساده به طور مارپیچ نزدیک به هم روی ساقه تشکیل می شود.رنگ ارقام از سبز روشن تا قرمز تیره است.

احتیاجات آب و هوایی:
محصول فصل خنک است.و مقاوم به سرماست.در هوای گرم مقدار ذخیره قند ریشه کم میشود.و رنگ کم رنگتر میشود.لایه های بافت هادی عریض تر و بافت ذخیره ای باریکتر می شوند.در بهار سعی میشود هر چه زودتر بذر چغندر لبویی را کشت کنیم تا در هوای خنک رشد کند و محصول تا محصول مرغوبتر داشته باشد اگردیر کشت کنیم چون هوا گرم است کیفیت کم میشود.
در کشت پاییزه مشکل کمتر است چون هوا خنک می شود در شرایط استثنایی اگر در بهار خیلی زود بکاریم و هوا برای مدت طولانی خنک بماند ممکن است چغندر به بذر برود.

ارقام:
ارقام بر حسب شکل و طول زمانی که به مرحله قابل برداشت میرسد طبقه بندی کرده اند:
1- واریته های کروی زودرس Green top bunching , ruby queen
2- واریته های کروی زودرس درجه دو(متوسط رس) Perfected detrot , detroit dark red
3- واریته های کشیده دیر رس: long dark blood

خاک وتهیه بستر:
بهترین رشد را چغندر لبویی در خاک با زهکشی خوب و کمی اسیدی دارد.خاک سبک (لوم و لوم شنی) و خاکهای آلی پوسیده مناسب است.در خاک های خیلی سنگین ریشه ها بد شکل شده و رشد کند می شود.آماده ساری خاک باید کامل باشد شخم عمیق و دسیک و دندانه ....بطوریکه کاملا نرم شود و رطوبت را بتواند خوب حفظ کند.

کود:
برای کیفیت خوب چغندر لبویی باید رشد سریع و بدون وقفه داشته باشد.کود دامی که خوب پوسیده باشد به مقدار 25 تا 35 تن در هکتار بسیار خوب است.مقدار کود شیمیایی بر حسب نوع خاک حاصلخیزی خاک تناوب و زمان کاشت و ..... تفاوت دارد.اگر کود نسبت عناصر آن پایین باشد حدود 1 تن در هکتار لازم است.علاوه بر این کود که قبل از کاشت داده می شود .کود سرک ازته وقتی ارتفاع گیاه به 15 سانتیمتر رسید بعد از علف زنی توصیه می شود.گاهی اگر ریشه چغندر را برش دهیم ممکن است لکه های سیاه و تیره ببینیم که علامت کمبود بر است.برای بر طرف کردن مشکل می توانیم از براکس یا اسید بوریک استفاده بکنیم برای هر هکتار 20 کیلوگرم کافی است که همراه با آب به محصول داده میشود.

کاشت:
بذر چغندر لبویی را بهتر است با یک بذر کار ردیف کار کشت کنیم .بسته به نوع بذر که چند جنینی باشد و فاصله ردیف ها مقدار بذر متغیر است 7 تا 20 کیلوگزم در هکتار.
فاصله ردیف ها را 45 تا 60 سانتیمتر میگیرند.معمولا نیاز به تنک کردن محصول است چون اکثر بذر ها پلی جرم هستند .معمولا تنک کردن را دیر انجام می دهند و گیاهان تنک کرده را استفاده میکنند.باید بگو نه ای تنک کنیم که فاصله بوته ها 8 تا 10 سانتیمتر شود.در مزارعی که برای تهیه فرآورده تولید میشود چون هزینه کارگر بالا است کمتر تنک مکینند و تولید کننده های فرآورده ریشه های کوچکتر را می پسندند و تنک نکردن یک حسن است.

زمان کاشت:
در مناطق سرد و معتدل از اول اسفند تا آخر فروردین کشت میکنند.در مناطق گرمتر بهاره نمی کارند.در عوض اواخر تابستان کشت میکنند و در اواخر پاییز یا در طول زمستان برداشت میکنند.در جاهایی که زمستان گرم دارند در آخر پاییز کشت می شود.


کولتیواتور زنی:
این کار علاوه بر پایین مگه داشتن علفهای هرز باعث جلوگیری از کاهش عملکرد می شود.
در خاکهای سنگین این کار باعث سله شکنی و هوادهی خاک می شود و به رشد و تهویه بهتر و ذخیره آب در خاک کمک می کند.
کولتیواتور زنی باید سطحی باشد.


آفات و بیماری ها:

ادامه نوشته

مقاله کامل اقتصاد كشاورزي پنبه +کاشت داشت و برداشت پنبه 15 صفحه

اقتصاد كشاورزي  پنبه

 

محققان موسسه تحقيقات پنبه كشور به دانش فني كشت نشايي در پنبه دست يافتند.

به گزارش روز شنبه خبرنگار ايرنا، محققان موسسه تحقيقات پنبه كشورمان با دستيابي به اين دانش ضمن حذف آب مصرفي زياد قبل از كاشت در كشت پنبه و جلوگيري از مصرف بيش از اندازه بذر، هزينه توليد محصول را نيز كاهش مي دهند.

حذف آب مصرفي زياد قبل از كاشت در كشت پنبه استان‌هاي واقع در نواحي مركزي و خراسان و مصرف بيش از اندازه بذر در اين مناطق ازجمله مزاياي اين شيوه كشت در كشت اول است.

اين روش افزون بر كاهش هزينه توليد، موجب حذف آبياري قبل از كشت مورد نياز در تسريع جوانه زني در مناطق يادشده مي‌شود و زمينه بسيار مناسبي را براي مقابله با شرايط خشكسالي فراهم مي‌كند.

افزايش دستكم يك تن عملكرد وش پنبه، زودرسي بسيار مناسب پنبه، كاهش مصرف آب، توسعه كشت دوم پنبه و فراهم آوردن زمينه سامانه دو كشتي در استان‌هاي گلستان و مازندران و كاهش هزينه مصرف بذر از نتايج بكارگيري اين روش محسوب مي‌شود.

 

 

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

 

 

 

پنبه:

علل ريزش غنچه ،گل و قوزه پنبه

 

اغلب پديده ريزش غنچه در مزارع پنبه ديده مي شود. ممكن است چند عامل موجب ريزش غنچه هاي پنبه شوند كه عبارتند از : تنش آب ، سايه اندازي ( آب و هواي ابري طولاني مدت ) ، كمبود عناصر غذايي ، دماي بالا ، تراكم زياد بوته ها ، تشكيل قوزه زياد و خسارت حشرات مي باشد.

 

كشت مخلوط رديفي پنبه و خربوزه

در آرايش كشت مخلوط رديفي ، رديف هاي كشت پنبه را با فاصله عريض 80 سانتي متري و فاصله باريك 50 سانتي متري به طور متناوب تعيين و مي كارند و فاصله بوته هاروي رديف كشت 28 تا 30 سانتي متر مي باشد بطوريكه تعداد 3500 بوته پنبه در هر 15/0 هكتار كاشته مي شود. و خربوزه وسط فاصله هاي عريض 80 سانتي متري كاشته شده بطوريكه فاصله رديف هاي كشت خربوزه 3/1 متر خواهند بود و فاصله بوته ها روي رديف 80 تا 70 سانتي متر مي باشد در اين حالت در هر 15/0 هكتار 800 بوته خربوزه خواهيم داشت.

 

 

 

علائم ونشانه هاي شناسايي بيماري هاي پنبه

 

اندام مختلف گياه پنبه مورد حمله عوامل بيماريزاي زنده از قبيل قارچ ، باكتري ، ويروس و نماتدها قرار مي گيرد. با بررسي علايم و نشانه هاي بيماري مي توان نوع عامل بيماري را شناسايي نمود. علائم واكنش گياه نسبت به حمله عامل بيماريزا است و در اثر فعاليت عامل بيماريزا ، نشانه هاي حضور آن معلوم مي گردد.

 

 

 

سنجش رشد گياه پنبه

سنجش واندازه گيري وضع گياه به تعيين چگونگي رشد و ميوه دهي طبيعي گياه كمك مي كند. از سنجش سرعت رشد پنبه شاخصي از بُنيه گياه بدست مي آيد و معمولا" اين سنجش را بايستي از مرحله 8 تا 10 برگي آغاز نمود.

 

 

 

فعاليت كرم قوزه در مزارع پنبه

كرم قوزه پنبه بعلت حمله اين آفت به اندام اقتصادي بوته پنبه از قبيل غنچه،گل و قوزه يكي از آفات مهم پنبه مي باشد. در منطقه گنبد نسل اول اين آفت حدودا" از اوايل بهار بر روي گياهان زراعي تظير نخودمعمولي، نخودفرنگي و گوجه فرنگي تخم گذاري مي نمايد با توجه به مساعد شدن شرايط آب و هوا از نظر رطوبت و گرما وافزايش سطح زير كشت قابل توجه گوجه فرنگي در اين منطقه، جمعيت نسل اول اين آفت فعاليت خود را روي بوته هاي گوجه فرنگي شروع نموده و با ظهور اندام غنچه روي بوته هاي پنبه پروانه هاي نسل دوم كرم قوزه بتدريج ظاهر گشته وبسته به شرايط محيطي گاهي دوره تخمگذاري اين آفت طولاني مي گردد.

 

 

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

 

 

 

كرم سرخ پنبه

Pectinophora gossypiella Saunders,

 

 

 

 

Lepidoptera: Gelechiidae

 

 

 

 

كرم سرخ پنبه

Pectinophora gossypiella Saunders, 1843

Lepidoptera: Gelechiidae

 

Other names: Platyedra gossypiella Saunders

 

Depressaria gossypiella Saunders

Ephestia gossypiella Saunders

Gelechia gossypiella Saunders

Gelechiella gossypiella Saunders

 

نام انگليسي: pink bollworm ، pink cotton bollworm

 

نكاتي در باره طبقه بندي و نامگذاري:

اين آفت اولين بار توسط Saunders در سال 1843 تحت جنس Depressaria طبقه بندي گرديد. اين گونه سپس تحت نام هاي Ephestia gossypiella، Gelechia gossypiella، Gelechiella gossypiella و Platyedra gossypiella گزارش شده است.

 

دامنه ميزباني:

P. gossypiella يك آفت اليگوفاژ بوده و روي باميه، كنف (Hibiscus cannabinus) و H. sabdariffa گزارش شده است . اين آفت در اواخر فصل كه سطح خارجي غوزه هاي پنبه سخت مي شود روي باميه بيشتر ديده مي شود.

ميزبان هاي اوليه:

Gossypium (cotton), Abelmoschus esculentus (okra), Abutilon indicum (country mallow), Hibiscus (rosemallows), Malvaceae, Abutilon (Indian mallow), Hibiscus cannabinus (kenaf), Hibiscus sabdariffa (Jamaica sorrel), Medicago sativa (lucerne).

ميزبان هاي وحشي:

Althaea (hollyhocks), Gossypium arboreum (cotton, tree), Gossypium herbaceum (short staple cotton).

 

خسارت:

كرم سرخ پنبه يكي از مخربترين آفات پنبه در دنيا است. اين آفت در آسيا، آفريقا و جزاير هاوايي وجود داشته و بيش از مجموع ساير آفات به پنبه خسارت وارد مي سازد. اين آفت محصول پنبه را تا 50 درصد كاهش داده و ميزان روغن دانه ها را پايين مي آورد. حداقل خسارت سالانه اين آفت در مصر10 درصد تخمين زده شده اما معمولا خسارت بالاتر مي باشد. در جزاير هاوايي طي سال 1915 آلودگي غوزه ها به اين پروانه 50 تا 99 درصد برآورد شده و نيم تا نه دهم الياف را نابود ساخته است.

 

 

 

 

انتشار جغرافيايي:

كرم سرخ پنبه در مناطق گرمسير امريكا، آفريقا، آسيا، اقيانوسيه و كشورهاي نيمه گرمسير مانند پاكستان، مصر، آمريكا(آريزونا و مكزيك ديده مي شود.

اروپا: اسپانيا، ايتاليا، دانمارك،روسيه، روماني، مقدونيه يوگسلاوي و يونان

آسيا: اردن، اسرائيل، افغانستان، اندونزي،ايران( قرنطينه داخلي)، بنگلادش، پاكستان، تايلند، تركيه، چين، ژاپن، سري لانكا، سوريه، عراق، عربستان سعودي، فيليپين، قبرس، كامبوج، كره شمالي و جنوبي، لائوس، ميانمار، هند، ويتنام و يمن.

اين آفت از ازبكستان نيز در بعضي منابع گزارش شده است كه اشتباه مي باشد.

آفريقا: آفريقاي مركزي، آنگولا، اوگاندا، اتيوپي، الجزاير، بروندي، بنين، بوركينافاسو، تانزانيا، توگو، تونس، چاد، روآندا، زيمباوه، سري آلئون، سنگال، سودان، سومالي، سيشل، غنا، كامرون، كنگو، كنيا، ليبي، مالاوي، مالي، ماداگاسكار، مراكش، موريتيوس، موزامبيك، مصر، نيجر و نيجريه

آمريكا: آرژانتين، آنتيگوآ و باربودا، اروگوئه، ايالات متحده امريكا( بعضي ايالت ها)، باربادوس، باهاما، برزيل، بوليوي، پاراگوئه، پرو، پورتوريكو، ترينيداد و توباگو، سنت كيتس و نويس، سنت لوسيا، جامائيكا، دوينكن، دومينكا، كلمبيا، كوبا، گرنادا، گوادلوپ، گويان، مكزيك، هائيتي و ونزوئلا

اقيانوسيه: استراليا، پولينزياي فرانسه، جزاير مارياناي شمالي، جزاير امريكايي در اقيانوس آرام، ساموآ، فيجي، كالدونياي جديد و گينه جديد پاپوا

 

 

 

 

 

مناطق انتشار كرم سرخ پنبه در دنيا

 

مناطق انتشار آفت در ايران:

 

 

 

وجود كرم سرخ پنبه از سال 1316 در جنوب ايران ثابت شده است و كنترل و جلوگيري از انتشار آن يكي از مهمترين وظايف سازمان حفظ نباتات تاكنون بوده است. اين آفت تنها در استان سيستان و بلوچستان در شهرستان چابهار، دشت ياري و باهوكلات روي پنبه هاي خودرو ديده مي شود.

مناطق انتشار كرم سرخ پنبه در ايران

 

زيست شناسي:

تخم هاي كرم سرخ پنبه رو يا در نزديكي غوزه هاي پنبه هنگام گلدهي گذاشته مي شود. لاروهاي جوان در شرايط مساعد بعد از 5-3 روز ظاهر شده و با خوردن غلاف ها در زمان كوتاهي به غوزه ها نفوذ مي كنند و سوراخ كوچكي براي نفوذ هوا ايجاد مي نمايند. لارو معمولا داراي چهار سن لاروي بوده و پس از طي اين چهار سن از بالاي غوزه خارج مي شود كه اين دقيقا برعكس آفت Earias vittella و كرم خاردار پنبه مي باشد كه در نيمه پاييني غوزه ايجاد سوراخ مي كنند. شفيرگي در خاك و حدود 50 ميلي متر زير خاك انجام مي شود و حشرات بالغ بعد از حدود نه روز ظاهر مي گردند. حشرات بالغ شب فعال بوده و حشرات ماده تخم هاي خود را در يك يا دو روز بعد از ظاهر شدن مي گذارند و هر حشره ماده 200 تا 400 عدد تخم مي گذارد. در شرايط مناسب سيكل زندگي آفت 25 تا 31 روز طول مي كشد آفت در امريكا ممكن است چهار تا شش نسل در سال داشته باشد.

در شرايط خشك و سرد، لارو اين آفت به دياپوز رفته كه اين مرحله داخل پيله هاي كوچك در غوزه هاي باز شده درون الياف پنبه يا بذور داخل خاك انجام مي شود. دياپوز آفت هنگامي كه شرايط مساعد گرديد شكسته شده اما تا 5/2 سال ممكن است آفت در حالت ركود باقي بماند. البته آفت همانطور كه بيان شد تنها در بعضي كشورها و مناطق نياز به دياپوز دارد و براي مثال در زيمباوه مرحله دياپوز ظاهر نمي شود.

مطالعات در رابطه با بكارگيري مجموع درجه روز (degree day) براي يپش آگاهي ظهور آفت در دنيا انجام مي شود. مشخص شده است كه تخم آفت به دماي بين 10 تا 5/37 براي تفريخ نياز دارد. نرخ رشد مراحل مختلف با افزايش حرارت تا 5/37 درجه سانتيگراد كه مرگ و مير بالا مي رود، افزايش مي يابد. Gergis و همكارانش در سال 1990 ثابت نمودند كه مجموعه درجات روز براي تكميل مراحل تخم، لارو، شفيره و مرحله پيش از تخمگذاري به ترتيب: 94/71 ، 92/144، 55/232 و 84/41 درجه مي باشد.

در ايران اين آفت به صورت لارو داخل بذر يا غوزه و همچنين زير خاك زمستانگذراني مي كند كه گاهي دوره استراحت آن تا دو سال و نيم به طول مي كشد. در اوائل بهار لاروها داخل پيله اي تبديل به شفيره شده و يك تا سه هفته بعد حشرات بالغ ظاهر مي گردند. حشرات ماده پس از جفتگيري تخم هاي خود را به صورت دسته اي يا منفرد روي گياهان مختلف و مخصوصا روي غوزه هاي جوان مي گذارد. روي هر غوزه ممكن است تا 20 تخم نيز گذاشته شود. تعداد تخم هاي هر حشره ماده تا 500 عدد نيز مي رسد. تفريخ تخم ها بعد از 6-4 روز صورت گرفته و لاروهاي جوان از گلبرگ ها و قسمت هاي داخلي غوزه و مغز پنبه دانه تغذيه مي كنند. لارو ها پس از 4-3 هفته به رشد كامل خود رسيده و سپس شفيره مي شوند.

 

دشمنان طبيعي:

تعداد زيادي از دشنان طبيعي روي اين آفت فعاليت دارند كه هيچ كدام اهميت زيادي ندارند.

پارازيتوئيد ها:

- Apanteles angaleti,

- Apanteles quadratus,

- Apanteles taragamae,

- Bracon brevicornis,

- Bracon gelechiae,

- Bracon greeni,

- Bracon kirkpatricki,

- Bracon lefroyi,

- Chelonus blackburni,

- Dibrachys cavus,

- Elasmus bellicaput,

- Elasmus broomensis,

- Elasmus johnstoni,

- Elasmus platyedrae

- Eurytoma pini,

- Eurytoma verbena,

- Exeristes roborator,

- Goniozus legneri

- Goniozus pakmanus

- Habrocytus,

- Parasierola,

- Pyemotes herfsi

- Pyemotes ventricosus,

- Scambus lineipes

- Scambus striatus,

- Theronia lineata

- Trichogramma achaeae,

- Trichogramma brasiliense,

- Trichogramma pretiosum,

- Trichogrammatoidea bactrae,

شكارچي ها:

- Chrysopa pallens

- Chrysoperla carnea

- Collops vittatus

- Hippodamia convergens

- Mischocyttarus socialis

- Nabis alternatus

- Orius similis

- Orius tristicolor

- Pardosa milvina,

- Polybia ignobilis

- Sinea confusa

عوامل بيماريزا:

- Bacillus thuringiensis,

- Bacillus thuringiensis aizawai,

- Bacillus thuringiensis dendrolimus,

- Bacillus thuringiensis entomocidus,

- Bacillus thuringiensis finitimus,

- Bacillus thuringiensis galleriae,

- Bacillus thuringiensis kurstaki,

- Bacillus thuringiensis sotto,

- Bacillus thuringiensis subtoxicus,

- Bacillus thuringiensis thompsoni,

- Bacillus thuringiensis thuringiensis,

- Bacillus thuringiensis tolworthi,

 

اهميت اقتصادي:

كرم سرخ پنبه يك آفت جهاني پنبه است و در بسياري از مناطق آفت كليدي محسوب مي شود. طبق مطالعات انجام شده توسط Schwartz از سال 1945 تا 1980 مجموع خسارت آفت بدون انجام عمليات كنترلي در امريكا 61 درصد برآورد شده است و خسارتي برابر 9 در صد براي زماني كه آفت مورد كنترل قرار گرفته محاسبه شده است. هزينه كنترل اين آفت نيز 22 دلار در هر هكتار بوده است و ارزيابي خسارت محصول نيز 13/0 درصد يا 4

ادامه نوشته

كاشتن گياه سيب زميني

كاشتن گياه سيب زميني

 

راهنماي سريع سيب زميني

اسم لاتين ‌ : سالونوم توبروزم

نوع : با استقامت در مقابل سرماي سالانه

مكان و خاك : آفتابي – خاك خوب ور شده و داراي كود طبيعي . آهك به آن اضافه نكنيد.

كاشت تا زمان برداشت : بين 13 تا 17 هفته

چند تا : از نوع سيب زميني جديد ، يك كيلوگرم در هر سه متر در يك رديف . كمي كمتر از نوع" مين كروپ" .

 

 

چه كسي براي اولين بار سيب زميني را در انگلستان كاشت ؟

سر والتر رالي به عنوان اولين كسي شناخته شده است كه سيب زميني را در انگلستان كاشت . اما براي اين ادعا مدرك اندكي وجود دارد . تا سال 1800 كاشت سيب زميني تنها براي فقرا بود. ارزش غذايي سيب زميني در اين 200 سال اخير ستايش شده است . و اين سيب زميني فروتن هم اكنون جزء رژيم غذايي استاندارد بسياري از كشورها شده است .

گياهتان را در كجا بكاريد ؟

 

سيب زميني در بيشتر خاك ها اگر با آن خوب ور رفته باشند ، رشد خواهد كرد. خاك بايد از سنگ و كلوخ بزرگ تميز شده باشد . تا آنجا كه ممكن است به آن كود طبيعي اضافه كنيد . بهتر است كه خاك در اوايل اسفند آماده شود و در آن حالت تا قبل از اينكه گياه كاشته شود بماند تا كود ترك بخورد و بشكند . هرچند كه سيب زميني زيادي از خاك ايراد نمي‌گيرد ولي به اسيد كمي در خاك نياز دارد، پس قبل و درطول و بعد از كاشتن آن به آن آهك اضافه نكنيد .

مكاني خوب براي سيب زميني، مكاني است كه گرم و افتاب گير باشد ، سايه كمي وجود داشته باشد و يا اصلا وجود نداشته باشد .

سيب زميني را در دوسال متوالي در آن مكان مجددا كاشت نكنيد . زيرا ممكن است بيماري به آن سرايت كند. به همين دليل در جايي كه گرجه فرنگي نيز در آنجا كاشته ايد ، آن را نكاريد . به خاطر اينكه هردو هم خانواده هم مي‌باشند و هردو مي‌توانند آفت يكديگر را دريافت كنند .

 

 

 

 

كاشتن :

 

 

اگر به پوست سيب زميني نگاه كنيد ، خالهايي را با كمي برامدگي كه شبه به چشم هستند در مركز آنها مشاهده خواهيد كرد . سيب زميني‌تان را چند روزي در آفتاب بگذاريد ، و چشمان سيب زميني شروع به رشد ميكند تا جوانه بزند . اين دانه ها سيب زميني هاي جديد را توليد ميكنند.

چيزهايي كه نياز داريد :

 

 

- يك سيب زميني با چشماني كه شروع به جوانه زدن كرده اند.

- خاك غني

شروع كنيد !

 

 

1 . دانه هاي سيب زميني را از سيب زميني ببريد، مطمئن شويد كه هر تكه داراي يك يا دو چشم باشد . بگذاريد درمدت يك شبانه روز در آن حالت بمانند.

2. (در صورتي كه مي‌خواهيد آن را در ظرفي بكاريد ) 3 سانتيمتر خاك را درون ظرفي بريزيد.

3. سه تا چهار دانه را در آن ظرف بريزيد و روي آن را حدود 3 سانتيمتر خاك بريزيد. ظرف را پر از خاك نكنيد . دانه ها را آب دهيد.

4. هنگامي كه جوانه ها شروع به رشد كردن كردند ، خاك بيشتري در ظرف بريزيد. و خاك را تا اطراف ساقه جوانه بالا ببريد . روي خود گياه خاك نريزيد و پوششي بر روي آن نگذاريد . برگها در مدت يك هفته نمايان خواهند شد. همچنان كه گياه ميرويد خاك را تا سا قه آن بالا ببريد .

5. ظرفتان را در مكاني آفتابي بگذاريد.

به آن آب بدهيد !

گاه گاهي به آن آب بدهيد طوري كه خاك تنها مرطوب باشد نه خيس.

برداشت كنيد !

- در حدود هشت هفته ، سيب زميني ها به اندازه يك گردو ميشوند . شما مي‌توانيد آنها را در اين مرحله نيز ميل كنيد ، خيلي خوشمزه هستند. يا كمي بيشتر صبر كنيد تا بزرگتر شوند.

- آن را درست برداشت كنيد و مواظب با شيد تا ريشه و ساقه آن را زخمي نكنيد.

- سيب زميني را در محلي سرد و خشك بگزاريد . خشك بودن مكان موجب مي‌شود تا سيب زميني رشدش را كامل كند .

 

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

مصرف كود پايه در كلزا

مصرف كود پايه در كلزا

 

در شرايط رشد و نمو بوته هاي كلزا در محيط مساعد ،تغذيه گياهي و تامين عناصر مورد نياز گياه تاثير زيادي در توليد و عملكرد بالا دارد.

 

 

كلزا به عناصر غذايي به مقدار معين احتياج دارد. خاك مي تواند برخي از اين عناصر غذايي را تامين نمايد اما عناصر غذايي ديگر را بطور معمول به خاك مي دهند. اگر اين عناصر غذايي به اندزه كافي داده نشود ،عملكرد كلزا كاهش مي يابد.

 

 

آزمايش خاك موثر ترين روش در تامين نياز غذايي و كودي گياه زراعي مي باشد.

 

 

 

 

 

وقتي عناصر اصلي از قبيل ازت ،فسفر ،پتاسيم و گوگرد براي كلزا به اندازه كافي تامين گردد ،بذور كلزا سريعتر جوانه زده و سبز مي شوند و رشد ونمو خود را بهتر انجام مي دهند.

 

 

در صورت عدم دسترسي به نتايج آزمايش خاك ، مي توان براساس ميزان توليد گندم ، مقدار عناصر غذايي مورد نياز كلزا را تعيين نمود.

 

 

كلزا به ازت و گوگرد از گندم بيشتراحتياج دارد. نياز آن به فسفر و پتاسيم تا حدودي شبيه به گندم است.

 

 

مقدارمصرف ازت در زراعت كلزا با توجه به عملكرد آن،محصول قبلي و مقدار ماده آلي خاك تعيين مي شود.

 

 

درجه اسيدي خاك بر قابليت دسترسي عناصر غذايي ريز مغذي مانند روي،بر و عناصر ديگر تاثير مي گذارد و دامنه درجه اسيدي خاك براي كلزا و عناصر غذايي 6تا7 مي باشد.

 

 

در كاربرد كود ها بايستي چند عامل را در نظر گرفت زيرا هدف از دادن كود ها به اندازه كافي ،تامين نياز غذايي گياه در هرمرحله از رشد است. چون گياه در هر مرحله از رشد به اندازه متفاوت به عناصر غذايي احتياج دارد.

 

تعيين مقدار كود لازم،انتخاب نوع كود،زمان مصرف كود و نحوه مصرف آن در حداكثر استفاده كردن از كود ها و دستيابي به عملكرد بالا نقش موثري دارند.

 

 

كمبود يا زيادي عناصر غذايي مشكلاتي را در روند رشد گياه زراعي بوجود مي آورند .به عنوان مثال،

 

 

كمبود ازت موجب سبز كمرنگ يا زرد شدن برگها مخصوصا"برگهاي پير،كوتاه شدن گياه و كاهش عملكرد مي شود در صورتيكه زيادي ازت رنگ برگهارا سبزتيره نموده وباعث حساس شدن گياه زراعي به خوابيدگي،حمله آفات و بيماري ها مي شود و ممكن است گياه زراعي قادر به توليد محصول نباشد.

 

 

در كمبود فسفر رنگ ارغواني در برگها گسترش مي يابدو گياه زراعي كوتاه مي ماندو رشد گياه به تاخير مي افتد در حالي كه زيادي فسفر موجب كمبود عناصر ريز مغذي ،مخصوصا"آهن و روي مي شود.

 

 

در كمبود پتاسيم ابتدا حاشيه برگهاي پير برنگ زرد در آمده و سپس خشك مي شود و گياه نسبت به خشكي و حمله آفات و بيماري ها حساس مي گردداما زيادي پتاسيم ،كمبود منيزيم و احتمالا"كلسيم را بوجود مي آورد.

 

 

كود هاي حيواني مي توانند شرايط فيزيكي ،شيميايي و بيو لوژيكي خاك را اصلاح نمايند و ماده آلي و عناصر غذايي گياهان را تامين كنند . بااستفاده از كود هاي حيواني بستر مناسب براي بذر و رشد ونمو ريشه و گياه فراهم مي شود.استفاده درست و صحيح از كود هاي دامي فوايد زيادي دارد و هرنوع عدم دقت در مصرف آنها مي تواند مشكلاتي براي زراعت كلزا بوجود آورد.

