این هم در مورد چاودار.فقط ببخشید که کمه

این هم در مورد چاودار.فقط ببخشید که کمه

اغلب چاودارهای زراعی دیپلوئید هستند2n=14 و زراعت چاودارهای تتراپلوئید نیز در سطح محدودی در اروپا متداول است.
چاودار زراعی یک گیاه یکساله دیپلوئید روزبلند می باشد.
چاودار بسیار خودعقیم است بنابراین دگرگشن می باشد.
چاودار مقاومترین غله به سرماست و با شرایط آب و هوایی نامساعد و خاکهای فقیر غیر حاصلخیز و شنی سازگاری نشان می دهد.
سیستم ریشه ای چاودار بسیار انبوه و گسترده تر از گندم می باشد و به همین جهت از آب بهتر استفاده می کند.
حداقل دما برای جوانه زنی چاودار 3 تا 5 درجه سانتیگراد است.
ازت آمونیاکی مطلوب ترین فرم ازت جهت چاودار است.
سنبلچه های چاودار حاوی دو گل هستند.

 

چاودار
جنس : چاودار تیره : گندم Poaceae
دارای سنبله دراز مرکب از سنبلکهاست (بلندتر و باریکتر از گندم)
گلومل داخلی تقریبا به اندازه گلومل خارجی است .
ریشک دراز نازک برسی گرد و زبر است .
روی هر سنبله فرعی ۳ گل وجود دارد .فرمول گل (فرمول عمومی تیره گندم) : CA0 CO0 A3 G1


چاودار
تغذيه انسان و حيوان. استفاده به عنوان علوفه سبز تازه و يا سيلويي. تا چند هفته نان چاودار تازه مي مانند. سطح زير كاشت آن كم شده. عملكرد جهاني2 تن در هكتار در حالي كه در ايران عملكرد بين 700 تا 1500 كيلو گرم است. علت كاهش سطح زير كاشت: 1. كيفيت نانوايي كم 2. به علت مقاومت به سرما در كشورهاي گرم سير توجه اي به آن نمي شود. ريشه چاودار مثل گندم سطحي است و در خاك اندكي بيش تر از گندم توسعه مي يابد. داراي ساقه هاي گره دار است و ساقه هاي آن حدود 60 تا 200 سانتيمتر ارتفاع دارد. گياه چاودار داراي سنبله است. اين گياه جزو گياهان دگر گشني طقبه بندي مي شود. آب و هوا: چاودار در مناطق كوهستاني و سردسير كشت مي شود به شكلي كه مي توان در بعضي مناطق تا ارتفاع 2400 اين گياه را كاشت. تحل سرماي چاودار زياد است به نحوي كه تا سرماي 40 درجه زير صفر را تحمل مي كند. حداقل رطوبت لازم براي چاودار 42.5% است. آب مورد نياز چاودار بيشتر از گندم است يعني براي توليد يك كيلو گرم ماده خشك چاودار نياز به 634 ليتر آب مي باشد.
براي رشد و نمو احتياح به خاك قوي ندارد. معمولا در خاكهاي شني و كم عمق كه گندم رشد خوبي ندارد، كاشت مي شود. طبيعي است كه چاودار در خاك هاي قوي رشد خوبي دارد. با خاك هاي اسيدي تا PH=5.5 نيز مشكلي ندارد. گردش زراعي چاودار مثل گندم است. كشت چاودار در شهريور ماه انجام مي شود.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

یولاف یا جو دوسر با نام علمی: Avena sativa گیاهی است از خانواده گندمیان که دارای گلهای بسیار ریز و ن

یولاف یا جو دوسر با نام علمی: Avena sativa گیاهی است از خانواده گندمیان که دارای گلهای بسیار ریز و نامشخص است. این گلها در دستجاتی که اصطلاحا سنبله نامیده می شود قرار گرفته اند و هر سنبله توسط دو برگچه کوچک که پوش یا گلوم است پوشیده می شود و دارای زواید دراز نخی شکلی به نام ریشک هستند. یولاف در بیشتر نقاط کشور رویش دارد و دانه های آن خاصیت دارویی فراوانی دارند. دانه های این گیاه دارای اسیدهای چربی مانند اسید پالمتیک، اسید اولئیک و اسید لینولئیک است و به میزان زیادتری هیدراتهای کربن مانند نشاسته را در ترکیبات خود داراست. گیاهی علفی یکساله است که به عنوان گیاه علوفه ای مهم کشت می شود. ریشه های آن افشان و ساقه های آن بند بند و توخالی است که هرکدام به یک خوشه منتهی می شود برگ های آن باریک است و قسمت پائینی آنها به صورت غلافی دور ساقه را احاطه می کند.

دانهٔ یولاف غذاى بسیار سریع‌الهضم بوده و بدون اینکه در حیوان چاقى ایجاد کند در اعمال جنسى حیوان مؤثر است. یولاف غذاى مناسب براى دام‌هاى کارى و جوان در حال رشد است. بلغور یولاف سبب افزایش تخم‌گذارى در طیور تخمى و دانهٔ درسته آن آثار کانى بالیسم و پرخورى را کاهش مى‌دهد. میزان یولاف در جیرهٔ طیور تخم‌گذارى ۱۰-۲۰ % در جیره طیور گوشتى در حدود ۱۰% است.

میوه آن مثل بقیه گندمیان کاریوبس است. موطن اصلی آن اروپای شرقی است و بجز مناطق حاره در تمام دنیا و همچنین ارتفاعات کشت می شود. برای مصارف دارویی خصوصأ از دانه ها و در بعضی موارد از کاه آن استفاده می شود. برای بدست آوردن دانه های آن خوشه رسیده را خشک و می کوبند، سپس دانه ها را کوبیده و الک کرده و سپس تحت فشار قرار می دهند و بشکل گرانولهایی شبیه به کریستالهای برف که به فلوکون معروف است در می آورند. این فلوکون ها محتوی نشاسته، گلوکونین ها(1)، ترکیبی از ویتامینهای گروه ب، اسیدپانتوتنیک و کاروتن ها(2) است.

ادامه نوشته

مزاياي مخلوط كردن كاه و كلش گندم و جو پس از برداشت محصول

كاه و كلش گندم و جو مانده پس از برداشت محصول در صورت مخلوط كردن با خاك مزاياي زيادي دارد كه عبارتند از :

1- كاه و كلش گندم و جو پس از پوسيدن در خاك موجب افزايش عناصر غذايي به صورت بسيار قابل استفاده براي گياهان زراعي شده و در نهايت باعث كاهش مصرف كودهاي شيميايي ميگردد.

2- پوسيدن كاه و كلش در خاك موجب افزايش ماده آلي خاك شده و اين ماده آلي سبب جذب بهتر عناصر غذايي توسط گياهان مي شود و در نهايت كارايي مصرف كودهاي شيميايي توسط گياهان افزايش مي يابد.

3- افزايش مواد آلي خاك در اثر پوسيدن كاه و كلش گندم باعث بيشتر شدن تحمل گياهان زراعي نسبت به خشكي ، گرما و سرما مي شود.

