بزرگترین وبلاگ مقاله کشاورزی ایران

پوسیدگی فایتوفتوراین ساقه و طوقه درختان میوه

گونه های جنس Phytophthora در گیاهان مختلف تولید بیماری می کنند یکی از خطرناکترین بیماریها، پوسیدگی ریشه و طوقة درختان میوه است تا کنون بیش از 60 گونه فایتوفتورا شناسایی شده که بیش از 15 گونه از ایران گزارش شده است همة گونه های فاتیوفتورا انگل اختیاری هستند و روی گیاهان مختلف ایجاد بیماری می کنند گسترة میزبانی اغلب گونه ها هم زیاد است. پوسیدگیهای طوقه ، یقه و ریشة درختان سیب عملاً در تمام کشورهای سیب خیز جهان شیوع دارد ولی در گلابی فقط پوسیدگی طوقه گزارش شده است.
علائم بیماری:علائم پوسیدگی ریشه و طوقه در گیاهان مختلف کم و بیش شبیه به هم است بطوریکه غالباً قارچ موجب پوسیدگی ریشه های فرعی و اصلی شده و موجب ایجاد لکه های آبسوخته روی طوقه می شود که این لکه ها بتدریج قهوه ای تا سیاه شده و ممکن است دور تا دور طوقه را فرا بگیرد و گیاه را از پای اندازد هر چند قارچ در ناحیه ریشه و طوقه تولید بیماری می کند اما در شرایط مناسب اسپورهای قارچ بطرف بالا پرتاب شده (باد یا شتک باران ) و باعث آلودگی شاخه ، برگ و میوه می شوند . ترشح صمغ از نواحی طوقه تا ارتفاع نیم متری تنه از علائم بارز بیماری است صمغ ابتدا آبکی و شفاف است و سپس خشک و در نواحی مرطوب و پر باران ، صمغ در اثر بارندگی حل و شسته شده ، سپس پوسیدگی قهوه ای در طوقه و ریشه بوجود می آید.

بیولوژی و رفتار اکولوژیک گونه های عامل پوسیدگی ریشه و طوقه درختان میوه کم و بیش شبیه همدیگر است و به همین دلیل روشهای مبارزه نیز در آنها از اصول مشابهی پیروی می کند در ایران مهمترین درختان میوة میزبان این قارچ عبارتند از مرکبات ، پسته ، سیب ، گردو و بادام . علاوه بر این بیماری از روی درختان انار ، انجیر، زرد آلو، گلابی و آلو نیز گزارش شده است.

نشانه های بیماری اغلب نا مشهود است مگر اینکه لایه های خارجی پوست (پریدرم) را تا نزدیکیهای لایة زاینده بردارند و آوندهای آبکشی نمایان شود بافتهای آوند آبکشی در درختهای بیمار به جای آنکه سفید رنگ باشند نکروزه و به رنگ قهوه ای مایل به قرمز هستند که سرانجام با پوسیدن آنها برنگ قهوه ای تیره در می آیند شانکرهای فعال پوسیدگی طوقه در قسمت داخلی تر آوندهای آبکشی حالت نواری مرمری پیدا می کنند و حاشیة مشخص نواحی سالم و آلودة نکروزی را از یکدیگر جدا می کند. در پوسیدگی طوقه ممکن است بافتهای تنه درخت تا ارتفاع یک متری از سطح زمین نکروزه شود. زخمهایی که در اثر این بیماری در تنه ایجاد می شود به سمت پائین (طوقه) و حتی ریشه توسعه می یابند. پوست قسمتهای آلوده بسیار سخت شده و با دست به سختی شکسته می شود پوست تنه در ناحیه طوقه بصورت ورقه های خشک و بطور عمودی از درخت جدا می گردد. با فساد پوست و آوندهای آبکشی در جریان انتقال شیرة پرورده از قسمت هوایی به ریشه اختلالاتی بروز کرده و ممکن است بطور کلی قطع شود و درخت از پا درآید. علائم بیماری گموز ممکن است روی برگ ، جوانه و شاخه نیز ظاهر شود ، برگها از ناحیة دمبرگ حالت رنگ پریدگی به خود گرفته و زرد می شوند این زردی در رگبرگهای میانی به خوبی قابل تشخیص است برگها پس از مدتی ریزش می کنند و درخت ضعیف می گردد. ضعف درخت از نوک درخت شروع شده و به تدریج به قسمتهای دیگر تنه سرایت می کند (Die Back) در مورد مرکبات : در اثر ترشح قطرات باران (Splashing) اسپورهای قارچ از خاک به روی میوه ها منتقل شده و موجب پوسیدگی قهوه ای میوه (Brown Rot) می گردد که در شرایط انباری غالباً پیشرفت می کند و کل میوه قهوه ای می گردد.

عوامل بیماری : Phytophthora spp.(Pythiaceae-Peronosporales-Oomycetes)

1) پوسیدگی طوقه و ریشة سیب ، گلابی ، انار ،گردو، زردآلو Phytophthora cactorum

2) پوسیدگی طوقه و ریشة گلابی Ph.syringae, Ph.cactorum

3) پوسیدگی طوقه و ریشة انار Ph. cactorum, Ph. citrophthora
4) پوسیدگی طوقه و ریشة انجیر Ph.cryptogea

5) پوسیدگی طوقه و ریشة آلو سیاه Ph.iranica
6) پوسیدگی طوقة پسته =گموز پسته =شیره سیاه پسته Ph. megasperma,
Ph.cryptogea, Ph.dreshcleri , Ph. nicotiana var. parasitica, Ph.citrophthora

ـ پوسیدگی طوقه انار Pomegranate Crown Rot پوسیدگی طوقه انار در بیشتر باغهای انار استان یزد و شیراز و سایر مناطق انار خیز کشور دیده می شود. پوست درخت در محل طوقه ترک می خورد و بافتهای پوست و قسمتی از چوب دچار پوسیدگی خشک می گردد. در بعضی موارد رنگ چوب در محل طوقه تیره می شود شاخه های سمتی که پوست طوقه آنها دچار زوال شده است از رشد باز ایستاده و برگهای آنها زرد می شود. گاهی پوسیدگی در محل طوقه ها متوقف شده و پوست جدید بوجود می آید که معمولاً بر آمده تر از پوست قدیمی بوده و در حاشیه متورم است. پوسیدگیهای پوست طوقه های مبتلا به بیماری بعد از مدتی خشک شده و می ریزند گاهی پوسیدگی به ریشه ها نیز سرایت می کند و در این صورت درخت به سرعت خشک می شود . در اطراف این درختهای خشک شده و یا مبتلا به بیماری گاهی پاجوش می روید، عامل بیماری پوسیدگی طوقه درختان انار تاکنون به طور قطع مشخص نشده است به ندرت از بعضی درختهای مبتلا به بیماری Phytophthora cactorum جدا شده است ولی نقش آن در پوسیدگی طوقه کاملاً به اثبات نرسیده است. مطالعات انجام شده در باغهای انار شیراز و یزد نشان می دهد که سرمای زمستانه و بهاره می تواند باعث این بیماری باشد. عواملی از قبیل آبیاری زیاد و مصرف کودهای ازته مخصوصا اوره باعث می شود که درخت انار به موقع در پاییز به خواب نرود و مدتی بیشتر سبز باقی بماند. در نتیجه این قبیل درختان انار نمی توانند سرمای 10 تا 14 درجه زیر صفر را تحمل کنند و طوقه آنها دچار ترکیدگی و پوسیدگی می شود. شاخه های صدمه دیده از سرما در بهار دیرتر از خواب بیدار شده و کم برگ می باشند. مطالعات انجام شده با هورمون ژیبرلین که باعث ایجاد تأخیر در خزان درخت می شود نشان می دهد که هر قدر خزان درخت انار در پائیز به تعویق بیافتد درصد سرماخوردگی و در نتیجه پوسیدگی طوقه انار افزایش پیدا می کند.
مبارزه:
برای جلوگیری از بروز پوسیدگی طوقه انار اقدامات زیر مؤثر می باشد:

1ـ آبیاری درخت های انار باید به اندازه نیاز و به موقع انجام شود. به طوری که باعث تغییر در فیزیولوژی طبیعی درخت نشده و منجر به طولانی شدن زمان رشد گیاه نگردد همچنین از مصرف زیاد کودهای ازته باید خودداری گردد.

2ـ دور طوقه و تنه درختها تا ارتفاع 50 سانتی متر در اواخر پائیز تا اوایل بهار با گونی یا پلاستیک پوشانده شود.

3ـ از کشت دوم مانند سبزی ، صیفی و جالیز در باغهای انار حتی الامکان باید خودداری شود چرا که معمولاً آبیاری در این باغها تابع زراعت دوم شده و باعث تغییرات فیزیولوژیکی در درخت می گردد و یا پوسیدگی طوقه در اثر Phytophothra را تشدید می کند.

ـ ریشه گرهی انارPomegranate Root Knot

این بیماری در مناطق انارخیز کشور مخصوصا در اصفهان و یزد شیوع دارد. علائم بیماری روی اندامهای هوایی درخت های انار به صورت توقف رشد ، ضعف عمومی ، زردی برگها ، ریزش برگهای انتهایی شاخه ها و خشکیدگی تدریجی سرشاخه تظاهر می کند. روی ریشه های نازک و موی ریشه ها غده های کوچک به اندازه ته سنجاق و گاهی بزرگتر ایجاد می شود که علامت اختصاصی بیماری بوده ودر مواردی که شدت داشته باشد ممکن است موجب زوال تدریجی درخت شود. مطالعات انجام شده نشان می دهد که در باغهای انار استان یزد (شهرستان یزد ، اردکان ، میبد ، مهریز) دو گونه نماتد از جنس Meloidogyne به نامهای M. javanica و M. incognita و در استان اصفهان M. incognita و M. hapla و روی ریشه درخت های انار در استان گیلان M. arenaria وجود دارند و جزء عوامل مولد بیماری ریشه گوهی انار محسوب می شوند

( Meloidogyninae-Heteroderidae-Tylenchoidae-Tylenchina-Tylenchida-Secernenta-Nemata)
مبارزه :
اقدامات زیر در جلوگیری از پیدایش بیماری و کاهش شدت آن موثر است:

1ـ احداث باغ انار در زمینهایی که آلودگی به نماتدهای مولد بیماری نداشته باشد. قبل از احداث باغ جدید انار لازم است خاک زمینهای مورد نظر مورد آزمایش قرار گیرد در صورت آلودگی زمین به نماتد و اجبار در احداث باغ در آن قطعه باید خاک را با فومیگانت هایی مانند متیل بروماید ضدعفونی کرد.

2ـ برای احداث باغ انار (وسایر باغها)توصیه می شود از نهالهای ریشه دار سالم و عاری از نماتود استفاده گردد.

3ـ مبارزه با علفهای هرز: بیشتر علفهای هرز می تواند میزبان نماتود های مولد غده ریشه باشند و از این رو لازم است با آنها در مرحله استقرار مبارزه شود.