 

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

 

برخي نكات مهم در زراعت كلزا

برخي نكات مهم در زراعت كلزا

 

كلزا را بايستي در زميني كاشت كه خاك حاصلخيز ، زهكشي خوب و جمعيت علف هرز كم داشته باشد.

 

 

در مزارعي كه به علف هاي هرز هم خانواده با كلزا مانند تربچه وحشي و خردل وحشي آلودگي شديد دارند از كشت كلزا در آن زمين خود داري نمود.

 

 

به منظور جلوگيري از گسترش آفات و بيماريهاي كلزا در زمين زراعي به مدت چهار سال گياهان هم خانواده كلزا مانند كلم ، گل كلم و غيره كاشته نشده باشد.

 

 

از كاشت كلزا در زمين خيس و اشباع از رطوبت بايستي اجتناب نمود چون كلزا قادر به تحمل شرايط اشباع خاك به مدت طولاني نيست.

كلزا در هر يك از مراحل مختلف رشد و نمو خود واكنش هاي متفاوت نسبت به عوامل محيطي و مديريت مزرعه نشان مي دهد. يكي از مراحل مهم رشد و نمو كلزا ، مرحله ساقه رفتن يا طويل شدن ساقه مي باشد. اين مرحله از رشد و نمو كلزا با شماره گذاري به صورت ذيل مشخص مي شود

 

 

 

كيفيت بذر كلزا، محيط خاك و نحوه كاشت مي توانند شرايط مناسب براي جوانه زني و سبز شدن بذر كلزا فراهم نمايند.

 

 

با كاشت بذر گواهي شده داراي كيفيت خوب جوانه زني و سبز شدن سريع و گياهچه قوي بدست مي آيد. اگر بذر خوب در عمق يك تا دو سانتي متري خاك داراي استحكام و رطوبت و كود كافي و دماي خاك بالاي 10 درجه سانتي گراد،قرارگيرد شرايط مناسب براي جوانه زني بذر بوجود مي آيد.

 

 

 

كاشت كلزا

 

 

سبز يكنواخت ورشد يكدست از بوته هاي كلزادر سطح مزرعه تاثير زيادي در افزايش توليد و دستيابي به عملكرد بالا دارد. براي رسيدن به اين تعداد بوته كافي و يك اندازه در هر مترمربع عوامل زيادي دخالت دارند. اين عوامل عبارتند از:

 

 

تناوب زراعي: محصول قبلي از نظر انتقال بيماري ، بجا گذاشتن بقاياي گياهي بر سبز شدن ورويش بوته هاي كلزا تاثير مي گذارد.

 

آماده سازي زمين

 

 

در زراعت كلزا جهت توليد محصول و عملكرد بالا، مهمترين مرحله در چرخه زندگي اين گياه زراعي تهيه و آماده سازي زمين جهت كشت آن مي باشد.در اين مرحله عوامل انتخاب مزرعه،تناوب زراعي،شخمزدن و تهيه بستر بذر اهميت زيادي در زراعت كلزا دارند.

مصرف كود پايه در كلزا

 

 

در شرايط رشد و نمو بوته هاي كلزا در محيط مساعد ،تغذيه گياهي و تامين عناصر مورد نياز گياه تاثير زيادي در توليد و عملكرد بالا دارد.

 

 

كلزا به عناصر غذايي به مقدار معين احتياج دارد. خاك مي تواند برخي از اين عناصر غذايي را تامين نمايد اما عناصر غذايي ديگر را بطور معمول به خاك مي دهند. اگر اين عناصر غذايي به اندزه كافي داده نشود ،عملكرد كلزا كاهش مي يابد.

 

 

آزمايش خاك موثر ترين روش در تامين نياز غذايي و كودي گياه زراعي مي باشد.

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

 

شناسنامه کتان Linaceae:تیره Linum usitatissimum L. – Linum crepitans Dum:نام لاتین Line – Flax – Com

شناسنامه کتان Linaceae:تیره Linum usitatissimum L. – Linum crepitans Dum:نام لاتین Line – Flax – Common flax:نام انگلیسی کتان:نام فارسی کتان - مطبح:نام عربی
شرح گیاه

کتان گیاهی است یکساله با ریشه های نسبتاً عمودی و منشعب همراه با ریشه های کناری طول ریشه اصلی آن گاهی اوقات به 100 سانتی متر و ریشه های کناری به 15 سانتی متر می رسد و در مناطق خشک ریشه آن به عمق زیاد خاک فرو می رود. ارتفاع ساقه در کتان های لیفی به حدود 65 تا 100 و حداکثر 150 سانتیمتر و در کتان های روغنی بین 30 تا 50 سانتی متر است. در کتان های روغنی ساقه منشعب شده در صورتیکه در کتان لیفی انشعاب ندارد. کتان بطور کلی دارای یک ساقه اصلی است که گل ها و میوه و در نتیجه دانه در انتهای ساقه بوجود می آید. برگهای کتان بدون دمبرگ به رنگ سبز مایل به خاکستری و در طول ساقه بطور متناوب و به حالت افتاده قرار گرفته اند. هر برگ دارای سه بریدگی است و برگها از ماده مومی پوشیده شده اند. طول برگهای این گیاه حدود 25 تا 35 میلی متر و عرض آنها از 2 تا 15 میلی متر تغییر می کند. آرایش گل در انتهای ساقه تشکیل و شامل چندین شاخه فرعی منشعب می باشد که هر شاخه فرعی به یک گل ختم و هر گل نیز تبدیل به یک میوه می گردد. گل کتان از نوع پنتامر (5 تایی) و خود بارور می باشند گلها در انواع مختلف به رنگهای سفید ، زرد ، صورتی ، قرمز ، آبی ، بنفش روشن و بنفش تیره بوده و هر گل دارای 5 کاسبرگ ، 5 گلبرگ ، 5 پرچم و بساک می باشد. تخمدان دارای 5 حفره است که در هر حفره دو تخمک وجود دارد که به دو دانه تبدیل می شود میوه کتان به صورت کپسول 5 خانه ای است که در هر کپسول حداکثر 10 دانه وجود دارد. دانه ها کتابی شکل و کشیده و تقریباً مستطیلی که یک طرف دانه ها پهن و بزرگ و طرف دیگر نوک تیز است. رنگ دانه در انواع مختلف از قهوه ای ، قهوه ای مایل به زرد ، زرد تیره ، قهوه ای مایل به سیاه تا سیاه تغییر می نماید. کتان به طور کلی به دو گروه تقسیم می شود : 1- کتان لیفی که برای تهیه الیاف آن کشت می شوند.ارتفاع ساقه آنها بیش از کتان روغنی و بدون انشعاب است. طول معمولی الیاف موجود در ساقه آنها حدود 1 تا 4 و حداکثر 90 سانتی متر وقطر الیاف آنها بین 8 تا 25 و بطور متوسط 12 تا 18 میکرون بوده و اغلب در برابر بیماریهای ویروسی مقاومند. 2- کتان روغنی که برای تهیه روغن موجود در دانه آن کشت می شود. ساقه آن کوتاهتر از کتان لیفی و مقدار روغن موجود در دانه آن بین 30 تا 40 و گاهی اوقات 45 درصد می باشد. این کتان برای تذکره رشد و نمو و تولید دانه احتیاج به هوای گرم دارد. تذکر: قدمت زراعت کتان به 10000 تا 15000 سال قبل از میلاد می رسد.و کشت آن در مدیترانه قفقاز و خاور دور متداول بوده و از ساقه آن استفاده می شده است اولین کتانی که در ناحیه مدیترانه کشت گردید کتان چند ساله Linum angustifolium بوده که در حال حاضر کتان زراعی L.usitatissimum که منشأ آسیایی دارد جایگزین آن شده و به حالت یکساله و چند ساله رشد می نماید.
نیاز اکولوژیکی

آب و هوا : کتان گیاه مخصوص مناطق گرم و معتدل است و در طول دوره رشد به نسبت انواع مختلف احتیاج به هوای معتدل و یا گرم با رطوبت کافی دارد سرما و یخبندان عامل محدود کننده رشد و نمو آن است که علاوه بر عدم رشد موجب کم شدن و کیفیت و کمیت محصول می شود و در مرحله تولید جوانه و خروج آن از خاک اگر درجه حرارت محیط به (5-) درجه سانتی گراد برسد گیاه جوان کلی از بین خواهد رفت. کتانهای روغنی برای رشد و نمو نسبت به کتانهای لیفی گرمای بیشتری نیاز دارند و این نوع کتان طالب مناطق گرم و خشک یا نیمه گرمسیر است. کتانهای لیفی طالب مناطق معتدل با رطوبت کافی بوده و درصو رتیکه در مدت 100 تا 120 روز دوره رشد نمو آنها حدود 700 میلی متر باران ببارد زراعت موفقی خواهند داشت. کتانهای پائیزه شامل کتانهایی است که طول دوره زندگی آنها طولانی و مقاومت آنها در مقابل سرما زیاد است و سرمای تا (12-) درجه را بخوبی تحمل می نمایند کتانهای روغنی جز و این دسته محسوب می شوند. کتانهای بهاره شامل انواعی می باشند که طول دوره رشد آنها کمتر از پائیزه و در دوره رشد بویژه در اوایل دوره زندگی به سرما نیازی ندارند و اگر هوا سرد باشد بخوبی رشد نمی کنند زیرا در مقابل سرما حساس می باشند این دسته شامل کتانهای لیفی یا فیبری هستند. بطورکلی کتان گیاهی روز بلند است و هر گاه طول روز 14 تا 18 ساعت باشد گل دهی گیاه در مدت 10 تا 15 روز انجام و به اتمام خواهد رسید. خاک:زمین جهت کشت کتان باید دارای عمق کافی و کاملاً قابل نفوذ باشد و از طرفی باتلاقی و زه دار نباشد خاکهای رسی شنی بدون زه و نسبتاً عمیق همچنین خاکهای لمونی که دارای مواد غذایی کافی باشند برای کشت این گیاه مناسبند. PH خاکهائی که دارای pH حدود 7 و یا کمی اسیدی باشند برای کاشت آن مناسبند لیکن بهترین pH بین 5/5 تا 7 می باشد. خاکهای شنی و خاکهایی که دارای هوموس زیادی می‌باشند برای کاشت کتان مناسب نیستند.زیرا زیادی هوموس روی الیاف همچنین مقاومت گیاه در برابر ورس موثر واقع شده و مقاومت گیاه را در مقابل ورس کم می کند (البته در مورد کتان لیفی) کشت کتان روغنی بر خلاف کتان لیفی در خاکهای هوموسی نتیجه بخش بوده و به علت زیادی ازت تعداد شاخه ها و مقدار محصول را بالا می برد. تقویت زمین،بطور کلی مواد مورد نیاز اصلی کتان عبارتند از: فسفر، پتاس و ازت در زمینی که کتان روغنی کاشته می شود افزایش فسفر به زمین موجب ازدیاد روغن شده و وجود اسید فسفریک تاثیر نسبی در زود رسی محصول دارد. مقدار مواد مورد نیاز کتان بر حسب شرایط محیط و جنس خاک به قرار زیر است : کتان لیفی ازت خالص 30 تا 40 کیلوگرم در هکتار ، کتان روغنی : ازت خالص 80 کیلوگرم در هکتار فسفر خالص برای هر دو نوع کتان حدود 100 کیلوگرم در هکتار (به صورت ) در خاکهایی که از لحاظ پتاس خیلی ضعیف باشند می توان برای جبران کمبود بین 75 تا 100 کیلوگرم در هکتار پتاس اضافه نمود. ضمناً می توان 30 تا 40 تن در هکتار کود دامی پوسیده به خاک اضافه کرد و همراه با شخم پائیزی به زیر خاک فرو برد. بطورکلی نیاز کتان به پتاس و ازت چندان زیاد نبوده لیکن نیاز آن به فسفر زیاد است زیادی ازت در زمین سبب کاهش کیفیت الیاف و کلفت شدن آنها می گردد. تناوب : بهترین گردش زراعی برای کتان بعد از غلات مانند گندم و چاودار است همچنین می توان آنرا بعد از سیب زمینی و یا چغندر قند به شرط آنکه زمین فاقد علف هرز باشد کشت نمود. از کشت کتان در زمینهایی که چند سال متوالی غلات کاشته شده و همچنین از کشت متوالی آن در یک زمین باید خودداری نمود. کشت کتان را بعد از شبدر ، یونجه و یا نباتات علوفه ای می توان انجام داد.
آماده سازی زمین

زمینی که کتان کاشته می شود نباید علف هرز و بقایای محصول سال قبل را داشته باشد همچنین باید خاک دارای عمق کافی و قسمت سطح الارض آن نرم و قابل نفوذ باشد. لذا باید زمین را در پائیز و قبل از شروع سرمای زمستان و یخبندان شخم زد و عملیات تکمیل تهیه زمین را قبل از بذر پاشی انجام داد. در بهار قبل از کاشت زمین را باید دیسک زد تا کلوخها کاملاً خرد شده علفهای هرز نیز زیر خاک قرار گیرند. انتخاب و آماده کردن بذر : ابتدا باید نسبت به انتخاب واریته مورد نظر اقدام شود و بهتر است قبل از کاشت بذر آنرا با مواد ضد عفونی کننده برای جلوگیری از سرایت بیماریهای قارچی ضد عفونی نمود. مقدار بذر برای تولید کتان حدود 100 تا 120 کیلو در هکتار که در مناطق مرطوب می توان 160 تا 180 کیلوگرم مصرف نمود. مقدار بذر مصرفی برای کتان لیفی روغنی حدود 35 تا 60 و حداکثر 80 کیلوگرم در هکتار می باشد. فواصل گیاهان در روی خطوط در مورد کتان لیفی بین 7 تا 10 و در مورد کتان روغنی حدود 10 تا 15 سانتی متر باید در نظر گرفته شود. عمق کاشت بذر کتان در شرایط مناسب زراعتی و خاک حدود 1 سانتی متر است خصوصیات واریته انتخابی شامل : (1) مقاوم به سرما (2) مقاوم به ورس
کاشت

کتان تابع شرایط منطقه ، نوع خاک و نوع کتان می باشد. معمولاً اراضی سبک را بایستی زودتر کشت کرد و سپس به کشت زمینهای سنگین اقدام نمود. از طرفی کتانهای پائیزه را باید زمانی کشت کرد که تا قبل از شروع سرمای زیاد گیاه بخوبی رشد کرده و بتواند در مقابل سرمای زمستان مقاومت نماید. کتانهای بهاره را موقعی کشت می نمایند که سرمای زمستان بکلی بر طرف شده و خطر سرمازدگی در پیش نباشد. تاریخ کشت کتانهای بهاره با در نظر گرفتن شرایط جوی از اوایل فروردین تا اوایل اردیبهشت می باشد. کشت خطی کتان به مراتب بهتر از کشت دست پاش بوده در اینصورت فواصل بوته ها 10 تا 15 سانتی متر و فاصله ردیف ها 50 سانتی متر خواهد بود. در صورتیکه بذر پاشی در شرایط مساعد و خوب انجام شود حدود 90 درصد بذور در مدت پنج روز جوانه تولید می نمایند. در این شرایط هر گاه تعداد بذر جوانه زده در 5 روز کمتر از 90 درصد باشد. باید مقدار بذر بیشتری کاشته شود تاکمبود قوه نامیه جبران شود زمانی که تعداد بذر سبز شده کمتر از 75 درصد باشد،باید نسبت به کشت مجدد و یا واکاری اقدام نمود.
دوره رشد

کتان گیاهی است یکساله با ریشه های ضعیف و دوره رشد و زندگی آن حدود 100 تا 120 روز (در مورد کتانهای بهاره) است. به علت کوتاه بودن دوره رشد لازم است در موقع جوانه زدن مواد غذایی کافی و لازم در اختیار گیاه باشد کتان در شرایط مناسب بین 5 تا 8 و حداکثر 15 روز بعد از کاشت جوانه تولید کرده و جوانه آن از خاک خارج می شود و حدود 70 روز بعد از تولید جوانه گل دادن آن شروع می گردد و 30 تا 45 روز بعد ار ظهور اولین گل دوره رشد آن کامل و محصول رسیده و آماده برداشت می باشد.
داشت

1) مراقبتهای لازم در کشت کتان آبیاری و وجین و مبارزه با بیماریها و آفات می باشد. آبیاری : در مناطقی که باران به اندازه کافی می بارد می توان کتان لیفی را به صورت دیم کشت نمود. کتان روغنی در طول دوره زندگی نسبت به کتان لیفی به آب بیشتری نیاز دارد در مناطقی که هوا گرمتر است باید کشت گردد و زمان لازم برای رشد آن حدود 100 تا حداکثر 120 روز می باشد که در این مدت لازم است به مقدار کافی آبیاری شود. وجین : لازم است در زمان رشد کتان یک یا دو مرتبه مزرعه وجین شود و دقت شود که در موقع وجین بوته های کتان تکان نخورند زیرا به علت داشتن ریشه های ضعیف امکان از بین رفتن آنها وجود دارد. در صورت زیادی علفهای هرز می توان از علف کشهای شیمیایی استفاده نمود که بهترین زمان مبارزه با علفهای هرز با این مواد موقع ظهور گلهای کتان است. بیماریها و آفات و) آفات مهم کتان عبارتند از : Longitarsus parsulus و Aphtona euphorbia که برای مبارزه با آنها ضد عفونی کردن بذور با لیندین و یا طعمه پاشی در سطح خاک موثر می باشد از دیگر آفات تر یپش کتان می باشد که با حشره کشها می توان با آن مبارزه نمود. از بیماریهای مهم کتان عبارتند از : 1- زنگ کتان که راه مبارزه با آن شامل جمع آوری بقایای گیاهی و معدوم نمودن آنها – رعایت اصول آیش و تناوب - ضد عفونی بذور قبل از کاشتر استفاده از ارقام مقاوم می باشد. 2- بوته میری کتان. 3- انگل های گلدار که شایع ترین آنها در مناطق ساحلی شامل سس می باشد. 4- ورس که می تواند به علت مصرف بیش از حد ازت و آبیاری بی رویه باشد.
برداشت

برداشت کتان لیفی: برای برداشت کتان لیفی باید به مسائل زیر توجه داشت (1) رشد ساقه کامل شده و ارتفاع قابل استفاده آن بین 70 تا 90 سانتی متر باشد. (2) ساقه کاملاً خشک نشده و نسبتاً نرم باشد زیرا ساقه های نرم الیاف ظراف تر و نرمتر تولید می نمایند (3) قطر ساقه بیش از اندازه ضخیم نشود (حدود 2 تا 4 میلی متر) زیرا ساقه های قطور الیاف زبر و خشن تولید می کنند. (4) ساقه ها در حالت طبیعی کاملاً ایستاده قرار گرفته ، خمیده و یا خوابیده نباشند

ادامه نوشته

زعفران

زعفران

 

نامش زعفران است. اين گياه بنفش رنگ چه‌ها كه نمي‌كند. به همين علت است كه حاشيه‌هاي زيادي دارد و حيله بازي‌هاي زيادي در اين حوزه صورت مي‌گيرد

 

اگر مواظب نباشيد به جاي زعفران خالص چوب رنگ شده به شما قالب مي‌كنند و در عين حال نيز هزينه زيادي را نيز بر شما تحميل. زعفران درجه‌هاي مختلفي دارد و اين، شما را گيج و به اشتباه مي‌اندازد. با اين حال بايد دقت كنيد و با اطلاعاتي كه ارائه شده اقدام به خريد زعفران كنيد تا سرتان كلاه نرود

 

درباره زعفران(safferon)

 

زعفران که به گل سلامتی، سلطان ادویه‌ها و طلای سرخ معروف است، ارزشمندترین رستنی ایران و نشات گرفته از دامنه‌های الوند مي‌باشد. کشت زعفران در ایران به سال‌های قبل از میلاد برمی‌گردد و در مناطق بسیار کم باران ایران که دارای زمستان سرد و تابستان گرم هستند گسترش دارد. درواقع منشا آن دامنه‌هاي كوه الوند (همدان) بوده است. نخستين زعفران زارهاي جهان در اطراف همدان و كرمانشاه داير شده و پس از آن به نقاط مختلف ايران از جمله خراسان رسيده و توليد انبوه و مرغوب آن در قهستان و قاينات استمرار يافته است.

 

زعفران از كلاله گل زعفران به دست مي‌آيد به طوري که تقريبا از هر هزار گل زعفران، حدود 10گرم زعفران حاصل مي‌شود. از زعفران به علت دارا بودن خواص منحصر به فرد در عطر و طعم و رنگ و خواص دارويي آن در انواع مواد غذايي مانند برنج، گوشت، شيريني، بستني، چاي و صنايع داروسازي استفاده مي‌شود.

 

قديمى‌ترين اسنادى كه از مصرف زعفران بر جاى مانده مربوط به دوران شاهان هخامنشى است كه بر روى كتيبه‌اي از آن دوران مقدار زعفران مصرفى دربار چيزى در حدود يك كيلوگرم نوشته شده است.

 

علاوه بر این، در کشورهای باستانی دنیا مانند یونان و ایتالیا و ... کم و بیش رواج دارد. بیش از 90درصد تولید جهانی این محصول گرانبها به ایران اختصاص دارد و حدود 96درصد تولید آن در خراسان مرکزی تولید می‌شود.

 

زعفران با نام علمی Saffron Crocus Sativies Lnriaeus از خانواده زنبقی‌ها Iridaceae،گیاهی است به ارتفاع 10-30سانتیمتر، چند ساله و بدون ساقه، دارای پیاز غده‌اي و کروی شکل به قطر 3-5 سانتیمتر، گل‌های معطر هر بند 1 تا 4 عدد و دارای 3 کاسبرگ و 3 گلبرگ بنفش رنگ شبیه به هم و 3 پرچم هستند. برگ‌های حقیقی زعفران 5 تا 11 عدد بوده که همزمان با گلدهی و یا کمی بعد از آن در مي‌آیند که به رنگ سبز با پهنای 1/5 - 3میلیمتر هستند. قسمت خوراکی و تجاری زعفران کلاله قرمز رنگ شاخه است که محصول زعفران را تشکیل مي‌دهد

 

ادامه نوشته

تولید كلزا 2

تولید كلزا 

شبکه رشد

 

 

اثر تاريخ كاشت بر اجزاي عملكرد و عملكرد دانه و روغن ارقام كلزا در كرمانشاه

 

به منظور بررسي و تعيين تاريخ كاشت و رقم از لحاظ عملكرد دانه و روغن، آزمايش در سال 1379 در منطقه اسلام‌آباد كرمانشاه و به صورت طرح كرت‌هاي خرد شده در قالب بلوك‌هاي كامل تصادفي در 4 تكرار انجام گرفت. تاريخ كاشت به عنوان عامل اصلي در 4 سطح (18 و 28 شهريور؛ 7 و 17 مهر) و فاكتور فرعي شامل پنج ژنوتيپ رقم كلزاي پاييزه (اورينت، طلايه، آكاپي، اس.ال. ام 046 و كلورت) بود. نتايج به دست آمده نشان داد كه عملكرد دانه و اجزا عملكرد و هم چنين ارتفاع بوته، عملكرد بيولوژيكي، تعداد شاخه‌هاي فرعي، تعداد بوته در متر مربع، شاخص برداشت و درصد و عملكرد روغن در سطح احتمال يك درصد تحت تاثير تاريخ كاشت اختلاف معني‌داري داشته و اولين تاريخ كاشت از نظر صفات فوق برتر بود. ارقام مورد آزمايش از نظر عملكرد و اجزا آن و ساير صفات فوق در سطح احتمال يك درصد اختلاف معني‌داري داشتند. در بين ارقام مورد نظر بيشترين و كمترين عملكرد دانه به ترتيب براي رقم اس. ال. ام 046 با 2.59 تن در هكتار و رقم آكاپي با 1.77 تن در هكتار به دست آمد و نتايج عملكرد روغن نيز تابع چنين روندي بود. با تاخير در كاشت عملكرد دانه براي ارقام كلزاي مورد بررسي كاهش نشان داد، كه اين موضوع متاثر از مصادف شدن مراحل گلدهي و نمو غلاف و دانه به گرما مي‌باشد. در مجموع، بالاترين مقدار عملكرد دانه از رقم اس. ال. ام 046 (4.08 تن در هكتار)، در تاريخ كاشت اول به دست آمد

 

 

مجله علمي کشاورزي

 

 

برآورد پارامترهاي ژنتيكي براي عملكرد، اجزاء عملكرد و ميزان گلوكوزينولات در كلزا

 

هشت ژنوتيپ كلزا شامل شش رقم و دو لاين اصلاح شده جهت برآورد پارامترهاي ژنتيكي تعداد غلاف در ساقه اصلي، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن هزار دانه، عملكرد دانه و ميزان گلوكوزينولات كل مورد استفاده قرار گرفتند. تجزيه واريانس بر اساس روش هيمن مبين قابليت تركيب پذيري عمومي (a) و خصوصي (b) معني دار براي خصوصيات مورد مطالعه به استثناء وزن هزار دانه بود، كه نشان دهنده اهميت اثرات افزايشي و غير افزايشي در كنترل ژنتيكي آنها است. براي وزن هزار دانه فقط قابليت تركيب پذيري عمومي معني دار گرديد. برآورد نسبت ميانگين مربعات قابليت تركيب پذيري عمومي به قابليت تركيب پذيري خصوصي معني دار و قابليت توارث خصوصي بالا براي وزن هزار دانه و گلوكوزينولات كل مبين اهميت بيشتر اثرات افزايشي در كنترل ژنتيكي خصوصيات مزبور بود و در نتيجه كارايي انتخاب براي آنها بالا خواهد بود. برآورد ميانگين مربعات معني دار انحراف ميانگين والدين از هيبريدها (b1) براي تمامي خصوصيات به استثناء طول غلاف و وزن هزار دانه نمايانگر غالبيت جهت دار و در نتيجه هتروزيس متوسط معني دار براي كليّه خصوصيات مورد مطالعه به استثناء دو صفت مزبور مي‌باشد. برآورد ميانگين مربعات معني دار اثرات مادري (c) براي تمامي خصوصيات به استثناء دو صفت مزبور مي‌باشد. برآورد ميانگين مربعات معني دار اثرات مادري (c) براي تمامي خصوصيات به استثناء طول غلاف نشان دهنده اهميت اثرات مادري براي كليّه خصوصيات مورد مطالعه به استثناء صفت مزبور مي‌باشد. در بين اجزاء عملكرد، تعداد غلاف در ساقه اصلي و تعداد غلاف در بوته داراي همبستگي مثبت معني داري با عملكرد دانه بودند، لذا به عنوان صفات مناسب جهت بهبود عملكرد قابل استفاده مي‌باشند. عدم وجود همبستگي معني دار بين گلوكوزينولات كل و عملكرد دانه امكان كاهش اين خصوصيت نامطلوب مرتبط با كيفيت را بدون تغيير قابل ملاحظه در عملكرد دانه ميسّر مي‌سازد. در اين بررسي والدهاي PF7045/91 و BL1 داراي تركيب پذيري عمومي مناسب و تلافي‌هاي PF7045/91 x Shiralee و PF7045/91 x B11 داراي ت91 x B11 داراي ت مناسب براي عملكرد دانه و ميزان گلوكوزينولات كل بودند

 

مجله بين المللي علوم و فناوري كشاورزي

 

 

کشت کلزا

 

انتخاب مزرعه و تناوب زراعی:

کلزا در محدوده وسیعی از خاک ها رشد می کند، ولی مناسبترین اراضی برای رشد کلزا، خاک هایی با بافت متوسط، زهکشی مناسب، مواد آلی کافی و PH حدود 5/6 می باشد. کلزا در شرایط ایستابی، سیلابی و زهکشی ضعیف زمین و PH پایینتر از 5/5 نباید کشت شود. کلزا در تناوب هر محصولی که اجازه تهیه بستر مناسب بذر را داده و از توسعه عوامل بیماری زای خاک زی جلوگیری کند، رشد می نماید. به ویژه در تناوب با غلات، عکس العمل مطلوبی نشان می دهد. این تناوب باعث کنترل بیماری های، آفت و علف های هرز کلزا می گردد. تحقیقات نشان داده که عملکرد گندم پس از کلزا حدود 27 درصد بیشتر از عملکرد گندم پس از آیش بوده است.

کشت متوالی کلزا در یک زمین یا کشت ان در تناوب با سایر گیاهان جنس براسیکا باعث تشدید بیماری های کلزا می گردد، چرا که در این حالت عامل بیماری زا می تواند در سالهای متوالی در خاک و روی گیاه میزبان باقی بماند و جمعیت خود را افزایش دهد. بنابراین هنگام انتخاب یک منطقه برای تولید کلزا، توجه به تناوب زراعی منطقه بسیار مهم است. زراعت های متعددی هستند که بیماری مشترک با کلزا دارند

لیست زراعت های عمده و فاصله زمانی بین تولید آنها با کشت کلزا

محصول

تناوب سال

ملاحضات

گندم، یولاف، جو

0

هیچ بیماری مشترکی وجود ندارد. این گیاهان می توانند قبل یا بعد از کلزا کشت گردند. دقت شود باقی مانده علف کش کشت را به تعویق می اندازد.