4- افزايش مواد آلي خاك در اثر پوسيدن كاه و كلش گندم و جو موجب بالا رفتن راندمان مصرف آب و در نهايت باعث كاهش دفعات آبياري و هدر رفتن آب نمي گردد.

5 – افزايش مواد آلي خاك در اثر پوسيدن كاه و كلش گندم و جو ضمن تقويت رشد گياهان زراعي موجب افزايش مقاومت آنها نسبت به آفات و بيماريها مي گردد.

6- مخلوط شدن كاه و كلش گندم و جو با خاك و افزايش مواد آلي موجب استحكام ذرات خاك در برابر روان آب ها شده و در نهايت سبب كاهش شدت فرسايش خاك در اثر روان آب و بادها مي شود.

7- مصرف بي رويه كودهاي شيميايي ضمن افزايش ميزان شوري خاك موجب از بين رفتن ساختمان خاك و سفت شدن خاكها مي شود. كاه و كلش گندم و جو پس از پوسيدن در خاك سبب كاهش اثرات سو ء كودهاي شيميايي مي شود.

8- افزايش مواد آلي موجب نفوذ و گردش بهتر هوا و آب در خاك شده و شريط مساعدي براي رشد و فعاليت ريشه گياهان زراعي و موجودات مفيد فراهم ميگردد.

معايب سوزاندن كاه و كلش گندم و جو :

1- از بين رفتن عناصر غذايي موجود در آنها به شكل گاز از قبيل گوگرد و ازت، كربن و در نهايت موجب فقير شدن خاك از نظر عناصر مي شود.

2- از بين رفتن موجودات زنده مفيد مخصوصا" كرم خاكي در اثر توليد گرماي زياد و در نهايت موجب از بين رفتن ساختمان خاك و شرايط مساعد براي رشد و فعاليت ريشه گياهان مي شود.

3- آلوده شدن هواي تنفسي انسان به گياهان و موجودات زنده به دود و ساير گاز هاي حاصل از سوختن كاه و كلش و تجمع اين دودها در آسمان موجب افزايش گرماي منطقه شده و در نهايت باعث گرما زدگي گياهان و در ختان ميشود.

4- گرماي زياد در اثر سوختن كاه و كلش موجب سفت تر شدن خاك شده و با ايجاد قشرهاي سفت و سله از جوانه زدن بذرها و استقرار بوته ها و گسترش ريشه در خاك جلوگيري مينمايد.

5- خاك در معرض فرسايش شديد آب و باد قرار گرفته و با از بين رفتن لايه هاي خاك زنده زمين زراعي قدرت حاصلخيزي و توليد محصول خود را از دست مي دهد.

6- با كاهش مواد آلي خاك در اثر سوختن كاه و كلش ، گياهان زراعي تحمل و مقاومت خود را در برابر آفات ، بيماريها ، خشكي ، گرما و سرما از دست مي دهند.

7- با مصرف بي رويه كودهاي شيميايي در اثر از بين رفتن مواد آلي خاك ، گياهان زراعي نسبت به تنشهاي محيطي و عوامل زيان آور حساستر مي شوند.

8- در اثر سوختن كاه و كلش تمام مزاياي آن از بين ميرود.

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

تغذیه گندم

تغذیه گندم

 

مصرف كود شيميايي ازته ( سرك دهي)

 

بيشترين مقدار كود ازته موجود براي گندم كود اوره است كه حــــاوي٤٦ در صـــد ازت خالص مي باشد. اين كود يكي از بهترين كودهاي ازته با قابليت جذب آهسته مي باشد با توجه به حلاليت فراوان اوره بايستي مصرف آن بصورت تقسيط صورت گيرد.

نيترات آمونيوم نيزاز كودهاي ازته است كه ٣٤ درصد ازت خالص دارد اين كود بسيار متحرك بوده و رعايت تقسيط آن بايستي حتي بيشتر از اوره مورد توجه قرار گيرد بطور كلي كودهاي ازته بعنوان ســــــرك در خاكهاي سنگين طي دو نوبت ( زمان پنجه دهي و پر شدن دانه) و در خاكهاي سبك در سه نوبت ( پنجه دهي ، بستن غلاف و تشـــكيل سنبله – پر شدن دانه ) مصرف مي گردند.

 

علائم کمبود ازت در گندم

کمبود ازت عمومی ترین و وسیع ترین کمبود عناصر غذایی در غلات دانه ریز است . گیـــاهان مبـــتلا به کمبود ازت به دلیل تجزیه کلروفیل خود در مقایسه با گیاهان ســـالم زرد رنــگ هستند.عـــلائم اختــــــصاصی کمبود ازت ( همانند فسفر و پتاسیم ) ابتدا در مسن ترین برگ های گیاه همراه با برگ های جــــوانی که نسبتاً سبز باقیمانده اند دیده می شود. مسن ترین برگ های گیاه در گندم نسبت به برگ های جـــوانتر کم رنگ تر شده و کلروزی که در انتهای برگ ایجاد شده است تدریجا در قاعده برگ به سبز کم رنگ تبدیل خواهد شد .همچنانکه کلروزها به دیگر برگها منتقل می شود مسن ترین برگ های گندم به طور کـــــامل کلروزه شده و رنگ آن تقریباً از زرد به سفید تبدیل می گردد گیاهانی که فاقد ازت کافی هســـتند قبل از رشد رویشی کامل به مرحله باز شدن کامل گل و رسیدگی دانه می رسند . در مزرعه علائم کمــبود ازت همیشه به صورت قطعاتی با رنگ زرد یا سبز روشن دیـــــده می شــود که این عـلائم ممکنـست ســریعا پراکنده شده و کل مزرعه را به صورت رنگ مایل به زرد در آورد .

 

زمان مصرف و تقسيط كود ازته

پويايي و تحرك بالاي ازت در خاك باعث شده است تا زمان مصرف آن براي موفقيت در توليد دانه و پروتئين آن از اهميت ويژه اي برخوردار باشد. لذا با در نظر گرفتن عوامل اقتصادي و محيطي مي توان با تحمل كمتر هدررفت ، بازدهي را به حداكثر مقدار ممكن رساند . نيل به اين هدف از طريق روش هاي مناسب مصرف ، زمان مصرف و تقسيط كود ازت در طي رشد – كه هدررفت ازت را به كمترين اندازه مي رساند – مسير مي شود. در تقسيط كود ازت ، بايد به زمان مصرف و مقدار مصرف كود توجه شود و از مصرف غير ضروري كود در مرحله اي از رشد رويشي كه منجر به خوابيدگي گياه و در نتيجه كاهش عملكرد مي شود اجتناب ورزيد. با مصرف ازت در مرحله اي از رشد كه گياه داراي يك مجموعه ريشه فعال براي جذب كود ازت مي باشد. مي توان از هدرروي ازت از طريق آب شويي و تخريب نيترات و تصعيد آن جلوگيري نمود. توجه به اين مسئله نه تنها از هدر رفتن سرمايه زارع جلوگيري مي كند بلكه مانع از آلودگي آب هاي زير زميني و يا آب چاه ها و ساير ذخاير آبي مي گردد. ( ملكوتي١٣٧٦) . بنابراين براي پيشگيري از تلفات آبشوئي ازت بهتر است ازت را به دفعات مصرف نمود ( تقسيط ) . بهترين زمان مصرف ازت ، نزديك به زمان حداكثر نياز مطابق با فنولوژي رشد گندم مي باشد.