4ـ از کاشت درختان انار در خاکهای خیلی سبک و ماسه ای که مستعد آلودگی شدید به نماتد های مولد غده می باشد حتی الامکان باید اجتناب گردد.
ـ پوسیدگی میوه انار

میوه های انار در اواخر فصل روی درخت و در اکثر مواقع پس از برداشت و هنگام نگهداری دچار پوسیدگی می شود. پوست میوه های پوسیده نرم و رنگ آنها شفاف می شود. گوشت دانه های میوه انار پوسیده نیز نرم شده و بسته به نوع قارچ لهیده شده و به رنگ سیاه یاآبی و رنگهای دیگر در می آید. گاهی تمام حفره داخلی میوه انار پر از توده سیاه قارچ می شود. بررسیهای به عمل آمده در ایران نشان می دهد گونه های مختلفی از قارچهای جنس Aspergillus ، Penicillium ، Botrytis ، Rhizopus ، Alternaria و Nematospora می توانند باعث پوسیدگی میوه انار شوند ولی اغلب پوسیدگیهای میوه از نوع پوسیدگی آبی و سیاه در اثر قارچهای به ترتیب پنیسلیوم و آسپرژیلوس می باشد.
عوامل پیدایش پوسیدگی و گندیدگی میوه های انار را می توان به شرح زیر خلاصه کرد:

الف: عوامل محیطی و غیرزنده مانند ترکیدگی میوه ، سوراخ شدن میوه بر اثر خار و شاخه های درخت هنگام وزش باد

ادامه نوشته

نماتود ها ( Nematodes )

Nema= نخ ، ریسمان و todes= شبیه مانند

نماتودها به گروهی از جانوران پرسلولی و کرمی شکل گفته می شود که دارای بدنی صاف، بدون بند( Nonsegmented) و بدون پا هستند که در یک انتهای بدن سر و در یک انتهای دیگر دم (Tail) قرار دارد

به نماتودها کرمهای نخی شکل (Threadworm) ، کرمهای زالو مانند (eelworm) و کرمهای گرد (Round worm ) نیز گفته می شود.

شکل و بدن نماتود:

نماتودها کرمی شکل اند ولی ماده برخی از آنها گرد و متورم است مانند مادهMelidogyne (گلابی شکل) و نماتود Heterodera (لیموئی شکل)

نماتودهای انگل گیاهی موجوداتی ریز بوده که 300-1000 میکرون و حداکثر تا 4 میلیمتر طول و 15-35 میکرون قطر دارند.

نماتودهای انگل گیاهی دارای یک استایلت یا نیش( Stylet) هستند که در نماتودهای ساپروفیت وجود ندارد.

سیکل زندگی نماتود:

نماتودها موجوداتی دو جنسی و دارای افراد نر و ماده هستند ولی بکرزائی و هرمافرودیسم نیز در آنها شناخته شده است.

دوره زندگی نماتود ها شامل یک مرحله تخم( Egg) ، چهار مرحله جوانی ( Juvenile) و یک مرحله بلوغ ( Adult) است.

هر نماتود درطول زندگی خود چهار مرحله پوست اندازی(Molting) دارد و معمولا اولین جلد در تخم انجام می شود و نماتود بصورت لارو سن دوم از تخم خارج می شود.

نماتودها بصورت لاروهای غیر فعال وتخمهای به خواب رفته در خاک و بقایای گیاهی زمستان گذرانی می کند.

انتشار: به دو صورت فعال و غیرفعال

فعال: توسط نیروی خود نماتود انجام می شود و کل مسآفت طی شده از یک متر تجاوز نمی کند.

غیرفعال: توسط وسایل کشاورزی، آبیاری، سیل، آب زهکش،پای حیوانات و طوفان خاک، نشاء آلوده و بقایای گیاهی و محصولات کشاورزی

اکولوژی :

بیشترین جمعیت نماتودها در عمق 15 تا 30 سانتی متری خاک وجود دارد.

نماتودهای انگل گیاهی اغلب ریشه و سایر اندامهای زیر زمینی گیاه را مورد حمله قرار می دهد ولی برخی مانند نماتود ساقه یونجه و پیاز و نماتود گال دانه گندم به قسمت های هوایی گیاه حمله می کنند.

انواع زندگی در نماتودهای پارازیت گیاهی:

آزاد زی : بطور آزاد در خاک، سطح ریشه یا ساقه های زیر زمینی

پارازیت خارجی( Ectoparasite): در بیرون بآفت گیاه قرار دارند و با استایلت خود مواد غذایی را از بآفت جذب می کنند.

پارازیت داخلی( Endoparasite): وارد بآفت گیاه شده و ممکن است تا ناحیه استوانه مرکزی پیشروی کند مانند:Melidogyne.

ادامه نوشته

بیماری اسکلروتینیایی کلزا (پوسیدگی سفید کلزا ) Sclerotinia rot

مقدمه
کلزا با نام علمی Brassica.napus متعلق به خانواده چلیپائیان یا شب بو می باشد . گیاهی علفی با دوره رشد یکساله ، که به دو تیپ بهاره و پاییزه تقسیم می شود . ویژگیهای گیاه کلزا و سازگاری آن با شرایط آبی و هوایی مختلف سبب شده است که کشت آن در اکثر نقاط کشور و از جمله استان اردبیل توسعه پیدا نماید .

پوسیدگی اسکلروتینیایی کلزا : Sclerotinia rot
عامل بیماری ، قارچی با نام علمی Sclerotinia . sclerotiorum می باشد . این بیماری مشکل اساسی کلزا در بیشتر نواحی دنیا بوده و در ایران نیز این بیماری در اکثر مزارع کلزای استانهای گلستان ، گیلان ، مازندران و بصورت محدود در استان اردبیل دیده شده است . این بیماری دامنه میزبانی وسیعی دارد که عمده محصولات میزبان آن عبارتند از : انواع لوبیا ، آفتابگردان ، سویا ، شبدر ، حبوبات ، خردل ، یونجه ، کلزا و سیب زمینی . این بیماری درشرایط آب و هوایی گرم و مرطوب که مصادف با گلدهی است ، بیشترین شدت آلودگی را دارد .

ادامه نوشته

مقالات موجود در این بخش:

آنترکتوز سبزی - جالیز

شته جالیزی Aphis gossypii

سفیدک دروغی خیار

بیماری لکه برگی سرکوسپورا گیاهان زینتی

ویروس برگ قاشقی (لوله شدن برگ) (زردی) باقلا Bean leaf roll virus

نترکتوز سبزی - جالیز

عامل بیماری : در کدوئیان Colletotrichun oligochaetum = C.Lagenarium

درگوجه فرنگی Gloesporium Lycopersici

در فلفل G.piperatum

علایم بیماری : برروی تمام گیاهان خانوادة کدوئیان از قبیل خیار، هندوانه، کدو، خربزه فعالیت داشته و آنها را از مرحلة گیاهچه تا زمانی که گیاه به میوه می نشیند مورد حمله قرار می دهد. درمرحلة گیاهچه برروی ساقه زخمهای قهوه ای رنگ مایل به سیاه به وجود می آیند که به سرعت شکاف برداشته و باعث مرگ گیاهچه می شوند.

علایم برگی به صورت لکه های گردی است که در ابتدا سبز روشن و رنگ پریده با ظاهری روغنی بوده و بتدریج در وسط رنگ قرمز وسپس قهوه ای به خود می گیرند. برگهای آلوده خشک و شکننده شده و اگرمقدار لکه ها زیاد باشد سطح پهنک برگ کاملاً پژمرده می شود. برروی ساقة گیاه رشد یافته نیز بریدگیهای عمیقی دیده می شود. برروی میوه به خصوص درمناطق مجاور رطوبت لکه های سطحی به رنگ مایل به سبز ظاهر می شوند که بتدریج به عمق گوشت میوه نیز نفوذ می کنند و در نهایت درصورت وجود رطوبت میوه پوسیدگی نرم و درغیراینصورت خشک پیدا می کند.

در میوة گوجه فرنگی لکه های دایره مانند کمی فرورفته به رنگ تیره و در اطراف بافتهای سالم به صورت جدا یادرهم قابل مشاهده است.

درفلفل این لکه ها برروی ساقه، برگ ومیوه به صورت گرد به قطر ^cm2-1 و در ابتدا به رنگ زرد و سپس قهوه ای قابل مشاهده می باشند که باعث پوسیدگی در میوة رسیده می شوند.

• زیست شناسی : این قارچ دربقایای گیاهان آلوده، خک و بذرهای آلوده حاصل از گیاه بیمار زمستانگذرانی
می کند. پیشرفت این بیماری در رطوبت بالا و دمای مناسب^cº 24 شدت می یابد.

• پیشگیری : 1- ضدعفونی بذر 2- استفاده ازارقام مقاوم 3- آیش زمین

• کنترل : استفاده از دکوئیل 2787 به میزان gr 150 در 1000 لیترآب با مشاهده اولین علایم بیماری با رعایت دورة کارنس 7 روز.

خیساندن بذر در محلول 5/0 درهزار بونیل به مدت یک دقیقه.

-------------------------------------------------------------------------------------------

شته جالیزی Aphis gossypii

شته جالیزیAphis gossypii

این آفت به ویژه در مناطق جنوبی وجنوب شرقی صدمه وزیان شدیدی به جالیز کاریها وارد می نماید. شته ها به گیاهانی مانند خیار- فلفل- بادام زمینی و حتی علف های هرز نیز صدمه می رسانند.

شته ماده بدون بال و رنگهایی مانند زرد مایل به سبز یا قهوه ای تیره دارد.

طول بدن شته ماده بدون بال 25/1-1/2 میلیمتر است و شکل آن بیضوی می باشد . طول بدن شته های بال دار قدری کوچکتر وحدود 2/1-9/1 میلیمتر است. رنگ لارو شته ها زرد یا سبز میباشد.

ادامه نوشته

تريپس توتون Thrips tabaci

or: Thysanoptera

Sub or: Terebrantia

Family: Thripidae

معرفي آفت

گونه اي پلي فاژ بوده كه به گياهان مختلفي نظير توتون، پنبه، لوبيا، چغندرقند، گوجه فرنگي، سيب زميني،‌ نخود و انواع كدوئيان خسارت مي زند. اين حشره در گياه پنبه به جوانه ها، برگها و قوزه هاي نورس بوته حمله نموده و در اطراف رگبرگهاي زير برگ لكه هاي فرو رفته براقي ايجاد مي كند كه به تدريج به رنگ نقره اي در مي آيند. در اثر حمله آفت رشد بوته كم شده و علاوه بر به تعويق افتادن برداشت مقدار محصول پنبه نيز تقليل مي يابد. راستة Thysanoptera به دو زير راسته تقسيم مي شود كه خصوصيات هر دو زير راسته و تفاوتهاي مرفولوژيكي و بيولوژيكي آنها در بخش اول در تريپس گندم مفصلاً‌ شرح داده شده است.

ادامه نوشته

كرم سرخ پنبه Pectinophora gossypiella

(Lep: Gelechiidae)

Pink cotton boll worm

معرفي آفت

اين حشره اولين بار از هندوستان گزارش گرديده و در ساير كشورهاي همجوار مانند پاكستان و افغانستان انتشار دارد. اين آفت در نواحي جنوبي كشور (سيستان و بلوچستان) احتمالاً وجود دارد ولي گزارش دقيقي از آن در دسترس نيست.

زيست شناسي:

زمستان را به صورت لارو سن آخر در داخل بذر به صورت دياپوز بسر مي برد. برخي اوقات زمستان را در زير خاك مي گذراند. گاهي اوقات لارو تا 2.5 سال در داخل بذر به صورت وقفه بسر مي برد. در شرايط مساعد به شفيره و حشره كامل تبديل مي شود. انتشار اين آفت بيشتر از طريق حمل بذرهاي پنبه از كشوري به كشور ديگر صورت مي گيرد. حشره ماده پس از جفت گيري تخمهاي خود را به صورت دسته اي يا منفرد روي گياهان خانوادة پنيركيان Malva Ceae و مخصوصاً‌ روي قوزه جوان قرار مي دهد. 6-4 روز بعد لاروهاي جوان بيرون آمده و از رگبرگها و قسمتهاي داخلي قوزه و مغز پنبه دانه تغذيه مي كنند. سه الي چهار هفته بعد رشد لارو كامل شده و مجدداً تبديل به شفيره و پروانه مي گردد. ممكن است تا چندين نسل در سال داشته باشد.

