اولین مرکز صنعتی پرورش بلدرچین با ظرفیت سالانه 15 هزار قطعه جوجه تخمگذار به بهره‌برداری رسید.

اولین مرکز صنعتی پرورش بلدرچین با ظرفیت سالانه 15 هزار قطعه جوجه تخمگذار به بهره‌برداری رسید.

به گزارش ایانا، معاون سازمان و مدیر جهاد کشاورزی سبزوار از بهره‌برداری اولین مرکز صنعتی پرورش بلدرچین با ظرفیت سالانه 15 هزار قطعه جوجه تخمگذار و 24 هزار قطعه جوجه گوشتی در این شهرستان خبر داد.

محمد حسین‌آبادی در ادامه هزینه پرورش بلدرچین گوشتی و تخمگذار را در سال، 650 میلیون ریال و برآورد درآمد حاصله را 800 میلیون ریال اعلام کرد و گفت: این مرکز سالانه چهار هزار و 300 کیلوگرم گوشت و پنج هزار و 500 کیلوگرم تخم بلدرچین تولید می‌کند.

وی در خاتمه طول دوره پرورش بلدرچین تخمگذار را چهار ماهه و بلدرچین گوشتی را دو ماهه ذکر کرد و افزود: این مرکز برای چهار نفر به طور مستقیم اشتغالزایی به وجود آورده است./

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

بلدرچين ها حيواناتي پرطاقت،نيرومند و خوش بنيه بوده و مي توانند در محيط هاي مختلف،با محدوديت هاي منطق

بلدرچين ها حيواناتي پرطاقت،نيرومند و خوش بنيه بوده و مي توانند در محيط هاي مختلف،با محدوديت هاي منطقي آدابته شوند.

بلدرچين ها پرندگاني هستند كه سريعآً رشد كرده و در عرض حدود 6 هفته به بلوغ مي رسند.وزن پرنده بالغ به شرح زير است:

بلدرچين نر120 تا150 گرم

بلدرچين ماده 150 تا 180 گرم

پرورش بلدرچين از سال 1900 ميلادي در كشور ژاپن براي تهيه گوشت و تخم رايج بوده است.

بلدرچين ها تخم زيادي توليد مي كنند.بلدرچين ماده 260 عدد تخم در اولين سال تخم گذاري خود مي گذارد روي همين اصل بلدرچين ها كثير تخم هستند.بلدرچين ماده درحدود سن50 روزگي به اوج توليد تخم ميرسد.بلدرچين هاي ماده75%تخم هاي خود را بين ساعات3 تا5بعد از ظهر مي گذارند و25%بقيه را در هنگام شب.

بلدرچين ها اگر از جوجگي با انسان بزرگ شوند بسيار زود با انسان مانوس مي شوند به گونه اي كه حتي از كف دست هم دانه مي خورند.بلدرچين ها را مي توان به عنوان يك حيوان خانگي در منزل نگه داري كرد.آنها به خاك و خاك بازي علاقه فراوان دارند و با آن بسيار سريع رشد مي كنند.

سرمايه گذاري براي پرورش بلدرچين بسياد سودآور است زيرا:

1- سن بلوغ زود فرا مي رسد

2- بسيار سريع رشد مي كنند

ادامه نوشته

خواص تغذيه اي تخم بلدرچين

خواص تغذيه اي تخم بلدرچين

 

تخم بلدرچين ماده غذايي عاري از كلسترول و غني از انواع ويتامين ها: تخم بلدرچين غني از مواد غذايي ضروري است• از جمله اسيدهاي آمينه و ميكروالمان ها، از زمان هاي دوردست گوشت و تخم بلدرچين در كشورهاي ژاپن و چين استفاده طبي داشته است• تخم بلدرچين در كشور ژاپن به عنوان بخشي از صبحانه دانش آموزان محسوب مي شود• مواد غذايي موجود در تخم بلدرچين حساسيت ايجاد نمي كند: تخم بلدرچين به عنوان يك ماده غذايي هيچ گونه تاثير سويي ندارد• به همين دليل مي توان از آن حتي در تغذيه شيرخواران هم استفاده نمود• همچنين افرادي كه استفاده تخم مرغ برايشان منع شده، مي توانند از آن استفاده نمايند• همچنين تخم بلدرچين مقاومت بدن را افزايش داده و مواد راديواكتيو را از بدن دفع مي نمايد و باعث دفع فلزات سنگين و مواد زائد و سرطان زا از ارگانيسم فرد مي شود•

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

مقدمه اي بر پرورش بلدرچين

مقدمه اي بر پرورش بلدرچين

 

همانطور که همگي مي دانيم بدن ما به غذاهاي مختلفي نياز دارد و يكي از مواد مهمي که بايد در غذاي روزانه ما وجود داشته باشد، پروتئين است. اين ماده براي رشد و سلامت بدن بسيار ضروري است. پروتئين هم در غذاهاي گياهي و هم در غذاهاي حيواني كه انسان مي‌خورد، وجود دارد.

گوشت طيور به عنوان يك منبع پروتئين حيواني اهميت زيادي داشته و بسيار مورد توجه انسان است. به همين دليل در كشورهاي مختلف سرمايه‌گذاري زيادي برروي صنعت پرورش طيور انجام گرفته است.

بلدرچين يك نوع از گونه‌هاي مختلف طيور و از كوچكترين پرنده‌هاي حلال گوشت مي باشد که به تازگي در كشور ما مورد توجه قرارگرفته است. بعضي‌ها به بلدرچين به دليل نوع صدا و آوازش «بدبده» مي‌گويند. بعضي‌ها نيز اين حيوان را نام كرك مي‌شناسند. بلدرچين‌ها در طبيعت، بيشتر در كشتزار غلات و زمين‌هاي ناهموار و ميان علفزارها زندگي مي‌كنند. هنگام زمستان نيز در دسته‌هاي بزرگ جمع شده و مهاجرت مي‌كنند که گاه مسير طي شده بالغ بر 400 الي 1000 نيز مي گردد. بلدرچين‌هاي وحشي كه در طبيعت زندگي مي‌كنند هفت تا دوازده عدد تخم مي‌گذارندکه اين تخمها بعد از شانزده تا بيست و يك روز باز شده و جوجه‌ها از آنها خارج مي‌شوند.

گوشت و تخم بلدرچين براي مردم ارزش غذايي و حتي دارويي دارد و بعضي عقيده دارند كه با خوردن گوشت و تخم بلدرچين احساس سلامت و جواني مي‌كنند.

.....................................................................................

 

جانورشناسي بلدرچین

 

از لحاظ جانورشناسي بلدرچين به راسته مرغان، خانواده قرقاول ، زير خانواده مرغان مزرعه و گونه بلدرچين تعلق دارد. در حالت کلي دوگونه بلدرچين ژاپني و اروپائي بسيار مورد توجه هستند که ميان اين دو گونه رابطه بسيار نزديکي وجود دارد. بلدرچينهاي ژاپني بيشتر در جزاير ژاپن پراکنده هستند و نوع وحشي اين پرنده به صورت جفت در تابستان در شمال و در زمستان در نواحي جنوبي جزيره زندگي مي کنند در حاليکه بلدرچينهاي اروپائي از گسترش وسيعي در اروپا، سيبري، ايران، ترکيه، چين و مصر برخوردار هستند. با اين حال شباهتهاي بسياري بين بلدرچين ژاپني و اروپائي وجود دارد و تنها تفاوت آنها در اندازه بدن و جثه مي باشد به گونه اي که بلدرچين اروپائي داراي طول بدن 18 سانتيمتر و بلدرچين ژاپني داراي طول بدن 15 سانت مي باشد.

 

 

ويژگيهاي عمومي بلدرچين

به طور کلي بلدرچينها پرندگاني پرطاقت، نيرومند و مقاوم مي باشند و مي توانند در گستره وسيعي از مناطق با آب و هواهاي گوناگون رشد و توليد مثل نمايند که اين توانائي ناشي از قدرت سازگاري بالاي آنها با شرايط گوناگون محيطي مي باشد.

بلدرچين داراي مقاومت خوبي نسبت به شرايط نامساعد محيطي بوده و در محيطهاي مختلف به راحتي سازگار مي گردند. اين پرندگان سريعاٌ رشد مي کنند بطوريکه سن بلوغ در اين پرندگان پائين بوده و در سن 2- 5/1 ماهگي به بلوغ کامل جنسي مي رسند که در اين هنگام وزن پرنده نر به 150 -120 گرم و ماده ها به 180 – 150 گرم مي رسد. ( وزن پرنده بسته به نوع، نژاد و نوع سيستم پرورش مي تواند متفاوت از اعداد ارائه شده باشد.)

اين پرنده پس از رسيدن به سن بلوغ به مدت حدود 6- 4 ماه تخمگذاري خواهد کرد که متوسط تخمگذاري در اين مدت حدود 100 عدد تخم خواهد بود که از اين تعداد حدود 75- 70 درصد به جوجه تبديل خواهند شد.

جوجه هاي بدست آمده از گله مادر پس از گذشت 45 -35 روز به وزن کشتار مي رسند و در اين هنگام وزن متوسط لاشه در آنها مي تواند بسته به نوع و نژاد از 140 گرم الي 220 گرم متغير باشد.

در يک جمع بندي ساده مي توان نتيجه گرفت که مجموع عواملي نظير: سن بلوغ پائين، سن کشتار مناسب، کيفيت مطلوب گوشت، هزينه هاي ثابت و جاري مناسب در مقايسه با ديگر شاخه هاي دامپروري و همچنين مقاومت بالاي پرنده به شرايط نامساعد محيطي، پرورش بلدرچين را تبديل به صنعتي سودآور نموده که امروزه مورد توجه بسياري از پرورش دهندگان در سراسر جهان قراردارد.

ميزان تخمگذاري در بلدرچينها بالا و در حدود 250 عدد در هر سال مي باشد. بلدرچين ماده د رسن 60 -50 روزگي به اوج توليد تخم مي رسند. متداولترين نژاد در پرورش صنعتي اين پرنده نژاد کوترنيکس ژاپني (COTURNIX) مي باشد که در سال حدود 200 تخم گذاشته و در سن 40 روزگي نيز به وزن کشتار 250 گرم مي رسند.

از لحاظ ظاهري بلدرچين ماده درشت جثه تر از بلدرچين نر بوده و پرهاي سينه اش نيز خالدار مي باشند در حاليکه بلدرچين نر داراي پرهاي سينه اي به رنگ قهوه اي مي باشد.

ويژگيهاي عمومي بلدرچين مشخصه ميانگين واحد

دماي بدن 71/42 - 15/42 درجه سانتيگراد

دماي محيطي مورد نياز 30 - 20 درجه سانتيگراد

رطوبت محيطي مورد نياز 70 - 45 درصد

تعداد ضربان قلب 600 - 500 تعداد در دقيقه

متوسط مصرف خوراک 30 - 25 گرم در روز

تعداد کروموزومها 78 2n

دوره جوجه کشي 18 - 15 روز

ميزان فضاي مورد نياز 400 سانتيمتر مربع به ازا هر پرنده

.....................................................................................