ذرت و سورگوم

1

در مناطقی که آترازین برای کنترل علف هرز استفاده می شود.

 

0

اگر باقی مانده علف کش قابل ملاحضه نباشد.

سیب زمینی، شبدر، لوبیا و پنبه

1

بیماری مشترک ریزوکتونیا و فوزاریوم ریشه

یونجه و سویا

2

بیماری مشترک ریزوکتونیا، فوزاریو ریشه و پوسیدگی اسکلروتینیایی ساقه.

آفتابگردان و کلزا

3

بیماریهای مشترک ریزوکتونیا، فوزاریوم ریشه، و وسیدگی اسکلروتینیایی ساقه، برای جلوگیری از افزایش بیماری ها، آفات و علف های هرز، کلزا نباید بیش از یک مرتبه در یک دوره چهارساله کشت گردد.

از موارد مهم دیگر که باید به آن توجه کرد علف های هرز و علف کش های مصرف شده در زراعت های قبلی مزرعه است. همیشه باید قبل از کشت

کلزا یا هر محصول حساس دیگر به برچسب علف کش های مصرفی توجه نمود.

لیست علف کشهای مشترک و دوره انتظار آنها

علف کش

محدودیت (ماه)

علف کش

محدودیت(ماه)

Accent

10 ماه در PH کمتر از 5/6

18 ماه در PH بیشتر از 5/6

Lorox

4

Ally

18

Lorox Plus

18

Atrazine

12

Pinnacle

5/1

Beacon

18

Princep

12

Canopy

18

Pursuit

26

Classic

15

Reflex

18

Command

16

Salute

12

Devrinol

12

Scepter Commence

18

Dual

18

Sencor

12

Glean

18

Squadron

18

Harmony Extra

2

Tornado

18

Lexone

12

Tri-Scept

18

 

 

Turbo

12

 

انتخاب رقم:

ارقام کلزا از نظر تیپ رشد با توجه به ریخته ارثی به سه گروه عمده تقسیم می شوند.

ارقام کلزا با تیپ رشد بهاره(Spring): این ارقام برای به گل رفتن به درجه حرارت حدود 3 درجه سانتی گراد به مدت یک هفته نیاز دارند.

ارقام کلزا با تیپ رشد بینا بین (Intermediate): این ارقام جهت بهاره سازی یا شروع رشد زایشی به درجه حرارت حدود 3 درجه سانتی گراد و کمتر به مدت یک ماه نیاز دارند. تیپ رشد بینابین نیز به دو زیر گروه تیپ رشد بینابین زودرس و بینابین متحمل به سرما تقسیم می شود.

ارقام کلزا با تیپ رشد زمستانه (Winter): این گروه تحمل به سرمای بسیار خوبی داشته و جهت شروع رشد زایشی به درجه حرارت حدود 3 درجه سانتی گراد و کمتر به مدت یک و نیم ماه نیاز دارند.

 

آماده سازی زمین:

مجموعه شرایطی که سرعت جوانه زنی و ایجاد پوشش سریع و یکنواخت را فراهم می سازد باعث بهبود کنترل علف های هرز و افزایش مقاومت به سرما و عملکرد دانه می شود. بستر بذر باید نسبتا هموار باشد و تا عمق مناسبی رطوبت کافی داشته باشد. ساختمان سطح خاک باید دارای دانه بندی خوبی بوده و حاوی 30 تا 45 درصد ذرات ریز و مقداری کلوخه کوچک جهت جلوگیری از فرسایش باشد. اگر بستر بذر حاوی دانه های ریز زیادی باشد، رطوبت خاک از دسترس خارج می شود، بستر بذر سله می بندد و سطح بسیار محکمی را ایجاد می کند که این موضوع باعث استقرار ضعیف گیاهچه ها و اتلاف رطوبت می گردد. بنابراین جهت تهیه بستر بذر مناسب ضمن دقت در انتخاب مزرعه معمولا عملیات آماده سازی زمین شامل شخم، دیسک و ماله انجام می شود.

پس از شخم عمیق برای از بین بردن کلوخه های خاک، دوبار دیسک عمود بر هم ضروری می باشد. در این مرحله می توان علف کش پیش از کاشت مانند ترفلان را نیز با خاک مخلوط نمود، همچنین از کودهای شیمیایی پایه مورد نیاز استفاده کرد. جهت استفاده از علف کش ترفلان، تهیه زمین و بستر کاشت باید به نحو مطلوبی انجام پذیرد. در زمین هایی که دارای کلوخه هستند و یا خشکه کاری می شوند، این علف کش تاثیر لازم را خواهد گذاشت. زیرا این علف کش در مرحله جوانه زنی، علف های هرز را کنترل می کند. بنابراین باید خاک تا حدی مرطوب بوده و علف کش در عمق 10 سانتی متری خاک قرار گیرد. پس از دیسک زدن، از ماله نیز جهت تسطیح زمین و کمک به سبز شدن یکنواخت مزرعه استفاده می گردد.

 

تاریخ کاشت:

جهت پوشش مناسب مزرعه و رشد مطلوب و افزایش تحمل به سرما، کلزا باید در تاریخ مناسب کشت گردد. به طور کلی کلزا باید 6 هفته قبل از شروع اولین یخبندان (دمای کمتر از -4 درجه سانتی گراد) کشت شود. کاشت زود هنگام باعث جذب مقدار زیادی آب و مواد غذایی در طول فصل پاییز و در نتیجه رشد زیاد بوته ها می شود که این مسئله بقای گیاه در زمستان را کاهش می دهد. از طرف دیگر کاشت با تاخیر نیز باعث کوچک ماندن گیاه و عدم ذخیره کافی مواد غذایی شده و این مسئله نیز خطر سرمازدگی را افزایش می دهد. چنانچه قبل از شروع زمستان، بوته 8 برگی، قطر طوقه 8 میلی متر، طول ریشه عمودی گیاه 15 تا 20 سانتی متر و وزن خشک بوته 6 تا 8 گرم باشد، درجه حرارت -18 تا -22 درجه سانتی گراد برای بوته قابل تحمل است و اگر بوته قبل از شروع زمستان در مرحله 4 برگی با قطر طوقه 5 میلی متر و طول ریشه عمدی 7 تا 9 سانتی متر باشد. درجه حرارت -13 تا -17 درجه سانتی گراد را تحمل می نماید.

تاریخ های کاشت زیر برای اقلیم های مختلف توصیه می شوند:

اقلیم گرم و مرطوب: گیلان (10 تا 25 مهر)، مازندران(15 مهرماه تا 15 آبان ماه)، گلستان(30 مهر تا 15 آبان)، در منطقه گنبد به دلیل خشکی اول فصل و عدم وجود سرمای شدید زمستانه، تاریخ کاشت 10 تا 30 ابان توصیه می گردد.

اقلیم گرم و خشک: خوزستان(1 تا 20 آبان)، جیرفت(نیمه اول ابان)، زابل(20 مهر تا 10 آبان)، ارزوییه کرمان(نیمه دوم مهر تا نیمه اول آبان)، ایران شهر(10 تا 20 آبان)، برازجان(10 تا 30 آبان)، سرپل ذهاب( 1 تا 15 آبان)، داراب(20 مهر تا 10 آبان)، حاجی آباد(1 تا 15 آبان) و بم (نیمه اول آبان).

اقلیم معتدل سرد: تهران(20 تا 30 شهریور)، زرقان فارس(20 شهریور تا 15 مهر)، قزوین(15 تا 30 شهریور)، اصفهان(15 تا 30 شهریور)، اسلام آباد غرب(15 تا 30 شهریور) و نیشابور( 20 شهریور تا 10 مهر).

اقلیم سرد: همدان(10 تا 20 شهریور)، مشهد(نیمه دوم شهریور)، شهرکرد(نیمه دوم شهریور)، ارومیه(نیمه دومشهریور)، اراک(نیمه دوم شهریور)، شاهرود(نیمه دوم شهریور) و میاندوآب(نیمه دوم شهریور).

 

میزان بذر و تراکم بوته:

کلزا در دامنه وسیعی از تراکم بوته سازگاری دارد. بدین معنی که مصرف 4 تا 10 کیلوگرم بذر در هکتار، تفاوتی در عملکرد دانه ایجاد نخواهد کرد. تراکم بوته 60 تا 80 بوته در متر مربه ایده آل می باشد. تراکم بوته کمتر از 20 بوته در متر مربع باعث افزایش خوابیدگی و حساسیت به سرما و نهایتا کاهش عملکرد دانه می گردد. اگر مزرعه کلزا در زمستان با خسارت سرما مواجه شده باشد، باید قبل از نابود کردن و شخم زدن مزرعه، 10 تا 20 بوته سالم کلزا وجود داشته باشد، بوته ها می توانند با افزایش شاخه دهی، فواصل بین خود را پر نمایند. در این حالت، عملکرد دانه این مزرعه 60 تا 70 درصد عملکرد مزرعه ای است که 60 تا 80 بوته در متر مربع داشته باشد. با این حال تراکم بوته پایین مزرعه باعث ایجاد پوشش تنگ می شود که این مسئله، تراکم علف های هرز و رقابت آنها را افزایش می دهد و همچنین باعث ایجاد ساقه های محکم و قطور می گردد و برداشت مزرعه با مشکل مواجه می شود. ترا کم بوته مطلوب باعث زودرسی و یکنواختی در رسیدگی می گردد و ساقه های نازک ایجاد شده، راحت تر برداشت می شوند. به هر حال تراکم های بوته بالا نیز نه تنها عملکرد دانه را افزایش نمی دهند، بلکه ممکن است خطر وقوع ورس و بیماری را افزایش دهند. علاوه بر این باعث ضعیف و کوچک شدن بوته ها و نهایتا موجب افزایش خطر سرمازدگی در زمستان می شوند.

میانگین تعداد بذر در یک کیلومتر کلزا حدود 250هزار عدد است. بنابراین یک کیلوگرم بذر کلزا با اندازه متوسط، تراکمی حدود 25 بوته در متر مربع ایجاد می کند. با توجه به شرایط خاک، کیفیت بذر و روش کاشت، درصد جوانه زنی متفاوت خواهد بود. برای تعیین مقدار مناسب بذر جهت کاشت، باید بر چسب کیسه بذر را برای اطلاع از وزن هزار دانه و درصد خلوص بذر مطالعه کرد. میانگین میزان بذر مصرفی در صورت وجود بستر بذر مناسب، 5 تا 7 کیلوگرم در هکتار در روش کشت ردیفی و 7 تا 9 کیلوگرم در هکتار در روش دست پاش.

 

عمق و ابعاد کشت:

بذر کلزا را باید به دلیل ریز بودن باید در عمق کم کشت کرد. عمق کاشت معمولا بین 1 تا 3 سانتی متر با توجه به نوع رقم، بافت و ساختمان خاک، رطوبت خاک و اقلیم منطقه در نظر گرفته می شود. بذرهای کوچک کلزا در شرایط ایده آل باید به خاک پوشانده شوند، اما در مناطق خشک لازم است بذر کمی عمق تر کاشته شود تا با اطمینان بیشتری با رطوبت خاک در تماس باشد. حفظ رطوبت برای جوانه زدن سریع لازم است. بنابراین بهتر است یک غلظت سبک برای فشردن خاک پس از کاشت زده شود.البته این عمل در خاک های سنگین توصیه نمی شود. عمق کاشت بیش از 4 سانتی متر، جوانه زنی را به تاخیر انداخته، بنیه بذر را ضعیف نموده و تکامل گیاهچه را در پاییز به تعویق می اندازد.

فاصله خطوط کاشت می تواند بر روی کنترل علف های هرز، حساسیت به خوابیدگی، میزان مصرف آب و کود ازته و در نهایت عملکرد دانه اثر داشته باشد. فاصله خطوط 15 تا 35 سانتی متر که در اغلب بذر کارهای غلات دانه ریز قابل تنظیم است، برای کشت کلزا نیز مناسب می باشد. فاصله بوته ها روی ردیف هم 3 تا 4 سانتی متر در نظر گرفته می شود.

 

روش کاشت:

کلزا را به دو روش دست پاش و مکانیزه می کارند. در کشت دست پاش به میزان بذر بیشتری نیاز خواهد بود. در این روش، بستر بذر باید کاملا صاف شود و پس از پخش بذر، یک دیسک یا غلطک بسیاز سبک زده شود تا تماس کافی بین بذر و خاک ایجاد گردد. آبیاری باید با دقت زیاد انجام شود تا از شسته شدن بذر و عدم یکنواختی در بستر مزرعه جلوگیری گردد.

در روش کشت مکانیزه هم می توان با خطی کار غلات و هم بذرکار پنوماتیک، عمل کاشت را انجام داد. در هنگام استفاده از بذرکار غلات باید تنظیم دستگاه را با توجه به عمق مناسب کاشت و میزان بذر مطلوب تغییر دارد. این عمل کمی مشکل است زیرا که بذر کلزا نسبت به بذر غلات ریزتر بوده و عمق کاشت آن سطحی تر می باشد. همچنین می توان از موزع مخصوص کلزا و تثبیت کننده عمق در این دستگاه ها استفاده نمود. از آنجایی که شرایط فیزیکی خاک در همه مناطق کشور مناسب نبوده و تمامی بذور کلزای کشت شده قادر به سبز شدن نمی باشند، بنابراین استفاده از دستگاه پنوماتیک به جز در مناطق خاص کشور توصیه نمی شود.

در روش کشت مسطح، بهتر است فاصله خطوط کشت 30سانتی متر در نظر گرفته شود و در روش کشت ردیفی ، فاصله ردیف ها 60 سانتی متر و در روی هر ردیف، دو خط کشت در نظر گرفته می شود. در این شرایط بهتر است از بذر کار برزگر همدانی استفاده شود که در این صورت، توجه به نکات زیر ضروری است:

 

1-دریچه روی مخزن بذر و زیر موزع ها در کمترین مقدار ریزش بذر قرار گیرد

2-زبانک زیر موزع ها با موزع ها مماس شود.

3-قسمت کشویی یا قسمت دنده ای موزع ها در حداقل تماس با بذر باشد.

4-برای استمرار ریزش بذر(رعایت فاصله بذر روی خط)، درجه دنده روی 70 تا 90 باشد.

5-خطی کارهای اضافه روی پشته حذف گردد، به این ترتیب که دریچه سقوط بذر را بسته، به وسیله طناب بالا کشیده و به شاسی دستگاه متصل کرد.

6-در صورت تنظیم دقیق دستگاه و مصرف بذر با میزان توصیه شده، می توان بدن بستن یک در میان لوله های سقوط مشابه کشت گندم عمل کرد.

 

در هر روش کاشت، استفاده از لولر قبل از کاشت از اهمیت ویژه ای برخوردار است و عامل مهمی در سبز یکنواخت و آرایش مناسب بوته ها می باشد.

 

منبع: راهنمای کلزا، وزارت جهاد کشاورزی/سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی/معاونت آموزش و تجهیز نیروی انسانی

 

 

 

ممکنه این مقالات چون منابع مختلفی دارند..اشتراکاتی هم داشته باشند(بنابر اين از همگي عذر ميخواهم)

 

 

رقام اولیه کلزا به علت داشتن "اسید اوراسیک" در روغن و گلوکزینولیتهای سمی در کنجاله کمتر مورد استفاده قرار می گرفت . اما هم اکنون ارقام یک صفردو صفر که در ارقام سه صفر اسید اوراسیک کمتر از دو درصد و گلو کزینولیتهای سمی کنجاله به ۱۸ تا ۳۰ میکرو مول در هر گرم کنجاله رسیده است ، برای تهیه علوفه دام مناسب می باشند. استان گلستان با سطح زیر کشت حدود ۳۵ هزار هکتار ، یکی از قطبهای تولید محصول کلزا در کل دانه های روغنی کشور می باشد و با کاهش سطح زیرکشت پنبه ، امید است با تولید علوفه کلزا به صورت علوفه کنجاله سبز یا سیلویی تا حدودی مشکلات دامداران برطرف شود . علاوه براین در مصرف علوفه کلزا باید احتیاط هایی صورت گیرد که از آن جمله زمان مناسب برداشت علوفه می باشد که باید در اوایل غلاف بندی گیاه قطع و به مصرف دام برسد .زیرا بعد از تشکیل غلاف (محل اصلی سنتز گلو کزینولیتها ) درصد مواد سمی علوفه بالا میرود . همچنین بعد از خشک شدن علوفه ، ودر موقع جمع آوری ساقه های خشک ، باید از خشک بودن علوفه اطمینان حاصل نمود ، زیرا چنانچه علوفه مرطوب برداشت شود ، قارچ ها در علوفه رشد کرده و باعث کپک زدگی می شود . علوفه کلزا در رژیم غذایی دامها منبع پروتئینی خوبی است که دامداران برای جلوگیری از تاثیرات سو ء"گلوکزینولیت ها " مجازند که تنها ۵۰تا ۶۰ در جیره غذایی دامها از آن استفاده کنند . زیرا بیشتر از آن برای دامها مشکلاتی ایجاد مینمایند . به طور کلی باید پذیرفت که تغذیه انحصاری نشخوارکنندگان از علوفه سبز و تازه کلزا به خاطر بالا بودن مقدار پروتئین خام و کم بودن فیبر صحیح نیست .

 

بسیاری از گونه های جنس براسیکا و سایر جنسهای خانواده ی کروسیفر دارای ارقام علوفه ای هستند که به صورت علوفه کم و تازه سیلو شده مصرف می گردد . همچنین گاه ارقام اصلاح شده این گونه از جمله کلزا در تعلیف دامها استفاده میشود . از مزایای این ارقام زمان تولید علوفه در تیپ های پاییزه آنهاست که مصادف با کمبود شدید علوفه مخصوصاً در شرایط آب و هوای ایرا ن می باشد . گذشته از ارزش و اهمیت غذایی ، بالا بودن مقدار روغن و پروتئین در دانه کلزا این امکان را فراهم می سازد تا با کشت این گیاه مقدار قابل توجهی روغن و پروتئین های گیاهی از هر هکتار زمین استحصال نمود . برداشت ۳ تن دانه از یک هکتار زمین معادل تولید ۱۲۰۰ کیلوگرم روغن نباتی ۱۶۵۰ کیلوگرم کنجاله در هر هکتار می باشد . در حالی که برداشت این مقدار روغن و پروتئین از سایر دانه های روغنی مقدور نخواهد بود .کنجاله کلزا در ارقام جدید از نظر کیفی نزدیک به کنجاله سویا و حدود ۴۰ درصد پروتئین دارد از این رو یکی از منابع بسیار غنی پروتئین گیاهی در تغذیه دام و طیور می باشد .همچنین کنجاله کلزا حاوی ۱۳در صد فیبر می باشد . وجود مقدار نسبتاً زیاد فیبر در کنجاله یک عامل محدودکننده در استفاده از آن به عنوان خوراک دام محسوب میشود چرا که توان تولید انرژی را در جیره غذایی کاهش میدهد . جدود۵۸_۵۰ درصد وزن خشک دانه کلزا را کنجاله تشکیل می دهد .

 

پروتئین موجود در کنجاله حاوی ترکیب مناسب از اسیدهای آمینه است و قابل مقایسه ورقابت با کنجاله سایر دانه های روغنی می باشد . یکی از مشکلات جدید دامداران استان در تامین علوفه ، کاهش سطح زیر کشت پنبه است که باعث کم شدن کنجاله پنبه در استان شده و در نتیجه با ورود تفاله چغندر قند و ملاس در جیره غذایی دامها ی استان در صد چربی شیر کاهش یافته و دامداران منطقه از نظر فروش شیر به کارخانه های شیر پاستوریزه به خاطر افت درصد چربی شیر متضرر می شوند . امید است با تولید کنجاله کلزا ، تا حدودی مشکلات دامداران استان برطرف شود .

 

● علوفه کلزا:

 

کلزا و خردل قهوه ای یا زرد آسیایی می توانند در برنامه تغذیه دام ها وارد شوند اما در زمینه مصرف آنها باید احتیاط هایی صورت گیرد این گیاهان می توانند غذای خوش طعمی برای دامها مخصوصاً گاوها باشند و بهتر است چند روز به مقدار کم به دام خورانده شود تا با طعم و مزه ی آن سازگار شوند . میانگین پروتئین خام بر پایه ماده خشک آن ۱۰ تا ۱۲ درصد است که تا ۱۶ درصد می تواند افزایش یابد . میانگین کل مواد معدنی قابل هضم ، ۵۰ تا ۵۵ درصد یا بالاتر است .جهت تعیین ارزشهای واقعی مواد معدنی در علوفه ،تجزیه علوفه توصیه میشود .

برای بدست آوردن حداکثر ماده خشک و همچنین حفظ پروتئین خوب با سطح انرژی بالاتر ، بهتر است گیاهان در مرحله ابتدای غلاف بندی درست قبل از آنکه گلها ریزش کنند ، از محل ریزش برگها بریده شوند . اکثر تولید کنندگان علوفه کلزا اظهار می دارند که عدل بندی این گیاهان در رطوبت مناسب مشکل است و پیشنهاد می کنند که عدل هایی ساخته شود که مشکلات ضا یعات علوفه را کاهش دهد و همچنین خرد کردن علوفه خشک، تضمین مناسبی برای خشک شدن یکنواخت است . کلزاوخردل همچنین میتوانند به عنوان علوفه قصیلی (سیلویی)مطرح شوند . در این گیاهان میزان رطوبت در زمان برداشت بالا است (۸۰-۷۵درصد ) پلاسیده شدن علوفه سبز در زیر۶۵ در صد رطوبت مشکل است و اگر رطوبت در هنگام سیلو کردن بالای ۷۰ درصد باشد ، مشکلاتی در علوفه سیلوشده بوجود می آید . خرد کردن فرآیند (خشک شدن )علوفه را تسریع خواهد نمود . بعضی از تولید کنندگان علوفه سیلویی نتایج خوبی بدست آوردند زمانی که سیلو علوفه کلزا یا خردل با لایه های متناوب از کلزا و غلات که بصورت قصیلی (تر) برداشت شدند ،پر شده بود . و در هنگام تغذیه دام ها لایه ها یا یکدیگر اختلاط یافتند . همچنین تجمع باکتری های تلقیح کننده در علوفه سیلو شده ممکن است برای گیاهانی که کربوهیدرات محلول کمی دارند ،مفید باشد .بعضی از تولید کنندگان علوفه معتقدند که دامها فقط از یک نوع علوفه کلزا تغذیه شوند واگر علوفه خشک باشد بهتر است . در اینجا ذکر این نکته ضروری است که فقط ۵۰ تا ۶۰ درصد از کل تغذیه روزانه دامها از علوفه خشک کلزا یا خردل مجاز می باشد و بیشتراز این درصد توصیه نمی شود زیرا در اثر رژیم غذایی طولانی مدت دامها از این منبع غذایی ، ممکن است شرایطی که کم خونی همو لیتیک نامیده میشود ،توسعه یابد . تغذیه نزدیک به ۵۰ درصد یا کمتر از علوفه کلزا یا خردل در رژیم غذایی روزانه دامها از کم خونی همولیتیک جلوگیری می کند . تغذیه گاوها از علو فه های خانواده براسیکا در دوره های طولانی مدت ممکن است به مقدار ناچیز مانع از جذب مواد معدنی مخصوصاً مس و سلنیوم شود بنابراین اطمینان از وجود مقادیر توصیه شده مواد معدنی مخصوصاً مس و سلنیوم در جیره غذایی گاوها،ضروری می باشد . همچنین به مقادیر ناچیز باعث معدنی شدن نمک و مکمل های معدنی مانند مس و سلنیوم میشود .این ماده (مس و سلنیوم) باید به نسبت های لازم به محتویات علوفه خانواده براسیکا اضافه شود . اطلاعات نشان میدهد که کلزا می تواند منبع غذایی خوبی برای دامها باشد . هوپ ۲۰۰۱ اظهار میدارد که بریدن و قطع به موقع ومناسب علوفه برای جلوگیری از کاهش کیفیت علوفه ضروری می باشد . حداکثر تولید ماده خشک در علوفه خشک شده زمانی بدست می آید که کلزا در ابتدای مرحله غلاف بندی بریده شود .(زیرا بعد از تشکیل غلاف ،میزان گلوکز ینولیتها در علوفه بالا می رود چون غلافها محل اصلی سنتز گلوکز ینولیتها هستند ) جهت برداشت کلزا در مرحله ی ابتدای غلاف بندی آب و هوا باید چند روز مساعد باشد زیرا خشک شدن علوفه کلزا وقت زیادی میگیرد . در موقع جمع آوری ساقه های خشک شده ،باید از خشک بودن علوفه اطمینان حاصل نمائید زیرا در اثر مرطوب بودن ،قارچ ها در علوفه رشد کرده وباعث کپک زدگی علوفه می شوند و اگر خشک شدن علوفه مناسب نبود باید در مزرعه چند روز دیگر باقی مانده تا در اثر هوادهی کاملاً خشک شود .متاسفانه برگهای خشک شده کانول مستعد (خرد شدن )می باشند. و به طور ایده آل اگر علوفه خشک شده بعد از شبنم عدل بندی شود از ریزش و خرد شدن برگ ها تا حدودی جلوگیری می شود . همچنین هوپ ۲۰۰۱ اظهار می دارد که کلزا منبع پروتئینی خوبی در رژیم های تغذیه حیوانات می باشد . در نمونه های (علوفه خشک کلزا ) که از شمال (داکوتا) برداشت شده بود حاوی ۱۶ درصد رطوبت و TDN آن ۹۲/۱۰۶ بر اساس ماده خشک بود .همچنین اگر علوفه کلزا سیلو شود از نظر ارزش غذایی رقیبی برای (علوفه خشک یونجه ) می باشد . علوفه خشک شده همچنین برای دامها خیلی خوش طعم می باشد اما برای این که دامها با مزه و بوی آن سازگار شوند در ابتدا باید مصرف آن کم باشد وایده خوب این است که در طی اولین روزهایی که دامها از علوفه خشک کلزا استفاده می کنند ، علوفه خشک کلزا باید ۱۰ تا ۱۵ درصد جیره غذایی روزانه دامها را تشکیل دهد .

 

ورن رکز(۲۰۰۱) از دانشگاه مرکزی( ساسکا چوان کانادا) اظهار می دارد که کیفیت تغذیه کلزا وابسته به زمان بلوغ است . کلزا در زمان گل دهی در حدود ۱۴ درصد پروتئین بر اساس بر ماده خشک دارد که حجم انرژی آن با علوفه سبز غلات مشابه است .با آنکه پروتئین به عنوان مثال کلزا کاهش اما هنوز عمدتاً کیفیت غذایی در حد موثر می باشد . همچنین ورن رکز (۲۰۰۱) پیشنهاد میکند که در اثر سرما و بالا بودن رطوبت هوا ، چون خشک کردن علوفه مقدور نمی باشد ، سیلوکردن علوفه به طور واضح دارای برتری می باشد . علوفه سبز کلزا جهت سیلوکردن ، به علت این که "قند" محلول زیادی ندارد ،نیاز به سطوح کربوهیدرات برای باکتریهای تخمیر کننده دارد. سیلوکلزا را مانند هر علوفه دیگر می توان به صورت لایه لایه پر کرد واگر به صورت لایه های متناوب با علوفه سبز غلات در سیلو قرار گیرد ،باعث کمک به فرآیند تخمیر سیلو میشود . در بعضی از مزارع ،کلزا به همراه یولاف وحشی برداشت شده و بعد از خرد کردن به صورت توام سیلو میشوند . فایده این عمل داشتن سطح بالاتر از قندهای محلول در گیاه (یولاف وحشی )می باشد . همچنین ممکن است از تولید کنندگان علوفه سیلویی از اسپری ماده تلقیحی خشک برای کمک به عمل تخمیر سیلو استفاده کنند . که در نهایت باید محل سیلو کاملاً پوشیده شود تا هوا به داخل سیلو نفوذ نکند . همچنین بر اساس نظر رکز (۲۲۰۱) تنها ۴۰ درصد جیره غذایی روزانه دامها باید از علوفه کلزا تامین شود . در استان گلستان یکی از علفهای هرز مزارع کلزا ،(یولاف وحشی ) می باشد که در صورت عدم مبارزه شیمیایی مشکلاتی در زمان برداشت به وجود می آید . پس بهتر است اگر مزرعه کلزایی برای برداشت علوفه ای در نظر گرفته شد . با علف های هرز آن مخصوصاً یولاف وحشی مبارزه نشود .

 

بریان دویگ (۲۰۰۲) اظهار می دارد که زمان برداشت علوفه کلزا هنگامی است که برگها کاملاً خشک باشد و برای تغذیه از علوفه کلزا عدل بندی شده بهتر است ابتدا توسط یک خرد کننده ، ساقه ها شکسته شود تا دامها تشویق شوند که بطور خیلی کامل علوفه را مصرف کنند .به نظر دویگ (۲۰۰۲) در کلزا مقدار سولفور بالا می باشد که این مقدار با مس وسلنیوم رابطه دارد . و باید از معدنی شدن مکها و مکملهای معدنی که محتوی مس و سلنیوم هستند اجتناب شود . همچنین به نظر دویگ ۵۰ تا ۶۰ درصد از چیره غذایی دامها باید از علوفه کلزا تامین شود و بیشتر از این مقدار مشکلاتی برای دامها ایجاد می کند .