کنترل:

رعايت موارد قرنطينه اي و اقدامات جدي براي جلوگيري از ورود بذر پنبه از كشورهاي آلوده.

ادامه نوشته

كرم سرخ پنبه Pectinophora gossypiella

(Lep: Gelechiidae)

Pink cotton boll worm

معرفي آفت

اين حشره اولين بار از هندوستان گزارش گرديده و در ساير كشورهاي همجوار مانند پاكستان و افغانستان انتشار دارد. اين آفت در نواحي جنوبي كشور (سيستان و بلوچستان) احتمالاً وجود دارد ولي گزارش دقيقي از آن در دسترس نيست.

زيست شناسي:

زمستان را به صورت لارو سن آخر در داخل بذر به صورت دياپوز بسر مي برد. برخي اوقات زمستان را در زير خاك مي گذراند. گاهي اوقات لارو تا 2.5 سال در داخل بذر به صورت وقفه بسر مي برد. در شرايط مساعد به شفيره و حشره كامل تبديل مي شود. انتشار اين آفت بيشتر از طريق حمل بذرهاي پنبه از كشوري به كشور ديگر صورت مي گيرد. حشره ماده پس از جفت گيري تخمهاي خود را به صورت دسته اي يا منفرد روي گياهان خانوادة پنيركيان Malva Ceae و مخصوصاً‌ روي قوزه جوان قرار مي دهد. 6-4 روز بعد لاروهاي جوان بيرون آمده و از رگبرگها و قسمتهاي داخلي قوزه و مغز پنبه دانه تغذيه مي كنند. سه الي چهار هفته بعد رشد لارو كامل شده و مجدداً تبديل به شفيره و پروانه مي گردد. ممكن است تا چندين نسل در سال داشته باشد.

کنترل:

رعايت موارد قرنطينه اي و اقدامات جدي براي جلوگيري از ورود بذر پنبه از كشورهاي آلوده.

ادامه نوشته

نماتد گالي گندم seed gall nematode

نماتد گال بذر (Seed - Gall Nemtod
به اين بيماري، نماتد گال زاي گندم نيز گفته ميشود. عامل اين بيماري، نماتد Anguina tritici (Steinb.) Chit. ميباشد و انگل اجباري است. بيماري در بسياري از نقاط كشور گزارش شده است و درجات آلودگي در فارس، خوزستان، ايلام، اصفهان، كرمانشاه، تهران، زنجان، كرمان، مازندران، لرستان، آذربايجان‌ و ساير مناطق متفاوت مي‌باشد.
در سالهاي اخير با توسعه كشت گندم، بيماري نماتد گال گندم در استان خوزستان روند صعودي پيدا كرده است. با نمونه‌گيري از محموله‌هاي تحويلي به مراكز خريد گندم همراه با ذكر مشخصات كشاورز و سابقه مزرعه، درسال 1376 بيش از 600 نمونه، سال 1377 حدود 1649 نمونه و در سال 1378 نيز 1105 نمونه بررسي گرديد كه مشتمل بر 12 شهرستان استان خوزستان بود. نتايج نشان داد در سال 76 ميانگين آلودگي استان 7/46 درصد و ميانگين خسارت 35/0 درصد، سال 77 ميانگين آلودگي 23/40 درصد و ميانگين خسارت 37/0 درصد و سال 78 ميانگين آلودگي 08/39 درصد و ميانگين خسارت 3/0 درصد برآورد گرديد. بررسي خسارت براساس وزن هزار دانه نمونه و تعداد گال موجود در نمونه بود. در ضمن تفاوت معني‌داري بين ميزان آلودگي و ارقام مختلف ديده نشد ( بايماني و همكاران ،1379).

نشانه‌هاي بيماري
در اثر اين بيماري فاصله بين گره‌هاي ساقه گندم كم و در نتيجه ساقه‌هاي آلوده كوتاهتر از ساقه‌هاي سالم شده و پيچيدگي هايي در طول ساقه و نيز در برگها ايجاد مي‌شود. سنبله‌هاي بيمار كوچك و گلوم‌هاي خيلي باز هستند، زيرا اغلب دانه‌ها يا همه آنها به رنگ قهوه‌اي ـ سياه در آمده و در واقع اينها گال‌هايي با اندازه كوچكتر از دانه‌سالم گندم ‌مي‌باشند. درصورتي كه اين گال‌ها در آب خيسانده و خرد شوند، تعداد زيادي لارو متحرك نماتد از آن بيرون مي‌آيند.
چرخه بيماري
نماتد گال بذر به صورت لاروهاي سن 2 و به حالت غيرفعال درون دانه‌هاي آلوده گندم كه گال بذر ناميده مي‌شود، به سر ميبرد، هنگامي كه دانه‌هاي سالم همراه با بذرهاي آلوده كاشته شوند، از اين‌گال‌ها هزاران لارو سن 2 در خاكهاي مرطوب آزاد مي‌شوند. بنابراين وجود رطوبت براي آغاز فعاليت لاروها و حركت آنها در خاك ضروري است. بر خلاف بسياري از نماتدهاي بيماريزاي گياهي، A.tritici روي ريشه‌ها تغذيه نمي‌كند، بلكه وقتي به دانه سالم گندمي كه در حال جوانه‌زدن است مي‌رسد به آن چسبيده و با رسيدن به جوانه انتهايي به صورت انگل خارجي آن در مي‌آيد. موقعي كه سنبله‌ها ظاهر ميشوند، لاروها به درون گلهاي در حال تشكيل نفوذ پيدا كرده و به صورت انگل داخلي درمي‌آيند. پس از مدتي اين لاروها به نماتدهاي بالغ تبديل شده و جفتگيري نموده و تعداد زيادي تخم توليد مي‌كنند. پس از آنكه ميزبان كامل شد، بسياري از تخمها تفريخ شده و لاروهاي زيادي در گال‌ها بوجود مي‌آيند. موقع برداشت گندم، گال‌هاي بذر با دانه‌هاي سالم مخلوط شده يا روي زمين مي‌ريزند. در محيط‌هاي خشك، لاروهاي سن 2 نماتد موجود در گال‌ها، غيرفعال مانده و سالها دوام مي‌آورند. A.tritici علاوه بر بيماري گال بذر كه در گندم بوجود مي‌آورد، موجب انتقال بيماري باكتريايي خوشه صمغي يا زردي خوشه گندم كه عامل آن باكتري Rathayibacter tritici است و نيز بيماري پيچيدگي و سياه شدن خوشه و برگ گندم كه عامل آن قارچ Dilophospora alopecuri است، مي‌گردد.
مبارزه
بهترين و عملي‌ترين روش‌هاي مبازه با اين بيماري، بوجاري صحيح و اصولي بذرهاي گندم قبل از كاشت و اجراي تناوب با گياهان غيرميزبان حداقل به مدت 2 سال مي‌باشد.
به منظور دستيبابي به ارقام مقاوم و متحمل گندم نسبت به نماتد گال زاي بذر گندم، بذور 30 رقم گندم نان و 23 رقم گندم دوروم با تيمار 8 عدد گال و جمعيت 20960 عدد لارو سن دوم نماتد براي هر گال، مايه‌زني و در گلخانه با دماي 35-15 درجه سانتي‌گراد و رطوبت نسبي 70-30 درصد كاشته شدند. دو ماه پس از كاشت، آماربرداري از وضعيت رشدي گياهان و علايم آلودگي به نماتد صورت گرفت. اندازه گيري ارتفاع 10 بوته از تيمارهاي مختلف گندم نشان داد كه ميانگين ارتفاع بوته‌هاي آلوده حدود 6 سانتي‌متر از بوته‌هاي سالم كوتاهتر است. جمعيت لارو سن دو نماتد برروي برگهاي يك بوته آلوده شمارش شد و براين اساس برروي برگهاي اكثر ارقام گندم نان و دوروم لارو سن دوم نماتد مشاهده و شمارش گرديد. در پايان فصل كاشت محصول كليه تيمارها برداشت گرديده و بذور تشكيل شده پس از جدا كردن از پوسته نسبت به توليد گال بررسي شدند. نتايج نشان داد از بين ارقام گندم نان، رقم‌هاي؛ آزادي، هيرمند،‌داراب و تريتيكاله به ترتيب با جمعيت متوسط لارو سن دوم درون هر گال؛ 11000 ، 1200 ، 1450 ،620 ،1500 عدد و از بين ارقام گندم دوروم، رقم‌هاي ياواروس 3 ، 6، 7 و 18 به ترتيب با جعيت 3100 ، 6500 ، 4300 ، 2350 ، 5100 و 3600 عدد، ميزبان نماتد مي‌باشند ( احمدي و باروتي ، 1381 ).
علاوه بر بيماريهاي مندرج در اين نوشتار ( كه در ابتدا از آنها به عنوان مهمترين بيماريهاي گندم در كشور ياد شده است )، چند بيماري باكتريايي مانند سوختگي باكتريايي برگ و خوشه صمغي گندم و نيز چند بيماري ويروسي همچون كوتولوگي زردجو و نوارك ايراني گندم روي گندم در كشور وجود دارد كه به نوبه خود داراي اهميت مي‌باشند. در مورد بيماريهاي غير انگلي نيز مطلب اخير صدق مي‌نمايد. در خاتمه مجدداً يادآور مي‌شود اعمال مديريت صحيح زراعي و اجراي مديريت تلفيقي بيماري (IDM) نقش مهمي در كنترل بيماريهاي گندم ايفا مي‌نمايند.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بيماري زنگ نواري يا زنگ زرد گندم Wheat strip rust

زنگ زرد يا زنگ نواري(سرخو)Puccinia striiformis يكي از بيماريهاي مهم گندم و جو است و تا حدودي تريتيكاله و چاودار و بعضي از گرامينه‌هاي ديگر را تحت تاثير قرار مي‌دهد. به نظر مي‌رسد يولاف نسبت به اين بيماري مصون باشد. تا كنون ميزبان واسطي براي آن شناخته نشده است. اين بيماري در درجه حرارت پايين‌تر از درجه حرارت مناسب براي توسعه زنگ ساقه و برگ صورت مي‌گيرد. يوريديها به صورت نوارها يا خطوط زرد باريك عمدتاً روي برگها و سنبلچه‌ها تشكيل مي‌شوند. زماني كه خوشه‌ها آلوده مي‌شوند تاولها در سطح داخلي پوشينه‌ها و پوشينكها ظاهر شده، در بعضي مواقع دانه‌هاي درحال تشكيل را مورد حمله قرار مي‌دهند. يوريديوسپورهاي دو سلولي ، به رنگ قهوه‌اي تيره و از نظر شكل و اندازه شبيه به P.recondita است. تليوسپورها نقش چنداني در چرخه زندگي قارچ ندارند. تلياها بر روي سطح غلاف وبرگ به صورت نوارهاي قهوهآي تيره كه به وسيله اپيدرم پوشيده شده‌اند، به وجود مي‌آيند. در مناطقي كه درجه حرارت خيلي پايين نيست ، قارچ به صورت يوريديوسپور وميسليوم روي غلاتي كه در پاييز كشت شده‌اند، زمستانگذراني مي‌كند. شيوع وتهاجم ثانوي در شرايط خنك بهار آغاز مي‌شود هستند.
کنترل زنگ زرد:
استفاده از ارقام مقاوم و یا متحمل در اولویت قرار دارد.
سایپروکونازول(آلتو) SL 10% نیم لیتر در هکتار
تبوکونازول(فولیکور) EW 25% یک لیتر درهکتار
فلوتریافول(ایمپکت) SC 12.5% یک لیتر در هکتار
پروپیکونازول(تیلت) EC 25% نیم لیتر درهکتار.
کنترل شیمیایی به محض مشاهده اولین علائم کانون کوبی شود. درصورت وجود اپیدمی در مرحله سنبله مبارزه انجام شود.