 

جنبه هاي اقتصادي بلدرچین

 

بلدرچين با داشتن اکثر خصوصيات مناسب مانند: جثه کوچک، رشد سريع، بلوغ زود رس، توليد بالاي تخم، فاصله نسلي کوتاه، کمترين نياز به محيط پرورشي از نظر مساحت، خوراک کم، مقاومت به شوري جيره، دوره کوتاه جوجه کشي، مقاومت بالا نسبت به بسياري از بيماريهاي متداول، کيفيت بالاي گوشت و تخم، هزينه کم تغذيه و درمان و بازگشت سرمايه سريع، نياز به سرمايه گذاري کم در بخش هزينه هاي ثابت و جاري، بهاي مناسب گوشت و تخم در بازار، افزايش ميزان تقاضا جهت محصولات و مواردي نظير اينها، بعنوان پرنده اي با ارزش و اقتصادي شناخته شده و هم اکنون در بسياري از کشورهاي جهان پرورش داده مي شود. بويژه اينکه در ساليان اخير و پيامد رشد فکري عموم جامعه در مورد کيفيت تغذيه شاهد افزايش تقاضا جهت گوشت و تخم اين پرنده مي باشيم و پرورش دهندگاني که توانسته اند با بکارگيري روشهاي علمي و فني نوين به کميت و کيفيت مطلوب در توليد دست پيدا کنند داراي سود تضمين شده در بازار مي باشند.

پس همانطور گفته شد بهترين حالت جهت پرورش اين پرنده و تضمين سود در آينده استفاده از خط کامل پرورش شامل: پرورش مادرها، جوجه کشي، پروار و کشتار مي باشد و در اين ميان استفاده از دانش فني جهت ساخت و ساز و طراحي علمي سالنهاي پرورش، استفاده از خطوط کشتار و بسته بندي مدرن که با دقت و کيفيت بالا اقدام به کشتار و بسته بندي لاشه مي نمايند و همچنين بهره گيري از اصول نوين علمي جهت تهيه جيره هائي که در عين ارزان تر بودن بهترين بازدهي را در رشد و توليد داشته باشند، متضمن تداوم کار سودآوري بيشتر خواهند بود.

.....................................................................................

 

نحوه آغاز يک پروژه پرورش بلدرچین

 

 

 

بهتر آن است که پيش از شروع عملي يک پروژه صنعتي کليه مسائل مربوطه از پيش بررسي شده و با در نظر گرفتن تمامي جوانب کار اقدام به تاسيس يک واحد پرورشي گردد که در زير به برخي از مسائلي که در اين خصوص مي توانند مورد بررسي و توجه قرار گيرند اشاره شده است:

اولويت استان ها

از آنجا که پرورش بلدرچين در سيستم بسته و محيطي کنترل شده از لحاظ دما، رطوبت و ... انجام مي گيرد لذا مي توان گفت که از لحاظ فني تقريباٌ در تمامي مناطق کشور پرورش اين پرنده بلامانع مي باشد اما در صورت لحاظ کردن ابعاد اقتصادي بايد اينطور عنوان کرد که مناطقي که داراي آب و هوائي معتدل تر مي باشند از لحاظ هزينه هاي کمتر تهويه و سرمايش در تابستان و همچنين گرمايش و تهيه سوخت در زمستان مي توانند جهت اجراي يک پروژه مناسبتر باشند ضمن اينکه نزديکي هر چه بيشتر به بازارهاي مصرف موجب کاهش در هزينه هاي توزيع و در نتيجه افزايش قدرت رقابت در مقايسه با ساير رقبا خواهد شد.

پس در يک نتيجه گيري نهائي مي توان گفت هيچگونه منعي در هيچيک از نقاط کشور جهت پرورش بلدرچين وجود ندارد و تنها عوامل نظير نزديکي به بازار مصرف، مساعد بودن شرايط آب و هوائي و ... که از لحاظ اقتصادي موثر بر نتيجه هستند مي توانند در تقسيم بندي مناطق مد نظر قرار گيرند.

انتخاب زمين

جهت انتخاب زمين مناسب براي اجرا بايستي مواردي از قبيل: در دسترس بودن امکانات رفاهي مانند جاده هاي ارتباطي مناسب، نزديکي برق، آب و ... را مد نظر قرار داد و حتي الامکان سعي نمود تا زمين مورد نظر به گونه اي انتخاب گردد که سرمايه گذار جهت آماده سازي آن و تهيه امکانات کمترين هزينه را متحمل گردد.ضمن اينکه مکان مورد نظر بايستي داراي حداقل ضوابط جهاد کشاورزي جهت اجراي پروژه باشد که برخي از اين ضوابط عبارت اند از:

 

الف) داشتن حداقل فاصله يک کيلومتر با مراکز نگهداري دام و ماکيان گوشتي

ب) داشتن حداقل فاصله دو کيلومتر با مراکز نگهداري دام و ماکيان داشتي

ج) داشتن حداقل فاصله دو الي سه کيلومتري با مناطق مسکوني

 

و مواردي از اين قبيل که جهت احراز استعلام مثبت و صدور اجازه فعاليت از سوي سازمانهاي ذيربط لازم مي باشد.

نحوه گرفتن مجوزهاي قانوني

مراحل گوناگون جهت اخذ مجوز صنعتي پرورش بلدرچين کاملاٌ شبيه ديگر رشته ها و به صورت زير است:

 

1- تهيه طرح توجيهي فني با رعايت کليه ضوابط فني و قانوني

2- تهيه نقشه جانمائي ساختمانها و تاسيسات

3- مراجعه به واحد امور دام شهرستان و ارائه درخواست به همراه مدارک فوق و تشکيل پرونده

4- ادامه باقي مراحل طبق دستور و نظر واحد امور دام جهاد کشاورزي شهرستان

طراحي ساختمانها و تاسيسات

مرحله بعدي پس از طي مراحل فوق و اخذ پروانه تاسيس از اداره جهاد کشاورزي طراحي و ساخت ساختمانها و تاسيسات مورد نياز مي باشد که در اين مرحله يک نفر مهندس کشاورزي متخصص در طراحي سازه هاي دامپروري و با همکاري مهندسين عمران اقدام به تهيه نقشه هاي مربوط به سازه هاي مورد نياز نظير:

 

1- انبار خوراک

2- ساختمانهاي مسکوني و اداري

3- ساختمان جوجه کشي

4- سالنهاي نگهداري پرندگان مادر و گوشتي و ...

 

خواهند نمود و پس از طراحي هاي اوليه نقشه هاي مذکور جهت تاييد و صدور اجازه ساخت ابتدا به مرکز امور دام و پس از تاييد اوليه به بخشداري محل ارجاع داده خواهند شد.

.....................................................................................

 

پرورش و توليدمثل بلدرچین

 

سيستمهاي رايج پرورشي

پرورش بلدرچين عموماٌ بصورت بسته و بدون چراگاه بوده و در اين حالت پرورش مادرها در پن هاي مخصوص و پرندگان گوشتي ها در قفس انجام مي گيرد و به طور کلي مناسبترين و سودآورترين حالت جهت پرورش اين پرنده احداث مزرعه اي کامل و داراي قسمتهاي زير مي باشد:

 

1- قسمت پرورش گله مادر

2- جوجه کشي

3- پرورش گله گوشتي

4- کشتار و بسته بندي

 

سيستم فوق به شما اين امکان را مي دهد که بهترين کنترل را بر روي عوامل گوناگون موثر بر کيفيت و کميت توليد داشته باشيد و در نتيجه سودآوري بيشتر را براي پرورش دهنده تضمين گردد.

جهت پرورش بلدرچين روشهاي گوناگوني وجود دارد که بنا به نوع آب و هوا، نوع مديريت و مکان اجراي پروژه مي توان به يکي از اين روشها عمل نمود.

متمرکزترين حالت جهت پرورش اين پرنده استفاده از قفسهاي ويژه پرورش براي مادرها و پرندگان پرواري مي باشد. حسن اين روش در اين است که کنترل بلدرچينهاي حساس خصوصاٌ در مواقع بروز استرس و ترس راحت تر مي باشد.

جهت پرورش پرندگان گوشتي مي توان از قفسهائي به ابعاد 100 * 40 سانتيمتر و ارتفاعي در حدود 16 – 15 سانت استفاده کرد که معمولاٌ 170 – 140 قطعه جوجه را در سنين يک تا دو هفتگي مي توان در چنين قفسهائي نگهداري کرد.

معمولاٌ مي توان بلدرچينها را در سنين 4 -3 هفتگي در قفسهائي 8 -7 طبقه که بر روي هم استقرار يافته اند انتقال داد. همچنين جهت بسترسازي مناسب، کف قفسها را در هفته اول با کاغذ يا مقواي نازک مي پوشانيم و در چند روز اول غذا را بر روي کاغذ پخش مي کنيم و سپس از طريق دانخوريهاي ويژه که در جلوي قفسها نصب شده اند جهت تغذيه استفاده مي کنيم.

جهت تامين آب مورد نياز مي توان از آبخوريهاي نيپل استفاده نمود ( يا آبخوريهاي ناوداني با دهانه بسيار تنگ). پس از گذشت 45 -40 روز مي توان بلدرچينهاي پروار شده را به کشتارگاه انتقال داد.

همچنين جهت پرورش گله مادر مي توان بخشي از جوجه هاي توليدي را که از لحاظ داشتن خصوصيات توليدي مناسبتر از بقيه به نظر مي رسند جدا و بوسيله شماره هاي ويژه اي علامت گذاري نمود، سپس در سن 6 هفتگي پرندگان مذکور را به قفسهاي مخصوص تخمگذاري انتقال مي دهيم که اين قفسها معمولاٌ داراي ابعادي در حدود 15 * 15 سانتيمتر و ارتفاع 15- 13 سانت مي باشند. البته هنگاميکه توليد تخم بارور مدنظر باشد مي توان از قفسهائي به ابعاد 25 -15 سانت براي هر 20 قطعه پرنده استفاده نمود که در اين حالت پرندگان را با نسبت نر به ماده 1 به 3 پرورش مي دهند.

در جدول زير ميزان فضاي مورد نياز به ازا هر قطعه بلدرچين به تفکيک سن نشان داده شده است:

سن به هفته فضاي مورد نياز cm2

1 25 -20

2 30 - 25

3 45 - 40

4 60 - 55

 

5

70 - 65

 

6

80 - 75

 

 

 

به طور کلي و صرفنظر از نوع سيستم پرورش، جهت نيل به حداکثر بازدهي بايستي موارد زير را در نظر داشت:

 

- اجتناب از هرگونه حمل و نقل بي مورد

- فراهم نمودن محيطي آرام و دور از استرس

- اعمال برنامه کاهش تدريجي دما

- تامين نور کافي و استفاده از برنامه نوري مناسب

- استفاده از جيره هاي بالانس شده و با کيفيت

- رعايت کليه اصول بهداشتي

 

روش تعيين جنسيت

تشخيص جنسيت بلدرچينها در 3 هفته اول زندگي بسيار مشکل و توام با خطاي زياد است ولي بعد از سه هفتگي شناسائي به طور واضح امکان پذير مي باشد، بدين صورت که در بلدرچينهاي نر، پرهاي گردن قهوه اي و پرهاي سينه قرمز مايل به قهوه اي روشن (حنائي) بوده در حاليکه در بلدرچين ماده پرهاي گردن و سينه روشن و با لکه هاي سياه رنگ به شکل نقطه ها يا نوارهائي ظاهر مي شوند.

روش ديگر تشخيص اين است که، بلدرچينهاي نر داراي غده اي در کلواک است که به اندازه تقريبي يک فندق در قسمت بالاي کلواک قرار دارد و در اثر فشار و تحريک کف سفيدي از آن ترشح مي شود که نبايد با ترشح اسپرم اشتباه گرفته شود. البته روشهاي ديگري جهت تفکيک جنس نر و ماده با بالاي 90 درصد اطمينان وجود دارد که نيازمند تبحر و تجربه خاصي مي باشد.

انتخاب گله هاي مادر

مناسبترين پيشنهاد جهت تشکيل گله هاي مادري و بدست آوردن تخمهائي با درصد نطفه داري بالا استفاده از ترکيب گله 1 نر به ازاي هر 6- 3 ماده مي باشد که در اين حالت بيشترين احتمال جهت توليد تخمهائي با نطفه داري مناسب وجود دارد.