 

کودهاي ميکرو(عناصر کم مصرف)

 

عناصر کم مصرف با وجود نياز خيلي کمي که گياه به آنها دارد اهميت زيادي براي گياه دارند . مهمترين اين عناصر عبارتند از روي- آهن- مس و منگنز مي باشد . اين عناصر به صورت کودي غالبا به صورت سولفات روي- سولفات آهن – سولفات مس و سولفات منگنز در دسترس مي باشند که بايستي با توجه به نتايج آزمايش خاک قبل از کاشت به صورت پايه به مزرعه داده شود در غير اين صرت مي توان با محلول پاشي کود ميکرو در مراحل پنجه دهي يا اوائل ساقه رفتن تا گلدهي اقدام به پاشش در مزرعه نمود.

در مورد محلول پاشي با کود ميکروي کامل لازم است به نکات مهمي توجه داشت

● محلول پاشي بايد صبح زود يا عصر انجام گيرد

● هنگام محلول پاشي وزش باد نباشد.

● در اراضي با خاک شور از کود ميکروي کامل بدون بر استفاده شود.

زینب جعفری زاده

2009/7/04, 11:49 PM

علف های هرز

 

 

علف های هرز در مصرف آب ومواد غذایی با گندم رغابت نموده ودر نتیحه باعث کاهش محصول

 

 

می شوند. همچنین علف های هرز چند ساله که در زمان برداشت سبز می شوند عملیات برداشت با کمباین را با مشکل مواجه می سازند.بررسی های انجام شده نشان داده است مزارعی که آلودگی شدید به علف های هرز دارند ،گاهی تا ٤٠% کاهش عملکرد داشته اند.

 

فاکتورهایشناخت علفهایهرز

● تیپ رویشی

منظور ازتیپ رویشیمشخص کردن این است که گیاه هرز زمستانه است مانند برو موس ویابهاره است مانند سلمک . بیشتر علفهایهرز پهن برگ گندم بغیر از برخیاز چندساله ها رویش بهاره دارند .اطلاع از مراحل فنولوژیرشد علفهایهرز به ما کمک میکند تا بهترینزمان مبارزه با علف هرز را انتخاب کنیم .

● ساختمان ظاهری

منظواز ساختمان ظاهریپهن برگیا باریک برگ بودن است

 

نحوه تکثیر ●

 

اطلاع از نحوه تکثیر علف هرز يكي از از مهمترین فاکتورهای انتخاب راه صحیح مبارزه میباشد برایمثال در مورد علفهایهرزیکه از طریق بذر تکثیر پیدا میکنند مانند تاج خروسدر صورتیکه بعد از به بذر رفتن گیاه اقدام به شخم زمین گردد این عمل ماننداین است که ما گیاه تاج خروس را کشت کرده ایم در مورد گیاهان چند ساله که ازطریق ریشه ها تکثیر پیدا میکنند مانند پیچک احتیاج بهیک مبارزه تلفیقیمیباشد به نحویکه با انجام چند بار شخمیا دیسک و دادن فرصت به گیاه برایجوانه زدن ذخیره غذاییموجود در ریشه ها را تحلیل ببریم و بعد بایک سم عمومیقویمانند گراماکسون علف هرز را تا حد امکان کنترل کنیم (سال ایش)

 

روشهای مبارزه با علفهای هرز گندم

برای کنترل علفهای هرزبهتراست حتی الامکان ازروشهایروشهای غیر شیمیایی که مهمترین آنهاپیشگیری – زراعی و مکانیکی است استفاده شود که در ادامه در مورد هر یک به اختصارتوضیح داده می شود

● پیشگیری

در مدیریت مزرعه بایدبرنامه ریزی طوری باشد که حتی المقدور مانع از ورود و گسترش هر نوع علف هرز جدید بهمزرعه بشویم . برای این منظور رعایت نکات زیر ضروری است :

○ کنترل علفهای هرز در مسیرجویهای آبیاری قبل از اینکه به بذر بروند .

○ جلوگیری از رشد و توسعه علفهای هرز در حواشیمزارع و روی مرزها و به طور کلی در نقاط کشت نشده .

○ از ورود خاک مشکوک به داشتنبذر علف هرز به مزرعه جلوگیری شود .

○ از بذر عاری از علف هرز استفاده شود .

○ ازکود نپوسیده دامی استفاده نشود .

○ از تردد حیوانات ( گله ها ) در مزرعهجلوگیری شود .

○ سابقه منطقه بررسی شود تا در صورت وجود علفهای هرز خاص تناوب مناسب درنظر گرفته شود و یا پیش بینی های لازم جهت مبارزه با علفهای هرز احتمالی صورت گیرد .

●مبارزه زراعی

امکان حذف علفهای هرز درمزرعه به طور کامل تقریبأ غیر ممکن می باشد و بیشتر بحث کنترل مطرح است .به کلیه روشهایی که به کمک آنهامی توانیم با تغییراتی در کشت خود به لحاظ نوع کشت ، تاریخ کاشت ، تراکم ، تناوب و ... محدودیتهایی را برای رشد علفهای هرز ایجاد می کنیم روشهای زراعی اطلاق می شود .

تراکم و یکنواختی مناسب بوته : تراکم بوته در واحد سطحبستگی به رقم گندم – حاصلخیزی خاک و نحوه کشت دارد – تراکم و یکنواختی باعث جلوگیریاز وجود فضاهای خالی که نور و رطوبت و کود کافی و ...رادراختیارعلف هرزقرارمیدهد میشود .