کنترل زراعي:

كنترل صحيح و اصولي علفهاي هرز خانواده گندميان، بويژه علفهاي هرزي كه به عنوان منابع اوليه آلودگي و ميزبانهاي تابستان گذران و زمستان گذران عامل بيماري شناخته شده‌اند، نقش مهمي در كاهش زنگ خطي خواهد داشت. همچنين بهينه سازي مسايل تغذيه‌اي گياه گندم نيز مي‌تواند، در كنترل بيماري موثر واقع گردد. بطور كلي اعمال مديريت مزرعه نه تنها در كنترل اين بيماري، بلكه در مورد ساير بيماريهاي مهم گندم نيز داراي اهميت بسيار زيادي است

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری آنتراکنوز مو

عامل بیماریSphaceloma ampelinum :

علایم بیماری:

بیماری در قسمتهای هوایی وجوان مودیده می شود . روی ساقه ِ- دمبرگ-

پیچک لکه های قهوه ای رنگ بیضی شکل ایجاد می شود که اغلب توسعه

انها توسط لایه چوب پنبه ای محدود می شود.

روی برگ لکه های مدور به صورت بآفت مرده(نکروتیک)ایجاد می شود

و در صورتی که برگ خیلی جوان باشد ناحیه آلوده بعد از خشک شدن از

متن برگ جدا شده و برگ منظره غربالی می گیرد.

روی حبه ها ی انگورلکه های گرد به رنگ قهوه ای با حاشیه تیره ظاهر

می گردد .لکه ها ممکن است به هم متصل شده لکه های بزرگ و نا منظمی

به وجود می آ یند.

مبارزه:

- کشت ارقام مقاوم مانند نیا گارا – کنکورد

- هرس شا خه های آلوده

- سم پاشی در دو نوبت زمستان با محلول سولفات مس پنج در صد و در

بهار با کپتان و یا توپسین به نسبت دودر هزار

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری ویروس برگ باد بزنی مو

عامل بیماری: Grapevine fanleaf virus

علایم بیماری :

روی پایه های مبتلا شاخه های کوتاه و برگها می شوند.

روی برگها لکه هایی ظاهر شده و میوه های ریز خوشه

در اوایل فصل می ریزند گاهی حبه های انگور بی دانه

میشوند.

مبارزه:

انتخاب قلمه سالم و ضد عفونی خاک با بکار گیری

متیل بروماید به نسبت 400 تا 800 کیلو در هکتار

یکماه قبل از موستان در مبارزه علیه این بیماری

موثر است.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری سفیدک سطحی مو

عامل بیماری: Uncinula necator

علایم بیماری:

علایم بیماری سفیدک حقیقی در روی همه ی اندامهای هوایی جوان ظاهر می گردد.

علایم این ابتدا به صورت لکه های سفید در سطح فوقانی برگ ظاهر می شود و

سپس روی آنها کنیدیوفورهای قارچ به صورت پودر یا پوشش آردی ظاهر می گردند

اگر بیماری تشدید یابد سطح تحتانی برگها نیز ممکن است به سمت بالا لوله شود .

برگهای آلوده در تابستان قهوه ا ی شده زودتر از پائیز خزان می کنند. علائم بیماری

درون سر شاخه های جوان نیز به صورت لکه های سفید ظاهر می گردند.

در پائیز لکه ها به رنگ قهوه ای مایل به سیاه در می آیند.

قارچ روی غوره ها را به صورت پودر سفید رنگی می پوشاند. حبه ها ترش و

نارس باقی می مانند .در حبه های رسیده تر آن قسمت از پوست حبه که آلوده به

بیماری است رشد نمی کند ولی در اثر رشد مداوم قسمت سالم حبه ترک خورده

و دانه آن نمایان می گردد.

مبارزه:

بهترین راه مبارزه علیه سفیدک حقیقی مو استفاده از گل گوگرد و یا گوگرد قابل

حل در آب مانند لوزال به نبت چهار در هزار می باشد.

گل گوگرد در دمای بیشتراز 21 درجه سانتی گراد تصعید می شود و گاز حاصل

روی قارچ موثر است. دردمای بالاتر از 30 درجه سانتی گراد مقدار گاز حاصل

شده زیاد بوده ممکن است سبب سوختگی شود .

گل گوگرد را بهتر است در فصل زراعی سه نوبت زیر به هنگام صبح به کار برد:

نوبت اول:موقعی که جوانه ها تازه روییده اند و در رویهر شاخه 4 تا 10 برگ

وجود دارد.در این نوبت 15 کیلو گرم گل گوگرد در هکتار مصرف می شود.

نوبت دوم:در موقع گل دادن موستان به نسبت 30 کیلوگرم در هکتار مصرف

می شود.

نوبت سوم:موقعی است که غوره های ترش ظاهر شده یعنی حدوددو تا سه هفته

پس از سمپاشی نوبت دوم به نسبت 45 کیلوگرم در هکتار مصرف می گردد.

در مناطق خشک که احتمال گیاه سوزی در اثر مصرف گوگرد باشد بهتر است

از قارچ کش کاراتان به نسبت 1تا 1.5 در هزار علیه این بیماری استفاده نمود.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری پوسیدگی خاکستری مو

عامل بیماری: cinerea Botrytis

علایم بیماری:

بیماری روی خوشه انگور بوضوح دیده قابل رویت می باشند .

آلودگی در تمام طول رشد خوشه دیده می شوند. چنانچه آلودگی

قبل از باز شدن گلهای خوشه باشند خوشه های جوان خشک

می شوند.

آلودگی بعد از ظهور گلها سبب پژمردگی خوشه ها می گردد.

در موقع برداشت حبه ها از حساسیت بیشتری برخوردار می شوند.

رنگ حبه های آ لوده خرمایی یا قهوه ای شده و بخشی از خوشه

نیز نرم و خشک می شود.

در الودگی شدید تمامی خوشه خشک می شود.

در حاشیه برگها لکه های قهوه ای یا خرمایی رنگ با خطوط

متحدالمرکز ظاهر می شود.

در روی ساقه ممکن است زخمهای عمیق دراز به وجود می آیند.

مبارزه:

هرس سبز شاخه ها به منظور برقراری تهویه لازم در تابستان

جلوگیری از آلودگی خوشه توسط بیماری های دیگر مثل سفیدکهای

داخلی و غیره

سمپاشی تا چهار نوبت با سموم مجاز مثل بنومیل یا توپسین به هنگام

ریزش گلبرگها -

تشکیل غوره –شیرین شدن غوره ها و سه هفته قبل از برداشت محصول.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری پوسیدگی سیاه مو

عامل بیماری: Guignardia bidwellii

علایم بیماری:

در اواخر بهار لکه های متعدد گرد و پراکنده به رنگ

قرمز در برگها ایجاد می شود. لکه ها غالبا در سطح

رویی برگ ودر بین رگبرگها ایجاد می گردند. زمانی که

اندازه لکه ها به 2 تا 3 میلیمتر می رسد به رنگ قهوه ای

یا خاکستری با حاشیه ی سیاه در می آ یند.

Phyllostcta در سطح لکه ها پیکنیدیوم های جنس

به صورت نقاط سیاه به شکل حلقه نزدیک به حاشیه

لکه های قهوه ای ایجاد می گردند.

روی شاخه- پیچک – دمبرگ - محوراصلی و رگبرگها

لکه هایی فرو رفته به رنگ بنفش مایل به سیاه ظاهر

می شوند و حاوی پیکنیدیوم های پراکنده هستند.

لکه ها روی حبه های انگور نیز در زمانی که رشدشان

به نصف رسیده باشد بوجود می آیند.

این لکه ها در ابتدا تقریبا سفیدند ولی به زودی با یک

حلقه قهوه ای با حاشیه سیاه احاطه می شوند.

پیکنیدیوم های سیاه نیز در سطح لکه های حبه انگور

ایجاد می گردند.

در نهایت تمام حبه ها به سرعت پوسیده و چروکیده شده

و به رنگ سیاه در می آیند.

مبارزه:

- سمپاشی موستان ها در سه بار با به کارگیری بنومیل

یا فربام دو درهزار درست قبل از شکوفه دهی و بلا فاصله

بعد از شکوفه دهی وهمچنین دوهفته بعد از سمپاشی

دوم بیماری را کنترل می کند.

کاپتان فولیت تریادیمفون و قارج کشهای مسی نیز علیه این

بیماری موثرند.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری لکه سیاه برگ مو

عامل بیماری:Asperisporium vitiphyllum

علایم بیماری:

ظهور لکه های گرد مایل به زیتونی در دو سطح برگ از علایم

اولیه بیماری هستند قطر این لکه ها 2 تا 3میلیمتر بوده به تدریج

از به هم پیوستن آنها تمام یا قسمتی اعظم برگ خشک می گردد

اطراف لکه ها را معمولا هاله ای شفاف فرا می گیرد

بیماری منحصرا به برگ حمله می کند و به ندرت اندام های

دیگر آلوده می شوند.

مبارزه:

به محض مشاهده اولین علایم بیماری سمپاشی با استفاده از

زینب به نسبت 1 تا 2 در هزار با 0.5 مویان و یا سم کاپتان

به نسبت 3-2.5 در هزار در کنترل بیماری موثرند.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری سفیدک داخلی مو

عامل بیماری : plasmopara viticola

علایم بیماری:

لکه های زرد کمرنگ بدون حاشیه مشخص در روی برگهای جوان

که قطر آنها تقریبا نیم سانتی متراست.

این لکه ها بتدریج به پیوسته می شوند و سطح وسیعی از برگ خشک

ونکروزه می شوند.

در سطح زیرین همین لکه ها اسپورانژیوفورها و اسپورانژهای قارچ به

صورت کرکهای خاکستری یاسفیدرنگ تشکیل می گردند.

نوک شاخه های آلوده متورم و به شکل عصا خمیده وتوسط کرکهای سفید

تشکیل می شوند.

غورهای جوان از حساسیت بیشتری برخوردارند ودراثر آلودگی به رنگ

قهوه ایدرآمده و ریزش پیدا می کند.

مبارزه:

زهکشی تاکستان به منظور کاهش رطوبت

هرس سر شاخه های آلوده

جمع آوری و زیر خاک کردن یا سوزاندن برگ ها

استفاده از واریته های مقاوم

استفاده از قارچکشهای کاپتان زینب مانب و محلول بردو

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری انبونک یا خیارک آلو

عامل بیماری:Taphrina pruni

علایم بیماری:

اولین علایم بیماری به صورت جوش های سفید روی میوه ظاهر

می شودوهمزمان با رشد میوه گسترش پیا کرده و تمامی سطح را

می پوشاند.هسته ی میوه ی جوان رشدش متوقف می شود-قهوه ای

چروکیده – پوک می گردد. طول میوه ی آلوده به بیش از ده برابر

طول میوه ی سالم می رسد و گوشت داخل آن اسفنجی می گردد.

میوه های آلوده غالبا بدشکل – خمیده – به رنگ قرمز بوده سپس

به رنگ خاکستری در می آید.

سر شاخه های آلوده اغلب طویل – پیچیده – کج و معوج می شوند.

برگها هم پیچیده و بد شکل شده ولی پیچیدگی برگها زیاد محسوس

نیست.