 

اگر در تناوب زراعی ،به سطوح بالای ازت نیاز باشد . کلزا به عنوان یک محصول مناسب در تناوب نمی باشد .زیرا (کاه و کلش) آن محتوی مقادیر نسبتاً زیادی ازت می باشد که پس از برداشت در مزرعه باقی مانده و متعاقباً معدنی می شود . بالا بودن مقدار ازت در کاه و کلش کلزا تا حدودی نگران کننده است و احتمال بالا بودن نیترات سمی در علوفه وجود دارد . در کلزا نیترات مثل بعضی از گیاهان علوفه ای تجمع نمی یابد . اما پتانسیل آن مخصوصاً زمانی که گیاه تحت تنش خشکی ، گرما و آب گرفتگی پای بوته های یا آب و هوای سرد قرار می گیرد ،وجود دارد . بقایای کلزا در طی زمان اثر سمیت خود را از دست می دهند (نیترات سمی ) ولی دما های پایین در طی زمستان ،باعث به تعویق افتادن فرآیند(تجزیه میکروبی) و (سمیت زدایی) می شود . رکز(۲۰۰۱) اظهار می دارد که ممکن است جهت تغدیه علوفه کلزا توسط دامها به آنالیز علوفه جهت تعیین نیترات نیاز باشد و اگر علوفه کلزا بعد از سرمازدگی برداشت شود نیتراتها تا حدودی محدود میشوند . قطع علوفه سریعاً بعد از سرمازدگی دارای اهمیت می باشد زیرا در این زمان نیتراتها در ریشه تجمع می یابند . انتظار مساعد شدن هوا بعد از بارندگی برای برداشت علوفه کلزا به گیاه اجازه فتوسنتز مجدد را داده و گیاه میتواند از مقادیر بالای نیتراتها در خاک استفاده نموده و سطح نیترات علوفه بالا می رود . به طور کلی باید پذیرفت که تغذیه انحصاری (نشخوارکنندگان ) با علوفه سبز و تازه کلزا صحیح نیست . زیرا از ترکیب غذایی نامناسبی برخوردار است :مقادیر بسیار زیاد (پروتئین) و مقادیر کم (الیاف) علت این موضوع می باشد .

 

● ترکیبات شیمیایی و مسمومیت های ناشی از مصرف علوفه خانواده براسیکا:Brassica napus

در ایستگاه تحقیقاتی schothoest "هلند" ،مشاهده شد که تغذیه حیوانات با b.n یخ زده موجب مسمومیت با علایم زیر شده :

 

ناراحتی،ازدیاد حرکات تنفسی، حرکات غیر ارادی، سیانوز مخاطات،سقط جنین به خصوص در خوک علایم فوق مشخصه مسمومیت با نیتریت است و می توان چنین نتیجه گرفت که در نتیجه یخ زدگی b.n و سپس آب شدن آن مقداری از مواد قندی ریشه ها از بین رفته ، موجب ازدیاد مقدار نیترات در ریشه ها شده است و این تغییرات مخصوصا ًدر مزارعی که میزان ازت نیتریک خاک زیاد باشد ، بیشتر مشاهده میشود .در نشخوار کنندگان نیترات درشکمبه حیوان تبدیل به نیتریت دو سود و سپس تبدیل به آمونیاک می شود . اما ممکن است نیتریت وارد خون شده موجب تغییر هموگلوبین شود، چنانچه مقدار آن زیاد باشد . موجب مسمومیت حیوان می گردد . در حقیقت در این نوع مسمومیت خون نمی توان اکسیژن را به بافت ها و سلولها برساند . دانه در خانواده براسیکا حاوی ماده ضد تیروئیدی به مقدار تقریبی ۸ گرم در هر کیلو دانه می باشد . که این ماده مانع رشد حیوان شده و ایجاد گواتر می نماید . برای درمان مسمومیت باید بلافاصله رژیم غذایی حیوان را عوض نموده و مواد قندی بیشتری به حیوان خورانده شود . اضافه کردن دانه غلات به جیره غذایی به مدت طولانی بسیار مفید است .

 

● Brassica rapa:

 

دانه در این گونه حاوی گلوکزید allylique و میروزین است . جراحات باعث می شود که معده و قسمتی از روده باریک متورم شود . در پاره ای اوقات در کبد طحال لکه های بزرگی نکروزی و احتقان وجود دارد . علایم مسمومیت با خستگی و افسردگی و جاری شدن ترشحات مخاطی از بینی و دهان شروع میگردد ،سپس قولنج حاد روده و معده ظاهر می گردد . در موقع ظهور مسمومیت می توان از مسهلات روغنی ، مواد لعاب دار ، مقویات عمومی و قلبی برای درمان دامهای مسموم استفاده به عمل آورد .

 

منابع:

۱) دهشیری ، ع ۱۳۷۸. زراعت کلزا . دفتر تولید برنامه های ترویجی و انتشارات فنی

۲) شماع ، م وه ،ساعدی . ۱۳۷۰ . گیاهان سمی و تاثیر مسمومیت آنها در حیوانات . انتشارات دانشگاه تهران .

۳) عزیزی م و ا . سلطانی و س خاوری ، ۱۳۷۸ . کلزا، فیزیولوژی ، زراعت ، به نژادی ، تکنولوژی زیستی . انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد .

۴) Berayan doig ۲۰۰۲ . brassica crops for hay and silage canola and mustard

۵) D Arce Mcmillam .۲۰۰۲. canola gets new life as feed silage .google search .

۶) Hoppe .۲۰۰۱ . voluntree camola a good forage google search .

مجله دامدار شماره ۱۶۱

 

 

كلزا محصول مناطق معتدل مي باشد و در اثر اصلاح و سازگاري كه انجام گرفته است كشت آن در ساير مناطق ميسر مي باشد . بيش از 90 درصد بذور كلزا در دماي 25-20 درجه سانتي گراد در مدت 2-1 روز جوانه مي زند در حاليكه در درجه حرارتهاي 14-11 روز و دماي مطلوب (25-20) يك روز مي باشد. درجه حرارت پايه براي اين گياه 5 درجه سانتي گراد و درجه حرارت مطلوب 30-25 درجه مي باشد. درجه حرارت 40 درجه سانتي گراد را اين گياه براي مدت كوتاهي مي تواند تحمل كند و چنانچه درجه حرارت مرحله رويشي بالاتر از مرحله گلدهي و دانه بستن باشد عملكرد نهايي افزايش مي يابد. چرخه زندگي كلزاي پاييزه داراي دو مرحله مي باشد. مرحله رويشي كه اندامهاي رويشي در پاييز شكل مي گيرند و با گذشت مرحله خواب زمستانه در اوايل بهار رشد مجدد را آغاز كرده كه مراحل رشد زايشي انجام مي شود. كلزا در پاييز به تدريج سازگاري خود را با سرما افزايش مي دهد. ركود زمستانه از زماني كه درجه حرارت روزانه زير 2 درجه مي رسد شروع و در بهار وقتي كه هوا 5 درجه سانتي گراد شد پايان مي پذيرد. ولي اگر در بهار گرم شد و سپس يخبندان رخ داد باعث خسارت به اين محصول مي شود (6- تا 12- درجه سانتي گراد) . بستگي به مرحله رشدو نمود و درجه سازگاري و رقم كلزا ، اين محصول سرماي 20- تا 15- را تحمل مي كند و در حالتي كه زمين از برف پوشيده شده است تحمل به سرما در دماي پاييز تر نيز مي باشد. دماي 7- تا 15- درجه سانتي گراد براي برگها كشنده است. اما گياهاني كه سيستم ريشه اي توسعه يافته اي دارند و نقاط رشدي توسط برگه پوشيده شده است، در دماي پايين نيز زنده ميمانند.

A.L.I.

 

با سلام و عرض ادب به همه بازدیدکنندگان گرامی. نکات طلایی کلزا پیش روی شماست:

-اسم علمی کلزا Brassica napus است.

- منداب و کلزا از خانواده cruciferae می باشند.

- کلزا سرما را بصورت روزت مثل گلرنگ تحمل می کند .

 

 

 

نکات طلایی کلزا CANOLA

 

- دارای ریشه مستقیم بوده که به آن خاصیت مقاومت به خشکی می دهد.

- کلزا دگرگشن می باشد ضمناً سرمادوست و روز بلند و دیپلوئید است.

- تهیه زمین بصورت کرتی یا نواری می باشند مانند گندم.

- تاریخ کشت کلزا در کشت پائیزه کمی قبل از گندم است.

- در ارقام دو صفر كلزا هر یک از صفرها معرف عدم اسید اروسیک و گلوکوزینولات می باشد. (در این ارقام دو اسید کم هستند)

- ارقام دارای اسید اروسیک کم را ارقام لیر (Low erucic ucid rape) و ارقام دارای اسید اوروسیک زیاد را هیر(High erucic ucid rape) مي نامند.

- هنگامیکه بذور کلزا در معرض یک طیف آهن ربایی ضعیف متناوب قرار بگیرد جوانه زنی تا 15% افزایش می یابد.

- اهداف اصلاحی: افزایش بذر- روغن و کاهش اسید اروسیک.

- در کلزا رسیدگی گلها از پایین به بالا است. عکس سویا و کنجد.

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

تولید كلزا

تولید كلزا

 

 

مقدمه

كلزا یك محصول روغنی در شمال ایالت داكوتا آمریكا می باشد كه حدود ۸۸ درصد كلزای این كشور در این ایالت مورد كشت قرار می گیرد . كلزا یك گیاه روغنی خوراكی است كه در سال۱۹۷۰ توسعه یافته و شامل ۴۰ درصد روغن می باشد .

واژه كلزا نامی است كه به وسیله كروشرز (انجمن دانه های روغنی غرب كانادا) انتخاب شده است . واریته های كلزا اغلب شامل كمتر از ۲ درصد اسید اورسیك و همچنین ۳۰ میكرو مولكول گلوكز در هر گرم بذر می باشد كشاورزان كانادا و آمریكا واریته هایی كه اسید اورسیك و گلوكز كم دارند را مورد كشت قرار می دهند این نوع كلزا اغلب در اروپا و قسمتی از كانادا و آمریكا كاشته می شود .

در ژانویه ۱۹۸۵ سازمان غذا و داروی آمریكا روغن كلزا را برای كاربرد و مصرف در غذای انسان تایید نمود . و در این راستا تقاضا در بازار افزایش یافته و به تناسب آن باعث افزایش عرضه در ایالت متحده شد كه فقط قسمتی از تقاضا توسط تولیدكنندگان تأمین میگردد. روغن كلزا در ژاپن، كانادا و اروپا تحت نظر كمیته جهانی مورد مصرف قرار می گیرد.

 

سازگاری

كلزا گونه براسیكا ناپوس ال به صورت یكساله بهاره و پاییزه مورد كشت قرار می گیرد كه نوع بهاره آن به شرایط شمال داكوتا سازگاری بهتری دارد و نوع زمستانه آن به این منطقه و شمال غربی مینویت سازگاری ندارد.

كلزا در اغلب خاكها قابل رویش می باشد ولی بهترین نوع خاك برای كلزا خاك رسی لومی است به شرط آنكه سله نبندد. خاك مورد كشت كلزا بایستی دارای زهكش سطحی كامل و داخلی نسبتاً خوب باشد بطوریكه در خاكهای كه دارای آب ایستای بود و زهكشی آن نامناسب است كلزا در آن خاك قابل رویش نخواهد بود. اگر رطوبت خاك به حد كافی از محصول سال قبل برای كشت كلزا باقی نمانده باشد بایستی بعنوان یك محصول زراعی بعد از آیش در نظر گرفت.

 

تناوب زراعی

بهترین تناوب زراعی كلزا كاشت آن بعد از غلات دانه ای و یا آیش می باشد. در تناوب زراعی ۳ ساله كاشت كلزا میان دو محصول در نظر گرفته می شود. اولین محصول در این نوع تناوب بایستی به محصول اختصاص داده شود كه دارای مقاومت كامل یا نسبتاً خوب به بیماری ساق سیاه باشد. كلزا به پوسیدگی ساقه حاصل از اسكلروتینیا بسیار حساس می باشد .

محصولاتی نظیر آفتابگردان ، لوبیا خشك خوراكی (چشم بلبلی ) كه حساس به بیماری اسكلروتینیا می باشد خطر آلودگی به این بیماری را در كلزا افزایش می دهد ، به شرط آنكه قبل از این محصول مورد كشت قرار گیرد . اگر در تناوب زراعی از چغندر استفاده می شود بایستی حداقل ۲ سال بین این دو محصول (كلزا و چغندر قند ) فاصله انداخته شود و اگر در تناوب زراعی سه ساله از محصولات حساس به اسكلروتینیا به ضرورت استفاده می شود بایستی از سموم قارچ كش استفاده نمود .

محصولاتی نظیر سویا ، كتان ، نخود و عدس كه دارای مقاومت نسبتاً خوبی به بیماری اسكلروتینیا می باشند بصورت موفق در تناوب زراعی با كلزا مورد زراعت واقع می شود . در سالهایی كه شرایط محیطی مناسب انتقال اسپور ها توسط هوا می باشد . كاشت كلزا بدون استفاده از سموم قارچ كش و توجه به فاصله تناوب زراعی خسارت اقتصادی قابل توجهی توسط قارچ اسكلروتینیا به كلزا وارد خواهد شد .

كلزا گیاهی است كه به ریزش دانه حساس است بنابراین در فصل زراعی بعد بصورت پیشروی، ظاهر خواهد شد .بنابراین غلات دانه ای بهترین گیاه برای تناوب زراعی خواهد بود كه بعد از كلزا مورد كشت قرار گیرد زیرا می توان از سموم علف كش پهن برگ برای كنترل آن استفاده نمود .

از كاشت مخلوط كلزا و خردل زراعی در یك زمین زراعی جداً خودداری كنید زیرا كشت مخلوط دو محصول ارزش بازاری هر دوی آنها را كاهش می دهد. بعلاوه كلزا در زمینی كه مورد هجوم خردل وحشی قرار گرفته قادر به رقابت نیست . در این گونه از مزارع به شرطی می توان از كلزا استفاده نمود كه قبلاً زمین توسط دام چرانده شود و خالی از علف هرز گردد یا اینكه از رقم مقاوم كلزا به این علف هرز استفاده نمایند .

بقایای تمام سموم علف كش به غیر از سولفونیلورا ، ایمیدازولینون و تریازین كه در محصولات سال قبل بر جای مانده است همراه با خود علف هرز به جوانه های كلزا آسیب می رساند . همیشه به بر چسب های موجود در روی علف كش ها رجوع كنید كه در روی آن نحوه كاربرد سموم بر اساس تناوب زراعی نوشته شده است .

 

واریته ها

دو نوع واریته كلزا وجود داردكه در آمریكا كاشته می شود : یكی واریته آرژانتینی كه گونه براسیكا ناپوس می باشد و دیگر واریته لهستانی به نام براسیكا راپا .

واریته آرژانتینی نسبت به واریته لهستانی دارای پتانسیل عملكرد و ارتفاع و در صد روغن بالایی می باشد . واریته آرژانتینی برای رسیدن كامل ، حدود ۹۵ روز و واریته لهستانی ۸۰ روز لازم دارد .

 

تهیه بذر و كاشت

كلزا یك گیاه بسیار حساس به سله خاك می باشد ، بستر خاك برای بذر كلزا بایستی محكم ولی نرم باشد . رطوبت بذر و خاك برای جوانه زنی بسیار حیاتی است . بنابراین كاشت كلزا در خاكهای خشك توصیه نمی شود و جوانه های كلزا در خاكهای فشرده و سله بسته به آسانی خسارت می بیند پس بایستی بستر خاك را نرم تهیه كرد ولی طوری نباشدكه به آسانی توسط باد فرسایش یابد به همین خاطر چنگ زنی گیاهك كلزا برای مبارزه با علف هرز توصیه نمی گردد .

دانه كلزا را می توان با انواع بذركار كاشت عمق مناسب برای بذر كلزا حدود ۵/۱ تا ۵/۲ سانتی متر می باشد . بیشتر از ۵/۲ سانتی متر باعث تلف شدن جوانه ها می شود . كاشت كلزا در فاصله ردیفی ۱۸-۱۵ سانتی متر با بذر كار كلزا بصورت یكنواخت در عمق خاك انجام می گیرد.

 

تاریخ كاشت و بذر افشانی

كلزا در اواسط فروردین ماه یا اوایل اردیبهشت جهت حصول بیشترین عملكرد كاشته می شود. اگر تاریخ كشت را تا آخر اردیبهشت به تعویق بیاندازیم عملكرد محصول كاهش می یابد و اگر در آخر خرداد صورت گیرد كاهش چشمگیری در عملكرد خواهیم داشت زیرا كلزا یك گیاه بسیار حساس به استرسهای گرما و خشكی در زمان گلدهی میباشد .

كاشت زودتر از اردیبهشت ماه خطر روبرویی با استرس گرما و خشكی را كاهش می دهد .جوانه كلزا مقاوم به سرماست و می تواند سرمای ۴- درجه سانتی گراد را تحمل كند .

 

خواب بذر

خواب بذر در كلزا را می توان با بذر افشانی كلزا در سرما و تقریباً در موقعی كه خاك یخ زده شكست كه بعد از قرار گرفتن در خاك و با مساعد شدن هوا جوانه بزند . موضوع این است كه بذر بعد از كاشت تا اوایل بهار بصورت خواب باقی می ماند و وقتی در بهار شرایط هوا مطلوب گردید كلزا جوانه زده و سر از خاك بیرون می آورد . تعیین زمان كاشت در موقعی مشكل است كه كشاورزان نمی توانند با تقویم ویژه تاریخ كاشت عمل كشت را انجام دهند زیرا كشاورزان به هوا نیاز دارند كه در این مواقع بایستی خاك سرد شود ولی یخ نزند (صفر درجه سانتی گراد در عمق ۵ سانتی متری خاك) اگر دمای خاك به ۳ درجه سانتی گراد یا بیشتر از آن برسد بذر جوانه زده و به محض اینكه خاك یخ بزند جوانه ها خواهند مرد. در گذشته كشاورزان دریافته اند كه به خواب بردن بذر كلزا وقتی كه دمای خاك به نقطه انجماد نزدیك می شود بسیار مشكل است مگر اینكه اولین برف ببارد .

 

میزان بذر

میزان بذر حدود ۶-۱۰ كیلو برای رقم آرژانتینی و حدود ۶-۱۰ كیلو برای واریته لهستانی در نظر گرفته می شود .

فرمول عمومی برای بذر افشانی كلزا حدود ۶ كیلو در هر هكتار می باشد . تفاوت عمده ای در مقدار بذر در واریته های مختلف كلزا وجود دارد این نقطه بسیار مهم است كه پر پشت و تنك بودن بوته را در سطح مزرعه ملاك میزان بذر قرار ندهیم . پس بسیار ضروری است كه تعداد بذر در هر هكتار زمین زراعی برای هر واریته خاص كه تعداد بوته گیاهان را تشكیل می دهد قبلاً مشخص باشد و بر اساس آن مقدار بذر تعیین گردد .

یك قانون كلی نشان می دهد در یك كیلو بذر كلزا هیبرید واریته آرژانتینی حدود ۱۵۰ هزار تا ۱۷۰ هزار بذر وجود دارد . برای واریته آرژانتینی با گرده افشانی آزاد حدود ۲۷۰- ۳۲۰ هزار بذر وجود دارد و این مقدار در واریته لهستانی حدود ۴۰۰ هزار بذر در هر كیلو گرم می باشد. .

تعداد بوته مناسب برای گیاه كلزا حدود ۱۵۰ بوته در هر مترمربع و ۱میلیون و ۵۰۰ هزار بوته در یك هكتار می باشد حداقل می توان ۴۵ بوته در هر مترمربع در نظر گرفت . بنابراین با توجه به اینكه كلزا مقاوم به علف كش می باشد، براین اساس می توان تعداد ۲۲ بوته در هر متر مربع در نظر گرفت تا همه آنها از فضای یكسانی استفاده كنند.

 

كوددهی

عكس العمل كلزا به كودها شبیه محصولات غلات دانه ریز بوده و بستگی به حاصلخیزی خاك دارد. ازت و گوگرد كلید موفقیت برای رسیدن به عملكرد بالا می باشد .

مواد نیتروژن دار و پتاسی نمی توانند بصورت مستقیم با بذر تماس پیدا كنند و بایستی بصورت نواری حداقل به فاصله ۵ سانتیمتر دورتر از بذر ریخته شود آزمایش خاك برای تعیین صحیح مقدار مواد غذایی مورد نیاز گیاه باید انجام شود . كلزا یك مصرف كننده زیاد گوگرد می باشد.

۲۲۵۰ كیلو گرم حاصل از هر هكتار كلزا دارای ۵/۱۳كیلو گرم گوگرد در ساقه و برگ و حدود ۱۷ كیلو گرم گوگرد در بذر می باشد در صورتیكه همین مقدار در گندم فقط دارای ۵/۶ كیلو گرم كوگرد در بذر و ۸ كیلو گرم در ساقه و برگ دارد در نتیجه مقدار گوگرد در خاك در تولید كلزا نقش بسزای دارد حتی كمبود گوگرد در خاك عدم وجود كلزا در مزرعه را رقم می زند .

یك نمونه آزمایش برای تعیین مقدار گوگرد در خاك نمی تواند نمایانگر درصد گوگرد در خاك باشد پس بایستی در مقطع مختلف زمانی و از قسمتهای مختلف مزرعه نمونه برداری شود.

بر اساس آزمایش خاك، خاكهای كه دارای گوگرد متوسط یا كم دارند حدود ۲۵ تا ۳۵ كیلو گرم و برای خاكهای با گوگرد زیاد ۱۵ تا ۲۰ كیلوگرم گوگرد در هر هكتار لازم است . كلزا گوگرد را به شكل سولفات جذب می كند. كود گوگرد ممكن است به شكل سولفات آمونیوم یا تركیب سولفات آمونیوم و با عنصر گوگرد قابل تجزیه باشد .

برای كلزا كود مركب توصیه می شود زیرا در خاكهای شنی در اثر بارش زیاد باران سولفات شسته می شود . در صورتیكه عنصر گوگرد ممكن است در طی فصل مرطوب تجزیه شود و در سال بعد بر اساس نیاز مورد استفاده قرار گیرد .بهتر است گوگرد كافی را قبل یا در حین كاشت تهیه كرد. اگر در فصل زراعی قبل از ظهور گلها كمبود گوگرد محرز گردد با بكار بردن كود تیوسولفات آمونیوم یا سولفات آمونیوم می توان به عملكرد قابل قبول دست یافت یك كود دهی به موقع بهترین عملكرد را دربر خواهد اشت .

مقدار كمی از گوگرد بوسیله برگ جذب می گردد . برای جذب كود در این زمان به باران سنگین نیاز داریم كه سولفات قابل حل را به ریشه ها برساند.

 

كنترل علف هرز

جوانه كلزا به رقابت زود هنگام علف هرز بسیار حساس است . برنامه موثر مبارزه با علف هرز می تواند شامل مبارزه زراعی - مكانیكی و شیمیایی باشد .

اصولاًكلزا یك رقیب خوبی بااكثر علف هرز می باشد .خردل وحشی یك بذر آلوده كننده جدی برای كلزا است كه می تواند باعث كاهش كمیت و حتی عدم قبولی آن در بازار گردد . باید توجه ویژه ای به كنترل علف هرز در پیش از كاشت داشت یا در زمین هایی كه آلوده به علف هرز می باشد از كاشتن كلزا در آن اجتناب نمود .

علاوه بر عملیات زراعی برای مبارزه با علف هرز ، برای رسیدن به تراكم مناسب در كلزا اصلاح قدرت جوانه زنی باعث می شود به خوبی با علف هرز رقابت كند .

با توجه به تاریخ بذرافشانی ،میزان و عمق كاشت می توان علف هرز چند ساله را در سال قبل برای كاشت كلزا كنترل نمود به علت اینكه بذر كلزا در عمق كمی از خاك كاشته می شود كج بیل و دندان فنری دوار برای مبارزه با علف هرز توصیه نمی شود . این ابزار می تواند به جوانه های كلزا صدمه زده تعداد بوته در هكتار را كاهش دهد.

تری فلورالین و سونالان دو تا علف كش قبل از كاشت مخلوط با خاك هستند و برای مبارزه با علف هرز ارائه شده اند . سموم این علف كش ها در خاك های شنی بافت درشت به میزان كمتر و در خاك های با مواد الی به میزان كم هستند .

تری فلورالین و سونالان بایستی همیشه بصورت قبل از كاشت در خاك های خالی از كشت بكار می رود . هر دوی این سموم نازك برگان یك ساله و بعضی از پهن برگان شامل خرفه یا قازایاغی كوشیا براحتی كنترل می كند ولی خردل وحشی قابل كنترل نیست .

Sethoxydim – quizalofop – clethodim علف كشهای بعد از كاشت در علوفه های نازك برگ بسیار ضروری در كلزا می باشند.

كاربرد مخلوط برای گوزالوفوب و كلتودیم با یك علف كش پهن برگ بصورت زیاد توصیه نمی شود چون ممكن است باعث كاهش كنترل علف هرز نازك برگها شود. قبل از پر كردن مخزن سم به طور كامل بقایای سموم علف كش كه برای كلزا مضرر می باشد، بشویید و پاك كنید. بقایای علف كش سلفونیولریا بعلاوه علف كش فنوكسی به مقدار ناچیز می تواند خیلی مضرر به كلزا باشد. كلزا خیلی به راندگی از طریق علف كش پهن برگها از قبیل ۲۴D و MCP - دیكامبا – گلیفسفات و علف كش سولفونیلوریا حساس می باشد. بایستی بسیار احتیاط كرد كه راندگی در اثر مصرف این علف كش در زمین كلزا صورت نگیرد .

 

بیماری گیاه

بیماری گیاهی می تواند مشكل جدی در تولید كلزا باشد. تناوب زراعی بایستی بدقت طراحی شود تا میزان بیماری را در حداقل نگه داشت .

دو تا بیماری عمده در كلزا اسكلروتینیا و ساق سیاه می باشد. بیمارهای كم گزارش شده در كلزا عبارتند از زنگ سفید – لكه سیاه – سفیدك دروغین و زردی مینا. دو نوع بیماری ساق سیاه در كلزا وجود دارد : گونه ضعف (غیر بیماری زا ) و گونه سمی (بیماری زا) كه گونه بیماری زای آن ایجاد پوسیدگی عمیق در ساقه گیاه در نزدیكی خاك باعث می گردد. این پوسیدگی قدرت رویش گیاه را كاهش داده و ممكن است باعث حفره در گیاه شود . گونه بیماری زای آن در سال ۱۹۹۱ برای اولین بار در ایالت داكوتا در فصل زراعی در ۲۳ مزرعه كلزا یافت شد . ساق سیاه قارچی است كه اسپورها ی آن بوسیله باران و وزش باد یا بذر آلوده انتقال می یابد . واریته هایی از كلزا وجود دارند كه به این نوع ساق سیاه مقاوم می باشند.

عموماً گونه آرژانتینی مقاومت بیشتری به این بیماری از خود نشان می دهد .واریته لهستانی بیشتر به این بیماری حساس می باشند .

در نواحی كه ساق سیاه كلزا در آنجا گزارش شده است استفاده از ارقام مقاوم به این بیماری و تناوب زراعی در كنترل این بیماری ضروری می باشد . ساق سیاه در خردل مشكل چندانی ایجاد نمی كند زیرا بسیار مقاوم به این بیماری می باشد .

 

پوسیدگی ساقه اسكلروتینیا ( كپك سفید ) یك بیماری با قدرت كشندگی زیاد در آب و هوای مرطوب می باشد كه این قارچ می تواند به شكل جسم سخت سیاه رنگ قارچی بنام اسكلرویتنا حدود ۵-۶ سال در خاك زنده بماند كه هر گاه آب و هوا به مدت ۲-۱ هفته بصورت مرطوب باقی بماند با جذب رطوبت خاك اسكلروتینیا جوانه زده و تولید اجسام نازك شبیه قارچ ، بنام آپوتیشا می كند .

آپوتیشا حدود ۹- ۵/۴ سانتی متر طول دارد كه میلیون ها اسپور هوایی را تولید می كند .

كلزا اصولاًدر مرحله گلدهی و یك مقدار بعد از گلدهی حساسترین موقع به این بیماری می باشد .اسپورها گلبرگهای كلزا پژمرده شده در آب و هوای مرطوب را آلوده می كنند . آلودگی ایجاد شده در گلبرگهای مرده كلزا به بافت های مجاور منتقل می شود و درنتیجه به شاخه های و گیاه مرده هجوم برده و باعث ایجاد حفره یا مسكن برای خود می نماید .