در هنگام شروع کار مي توان از سه روش معمول جهت تشکيل گله استفاده کرد که عبارت اند از:

 

1- خريد تخمهاي نطفه دار و جوجه کشي در سايت

2- خريد جوجه هاي مادر يکروزه

3- خريد نيمچه هاي آماده تخمگذاري

 

بايستي توجه داشت که هرکدام از موارد بالا داراي نقاط ضعف و قوت خاص خود هستند و انتخاب يکي از آنها براي شروع کار منوط به در نظر گرفتن عوامل گوناگوني است.

به طور مثال در موارد 1 و 2 با اينکه ميزان سرمايه اوليه مورد نياز کمتر از حالت سوم مي باشد اما تنها هنگامي پيشنهاد مي گردد که شما بعنوان يک پرورش دهنده داري تجربه کافي در جوجه کشي و پرورش جوجه يکروزه باشد که در غير اينصورت با مشکلات جدي در کار مواجه خواهيد شد.

و اما در حالت سوم با وجود اينکه در ابتداي کار شما نياز به سرمايه گذاري بيشتري جهت خريد پرندگان مادر داريد، اما ريسک کمتر و مدت زمان سريعتري که براي رسيدن به توليد صرف مي شود امکان بهره برداري سريعتر را به شما خواهد داد.

حال صرفنظر از روشهاي سه گانه پيشنهاد شده و اينکه کداميک از آنها بيشتر با شرايط شما سازگار هستند بايد به اساسي ترين نکته نيز اشاره کرد و آن اين است که در هر حال سعي نمائيد با انتخاب مناسبترين نژاد از لحاظ ميزان توليد تخم، داشتن وزن کشتار بالا، دارا بودن ضريب تبديل پائين، دارا بودن بيشترين سازگاري با اقليم طبيعي منطقه و مقاومت مناسب نسبت به عوامل نامساعد محيطي از معتبرترين مزارع، گله اي خوب با قابليت هاي ژنتيکي بالا و توانائي توليد مناسب را تشکيل دهيد و مطمئن باشيد که صرف هرگونه هزينه منطقي در اين گام متضمن سودآوري بيشتر مجموعه شما خواهد بود.

با وجود تمامي موارد گفته شده، انتخاب مناسبترين روش جهت راه اندازي يک مزرعه منوط به بررسي کامل شرايط محيطي، فني و اجرائي پروژه مي باشد که در اينخصوص بايستي از کارشناسان خبره فن ياري گرفت.

 

تخمگذاري و توليد مثل

به کلي بلدرچينها پرندگاني با ميزان تخمگذاري بالا بوده و در هر سال در حدود 260 – 250 تخم مي گذارند که اين امر در شرايط طبيعي و بدون نوردهي مصنوعي در ماه هاي فروردين تا شهريور اتفاق مي افتد و در اين شرايط تعداد تخمهاي گذاشته شده برابر با 100 -50 عدد است که با اعمال برنامه هاي تغذيه اي مناسب و نوردهي مطلوب مي تواندتا 270 تخم در سال افزايش يابد.

کرچ شدن در بين بلدرچينهاي اهلي در حد وسيعي کاهش يافته به گونه اي که اين پديده به ندرت در آنها ديده مي شود.

تخم بلدرچين که در حالت طبيعي حدود 10 گرم وزن دارد در حالت صنعتي به 12 گرم افزايش وزن يافته است.

جهت تشکيل گروه هاي توليد مثلي معمولاٌ به ازا هر 4-3 قطعه ماده يک پرنده نر در نظر مي گيرند. البته بهترين نتيجه باروري از نسبت 1 نر به 1ماده بدست مي آيد ولي در شرايط صنعتي عملاٌ نسبت 1 به 3 اجرا مي گردد.

جفتگيري بلدرچين از سن 6 هفتگي آغاز و در زمان 4 هفته اول پس از بلوغ درصد باروري به حدود 100-90 % بالغ مي گردد. اين روند د ر8 ماهگي به 80 % و پس از گذشت 11-9 ماه به 70-60% مي رسد.

پس از هر بار جفتگيري، بلدرچينهاي ماده به مدت 6-5 روز و گاهي حتي تا 12-10 روز تخم بارور مي گذارند.

نگهداري تخمها در انبارهائي با درجه حرارت 15-13 درجه سانتيگراد و رطوبتي در حدود 60-50% و به مدت 8 روز انجام مي گيرد. البته بايستي توجه داشت که نگهداري طولاني مدت تخمها تاثير منفي بر قابليت جوجه درآوري آنها خواهد داشت. همچنين پيش از انبار کردن تخمها بايد آنها را بوسيله گاز فرمالدئيد يا اشعه ماورا بنفش ضدعفوني نمود.

قدرت جوجه درآوري تخمهاي بارور بين 80-70% و يا به عبارتي معادل 70-50% تخمهاي گذاشته شده خواهدبود که البته اين امر بستگي بسيار زيادي به سن پرندگان خصوصاٌ پرنده ماده، شرايط فني و بهداشتي جوجه کشي، تغذيه و مواردي از اين قبيل خواهد داشت.

دوره جوجه کشي بلدرچين به طور متوسط در حدود 17 روز به طول مي انجامد ولي اگر جنين رشد اوليه داشته باشد اين زمان به 15 روز تقليل خواهد يافت.

حرارت داخلي در انکوباتور بايد در حدود 8/37 درجه سانتيگراد و رطوبت در حدود 65-60 % و در هچر دما 5/37-3/37 و رطوبت حدود 90-80% تنظيم گردد ضمن اينکه چرخش تخمها نيز هر 3- 1 ساعت يکبار انجام مي گيرد.

 

 

 

مشخصات مورد نياز در جوجه کشي مشخصه

ميانگين

واحد

 

دما

4/37

degrees, dry bulb

 

رطوبت

30 - 9/28

degrees, dry bulb

 

طول دوره جوجه کشي

18 - 15

روز

 

دما در سه روز آخر جوجه کشي

2/37

degrees, dry bulb

 

رطوبت در سه روز آخر جوجه کشي

4/34 - 2/32

degrees, dry bulb

 

 

 

امکان تشخيص نطفه داري در تخمهاي لکه دار و سفيد متفاوت است به گونه اي که در تخمهاي لکه دار امکان تشخيص رشد جنيني از روز هشتم و در تخمهاي سفيد در روز دوم و سوم ميسر است.

جوجه هاي بدست آمده در حدود 8-7 گرم وزن دارند که البته وزن اوليه تخم نيز در اين ميان بسيار موثر خواهد بود.

تلعات جنيني در هنگام جوجه کشي بيشتر در 3 روز اول انکوباسيون و يا در مدت کوتاهي پيش از تفريخ پيش مي آيد که اين امر بستگي زيادي به تلاقي خويشاوندي، سن بالاي والدين و نيز مدت طولاني انبارداري و همچنين صدمه ديدگي پوسته تخم دارد.

 

 

مشخصات توليدي مشخصه

ميانگين

واحد

 

سن بلوغ

60 - 40

روز

 

دوره تخمگذاري

6 -5

ماه

 

تعداد ماده ها به يک نر

6

قطعه

 

سن شروع تخمگذاري

5

هفته

 

حداکثر تخمهاي توليدي در يکسال

280 - 150

عدد

 

قابليت جوجه درآوري

80 - 65

%

 

نطفه داري

85 - 75

%

 

 

 

برنامه نوري

اعمال يک برنامه نوردهي دقيق و مناسب براي بلدچينها امري بسيار ضروري و مهم مي باشد. به طور کلي بهتر است شدت نور در شروع رشد در حدود 70-60 lux در نظر گرفته شده و در هفته سوم به 10 lux برسد و مدت روشنائي اعمال شده نيز حداقل 18-16 ساعت باشد.

شايان ذکر است که طبق برخي مطالعات انجام يافته گروهي از پرورش دهندگان زمان 23 نوردهي را اعمال مي نمايند و حتي در برخي مزارع صنعتي ايتاليا از برنامه 24 نوردهي استفاده مي گردد.

بايستي در نظر داشت که در هر حالت جهت دستيابي به حداکثر ميزان تخم، اعمال 18 -16 ساعت روشنائي ضروري مي باشد. همچنين جالب است بدانيد بر اساس برخي گزارشها اعمال 24 ساعت نوردهي سبب تسريع بلوغ جنسي مي گردد در حاليکه 18 -16 ساعت نوردهي سبب تاخير در بلوغ جنسي خواهد شد.

البته جهت پرورش بلدرچينهائي که تنها به خاطر توليد گوشت پرورش داده مي شوند اعمال 8 ساعت نوردهي با شدت کم نيز کافي خواهد بود.

 

جمع‌آوري تخم‌هاي نطفه‌دار

جمع‌آوري تخم‌هاي نطفه‌دار يك بار حدود ساعت نه شب و بار ديگر صبح روز بعد انجام مي‌شود. هنگام جمع‌آوري و حمل تخم‌هاي نطفه‌دار بايد بسيار دقت كرد. زيرا پوسته تخم‌ها بسيار نازك است و به آساني مي‌شكند.

تخم‌ها را بايد طوري در شانه‌اي مناسب و تميز قرارداد كه انتهاي پهن تخم به طرف بالا باشد تا نطفه به پوسته نچسبد. تخم‌هايي كه براي جوجه‌كشي در نظر گرفته مي‌شوند بايد تميز باشند. همچنين داراي شكل طبيعي، اندازه متوسط و پوسته خوب باشند.

 

نگهداري تخم‌هاي‌ نطفه‌دار

تخم‌هاي مخصوص جوجه‌كشي را نبايد به مدت طولاني نگهداري كرد. بيشترين زمان ممكن براي نگهداري تخم‌ها 5 تا 7 روز است. در اين مدت هم بايد در دما و رطوبت مناسب در سردخانه نگهداري شوند. اگر تخم‌ها بيشتر از يك هفته خارج از دستگاه جوجه‌كشي نگهداري شوند، توانايي جوجه‌كشي به سرعت كم مي‌شود.

در تمام مدت نگهداري تخم‌ها، بايد آنها را طوري قرارداد كه انتهاي پهن آن به سمت بالا باشد. دماي مناسب براي نگهداري تخم‌ها در سردخانه دوازده و نيم تا پانزده و نيم درجه سانتيگراد است. همچنين رطوبت مناسب بايد هفتاد و پنج تا هشتاد درصد باشد. اگر رطوبت كمتر از اين مقدار باشد، رطوبت موجود در تخم بخار مي‌شود. اگر هم رطوبت بيشتر از اين مقدار باشد، احتمال آلودگي تخم‌ها به وسيله قارچ زياد مي‌شود.

 

آماده سازي تخم‌هاي نطفه‌دار

براي انتقال دادن تخم‌ها از سردخانه به درون دستگاه جوجه‌كشي ابتدا بايد آنها را به مدت شش ساعت در دماي معمولي نگهداري كرد. سپس تخمها را درون دستگاه جوجه‌كشي قرار داد. اگر تخم‌ها را پس از بيرون آوردن از سردخانه فوراً در دستگاه جوجه‌كشي قرار بدهيم، روي پوسته تخم‌ها قطره‌هاي آب جمع مي‌شود. يعني تخم‌ها عرق مي‌كنند. براي جلوگيري از عرق كردن تخم‌ها بايد پوسته تخم كم‌كم در دماي معمولي گرم شود.

به علاوه، قبل از انتقال تخم‌ها به دستگاه جوجه‌كشي بايد تخم‌هايي كه داراي شكل و اندازه مناسب نيستند، كنار گذاشت. تخم‌هاي كثيف را بايد با كاغذ سمباده يا يك پارچه پشمي زبر تميز كرد. كار ضدعفوني تخم‌ها به وسيله گاز فرمالدئيد انجام مي‌شود. اين گاز از واكنش بين پرمنگنات پتاسيم و فرمالين به وجود مي‌آيد.