مبارزه:

جمع آوری میوه های آلوده همراه با قطع و سوزاندن شاخه های

بیمار یکی از راههای موثر برای پیشگیر ی این بیماری است.

سمپاشی درختان با استفاده از این ترکیبات مسی نظیر بردو

(8-4-100) و کوپراویت ده در هزار در زمستان کمی قبل از

متورم شدن جوانه ها توصیه می شود.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری پیچیدگی برگ هلو

عامل بیماری:Taphrina deformans

علایم بیماری:

بیماری در اوایل بهار پس از رویش برگها ظاهر می شود .

در این بیماری بآفت بین رگبرگها در اثر بزگ شدن (هیپرتروفی)

و یا تکثیر بی رویه ی سلولها (هیپرپلازی) رشد فوق العاده پیدا

می کنند. در نتیجه برگهای آلوده ابتدا سبز کم رنگ تا زرد بوده

سپس به رنگ ارغوانی یا قرمز در می آیند که ناشی از عدم وجود

کلروفیل و جمع شدن مواد رنگی در واکوئل می باشد.

برگهای آلوده و میوه های جوان قبل از موعد ریزش پیدا می کنند.

شاخه های آلوده ممکن است کمی متورم و بد شکل شده و خشک

گردند.برگهایی که بعد از آلودگی اولیه روییده غالبا سالم باقی می

مانند و آلودگی ثانویه کمتر دیده می شوند.

مبارزه:

جمع آوری و سوزانیدن برگهای آلوده.

درختان را می توان در پاییز پس از خزان برگها و یا در بهار قبل از

متورم شدن جوانه ها با ترکیب بردو 10در صد یا کوپراویت 10در

هزارسمپاشی کرد.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری سفیدک سطحی هلو و شلیل

عامل بیماری: var. persicae Sphaerotheca pannosa

علایم بیماری :

ابتدا روی برگها و سر شاخه های جوان لکه های رنگ پریده

ظاهر می شود که تدریجا از میسلیوم سفید نمدی شکل پوشیده

می گردند. برگهای مورد حمله پس از مدتی شکل طبیعی خود

را ازدست می داده – پژمرده و خشک می گردند.وسپس می ریزند

بخش انتهای شاخه های جوان نیز از میسلیوم سفید رنگ قارچ

پوشیده می شود.میوه های آلوده چنانچه ریز و ابتدای تشکیل آنها

باشد می ریزند . اگر میوه ها بعدا آلوده شوند روی آنها لکه های

سفت به رنگ سفید یا قهوه ای متمایل به خاکستری ایجاد می گردند.

باغداران به این بیماری کچلی هلو می گویند.

مبارزه:

برای مبارزه می توان از الوزال به نسبت 5 در هزار و یا ازکاراتان

به نسبت 1.5در هزار استفاده نمود.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری پوسیدگی مغز گردو

عامل بیماری:

Juglandis. Xanthomonas compestris pv

علایم بیماری:

علایم روی برگ – گل آذین- میوه- شاخه و جوانه ها دیده می شوند.

بیماری با ظهور لکه های کوچک روی برگها آشکا ر می شود لکه ها

به تدریج توسعه می یابند و پس از منتهی شدن به رگبرگها زاویه دار

و سیاه رنگ می گردند. موقعی که میوه به اندازه ی نخود است علایم

آلودگی روی آن به صورت لکه سیاهی در گلگاه دیده می شود که به

تدریج توسعه می یا بد و فرورفتگی پیدا کرده و شکاف بر می دارد .

در صورت مساعد بودن شرایط جوی لکه روی میوه توسعه یآفته تمام

پوست را فرا می گیرد و سپس به مغز گردو نفوذ می کند. مغز گردو در

اثر آلودگی سیاه چروکیده و لزج می شود.گاهی علایم بیماری به صورت

لکه سیاه درسطح جانبی میوه باقی می ماند.چنانچه آلودگی در آخر فصل

اتفاق بیآفتد غالبا فقط پوست سبز میوه علایم بیماری را نشان می دهد.

مبارزه:

برای کنترل بیماری می توان از سموم مسی استفاده نمود. سمپاشی در

دو مرحله توصیه می شود:

نوبت اول قبل از باز شدن جوانه ها با کوپراویت به نسبت چهار درهزار

و نوبت دوم پس از مرحله ی گلدهی به نسبت سه در هزار می باشد.

شاخ و برگ بعضی از ارقام گردو نسبت به سموم مسی حساس بوده

ممکن است سوختگی در آنها ایجاد شود.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری لکه قرمزبرگ آلو و گوجه سبز

عامل بیماری: rubrum Polystigma

علایم بیماری:

بیماری به شکل لکه های مدور یا بیضی شکل روی برگها ظاهر

می شود. رنک لکه ها ابتدا زرد می باشد و سپس به رنگ قرمز

یانارنجی در می آید . سطح فوقانی لکه ها کمی بر میآمده و متورم

می شود.در اواخر تابستان لکه ها معمولا به رنگ قهو ه ای تاقهوه ای

تیره در می آید. تعداد لکه ها روی برگ ممکن است به 50 تا 60 عدد

برسد. برگها با آلودگی شدید زودتر از موعد خزان می کنند.

مبارزه:

استفاده از ارقام مقاوم- دفن و یا جمع آوری برگهای ریخته پای

درختان در پاییزو سوزاندن آنها در کنترل بیماری موثر است.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری آنتراکنوز یا لکه سیاه گردو

marssonia juglandis عامل بیماری :

علایم بیماری :

این بیماری به برگ- میوه- وشاخه های جوان حمله می کند.

اولین علایم ظهور آلودگی به صورت ظهور لکه های کوچک

با حاشیه به رنگ قهوه ای مایل به قرمز با متن قهوه ای خاکستری

و هاله زرد در روی برگهاست .لکه ها به اندازه 2 تا 3 میلی متر

بوده و در مرداد تدریجا بزرگترشده قطرشان به 2 سانتی متر می رسند.

در روی شاخه های جوان زخمهای بیضوی یا گرد نامنظم و کمی گود

به رنگ قهوه ای متمایل به خاکستری با حاشیه قهوه ای مایل به قرمز

ظاهر می گردند.

در روی میوه های خسارت قابل توجه و شدید است. در سطح پوست میوه

لکه های گود به شکل گرد یا نا منظم به رنگ سیاه ایجاد می شود.میوه های

جوان در اثر آلودگی ریزش پیدا می کنند. مغز بخش آلوده ممکن است به

صورت خشک پوسیدگی پیدا نموده سپس قارچهای ساپروفیت روی آن

رشد می نمایند.

مبارزه:

برای کنترل بیماری سمپاشی درختان بلافاصله بعد از ریزش گلبرگها با

استفاده از سموم زینب و کاپتان به نسبت 2 در هزار توصیه می شود.

جمع آوری و سوزاندن برگ و میوه های آلوده پای درختان در کاهش

خسارت بیماری لکه سیاه گردو موثر است.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری سفیدک سطحی فندق

عامل بیماری: Phyllactinia guttata

عامل بیماری:

این بیماری در اواسط تابستان شیوع پیدا می کند و علایم

آن به صورت لکه های سفید خاکستری در سطح تحتانی

برگها ظاهر می گردد. از به هم پیوستن لکه ها قشر سفید

رنگی در سطح زیرین برگ به وجود می آید. در اواخر

تابستان آسکوکارپهای قارچ به صورت نقاط ریز به رنگ

سیاه در سطح تحتانی برگ تشکیل می شوند. خسارت این

بیماری روی فندق قابل توجه نمی باشد.

مبارزه:

جمع آوری و سوزاندن برگهای فندق و یا مدفون نمودن

آنها بعد از خزان از طریق انجام شخم در کنترل بیماری

موثرند. با توجه به اینکه خسارت این بیماری روی فندق

چندان مورد توجه نمی باشد مبارزه شیمیایی توصیه

نمی شود.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری کپک سفید گردو

عامل بیماری: Microstroma juglandis

علایم بیماری:

در این بیماری ابتدا لکه های زرد رنگ در سطح فوقانی برگ

ظاهر می شوند و سپس به رنگ قهوه ای تغییر می یابند.در سطح

تحتانی برگ پوشش سفید تا خاکستری رنگ قارچ تشکیل می شود

زمستان گذرانی قارچ در برگهای پای درختان می باشد.

مبارزه:

مبارزه شیمیایی توصیه نمی شود .مدفون نمودن برگهای آلوده با

انجام شخم موجب کاهش آلودگی می گردد

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری خشکیدگی جوانه و سر شاخه های توت

عامل بیماری: Sclerotinia sclerotiorum

علایم بیماری:

بیماری بصورت پژمردگی جوانه ها بویژه در اردیبهشت

ماه دیده می شود وسپس به صورت لکه های کم و بیش

فرو رفته به رنگ قهوه ای در پای جوانه ها جلب توجه

می کند.چنانچه لکه ها پیرامون شاخه را فرا گیرد قسمت

بالای آن خشک می شود. یکی از بارز ترین علایم این

وجود اسکلرو تیومهای درشت در زیر پوست جوانه های

آلوده است که گاهی طول هر یک به 5 سانتی متر می رسد.

مبارزه:

مهمترین راه کنترل بیماری هرس شاخه های آلوده درخرداد

قبل از تشکیل اسکروتیومها و سوزاندن آنها می باشد.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

ادامه نوشته

بیماری شانکر جوانه و شاخه های توت

عامل بیماری: Fusarium lateritium

علایم بیماری:

بیماری بصورت زخم یا شانکر در محل جوانه های توت

ظاهر می شود که تدریجا توسعه می یابد و با فرا گرفتن

پیرامون شاخه سبب خشک کردن قسمتهای فوقانی آن

می شود. در اثر وزش باد شدید ممکن است شاخه های

آلوده از محل زخم شکسته می شوند.

مبارزه:

هرس شاخه های بیمار و سوزاندن آنها.

اجتناب از زخمی کردن شاخه ها و همچنین سمپاشی درختان

در مواقع شدید بیماری با بنومیل یا کاپتان 2 در هزار در

کنترل بیماری موثر است.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری لکه قهوه ای توت

عامل بیماری: Cylindrosporium mori

علایم بیماری:

روی برگ توت لکه های قهوه ای زاویه دار ظاهر می شود.

لکه ها به هم می پیوندند و موجب خشکیدگی قسمت برگ می شوند.

برگهای آلوده زودتر از موعد خزان می کنند.

مبارزه:

مبارزه شیمیایی مقرون به صرفه نیست. برداشت برگها جهت

تغذیه کرمهای ابریشم در کنترل بیماری بسیار موثر است.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری سفیدک سطحی توت

عامل بیماری:Phyllactinia guttata

علایم بیماری:

بیماری در اواخر تابستان و اوایل پاییز به صورت پوشش سفید

رنگ در سطح تحتانی برگ دیده می شود.

مبارزه:

چون این بیماری در اواخر فصل رشد ظاهر می شود و قابل

توجه نمی باشد مبارزه شیمیایی توصیه نمی شود.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری پوسیدگی طوقه انار

عامل بیماری:

Phytophthora cactorum

Phytophthora citrophthora

علایم بیماری:

بیماری به صورت پوسیدگی و شکاف خوردن پوست

در ناحیه طوقه ظاهر می شود. گاهی پوست آلوده در

ناحیه آلوده از درخت جدا می گردد. چنانجه تا 50در صد

پوست ناحیه طوقه دچار آلودگی باشد فقط آن سمت از

سر شاخه های درخت پژمرده شده ولی خشک نمی شوند.