 

ساقه های پوسیده شده ، شكل سفیدی به خود می گیرند . آلودگی اسكلروتینیا در كلزا موقعی جدی خواهد بود كه آب و هوای مرطوب و خنك دو هفته بعد از خرداد شروع شود و تا اوایل همین ماه كه شكوفه دهی صورت می گیرد ادامه یابد .

برای مزارعی كه مورد هجوم به اسكلروتینیا شده باشد حداقل به یك تناوب سه ساله زراعی بدون كاشت كلزا توصیه می گردد . در طول مدت این تناوب زراعی ضروری است كه از كاشتن محصولات بسیار حساس به این بیماری از جمله آفتابگردان و لوبیای خشك ، اجتناب كرد .

قارچ كش های كوادریس ، رونیلان و تاپسین ام برای از بین بردن و مبارزه با اسكلروتینیا در كلزا به ثبت رسیده است .

تاثیر باز دارندگی در بیماری اسكلروتینیا به موقع قارچ كش نیاز دارد ،كوادریس در مرحله گلدهی ۱۵-۱۰ درصد یا ۳ تا ۷ روز بعد از آغاز گلدهی بایستی بكار برده شود كه در این مرحله۱۸-۱۰ گل در ساقه اصلی رقم آرژانتینی وجود دارد . كوادریس ، وقتی اولین گلبرگ كلزا خشك شد و به زمین افتد بایستی بكار برده شود . تاخیر در كاربرد این سم ، از اثرات آن می كاهد .

 

رونیلان و تاپسین ام بایستی در مرحله گلدهی ۵۰ – ۲۰ درصد یا ۴ تا ۱۰ روز ، بعد از ظهور گل در كلزا صورت می گیرد كه در آن موقع ۱۶- ۱۴ گل در ساقه اصلی وجود دارد .

مرحله گلدهی ۵۰ درصد آن موقعی است كه كلزا بیشترین توسعه رنگ را در سطح مزرعه دارد. در آن مرحله كمتر از یك سوم نیام ها در ساقه اصلی قرار خواهند داشت و در ضمن محصول بیشتر از ۵ درصد شكوفه بزند اغلب قارچ كش ها تاثیر كمی در كنترل اسكلروتینیا كلزا دارند. كوادریس باید در غلظت ۷۰۰ سی سی تا ۱ لیتر در هر هكتار بكار برده شود كه كاربرد مقدار ۷۰۰ سی سی بوسیله ثبت كنندگان سم تایید شده است . این سم اگر قبل از شروع ریزش گلبرگ ها بكار برده شود ،برای كنترل بیماری كافی بنظر می رسد .

مقدار مصرف رونیلان ۷۵۰ تا ۱۱۵۰ گرم و تاپسین نیز با همین مقدار در هر هكتاربكار می رود . اطلاعات جامع نشان می دهد كه كاربرد مقدار ۳۵۰ گرم رونیلان و ۴۵۰ گرم تاپسین وقتی بموقع بكار برده شود اثر عالی برای كنترل اسكلرینا در تحت فشار شدید بیماری دارد .

 

موقعی باید تصمیم به سم پاشی كرد كه:

۱) پتانسیل عملكرد بالای نرمال (حدود ۲۵۰۰ كیلو) در هكتار باشد یا قیمت كلزا در حداقل آن باشد .

۲) اگر هوا در موقع گلدهی مرطوب گردد (حداقل ۲۵ تا ۵۰ میلیمتر در عرض دو هفته قبل از گلدهی )

۳) اگر بارندگی بیشتر و رطوبت بالا باشد .

۴) اسكلروتینیا مشكل چندین سال اخیر در مزرعه كه بصورت متناوب مورد كشت كلزا قرار گرفته باشد یا اگر مزارع نزدیك به آن ،اگر كلزا در تناوب زراعی سه ساله یا كمتر باشد انتظار می رود كه یك قارچ كش حتماً مورد استفاده قرار گیرد .

 

حشرات

خسارت جدی به گیاه كلزا موقعی اتفاق می افتد كه جمعیت سوسك های ككی به حداكثر خود برسد این سوسك ها از گیاهك تازه جوانه زده كلزا تغذیه می كند این زمان مصادف با اردیبهشت تا خرداد است .

سوسك های بالغ از لپه های كلزا و اولین برگ حقیقی كلزا تغذیه می كنند و باعث ظهور سوراخ بزرگی در گیاه می شود و گیاهك كه شدیداً صدمه دیده ممكن است بمیرد و گیاهانی كه كمتر خسارت دیده اند از كاهش قدرت رشد رنج خواهند برد . هوای آفتابی و داغ باعث فعالیت حشرات برای تغذیه می شود در صورتیكه هوای خنك ومرطوب تغذیه حشرات را كاهش داده و مساعد برای رویش محصول كشاورزی است هوای خشك و گرم باعث پژمردگی و مرگ گیاهی شده و در نتیجه قسمتی از محصول كشاورزی را از دست خواهیم داد .

در بعضی موارد توسعه بیماری در یك مزرعه از حركت حشرات از یك گیاه به گیاه دیگر اتفاق می افتد كه در این مورد ممكن است كل مزرعه سریعاًمورد هجوم قرار گیرد .

خسارت جدی معمولاً وقتی گیاه از مرحله گیاهچه (جوانه زنی ) گذشته، اتفاق نمی افتد زمانی كه گیاه كلزا با قدرت رشد نماید، سوسك فقط می تواند باعث ریزش برگ ها شود . تاثیر عمده زمانی اتفاق می افتد كه لاروهای این سوسك از ریشه گیاه تغذیه می كند .

گاهگاهی در مرداد ماه تعداد زیادی از سوسك های بالغ تازه پوست اندازی شده بطرف گیاه كلزای نیمه رس حركت كرده و اپیدرم ساقه ، برگ ها و نیام ها را می جوند كه ممكن است باعث خرد شدن نیام و دانه های ریز شوند . در اكثر سال ها محصول كشاورزی به حد كافی از رشد می رسند تا از خسارت جدی بگریزند .

تناوب زراعی می تواند تلفات ناشی از سوسك ككی در گیاهان را كاهش دهد . یك بستر خوب یا مواد غذایی كافی برای گیاه كمك خواهد كرد كه از خسارت سوسك در مرحله جوانه زنی كه حساس به آن حشره است در بهار بگریزد .

وجود چند تائی از سوسك ككی یا چند سوراخ ایجادشده توسط آن در یك گیاهچه نگران كننده نیست بنابراین اگر سوسك ها زیاد باشند و حدود ۲۵ درصد از برگ ها را سوراخ نموده به زمین بیافتند در كلزا این خسارت اقتصادی است و بایستی سریعاً كنترل گردد . كلید كنترل سوسك ككی نظارت مكرر در مرحله حساس جوانه زنی می باشد .

گاچو – گاچو پلاتینوم – هلیكس اكسترا سموم ضد عفونی كننده بذور ثبت شده در كلزا می باشد. در عملیات آفت كشی از سمومی استفاده كنید كه به زنبور عسل آسیب نرساند.

 

عملیات برای كاهش بذرهای سبز

یك مشكل بزرگ در كلزا ماندن بذربه حالت سبز در كلزا است كه هوای خنك ، ابری و مرطوب در زمان رشد گیاه باعث سبز ماندن بذور در تمام واریته های كلزا می شود ، كه مشكل بزرگی در تولید كلزا محسوب می شود. در بعضی حالت این مشكل وقتی كه كمبود گوگرد اتفاق می افتد،به بدترین شكل نمایان می گردد .

دمای در موقع رسیدگی یك عامل مهمی در تجزیه كلروفیل می باشد . دمای خنك و یك دوره كوتاهی از سرما در مرداد و شهریور فعالیت آنزیم را كاهش داده و باعث تجزیه كلروفیل می شود .

سرما صفر تا ۱درجه سانتی گراد این سیستم را مختل می كند بویژه آن می تواند بر عكس باعث سنتز دوباره شود و این در مرحله توسعه بذر بسیار حساس می باشد و باعث تفاوت میان مزارع مجاور هم كه فقط چند روز از نظر بلوغ باهم فاصله دارند یا در یكنواختی رسیدگی باهم متفاوت شوند .

حتی برداشت كلزا ۶-۴ روز قبل از یك سرما باعث باقی ماندن میزان نسبتاً زیادی از كلروفیل در بذر می گردد كه باعث تأخیر جوانه زنی ۲ یا بیشتر از دو روز در مراحل رویش نتیجه عدم بلوغ بذر در مرحله چیدن و بذر سبز در مرحله برداشت می باشد. وجود بذر نازك و لاغر در كلزا باعث ایجاد شاخه های فرعی بیشتر در كلزا و تغییراتی در رسیدگی بذر می گردد كه علت اصلی آن عدم رسیدگی بذر در هنگام چیدن است و نیز باعث سبز ماندن بذر شود . تولید كنندگان كلزا می تواننداز توصیه های مدیریت برای كاهش مشكلات بذور سبز در آینده بكار ببرند .در زیر به مواردی اشاره می گردد.

▪ مزرعه ای را برای كشت كلزا انتخاب كنید كه خوب زهكشی شده و حاصلخیز باشد . - تا آنجا كه می توانید در فصل بهار زود بذر خود را بكارید تا حداكثر زمان برای رسیدن بذور كلزا داشته باشد .

▪ بستر بذر محكم و مناسب برای تحصیل عمق صحیح كاشت و تماس خوب بذر با خاك برای تسریع در جوانه زنی .

▪ برداشت كلزا را در مرحله رنگی مورد توصیه برای شرایط هوای مختلف انجام دهید .

▪ سطوح حاصلخیزی كافی و مناسب برای رشد كلزا و رسیدن آن حفظ كنید ، كلزا در اثر تنش حاصل از كمبود مواد غذائی بطور یكسان نخواهد رسید .

▪ نمونه های خاك را برای تعیین مقدار نیتروژن ، پتاسیم ، فسفر و میكرو مغذیها در خاك مزرعه انجام گیرد .

▪ نمونه برداری زود هنگام از بافت گیاه در مرحله روزنه و آزمایش آن برای كاربرد صحیح از میكرومغذی در زمان های معین .

▪ مزارع با حاصلخیزی بالا می توان انتظار داشت كه دیرتر به مرحله رسیدگی در سال برسد زیرا با درجه حرارت روزانه پایین تر از معمول در زمان رشد مواجه خواهد شد .

 

برداشت و كوبیدن

كلزا موقعی می رسد كه گیاه به رنگ گاه در آید و بذر آن قهوه ای پر رنگ باشد به خاطر اینكه خرد شدن دانه یك مشكل بالقوه می باشد و توصیه می شود برداشت ، موقعی صورت گیرد كه ۳۰ – ۲۰ درصد بذر كلزا از سبز به قهوه ای تغییررنگ داده باشد برای این كار تولید كننده بایستی از جاهای مختلف مزرعه برای تعیین متوسط رسیدگی نیام كلزا را جمع آوری كنند. وقتی محصول آماده برداشت است كه دانه سخت و موقعی در بین دو انگشت به همدیگر فشار می دهیم ، نشكند . رطوبت در این مرحله حدود ۳۵ درصد می باشد .

در موقع برداشت سرعت چرخ ها بایستی از یك سوم تا دو سوم حالت طبیعی كاهش یابد . كلزا اگر خوب نرسد به آسانی قابل شكستن است در حالت برداشت FLUFFY دانه های كلزا براحتی توسط باد پراكنده می شود و برداشت كلزا بایستی از پایین ترین قسمت غلافها انجام گردد . این باعث خواهد شد كه دستجات علف خشك كلزا به طرف پایین خم شده و از تلفات باد جلوگیری خواهد شد .

وجود غلتك یدك كش در پشت ماشین چیننده، باعث عملیات استانداردی می شود كه مطمئن می سازد علف خشك دسته بندی شده در جای خود باقی می ماند. برای كاهش خرد شدن یك نوع كمربند برای چیدن كلزای درو شده استفاده كنید. سرعت غلتك كمباین برای كلزا حدود ۵۰ تا ۷۵ درصد نسبت به برداشت گندم كاهش می یابد. از سرعت بیش از حد غلتك اجتناب كنید زیرا باعث شكستن كلش كلزا می گردد و از اضافه بارگذاری در الك و گذاشتن مواد خارجی مخلط با بذر پاك جداً خوداری كنید. كاه و كلش كلزا و پوست و سبوس آن بایستی در پشت كمباین پراكنده شود.

 

ذخیره و خشكاندن

مشكلات ذخیره و جابجایی كلزا شبیه كتان می باشد. بذر گرده بوده كوچك ولی سنگین و براحتی غلت می خورد. جعبه های محكم در كامیون انبارهای محكم جهت ذخیره سازی لازم می باشد.

۶ هفته بعد از برداشت، دانه كلزا تعریق كرده سپس گرم می شود و سیلوی آن با رطوبت ۱۰-۹ درصد می تواند اتفاق افتد. كلزا دارای رطوبت ۵/۸ درصد بایستی برای فاصله منظم حرارت مورد امتحان قرار گیرد. اگر برداشت در رطوبت بالا صورت گیرد بایستی بصورت طبیعی یا مصنوعی خشك شود . برای حفظ كیفیت بذر دمای ۴۳ درجه سانتی گراد یا كمتر از آن برای خشك شدن هر چه بیشتر در تولید تجاری لازم است.

اگر یك مقدار چشمگیر از مواد خارجی مثل كاه و كلش با كلزا مخلوط شود. مقرون به صرفه است كه قبل از اینكه خشك و انبار گردد از غربال بدور بریزیم .

 

محصولات كلزا

غذاهای تولید شده از واریته های مختلف كلزا دارای ۳۸ درصد پروتئین می باشد و آمینو اسیدهای كلزا مكمل سویا بوده و این محصول اغلب شامل همان ارزش غذائی را دارا هستند. آزمایش نشان داده است كه حیوانات در صورت خوردن مخلوطی از این دو غذا جواب خوبی داده اند در كانادا خوراك كلزا بیش از ۲۰-۱۰ درصد به عنوان سهم غذای برای مرغ– بوقلمون - غاز – اردك – خوك و حیوانات شیری و گوشتی توصیه شده است.

روغن خوراكی كلزا در دو دهه اخیر در بعضی از كشورها برای مصرف انسانها در امریكا توسط FDA تصویب گردیده است . روغن كلزا همانند سایر محصولات نباتی روغنی برای پختن غذاها و دسر بصورت جامد و مایع در بازار موجود می باشد و بدلیل داشتن اسید اولئیك نسبت به دیگر روغنها از اهمیت بیشتری برخوردار استز

 

 

کلزا در محدوده وسیعی از خاکها رشد می‌کند، ولی مناسب‌ترین اراضی برای رشد کلزا ، خاکهایی با بافت متوسط ، زهکشی مناسب ، مواد آلی کافی و PH حدود ۶.۵ می‌باشد. کلزا در شرایط ایستابی ، سیلابی و زهکشی ضعیف زمین و PH پایین‌تر از ۵.۵ نباید کشت شود. کلزا در تناوب هر محصولی که اجازه تهیه بستر مناسب بذر را داده و از توسعه عوامل بیماری‌زای خاک‌زی جلوگیری کند، رشد می‌نماید. بویژه در تناوب با غلات ، عکس‌العمل مطلوبی نشان می‌دهد.

این تناوب باعث کنترل بیماریها ، آفت و علفهای هرز کلزا می‌گردد. کشت متوالی کلزا در یک زمین یا کشت آن در تناوب با سایر گیاهان جنس براسیکا باعث تشدید بیماریهای کلزا می‌گردد، چرا که در این حالت عامل بیماری‌زا می‌تواند در سالهای متوالی در خاک و روی گیاه میزبان باقی بماند و جمعیت خود را افزایش دهد. بنابراین هنگام انتخاب یک منطقه برای تولید کلزا ، توجه به تناوب زراعی منطقه بسیار مهم است.

 

 

انتخاب رقم

ارقام کلزا از نظر تیپ رشد با توجه به ریخته ارثی به سه گروه عمده تقسیم می‌شوند.

۱) ارقام کلزا با تیپ رشد بهاره (Spring): این ارقام برای به گل رفتن به درجه حرارت حدود ۳ درجه سانتیگراد به مدت یک هفته نیاز دارند.

۲) ارقام کلزا با تیپ رشد بینابین (Intermediate): این ارقام جهت بهاره سازی یا شروع رشد زایشی به درجه حرارت حدود ۳ درجه سانتیگراد و کمتر به مدت یک ماه نیاز دارند. تیپ رشد بینابین نیز به دو زیر گروه تیپ رشد بینابین زودرس و بینابین متحمل به سرما تقسیم می‌شود.

۳) ارقام کلزا با تیپ رشد زمستانه (Winter): این گروه تحمل به سرمای بسیار خوبی داشته و جهت شروع رشد زایشی به درجه حرارت حدود ۳ درجه سانتیگراد و کمتر به مدت یک و نیم ماه نیاز دارند.

 

 

روش کاشت

کلزا را به دو روش دست‌پاش و مکانیزه می‌کارند. در کشت دست‌پاش به میزان بذر بیشتری نیاز خواهد بود. در این روش ، بستر بذر باید کاملا صاف شود و پس از پخش بذر ، یک دیسک یا غلطک بسیار سبک زده شود تا تماس کافی بین بذر و خاک ایجاد گردد. آبیاری باید با دقت زیاد انجام شود تا از شسته شدن بذر و عدم یکنواختی در بستر مزرعه جلوگیری گردد.

در روش کشت مکانیزه هم می‌توان با خطی کار غلات و هم بذرکار پنوماتیک ، عمل کاشت را انجام داد. در هنگام استفاده از بذرکار غلات باید تنظیم دستگاه را با توجه به عمق مناسب کاشت و میزان بذر مطلوب تغییر دارد. این عمل کمی مشکل است زیرا که بذر کلزا نسبت به بذر غلات ریزتر بوده و عمق کاشت آن سطحی‌تر می‌باشد. همچنین می‌توان از موزع مخصوص کلزا و تثبیت کننده عمق در این دستگاهها استفاده نمود.

از آنجایی که شرایط فیزیکی خاک در همه مناطق کشور مناسب نبوده و تمامی بذور کلزای کشت شده قادر به سبز شدن نمی‌باشند، بنابراین استفاده از دستگاه پنوماتیک بجز در مناطق خاص کشور توصیه نمی‌شود. در هر روش کاشت ، استفاده از لولر قبل از کاشت از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و عامل مهمی در سبز یکنواخت و آرایش مناسب بوته‌ها می‌باشد.

 

 

شروع کاشت و شناسایی مراحل رویش

 

▪ تا آنجا که می‌توانید کاری کنید که گیاه هر چه زودتر سبز شود تا از قرار گرفتن جوانه‌ها در معرض بیماریهای خاک‌زاد جلوگیری شده و از تبدیل علفها به رقیب زراعت جلوگیری گردد.

▪ بذر را در عمق ۵.۱ تا ۵.۲ سانتیمتری و در رطوبت بکارید و یا مزرعه را بلافاصله آبیاری کنید.

▪ دمای خاک برای سبز شدن حداقل باید ۱۰ درجه سانتیگراد یا بیشتر باشد.

▪ کلزای پاییزه را زمانی کشت کنید که قبل از رسیدن سرمای منطقه حداقل ۸ برگ کامل داشته و یک رزت قوی تشکیل داده باشد.

▪ از بذرهای تمیز و گواهی شده استفاده کنید.

▪ بذرهای چاق و به خوبی رسیده بخرید.

▪ از بذرهایی با ۹۵ درصد قوه نامیه و یا درصد قوه نامیه بالاتر استفاده کنید تا به سبز یکنواخت برسید.

▪ کاشت خیلی عمیق بذر توسعه بیماریهای جوانه را تشدید می‌کند.

 

 

مقدار بذر

▪ کلزا را در بستری بکارید که به حد کافی چسبندگی داشته باشد. در غیر اینصورت عمق کاشت را نمی‌توان کنترل کنید.

▪ بستر کاشت هنگامی که چسبندگی کافی دارد که وقتی وارد آن شدید، بیشتر از ضخامت کفه چکمه‌های کار در خاک فرو نرود.

▪ هر ساله تصمیم‌گیری در مورد فشرده کردن خاک را بر پایه شرایط خاک انجام انجام دهید. معمولا خاکهای ریز بافت به سادگی و بیش از حد بهم می‌چسبند، و وقتی چسبیدند می‌توانند چنان فشرده شوند که تامین اکسیژن برای رشد جوانه محدود شود.

▪ دامنه تغییرات بذر مصرفی ۵ تا ۱۰ کیلوگرم در هکتار است.

▪ مزرعه را طوری بکارید که متناسب با شرایط خاک و احتمال مقابله با تنشها در هر متر مربع ۷۵ تا ۱۸۵ بوته داشته باشید.

 

 

زراعت

▪ کلزا را همانند گندم در فواصل ردیفهای ۱۵ تا ۲۵ سانتیمتری بکارید. فاصله ردیفهای زیاد سبب رشد شدید بوته‌ها و ایجاد مشکل در برداشت می‌گردد.

▪ ریزی و درشتی دانه بر مقدار بذر مصرفی تاثیرگذار است. هر قدر دانه‌ها درشت‌تر باشند، در هر کیلوگرم بذر تعداد کمتری بذر وجود دارد و در نتیجه مصرف بذر بیشتر می‌شود.

▪ شرایط کاشت از جمله خطر بالقوه بیماریها و آفات بر مقدار بهینه بذر مصرفی تاثیر می‌گذارد.

▪ در شرایطی ضعیف‌تر از شرایط بهینه نیاز به بذر بیشتری است. در شرایط بهتر از متوسط ۶۰ تا ۸۰▪ درصد بذرها گیاهان زنده تولید می‌کنند و در شرایط متوسط ۴۰ تا ۶۰ درصد بذرها بوته‌های زنده بدست می‌دهند. بنابراین در موقع کاشت بذر علاوه بر قوه نامیه به این موارد توجه کنید.

▪ مقدار بذر کمتر به معنای تعداد بوته کمتر است. بنابراین زمان طولانی لازم است تا گیاه سطح مزرعه را بپوشاند. این وضعیت به علفها فرصت می‌دهد تا خود را مستقر کرده و با زراعت رقابت کنند.

▪ تعداد بذر کمتر ( تعداد بوته کمتر) به گیاه اجازه می‌دهد که شاخه بیشتری بدهد. این کار دوره رشد را طولانی‌تر کرده و سبب تاخیر در رسیدن می‌شود.

 

 

طراحی یک برنامه استفاده از علف‌کش

 

▪ یک برنامه خوب کنترل علف امری اساسی است زیرا در کلزا در مرحله جوانه زدن در رقابت با علف بسیار ناتوان است.

▪ تعدادی از علفها بویژه علفهای خانواده کوریسیفر در سالهای کشت محصول غیر کلزا می‌توانند به عنوان میزبان بیماریها و آفات عمل کنند. کنترل علفها در سالهایی هم که کلزا کشت نمی‌شود دارای اهمیتی یکسان است. یک کشاورز خوب در مزرعه غلاتی که قصد دارد در آن کلزا بکارد، با این علفها به خوبی می‌تواند مبارزه کند. این مبارزه علاوه بر اینکه علفهای مزاحم گندم را دفع می‌کند علفهایی را هم که در مزرعه کلزا نمی‌تواند با آنها مبارزه کند، مهار کرده است.

▪ کنترل علف در کلزا نیازمند روشهای مدیریت زراعی نظیر تناوب زراعی ، استفاده از بذرهای عاری از علف هرز و خاک‌ورزی درست همراه با انتخاب علف‌کش‌های مناسب و کاربرد صحیح آنهاست. مقاومت به گروهایی از علف‌کش‌ها در بسیاری از نواحی کشت کلزای جهان یک حقیقت مسلم است. برای جلوگیری از چنین وضعیتی به صورت منظم در بین گروههای علف‌کش تناوب ایجاد کنید.

▪ در مزرعه قدم بزنید و گونهای علف موجود را شناسایی کنید. مشاهدات مزرعه‌ای همچنین شما را درباره توسعه علف‌های مقاوم هوشیار خواهد ساخت. در شناسایی علفهای هرز مزرعه خود را از متخصصین علفهای هرز کمک بگیرید.

چغندرقند

چغندرقند

 

چقندر از محصولات صنعتی مهمی است که برای رشد به عناصرمختلفی احتیاج دارد. اهمیت آن تنها مربوط به تولیدقند نیست بلکه نقش مهمی درتناوب گیاهی داشته .ودرصنایع الکل سازی وغذای دام نیز کاربرد دارد

 

تاثیر عناصر مختلف برچقندرقند وعلائم کمبودآنها:

 

ادامه نوشته

رابطه آرایش کاشت با عملکرد در آفتابگردان

رابطه آرایش کاشت با عملکرد در آفتابگردان

 

آرایش کاشت بر عملکرد و اجزائ عملکرد سه رقم آفتابگردان روغنی در اصفهان .

 

Abstract:

This study was conducted during 2002 at the Agriculture Research station Khorasgan Islamic Azad University located in Khatoon Abad village, in order to study of the effects different plant densities on grain yield and its components of three oilseed sunflower cultivars. A randomized complete block design at a factorial layout was used with four replications .Three plant papulation(14.7 and 5 p/m2)at the 70 cm row distance, and three cultivars (Euroflore, Zaria and ALZANE) were studied Characteristics the number of head per m2 , the number of grain in head, the number of grains per m2,1000 kernel wheight and grain yield evaluated. The results showed that the effect of plant density on yield component was significant. The maximum of head per m2 and grain per m2 was observed in 14 plant per m2while the maximum of grain in head and 1000 kernel wheight was observed in 5 plant per m2. The effect of cultivars on grain yield component was significant but the number of head per m2 was not affected by cultivars. The greatest of grain in head and grain per m2 was observed in Zaria while the greatest 1000 kernel weight was from Alzan. The effect of cultivar and density on grain in head and 1000 kernel weight was significant. The greatest grain in head was observed in Zaria with 5 plant per m2. The effect of different plant density on grain yield was significant and the greatest grain yield obtained in 14 plant per m2 (2680kg/ha) while the lowest grain yield was observed in 5 plant per m2 (2261kg/ha). The effect of cultivar on grain yield was significant and the Zaria had the greatest grain yield(2619kg/ha). According to the results obtained and the conditions of this experiment, the intra row distance(10cm) was producted maximum grain yield.

 

چکیده:

 

به منظور بررسی اثرات تراکم های مختلف گیاه بر عملکرد دانه و اجزای آن در سه رقم آفتابگردان روغنی ‌‌٫ آزمایشی در سال ۱۳۸۱ در مزرعه ای آموزشی تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان انجام گردید.آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در ۴ تکرار انجام شد و طی آن سه رقم آفتاب گردان روغنی به نام های یوروفلور٫زاریا و آلزان در سه تراکم کاشت ۵۰۰۰۰٫۷۰۰۰۰٫۱۴۰۰۰۰ بوته در هکتار با فاصله ردیف ۷۰ سانتی متر و فاصله بوته به ترتیب ۱۰٫۲۰و۳۰ سانتی متر مقایسه شدند و صفات تعدادطبق در متر مربع و تعداد دانه در متر مربع در تراکم ۱۴۰ هزار بوته در هکتار مشاهده گردید در حالیکه بیشترین تعداد دانه در طبق و وزن هزار دانه مربوط به تراکم ۵۰ هزار بوته در هکتار بود اثر رقم های مورد آزمون نیز بر اجزاء عملکرد دانه به غیر از تعداد طبق در متر مربع ٫در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود.بیشترین میزان دانه در طبق و تعداد دانه در متر مربع در رقم زاریا مشاهده گردید٫در حالیکه بیشترین وزن هزار دانه مربوط به رقم آلزان بود.اثر متقابل تراکم گیاه و رقم بر تعداد طبق در متر مربع و تعداد دانه در متر مربع معنی دار نبود ولی بر تعداد دانه در طبق و وزن هزار دانه در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود.بیشترین تعداد دانه در طبق مربوط به رقم زاریا در تراکم ۵۱ هزار بوته در هکتار بود.اثر تراکم های مختلف بوته بر عملکرد دانه در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود.بیشترین عملکرد دانه در تراکم ۱۴۰ هزار بوته در هکتار به میزان ۲۶۸۰ کیلوگرم در هکتار به دست آمده در حالیکه کمترین عملکرد دانه در تراکم ۵۰ هزار بوته در هکتار به میزان ۲۲۶۱ کیلوگرم در هکتار حاصل

ادامه نوشته

زراعت-پنبه

زراعت-پنبه

 

پنبه

 

خصوصیات گیاهی: پنبه گونه هاي وحشي زيايد دارد كه همگي به جنس Gossypium تعلق دارد . بنظر مي رسد كه منشأ تمام گونه ها از آفريقاي استوائي باشد .

 

قابليت شستشو ،‌دوام ، استحكام (‌هنگام خشك و تر بودن ) ،‌قابليت هدايت بخار آب ، دوام شيميايي ، نرمي ، قابليت انعطاف و سهولت آب رفتن يا تجمع اوليه از خصوصيات الياف پنبه مي باشد .

 

بيشتر ارقام زراعي از گونه G.hirsutum مي باشد .