 

انتقال به دستگاه جوجه‌كشي

طول دوره جوجه‌كشي براي بلدرچين 17 تا 18 روز مي‌باشد. تخم‌ها از روز اول تا روز چهاردهم در دستگاه ستر قرار مي‌گيرند. از روز پانزدهم تا روز هجدهم نيز در دستگاه هچر قرار داده مي‌شوند. درجه حرارت دستگاه جوجه‌كشي بين 2/37 تا 7/37 درجه سانتيگراد تنظيم مي‌شود. رطوبت دستگاه نيز بايد 58 تا 60 درصد باشد.

در چهارده روز اول، تخم‌هاي هر دستگاه ستر بايد روزي سه تا هشت بار چرخانده شوند. با اين كار، از چسبيدن جنين به پوسته جلوگيري مي‌شود. اما در دستگاه هچر عمل چرخاندن انجام نمي‌شود تا جنين در محل مناسب براي خارج شدن از پوسته قرار بگيرد.

بايد توجه داشت كه واردكردن هواي تازه در دستگاه جوجه‌كشي براي سلامت جنين‌هاي درون تخم‌ها بسيار مهم است.

 

درجه حرارت مورد نياز

بلدرچينها در روزهاي نخستين عمر به دماي حدود 38- 36 درجه سانتيگراد نياز دارند که اين دما بايد به کمک منابع حرارتي مناسب تامين گردد. در سن 7- 6 هفتگي 24- 22 درجه دما مورد نياز مي باشد.

البته بسته به شرايط محيط پرورش مي توان پرندگان را در حرارت 36- 35 درجه سانتيگراد نگهداري و به تدريج در عرض 3 هفته به دماي 24 درجه سانتيگراد پائين آورد.

 

پرورش بلدرچين گوشتي

پرورش بلدرچين برروي بستر و يا در قفس ممكن است انجام شود. قفس‌هاي مورد استفاده تا هشت طبقه ساخته مي‌شوند. بلندي هر طبقه حدود بيست سانتيمتر و مساحت آن حدود 5/0 تا 8/0 مترمربع است.

هر جوجه بلدرچين به حدود 150 سانتيمتر مربع جا نياز دارد. بنابراين در چنين قفس‌هايي سي تا چهل جوجه بلدرچين جا مي‌گيرند. در يك طرف اين قفس‌ها آبخوري و در طرف ديگر دان خوري‌ها قرار داده مي‌شوند.

پرورش بلدرچين در قفس بهتر از بستر است، زيرا در يك فضاي كم مي‌توان تعداد بيشتري جوجه بلدرچين نگهداري كرد. اما در صورت استفاده از قفس بايد دقت كرد. چون تعداد زيادي بلدرچين در يك جاي كوچك قرار دارند، بايد به طور مرتب، هواي تازه در محيط وارد شود. اين كار براي كم كردن حرارت اضافي، رطوبت و گازهاي زيان آور است. دماي سالن پرورش جوجه بلدرچين در روز اول بايد 35 درجه سانتيگراد باشد. سپس هر چهار روز يك بار، سه درجه سانتيگراد دما كم مي‌شود تا به بيست و يك تا بيست و دو درجه سانتيگراد برسد. نور در سالن پرورش در دو هفته اول بايد به صورت تمام وقت يعني 24 ساعته باشد. پس از آن مدت 12 ساعت در روز سالن روشن خواهد بود.

بهتر است جوجه بلدرچين‌هاي نر و ماده به صورت جدا از هم نگهداري شوند. وقتي بلدرچين‌ها به سن دو تا سه هفتگي مي‌رسند، مي‌توان نر و ماده را از هم تشخيص داد. در اين سن پرهاي سينه نرها به رنگ قرمز مايل به قهوه‌اي است. ماده‌ها نيز داراي پرهاي سينه‌اي به رنگ خاكستري با خال‌هاي سياه هستند.

.....................................................................................

 

تغذيه بلدرچین

 

نيازهاي تغذيه اي در بلدرچينهاي مولد و پرواري از يکديگر متفاوت مي باشد اما درهر دو خوراک بايستي به شکل آردي با حداکثر قطر در اختيار پرندگان قرار داده شود که اين مسئله خصوصاٌ در اوائل دوره رشد بسيار حائذ اهميت مي باشد.

ميزان مصرف خوراک در پرندگان بالغ حدود 35-25 گرم به ازا هر پرنده در روز مي باشد.

همچنين دان تهيه شده بايستي داراي فرمولاسيون ويژه و به اصطلاح بالانس شده باشد و در آن از ترکيبات مورد نياز نظير مواد معدني و ويتامينه، کلسيم، فسفر، مواد افزودني مورد نياز و ... استفاده گردد تا حداکثر بازدهي در رشد و تخمگذاري بدست آيد.

بايد توجه داشت که بلدرچينها، خصوصاٌ جوجه ها به کمبود برخي مواد مانند کلسيم، فسفر و روي بسيار حساس مي باشند و کمبود اين مواد در جيره بصورت عقب ماندگي در رشد، کمبود وزن، عدم رشد پرها و مشکلات تنفسي نمايان مي شوند.

.....................................................................................

 

محصولات بلدرچین

 

همانطور که پيشتر اشاره شد بلدرچينها عمدتاٌ جهت استفاده از گوشت و تخم پرورش داده مي شوند که در ادامه به بررسي مشخصات عمومي اين دو محصول مي پردازيم:

 

گوشت

گوشت بلدرچين به علت پروتئين بالا و درصد چربي پائين مصارف فراواني داشته و براي درمان بعضي از بيماريها مانند ضعف اعصاب . ناراحتي هايرواني و بيخوابي موثر است . در افراد مسن موجد قواي از دست رفته جواني است .

72 درصد وزن بلدرچين قابل استفاده بوده که در مرغ 55 درصد ميباشد. 20 درصد وزن کل بدن بلدرچين را عضله تشکيل مي دهد و درصد پروتئين و ماده خشک در عضله ران 80 درصد است در صورتي که در مرغ اين رقم 65 درصد مي باشد .

طعم مطبوع انواع گوشت عمدتاً به دليل وجود ماده‌اي است بنام گليكوژن كه در سلولهاي ماهيچه‌اي وجود دارد. هر قدر كه ماهيچه در طول حيات خود فعال‌تر باشد گوشت آن نيز لذيزتر است( مانند ران مرغ، دم ماهي، ران حيوانات شكاري و گوسفند و همچنين سينه پرندگان وحشي).

از سوي ديگر، فعاليت و جنب و جوش حيوانات به طور كلي باعث افزايش ميزان ذخيره گليكوژن ماهيچه‌ها و در نتيجه بهبود كيفيت آن است. به طوري كه حيوانات وحشي اعم از نشخوار كنندگان (آهو، گوزن، بزكوهي و غيره ) و يا پرندگان مانند قرقاول، كبك، تيهو، دراج و بلدرچين همگي به دليل فوق داراي گوشتي فوق‌العاده لذيذ بوده و قسمتهايي از بدن آنها بسيار خوش طعم و لذيذ مي‌باشد. بنابراين چنانچه پرنده‌اي از خانواده حيوانات شكاري بوده يعني از نژاد وحشي باشد و در محيطي مشابه طبيعت خود پرورش يابد داراي خواص فوق‌الذكر خواهد بود.

بلدرچين حيواني است با خصوصيات پرندگان وحشي شكاري و بسيار پر جنب و جوش، لاجرم بايد در وضعيتي پرورش يابد كه امكان جست و خيز و پرواز داشته باشد.

گوشت اين پرنده بدليل خواص مذكور بسيار خوش طعم، لذيذ و مقوي است، و از طرفي ماهيچه سينه كه بزرگترين ماهيچه پرندگان است در پرندگاني چون مرغ و خروس و اردك و غاز كه امكان پرواز ندارند داراي بافتي خشبي و خشك و طعمي نه چندان لذيذ است، در حاليكه در مورد بلدرچين بدليل جنب‌ و جوش و پروازهاي متناوبي كه انجام مي‌دهد گوشت سينه پرنده علاوه بر اينكه حجم قابل توجهي از كل لاشه ( يك سوم لاشه ) را تشكيل مي‌دهد داراي طعمي بسيار خوش و لذيذ مي باشد. همچنين بافتهاي مفصلي اين پرنده بدليل وجود سلولهاي پيچيده پيوندي در اثر پختن يا بريان شدن به هيچ وجه متلاشي نمي‌شود و پرنده پس از طبخ نيز تركيب خود را حفظ كرده و در پذيرائيها، زيبائي و آرايش فراواني به سفره مي‌دهد.

ميزان پروتئين موجود در گوشت پرنده از پروتئينهاي پرندگان معمولي 5 تا 10 درصد بيشتر است و اين در حالي است كه انواع اسيدهاي آمينه كمياب كه در ساير پروتئينها يافت نمي‌شود، در گوشت اين پرنده به وفور وجود دارد. به همين دليل در اغلب نقاط دنيا پزشكان براي افراد مسن و از كار افتاده كه احتياج مبرمي به ترميم سلولهاي از دست رفته بافتهاي خود را دارند، براي حفظ و بازيابي سلامت و شادابي خود، مصرف گوشت بلدرچين را تجويز مي‌نمايند. از طرف ديگر وجود عناصر معدني كمياب و ويتامينهاي عديده در گوشت اين پرنده آنرا به دارويي معجزه آسا براي درمان امراض صعب‌العلاجي همچون آسم، تشنج، فشار خون، ضعف اعصاب و يا حتي در ناراحتيهاي رواني و عقب افتادگي‌هاي جسمي و همچنين بيخوابي تبديل كرده است. در هر حال گوشت و تخم بلدرچين براي كودكان رشد سريع و صحيح، براي نوجوانان هيجان و جنب و جوش، براي جوانان نشاط، براي ميانسالان تندرستي و اطمينان و براي كهنسالان سلامت مجدد و تمديد قوا و شادابي را به ارمغان مي‌آورد.

 

 

 

 

همچنين عدم وجود هر گونه مواد افزودني غيرطبيعي و غيرمفيد همچون هورمونها و آنتي‌بيوتيكها كه جداً سلامت انسان را تهديد مي‌كنند، دليل ديگري بر كيفيت طبيعي و مطلوب گوشت بلدرچين مي‌باشد.

 

 

اجزا تشکيل دهنده گوشت بلدرچين مشخصه

ميانگين

واحد

 

آب

65/62

%

 

چربي

3/3

%

 

پروتئين

26

%

 

مواد معدني

6/3

%

 

انرژي

80

cal / 100g

 

 

 

 

 

ترکيب لاشه مشخصه

ميانگين

واحد

 

گوشت سينه

42 - 39

%

 

ساق پا

28 - 26

%

 

گردن

6/2 - 2

%

 

دل - قلب

1 - 8/0

%

 

سنگدان

1/3 - 9/ 1

%

 

جگر

3/2 - 6/1

%

 

چربي شکمي

4/1 - 1/0

%

 

 

 

تخم

تخم بلدرچين از نظر کيفيت با تخم ساير پرندگان متفاوت است به طوري که هر تخم بلدرچين در برابر 5/1 تخم مرغ داراي 5 برابر فسفر و کلسيم 5/4 برابر آهن و 6 برابر ويتامينهاي B1,B2 ميباشد همچنين سرشار از ويتامين A . اسيد نيکوتين. مس. کبالت و آمينه هاي متفاوتي مي باشد .