ممکن است در طول سال پوست جدیدی در ناحیه آلوده

اما کمی متورم تر از پوست قدیمی ایجاد می گردند.

در حالت شدید ممکن است پوسیدگی در مدت کوتاهی

پیرامون طوقه را فرا گرفته درخت سریعا خشک می شود

درختان بیمار معمولا چند مدت بعد از آلودگی تولید پاجوش

می نمایند به گونه ای که تصور می شود بیماری بر طرف

شده است ولی پس از گذشت یک تا چند سال پا جوش ها

هم به سرنوشت درخت اصلی مبتلا می شوند.

مبارزه:

کاشت ارقام مقاوم-کشت ردیفی به جای کرتی-عدم کشت علوفه

سبزی و صیفی در پای درختان – عدم تماس آب به طوقه در

عملیات آبیاری در کنترل بیماری موثر است .

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری پوسیدگی آرمیلاریای ریشه

عامل بیماری: Armillaria melle

علایم بیماری:

خسارت این بیماری در باغ های میوه که در زمین های جنگلی

احداث شده باشند بسیار قابل توجه است . علایم بیماری در قسمتهای

هوایی درختان بصورت کاهش رشد کوچکی وزردی برگها خشکیدگی

سر شاخه های جوان و مرگ تدریجی یا ناگهانی درختان دیده می شود.

آسیب دیدگی در سطح باغ ممکن است ابتدا پراکنده باشد ولی به علت

انتشارقارچ از نقطه شروع آلودگی بیماری سریعا به نقاط مجاورانتشار

می یابد.

بارزترین مشخصه بیماری به صورت نواحی پوسیده در پوست طوقه

وریشه درختان ظاهر می شود.سپس میسلیم سفید باد بزنی شکل با حاشیه

رگه دار بین پوست و چوب ایجاد می گردد علاوه بر آن ریزومورف های

بند کفشی قهوه ای تا سیاه رنگ از ریسه های به قطر 1 تا 3 میلیمتر از

مشخصه های دیگر عامل بیماری می باشد. سطح خارجی شبه ریشه به

رنگ سیاه و در مرکز به رنگ سفید یا شفاف می باشد.

در قاعده درختان یا در نواحی طوقه درختان مرده یا در حال مرگ

بازیدیوکارپ چتری عامل بیماری به تعداد اندک یا زیاد به رنگ عسلی

و خالدار به ارتفاع 7 سانتیمتر یا بیشتر و به قطر 5 تا 15 سانتیمتر رشد

می کنند.اینها اندام بارده قارچ هستند که معمولا در پاییز ظاهر می شوند

و در سطح تیغه های شعاعی خود تعداد فراوانی بازیدیوم بازیدیوسپور

تولید می کنند.کلاهک چتری حدود یکماه سرپا بوده بعد پلاسیده می شوند.

تعداد کلاهک ها ظاهر شده در هر کپه به 40 عدد می رسد.

مبارزه:

قارچ عسلی پلی فاژاست ومبارزه شیمیایی علیه آن چندان موثر نیست .

اقدامات به زراعی جلوگیری از حمله حشرات و صدامات مکانیکی

به ریشه و طوقه ممانعت از وارد شدن تنش های مختلف مثل نامتعادل

بودن رطوبت خاک وغیره و همچنین فراهم نمودن امکان رشد خوب

برای ریشه و درخت و حذف علف های هرز در کنترل بیماری و کاهش

خسارت موثر است .

Trichoderma virideقارچ انگل طبیعی قارچ عسلی می باشد.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری شانکر بوتریوسفریایی درخت سیب

عامل بیماری: Botryosphaeria ribis

علایم بیماری:

بیماری شانکر به تمامی قسمتهای هوایی درخت سیب از طوقه تا

نوک شاخه حمله می کند ولی میوه ها بندرت آلوده می شوند. بیماری

روی تنه به شکل زخمهای بیضی شکل در اندازه های متفاوت ظاهر

می گردد طول زخم ها ممکن است به 20 تا 25 و عرض آن به 15

سانتی متر برسد.حد وسط بین ناحیه آلوده و سالم با شکاف عمیقی

از یکدیگر جدا می گردد. در سطح زخم ها شکافهای به صورت دوایر

متحدالمرکز ایجاد می شوندو پوست حالت چین خوردگی به خود می گیرد.

.زخم ها ممکن است دراثر توسعه،پیرامون تنه یا شاخه را بپوشاندو قسمت

بالای آن راخشک می نماید.یکی از مشخص ترین علایم آن وجود پوسته

نازک روی زخم ها ست که بسهولت می توان آن را کنار زد و در زیر آن

دسته های پیکنید قارچ عامل بیماری را به صورت دوایر متحدالمرکز دید.

مبارزه:

برای پیشگیری و کنترل این بیماری تقویت درختان،ممانعت از ایجاد زخم

در درخت قطع شاخه های بیمار 15 سانتی متر پایین تر از محل آلودگی و

کشت ارقام مقاوم موثر است .

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری لکه سیاه سیب و گلابی

عامل بیماری:inaequalis Venturia

علایم بیماری:

علایم بیماری ابتدا به صورت لکه های زیتونی در زیر کاسبرگ

یا برگهای جوان ظاهر می شوند وسپس به رنگ خاکستری و سیاه

در می آیند.لکه ها دربرگهای تازه روییده عموما در روی برگ ظاهر

می گردند.در برگهای مسن لکه ها ابتدا در پشت پهنک برگ ظاهر

می شوند.لکه ها ممکن است به طور انفرادی بمانند و گاهی به هم

پیوسته بزرگ شوند. همچنین لکه ها ممکن است در روی میوه نیز

به وجود آیند که ابتدا به رنگ زیتونی هستند و سپس سیاه می شوند.

کوتیکول میوه در قسمتهای آلوده چوب پنبه ای و سخت شده شکاف

می خورند.

مبارزه:

استفاده ازواریته های مقاوم و یا سمپاشی درختان.

سمپاشی درختان بهتر است در اوایل بهار موقع باز شدن

شکوفه ها که در ابتدای حمله ی بیماری و موقع خروج

آسکوسپورهاست صورت می گیرد.برای سمپاشی در این

مرحله می توان از سموم دودین یا سیپرکس به نسبت یک

ونیم در هزاراستفاده نمود . یا می توان با استفاده از سم

کاپتوفول در مرحله ی سبزشدن نوک جوانه ها با این

بیماری مبارزه کرد. علاوه بر سموم فوق قارچکشهای

دیگری به نامهای بنومیل- توپسین- کاپتان- فربام- تیرام و

غیره وجود دارند که می توان از آنها نیز در مبارزه با این

بیماری استفاده نمود.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری پوسیدگی طوقه درخت سیب

عامل بیماری: Phytophothora cactorum

علایم بیماری:

زخمهایی در طوقه و یا ساقه نزدیک خاک ایجاد می گردد که

معمولا در درختان پیر و یا مسن تر از 5 سال دیده می شوند.

در محل زخم ترشح مرطوبی صورت می گیرد و ناحیه آلوده

سریعا در جهات مختلف انتشار می یابد و در یک فصل رویش

مانند کمربند دور تا دور ساقه را می گیرد. بآفت آلوده بوی روغن

بادام تلخ می دهد.درختان آلوده ممکن است تا 5 سال زنده بمانند و

تولید میوه های نامرغوب کنند.برگهای این درختان رنگ پریده و

از نوک لوله شده زودتر از موعد خزان می کنند.

مبارزه:

عدم کاشت ارقام حساس – حذف و انهدام پایه های آلوده از باغ

سمپاشی طوقه و تنه با به کارگیری سموم مسی و کاپتان در کنترل

بیماری موثرند.زخم را میتوان تراشید و پس از ضد عفونی با الکل

در صد یا محلول4 تا5 در صد کاپتان ضد عفونی نمود و با چسب

پیوند پوشاند.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری پوسیدگی قهوه ای میوه

عامل بیماری: Monilinia spp

علایم بیماری:

درختان در موقع شکوفه دهی مورد حمله قرار می گیرند.

با حمله ی قارچ شکوفه و شاخه های گل دهنده خشک

می شوند و عامل بیماری معمولا از طریق زخم و یا منافذ

طبیعی به داخل میوه رخنه کرده سبب آلودگی می گردد. میوه ها

اغلب در موقع برداشت و یا در صندوقهای حمل میوه آلوده

می شوند.آلودگی در میوه های نارس کمتر است. در موقعی که

میو ها می رسند چنانچه بارندگی شدیدی رخ دهد زخمهای ریزی

روی پوست آنها ایجاد می شود که بدین وسیله راه ورود پاتوژن

به داخل میوه مهیا می گردد. در روی میوه های آلوده علایم آلودگی

ابتدا به صورت لکه های قهوه ای رنگی ظاهر می شود .میوه های

کوچک در مدت 24 ساعت تماما آلوده می گردند.در میوه های بزرگتر

لکه ها با گذشت زمان بزرگتر می شده روی آنها توده ی اسپورهای

غیرجنسی به شکل بالشتکهایی به صورت دوایر متحدالمرکز ظاهر

می شوند. میوه های آلوده به زمین آفتاده می پوسند .در بعضی موارد

میوه های آلوده روی درخت می ماند و در مراحل بعدی چروکیده و

مومیایی می گردند. میوه های مومیایی شده زمستان را به حالت

آویزان روی درختان می مانند که قارچ می توان د در آن و یا سر

شاخه های آلوده زمستان گذارانی نماید.گسترش بیماری غالبا از طریق

انتقال کنیدیوم ها به وسیله باد، باران ویا زنبورها صورت می گیرد.

مبارزه:

1- جمع آوری میوه های آلوده .

2- هرس شاخه های آلوده.

3- عدم حمل یا عدم پسته بندی میوه های زخمی شده.

4- در صورتی که آلودگی در باغ شدید باشد می توان با استفاده

از سموم شیمیایی نظیر توپسین، بنومیل، کاپتان به نسبت دو در

هزار قبل از گل و یک در هزار بعدازگل با این بیمار مبارزه نمود.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری سفیدک سیب وگلابی

عامل بیماری: Podosphaera leucotricha

علایم بیماری:

بیماری معمولا در بهار روی پا جوش و شاخه های یکساله به

صورت لکه های خاکستری یا سفید در سطح تحتانی برگها ظاهر

می شود وسپس برگها ناصاف و پیچیده می گردند. برگهای آلوده

ترد وشکننده شده،زودتر از موعد خزان می کنند.

مبارزه:

سمپاشی پاجوش و سر شاخه های مبتلا به بیماری با استفاده از

سموم بنومیل یا کارتان به نسبت 1 در هزار وهمچنین هرس آنها

در کنترل بیماری موثراست.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری سفیدک سیب وگلابی

عامل بیماری: Podosphaera leucotricha

علایم بیماری:

بیماری معمولا در بهار روی پا جوش و شاخه های یکساله به

صورت لکه های خاکستری یا سفید در سطح تحتانی برگها ظاهر

می شود وسپس برگها ناصاف و پیچیده می گردند. برگهای آلوده

ترد وشکننده شده،زودتر از موعد خزان می کنند.

مبارزه:

سمپاشی پاجوش و سر شاخه های مبتلا به بیماری با استفاده از

سموم بنومیل یا کارتان به نسبت 1 در هزار وهمچنین هرس آنها

در کنترل بیماری موثراست.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری پوسیدگی نرم سیب

عامل بیماری:Penicillium expansum

علایم بیماری:

در اثر این پوسیدگی نرم آبکی به رنگ خرمایی یا خاکستری در

میوه هایی که به عللی در موقع برداشت و یا حمل زخمی شده اند

ظاهر می شود.جنانچه رطوبت محیط زیاد باشد کپک خاکستری

یا آبی قارچ در سطح آلوده تشکیل می گردد.