 

● مبارزهشیمیایی

باوجودهمهاقداماتپيشگيرانه وزراعي،چنانچهبادانشامروزب خواهيمحداكثرعملكردراداشته باشيم،دراغلبموارداستفادها زعلف‌كش‌هااجتنابناپذيراس ت. البتهاستفادهازعلف‌كش‌هاب همعنيآننيستكهسايراقداماتض رورتينداشتهباشد

 

نکات مهم و کاربردیدرمبارزه شیمیایی

 

● درصورت نیازبه استفاده ازکشیده برگ کشهاوپهن برگکشهاباید اول ازکشیده برگکشها استفاده شود حداقل یک هفته صبرکنیم وسپس ازپهن برگکشها استفاده شود

● شرایط مناسب برای کاربرد علفکشها(هوای آرام-درجه حرارت متعادل بین ۱٠-٢٠درجه درزمان رشدوفعالیت علف هرزباشد

● بعدازپایان شبنم صبحگاهی باشد-درزمان تابششدیدافتاب نباشد

● درسمپاشی هوایی دراطرافمزارع ازعلفکشهای غیرهورمونی استفاده شودیاحتی الامکان دراطراف مزارع ازسمپاشیزمینی استفاده شود

● زمان مصرفتوفوردی ازچهاربرگی تا بنداول ساقه

● زمان مصرف گرانستارازدوبرگی تا بنددوم ساقه

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

 

 

 

 

 

 

افزايش قيمت برنج پيش برد برنامه هاي كاهش فقر را به تعقیب می اندازد

افزايش قيمت برنج پيش برد برنامه هاي كاهش فقر را به تعقیب می اندازد

مترجم: فردوس عادلي مسبب

نويسنده:Sushil Pandey

از يك ميليارد نفر فقراي جهان، بيش از 700 ميليون نفر در كشورهاي برنج خيز آسيا، با درآمد كم تر از يك دلار در روز امرار معاش مي كنند. برنج غذاي اصلي مردم كشورهاي آسيايي بوده و 40 درصد كالري غذايي آن ها را تأمين مي كند. مردم فقير اين كشورها مقدار زيادي از درآمدشان را صرف خريد برنج مي نمايند. بنابراين، ميزان توليد و قيمت برنج عامل مهمي در پيشبرد برنامه كاهش فقر درآسياست. حفظ قيمت پايين برنج و افزايش قدرت خريد فقرا بهترين راه كاهش فقر محسوب مي گردد. تاكنون تصور شده است كه، تمايل به افزايش قيمت برنج عامل اصلي اين نگراني ها بوده باشد.

انقلاب سبز در آسيا، عملكرد و توليد برنج را به سرعت بالا برده است. اين عمل به طور مستقيم با بهبود درآمد برنج كاران و غير مستقيم با پايين آوردن قيمت آن، در كاهش فقر تأثير داشته است، و به سود مصرف كنندگان فقير شهري و روستايي نيز تمام شده است:

1 – دوره طولاني حفظ قيمت پايين برنج تا پايان سال 2001 ميلادي با ثبات بود. اما در سال 2007 سير صعودي يافت.

2 – اگر چه بخشي از افزايش قيمت را مي توان با علت كاهش ارزش دلار توضيح داد، اما دلايل زير بنايي اساسي تر ديگري براي اين افزايش قيمت وجود دارد. هرگونه افزايشي در قيمت برنج نشان مي دهد كه ما بيش تر از توليد، مصرف داشته ايم. اين عدم موازنه بين تقاضا و توليد با كاهش ذخاير جبران مي گردد. در واقع ذخاير برنج از سال 1988 نسبت به مصرف به شدت در حال كاهش بوده است. از طرف ديگر، چنين كاهش ذخايري مي تواند از افزايش قيمت پيشگيري نمايد. اگر چه سطح پايين فعلي ذخاير، به منظور دستيابي به اثر متعادل كنندگي آن در آينده قابل چشم پوشي است، ولي احتمال بالارفتن سريع قيمت را زياد مي كند. يك چيزي در علم اقتصاد وجود دارد كه مي گويد: "راه حل هر مشكل قيمت بالا، قيمت بالاست". ريرا قيمت هاي بالا موجب تشويق توليد كننده در افزايش توليد مي شود، كه نهايتا به كاهش قيمت منجر مي گردد. چنين راه حل هاي سنتي، به خصوص در مورد برنج از نظر موازين اخلاقي و اقتصادي غير قابل قبول است، زيرا هر گونه افزايش قيمت برنج به همان نسبت در فقر تأثير مي گذارد و موجب بالا رفتن فقر و گرسنگي مي گردد. تجربه اندونزي چنين حالتي را نشان داد: در نتيجه افزايش سريع و غير منطقي قيمت برنج كه به دنبال بحران مالي آسيا در سال 1997 رخ داد، تعداد فقرا به چندين ميليون نفر افزايش يافت. بدون ترديد بايد گفت كه نا آرامي هاي اقتصادي و سياسي اندونزي در اثر همين جهش ناگهاني قيمت برنج بود.

در آسيا، تقاضا براي برنج مطابق افزايش جمعيت با تداوم بالا رفتن قيمت قابل توضيح است. حتي به دنبال كاهش مصرف سرانه كشورهاي آسيايي كه بيش ترين سطح درآمدي را به خود اختصاص داده اند، افزايش تقاضاي پيش بيني شده 38 ميليون تن شلتوك را تا سال 2015 محاسبه كرده است. تقاضاي افزوده به طور مشابه با افزايش توليد آفريقا، كه در آن جا محصولات غذايي بايستي افزايش توليد داشته باشد، نيز بايد به حساب آورد. تا سال 2015 افزايش تقاضاي سراسر جهان بيش از 50 ميليون تن در سال تخمين زده مي شود.

بهترين روش براي ثابت نگهداشتن قيمت برنج عبارت است از افزايش توليد آن با سرعت بيش تراز افزايش تقاضاست. از طرف ديگر افزايش توليد برنج به 3 شكل توسعه سطح زير كشت، بالابردن ميزان محصول در واحد سطح و تركيبي از آن ها امكان پذير است. در حالي كه توسعه سطح زير كشت برنج در كشورهاي آسيايي كاملا محدود شده است. توليد برنج با عوامل دايما رو به افزايش هزينه زمين، قيمت نيروي كار و آب نسبت به ساير فعاليت هاي اقتصادي روبه رو بوده است.

چين با توجه به فشار اقتصادي، در فاصله بين سال هاي 2006 – 1997 نمونه ديگري را به كاربست كه عبارت بود از كاهش سطح زير كشت تا 3 ميليون هكتار. در حالي كه در كشورهاي ديگر، را توسعه سطح زير كشت در پيش گرفته مي شد. به همين جهت بود كه سطح زير كشت برنج آسيا از 136 ميليون هكتار فراتر نرفت. با توجه به چنين تحولاتي، منبع اصلي توليد اضافي اجبارا به سمت افزايش عملكرد يعني افزايش محصول در واحد سطح گرايش مي يافت. متأسفانه نرخ معمول رشد ميزان محصول در هكتار خيلي پايين است و به آرامي افزايش مي يابد. در 6 – 5 سال اخير رشد ميزان محصول در هكتار در كشور هاي اصلي توليد كننده برنج تقريبا قابل ذكر نبوده است. اين مشكل شايد در نتيجه تركيبي از توليد افزوده شده ناشي از گرم شدن كره زمين و تأثير معكوس آن در ميزان محصول در واحد سطح بوده است. رشد توليد از راه توسعه و اشاعه فن شناسي هاي اصلاح برنج، راه حل مناسبي براي مقابله با افزايش ناگهاني قيمت برنج مي باشد. انقلاب سبز دوم براي بازگشت افزايش قيمت برنج و حفظ قيمت پائين آن مانند انقلاب اول به فقرزدايي و رفع گرسنگي و قحطي توده هاي محروم جامعه كه اغلب از اقشار زحمتكش و نيروهاي مولد نيز هستند، نياز داشت. اين كار مشقت باري است، ولي غيرقابل حل هم نيست. زيرا تحقيقات كشاورزي به طور مداوم درسطح بالايي به آن پاسخ گوست. افزايش سرمايه گذاري تحقيقاتي همراه با رفرم هاي سياسي كه فروشگاه هاي برنج را مؤثر تر مي سازد، سرانجام به ثابت نگهداشتن قيمت پائين برنج و كاهش فقر كمك مي كند.