 

پنبه گياهي است ذاتاً چند ساله كه بصورت گياهي يكساله مورد زراعت قرار مي گيرد .

 

پنبه داراي ريشه مستقيمي است كه به سرعت زيادي به اعماق خاك نفوذ مي كند .

 

ميوه بصورت كپسول يا غوزه است .

 

سازگاری: پنبه گياهي است گرما دوست كه به هواي گرم و يك فصل رشد بدون يخبندان حداقل 200 روزه محتاج است . پنبه به آفتاب فراوان نياز دارد . كمبود نور موجب افزايش رشد سبزينه اي و نقصان توليد غوزه مي شود .

 

ارقام: بيشتر ارقامي كه امروزه در جهان كاشته مي شود به گونه G.hirsutum تعلق دارد .

 

تناوب زراعی: پنبه به عنوان اولين محصول وجيني پس از گياهان علوفه اي چند ساله ،‌كود سبز و يا كود حيواني فراوان ( 30 الي 50 تن در هكتار ) قرار مي گيرد .

 

پنبه از محصولاتي است كه مي توان آن را طي چند سال مداوم در يك زمين كاشت بدون آنكه عملكرد آن نقصان يابد .

 

مثالهايي از تناوب پنبه عبارتند از :‌

 

يونجه ـ پنبه ـ ذرت ـ گندم ـ آيش

 

كود سبز ( خلر ، منداب ، شنبليله ، لوبيا روغني و يا شبدر ) ، پنبه ـ حبوبات ـ گندم

 

كود سبز ( خلر ، چاودار، ماشك ) ، پنبه

 

پنبه ـ آيش ـ گندم

 

پنبه ـ آيش

 

کود شیمیایی: توليد هر تن وش ( دانه همراه با الياف ) موجب خروج 32 تا 46 كيلو ازت ،‌12 تا 15 اكسيد فسفر ، 32 تا 43 كيلو اكسيد پتاسيم ، 30 الي 40 كيلو اكسيد كلسيم (cao) و 8 تا 10 كيلو منيزيوم (Mgo) از زمين مي گردد . بطور معمول 90 الي 150 كيلو ازت ، 90 تا 120 كيلو فسفر و در صورت كمبود پتاسيم 50 تا 60 كيلو اكسيد پتاسيم در هكتار بكار مي برند .

 

تاریخ کاشت: حداقل درجه حرارت براي جوانه زدن بذر پنبه حدود 15 درجه سانتي گراد مي باشد . بهترين درجه حرارت براي جوانه زدن و رشد گياهچه پنبه حدود 34 درجه سانتي گراد است .

 

ميانگين درجه حرارت شبانه روزي هوا به حداقل 15 درجه سانتي گراد رسيده .

 

روش کاشت: بذر سالم پنبه مي تواند تا 11 سال قوه ناميه خود را حفظ نمايد مشروط بر آنكه در شرايط مساعدي نگهداري شود .

 

چنانچه درصد جوانه زدن بذري از 80 درصد كمتر باشد بايستي از كشت آن خودداري شود .

 

مساله ديگر در كشت پنبه وجود كرك روي پنبه دانه است . كرك نه تنها بر كار دستگاه رديف كار ايجاد اختلال مي نمايد بلكه در جذب آب دخالت نموده و جوانه زدن را به تأخير مي اندازد .

 

براي كرك زدائي مي توان از وسايل مكانيكي سانيده استفاده نمود .

 

اما مواد شيميايي ماند اسيد سولفوريك ( فرو بردن بذر در محلول 1 نرمال اسيد براي 10 تا 15 دقيقه و سپس شستن كامل و خشك كردن بذر ) و يا قرار دادن پنبه دانه تحت تأثير بخار اسيد كلريدريك نتيجه بهتر و كامل تري مي دهد و كركها بهتر حذف مي كند .

 

کنترل علفهای هرز: پنبه به علف كشهاي هروني بسيار حساس است . علف كشي مانند تريفلورالين را مي توان قبل از كاشت با خاك مخلوط نمود . اين علف كش اثر بقائي داشته و بذر علفهاي هرز را در مرحله جوانه زدن تا 2 الي 3 ماه پس از سبز شدن محصول كنترل مي كند بدون اينكه بر پنبه اثر نامطلوبي گذارد .

 

آفات و امراض: كرم خاردار پنبه ، كرم غوزه پنبه ، كرم برگخوار پنبه ، كرم ساقه خوار پنبه ، عسلك پنبه ، تريپس زرد پنبه ، سن سبز پنبه ، سنگ تخم پنبه ، كنه تار عنكبوتي و كك پنبه را نام برد .

 

كرم خاردار پنبه با نام علمي Earias insulana از مهمترين آفات پنبه در ايران محسوب مي شود .

 

كرم خاردار به رنگهاي قهوه اي ، زرد يا سبز زيتوني و گاهي خاكي ديده مي شود . بر روي حلقه هاي پشتي بدن لارو برآمدگي هاي گوشتي خار مانند ديده مي شود . اين كرم از اوايل فصل به غنچه هاي جوان حمله و از طريق تغذيه آنها را سوراخ كرده و باعث ريزش گلها و غوزه هاي جوان مي گردد . غوزه هاي مسن مقاومت نشان داده و ريزش نمي يابد .

 

و نيز مبارزه شيميايي با سمومي مانند گوزاتيون يا سوين امكان پذير است .

 

كرم غوزه پنبه با نام علمي Heliothis obsoleta علاوه بر پنبه به بسياري محصولات ديگر نيز حمله مي كند . خسارت توسط لاروهائي بعمل مي آيد كه طول آنها به 40 ميليمتر مي رسد و رنگ بدن آنها از سبز تا سياه متفاوت و روي پشت آنها چهار رديف نوار تيره مشاهده مي شود . لاروهاي جوان ابتدا از پارانشيم برگ تغذيه و سپس به غنچه ، گل و غوزه حمله و غوزه ها را سوراخ مي كند .

 

كرم برگخوار پنبه با نام علمي Spodoptera littoralis عمومي است كه به پنبه خسارت وارد مي سازد .

 

طول لارو كامل به 40 ميليمتر مي رسد و رنگ آن از زرد مايل به سبز تا سياه مايل به خاكستري با نقطه هاي سياه تغيير مي كند . در روي سينه و شكم لارو خطوط طولي سبز مايل به زرد و در طرفين بدن نوار پهن موج دار به رنگ زرد تيره مشاهده مي شود .

 

مبارزه زراعي عليه كرم برگخوار پنبه با جمع آوري بقاياي محصول ، انهدام علفهاي هرز و شخم عميق پس از برداشت محصول مي باشد . مبارزه شيميايي با سمومي مانند ديپتركس ، سوين و گوزاتيون توصيه شده است .

 

كرم ساقه خوار پنبه بنام علمي Platuedra vilella كرمي كوچك به طول 7 تا 11 ميليمتر است كه در ابتداي جواني از جوانه هاي پنبه تغذيه و سپس از راس ساقه به داخل آن نفوذ و دالاني طولي به طول 5 تا 8 سانتي متر بوجود مي آورد . شدت خسارت اين آفت با گذشت فصل و چوبي شدن ساقه ها كاهش مي يابد .

 

عسلك پنبه با نام علمي Bemisia tabaci شته اي است كه به بسياري گياهان زراعي حمله مي كند . اين شته از طريق مكيدن شيره پرورده از آوند آبكشي سبب ضعف بوته ها گشته و با ترشحات خود سبب بهم چسبيدگي الياف و نيز توسعه قارچها مي گردد . خسارت اخير موجب افت كيفيت محصول مي شود . براي مبارزه شيميايي ممكن است از سموم تيودان ، ديميكرون و يا پرفكتيون استفاده نمود .

 

تريپس زرد پنبه با نام علمي Thrips flavus حشره زرد كوچكي است كه بسرعت از بوته اي به بوته ديگر انتقال و به جوانه ها ، برگها و غوزه هاي جوان حمله و در سطح زيرين برگ ايجاد لكه هاي نقره اي مي كند .

 

براي مبارزه با اين آفت ممكن است از سموم فسفره استفاده بعمل آورد .

 

سنك تخم پنبه با نام علمي Oxycarenus hylipennis حشره كوچكي به طول 4 تا 5 ميليمتر است كه از لپه دانه هاي رسيده تغذيه مي كند . برداشت زودهنگام محصول جهت پيش گيري از تخم ريزي حشره بر روي دانه ها موثر است . كنترل شيميايي عليه ساير آفات بر كنترل سنك تخم پنبه نيز موثر واقع مي شود .

 

عامل بيماري بوته ميري پنبه قارچي است بنام Fusarium oxusporum كه به بافت آوندي ريشه حمله و انتقال آب را مختلف مي نمايد .

 

ريزش برگهاي مسن در اثر حمله اين قارچ تسريع گشته و پژمردگي بوته در ارقام حساس مشاهده مي گردد .

 

ظاهراً ارقام استونويل ، كوكروامپاير به اين بيماري مقاوم و ارقام آكالا و دلتا پاين 15 به اين بيماري حساسند .

 

بيماري پژمردگي پنبه توسط قارچ Verticillium dahliae ايجاد مي شود .بارزترين نشانه بيماري زرد شدن حاشيه برگها و فواصل رگبرهاست .

 

انتقال آب در اثر توسعه بيماري دچار اختلال شده و گياه دچار پژمردگي مي گردد . مبارزه بااين بيماري از طريق عمليات معمول بهداشتي ،‌ضد عفوني بذر با قارچ كشها و استفاده از ارقام مقاوم بعمل مي آيد . ظاهراً رقم ساحل مقاومت نسبي به اين بيماري دارد .

 

بيماري ساق سياه پنبه توسط يك نوع باكتري بنام Manthomonas malvacearum ايجاد مي شود . حمله اين باكتري سبب پوسيدگي و سوختگي ساقه و طوقه پنبه مي شود . بدنبال توسعه بيماري ساقه ها خشك و يا ضعيف شده و در اثر باد و وزن بوته مي شكند . عمليات بهداشتي ، ضد عفوني بذر و استفاده از ارقام مقاوم براي كنترل اين بيماري توصيه شده است .

 

بيماري مرگ گياهچه پنبه توسط قارچ ساپروفيت Rihizoctonia Solani ايجاد شده و در اوايل دوره رشد به پنبه آسيب مي رساند . گاهي گياهچه قبل از سبز شدن دچار بيماري گشته و در زير خاك از بين مي رود . مبارزه با اين قارچ از طريق تأمين شرايط مناسب براي تسريع در سبز شدن بذر و نيز انتخاب ارقام مقاوم انجام پذير است .

 

موارد استفاده: كنجاله پنبه دانه 33 الي 43 درصد پروتئين دارد و بعنوان مكمل پروتئين در جيره دام مصرف مي شود .

غفار64

 

پنبه

 

خصوصیات گیاهی: پنبه گونه هاي وحشي زيايد دارد كه همگي به جنس Gossypium تعلق دارد . بنظر مي رسد كه منشأ تمام گونه ها از آفريقاي استوائي باشد .

 

قابليت شستشو ،‌دوام ، استحكام (‌هنگام خشك و تر بودن ) ،‌قابليت هدايت بخار آب ، دوام شيميايي ، نرمي ، قابليت انعطاف و سهولت آب رفتن يا تجمع اوليه از خصوصيات الياف پنبه مي باشد .

 

بيشتر ارقام زراعي از گونه G.hirsutum مي باشد .

 

پنبه گياهي است ذاتاً چند ساله كه بصورت گياهي يكساله مورد زراعت قرار مي گيرد .

 

پنبه داراي ريشه مستقيمي است كه به سرعت زيادي به اعماق خاك نفوذ مي كند .

 

ميوه بصورت كپسول يا غوزه است .

ادامه نوشته

زراعت-آفتابگردان

زراعت-آفتابگردان

 

آفتابگردان

 

خصوصیات گیاهی: آفتابگردان با نام علمي Helianthus annuus L . گياهي است يكساله از تيره مركبه Compositae كه بصورت بوته اي استوار رشد مي كند . طول دوره رشد آفتابگردان بسته به رقم و كليه عوامل محيطي از 90 تا 150 روز مي باشد .

 

آفتابگردان ريشه مستقيم و توسعه يافته اي دارد كه پتانسيل نفوذ آن در خاك به سه متر مي رسد .

 

پهنك برگهاي كه در معرض نور است همراه با خورشيد تغيير جهت داده و همواره به حالت تقريباً عمود بر اشعه آفتاب قرار مي گيرد . پهنك برگ هنگام صبح بسوي شرق ،‌هنگام غروب بطرف غرب و ظهر رو به بالا مي باشد .

 

گل آذين آفتابگردان طبق يا كپه اي است .

 

لقاح به دليل اينكه پرچمها زودتر بلوغ مي يابد غالباً از نوع دگرگشني است .

 

ميوه آفتابگردان نوعي فندقه است كه در اينجا با دانه مترادف گرفته مي شود .

 

رنگ دانه از سفيد تا سياه با خاكستري خط دار و بسته به رقم تغيير مي كند .

 

هر چه درصد وزني پوسته كمتر باشد درصد وزني روغن بيشتر خواهد بود .

 

سازگاری: آفتابگردان از نظر عكس العمل نسبت به طول روز بي تفاوت بشمار مي رود ولي به نور فراوان نياز دارد .

 

آفتابگردان ريشه توسعه يافته اي دارد كه گياه را به خشكي مقاوم مي سازد ، مشروط بر آنكه خاك عميق بوده و تراكم و ساختمان خاك محدود كننده رشد ريشه نباشد .

 

آفتابگردان به شوري خاك نسبتاً مقاوم است و در محدوده اي از اسيديتيه خنثي رشد خوبي دارد .

 

تناوب زراعی:موقعیت آفتابگردان در تناوب زراعي مشابه ذرت است و معمولاً بعد از بقولات علوفه اي بعنوان اولين يا دومين محصول وجيني كاشته مي شود ، در صورت وجود و گسترش بيماريهاي ريشه اي نبايستي با گياهاني مانند نخود ، چغندر قند و سيب زميني كه بيماريهاي ريشه اي مشابه دارد در تناوب قرار گيرد . مثالهايي از تناوب آن در شرايط آبياري بشرح زير است .

 

علوفه چند ساله ـ پنبه ـ آفتابگردان ـ گندم ـ جو ـ آيش ـ شبدر ـ آفتابگردان ـ گندم ـ جو

 

کود شیمیایی: توليد هر تن دانه آفتابگردان موجب خروج 40 تا 60 كيلو ازت ، 15 تا 33 كيلو اكسيد فسفر( p2o5) و 75 تا 120 كيلو اكسيد پتاسيم (K2o) از خاك مي گردد .

 

معمولاً ثلث تا نصب كود از ته را قبل از كاشت و بقيه را همراه با آخرين وجين مكانيزه به خاك اضافه و بلافاصله آبياري مي كنند .

ادامه نوشته

زراعت-بادام زمینی

زراعت-بادام زمینی

 

بادام زميني

 

خصوصیات گیاهی: بادام زميني با نام علمي Arachis Hypogaea گياهي است از تيره نخود (leguminosae) ، كوتاه و يكساله كه چنانچه ناحيه فاقد يخبندان باشد ظرفيت چند ساله شدن را دارد .

 

گلها كامل و خودگشن مي باشد . دگرگشني به فعاليت حشرات بستگي داشته و حداكثر به 2 درصد مي رسد .

 

ميوه بصورت نيامي ناشكوفا و تقريباً استوانه اي شكل رشد مي كند .

 

ديوارة نيام بصورت مشبك است و در فاصله دانه ها فرو رفته مي باشد .

 

سازگاری: بادام زميني گياهي اس گرما دوست كه به هواي گرم و آفتاب فراوان و يك فصل رشد بدون يخبندان 200 روزه محتاج است .

 

بادام زميني نياز فراوان به آب دارد و بخصوص از هنگام گرده افشاني تا دو هفته قبل از رسيدگي به كمبود رطوبت خاك حساس مي گردد .

 

ادامه نوشته

زراعت-گلرنگ

زراعت-گلرنگ

 

گلرنگ

 

خصوصیات گیاهی: گلرنگ گياهي است با نام علمي Carthamus tinctorius L . از تيرة مركبه ( compositae) و با اينكه ظاهراً شبيه خار زرد مي باشد اما بصورت علف هرز در نمي آيد .

 

گلرنگ گياهي است كه بصورت بوته اي استوار رشد مي كند .

 

ميوة گلرنگ همانند ميوة آفتابگردان به صورت فندقه است . دانه از نظر شكلي شبيه يك دانة كوچك آفتابگردان است و به رنگهاي سياه ، زرد ، سفيد يا كرمي با سطح خارجي صاف ديده مي شود . ذخيرة روغن در لپه ها انجام مي شود . وزن هر دانة گرنگ از 35 تا 50 گرم متغير مي باشد .

 

سازگاری: گلرنگ گياهي بلند روز است ، اما گلدهي آن در هواي گرم بميزان قابل توجهي جلو مي افتد .

 

گياهچه هاي جوان به سرما مقاومند . اما گياه با انتقال از مرحلة رويشي به مرحلة زايشي به سرما حساس مي گردد .

 

گلرنگ به گرما نيز مقاوم است و در صورت وجود رطوبت كافي در خاك مي تواند ماكزيمم حرارتهاي حدود 40 درجة سانتيگراد را تحمل كند .

 

به هواي مرطوب بخصوص در دوران گلدهي علاقمند نيست . زيادي رطوبت هوا در اين دوره گلدهي موجب توسعه بيماريها و افت عملكرد مي گردد .

 

گلرنگ با داشتن ريشة عميق و توسعه يافتگي به خشكي مقاوم است . اما مقاومت آن به خشكي از جو كمتر مي باشد .

 

گلرنگ به آب ايستادگي و كمبود تهويه نيز حساس است . گلرنگ خاكهاي عميق ، داراي بافت متوسط و اسيديتية حدود خنثي را ترجيح مي دهد .

 

تناوب زراعی: گلرنگ به بيماريهاي خاكزي حساس بوده و نبايستي بيش از يكبار طي چهار سال متوالي در يك قطعه زمين كاشته شودو يا با گياهان حساس به بيماري بوته ميري جاليز در تناوب قرار گيرد .

 

مثالهايي از تناوب گلرنگ در كشت بهاره آبي بصورت زير است :

 

شبدر ـ ذرت ـ گلرنگ ـ گندم

 

يونجه ـ سيب زميني ـ حبوبات ـ گلرنگ ـ جو ـ آيش

 

کود شیمیایی: توليد هر تن دانه گلرنگ موجب خروج 25 تا 30 كيلو ازت ، 7 تا 12 كيلو اكسيد فسفر (p2o5) و 10 تا 15 كيلو اكسيد پتاسيم (K2o) از خاك مي گردد . ميزان كود مصرفي در كشت آبي معمولاً 50 الي 90 كيلوگرم در هكتار ازت خالص و 40 تا 70 كيلوگرم در هكتار اكسيد فسفر مي باشد .

 

تاریخ کاشت: هنگامي كه حرارت خاك در عمق كاشت در حدود 5 درجه سانتيگراد باشد ، گلرنگ طي دو هفته يا كمي بيشتر سبز مي شود .

 

گلرنگ بصورت يك محصول پائيزه كشت مي شود ، تاريخ كاشت آن همزمان با كمي ديرتر از گندم و جو مي باشد .

 

کنترل علفهای هرز: كنترل علفهاي هرز قبل از كاشت و نيز تهية بستر عاري از علف هرز ضرورت دارد . از علف كشهايي ماننند ابتام و تريفلورالين بصورت قبل از كاشت و از طريق اختلاف آنها با خاك تا عمق 10 سانتي متر مي توان استفاده و

 

محصول را براي حدود 2 تا 3 ماه بعد از سبز شدن در مقابل بسياري علفهاي هرز محافظت نمود .

 

براي كولتيوا تورزدن مي بايستي روزهاي آفتابي را انتخاب كرد تا علفهاي هرزي كه ريشه كن شده است امكان استقرار مجدد پيدا ننمايد . پس از سبز شدن بوته ها بهتر است فقط بين رديفها را كولتيواتور زد ، هر چند كه در صورت تراكم زياد بوته مي توان تا قبل از رشد ساقه ها نيز روي رديف هاي كاشت را با وسايل سبك و بطور سطحي كولتيواتور زد .

 

آفات و امراض: مگس گلرنگ (Acanthiophilus helianthi) . در تمام نقاطي از ايران كه گلرنگ كاشته مي شود يافته شده و خسارت قابل توجهي به اين محصول وارد مي سازد . خسارت آفت مربوط به لارو آن است كه ابتدا از قسمتهاي نرم برگ مي خورد و بعد به دانه حمله كرده و محتويات دانه را از بين مي برد . در نتيجه خسارت لارو ، حفره هايي به طول 1 تا 5/1 سانتيمتر در طبق بوجود مي آيد .

 

و استفاده از سمومي مثل ديپتركس و دپازينون و سمپاشي در زمان ظهور مگسها مي باشد . حضرات ديگري نيز به گلرنگ خسارت وارد مي سازد كه عبارتند از سنگ تخم گلرنگ ، پروانه طبق خوار گلرنگ ، پروانه كارادرينا و كرم برگخوار پنبه . اين آفات اهميت اقتصادي كمتري نسبت به مگس گلرنگ در ايران دارد .

 

از بيماريهاي مهم گلرنگ در ايران مي توان زنگ گلرنگ و بوته ميري گلرنگ را نام برد .

 

عامل بيماري زنگ گلرنگ قارچي است به نام Puccinia carthami كه ازطريق خاك ، بقاياي گياهي و دانه انتقال مي يابد برگهاي گياه مبتلا به زنگ زرد شده و بالاخره گياه خشك شده و مي ميرد ، كنترل بيماري با استفاده از ارقام مقاوم ، كاشت بذر سالم و غير آلوده ، ضد عفوني بذر با سموم قارچ كش قبل از كاشت ، سوزانيدن بقاياي گياهي آلوده و تناوب زراعي انجام پذير مي باشد .

 

بيماري بوته ميري گلرنگ نيز در تمام مناطق گلرنگ كاري مشاهده مي شود و كم و بيش خسارت وارد مي سازد عامل بيماري قارچي است به نام Phytophthora drechsleri كه بوسيه خاك و بقاياي گياهي آلوده ، رعايت تناوب زراعي و عدم كاشت گياهان حساس در تناوب امكان پذير است . بيماري بوته ميري گلرنگ با بوته ميري جاليز مشترك است .

 

برداشت: برداشت گلرنگ را مي بايستي بلافاصله پس از خشك شدن و قهوه اي شدن برگها و نيز خشك شدن و سخت شدن دانه هاي وسط طبق انجام داد . با اينكه ريزش خودبخودي دانه كم است و خوابيدگي اتفاق نمي افتد ولي خشك شدن بيش از حد بوته ممكن است موجب ريزش دانه در موقع برداشت گردد .

 

موارد استفاده: دانه گلرنگ داراي 25 الي 45 درصد روغن 120 تا 24 درصد پروتئين و 35 الي 60 درصد پوسته مي باشد .

 

روغن گلرنگ در طباخي ، تهيه صابون ، رنگ ، ورنيس و مواد پوشاننده مشابه مصرف مي شود .

 

كنجاله گلرنگ حدود 23 درصد پروتئين و 35 درصد فيبردار و بعنوان نيمه مكمل پروتئين در تغذيه دام و طيور مورد استفاده قرار مي گيرد .

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

 

اطلاعات مفید و مختصر درباره چغند قند

اطلاعات مفید و مختصر درباره چغند قند

 

 

 

خصوصیات گیاهی: چغندر قند با نام علمی Beta vulgaris گياهی است دو ساله از تيره اسفناج كه بصورت گياهی يكساله زراعت می شود . چغندر قند طی دوره رشد رويشی فاقد ساقه بوده و بصورت مجموعه ای از برگهای بزرگ افقی تا عمودی مشاهده می شود . طول دوره رشد برای توليد قند 6 تا 9 ماه می باشد .

 

محصول زراعی چغندر ريشه ای است بزرگ و آبدار كه شامل سه قسمت است : 1) طوقه كه قسمت بالائی ضخيم شده و برگها از آن منشأ می گيرد 2) منطقه كوتاه و صاف در زير طوقه كه گردن گفته می شود . گردن قطورترين منطقه ريشه می باشد ب3) قسمت گوشتی ريشه كه ذخيره قند در آن انجام می گيرد . مقدار قند در منطقه گردن و طوقه پايين است مقدار قند در ارقام اصلاح شده به 16 تا 20 درصد می رسد . امراض و كمبود مواد غذايی موجب افزايش ريزيش برگها گشته و عملكرد را پايين می آورد زيرا در اين حالت برگهای جديد بوجود می ايد كه صرفاً بامصرف قند ذخيره شده ريشه رشد می كند . معمولاً ساقه گل دهنده چغنمدر كه در سال دوم رشد بوجود می آيد از مركز طوقه رشد می كند گلها كوچك و در روی گل آذين خوشه ای مركب بطور منفرد با دستجات 2 تا 7 گلی مشاهده می شود خود عقيمی و دگرگشتی بر گياه حاكم است باد عامل مهم در گرده افشانی بشمار می رود .

 

تجمع قند در بعضی از دوره های رشد تحت تأثير دو عامل به حداكثر ميزان خود می رسد 1) آهسته و كند شدن رشد برگها و ريشه 2) تعادل مطلوب بين فتوسنتز و تنفس بعلت روزهای آفتابی و روشن كه موجب بالايی فتوسنتز می گردد و شبهای خنك كه تنفس را پايين نگه می دارد . چغندر قند سازگاری وسيعی به شرايط محيط متنوع دارد به سرما و گرما نسبتاً مقاوم است تحمل خشكی را دارد به شوری خاك نيز مقاوم است . عوامل محيطی مانند حرارت ، نور ، طول روز و رطوبت خاك تا حد زيادی تعيين كننده نحوه رشد و ذخيره قند در ريشه می باشد . خاكهای بارور ،‌دارای زهكشی خوب ، بافت متوسط و اسيديته خنثی تا كمی قليايی برای چغندر قند ايده آل است . عملكرد در خاكهای نيمه سنگين بشرط وجود زهكشی خوب نيز مطلوب می باشد .

 

 

 

 

تناوب زراعی: چغندر قند به ساختمان عالی خاك نياز دارد . بنابراين بهتر است بعد از بقولات علوفه ای چند ساله ، كود سبز و يا كود آلی فراوان و به عنوان اولين محصول وجينی در تناوب قرار گيرد اگر چه چغندر قند به مواد غذايی زيادی نياز دارد و خاك را تا عمق 80 الی 125 سانتی متری از مواد غذايی تهی می سازد اما زمنی باقيمانده از آن فاقد علفهای هرز بوده و ساختمان خاك را بهبود می بخشد . چغندر قندر با ساير چغندرها ، گياهان جنس كلم و جنس اسفناج در بعضی بيماريها مشترك بوده و نمی بايست با آنها در تناوب قرار گيرد .

ادامه نوشته

آبياري چغندر قند:

آبياري چغندر قند:

 

عمليات داشت

 

بذر چغندرقند اگر در شرايط مناسب فصلي و وجود رطوبت و حرارت كافي در خاك قرار گرفت جوانه توليد نموده و پس از مدتي كوتاه از خاك خارج شده و به رشد خود ادامه مي ‌دهد. از اين مرحله به بعد براي مرحله رشد و نمو بهتر گياه بايد اقداماتي انجام گيرد تا حداكثر محصول ريشه و حداكثر درصد قند در ريشه به دست آيد.

 

 

اين اقدامات عبارتند از: آبياري، ‌تنك‌كردن، وجين، مبارزه با آفات و امراض و ساير عمليات مورد نياز.

آبياري

 

چغندرقند به علت داشتن برگهاي پهن و توسعه يافته و تنفس و تبخير شديد در برگهايش به آب زيادي نياز دارد. مصرف آب كافي موجب بالا رفتن ماده خشك گياهي خواهد شد و اين مقدار آب در برابر تغييرات ريشه متغير است.

 

مقدار مصرف آب در ابتداي زندگي گياه كم و فواصل آبياري طولاني‌تر است. در ماههاي خرداد، تير و مرداد به علت افزايش درجه حرارت و طولاني‌بودن روزها، مصرف آب زيادتر و فواصل آبياري كمتر است. اما در ماههاي شهريور و مهر ترتيب كار برعكس خواهد بود.

 

در كشورهايي كه درصد رطوبت و ريزش باران زياد و مقدار آن به 600 تا 800 ميليمتر ميرسد اين گياه نياز به آبياري نداشته و بصورت ديم كشت ميشود.

ادامه نوشته

ذرت

ذرت

 

ذرت ، گیاهیست یک ساله ، به دلیل مواد غذائی زیاد در دانه های آن مورد استفاده قرار می گیرد .

محل اصلی و اولیه این گیاه را آمریکای مرکزی و مکزیک ، می دانند و در گذشته غذای اولیه مردم بومی این مناطق را تشکیل می داده است .

 

آب و هوا و خاک :

 

این گیاه مخصوص نواحی گرمسیر و نقاطی که تابستان طولانی دارند می باشد .