 

 

همچنين تخم بلدرچين نسبت به تخم مرغ از مزه بهتري برخوردار بوده و به علت کراتن خاصي که در آن ذخيره است در درمان بيماري آسم تاثير معجزه آسايي دارد. از طرف ديگر به علت غني بودن ويتامين B در درمان بيماري هاي عصبي موثر است . همچنين به علت وجود آمينواسيدهاي فراوان در تغذيه کودکان و بيماران معجزه مي کند . ضمنا از چربي کمتري نسبت به تخم مرغ برخوردار است .

 

مشخصات تخم مشخصه

ميانگين

واحد

 

وزن تخم

13 - 9

گرم

 

زرده

3/32 - 32

%

 

سفيده

5/59 - 48

%

 

خاکستر

20 - 3/8

%

 

 

 

 

 

مشخصات غذائي تخم بلدرچين

مشخصه

زرده

سفيده

مجموع

 

آب%

6/51

3/87

3/74 - 8/73

 

کربوهيدرات%

-----

-----

1

 

پروتئين%

4/13

5/10

1/13 - 6/11

 

چربي%

4/32

1/0

4/12 - 1/11

 

انرژي (cal/100g)

-----

-----

161

 

مواد معدني%

-----

-----

1/1

 

کلسترول (mg/dl)

844

-----

-----

.....................................................................................

 

کشتار بلدرچین

کشتار بلدرچين معمولاٌ در محلي واقع در خود مزرعه و بيشتر به صورت دستي انجام مي گيرد و پس از کشتار کليه اجزا و امعا و احشا پرنده خالي شده و پس از تميز کردن و قطع نمون پا و سر، لاشه ها را در بسته هاي 6 – 5 عددي قرار مي دهند که در اين حالت وزن هر بسته عموماٌ بين 1100 – 850 گرم در نوسان مي باشد.

اما بايستي گفت که با توجه به بازار رقابتي کنوني، براي مزارعي با ظرفيت کشتار بالا، تهيه يک خط کشتار و بسته بندي صنعتي که بتواند طبق استانداردهاي روز دنيا اقدام به کشتار و بسته بندي کامل و بهداشتي محصول نمايد بسيار مناسب است و مي تواند قابليت رقابتي محصول را در برابر ساير توليدکنندگان بالا ببرد.

در حال حاضر براي تهيه و نصب يک خط کشتار کاملاٌ پيشرفته و خودکار با ظرفيت کشتار 350 قطعه کشتار در ساعت، ساخت معتبرترين سازندگان اروپائي بايستي رقمي در حدود 150 – 130 ميليون تومان سرمايه گذاري در نظر گرفت که در صورت داشتن چنين ظرفيت کشتاري، اين حد سرمايه گذاري معقول خواهد بود.

.....................................................................................

 

چند دستور آشپزي در طبخ بلدرچین

 

 

1 – کباب بلدرچين

بعد از باز شدن يخ بلدرچين آن را از روي سينه شکاف دهيد به طوري که فقط از قسمت پشت به هم وصل باشد. سعي کنيد بلدرچين را تکه تکه ننماييد.

بعد از شستشو گوشت را به مدت يک ساعت در مخلوطي از پياز -آب ليمو -زعفران و نمک بخوابانيد و بعد براي به سيخ کشيدن از 2 سيخ استفاده شود به طوري که هر سيخ از ران وارد شده و از سينه خارج شود.

بعد سعي کنيد روي حرارت ملايم زغال به آرامي کباب شود و ميل نماييد .

 

2 – خورشت فسنجان بلدرچين

بلدرچين را با روغن تفت داده همراه با گردوي پودر شده در روغن تفت داده با مقدار مناسبي نمک و ادويه و پياز داغ در قابلمه همراه با رب انار با حرارت ملايم بپزيد .

 

3 – بلدرچين شکم پر

بلدرچين را با نمک و زردچوبه آغشته کرده و در روغن سرخ نماييد. سپس مقداري زرشک. کشمش. گردو. آلوي خيس کرده و پياز داغ را در روغن تفت داده در داخل شکم بلدرچين سرخ شده قرار داده و آنها را در قابلمه چيده همراه با کمي رب انار و آلوي خيس کرده بپزيد.

 

4 – بلدرچين تنوري

ابتدا مقداري حدوداٌ يک سانتيمتر نمک را در کف قابلمه بخوابانيد و سپس بلدرچينها را به پشت روي نمک بخوابانيد و حدود 45 دقيقه روي شعله ملايم گاز بگذاريد و در صورت تمايل از ادويه - زعفران همراه آلو خورشتي و زرشک براي داخل شکم بلدرچين استفاده شود . احتياج به آب و روغن ندارد .

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

 

نيازهاي غذائي در بلدرچينهاي ژاپني

نيازهاي غذائي در بلدرچينهاي ژاپني

 

مواد معدني

 

علاوه بر پروتئين، كربوهيدرات‌ها، چربي‌ها و ويتامين‌ها، بسياري از ديگر عناصر بخشي از نيازهاي غذايي بلدرچين را تشكيل مي‌دهند. مواد معدني را مي‌توان به ريزمغذي‌ها و درشت مغذي‌ها تقسيم نمود. درشت‌مغذي‌ها در مقادير بالا مورد نياز هستند و اغلب عناصر اسيد، باز يا ساختاري را تشكيل مي‌دهند كه عبارتند از: كلسيم، فسفر، پتاسيم، منيزيوم، گوگرد و نمك. ريزمغذي‌ها در فعال سازي يا تكميل آنزيم‌ها نقش دارند و عبارت اند از: كبالت، مس، يد، آهن، منگنز، سلنيوم و روي. مواد معدني 3 تا 5% وزن بدن بلدرچين را تشكيل مي‌دهند و چون قابل سنتز نيستند بايستي حتماً از جيره تأمين شوند.

 

كلسيم و فسفر

 

اعمال اصلي اين دو نوع ماده معدني ساخت استخوان‌هاي بدن است. كلسيم براي ترکيب روي پوست تخم ضروري است. در مورد كلسيم و فسفر فقط مقدار مهم نيست بلكه نسبت نيز داراي اهميت مي‌باشد. براي بلدرچين‌هاي در حال رشد جوان اين نسبت 1 به 1 يا 2 به 1 خواهد بود. بلدرچين جوان نيازمند حداقل 8/0% جيره كلسيم و 45/0% فسفر قابل دسترس است در حالي كه براي بلدرچين تخم‌گذار اين مقدار در مورد كلسيم به 5/2 تا 3% مي‌رسد كه اين عضو بخش اصلي پوسته را تشكيل مي‌دهد.

مطالعات انجام شده اوليه، زمانيکه جيره حاوي 58/0 تا 18/1% فسفر خام و 44/0 تا 3/2% كلسيم بود، تا 6 هفتگي تفاوتي را در وزن بدن يا خاكستر استخوان نشان ندادند.

البته مطالعات بعدي نشان دادند كه 7/0% كلسيم براي بلدرچين در حال رشد كفايت مي‌كند و ميزان 9/4% رشد را به تأخير مي‌اندازد. همچنين بلدرچين در حال رشد و تخم‌گذار تا زماني كه حاوي 8/0% ، 5/1% ، 6/2% يا 5/3% كلسيم باشد، از نظر تعادل كلسيمي در حالت مثبتي قرار دارد ولي ميزان كلسيم بالاتر از 5/3% از قابليت جوجه درآوري مي‌كاهد.

مواد معدني در بسياري از اجزاء جيره يافت مي‌شوند. پودرهاي استخوان و گوشت و لبنيات منابع مناسبي از كلسيم و فسفر به شمار مي‌آيند. همچنين مي توان از پوسته صدف، آهك، دي کلسيم فسفات و كربنات كلسيم معمولي براي تأمين اين عناصر در جيره غذايي استفاده کرد.

 

منيزيوم

 

منيزيوم يكي از اجزاء ضروري بافت و مايعات بدن است و يون ‌هاي اين عنصر به عنوان فعال كننده آنزيم‌هاي مهم دخيل در متابوليسم مطرح هستند. در صورت فقدان در جيره، بلدرچين‌ها رشد بطني پيدا مي‌كنند ، دچار تشنج مي‌شوند و سرانجام تلف خواهند شد. همچنين كمبود آن در جيره‌هاي بلدرچين‌هاي تخم‌گذار كاهش سريع تخم توليدي را به همراه دارد. نياز به منيزيوم mg/kg 300 تعيين مي‌شود.

در مطالعات انجام شده ميزان نياز به منيزيوم براي بقا و رشد با افزودن mg/kg 150 منيزيوم يا mg/kg 50 به آب آشاميدني تأمين گرديده است. سندرا و همكاران (1992) دريافتند كه اثرات زيانباري با مصرف يك هزار ميلي‌گرم منيزيوم در هر كيلوگرم جيره خالص شده حاصل مي‌گردد.

اجزاء طبيعي جيره حاوي مقادير كافي منيزيوم هستند. برخي از انواع آهك (دولوميت‌ها) حاوي درصد بالايي از منيزيوم هستند و بايستي از آنها پرهيز نمود چرا كه خاصيت مسهلي دارند و در مصرف كلسيم اختلال ايجاد مي‌كنند.

 

منگنز

 

كاركرد اصلي منگنز پيش‌گيري از وقوع پوكي استخوان است، وضعيتي كه در آن تاندون آشيل از شكاف پشت مفصل زانو حركت مي‌كند و به طرف پشت و طرفين حركت مي‌كند وجود اين عنصر براي رشد طبيعي، تريب در پوسته تخم‌مرغ، توليد تخم و قابليت جوجه‌ درآوردن ضروري است. اين ماده به شكل سولفات و منگنز به جيره افزوده مي‌گردد.

 

آهن، مس، كبالت

 

اين عناصر كمياب براي شكل‌گيري هموگلوبين ضروري هستند. كم‌خوني تغذيه‌اي ، زماني رخ مي‌دهد كه ميزان اين عناصر كم و اندك باشد. گلبول‌هاي قرمز خون حاوي آهن نيز هستند. پس از شكل‌گيري هموگلوبين، وجود مس براي استفاده از آهن ضروري است. مطالعات گزارش دادند كه نيازمندي بلدرچين ژاپني به آهن و مس به ترتيب 120 و 5 ميلي‌گرم/كيلوگرم براساس پروتئين سوياي جدا شده توسط BDTA مي‌باشد.

كبالت بخش لاينفكي از ويتامين B12 مي‌باشد كه در شكل‌گيري هموگلوبين دخيل مي‌باشد. مقدار اين عناصر در جيره حالت بسيار حساسي دارد. مقادير اضافي مي‌تواند حالت سمي داشته باشد. معمولاً فقط مقدار اندكي به جيره افزوده مي‌شوند. ماكووا و همكاران (1991) به مطالعه اثرات افزودن 50 ، 100، 250 و 500 ميلي‌گرم سولفات كبالت به ازاء هر كيلوگرم جيره بر روي ميزان B12 در كبد و روده كور پرداختند. غلظت B12 در موارد مصرف mg1200 سولفات كبالت در هر كيلوگرم جيره در بالاترين سطح ممكن بود.

 

سلنيوم

 

سلنيوم يكي از عناصر ضروري براي رشد بلدرچين حتّي در موارد وجود ويتامين E است. جيره‌هاي حاوي اسيدهاي آمينه و mg100 دي ـ آلفا ـ توكوفرول استات در كيلوگرم بايستي 1/0 ميلي‌گرم سلنيوم را به صورت سلنيت دريافت دارند تا بلدرچين بتواند به زندگي خود ادامه دهد.