مبارزه:

برداشت میوه و حمل آن باید به طریقی باشد که میوه زخمی نگردد.

میوه های زخمی و آلوده را باید از میوه های سالم جدا نمود .ضد

عفونی میوه قبل از انبار کردن با محلول 2 در هزار بنومیل و یا

تکتو 60 از شدت آلودگی می کاهد.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری کپک سبز گلابی

عامل بیماری:Penicillium expansum

علایم بیماری :

علایم بیماری به صورت لکه های قهوه ای با پوسیدگی نرم روی

میوه ظاهر می شود. لکه ها در دمای 20 تا 25 درجه سانتی گراد

سریعا توسعه پیدا می کنند.و قسمت اعظم میوه را فرا می گیرند .

حاشیه لکه ها روشن می باشد و در صورت وجود رطوبت بالا

اسپورهای آبی وگاهی سبز روی آنها تولید می شوند. میوه ها در

طول مدت انبارداری به این بیماری بسیار حساس هستند . شدت

خسارت در میوهای ضربه خورده و یا در میوه های خسارت دیده

در اثر تگرگ بیشتر است.

مبارزه:

برداشت میوه،انبار کردن و حمل ونقل آنها باید به گونه ای

انجام شودتا میزان صدمه به حداقل برسد .در صورت شدت

آلودگی سمپاشی باغ قبل ازعمل برداشت از شدت خسارت

می کاهد.نگهداری میوه ها درمحیط سرد و سرد خانه در

کاهش آلودگی بسیار موثر است .غوطه ورنمودن میوه ها

پس از برداشت در محلول قارچکش مثل تکتو60 یا بنومیل

2 در هزار وهمجنین شستشوی فوری آنها بعد از عمل

برداشت در آب داغ و بر قراری تهویه مناسب در انبار

شدت آلودگی را کم می کند.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری پوسیدگی ته سیگاری موز

verticillium theobromae عامل بیماری:

علایم بیماری:

بیماری از گل آذین به نوک میوه های نارس گسترش

می یابد.نوک میو های نارس دچار بآفت مردگی شده

خشک می شود.بخش انتهایی میوه چین خوردگی پیدا

کرده،میسلیوم قارچ به رنگ خاکستری روی آن را

می پوشاند.حد فاصل بخش بیمارو سالم نوار سیاه بآفت

مرده ظاهر می شود.و تدریجا پیشروی می کند.پیشروی

پوسیدگی انتهای میوه درمیوه های نارس به ندرت از

2 سانتی مترتجاوز می نماید.عامل این بیماری قادربه

ایجاد آلودگی روی میوه های بعد از برداشت و حتی

محل قطع پایه های موز در طوقه می باشد.روی برگهای

موز لکه های درشت بآفت مرده ایجاد می شود و بخش

وسیعی از برگ ممکن است خشک می گردد.

مبارزه:

حذف برگهای آلوده و گلهای مرده به عنوان منبع آلودگی

قبل از تولید میوه در مبارزه علیه این بیماری بسیارموثر

است.مکان یسته بندی باید تمیز باشد تا احتمال آلودگی به

این بیماری را دربعد از برداشت کاهش دهد.حذف میوه های

آلوده در خوشه ضروری می باشد.

در صورت شدت آلودگی استفاده از قارچکش ریدومیل

(متالاکسیل) بسیار موثر است.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری رگه سیاه برگ موز

عامل بیماری:

Mycosphaerella fijiensis

Mycosphaerella musicola

علایم بیماری:

علایم بیماری به صورت لکه های قرمز مایل به

قهوه ای کم رنگ به قطر کمتر از 25 در سطح

میلی متر پایین برگ ظاهر می شود.این لکه ها

دراز و کمی پهن تر شده و به نوار قرمز مایل به

قهوه ای باریکی تبدیل می گردند که محورطولی

آن موازی رگبرگ های برگ و به اندازه 2×20

میلی متراست.در مرحله اولیه،نوارها بیشتردرسطح

تحتانی برگ به طور واضح دیده می شوند.نوارها

بعدا به صورت متراکم تجمع یآفته و اغلب با هم ادغام

شده و به شکل نوارهای مرکب پهن در می آیند.در

مرحله بعد این نوارها به طور واضح روی سطح

فوقانی برگ ظاهر شده و به رنگ قهوه ای تیره

و تقریبا سیاه درمی آیند.اگر تعداد نوارها زیاد باشد

تمام برگ دراین مرحله سیاه ودر نهایت خشک

می شوند.این بیماری از برگهای پایینی به برگهای

بالاتر سرایت می کند.

مبارزه:

با انجام عملیات زراعی و استفاده از قارچکشهای

مناسب می توان با بیماری مبارزه نمود.مهمترین

عملیات زراعی کاهش سطح اینوکولوم درموستان

می باشد.برای این منظور باید برگهای بآفت مرده و

خشک را ازپایه های موز جدا نمود.همچنین لکه های

برگ را می توان از سطح بریده و حذف کرد.

برای کاهش رطوبت سطح برگها زهکشی مناسب

و همچنین آبیاری به روش قطره ای بارانی الزامی

بوده و از میزان آلودگی می کاهد.

قارچکشهای بنومیل،مانکوزب،کلروتالونیل و قارچکشهای

سیستمیک از گروه بنزیمیدازول نظیرمرتکت(تکتو60)

در مبارزه علیه این بیماری موثراست.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری زنگ زرد گندم

(yellow rust-stripe rust-glume rust)

puccinia striiformis f.sp .triticiعامل بیماری:

علایم بیماری:

زنگ زرد گندم در بهار معمولا زودتر از سایر زنگهای

غلات ظاهر می شود.ابتدا روی برگهای جوان پوستولها

یا جوشهایی که محتوی اوردوسپورها یا اسپورهای بهاره

زرد یا نارنجی رنگ هستند تشکیل می گردد.این جوشها

گرد وحدود نیم میلیمتر طول دارند و به تدریج دست به

دست هم داده و به صورت خطی یا نواری به موازات

رگبرگها هر دو سطح برگ را فرا می گیرند.جوشهای

مزبور علاوه بر برگ گاهی ممکن است روی غلاف

خوشه،گلوم،وگلومل بوته نیز ظاهر می گردد.دانه

خوشه های آلوده بی اندازه کوچک،چروکیده،فاقد

نشاسته وغیر قابل استفاده است.چنانچه شخصی وارد

یک مزرعه آلوده به زنگ شود،اسپورهای نارنجی رنگ

به لباس های او می ماند و از همه مشخص تر در صورت

مالش انگشت روی برگ،گرد نارنجی رنگی مشاهده می شود

در اواخر دوره رشد گندم مرحله تلیوم قارچ شروع شده و

تلیوسپورهای یا اسپورهای پائیزه عامل بیماری که داخل

جوش هائی سیاه رنگ قرار دارند،بیشتر در سطح تحتانی

برگ ها روی خطوط کوتاهی تشکیل می شود.

مبارزه:

بهترین راه مبارزه با زنگ های غلات کشت ارقام مقاوم

می باشد که البته در این روش نیز مشکل شکستن مقاومت

و حساس شدن مجدد ارقام مقاوم پس از چند سال کشت متوالی

است.

شناسایی و از بین بردن علف های هرز خانواده گندمیان مانند

مرغ و جوموشی که ممکن است در زمستان کانون آلودگی

و منبع ذخیره اوردیوسپورهای زنگ زرد باشد در جلوگیری

از شیوع بیماری تاثیر خواهد داشت.

اقدامات زراعی مانند اجتناب از مصرف بیش از حد کودهای

ازته که باعث سست و حساس شدن نسوج در برابربیماری

می شود و همچنین زود کاشتن گندم های بهاره و کاهش دفعات

آبیاری باعث نقصان بیماری می شود.

استفاده از قارچکش های سیستمیک مانند بایلتون به نسبت

1-2 در هزار برای ضد عفونی بذر گندم علیه زنگ استفاده

می شودوگیاه راتا مرحله خوشه دهی حفظ می کند.

برای سم پاشی مزارع هم موقعی که زنگ به تازگی بروز

نموده است می توان از از قارچ کش های سیستمیک ،فولیکور

آلتو،و یا تلیت به نسبت 1 در هزار استفاده نمود.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری زنگ قهوه ای گندم

(Brown rust-leaf rust)

Puccinia reconditeعامل بیماری:

علایم بیماری:

نشانه های این زنگ در مرحله اوردیوم به صورت

جوش های قهوه ای و نارنجی رنگ در تمام دوره رشد

گندم یعنی از گیاهچه تا مرحله رسیدن دانه ها روی برگ

ظاهر می شود.در اوایل بهار اوردیوم اغلب به صورت

پراکنده و غالبا در سطح فوقانی برگ ها ظاهر می شود

و به هیچ وجه مانند زنگ زرد خطی قرار نمی گیرد و

مخصوصا از روی همین علایم می توان این زنگ را از

زرد در مزرعه تشخیص داد. ضمنا اندازه جوشها بزرگتر

می باشد.زنگ قهوه ای به ندرت غلاف برگ ، ساقه و خوشه

را آلوده می کند.دانه های خوشه های آلوده ریز چروکیده و وزن

محصول تا 90 در صد کاهش می یابد. تلیوم این زنگ به ندرت

تشکیل می گردد و اندازه آنها کوچک،بیضوی کشیده و سیاه رنگ

می باشد.

مبارزه:

بهترین راه مبارزه کشت ارقام مقاوم می باشد و گندم پائیزه

بیش از ارقام بهاره مقاومت دارند ضمنا سمپاشی با بعضی

از قارچ کش های سیستمیک مانند دینیو کاربا مات ها علیه

این زنگ موثر واقع می شود.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری زنگ سیاه گندم

(black rust-stemrust)

Puccinia garminis f.sp.triticiعامل بیماری:

علایم بیماری:

زنگ سیاه عمدتا روی ساقه و غلاف برگ اثر می گذارد،اما

ممکن است پهنک برگ،پوشه و ریشک ها نیز مورد حمله

قرار می گیرد . پوستول ها یا جوشهای قارچ عامل بیماری

باریک بیضوی دراز،موازی با محور طولی ساقه و غلاف

برگ ظاهر می شود.ظرف مدت چند روز اپیدمی که روی

جوش ها را پوشانده ،پاره شده و به عقب می رود واز زیر

آن توده های پودری که شامل اوردیوسپورهای قرمز رنگ

پیدا می گردد.سپس در اواخر فصل و در مرحله تلیوم،

تلیوسپورهای سیاه رنگ پدید می آید.

مبارزه:

برای مبارزه با زنگ سیاه نیز اقدام به کشت ارقام مقاوم

گندم می شود.ضمنا ریشه کن بوته های زرشک می تواند

میزان آلودگی مزارع گندم را کاهش دهد.همچنین اقدامات

زراعی و مبارزه شیمیایی که در مورد زنگ زرد ذکر گردید

علیه زنگ سیاه نیز موثر واع می شود.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری فوزاریوز سنبله گندم

عامل بیماری:

Fusarium graminearum & Fusarium culmurom

این بیماری در ایران در سال 1371 از مناطق شمالی گزارش شد.در اثر

ابتلای خوشه های گندم به این بیماری میکوتوکسین و زهرابه ای ترشح

می شود که سلامتی انسان را به خطر می اندازد.این بیماری علاوه بر گندم

در جو هم دیده شده است.