ولی چون ذرت را قبل از رسیدن برای مصرف به صورت بلال و یا برای مصارف صنعتی و تهیه روغن نباتی برداشت می کنند ، می توان در نقاط نسبتآ سرد هم به کشت آن پرداخت .

برای بدست آوردن ذرت رسیده که دانه های آن کاملا خشک شده باشد در مناطق گرمسیر مبادرت به کشت می نمایند .

ذرت در انواع خاک ها کشت می شود .

چون این گیاه مقدار زیادی مواد غذائی از زمین می گیرد بنابراین لازم است که زمین محل کشت ذرت را از نظر مواد غذائی و کود تقویت نمود .

 

روش کاشت :

 

بذر ذرت را به دو روش خطی و کُپه ای می کارند .

در روش کُپه ای به فاصله 40 تا 50 سانتیمتر حفره هائی بعمق 3 تا 4 سانتیمتر در زمین ایجاد میکنند .

در هر حفره چند دانه بذر را می کارند ، پس از سبز شدن آن را تُنُک می کنند ، به ترتیبی که در هر حفره 2 تا 3 بوته باقی بماند .

در طریقه خطی ( ردیفکاری ) که بهترین روش کاشت برای این گیاه میباشد ، ابتداء به فاصله 75 تا 100 سانتیمتر شیارهایی در زمین ایجاد می کنند و بذر را در شیارها کاشته روی آن را با خاک میپوشانند .

سپس زمین را آبیاری می کنند .

پس از سبز شدن دانه ها و زمانی که بوته ها 10 تا 12 سانتیمتر رشد کردند به تُنُک کردن و وجین کردن زمین می پردازند و علف های هرز را از زمین خارج ساخته و در زمین های سخت بخ سله شکنی اقدام می نمایند .

 

بذرگیری :

 

برای بذرگیری بیشتر در مناطق گرمسیر که تابستانهای طولانی دارند و موجب می شود که ذرت کاملا برسد اقدام می کنند و پس ازآنکه دانه ها کاملآ رسیدند آن قسمتی را که اصطلاحآ بلال می گویند از بوته ها جدا نموده و دانه ها را از آنها جدا می سازند و در ظرف مناسبی نگهداری می کنند تا در فصول بعدی مورد استفاده قرار دهند

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

غوره

غوره

خواص غوره و تهیه چاشنی هایی با آن

 

 

 

 

غوره میوه نارس انگور  است كه دارای طعم ترشی می باشد . غوره دارای اسیدهای آلی مانند اسید مالیک ، اسید فرمیک ، اسید سوكسینیک ، اسید اگزالیک ، اسید گلوكولیک و قند می باشد .

 

ادامه نوشته

چگونگي استفاده از تعدادي از گياهان داروئي:

چگونگي استفاده از تعدادي از گياهان داروئي:

 

 

نام علمی : Amygdolus

روغن بادام : براي بدست آوردن روغن بادام ، مغز بادام را پس از تميز كردن و خشك كردن خرد مي كنند و بصورت خمير در مي آورند و سپس آنرا تحت فشار قرار داده  و روغن آن را استخراج مي كنند . اين روغن را فشار اول مي نامند .تفاله بادام را كه از فشار اول باقيمانده تحت اثر حرارت و مواد شيميايي قرار داده و روفن فشار دوم را بدست مي آورند . بدليل اينكه روغن بادام گران است معمولا تقلب كرده و آنرا با روغن هاي ديگر مانند روغن مغز هسته زردآلو و هلو مخلوط كرده و بام روغن بادام مي فروشند .

ادامه نوشته

چغندر

چغندر

 

سبزه‌ای است خوردنی مثل ترب که شلغم نیز گویند. [۱] گیاهی که ریشه آن کلفت و لحمی است و بتازی «سلق» نامند و پخته آن از اغذیه لذیذ و شیرین است و برگ چغندر و خود آن را در آشها و بورانی‌ها داخل میکنند و نیز چغندر را در تغذیه حیوانات بکار میبرند و از نوعی از آن قند و الکل میسازند. [۲] سبزیی است خوردنی با ریشه بزرگ. [۳] گیاهی دوساله که در سال اول برگهای گسترده دارد و ریشه آن اندوخته قندی میسازدو در سال دوم ساقه گلدار آن تشکیل یافته اندوخته را بمصرف میرساند. ساکارز در برگهای بزرگ چغندر در هنگام روز در برابر نور ساخته میشود و شب به ریشه رفته در آنجا ذخیره میشود و طبقات متوالی ریشه ضخیم میگردد. رنگ ریشه‌های چغندر ممکن است زرد یا سفید یا سرخ تیره باشد. [۴] نام گیاهی که بیخ و ریشه آن که در زیرزمین رشد میکند انواع گوناگون ریز و درشت و کم شیرینی و پرشیرینی دارد و نوع معروف آن چغندر قند است که در کارخانه‌ها بمصرف تهیه قند میرسد و تفاله یا ملاس این نوع چغندر را در تغذیه حیوانات مصرف میکنند یا بجای کود در تقویت بعضی زراعتها بکار میبرند و نوع دیگرش چغندر معمولی است که از پخته آن روستائیان و بعضی اهالی شهرستانها تغذیه میکنند و خام آن را نیز بمصرف تغذیه حیوانات علفخوار میرسانند.

ادامه نوشته

شلغم

شلغم

 

شَلْغَم گیاهی است به رنگ سبز و سفید و با برگهایی ناصاف و بریدگیهای زیاد. ریشه آن غده‌ای و به شکل‌های گرد و یا دراز به رنگ سفید با لکه‌های بنفش می‌باشد. شلغم نه تنها از نظر داشتن ویتامین و خواص معدنی‌اش ارزنده‌است، بلکه از حیث سایر ویژگی‌های غیر غذایی هم سرآمد بوده و در زمره سبزی‌های مهم شمرده می‌شود.

 

شلغم کامل با ساقه و برگ

 

.

 

علاوه بر پیاز، سبزی‌های لیفی (گیاهان سبز) نیز، عوامل عمدهٔ پیشگیری از سرطان به شمار می‌آیند، زیرا آنها همانند کلم پیچ و سایر گیاهان چلیپایی (یک گروه از گیاهان)، از موادی برخوردارند که رشد سرطان را در جانوران متوقف می‌سازند. همچنین شلغم روغنی (منداب) که شلغمی بزرگ و زردرنگ است، دارای مواد ضد سرطانی است.

 

یکی از این مواد ضد سرطان که در شلغم وجود دارد، «گلوکوسینولیت‌ها» نام دارند.

 

سبزی‌های شلغمی از قبیل کلم برگی و اسفناج، جزء این گیاهان سبز و پر برگ اند و مشاهده شده، در بین جمعیتی که این سبزی‌ها جزء بیشترین مواد غذایی مورد مصرفشان است، میزان ابتلای آنان به انواع سرطان‌ها به ویژه سرطان ریه کم بوده‌است.

 

مطالعات جهانی پیوسته حکایت از این داشته‌اند که گیاهان سبز، تند و پربرگ شاید تنها عوامل جلوگیری کننده از بعضی سرطان‌ها باشند.در ضمن چنین سبزی‌هایی از کاروتنوئیدها که شامل بتاکاروتن و کلروفیل است، سرشار هستند. هر دوی این مواد، خاصیت ضد سرطانی دارند.فهرست مندرجات

 

 

 

نکات مفید

 

شلغم یکی از بقولات بسیار مقوی و مغذی است که به سبب دارا بودن ده درصد مواد قندی و سرشار بودن از املاح مفیدی مانند کلسیم و منیزیم جزو مواد غذایی بسیار باارزش به حساب می‌آید.

 

شلغم یکی از پاک‌کننده‌ها و سازنده‌های خون بوده و چنان که گفته شد، املاح کلسیم و منیزیم موجود در آن موجب جلوگیری از ابتلا به بیماری‌های خطرناکی مانند سرطان می‌شود. هم چنین شوره محتوی در آن باعث تصفیه خون و دفاع بدن در برابر بیماری‌های عفونی می‌شود.

 

پتاسیم موجود در شلغم، چربی را خنثی می‌کند و آرسنیک آن در تشکیل گویچه‌های سفید و قرمز خون دخالت مستقیم دارد. از طرف دیگر فسفر موجود در شلغم‌، موجب تقویت یاخته‌های عصبی می‌شود.

 

باید دانست که لازم است از برگ شلغم خواه به صورت پخته یا خام در سوپ یا سالاد و یا خوراک‌های دیگر استفاده شود.

 

نه تنها در برگ شلغم مقدار زیادی کلسیم وجود دارد بلکه علاوه بر آن، این گیاه حاوی مقادیر زیادی آهن و مس نیز هست که سبب ازدیاد خون و به ویژه هموگلوبین می‌شود. به هر اندازه رنگ برگ شلغم تیره‌تر باشد، ید بیشتری در آن هست‌.

 

ادامه نوشته

سیب‌زمینی

سیب‌زمینی

گل سیب زمینی

 

سیب‌زمینی (فارسی دری افغانستان: کچالو*[۱]) گیاهی است از تیرهٔ سیب‌زمینیان که دارای برگهای مرکب و بریده و گلهای سفید یا بنفش است. میوهٔ آن کوچک، کروی، قرمز، سته و سمی است؛ ولی دارای ساقه‌های زیرزمینی خوراکی است که حاوی اندوختهٔ نشاستهٔ فراوان است گلهایش پنج قسمتی (۵ گلبرگ بهم چسبیده و ۵ کاسبرگ بهم چسبیده‌است). تعداد پرچمها نیز ۵ است که بهم متصل شده و یک لولهٔ بساکی را ساخته‌اند و مادگی از وسط آن خارج شده‌است. این گیاه دارای رقمهای مختلف است که آنها را به زودرس، دیررس و میانه‌رس تقسیم میکند و برحسب استفاده این گیاه به سیب زمینی خوراکی، علوفه‌ای و صنعتی (جهت استفاده الکل یا نشاسته و یا قند) تقسیم میشود.

 

در حال حاضر هر ساله در حدود ۳۰۰ میلیون تن سیب زمینی در سراسر جهان تولید می‌شود. روسیه و آلمان بزرگ ترین تولید کنندگان سیب زمینی هستند.

 

فهرست مندرجات

 

 

 

تاریخچه

 

دانشمندان آمریکایی دریافته‌اند که سرمنشأ کلیه انواع سیب زمینی‌های امروزی را می‌توان به یک گیاه واحد که بیش از هفت هزار سال قبل در پرو کشت شد ردگیری کرد.*[۲]

 

سیب زمینی در حوالی سال ۱۵۷۰ توسط فاتحان اسپانیایی از آمریکای جنوبی به آن کشور منتقل شد و کشت آن در سراسر اروپا رواج یافت. سیب زمینی بعدا توسط مستعمره نشین‌های بریتانیایی به آمریکای شمالی منتقل شد.

 

سیب زمینی نخستین بار توسط میرزا ملکُم خان در اواسط پادشاهی فتحعلی‌شاه قاجار به ایران آورده شده‌است، برای همین در ابتدا به آن «آلو ملکُم» می‌گفتند و اکنون هم در بعضی شهرهای ایران سیب زمینی را بنام آلو می‌شناسند.

 

 

 

 

خواص غذائی و داروئی

 

سیب زمینی سرشار از بتاکاروتن (پیش ساز ویتامین آ) است که وقتی پخته می‌شود به آسانی جذب می‌شود. ساقه و برگ‌های سیب زمینی حاوی سمی بنام سولانین است، بنابراین نباید آن را مصرف کرد، ولی جوشانده رقیق شده همین برگ‌ها را به عنوان ماده خواب آور و آرامش دهنده اعصاب استفاده می‌کنند.

 

مهم ترین ماده اصلی موجود در سیب زمینی نشاسته‌است که معمولاً ۹ تا ۲۵ درصد آن را تشکیل می‌دهد، از این رو برای تامین انرژی ماده مفیدی است که نسبت به غلات کمتر تحت تاثیر آفات قرار می‌گیرد و پرورش آن آسان تر است.

 

 

سیب زمینی تقویت کننده قلب، محکم کننده لثه، مسکن درد و زخم معده است. سیب زمینی در بین سبزیجات حاوی ویتامین ث بالایی است و برای تامین ویتامین ث مورد نیاز برای جلوگیری از خونریزی لثه مفید است، ولی نکته بسیار مهم این است که در اثر ماندن در انبار و پخت نامناسب مقدار زیادی از ویتامین ث آن به هدر می‌رود. سیب زمینی علاوه بر ویتامین ث حاوی مواد مفید دیگری مثل پتاسیم، فسفر، آهن و منیزیم است.

 

 

سیب زمینی حاوی مقدار زیادی ویتامین ب۶ است. یک فنجان سیب زمینی پخته ۲۱ درصد ب۶ مورد نیاز روزانه شما را تامین می‌کند. می‌دانید که بسیاری از آنزیم‌های بدن خصوصاً آنهایی که در تبدیلات پروتئینی درگیر هستند به ب۶ محتاج هستند، در نتیجه برای تولید سلول‌های جدید احتیاج به ب۶ داریم. ب۶ برای ورزشکاران بسیار حیاتی است و به آمادگی و بازسازی بدنشان کمک می‌کند. پس بهتر است حتماً در رژیمشان از آن استفاده کنند. ب۶ در جلوگیری از سرطان نیز مفید است. پس بهتر است بزرگسالان و افراد مسن حداقل هفته‌ای یک بار سیب زمینی را جایگزین دیگر مواد نشاسته‌ای کنند.

 

طبقه بندی گیاهان زراعی CROPS

(طبقه بندی گیاهان زراعی CROPS ) 

گیاهان زراعی را می توان از نظر شکل ظاهری یعنی مورفولوژی (گیاه شناسی ظاهری ) طبقه بندی کرد .

ولی از نظر زراعت AGRONOMY گیاهان را بسته به مصرف یا نوع مصرف آنها تقسیم بندی می کنیم . باید در نظر داشت که بعضی گیاهان زراعی دارای مصارف زیادی هستند بنابراین با توجه به موارد فوق می توان دو نوع طبقه بندی را در نظر گرفت .
الف) طبقه بندی بر اساس هدف تولید :
1- غلات CEREALS 

شامل گندم (WHEAT ) - جو ( BARLY ) – برنج ( RICE ) – ذرت ( CORN ) – چاودار *گندم ( TRITICALE ) – چاودار ( WHEAT *RYE )

هدف نشاسته
2-حبوبات LEGUMES

شامل نخود (PEA ) – عدس ( LENTILE ) –لوبیا ( BEAN( - S,DH ) ) –بادام زمینی ( PEAHUT )

هدف تامین پروتئن گیاهی است .
3-گیاهان علوفه أی FODELER CROPS

این گیاهان به صورت تازه خشک یا سیلو شده به مصرف دام می رسد .

ذرت علوفه أی FOLEDER CRON : 

مشخصات : تراکم بالا دارد .زمان برداشت آن وقتی است که رطوبت دانه 6۰٪ است

ALFALFA یونجه.- CLOVER شبدر

4-گیا هان ریشه أی ROOTY OR RADICAL CROPS 

این گیا هان دارای ریشه غده أی شکل هستند .شاخص تر ین آن گیاه چغندر suger beer است .



5-گیا هان فیبری یا لیفی FIBEROUS CROPS

ادامه نوشته

عملیات به زراعی زعفران:

عملیات به زراعی زعفران:

با توجه به اینکه اصلاح نبات زعفران از طرق به نژادی امکان پذیر نیست لذا برأی بازدهی بیشتر محصول و ارتقا کمی و کیفی ان باید به عوامل زیر متوصل شد :

1. زمین انتخآب شده برأی کاشت زعفران باید حاصلخیز بوده و غنی از مواد غذای و آلی باشد .

2. پیازهای درشت و سالم عاری از هر گونه بیماری و الودگی برأی کشت مزرعه انتخآب شود .

3. ردیف کاری به جای کپه کاری نتیجه بهتری می دهد و عملیات ماشینی را در داخل مزرعه سهل و اسان می کند .

4. از پیاز های خشک کن و محافظت شده در شرایط خشک و خنک و تهویه شده استفاده شود .

5.  در هنگام استراحت تابستانی گیاه زعفران از ابیاری ان خودداری شود .

6. در عمق کاشت پیاز ها دقت شود که در مناطق سرد سیر 15 ـ 20 سانتی متر و در مناطق معتدل 10 ـ 15 سانتیمتر کمتر نباشد .

7. حتی الامکان در موقع خوآب تابستانه با علف های هرز مبارزه شود .

8. چون هر ساله پیازها به سطح خاک نزدیکتر می شوند افزودن لایه ای معادل 2 ـ 3 سانت متر از کود و خاک و خاک ستر سبب حفاظت بیشتر پیازها از تنش های محیطی شده و در عین حال مواد مغذی بیشتری به گیاه می رسد .

9. به هنگام تهیه زمین از اضافه کردن کود های حیوانی به همراه کود های شیمیایی لازم که قبلا به مقدار و زمان مصرف ان اشاره شده مایقه ای نشود .

10.       پس از ابیاری سله شکنی زمین ضرورت کامل دارد تا گلها به اسانی بتوانند از خاک بیرون ایند منتهی باید دقت کرد که عمق سله شکنی طوری نباشد که به پیازهای زعفران اسیب برسد .

11.       مبارزه با جوندگان به خصوص انواع موشها از اهمیت زیادی برخوردار است هرگونه سهل انگاری در این خصوص باعث از بین رفتن محصول و استقرار موشها در زمین می گردد . خرگوش و جوجه تیغی از جمله جانور انی هستند که از پیازهای زعفران تغذیه می کنند .

12.                برداشت گل در ساعات اول روز ( 4 ـ 9 صبح ) موقعی که گلها به صورت غنچه باشند باید انجام گیرد .

13.                در خشک کردن گلها باید دقت شود تا رنگ و عطر دلپذیرزعفران محفوظ بماند .

ادامه نوشته

ساخت واكسن گیاهی از تنباكو

ساخت واكسن گیاهی از تنباكو

گزارش های دریافتی (۲۸ ژانویه ۲۰۰۶)حاكی از آن دارد كه گروه پژوهشی لابراتوار بیوتكنولوژی دانشگاه توماس جفرسون در فیلادلفیای آمریكا در حال پژوهش روی راه حل نهایی ساخت واكسن ضد سرطان كلوركتان- سرطان كلون و ركتوم- از گیاه ترانس ژنیك (تراریخته) تنبیاكو هستند.
این گروه پژوهشی از مدت ها پیش فعالیت خود را روی ساخت واكسنی از گیاهان خوراكی متمركز كرده است، چرا كه پژوهشگران این گروه معتقدند گیاهان خوراكی و البته ارزان و قابل دسترس می توانند وسیله بسیار خوبی برای ساخت انواع آنتی ژن ها (واكسن ها) بوده و پس از تزریق و یا مصرف به صورت خوراكی سیستم ایمنی را در مقابل عوامل بیماری زا یا پاتوژن ها فعال كرده و بدن را از گزند بیماری ها مصون دارند.
دكتر هیلاری كوپروفسكی ،سرپرست گروه معتقد است: «واكسن های تهیه شده از گیاهان در مقایسه با واكسن های رایج بسیار ارزان تر، كم خطرتر، سالم تر و مؤثرتر بوده و مهمتر از همه این كه امكان استفاده از این واكسن ها، به جهت ارزان بودن آنها، در همه كشورهای جهان حتی در كشورهای فقیر نیز موجود است. در واقع با ساخت این واكسن های گیاهی، استفاده از واكسن از حالت اعضا خارج شده و همه كشورها به واكسن های جدید دسترسی پیدا می كنند.»

ادامه نوشته

چای

چای

 
چای مانند قهوه در ردیف رایج ترین و مهم ترین نوشابه های مطبوع و مورد مصرف در بیشتر جهان می باشد .
چای دارای اهمیت غذایی ودارویی بسیاری است . ولی مهم ترین اثر ان تاثیر برروی سیستم اعصاب و در نتیجه رفع خستگی و ایجاد ارامش در انسان است چای دارای مقادیر قابل توجهی پروتئین . هیدراتهای کربن وانواع مختلفی از ترکیبات شیمیایی میباشد . چای دارای اثر انرژی زایی بالایی میباشد . بطوری که یک فنجان چای ۴ کیلو کالری انرژی به بدن می رساند . مصرف زیاد چای می تواند باعث طپش قلب . عصبانیت . اضطراب . بی خوابی و لاغری شود .
تاریخچه چای
تحقیقات نشان میدهد که بوته چای را در حدود۳هزار سال (ق.م) در چین می شناخته اند . کیاه چای و واریته های ان به حالت وحشی در شمال هنددرناحیه ای به نام اسام میروییده . از نظر کاشت و مصرف چین اولین محلی است که این گیاه در انجادر حدود ۲۷۰۰ سال (ق.م)کشت می شده وبه مصرف میرسیده در زمانهای گذشته کاهنهای بودایی برای کمتر خوابیدن از چای استفاده می کرده اند وافسانه ای دراین مورد هست که می گوید کاهنی بنام بودهیدهارمادر مراجعت از ژاپن به خواب می رود وپس از بیدار شدن برای تنبیه شدن مژههای خود را کند وروی زمین ریخت این مژهها در خاک ریشه داد وتبدیل به درخت چای شد . انتشار این گیاه از چین به ژاپن وهندو از قرن پانزدهم در اروپا کشت چای رایج شد

ادامه نوشته

تاثیر عناصر درپنبه ، چغندرقند ، یونجه و گیاهان زینتی

تاثیر عناصر درپنبه ، چغندرقند ، یونجه و گیاهان زینتی

پنبه

پنبه از محصولات مهمی است که برای رشد مطلوب نه تنها به عناصرماکرواحتیاج دارد بلکه استفاده ازعناصر میکرو باعث بهبود کیفیت آن میگردد

تاثیر عناصر مختلف بر پنبه وعلائم کمبودانها

ازت(N):باعث افزایش رشد عمومی گیاه شده تعداد غوزه ها ونیز اندازه آنها راافزایش میدهد ورشد را طولانی ترمینماید. درصورت کمبود برگهای پایینی سبز مایل به زرد شده واندازه آنهاکوچک مانده وازرشد بازمی ماند

فسفر(P):درتوسعه سیستم رشد ریشه ای گیاه نقش داشته وباعث تسریع درظهورغوزهای پنبه شده ورشد گیاه راکامل میکند . درصورت کمبود فسفرگلدهی به تعویق افتاده رشدغوزه هاباتاخیرصورت گرفته وکیفیت الیاف شدیدا کاهش میابد

ادامه نوشته

بیماریهای مهم پنبه

بیماریهای مهم پنبه

ورتیسلیومی( پژمردگی آوندی) پنبه Cotton Verticillium wilt

این بیماری یکی از بیماریهای پنبه در مناطق پنبه خیز ایران است. دو گونه ورتیسیلیوم به نامهای Verticilium dahliae و V.albo-atrum عامل این بیماری می باشند. که هر دو گونه در ایران وجود دارند ولی گونه غالب V.dahliae می باشد.

گونه (G.barbadense) (پنبه مصری) نسبت به ورتیسلیوم مقاوم است. دامنه میزبانی ورتیسلیوم وسیع بوده و حدود 160 گونه از 40 خانواده را دربر می گیرد.

هر دو گونه دارای کنیدیوفورهای منشعب فراهم (Verticillate branching) می باشند.گونه (V.dahliae) دارای میکرواسکلروتهای سیاهرنگ بوده که ان دام مقاوم قارچ محسوب می شوند ولی گونه دیگردارای ریسه های ضخیم و سیاهرنگی می باشد که به آنها ریسه سیاه می گویند و ان دام مقاوم قارچ است.

با قرار گرفتن ریشه گیاه در مجاورت میکرواسکلروتهای موجود در خاک،این میکرواسکلروتها جوانه زده و از طریق تارهای کشنده وارد آوندهای چوبی شده و در آنجا کنیدیوفور و کنیدی تشکیل میدهند.از طریق آوند چوبی،کنیدیومها به سرعت حرکت کرده و به نقاط بالای گیاه میرسند.

علایم در گیاه متنوع است. کمی زردی و پژمردگی دیده میشود که رفته رفته برگها خشک میشوند. روی پهنک برگ قسمتهایی کلروزه و سپس نکروزه می شوند که V شکل است. اگر ساقه را قطع کنیم آون& #1583;ها قهوهای دیده می شوند. هنگامی که گیاه پیر می شود ورتیسلیوم از آوند خارج شده و به قسمتهای دیگر گیاه میرسد علایم 1 تا 1.5 ماه بعد از کشت دیده میشوند.شدت علایم به حساسیت گیاه میزبان، میزان تراکم قارچ در خاک و استرین قارچ بستگی دارد. V.dahliae دو استرین مهم دارد:

1- استرین معمولی( ss-4)

2- استرین برگ ریز (T-9).

در استرین معمولی قارچ قسمتهای وسط برگ را خشک کرده ولی برگها بر روی گیاه باقی می مانند و حرکت قارچ در برگها به شکل Vمیباشد. ولی استرین برگ ریز هنگامی که هنوز برگ سبز است باعث خم شدن دمبرگها (epinasty) میشود،اگر به چنین برگی دست بزنیم یا در اثر هر لرزش دیگری، به راحتی از شاخه جدا می شود. بعد از مدتی گیاه کاملاً لخت شده و برگهای کوچک جدیدی تولید می کند. سویه برگ ریز گرمادوست تراست.

استرین برگ ریز حتی باعث ریزش غوزه ها نیز می شود. در این استرین گسترش قارچ تا نوک گیاه ادامه می یابد ولی در استرین معمولی تا اواسط گیاه گسترش می یابد.گیاه مقاوم به استرین معمولی نسبت به استرین برگ ریز هم تا حدودی مقاوم است. برگ ریزی در نتیجه ایجاد لایه جداشونده در محل اتصال برگ به دلیل تولید اتیلن یا آبسزیک اسید صورت می گیرد.

کنترل بیماری:

1- استفاده ازارقام مقاوم یا محتمل.

2- تناوب با گیاهان غیر میزبان بخصوص برنج ،یونجه و آیش.

3- حذف بقایای گیاهی آلوده.

4- آفتابدهیSoil solarization

5- تنظیم میزان آبیاری وکود دهی.کود پتاس مقاومت گیاه را بالا می برد. نوع کود ازته هم مهم است. ازت باید به صورت اوره یا آمونیوم به خاک داده شود نه به صورت خود نیترات که این را در مسئله PH دور ریشه توجیه میکنند

---

پژمردگی آوندی فوزاریومی(زردی فوزاریومی) Cotton Fusarium wilt

این بیماری توسط Fusarium oxysporum f.sp.Vasinfectum که اختصاصی پنبه است ایجاد می شود ولی اهمیت آن در ایران به اندازه ورتیسلیوم نیست.در خاکهای اسیدی و شنی یا آلودگی نماتد ریشه گرهی بیماری زیادتر است.

علائم بیماری از موقع کاشت تا موقع برداشت دیده میشود ومیزان آن بستگی به میزان آلودگی خاک دارد.علائم به صورت پژمردگی در گیاه دیده میشود و آوندها نیز قهوه ای میشوند و حتی برگریزی نیز پدید می آید. منتهی تفاوتهایی نیز با ورتیسلیوم دارد.از جمله اینکه در اینجا بیشتر زردی دیده میشود و گیاهان آلوده کمی کوتاه می مانند.در فوزاریوم رنگ قهوهای آوندها خیلی تند و سیر می باشد و تغییر رنگ فقط در ناحیه آوندها دیده میشود ولی در ورتسلیوم تغییر رنگ در ناحیه مغز ساقه هم دیده میشود.

ادامه نوشته

نحویه کاشت کلزا

نحویه کاشت کلزا

مقدمه
کلزا یک محصول روغنی در شمال ایالت داکوتا آمریکا می باشد که حدود ۸۸ درصد کلزای این کشور در این ایالت مورد کشت قرار می گیرد . کلزا یک گیاه روغنی خوراکی است که در سال۱۹۷۰ توسعه یافته و شامل ۴۰ درصد روغن می باشد .
واژه کلزا نامی است که به وسیله کروشرز (انجمن دانه های روغنی غرب کانادا) انتخاب شده است . واریته های کلزا اغلب شامل کمتر از ۲ درصد اسید اورسیک و همچنین ۳۰ میکرو مولکول گلوکز در هر گرم بذر می باشد کشاورزان کانادا و آمریکا واریته هایی که اسید اورسیک و گلوکز کم دارند را مورد کشت قرار می دهند این نوع کلزا اغلب در اروپا و قسمتی از کانادا و آمریکا کاشته می شود .
در ژانویه ۱۹۸۵ سازمان غذا و داروی آمریکا روغن کلزا را برای کاربرد و مصرف در غذای انسان تایید نمود . و در این راستا تقاضا در بازار افزایش یافته و به تناسب آن باعث افزایش عرضه در ایالت متحده شد که فقط قسمتی از تقاضا توسط تولیدکنندگان تأمین میگردد. روغن کلزا در ژاپن، کانادا و اروپا تحت نظر کمیته جهانی مورد مصرف قرار می گیرد.