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

 

 

مقاله کامل سورگوم

سورگوم

سورگوم زراعی با نام علمی Moench (L) Sorghum bicolor گیاهی

از خانواده غلات  است که در ایران  ذرت خوشه‌ای نامیده می‌شود. با توجه به شباهت ظاهری این گیاه با ذرت و ارزن که باعث شده آمار سطح کشت این دو گیاه با هم مخلوط شود، برای ایجاد تمایز میان این دو از اسم سورگوم که یک اسم جهانی برای این گیاه است استفاده می‌شود.

سورگوم از نظر اهمیت در بین غلات در دنیا بعد از گندم ، برنج ، ذرت و جو در مقام پنجم قرار دارد.

آمار سطح زیر کشت سورگوم در ایران در سال ۱۳۶۵ فقط شش هکتار گزارش شده که در سال ۱۳۸۲ به حدود ۴۰ هزار هکتار افزایش یافته است.

توده‌های زراعی بومی سورگوم در ایران در مناطق جنوب خراسان ، سیستان  ، کرمان، اصفهان ، یزد ، گیلان ، مازندران و بنادر جنوبی بطور پراکنده وجود دارد.

سازگاری در ایران

سورگوم با شرایط آب و هوایی ایران بخصوص مناطق گرم و خشک و معتدل آن سازگاری خوبی دارد. این گیاه در مقایسه با ذرت دارای سیستم ریشه‌ای افشان خیلی وسیع است که در حجم زیادی از خاک نفوذ کرده و رطوبت بیشتری جذب می‌کند. این گیاه برای رشد و نمو نسبت به سایر غلات به آب کمتری نیاز دارد. چنان که آزمایشات نشان داده‌است که سورگوم برای تولید یک کیلوگرم ماده خشک به ۳۳۲ لیترآب نیاز دارد در صورتی که این نیاز آبی برای ذرت ۳۶۸ لیتر، جو ۴۳۴ لیتر و گندم ۵۱۴ لیتر است. رشد سورگوم در دوره خشک در مواجه با کم آبی متوقف می‌شود و با شروع بارندگی یا آبیاری ، دوباره شروع می‌شود. این گیاه رطوبت بیش از حد را نیز بهتر از سایر غلات منهای برنج تحمل می‌کند. در مقایسه با ذرت که درصورت زیادی آب در پای بوته از بین می‌رود، سورگوم در چنین شرایطی، به رشد خود ادامه می‌دهد. سورگوم تحمل خوبی نسبت به شوری آب و خاک، خشکی و مسمومیت آلومینیوم  دارد.موارد مصرفموارد مصرف دانه  سورگوم به موازات مصارف ذرت و جو است، از آن به عنوان غذای انسان  و تهیه خوراک برای دامو طیور و همچنین در صنایع نشاسته  و الکلسازی استفاده می‌شود. ترکیبات شیمیایی دانه سورگوم بسته به ارقام مختلف، متفاوت است. میزان پروتئین آنها از ۸ تا ۱۶ درصد  تغییر می‌کند و ارقام تجارتی دارای ۱۰ تا ۱۳ درصد پروتئین است مقادیر لیزین ، میتونین ، فیبرخام ، خاکستر  و فسفرسورگوم به طور متوسط مشابه ذرت است.

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

 

 

 

مصرف سورگوم در بعد مکانی

سورگوم در کشورهای پیشرفته به عنوان خوراک دام و طیور مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این دانه‌ها دارای ماده‌ای به نام تانن

 هستند که کمتر از دو درصد آن یک عامل مثبت در تغذیه به حساب می‌آید. میزان تانن ارقام موجود در کشور کمتر از یک درصد و در ارقام اصلاح شده در ایران کمتر از ۵/۰ درصد است . امروزه تانن در تغذیه نشخوارکنندگان

باعث جذب بیشتر پروتئین و نشاسته خوراک دام می‌شود و به عنوان یک آنتی اکسیدان و آنتی بیوتیک طبیعی عمل می‌کند و ضمن پیشگیری از عارضه اسیدوز باعث افزایش تولید شیر

، درصد چربی

، پروتئین و لاکتوز

 شیر می‌شود. زمانی که ۵۰ درصد خوراک طیور از سورگوم دانه‌ای تشکیل شده باشد در مرغهای

 گوشتی باعث بهبود صفات کیفی نظیر کاهش چربی محوطه بطنی و افزایش کیفیت گوشت می‌شود. عملکرد سورگوم دانه‌ای بسته به ارقام مختلف، حاصلخیزی خاک، شرایط آب و هوایی از ۱۱-۲ تن در هکتار متغیر است و عملکرد ارقام اصلاح شده در ایران ۱۱- ۵ تن در هکتار است.

 

برداشت و مصرف

زمانی که دانه سورگوم می‌رسد و آماده برداشت  می‌شود ، ساقه  و برگ این گیاه هنوز سبز و آبدار است که با توجه به کمبود علوفه در ایران از آنها می‌توان به عنوان علوفه  استفاده کرد.

 در کشورهای پیشرفته این بقایا را با ماشین‌آلات خرد کرده و به خاک بر می‌گردانند که ضمن افزایش کیفیت خاک از فرسایش بادی و آبی نیز جلوگیری به عمل می‌آورند.

سورگوم علوفه‌ای چنانچه از نام آن بر می‌آید برای مصرف علوفه به صورت سیلو، چرای مستقیم و یا برداشت به صورت علوفه تر و یا خشک برای مصرف در خارج مزرعه مورد استفاده قرار می‌گیرد. واریته‌های  با ظرفیت تولید بالا در شرایط آب و هوایی مناسب در ایران در ۳-۲ تن و در چین   ۱۰۰ تا ۱۵۰ تن در هکتار علوفه تر تولید می‌کنند که ۲۵-۲۰ درصد آن ماده خشک است. میزان پروتئین سورگوم علوفه‌ای بسته به ارقام مختلف متفاوت است و از ۹ تا ۱۸ درصد تغییر می‌کند. سورگوم علفی دارای ساقه‌های نازک است که منهای سیلو کردن سایر موارد مصرف سورگوم علوفه‌ای را دارا است.

در ساقه اکثرسورگومها مقداری قند وجود دارد و میزان قند در ساقه سورگوم شیرین بیشتر از سایر سورگومهاست این موضوع در طی سالیان دراز به اثبات رسیده‌ است اما به صورت کریستال  در آوردن قند آن هنوز مشکلات زیادی دارد. اما از شیره آن می‌توان به صورت شربت در کمپوت  سازی، نوشابهسازی، داروسازی  و سایر صنایع استفاده کرد. مزیت این شربت در کمپوت سازی در این است که چون به راحتی کریستالیزه نمی‌شود بنابراین شکرک نمی‌زند. کشت و کار سورگوم شیرین در مقایسه با نیشکر و چغندر قند خیلی راحت و کم هزینه ، ولی استحصال قند از آن در مقایسه با آنها خیلی پرهزینه‌ است.