علائم بیماری:

اگر آلودگی اولیه از طریق بذر یاشد، گیاهچه ها ممکن است ازبین بروند و

یا کوتاه بمانند.اما اگر آلودگی ازطریق بذر نباشد علائم بیماری به صورت

لکه های کوچک بیضوی شکل قهوه ای رنگ روی ریشه ها وغلاف

برگ پایینی و یا میان گره زیر طوقه ظاهر می شود.اگر لکه ها زیاد باشند

به هم پیوسته و قهوه ای یا سیاه می شوند. عامل بیماری برگ و خوشه و

دانه را مورد حمله قرار میدهد.

مبارزه:

کشت سطحی بذور در عمق 5سانتیمتری پوسیدگی ریشه را کمتر می کند

و استفاده از ارقام مقاوم بهترین نتیجه را میدهد.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری سیاهک پنهان گندم

(Common bunt-covered smut-stinking bunt)

عامل بیماری:

1) tilletia foetida

2) tilletia caries

علایم بیماری:

سیاهک پنهان یا مخفی گندم تا موقعی که خوشه گندم

ظاهر نشود قابل تشخیص نیست. بوته های مبتلا معمولا

حدود چند سانتی متر کوتاه تر از بوته های سالم می باشند.

و گاهی ممکن است به نصف و یا یک چهارم تقلیل یابد.

ریشه گیاه آلوده کاملا رشد نمی کند و پنجه زنی بوته ها

افزایش می یابد.در گل های آلوده مادگی دراز ترو تخمدان

بلند ترو پهن تر و به رنگ سبز می باشند، در صورتی که

تخمدان سفید رنگ است.علایم بیماری با ظهور خوشه های

آلوده مشخص تر می شود.رنگ خوشه های آلوده به جای

سبزفمایل به آبی می باشد.بوته های آلوده نسبت به زنگ زرد

و سرمای زمستان حساس تر ولی نسبت به بیماری سفیدک

سطحی مقاوم ترند.اگردانه آلوده را که ظاهرا سالم است بین

دو انگشتان فشار دهیم،اسپورهای سیاه نسبتا چربی مشاهده

می گردد که در اثر ماده تری متیل آمین بوی ماهی فاسد

شده را می دهد. در هر دانه حدود 3 - 4 میلیون تلیوسپور

تخمین زده می شود.

مبارزه:

بهترین راه مبارزه با سیاهک پنهان گندم ضد عفونی

بذرقبل از کاشت می باشد که برای این منظورقارچکش

های ویتاواکس،ویتاواکس تیرام،و یا مانکوزب به نسبت

دو در هزاراستفاده می شود.ضمناًً کشت زود تر گندم

درپائیز باعث می گردد که گیاهچه ها ازابتلابه قارچ در

این مرحله در امان بمانند.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری سفیدک سطحی گندم و جو

(Powdery mildew of Wheat & Barley)

عامل بیماری :Blumeria graminis

این بیماری بخصوص در مناطق مرطوب و نیمه مرطوب

دیده میشود و در ایران در سال 1326 از روی جو و در

سال 1343 از روی گندم گزارش شد.

علائم بیماری:

بهترین نشانه این بیماری تشکیل یک پوشش سفید متمایل به

خاکستری در سطخ فوقانی برگهاست.

شیوع این بیماری سبب زرد شدن قبل از موقع وبالاخره از

از بین رفتن برگهای تحتانی بوته ها می گردد.

چون این قارچ به طور عمقی به داخل برگ نفوذ نمی کند

لذا یاخته های تحتانی برگ به صورت سبز رنگ باقی

می ماند.

مبارزه:

بهترین راه کشت ارقام مقاوم است و سمپاشی با قارچکشهای

سیستمیک به محض ظهور اولین علائم توصیه می شود.

ضمنا" میبایست از مصرف زیاد کودهای ازته خودداری شودو

بیشتر از کودهای فسفاته و پتاسه استفاده شود.

ضمنا سمپاشی با ترکیبات گوگردی مخلوط با محلول یک در صد

سولفید سدیم یا سولمات مس 5/1 در صد با آب نیز توصیه شده

است.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

ادامه نوشته

بیماری سیاهک آشکار گندم و جو

(Loose smut)

عامل بیماری : Ustilago nuda or U. tritici

این بیماری اولین بار در سال 1326 در ایران گزارش شد و

هم اکنون ئر تمام مناطق کشور انتشار دارد ولی خسارت آن

در مقایسه با سیاهک پنهان در درجه دوم اهمیت قرار دارد.

علائم بیماری:

این بیماری در فاصله میان خوشه دهی تا رسیدن محصول

نمایان می شود.ابتدا خوشه های آلوده سیاه می شوند و در میان

خوشه های سالم سبز رنگ مشخص هستند.بیشتر خوشه های

آلوده کمی زودتر از خوشه های طبیعی ظاهر می شوند.خوشه ها

تماما به توده سیاه رنگ تبدیل می شوند به همین جهت سیاهک

لخت یا آشکار گفته می شود.این توده سیاه رنگ همان تلیوسپورهای

قارچ عامل بیماری،کروی شکل با دیواره ضخیم هستند و در زیر

میکروسکوپ به رنگ قهوه ای تیره دیده می شوند،تلیوسپورها

پس از تشکیل توسط باد یا حشرات در مزرعه منتشر می شود.

و از خوشه های آلوده فقط محور اصلی باقی می ماند.

مبارزه:

چون قارچ عامل بیماری در پریکارپ وداخل جنین بذر قراردارد

ضدعفونی بذر با سموم سیستمیک مانند توپسین و ویتاواکس و یا

کربوکسین تیرام به نسبت 2در هزار توصیه می شود.

سابقا" بذور را در آب 30-26 درجه سانتیگراد به مدت6 ساعت

قرار داده و سپس به آب 54درجه منتقل می کردند و سریعا" در

آب سرد قرار داده و خشک می کردند.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری سیاهک پنهان پا کوتاه گندم

(Dwarf bunt)

عامل بیماری :Tilletia contorversa

این بیماری ابتدا در قرن نوزدهم در اروپا و سپس امریکا

مورد شناسایی و مطالعه قرار گرفت.در ایران نیز در

سال 1340 گزارش شد. این بیماری در مناطق سردسیر

کوهستانی که بوته ها به مدت طولانی زیر پوشش برف

قرار دارند و زمین یخ نمی زند انتشار دارد.

علائم بیماری:

بوته های آلوده در مقایسه با سیاهک معمولی کوتاه تر

از بوته های سالم بوده و ارتفاع آنها به یک چهارم ویا

تقریبا نصف بوته های سالم است.بذر سیاهک زده که دیگر

نمی توان به آن بذراطلاق نمود؛ کوتاه تر و گرد تر از بذر

سالم است.

مبارزه:

مبارزه با این بیماری که عمدتا" از خاک منتقل می شودو

در مراحل رویشی گیاه را مورد حمله قرار می دهد مشکل

است. مهمترین راه کشت ارقام مقاوم گندم و بالاخص

ارقام جدید پاکوتاه می باشد. ضدعفونی بذر توسط

قارچکشها کمتر موثر واقع می شود.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری سپتوریوز خوشه گندم

( Septoria blotch)

Septoria nodorumعامل بیماری:

این بیماری ابتدا در سال 1845 میلادی در دنیا و در سال 1352

در ایران گزارش شد که روی گندم و جوخسارت میزند.

علائم بیماری:

اولین علائم این بیماری در بهار به شکل نقاط قهوه ای یا خاکستری

رنگ روی پهنک و غلاف برگ و یا محل اتصال پهنک و غلاف

ظاهر می شود.

این لکه ها به تدریج بیضوی یا عدسی شکل و به رنگ قرمز قهوه ای

به طول 1-2 سانتیمتربا بآفتی زرد در طول رگبرگها در می آیند.

برگهای آلوده زودتر از برگهای سالم پیر می شوند .

در شرایط مرطوب پیکنیدیوسپورها به صورت رشته های صورتی

رنگی بیرون می زنند.

مبارزه:

سوزاندن و انهدام بقایای آلوده و اجرای شخم عمیق و برقراری

تناوب زراعی و ضدعفونی بذر در کنترل بیماری مناسب است

و نیز سمپاشی با قارچکشهای متناسب از توسعه بیماری

جلوگیری می کند

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری نماتود گندم

(Seed gall Nematode)

عامل بیماری:Anguina tritici

این نماتد اولین بار در سال 1743 به عنوان اولین نماتد

انگل گیاهی معرفی شد. در ایران نیز از مناطق مختلف

گزارش شده است.

علائم بیماری:

بر اثر حمله این نماتد به گندم، فاصله بین گره های ساقه گندم

کوتاه مانده و پیچیدگیهایی در طول ساقه گندم بوجود آمده

ومعمولا ساقه های آلوده کوتاه تر هستند و سطح برگ ها هم

موجداروپیجیده می شود.

بذور آلوده به صورت گالهای کوچکتر از بذر گندم در

آمده و تغییر رنگ داده و چنانچه در آب خیسانده و کمی له

شوند تعداد بیشماری لارو نماتد از گالها خارج می شود.

مبارزه:

بهترین راه مبارزه بوجاری بذر قبل از کاشت است. اجرای

تناوب زراعی دوساله هم در کاهش شدید جمعیت نماتد مفید

است.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری سرطان ریشه و ساقه مو

عامل بیماری: Agrobacterium vitis

(Rhizobium vitis)

علایم بیماری:

علایم بیماری ابتدا بصورت غده های ریز و تقریبا کروی روی

ریشه، شاخه ،دمبرگ، رگبرگ ،و ساقه بخصوص در نزدیکی

طوقه درخت ظاهر می شود.غدهای کوچک به رنگ سفید ،نرم

و گوشتی هستند وسپس بزرگ می گردند.سطح خارجی غدها به

علت فساد خارجی به رنگ قهوه ای تا سیاه در می آید که ممکن

است در پاییز از خارج به داخل پوسیده شوند و در سال بعد

دوباره در همان جا ظاهر می گردند.خوشه های درختان مبتلا

اغلب تنک هستند و گاهی روی شا خه ها آلوده می خشکند.

مبارزه:

برای کنترل این بیماری رعایت موارد زیر ضروری است:

1- انتخاب قلمه سالم از موستان سالم.

2- عدم ابیاری موستان سالم با آبی که از موستان آلوده می گذرد.

3- مبارزه با حشرات ریشه خوار بالاخص لارو زنجره مو در خاک.

4- هرس شاخهای آلوده و ضد عفونی ادوات باغبانی با محلول ده در

صد هیپوکلریت سدیم یا محلول یک در هزار سوبلیمه.

5- کشت ذرت یا سایر غلات در زمینهای آلوده به مدت چند سال.

منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی

بیماری ارگوت یا ناخنک غلات

ارگوت در مزرعه به خاطر علایم واثرهای بارز آن جلب توجه

می کند.میزبان اصلی ارگوت،چاودار است و معمولا آلودگی در

گندم کمتر از چاودار دیده می شود.

Claviceps purpurea عامل بیماری:

علایم بیماری :

بارزترین علایم ارگوت وجود اسکلرت شاخی یا موزی شکل

به رنگ قرمز ارغوانی است که به جای یک یا چند دانه در

خوشه تشکیل می شود.اندازه اسکرت ها معمولا 10برابر بذر

طبیعی می باشد.قبل از تشکیل اسکلرت ، در زمان گلدهی شهدی

در خوشه ظاهر می شود.

ادامه نوشته

وبلاگ دانشجویان دانشکده کشاورزی سراوان با بیش از 10000مقاله کشاورزی رایگان

پیوندهای روزانه

نوشته‌های پیشین

آرشیو موضوعی

برچسب‌ها

نویسندگان

پیوندها