اختلال توليد مثل در بلدرچين ژاپني مصرف كننده جيوه حاوي مقادير پايين سلينوم و ويتامين E از زمان خروج از تخم تا بلوغ مشاهده شده است. سرعت تخم‌گذاري و باروري تحت تأثير واقع نمي‌شود اما قابليت جوجه درآوري تخم‌هاي نطفه‌دار، زنده ماندن انواع نر و ماده بالغ و جوجه‌هاي تازه از تخم خارج شده كاهش نشان دادند. افزودن mg1 سلنيوم يا IU30 ويتامين E در هر كيلوگرم، از اختلال در توليد مثل جلوگيري مي‌نمايد. افزودن سلنيوم به جيره به ميزان mg/kg2/0 از آتروني لوزالمعده پيش‌گيري مي نمايد.

 

روي

 

بلدرچينهاي ژاپني در برابر كمبود روي در جيره بسيار حساس هستند. كمبود روي در جوجه بلدرچين با كاهش رشد، پر درآوردن غيرطبيعي، اشكال در تنفس و عدم هماهنگي در حركات و كاهش خاكستر استخوان همراه است.

نياز به روي جهت رشد طبيعي، پر درآوري مناسب و ... به mg/kg 25 جيره مي‌باشد. پرندگاني که مقادير اوليه 75 ميلي‌گرم روي به ازاي هر كيلوگرم را دريافت داشتند، بسيار بهتر از پرندگاني كه mg/kg25 روي مصرف كرده بودند رشد پيدا كردند. روي مي‌تواند در استخوان ذخيره شود و در طول محروميت از روي مورد استفاده قرار گيرد. كاهش در جذب روي در بلدرچين بالغ به دنبال مصرف مقادير بالاي كلسيم توسط كيندهولز و همكاران گزارش گرديده است.

 

نمك (كلريد سديم)

 

وجود اين ماده براي هضم پروتئين لازم است و علاوه بر اين در تعادل اسيد ـ باز هم دخالت دارد. بلدرچين هاي ژاپني در حال رشد با مصرف يك جيره خالص حاوي 042/0 تا 051/0% سديم، رشد نامناسب، تلفات بالا، تورم غده فوتلكيه، افزايش هماتوكريت و كاهش سديم پلاسما را نشان دادند كه اين موارد نشانگر اختلال در هموستاز مايعات و الكتروليت بدن است. مصرف سديم به ميران 1/0% اين مشكلات را رفع نمود.

مواد غذايي طبيعي معمولاً نيازمند نمك هستند تا نيازهاي بلدرچين به سديم و كلر رفع شود و اين ماده به طور معمول به مقادير 25/0 تا 35/0% به جيره افزوده مي شود. مصرف مقادير بالاي نمك اثرات مسهلي به دنبال دارد و سبب شل شدن مدفوع و ايجاد بستر خيس مي‌گردد.

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

عوامل موثر بر جوجه کشي در بلدرچينهاي اهلي

عوامل موثر بر جوجه کشي در بلدرچينهاي اهلي

 

 

بلدرچين اهلي شده تمايلي براي خوابيدن روي تخم ندارد و بنابرين تخم هارا بايستي با دستگاه هاي ويژه و به روش مصنوعي جوجه کشي کرد. تخم بلدرچين را مي توان با موفقيت بالا در اکثر دستگاه هاي تجاري که به منظور جوجه کشي تخم مرغ يا ساير پرندگان ساخته شده اند تبديل به جوجه کرد، براي اين کار فقط کافي است تا شانه هاي مخصوص بلدرچين را جايگزين شانه هاي تخم مرغ کرد.

عوامل تاثير گذار بر روي ميزان جوجه درآوري تخم در بلدرچينها تقريبا همانند ساير ماکيان بوده و دما ، رطوبت ، چرخش ، و تهويه 4 عامل مهم و موثر بر جوجه کشي هستند . عدم توفيق در هر يک از اين 4 عامل موجب کاهش شديد قابليت جوجه دراوري مي شود. در اين موارد بهتر است همواره با دقت زيادي به توصيه هاي سازنده دستگاه عمل نمائيد.

 

 

 

تخم ها بايد حداقل 3 نوبت در روز و هر نوبت حدود 108 درجه چرخانده شوند و اين امر براي 14 روز متوالي ادامه يابد.

تخم هاي بلدرچين ژاپني عموماً در روز 14 به هچر منتقل ميشوند و در روز 17 جوجه ها از تخم بيرون مي آيند.

پس از هر بار استفاده از دستگاه بايد انکوباتور را به خوبي ضد عفوني و گازدهي کرد.

در جدول زير ميزان دما و رطوبت مناسب در دوره هاي گوناگون جوجه کشي نشان داده شده است.

توجه داشته باشيد که رعايت کامل موارد زير و بروز کمترين انحرافات از اعداد شده مي تواند متضمن بازدهي بيشتر کار باشد.

.........

دوره جوجه کشي

دما (سانتيگراد)

رطوبت (درصد)

مدت زمان (روز)

 

ستر

7/37

80 - 76

1 الي 14

 

هچر

5/37

80

14 الي 17

 

 

مراقبت از تخم هاي نطفه دار پيش از انکوباسيون:

 

1- در صورت پرورش پرنده در قفس يا روي بستر ، تخم ها را در 2 تا 3 نوبت در روز جمع آوري نمائيد. اين امر از ترک خوردن پوسته تخم ها جلوگيري خواهد کرد.

2- تخم ها را با دقت فوق العاده اي جابجا کرده و توجه داشته باشيد که پوسته تخم هاي بلدرچين نازکتر از پوسته تخم مرغ هاي معمولي است .

3- تخم هاي جمع آوري شده پيش از انکوباسيون را بايستي در جاي خنک با دماي 14 تا 17 درجه سانتي گراد و با رطوبت 70 درصد نگهداري نمود.

 

 

 

4- حداکثر مدت نگهداري تخم ها 7 روز بوده ، چرا که قابليت جوجه درآوري پس از آن به مقدار زيادي کاهش مي يابد. ولي بهترين زمان نگهداري 3 روز است.

هيچگاه تخم هاي جمع آور شده را زود تر از 24 ساعت بعد از توليد داخل دستگاه نگذاريد.

5- در صورتي که نياز است تخم ها براي مدت طولاني تري نگهداري شوند بايد آنها را با يک کيسه پلاستيکي ، پي وي سي ، محفوظ نگهداريد، زيرا سبب خشک نشدن محتواي تخم مي شود.

 

 

علل جوجه درآوري کمتر از انتظار در بلدرچين:

 

1- نطفه دار نبودن تخم هاي بلدرچين.

2- تخم ها ترک خورده و محتويات آن خشک شده اند.

3- تخم هاي موجود بيش از مدت مجاز نگهداري شده اند.

4- تخم ها پيش از انکوباسيون در دماي بالا يا پايين نگهداري شده اند.

5- پوسته تخم ها داراي آلودگي مي باشند.

6- تخم ها به اندازه کافي چرخانده نشده اند.

7- دما داخل دستگاه بسيار متغير و يا خيلي بالا يا پايين بوده است.

8- رطوبت يا بسيار پايين است يا بسيار بالا.

9- تهويه نا مناسب است .

پس از آنکه جوجه ي درون تخم، پوسته را شکست 10 ساعت طول مي کشد تا از پوسته خارج شود، چند ساعت هم طول ميکشد تا جوجه ي خيس کاملاً خشک شود. پس از خروج اولين جوجه از تخم 24 ساعت طول ميکشد تا ساير جوجه ها بيرون بيا يند. مي توان جوجه ها را براي ايمني بيشتر به مدت يک روز درون دستگاه نگه داشت و سپس آنها را با دقت و در جعبه هاي ويژه به سالن جوجه ريزي انتقال داد.

البته پيش از انتقال به سالن جوجه کشي توجه داشته باشيد که بستر و دماي محيطي مناسبي براي جوجه ها آماده شده باشد.

  منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

نکاتي پيرامون پرورش صنعتي بلدرچين

نکاتي پيرامون پرورش صنعتي بلدرچين

جوجه بلدرچین

بلدرچین

وجود ويژگي هاي مناسب همچون رشد سريع ، بلوغ زودرس ، توليد تخم بالا ، کوتاهي فاصله ميان نسل ها ، بالابودن تراکم پرورشي در واحد سطح ، ارزان بودن جيره مصرفي ، حساسيت کم نسبت به بعضي از بيماري هاي طيور ، قيمت بالاي توليدات که شامل گوشت و تخم مي باشد و به خصوص بازگشت سريع سرمايه سبب شده است تا بلدرچين به عنوان يک پرنده مطلوب نزد کشاورزان و پرورش دهندگان تلقي شده و علاقمندان زيادي به پرورش صنعتي اين پرنده روي آورند .

مهمترين نکاتي که سبب صنعتي شدن پرورش اين پرنده شده است به شرح زير مي باشد :

۱ – ميزان رشد سريع : ميزان رشد اين پرنده در حدود ۵/۳ برابر سريعتر از ديگر طيور اهلي مي باشد .

۲ – بلوغ جنسي سريع : در حدود سن ۵۰ – ۴۰ روزگي بلدرچين هاي ماده در پيک توليد هستند .

۳ – توليد تخم بالا : در صورت پرورش صحيح ، اين پرندگان در سال اول توليد توانايي توليد ۲۶۰ تخم را دارا مي باشند .

۴ – کوتاه بودن فاصله ميان نسل ها : توان بلدرچين در توليد ۴ – ۳ نسل در سال اول توليد اين امکان را براي محققين فراهم آورده است تا از آن به عنوان پرنده اي آزمايشگاهي استفاده نمايند .

۵ – دوره انکوباسيون کوتاه : جوجه کشي تخم اين پرنده ۱۸ – ۱۷ روز طول مي کشد .

۶ – تراکم بالاي پرورش : با توجه به اينکه جثه اين پرنده کوچک و نيز به سطح آبخوري و دانخوري کمتري احتياج دارد در مقايسه با ديگر پرندگان تعداد پرنده بيشتري در واحد سطح ميتوان پرورش داد .

۷ – واکسيناسيون کمتر : با توجه به اينکه گونه هاي بلدرچين در برابر برخي از بيماري هاي رايج طيور حساسيت کمتري دارند در نتيجه به واکسيناسيون کمتري احتياج دارند .

 

۸ – برگشت سريع سرمايه : با توجه به اينکه سن بلوغ بلدرچين ۵۰ – ۴۰ روزگي مي باشد در نتيجه مي توان گوشت و تخم اين پرنده را سريع به بازار عرضه نمود .

۹ – ارزش غذايي بالاي گوشت و تخم بلدرچين

 

در کشور ما بعد از انقلاب براي اولين بار پرورش بلدرچين در استان يزد آغاز گرديد که به صورت مجتمع شامل واحد مادر ، گوشتي ، بسته بندي و جوجه کشي اداره مي گردد .

بلدرچين داراي گوشتي با پروتئين بالا و درصد چربي کمتري مي باشد که براي کودکان و بيماران بسيار سودمند و مفيد مي باشد . تخم بلدرچين بيضي شکل مي باشد که وزن آن ۱۵ – ۸ گرم و رنگ آن معمولا سفيد با خال هاي سياه يا قهوه اي تا آبي و زرد نخودي مايل به سبز مي باشد . الگوي تخم و رنگ تخم بلدرچين منحصر به فرد است و منبع خوبي از ويتامين ها (به جز ويتامين c ) مي باشد . کيفيت تخم بلدرچين بالاو ميزان کلسترول آن از تخم مرغ کمتر است . تعيين جنسيت جوجه بلدرچين از سن ۱ روزگي صورت مي گيرد که اين کار نيازمند افراد آموزش ديده و ماهر مي باشد . اما از سن ۳ هفتگي مي توان نرها و ماده ها را به وسيله رنگ پر هاي ناحيه سينه از يکديگر تشخيص داد. پرهاي سينه اي نرها به رنگ قرمر مايل به قهوه اي و ماده ها به رنگ خرمائي سوخته ( خاکستري با نقاط سياه رنگ ) روي آنها مي باشد .