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

 

مقاله کامل در زمینه غلات

غلات

 

امروزه كودهاي ماكرو در زراعت غلات به طور مرتب مصرف مي شود ولي براي به دست آوردن محصول با كيفيت مناسب بايد از كودهاي ميكرو هم استفاده نمود و اين مسأله در مورد غلات به خاطر نقش تغذيه اي آن از اهميت فوق العاده اي برخوردار است .

 

تاثير عناصر مختلف بر غلات و علائم کمبود آنها

 

ازت (N) : باعث افزايش پروتئين دانه ، بهبود كيفيت پخت ، افزايش راندمان آبياري شده تعداد پنجه ها را زياد نموده و مقاومت گياه را نسبت به زنگ زرد گندم افزايش مي دهد . در صورت كمبود اين عنصر ساقه كوتاه و نازك مي شود پنجه زني گياه كم شده ، برگها سبز مايل به زرد گشته و خوشه ها كوچك مي شوند .

 

فسفر (p) : باعث تكامل دانه ، افزايش عمق نفوذ ريشه و سهولت جذب آب مي شود . اين عنصر زمان بلوغ و رسيدن محصول را تسريع نموده و باعث مي شود گياه از خشكي كه عمدتا با زمان تشكيل دانه همراه است آسيب نبيند . در صورت كمبود فسفر برگها و ساقه سبز مايل به آبي شده و بعد از مدتي برنزه يم شود . برگهاي پير از نوك به طرف پائين برگ شروع به خشك شدن نموده و خوشه ها كوتاه مي مانند .

 

پتاسيم (k) : مقدار پروتئين دانه و راندمان استفاده از كودهاي ازته را افزايش مي دهد . ميزان سلولز زياد شده و در نتيجه ورس كاهش مي يابد . مقاومت نسبت به آفات و بيماريها نيز افزايش مي يابد . اگر گياه دچار كمبود پتاسيم شود . ساقه ها كوتاه و گياه لاغر مي شود . مقدار دانه كم شده و اندازه آنها كوچك مي ماند . برگها به رنگ سبز مايل به خاكستري و يا كمي رنگ پريده مي شود و سوختگي لبه و نوك برگ به وجود مي آيد .

 

منگنز (Mn) : وزن هزار دانه را افزايش مي دهد . باعث غني شدن دانه گندم شده و عملكرد دانه و كاه را افزايش مي دهد . در صورت كمبود ، رگه هاي زرد كم رنگ و نيز لكه هاي قهوه اي پراكنده ، روي برگ

ادامه نوشته

ابتكاري تازه براي پرورش گندم پرمحصول

ابتكاري تازه براي پرورش گندم پرمحصول :

يك گروه از متخصصان ژنتيك موفق شده‌اند با استفاده از نمونه‌هاي گياهان موجود در ايران و احيانا برخي ديگر از كشورهاي خاورميانه و با به عقب بازگرداندن ساعت تطوري دانه‌هاي گندم، به بذرهاي بهتري براي مناطق خشك و كم آب دست يابند.

ادامه نوشته

جوانه گندم

جوانه گندم

 

امروزه نقش و اهميت جوانه ها به نحوي مطرح است كه كارشناسان علوم تغذيه بر مصرف آن تأكيد كرده و آن را در سبد غذايي روزانه خانواده ها معرفي مي كنند. در واقع جوانه ها موادغذايي هستند كه با روند طبيعي رشد و توليدشان، در گروه سبزي ها، آن هم با ارزش غذايي بالا از نظر ويتامين ها و املاح محسوب مي شوند. در كشور ما از هزاران سال پيش، در دوران باستان جوانه ها و اهميت استفاده آنها براي مردم شناخته شده بود.

ادامه نوشته

تعیین زیوایی(قوه نامیه)بذر(

تعیین زیوایی(قوه نامیه)بذر(

 

 

 

 ساختار داخلی بذر را از نظر اختلال های مکانیکی،عدم وجود بافت زنده،مانند رویان یا داندرون،آلودگی به حشرات،ترک و شکاف خوردگی در پوسته های بافت های داخلی بذر(که امکات دارد یکی از نشانه های مسن شدن بذر باشد)،مورد بررسی قرار می دهد .

 

ادامه نوشته

مراحل کشت گندم

طبق آمار كشاورزي از 760 ميليون هكتار كشت محصولات مختلف در دنيا بيش از 70 درصد سطح نباتات جهان به غلات اختصاص دارد و در اين ميان حدود 30 در صد اراضي زير كشت دنيا را گندم شامل مي شود. يعني چيزي حدود 238 ميليون هكتار . طبق آمار داخلي توليد گندم در ايران در سال 1340 در حدود 2/4 ميليون تن و در سال 1350 به مقدار2/5 ميليون تن و در سال 1366 به مقدار 9/7 ميليون تن بوده است و در سال 1382 به 3/10 ميليون تن مي رسد كه نزديك به مرز خودكفايي است. به جزء نان كه غذاي عمده انسانهاست فرآورده هاي زيادي از آرد گندم به دست مي آيد كه مي توان بيسكويت – كيك – نان روغني- شيريني تر- كلوچه – رولت – و انواع ماكاروني و ... را نام برد.گندم را بر حسب اين كه سلولهاي به وجود آورنده آن 7- 14- 21 جفت كروموزوم باشند به سه گروه تقسيم مي كنند. گندمهاي معمولي امروزي از گروه 21 جفت كروموزوم باشند ( گندمهاي تتراپلوئيد). ارقام چمران داراب- اترك- و فلات و... از جمله گندمهاي معمولي مي باشند كه به مصرف تهيه نان مي رسند . از گندمهاي نوع دوروم مي توان ياواروس. شوا وسيمره را نام برد كه در تهيه ماكاروني نيز مورد مصرف دارد. قبل از كاشت هر محصول نياز به مقدمات آماده سازي بستر خاك مي باشد. مراحل تهيه زمين جهت كاشت گندم شامل مراحل زير مي باشد كه در بعضي مواقع مواردي از عمليات مي تواند حذف يا اضافه شود. 
1) ماخار یا آبیاری زمین قبل از شخم
2) شخم زمین
3) دیسک
4) ماله
5) کودپاشی
6) دیسک
7) بذرپاشی یا بذرکاری( در صورت بذرپاشی عملیات دیسک خفیف بعد از آن ) 
8) مرزبندی
9) نهرکشی
10) آبیاری

ادامه نوشته

زیره سبز

زیره سبز

 

 

  مقدمه

زیره سبز با نام علمیL. Cuminum cyminum گیاهی است از خانواده apiaceae ، یکساله ، معطر ، بدون کرک (جز میوه) ساقه علفی با انشعابات دو تایی و گاهی سه تایی می باشد. ساقه گیاه شیار دار بوده و دارا ی بافت کلانشیم محیطی است .همچنین گیاهی است یکساله کوچک و علفی که ارتفاع آن 60 سانتیمتر است ریشه آن دراز و باریک برنگ سفید ، ساقه آن راست و برگهایش به شکل نوار باریک و نخی شکل و برنگ سبز می باشد (4و6).