سازگاری
کلزا گونه براسیکا ناپوس ال به صورت یکساله بهاره و پاییزه مورد کشت قرار می گیرد که نوع بهاره آن به شرایط شمال داکوتا سازگاری بهتری دارد و نوع زمستانه آن به این منطقه و شمال غربی مینویت سازگاری ندارد.
کلزا در اغلب خاکها قابل رویش می باشد ولی بهترین نوع خاک برای کلزا خاک رسی لومی است به شرط آنکه سله نبندد. خاک مورد کشت کلزا بایستی دارای زهکش سطحی کامل و داخلی نسبتاً خوب باشد بطوریکه در خاکهای که دارای آب ایستای بود و زهکشی آن نامناسب است کلزا در آن خاک قابل رویش نخواهد بود. اگر رطوبت خاک به حد کافی از محصول سال قبل برای کشت کلزا باقی نمانده باشد بایستی بعنوان یک محصول زراعی بعد از آیش در نظر گرفت.

تناوب زراعی
بهترین تناوب زراعی کلزا کاشت آن بعد از غلات دانه ای و یا آیش می باشد. در تناوب زراعی ۳ ساله کاشت کلزا میان دو محصول در نظر گرفته می شود. اولین محصول در این نوع تناوب بایستی به محصول اختصاص داده شود که دارای مقاومت کامل یا نسبتاً خوب به بیماری ساق سیاه باشد. کلزا به پوسیدگی ساقه حاصل از اسکلروتینیا بسیار حساس می باشد .
محصولاتی نظیر آفتابگردان ، لوبیا خشک خوراکی (چشم بلبلی ) که حساس به بیماری اسکلروتینیا می باشد خطر آلودگی به این بیماری را در کلزا افزایش می دهد ، به شرط آنکه قبل از این محصول مورد کشت قرار گیرد . اگر در تناوب زراعی از چغندر استفاده می شود بایستی حداقل ۲ سال بین این دو محصول (کلزا و چغندر قند ) فاصله انداخته شود و اگر در تناوب زراعی سه ساله از محصولات حساس به اسکلروتینیا به ضرورت استفاده می شود بایستی از سموم قارچ کش استفاده نمود .
محصولاتی نظیر سویا ، کتان ، نخود و عدس که دارای مقاومت نسبتاً خوبی به بیماری اسکلروتینیا می باشند بصورت موفق در تناوب زراعی با کلزا مورد زراعت واقع می شود . در سالهایی که شرایط محیطی مناسب انتقال اسپور ها توسط هوا می باشد . کاشت کلزا بدون استفاده از سموم قارچ کش و توجه به فاصله تناوب زراعی خسارت اقتصادی قابل توجهی توسط قارچ اسکلروتینیا به کلزا وارد خواهد شد .
کلزا گیاهی است که به ریزش دانه حساس است بنابراین در فصل زراعی بعد بصورت پیشروی، ظاهر خواهد شد .بنابراین غلات دانه ای بهترین گیاه برای تناوب زراعی خواهد بود که بعد از کلزا مورد کشت قرار گیرد زیرا می توان از سموم علف کش پهن برگ برای کنترل آن استفاده نمود .
از کاشت مخلوط کلزا و خردل زراعی در یک زمین زراعی جداً خودداری کنید زیرا کشت مخلوط دو محصول ارزش بازاری هر دوی آنها را کاهش می دهد. بعلاوه کلزا در زمینی که مورد هجوم خردل وحشی قرار گرفته قادر به رقابت نیست . در این گونه از مزارع به شرطی می توان از کلزا استفاده نمود که قبلاً زمین توسط دام چرانده شود و خالی از علف هرز گردد یا اینکه از رقم مقاوم کلزا به این علف هرز استفاده نمایند .
بقایای تمام سموم علف کش به غیر از سولفونیلورا ، ایمیدازولینون و تریازین که در محصولات سال قبل بر جای مانده است همراه با خود علف هرز به جوانه های کلزا آسیب می رساند . همیشه به بر چسب های موجود در روی علف کش ها رجوع کنید که در روی آن نحوه کاربرد سموم بر اساس تناوب زراعی نوشته شده است .

واریته ها
دو نوع واریته کلزا وجود داردکه در آمریکا کاشته می شود : یکی واریته آرژانتینی که گونه براسیکا ناپوس می باشد و دیگر واریته لهستانی به نام براسیکا راپا .
واریته آرژانتینی نسبت به واریته لهستانی دارای پتانسیل عملکرد و ارتفاع و در صد روغن بالایی می باشد . واریته آرژانتینی برای رسیدن کامل ، حدود ۹۵ روز و واریته لهستانی ۸۰ روز لازم دارد .

تهیه بذر و کاشت
کلزا یک گیاه بسیار حساس به سله خاک می باشد ، بستر خاک برای بذر کلزا بایستی محکم ولی نرم باشد . رطوبت بذر و خاک برای جوانه زنی بسیار حیاتی است . بنابراین کاشت کلزا در خاکهای خشک توصیه نمی شود و جوانه های کلزا در خاکهای فشرده و سله بسته به آسانی خسارت می بیند پس بایستی بستر خاک را نرم تهیه کرد ولی طوری نباشدکه به آسانی توسط باد فرسایش یابد به همین خاطر چنگ زنی گیاهک کلزا برای مبارزه با علف هرز توصیه نمی گردد .
دانه کلزا را می توان با انواع بذرکار کاشت عمق مناسب برای بذر کلزا حدود ۵/۱ تا ۵/۲ سانتی متر می باشد . بیشتر از ۵/۲ سانتی متر باعث تلف شدن جوانه ها می شود . کاشت کلزا در فاصله ردیفی ۱۸-۱۵ سانتی متر با بذر کار کلزا بصورت یکنواخت در عمق خاک انجام می گیرد.

تاریخ کاشت و بذر افشانی
کلزا در اواسط فروردین ماه یا اوایل اردیبهشت جهت حصول بیشترین عملکرد کاشته می شود. اگر تاریخ کشت را تا آخر اردیبهشت به تعویق بیاندازیم عملکرد محصول کاهش می یابد و اگر در آخر خرداد صورت گیرد کاهش چشمگیری در عملکرد خواهیم داشت زیرا کلزا یک گیاه بسیار حساس به استرسهای گرما و خشکی در زمان گلدهی میباشد .
کاشت زودتر از اردیبهشت ماه خطر روبرویی با استرس گرما و خشکی را کاهش می دهد .جوانه کلزا مقاوم به سرماست و می تواند سرمای ۴- درجه سانتی گراد را تحمل کند .

ادامه نوشته

طبقه بندی علمی گیاهان زراعی

طبقه بندی علمی گیاهان زراعی

گیاهان زراعی بسیار متنوع بوده ،به صورت های مختلفی مصرف گشته و در عملیات زراعی نیز تفاوت های زیادی با یکدیگر دارند. با این حال ،کیاهان زراعی مختلف دارای وجوه اشتراک زیادی می باشند. به طور کلی گیاهان زراعی را می توان به صورت های مختلفی از جمله بر اساس خصوصیات گیاهشناسی و تکاملی ، هدف تولید و مورد مصرف ، طول عمر گیاه ، نیازهای محیطی و شرایط مطلوب رشد، عملیات زراعی و غیره گروه بندی نمود. محصولات زراعی به دلیل دارا بودن خصوصیات مختلف و چند هدفی بودن تولید ممکن است در دو یا چند گروه مختلف قرار گیرند.

 

طبقه بندی علمی گیاهان

نام گیاهان مختلف از یک مکان به مکان دیگر متفاوت بوده و یا گاهی گیاهان کاملا متفاوتی به یک اسم نامیده می شوند. مثلا انواع گندم بای افراد غیر متخصص مفهوم گندم را دارد، اما گندم معمولی که برای تهیه نان استفاده می شود از گندم دوروم که برای تهیه ماکارونی مصرف می شود تفاوت های ژنتیکی و همچنین مصرفی زادی دارد. تولید نان خوب از گندم دوروم و تولید ماکارونی خوب از گندم نان امکان پذیر نیست. برای آن که افراد متخصص یکدیگر را درک نمایند و دقیقا بدانند در باره ی چه گیاها صحبت می کنند، گیاهان را به روشی موسوم به سیستم طبقه بندی علمی نامگذاری کرده اند.این روش که دقیقترین روش ها است توسط لینه(Carolous Linnaeus) بنیان گذاری شده است و به همین نام هم معروف می باشد.در این روش موجودات را بر اساس خصوصیات ریخت شناسی ، تکاملی و ژنتیکی در هفت طبقه قرار می دهند. ترتیب طبقات عبارتند از :

1- سلسله(Kingdom)

2- بخش(Division)

3- رده یا طبقه(Class)

4- راسته(Order)

5- تیره یا خانواده(Family)

6- جنس(Genus)

7- گونه(Species)

 

گیاهان زراعی به رده ی نهاندانگان تعلق دارند. هر گونه ی گیاهی مجموعه ای از گیاهان را در بر می گیرد که از نظر خصوصیات ظاهری شباهت های زیادی با یکدیگر داشته و بتوانند به سهولت و بدون اتخاذ تکنیک های خاص مانند انتقال جنین و غیره با یکدیگر لقاح یافته و تولید بذر نمایندع به طوری که بذر حاصل بتواند سبز لید مثل مجدد انجام پذیر باشد. مجموعه ای از گونه های که در بعضی خصوصیات مشنرک هستند یک جنس گیاهی را تشکیل می دهند.

ادامه نوشته

آفات كلزا

آفات كلزا

كلزا ميزبان تعداد زيادي از حشرات و بيماری هاي گياهي مي باشدو حشرات آفت كلزا در وهله اول آفات خاص خانواده گياهي Crucifer محسوب مي شوند. تعداد آفات مورد نظر بسيار زياد بوده ولي مهمترين آفات آن شامل: كك هاي نباتي- كه بذور كاشتني بايد با حشره كش ها ضدعفوني شوند تا از آلودگي به ابن حشرات بالغ اين آفات كاسته شود-، كك ساقه كلم يا Phylliodes chrysocephala يكي از مهمترين آفات كلزاي زمستانه در اروپا محسوب مي شود كه بالغين آن نه تنها روي برگ ها ايجاد سوراخ مي كنند بلكه لاروها نيز داخل ساقه و قاعده گياه ايجاد تونل مي نمايد. سرخرطومي هاي ساقه Ceutorhynchus napi و C. pallidactylus داخل ساقه تونل حفر نموده و آفت زمستاني كلزا در اروپا هستند. پروانه هاي آفت مانند شب پره پشت الماسي Plutella xylostella ، Mamestra configurata و Loxostege sticicalis نيز در اروپا به كرات ديده مي شوند ولي در كانادا با تغذيه از برگ و غلاف ها خسارت شديدي وارد مي كنند. سوسك هاي پلن خوار نيز از جوانه ها و گلهاي كلزاي زمستانه و بهاره تغذيه مي كنند كنترل شيميايي اين آفات با توجه به گلدار بودن مرحله خسارت و وجود زنبورعسل و حشرات مفيد ديگر بسيار مشكل و پيچيده است. سرخرطومي غلاف Ceuthorynchus assimilis يك آفت اقتصادي در كلزاي زمستانه در اروپا است اما مگس غلاف هم به كلزاي بهاره و هم زمستانه حمله مي كند. هردو آفت تخم خود را درون غلاف ها گذاشته و لارو روي بذور رسيده تغذيه مي كند. سن هاي Lygus مانند Lygus elisus و L. lineolaris اخيرا خسارت اقتصادي به محصول بهاره در كانادا وارد مي كنند. در حآلي كه L. rugulipennis به گياهچه هاي تابستانه در سوئد حمله مي نمايد. مگس ريشه يا گونه هاي Delia spp. خسارت اقتصادي به مزارع كلزاي بهاره در غرب كانادا وارد نموده كه تخم هاي آفت در قاعده گياه گذاشته شده و لاروها درون ريشه در زمان گلدهي و بذر دهي گياه تونل حفر مي كنند. جمعيت بالاي گونه هاي شته خسارت مستقيمي با تغذيه از شيره گياه وارد مي كنند. در مناطق خشك اين شته ها بندرت در كانادا مهم هستند ولي انتقال ويروس هاي گياهي به خصوص در چين آنها را مهم جلوه مي دهد.

1) شته جاليز Aphis gossypii Glover

ميزبان ها: آفت بسيار پلي فاژ بوده و به خصوص روي گياهان خانواده هاي كدوئيان و پنبه و همچنين مركبات ديده مي شود. از سبزيجات ميزبان آفت خربزه، خيار، بادمجان و توت فرنگي نام برده مي شود.
خسارت: تغذيه از شيره گياهي و توليد عسلك، انتقال ويروس هاي مهم گياهي مانند تريستيزاي مركبات از خسارت هاي آفت مي باشد.
شكل شناسي: حشرات بالغ بالدار زنده زا داراي سر، سينه و كرنيكول سياه رنگ و شكم به رنگ اي مختلف است. اين شته حدود 2 ميلي متر طول دارد حشرات بي بال زنده زا به رنگ هاي مختلف اغلب سبز مايل به زرد و گاهي سياه و داراي كرنيكولي سياه رنگ است. پوره ها در اندازه هاي مختلف كوچكتر از فرم بالغ و با رنگ هاي متفاوت از زرد كمرنگ تا سبز روشن مي باشند.
زيست شناسي: شته معمولا بكرزا است ولي در بعضي مناطق داراي سيكل زندگي دو ميزبانه و ميزبان اوليه آن شامل كنف ، عناب و كاتالپا هستند. اين شته مي توان گرماي تابستان را تحمل كند و تا 60 نسل در سال داشته باشد. حشرات بالغ مورد توجه مورچه ها هستند. زمستانگذراني به صورت تخم روي ميزبان ثانويه مي باشد.

ادامه نوشته

لوبيا روغني - سویا

لوبيا روغني

خصوصیات گیاهی :
لوبيا روغني يا سويا با نام علمي Glycine max L. گياهي است يكساله از تيره نخود (Leguminosae) كه بصورت بوته اي استوار و نسبتاً پر برگ رشد مي كند .
گرده افشاني در لوبيا روغني بصورت خودگشني است . ميزان دگرگشني به فعاليت حشرات بستگي دارد .
نيامهاي رسيده برنگهاي زرد ، خاكستري ، اي يا سياه ديده مي شود .

سازگاری :
 لوبيا روغني گياهي است كوتاه روز كه بيش از هر محصول زراعي ديگر نسبت به طول روز حساسيت نشان مي دهد .
لوبيا روغني در گروه گياهان گرمادوست قرار دارد و از اين لحاظ تا حد زيادي مشابه ذرت است . به گرما و نور فراوان نياز دارد و به سايه اندازي علفهاي هرز حساس است .
لوبيا روغني به خشكي حساس است . بذر در مرحله سبز شدن به زيادي رطوبت نيز حساسيت نشان مي دهد .
به شوري خاك حساس است . اسيديته حدود خنثي تا كمي اسيدي براي آن مناسب مي باشد .
ارقام لوبيا روغني را مي توان از لحاظ مورد مصرف در سه گروه علوفه اي روغني و حبوبات قرار داد .

تناوب زراعی :
بطور كلي موقعيت لوبيا روغني در تناوب زراعي همانند حبوبات است و مي توان بعنوان فزاينده باروري خاك در تناوب قرار گيرد .
شبدر ـ ذرت ـ گلرنگ ـ گندم
يونجه ـ سيب زميني ـ حبوبات ـ گلرنگ ـ جو ـ آيش

کود شیمیایی :
چنانچه لوبيا روغني براي خواص بار در مزرعه اي كشت مي شود بهتر است بذر آنرا با باكتري تثبيت كننده ازت تيمار نمود .
توليد هر تن دانه لوبيا روغني موجب خروج 60 تا 70 كيلو ازت ، 15 آلي 20 كيلو اكسيد فسفر و 20 تا 25 كيلو اكسيد پتاسيم از خاك مي گردد . لوبيا روغني توان زيادي در جذب مواد غذايي از خاكهاي فقير دارد و همانند با دام زميني مي تواند در اين خاكها رشد خوبي داشته باشد ، بهرحال براي حصول حداكثر عملكرد لازم است كه مواد غذايي كافي در خاك قرار داد . مقدار كود مورد نياز لوبيا روغني مي تواند صفر تا 120 كيلو در هكتار ازت و 45 تا 90 كيلو اكسيد فسفر باشد .
در اين شرايط ممكن است تا حدود 50 كيلو در هكتار اكسيد پتاسيم نياز باشد .
تاریخ کاشت : حداقل حرارت خاك براي جوانه زدن و سبز شدن لوبيا روغني حدود 15 درجه سانتيگراد و حرارت مطلوب آن حدود 30 درجه سانتيگراد است .

آبیاری :
 معمولاً خواص آبياري را بلافاصله پس از كاشت انجام و خاك را تا عمق حدود يك متر خيس مي كنند . دومين آبياري بفاصله كمي بعد از آبياري اولي و بسيار سبك انجام مي شود تا سبز شدن تسهيل گردد .
کنترل علفهای هرز :
توان لوبيا روغني در مقابله با علفهاي هرز ، بخصوص در شرايط افزايش فاصله رديفهاي كاشت بسيار كم است.
لوبيا روغني به بسياري از علف كشها حساس است .
علف كشهاي قبل از كاشت مانند تريفلورالين ، اپتام و لاسو و علف كشهاي قبل از سبز شدن مانند داكتال را مي توان براي كنترل علفهاي هرز لوبيا روغني مورد استفاده قرار داد .

آفات و امراض :
 از آفات اختصاصي لوبيا روغني مي توان پروانه دانه خوار Etillo zinkenella را نام برد كه به ساير حبوبات نيز خسارت مي زند . كنترل اين آفت با شخم پائيزه ، يخ آب زمستانه و تناوب زراعي بصورت عدم كاشت كليه حبوبات براي 2 تا 3 سال در ناحيه امكان پذير است . كنترل شيميايي با مشاهده مداوم مزرعه از اوايل رشدو انجام سمپاشي با ظهور پروانه ها و مشاهده خواص آثار خسارت امكان دارد . استفاده از سموم گوزاتيون و ديپرتكس و تكرار سم پاشي پس از 7 آلي 10 روز از نوبت اول توصيه شده است .
بيماريهاي سفيدك داخلي لوبيا روغني ، بيماری لكه ارغواني لوبيا روغني و موزائيك لوبيا روغني بطور پراكنده و با خصارت غير اقتصادي در مزارع لوبيا روغني ايران مشاهده شده اند .

ادامه نوشته

كنف

كنف

كنف

كنف

خصوصيات گياهي
 كنف از گياهان ليفي است كه در نواحي گرم و مرطوب و اساساً براي استخراج فيبر نرم از پوست ساقه جهت تهيه اليافت كشت مي گردد ، هر چند كه دانه كنف نيز جهت روغن گيري قابل استفاده است .
كنف با نام علمي Hibiscus cannabinus L. گياهي است يكساله از تيره پنيرك (Malvaceae)
ميوه كنف بصورت كپسول است .

سازگاري
 كنف از محصولات نواحي گرم و مرطوب است . به يخبندان حساب و به يك فصل رشد بدون يخبندان حداقل 200 روزه نياز دارد . كنف ما هيتا گياهي كوتاه روز است ولي حساسيت آن به طول روز كمتر از لوبيا روغني است . نياز كنف به آب زياد است . كنف به شوري خاك نسبتاً مقاوم است .

ادامه نوشته

نيشکر

نيشکر

خصوصيات گياهي
  نيشکر با نام علمي Saccharum Officinarum گياه غول پيکري از تيره غلات (Gramineae) است که به صورت چند ساله براي برداشت ساقه حاوي قند آن توليد ميشود . ساقه نيشکر داراي مغز است که قند در آن ذخيره مي گردد ذخيره ساکارز بيشتر در قسمتهاي مرکزي و پايين انجام مي شود .
وجود عناصر معدي در شربت قند بر کريستاله شدن قند اثر نا مطلوب دارد .

سازگاري
نيشكر محصول مناطق حاره و نيمه حاره اي مي باشد . توليد نيشکر در آن نواحي كه ميانگين حرارت ماهيانه طي حداقل 8 ماه از سال حدود 20 درجه سانتيگراد يا بيشتر باشد امكان پذير است ، مشروط بر آنكه در هيچ ماهي از سال يخبندان وجود نداشته باشد . حرارتهاي حدود 20 درجة سانتيگراد درخاك براي رشد ريشه ها مناسب است و حرارتهاي كمتر از اين مقدار موجب محدوديت رشد ريشه مي گردد . حرارتهاي كمتر از 5 درجه سانتيگراد نيز ممكن است به برگها آسيب رساند .
حساسيت نيشکر به كمبود نور شديد است و پنجه زدن آن به مقدار زيادي نور نياز دارد . مقاومت نشكر به خشكي در بعضي ارقام زياد است . با اين حال ، نيشکر به بالا بودن رطوبت خاك و محدوديت زهكشي نيز چندان حساس نمي باشد . نيشکر به شوري خاك نسبتاً مقاوم مي باشد .

کود شيميايي
 نياز نيشكر به عناصر غذائي زياد است . هر تن ساقه نيشكر برداشتي موجب خروج 45/0 تا 9/0 كيلوگرم ازت و همين مقدار اكسيد فسفر ، 8/1 تا 5 كيلوگرم اكسيد پتاسيم و 45/ تا 8/1 كيلوگرم كلسيم از خاك مي گردد .
نيشكر در تمام خاكها نسبت به ازت واكنش نشان مي دهد . زمان دادن كود ازته ، مقدار ازت در خاك و اثر آن بر قند در
نيشكر در تمام خاكها نسبت به ازت واكنش نشان مي دهد . زمان دادن كود ازته ، مقدار ازت در خاك و اثر آن بر قند در
نيشكر در تمام خاكها نسبت به ازت واكنش نشان مي دهد . زمان دادن كود ازته ، مقدار ازت در خاك و اثر آن بر قند در نيشكر مشابه چغندر قند است .
عكس العمل نيشكر به كود فسفره به نوع خاك بستگي دارد . معمولاً مقدار 400 تا 500 كيلوگرم اكسيد فسفر را قبل از كاشت به خاك مي دهند . عكس العمل نيشكر به پتاسيم نيز به خصوصيات خاك بستگي دارد . كمبود پتاسيم منجر به پيدايش ساقه هاي لاغر و نرم مي گردد مشابه چغندر قند است .
عكس العمل نيشكر به كود فسفره به نوع خاك بستگي دارد . معمولاً مقدار 400 تا 500 كيلوگرم اكسيد فسفر را قبل از كاشت به خاك مي دهند .

ادامه نوشته

زراعت گیاهان صنعتی - چغندر قند

چغندر قند

چغندر قند

چغندر قند

چغندر قند

خصوصیات گیاهی
  چغندر قند با نام علمي  Beta vulgaris گياهي است دو ساله از تيره اسفناج كه بصورت گياهي يكساله زراعت مي شود . چغندر قند طي دوره رشد رويشي فاقد ساقه بوده و بصورت مجموعه اي از برگهاي بزرگ افقي تا عمودي مشاهده مي شود . طول دوره رشد براي توليد قند 6 تا 9 ماه مي باشد .
محصول زراعي چغندر ريشه اي است بزرگ و آبدار كه شامل سه قسمت است :

 1) طوقه كه قسمت بالائي ضخيم شده و برگها از آن منشأ مي گيرد
 2) منطقه كوتاه و صاف در زير طوقه كه گردن گفته مي شود . گردن قطورترين منطقه ريشه مي باشد
 3) قسمت گوشتي ريشه كه ذخيره قند در آن انجام مي گيرد .
مقدار قند در منطقه گردن و طوقه پايين است مقدار قند در ارقام اصلاح شده به 16 تا 20 درصد مي رسد . امراض و كمبود مواد غذايي موجب افزايش ريزيش برگها گشته و عملكرد را پايين مي آورد زيرا در اين حالت برگهاي جديد بوجود مي ايد كه صرفاً بامصرف قند ذخيره شده ريشه رشد مي كند . معمولاً ساقه گل دهنده چغنمدر كه در سال دوم رشد بوجود مي آيد از مركز طوقه رشد مي كند گلها كوچك و در روي گل آذين خوشه اي مركب بطور منفرد با دستجات 2 تا 7 گلي مشاهده مي شود خود عقيمي و دگرگشتي بر گياه حاكم است باد عامل مهم در گرده افشاني بشمار مي رود .
تجمع قند در بعضي از دوره هاي رشد تحت تأثير دو عامل به حداكثر ميزان خود مي رسد :

ادامه نوشته

100 مقاله تخصصی گیاهان صنعتی

 

 

 

جديدترين مقاله وتحقيق زراعت گیاهان صنعتی 3	جديدترين مقاله وتحقيق زراعت گیاهان صنعتی 2	جديدترين مقاله وتحقيق زراعت گیاهان صنعتی 1
مديريت تلفيقي آفات پنبه زعفران سیب زمینی آفتابگردان سیب زمینی سیب زمینی نگرشي بر قابليت هاي توسعه توليد دانه هاي روغني در كشور روغن کلزا كنجد Sesame گلرنگ Catthamus tinctorius L کلزا سرويس و نگهداري در سيب زميني کن هاي دوارسرويس و نگهداري در سيب زميني کن ها نیشکر تاریخچه كشت و استحصال قند از چغندرقند درجهان آفتابگردان زعفران چغندر قند کلزا واکسن سیب زمینی انتخاب پیاز و زمان کشت زعفران خاک مناسب پرورش زعفران آب و هوای مناسب زعفران مراحل مختلف کشت نیشکر عملیات کاشت پیاز زعفران گلرنگ زعفران فاصله بوته بر روي عملكرد و اجزاي عملكرد چهار رقم آفتابگردان	گندم . جو و پنبه موتانت نيشکر گياه روغني كرامب، علف‌هاي هرز مزارع را كنترل مي‌كند کلزا منبع خوراکی در عصر جدید کلزا منبع خوراکی در عصر جدید آفتابگردان چغندر قند SUGAR BEET آفتاب گردان نحوه کاشت کلزا کلزا راهنمای کاشت زعفران (طلای سرخ ايران) كنف تاریخچه چای گیاه چای آفتابگردان راهنماي کاشت کلزا (بخش اول، کاشت) كلزا سوختگي آلترناريائي کلزا ارزيابي ژرم پلاسم چغندر قند اثر فاصله بوته بر روي عملكرد و اجزاي عملكرد چهار رقم آفتابگردان تيپ‌های مختلف چغندرقند تيپ‌های مختلف چغندرقند گلرنگ آفتابگردان چگونه سیب زمینی رشد میکند تولید خمیر کاغذ سودا از پسماندهای گیاه کلزا	چگونه با آفت گلرنگ مبارزه كنيم ارزيابي تحمل به خشکي ارقام بهاره کلزا Brassica sp نیشکر سیب زمینی آفتابگردان بادام زمینی اعمال مديريت در دانه های روغنی ديم مناطق مختلف کشور معرفی زعفران crocus sativus از آفتابگردان بدانيد تاریخچه زعفران سیب زمینی با نام علمی Solanum tuberosum سیب زمینی جز گیاهان دو لپه ای توليد كلزا زعفران خصوصیات گیاهشناسی کلزا فاصله بوته بر روي عملكرد و اجزاي عملكرد چهار رقم آفتابگردان روشهاي برداشت چغندر قند چغندر قند به زودي رقم گلرنگ ديم معرفي مي شود بذر بدون كرك پنبه، سرعت جوانه زني بالايي دارد روشهاي برداشت چغندر قند سیب زمینی زراعت چغندرقند سیب زمینی ترش ارزيابي حسي چاي ارزيابي حسي چاي 2 روغن آفتابگردان
Design by mohammad irandegani

آفتابگردان

آفتابگردان Helianthus annuus

گیاهی علفی، سالانه، با ساقه‌ای بلند، راست و گاهی شاخه‌دار است. این گیاه را برای استفاده‌های روغنی، علوفه‌ای و تزئینی در تمام دنیا می‌کارند موطن اصلی آمریکای شمالی است. دانه‌های این گیاه به خاطر روغن موجود در آن دارای ارزش دارویی است این روغن محتوی گلیسریدهای اسیدهای چرب غیراشباع از قبیل لینولئیک و اولئیک (حدود 45 درصد) و اشباع شده از قبیل پالمتیک و آراشیدیک (حدود 4 درصد) می‌باشد. روغنی را که در داروسازی از آن استفاده می‌گردد منحصراً تحت فشار و به طور سرد از میوة خرد شده این گیاه بدست می‌آورند. روغن آفتابگردان خشک نبوده و به عنوان یک ماده غذایی و یک آنتی‌اسکلروتیک بکار می‌برند که اثر خوبی روی رشد اعضای بدن کودکان دارد. در داروسازی برای تهیه مرهمها و خمیرهایی از قبیل دیاشیلون‌ها Diachylon (که مرهمی آمونیاکی است) و مرهمهای الکلی با صابون که علیه دردهای روماتیسمی بکار می‌رود از این روغن استفاده می‌شود بعضی مواقع تمامی نهنجها را به صورت پودر یا دم علیه ورم فوقانی تنفسی، و علیه اسهال بکار می‌برند. این گیاه عسل دهندة بسیار خوبی است.

درحال بروز رسانی

 

  درحال بروز رسانی