وزن جوجه هاي تازه هچ شده در حدود ۱۰ – ۵ گرم مي باشد که درسن ۵۰ – ۴۰ روزگي به بلوغ مي رسند. وزن بلدرچين هاي نر بالغ ۱۵۰ – ۹۰ گرم و ماده ها ۱۸۰ – ۱۱۰ گرم مي باشد . همچنين تعداد کروموزوم هاي بلدرچين ۷۸ مي باشد که شش جفت آنها کروموزوم هاي بزرگ ، شش جفت متوسط و ۲۷ جفت ميکروکروموزوم مي باشند که کروموزوم هاي جنسي از نوع بزرگ مي باشند .

 

جوجه کشي :

تخمگذاري بلدرچين ها از بعد از ظهر شروع و در غروب پايان مي پذيرد که بر اساس فصل ، شرايط آب و هوائي و برنامه کاري جمع آوري تخم ها چندين بار در طول اين مدت صورت مي پذيريد . دماي مناسب محل ذخيره سازي تخم ها ۵/۱۵ – ۵/۱۲ درجه سانتيگراد و با رطوبت ۸۰ – ۷۵ % مي باشد که اين شرايط براي ذخيره تخم ها در مدت زمان ۷ – ۵ روز است . قبل از قرار دادن تخم ها در داخل در دستگاه ستر بايد تخم هاي آلوده را به وسيله کاغذ سمباده يا پارچه پشمي سفت به آرامي تميز و در محلول گرم ( ۳/۴۳ درجه سانتيگراد ) ضدعفوني کرد . سپس آنها را در دماي ۱/۲۱ درجه سانتيگراد و رطوبت ۷۵ % به مدت ۲۰ دقيقه به نسبت ۲۰ گرم پرمنگنات پتاسيم و ۴۰ سي سي فرمالين گازدهي مي نمايند . سپس تخم ها را در داخل دستگاه ستر قرار مي دهند .

 

پرورش جوجه :

دماي آغازين جهت پرورش جوجه بلدرچين در زير مادر مصنوعي و در بالاي سر جوجه ۳۵ درجه سانتيگراد مي باشد که اين دما هر چهار روز يک بار ۸/۲ – ۵/۲ درجه کاهش مي يابد تا به ۲۱ درجه سانتيگراد برسد . معمولا براي هر جوجه ۱۵۰ سانتيمتر مربع فضا تا سن ۳ هفتگي در نظر مي گيرند . استفاده از آب شکر ۸ % در ۳ – ۲ روز اول نتيجه خوبي را در بر خواهد داشت . براي جوجه بلدرچين ها تا سن ۳ هفتگي ۲ سانتي متر دانخوري و ۱ سانتي متر آبخوري به ازاء هر قطعه در نظر مي گيرند . در دو هفته اول نوررساني ۲۴ ساعته مي باشد که پس از آن تا ۱۲ ساعت کاهش مي يابد .

 

پرورش نيمچه :

معمولا از دو روش براي پرورش بلدرچين استفاده مي شود : ۱ – بستر ۲ – باتري که اخيرا مورد استفاده قرار مي گيرد که داراي مزايايي همچون تعداد جوجه بيشتر در واحد سطح ، نيروي کار کمتر ، بهداشت بهتر ، سهولت در حذف ، درمان و پيشگيري و استفاده بهتر از سطح مي باشد .

دماي مورد نياز نيمچه ها ۲۸ – ۲۱ درجه سانتيگراد مي باشد و از ۱۲ ساعت نور تا سن ۵ هفتگي که بلدرچين ها به قفس هاي تخمگذاري منتقل مي شوند بهره مي برند . براي رشد بهتر ، نرها و ماده ها جدا از يکديگر پرورش داده مي شوند . در اين سن در بستر به ازاء هر نيمچه ۱۸۰ – ۱۵۰ سانتيمتر مربع بسته به نوع جوجه وفصل در نظر مي گيرند . براي هر جوجه ۳ – ۵/۲ سانتيمتر دانخوري و ۲ – ۵/۱ سانتيمتر آبخوري در نظر مي گيرند . در صورت استفاده از آبخوري نيپل ، هر نيپل براي ۱۵ پرنده در نظر گرفته مي شود .

 

پرورش بلدرچين مادر :

در حالت تجاري بلدرچين ها در قفس هاي توري به ظرفيت ۲۰ تا ۳۰ و حتي ۴۰ بلدرچين پرورش داده مي شوند . معمولا به ازاء هر بلدرچين ۲۰۰ – ۱۵۰ سانتيمتر مربع فضا در قفس در نظر گرفته مي شود . مقدار فضاي دانخوري ۳ – ۵/۲ سانتيمتر به ازاء هر قطعه مي باشد . مقدار فضاي آبخوري معمولا عامل محدود کننده اي در سيستم قفس نيست . قفس ها معمولا تا ۸ رديف نصب مي شوند . سن فروش بلدرچين ها معمولا ۱۸ – ۱۷ هفتگي مي باشد .

 

بيماري ها :

بلدرچين معمولا به بيماري هاي زير حساسيت بيشتري دارد :

 

۱ – مارک : که واکسيناسيون آن در سن ۲۰ روزگي و با تزريق در ناحيه گردن صورت مي گيرد .

۲ – نيوکاسل : که واکسيناسيون آن همزمان با مارک به صورت قطره چشمي صورت مي گيرد و هر ۳ ماه يک بار به صورت اسپري مصرف مي گردد .

۳ – آبله : که واکسن آن در ۸ -۶ هفتگي مصرف مي گردد.

 

از ديگر بيماري هايي که بلدرچين را درگير مي نمايد مي توان به کوکسيديوز ، کاني باليسم ، سالمونلا ، ورم روده اي قرحه اي و برونشيت اشاره کرد .

▪ درصد تلفات بلدرچين در سنين مختلف به قرار زير مي باشد :

۱۰ - ۱ روزگي : ۲ %

۱۰ روزگي تا شروع تخمگذاري ۲%

دوره تخمگذاري (۱۰ ماه ) ۱۵%

 

  منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

اثر افزودن ال – کارنيتين در جيره‌هايي با سطوح مختلف انرژي و پروتيين بر عملکرد رشد، اجزاي سرم خون و ت

اثر افزودن ال – کارنيتين در جيره‌هايي با سطوح مختلف انرژي و پروتيين بر عملکرد رشد، اجزاي سرم خون و ترکيب لاشه جوجه‌هاي گوشتي
 

اثر ميزان ال – کارنيتين در جيره‌هايي با سطوح مختلف انرژي و پروتيين بر عملکرد رشد، اجزاي سرم خون و ترکيب لاشه 360 قطعه جوجه گوشتي سويه راس تا سن 56 روزگي بررسي شد. تحقيق به صورت يک آزمايش فاکتوريل 4×2 در قالب يک طرح کاملا تصادفي با 3 تکرار و 15 قطعه جوجه براي هر تکرار انجام شد. از سن 1 تا 7 روزگي جوجه‌ها با يک جيره بر اساس نيازهاي پيشنهادي براي سويه راس تغذيه شدند. تغذيه جوجه‌ها از سن 14 – 7 روزگي با جيره آغازين، 28 – 14 روزگي جيره رشد و 56 – 28 روزگي جيره پاياني صورت گرفت. جيره‌ها بر اساس توصيه‌هاي دفترچه راهنماي سويه راس که براي مراحل مختلف تغذيه دو نوع جيره از نظر تراکم انرژي و پروتيين (تراکم بالا و پايين) توصيه‌کرده است، فرموله شد. همچنين ال – کارنيتين در مقادير صفر، 50، 75 و 100 ميلي‌گرم در هر کيلوگرم جيره‌هاي آغازين، رشد و پاياني استفاده شد. در طول دوره آزمايش از وزن بدن و خوراک مصرفي جوجه‌ها بطور هفتگي آمار برداري و نهايتا افزايش وزن روزانه و ضريب تبديل غذايي آنها در هر گروه محاسبه شد. در پايان آزمايش، تعداد يک قطعه جوجه نر و يک قطعه جوجه ماده به طور تصادفي از هر تکرار انتخاب و توزين شدند. سپس از وريد بالي آنها جهت اندازه گيري ميزان تري‌گليسريد، کلسترول، ldl، hdl و vldl خونگيري به عمل آمد. بعد از ذبح درصدهاي وزن لاشه، وزن چربي محوطه بطني، وزن سينه، و وزن نسبي قلب و کبد اين جوجه‌ها محاسبه شد. همچنين از سينه و کبد جوجه‌ها به منظور اندازه‌گيري درصد چربي خام نمونه برداري گرديد. يک نمونه کبدي نيز براي آزمايش هيستولوژي در فرمالين 10 درصد نگه داري شد. نتايج نشان داد، تراکم انرژي و پروتيين و تراکم ال – کارنيتين بر ضريب تبديل غذايي تاثير معني‌داري نداشت. تغذيه ال – کارنيتين منجر به افزايش مصرف خوراک در هفته سوم و هفتم به طور معني‌داري شد (05/0>p). ال – کارنيتين تاثير معني‌داري بر افزايش وزن روزانه و وزن بدن در سنين مختلف نداشت ولي افزايش مقدار انرژی و پروتيين جيره‌ها منجر به افزايش وزن روزانه تنها در هفته چهارم و سنگين‌تر شدن جوجه‌ها در پايان هفته‌هاي چهارم، پنجم، ششم و هفتم به طور معني‌داري گرديد (05/0>p). مصرف ال – کارنيتين به طور معني‌داري باعث کاهش درصد چربي کبد، چربي محوطه بطني و افزايش درصد لاشه و سينه شد (05/0>p). ولي جيره‌هاي با تراکم انرژی و پروتيين بالا تنها چربي محوطه بطني را به طور معني‌داري کاهش داد (05/0>p). ال – کارنيتين بصورت معني‌داري باعث کاهش ميزان تري‌گليسريد و vldl شد (05/0>p). در جيره‌هاي پرتراکم از نظر انرژی و پروتيين به طور معني‌داري ميزان تري‌گليسريد، vldl افزايش، و کلسترول و hdl کاهش نشان داد (05/0> p). اثرات متقابل مقدار ال – کارنيتين و انرژي و پروتيين براي تمام صفات اندازه گيري شده، معني‌دار نبود. در مجموع مي‌توان گفت بدون توجه به سطح انرژي و پروتيين جيره مصرف 50 تا 75 ميلي‌گرم ال – کارنيتين منجر به بهبود وزن بدن، ضريب تبديل غذايي و خصوصيات لاشه خواهد شد که اگر چه در مواردي از نظر آماري معني‌دار نيست ولي از نظر سود اقتصادي قابل توجه است.