ادامه نوشته

جو (گیاه)

جو (گیاه)

 

 

جوHordeum vulgare یکی از غلات است. چرخه زندگی این گیاه یک ساله و از خانواده گرامینه‌ها (گندمیان) است. کشت جو احتمالاً از اتیوپی و آسیای جنوب‌شرقی آغاز شده‌است.فهرست مندرجات [نمایش]

 

 

 

رده بندی علمی

 

Kingdom: Plantae

 

Division: Magnoliophyta

 

Class: Liliopsida

 

Order: Poales

 

Family: Poaceae

 

Genus: Hordeum

 

Species: H. vulgare

 

 

 

 

مبدا و خاستگاه

 

خاستگاه واقعی جو هنوز ناشناخته است. اما بسیاری از محققین، خاستگاه این گیاه را کوه‌های زاگرس در غرب ایران، آناتولی جنوبی و فلسطین می‌‌دانند. بر پایه نظریه والیوف، مبداء جوی ریشک دار و غلاف دار، کشور اتیوپی و شمال آفریقا و مبداء نوع بدون ریشک، ریشک کوتاه و کلاهک دار، آسیای جنوب شرقی، به ویژه چین، ژاپن و تبت است جو برای تعداد زیادی از مردمان نواحی سردسیر و خشک (به ویژه خاور میانه و شمال آفریقا) منبع غذایی مهمی به شمار می‌‌رود. البته امروزه بیشتر برای خوراک دام و تهیهٔ فراورده‌های تخمیری از این گیاه استفاده می‌‌کنند.

 

 

مقاومت گیاه جو

 

جو یکی از سازگارترین غلات است که در شرایط آب و هوایی مساعد، در خاک حاصلخیز که قابلیت نگهداری آب در آن زیاد باشد، و همچنین در خاک هایی که پ.هاش آنها بین 7 تا 8 باشد تولید می‌شود. این گیاه نسبت به گندم در برابر خشکی مقاوم تر است و بنابراین در آب و هوایی که آب، سبب محدود کردن تولید غلات می‌شود، جو می‌‌تواند بیشترین محصول را تولید کند. در شرایط دیم هم عملکرد جو بهتر از گندم و چاودار می‌‌باشد. تولید جو در همه نوع زمینی با بارندگی سالیانه 200 تا 250 میلیمتر امکان‌پذیر است. جو نسبت به دمای بالا (بیش از 32 درجه سانتی گراد) مقاوم است. اما در شرایط آب و هوای مرطوب، در برابر دمای بالا بسیار حساس است. دانه جو نسبت به گندم برای جوانه زدن به رطوبت کمتری نیاز دارد. در مواردی که پس از جوانه زدن دانه، گیاه به علت کمبود رطوبت خشک شود، با فراهم شدن شرایط مساعد رطوبتی، گیاه رشد مجدد خود را با شدت بیشتری آغاز می‌‌نماید.

ادامه نوشته

برنج

برنج

 

برنج از مهم‌ترین غلات است. نیمی از جمعیت جهان، شامل بیشتر آسیای شرقی، به برنج به عنوان یک غذای اصلی وابسته هستند

رده بندی علمیKingdom: Plantae

Division: Magnoliophyta

Class: Liliopsida

Order: Poales

Family: Poaceae

Genus: Oryza

 

 

 

گیاه شناسی

 

برنج گیاهی است که دارای ارقام زودرس (طول دورة رشد 130 تا 145 روز)، متوسط‌رس (150 تا 160 روز) و ارقام دیررس (170 تا 180 روز) می باشد. برای شناخت بهتر گیاه برنج به ذکر قسمت‌های مختلف آن از قبیل ریشه، ساقه، برگ و غیره

 

 

ریشه

 

ریشة برنج سطحی و افشانبوده و حداکثر در عمق 20 تا 25 سانتی‌متری خاک نفوذ می‌نماید. در این گیاه بغیر از ریشه‌های جنینی از محل گره‌ها نیز ریشه بوجود می‌آید. هر چقدر رشد برگها بیشتر باشد بر رشد ریشه‌ها هم افزوده شده و در نتیجه می‌توان گفت که با افزایش تعداد پنجه‌ها تعداد برگی بیشتر شده و در نتیجه رشد ریشه‌ها نیز زیادتر می‌گردد.

 

در زمان باز شدن گلها و به خوشه رفتن برنج رشد ریشه حداکثر مقدار خود را دارد.

 

 

ساقه

 

برنج ساقه بلند آمریکا

 

ساقة برنج بندبند و تو خالی بوده و در فواصل مختلف ساقه جداره‌های سختی قرار دارد که در آن قسمت‌ها ساقه توپر می‌باشد و گره نام دارد. فاصلة بین دو گره را میان گره می‌نامند. برگهای این گیاه کشیده و دارای رگبرگهای موازی بوده و بدون دمبرگ است و قاعدة برگ پهنتر از سایر نقاط آن می‌باشد. و قسمتی از ساقه گیاه یا تمام محیط آنرا احاطه کرده که آنرا غلاف یا نیام می‌نامند.در قاعده برگ در طرفین غلاف دو صفحة کوچک یا بزرگ بنام گوشوارک (Stipule) وجود دارد. همچنین در محل اتصال غلاف به ساقه زائدة کوچکی بنام زبانک (Liyule) وجود دارد.همچنین تعداد گره‌ها در این گیاه از 10 تا 20 عدد تغییر می‌یابد. در مقادیر مساوی شاخص سطح برگ (LAI) بوته‌های دارای ساقة بلند از نور بهتر می توانند استفاده نمایند ولی به آسانی ورس می نمایند. ارتفاع بوته‌های برنج در ارقام مختلف از 50 تا 150 سانتی‌متر و گاهی اوقات تا 200 سانتی‌متر تغییر می‌یابد.

ادامه نوشته

غلات

غلات

برای دیگر کاربردها غلات (ابهام‌زدایی) را ببینید.

 

غَلات در واقع گونه‌ای از خانواده گندمیان (گرامینه ها) هستند که گیاهان علفی تک لپه‌ای بوده و دانه‌های ریز آنها، مصرف خوراکی دارد. غلات گیاهانی یک ساله هستند، یعنی چرخهٔ زندگی خود را در یک فصل زراعی به پایان می‌‌رسانند.