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی

مبارزه با آنفلوآنزلی مرغی توسط خون مهندسی شده

خون مهندسي شده مي‌تواند با آنفلوانزاي مرغي مبارزه كند
دکتر آرش قلیان چی


محققان هلندي اعلام كردند، خون گرفته شده از اهداكننده هاي معمولي كه براي تشخيص ويروس آنفلوانزاي مرغي ‪ h5n1مهندسي شده بود، توانست موش‌ها را از ابتلا به چند نوع مختلف اين بيماري حفاظت كند.
به گزارش رويترز، اين يافته مي‌تواند شيوه ديگري رابراي كمك به مبارزه با ويروس مهلك ‪ h5n1ارائه كند. كارشناس بيم دارند ويروس آنفلوانزاي مرغي كه اكنون نمي‌تواند از فردي به فرد ديگر انتقال يابد به اپيدمي در بين انسان‌ها تبديل شود.
محققان شركت زيست فناوري كروسل هلند، آنتي بادي‌هاي مونوكلون (پروتئين‌هاي سيستم ايمني) را با مخلوط كردن اجزاي آنتي‌بادي گرفته شده از ‪ ۹اهداكننده كه هرگز در معرض ‪ h5n1قرار نداشتند با آنتي‌ژن‌هاي گرفته شده از دو گونه اصلي ‪ h5n1كه از ويتنام و اندونزي، ساخته‌اند.
آنتي‌ژن‌ها، اجزايي در ويروس‌ها و باكتري‌ها هستند كه زماني كه وارد بدن مي‌شوند، توليد آنتي‌بادي را تحريك مي‌كنند.
يك رديف خاص از آنتي بادي‌ها كه شركت كروسل توليد كرده است توانست چند گونه از ‪ ،h5n1بويژه گونه‌هايي كه در سال ‪ ۱۹۹۷در هنگ كنگ يافت شد اندونزي ‪ ۲۰۰۵و ويتنام ‪ ۲۰۰۳را در محيط آزمايشگاهي خنثي كند.
سپس آنتي‌بادي‌هاي مهندسي شده را به موش‌هايي تزريق كردند كه قبلا به ويروس مهلك ‪ h5n1مبتلا شده بودند.
مارك تروسبي، مدير اين پروژه در كنفرانس آنفلوانزياي مرغي در بانكوك گفت پژوهشگران سه روز پس از ابتلاي موش‌ها به آنفلوانزاي مرغي آنتي‌بادي‌ها را به آنها تزريق كردند و توانستند همه آنها را از مرگ نجات دهند. اين آنتي بادي بيماري اين حيوانات را كاهش داد و همگي آنها دوباره بهبود يافتند.
تروسبي افزود ‪ ۹نفري كه خونشان را اهدا كرده بودند هرگز در معرض ويروس ‪ h5n1قرار نگرفته بودند اگر چه احتمالا بوسيله واكسن‌هايي عليه آنفلوانزاي فصلي عادي، تقويت شده بودند.

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی

روشهای شناسایی بیماری آبله پرندگان

روشهای شناسایی بیماری آبله پرندگان

                    


معرفی :
آبله ، نوعی بیماری ویروسی معمول در طیور صنعتی ( مرغ و بوقلمونها ) میباشد که در سایر پرندگان وحشی نیز مشاهده میشود . درگیری طبیعی با آبله تقریبا در 9000 گونه و 232 رده از پرندگان ، گزارش شده است . آبله ماکیان از نظر اقتصادی واجد اهمیت ویژه ایی میباشد زیرا سبب قطع تولید تخم مرغ و بروز تلفات در گله طیور پرورشی میشود . در این مقاله ، به روشهای مختلف و متفاوت تشخیص این بیماری خواهیم پرداخت .
1 . میکروسکوپی :
اجسام اولیه یا همان اجسام بورل را میتوان از طریق گستره های تهیه شده از ضایعات که با روشهای رنگ آمیزی Wright یا Gimenz رنگ آمیزی شده اند ، شناسایی کرده و مشاهده نمود . مقاطع بافتی بدست آمده از ضایعات جلدی یا دیفتریتیک را نیز میتوان با استفاده از روشهای مرسوم و یا با استفاده از محلولی که توانایی تثبیت و دهیدراته نمودن همزمان بافت را دارند ، از نظر گنجیدگیهای سیتوپلاسمیک بررسی نمود . در واقع ، تکنیکهای بافت شناسی شیمیایی و پاتولوژیک مختلفی توسط تامسون و هانت توصیف شده است . ضایعات جلدی مشخص و همچنین ضایعات دیفتریتیک آبله پرندگان را بایستی به وسیله هیستوپاتولوژی یا جداسازی ویروس ، تصدیق نمود .
با استفاده از میکروسکوپ الکترونی نیز میتوان ذرات ویروس موجود در ضایعه و همچنین اگزودا را مشخص نمود . برای اینکار بایستی برشهای فوق نازکی از بافت مربوطه تهیه نمود و یا از رنگ آمیز منفی استفاده نمود . در بررسیهای صورت گرفته توسط میکروسکوپ الکترونی ، میتوان نوع A گنجیدگیها را به همراه ویرون های موجود در اطراف آن را مشاهده نمود .
2 . جداسازی و شناسایی ویروس :
2 . الف . وارد نمودن ویروس به پرنده :
ویروس آبله پرندگان را میتوان به روشهای مختلفی به پرندگان مستعد منتقل نمود . با استفاده از یک سوسپانسیون حاوی مواد ضایعات این بیماری و از طریق تاج آسیب دیده ، فولیکول پر یا روش Wing – Web میتوان بیماری را به پرندگان مستعد منتقل نمود . FPV میتواند به سرعت و ظرف مدت پنج تا هفت روز ، از جوجه ایی به جوجه دیگر منتقل شود . توجه داشته باشید که این انتقال ، همراه با گسترش ضایعات جلدی مشخص میباشد . در مواردی که ضایعات بیماری نامشخص میباشند ، استفاده از میکروسکوپ الکترونی پیشنهاد میشود .

ادامه نوشته

بیماری های طیور و درمان آنها

بیماری های طیور و درمان آنها

 

 

كوكسيديوز:

عفونتي روده اي است كه عامل آن تك ياخته اي از خانواده Eimeraiidae است((Apicomplexa phylum
اين تك ياخته چرخه زندگي مستقيمي دارد(فقط يك ميزبان).بعد از خورده شدن اوسيست ها،اين انگل در مرحله اول به ديواره روده حمله ميكند(epithelial cells) سپس وارد مراحل بعدي رشد ميشود وتكثير مي يابد و طي اين مراحل آسيب هاي مربوط به بافت مخاط و زير مخاط اتفاق مي افتد.شدت اين بيماري به گونه (strain) اين انگل،پرنده اي كه به اين عفونت مبتلا شده و شرايط محيطي(مثلا تعداد اوسيست هاي خورده شده) بستگي دارد(the parasites-the host-the environment)
اين عفونت زمينه اي است مناسب براي بروز عفونت هاي روده اي د يگرمثل عفونت هاي سالمونلايي(S.enteritidis وS.typhimurium) وكلستريديومي(C.perfringens).
9گونه ازEimeria در طيورشناخته شده است.به غير از كوكسيديوز كليوي غازها،كوكسيديوز طيوراصولا روده ها را مبتلا مي كند.
موقعيت قرارگيري اين گونه ها با هم متفاوت است:
-E.acervulina:چرخه زندگي خود را در دئودنوم كامل مي كند اما در عفونت هاي شديد در ايلئوم هم ديده مي شود.
-E.maxima:ثلث مياني روده را درگير مي كند.
-E.tenella:در سكوم جايگزين مي شود
-E.necatrix:شيزوگوني درJejunum-ileum اما گامتوگوني در سكوم.
-E.praecox:در دئودنوم و ژژنوم كلنيزه ميشود.
-E.mitis:بيشتر درايلئوم كلنيزه ميشود.
-E.brunetti:ثلث خلفي روده را درگير مي كند.
موقعيت قرارگيري انگل درتشخيص گونه آن كمك كننده است(In post-mortem examination).تفاوت ديگراين گونه ها مربوط ميشود به مورفولوژي اوسيست ها،البته نوع اسهالي كه ايجاد مي كنند نيزبا هم متفاوت است.

انواع كوكسيديوز:
-Caecal coccidiosis du to E.tenella، كوكسيديوز سكومي كه به وسيله انگلE.tenella ايجاد ميشود ومرگ وميربالايي دارد.
-Intestinal coccidiosis،كوكسيديوزروده اي كه به وسيله گونه هاي ديگرايجاد ميشود و شدت كمتري دارد.


علائم:

جمع كردن سروگردن به طرف بدن((Like a ball،پرهاي ژوليده وبال هاي آويزان،چشم هاي نيمه بازيا كاملا بسته،از دست دادن اشتها(كاهش ناگهاني مصرف دان) كاهش وزن،كم خوني،بي حالي،ضعف،اسهال موكوئيدي يا خوني كه خوني بودن يا نبودن اسهال بستگي به گونه انگل دارد.
دركوكسيديوزروده اي به علت كاهش حركات روده وادم،كارآيي روده درجذب غذا كاهش مي يابد اين مسئله منجربه كاهش يا توقف رشد مي شود(در فارم هاي تخم گذارمنجربه كاهش توليد ميشود،تخم هايي با اندازه كوچكترو ديواره نازكترورنگي متفاوت)
دركوكسيديوز سكومي به علت آسيبي كه به رگهاي خوني سكوم مي رسد،خونريزي شديدي رخ مي دهد، دراين نوع كوكسيديوز در سكوم چرك هاي خون آلود وجود دارد(در موارد تحت حاد) و در پرندگاني كه بهبود يافته اند قسمت داخلي سكوم سفت مي شود.


كنترل كوكسيديوز:

طراحي برنامه كنترل كوكسيديوزتحت تا ثير عوامل ذيل قرار دارد:
- آب و هوا
- نوع ،سن و وزن بدن پرنده هاي پرورشي
- دسترسي به دارو و واكسن

در كشورما درفارم هاي گوشتي،براي كنترل اين بيماري عمدتا از آنتي كوكسيديال ها استفاده مي كنند( واكسن به دليل هزينه نسبتا بالا و كند كردن رشد جوجه ها به علت استرس واكسن،بهتر است در مزارع بزرگ به كارگرفته شود). بعضي ازآنتي كوكسيديال ها به حدي قوي هستند كه خيلي سريع تمام انگل ها را از بين مي برند و اجازه تحريك شدن را به سيستم ايمني پرنده نمي دهد،يعني ايمني فعال ايجاد نمي شود.توجه به اين امردر واحدهاي تخم گذارومادر اهميت دارد چون در اين گله ها فقط در دوره قبل از تخمگذاري ميتوان از اين داروها استفاده كرد در نتيجه براي اين گله ها كه براي مدت طولاني بايد زنده بمانند استفاده از واكسن روش مناسبي است تا ايمني فعال درآنها ايجاد شود.
بايد توجه داشت كه نبايد ازآنتي كوكسيديال ها و واكسن در يك زمان استفاده كرد.
به منظور جلوگيري از ايجاد مقاومت در مقابل دارو ها ، مصرف چرخشي آن توصيه ميشود.

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی

 

 

 

 

ادامه نوشته

پرورش بلدرچین

پرورش بلدرچین

وجود ویژگی های مناسب همچون رشد سریع ، بلوغ زودرس ، تولید تخم بالا ، کوتاهی فاصله میان نسل ها ، بالابودن تراکم پرورشی در واحد سطح ، ارزان بودن جیره مصرفی ، حساسیت کم نسبت به بعضی از بیماری های طیور ، قیمت بالای تولیدات که شامل گوشت و تخم می باشد و به خصوص بازگشت سریع سرمایه سبب شده است تا بلدرچین به عنوان یک پرنده مطلوب نزد کشاورزان و پرورش دهندگان تلقی شده و علاقمندان زیادی به پرورش صنعتی این پرنده روی آورند .

مهمترین نکاتی که سبب صنعتی شدن پرورش این پرنده شده است به شرح زیر می باشد :

۱ – میزان رشد سریع : میزان رشد این پرنده در حدود ۵/۳ برابر سریعتر از دیگر طیور اهلی می باشد .

۲ – بلوغ جنسی سریع : در حدود سن ۵۰ – ۴۰ روزگی بلدرچین های ماده در پیک تولید هستن

3– تولید تخم بالا : در صورت پرورش صحیح ، این پرندگان در سال اول تولید توانایی تولید ۲۶۰ تخم را دارا می باشند .

۴ – کوتاه بودن فاصله میان نسل ها : توان بلدرچین در تولید ۴ – ۳ نسل در سال اول تولید این امکان را برای محققین فراهم آورده است تا از آن به عنوان پرنده ای آزمایشگاهی استفاده نمایند .

ادامه نوشته