 

گونه‌های سردسیری غلات (گندم، جو و چاودار) در فصل پاییز و اوایل بهار کشت شده و در اواسط تا اواخر تابستان هم برداشت می‌‌شوند. گونه‌های گرمسیری غلات (برنج، ذرت، ذرت خوشه‌ای و ارزن) نیز با توجه به شرایط آب و هوایی در اواخر بهار یا اوایل تابستان کشت شده و اواخر تابستان یا اوایل پاییز هم برداشت می‌‌شوند.فهرست مندرجات [نمایش]

 

 

 

تاریخچه

 

هزاران سال است که این گونه گیاهان، در تأمین غذای بشر نقش حیاتی ایفا می‌‌کنند. باستان شناسان جوامع ابتدایی توانسته‌اند از ویرانه‌های قدیمی مراکز سکونت انسان، دلایلی به دست آورند که نشان می‌‌دهد غلات در تمدن‌های اولیه بشری هم کشت می‌‌شده‌اند و برای مثال، گندم در سرزمین حاصلخیز میانرودان به عمل می‌‌آمده است. میانرودان امروزه بخش‌هایی از ترکیه، عراق، سوریه و ایران را تشکیل می‌‌دهد. شواهد به دست آمده نشان می‌‌دهد که در 16.000 تا 10.000 سال قبل از میلاد، انسان ما قبل تاریخ در این ناحیه گندم تولید می‌‌کرده است.

 

همچنین هر جا که جامعه‌ای تشکیل شده، یکی از انواع غلات در پیدایش آن نقش داشته اند. مثلاً برنج در تشکیل جوامع نخستین کشور چین و ذرت هم در تشکیل جوامع افریقایی مؤثر بوده اند.

 

 

انواع غلات

 

گندم: به آب و هوای خنک در فصل رشد، آب و هوای گرم و خشک در فصل برداشت نیاز دارد. برنج: آبیاری و بارندگی در کشت این گیاه ضروری است. میانگین دما در 4 تا 6 ماه از فصل زراعی باید 21 درجه سانتی گراد یا بالاتر باشد. ذرت: به آب و هوای گرم با رطوبت کافی نیازمند است. این گیاه معمولاً در آمریکای شمالی و جنوبی و همچنین افریقا کشت می‌‌شود. جو: به آب و هوای خنک در فصل رشد نیاز دارد. جو مطمئن‌ترین غلات در شرایط شوری خاک، خشکی یا سرمای زمستان است. جو در زمین‌هایی که گندم قادر به رشد در آنها نیست هم پرورش می‌‌یابد. ارزن: از پر محصول‌ترین غلات در شرایط خشک است و در خاک‌های غیر حاصلخیز هم رشد می‌‌کند. این ماده در آسیا و افریقا، ماده غذایی مهمی برای انسان و دام می‌‌باشد. جو دوسر: پیشترها خوراک اصلی مردم اسکاتلند بشمار می‌آمد. در سراسر دنیا از این ماده غذایی به عنوان خوراک دام هم استفاده می‌‌نمودند. چاودار یا گندم سیاه: از سازگارترین غلات نسبت به شرایط سخت آب و هوایی است. در آب و هوای سرد کشت می‌‌شود.

 

 

اهمیت امروزی غلات

 

در بسیاری از کشورهای آسیایی و افریقایی، بیش از 80 درصد غذای مردم از غلات تأمین می‌‌گردد. سهم غلات در غذای مردمان اروپایی 45 تا 55 درصد بوده و در ایالات متحده آمریکا تقریباً 20 تا 30 درصد می‌‌باشد.

 

امروزه نزدیک به 70 درصد سطح زیر کشت یک میلیارد هکتاری جهان را غلات اشغال نموده اند. تقریباً نیمی از کل نیازهای غذایی انسان به ویژه در آسیا به طور مستقیم از غلات تأمین می‌‌گردد. همچنین تولید غلات در مقایسه با دیگر فراورده‌های غذایی از جمله گوشت، تخم مرغ، شیر و... بسیار بیشتر است. تولید سالانه غلات در جهان، بیش از یک میلیارد و هفتصد میلیون تن می‌‌باشد. گندم، برنج و ذرت سه محصول مهم هستند که هر کدام تقریباً یک چهارم تولید سالانه غلات را تشکیل می‌‌دهند.

 

برنج، غذای عمده و روزمره مردم نواحی گرم و مرطوب است. این غله معمولاً در زمین‌هایی تولید می‌‌شود که بتوان آنها را در برخی فصول سال غرقاب یا گل- آب نمود. گندم به عنوان غله‌ای سازگار، عمدتاً در زمین‌های چمن طبیعی و همچنین در مناطقی که آب و هوا برای کشت ذرت مناسب نیست، به عمل می‌‌آید. گندم از غلاتی است که در نواحی سرد هم کشت می‌‌شود. این غله در سراسر جهان در فصول مختلفی کشت می‌‌شود، به طوریکه در هر ماه از سال، گندم در یکی از نقاط جهان در حال برداشت می‌‌باشد. ذرت هم به عنوان یک گیاه گرمسیری، در مناطقی که رطوبت و حرارت کافی در فصل زراعت فراهم باشد، رشد می‌‌نماید.

 

 

ارزش غذایی غلات

 

غلات منبع انرژی برای انسان هستند. در کشورهای در حال توسعه، این دسته مواد تمام رژیم غذایی را در بر می‌‌گیرند. غلات حاوی هیدرات کربن، پروتئین، چربی، مواد معدنی و انواع ویتامین هستند که البته ضمن مراحل مختلف نگهداری و تهیه، ممکن است بخشی از مواد مغذی مذکور از بین برود.

 

دانه غلات که کاریوپس یا گندمه نام دارد، منبع خوبی برای تغذیه انسان می‌‌باشد. میزان پروتئین برنج از گندم کمتر است. میزان ویتامین‌های ضروری (از جمله تیامین) برنج صیقل داده شده هم از برنج قهوه‌ای کمتر می‌‌باشد، چون سبوس خود دارای ویتامین‌های گوناگونی است که در مرحلهٔ صیقل دهی از برنج جدا می‌‌گردد.

 

البته به خاطر داشته باشید که با وجود همهٔ موادی که ذکر شد، غلات غذای کاملی بشمار نمی‌آیند. مصرف این مواد به تنهایی نمی‌تواند یک رژیم غذایی متعادل و کامل محسوب گردد. میزان پروتئین و در واقع اسیدهای آمینه غلات و همچنین ویتامین موجود در آنها محدود است. برای این که یک فرد بالغ بتواند 65 تا 80 گرم پروتئین مورد نیاز خود را تنها از طریق غلات تأمین کند، باید مقدار بسیار زیادی از این دسته مواد بخورد که در عوض، به دلیل این که غلات حاوی هیدرات کربن هستند، فرد ممکن است چاق شود. بسیاری از پروتئین‌های گیاهی به همین دلیل که اسیدهای آمینه کافی ندارند نمی‌توانند به تنهایی در رژیم غذایی افراد مورد استفاده قرار گیرند، بلکه در کنار آنها باید از پروتئین‌های حیوانی و سبزیجات و حبوبات هم استفاده نمود. البته پروتئین‌های حیوانی که از انواع حیوانات تأمین می‌‌شوند، خود متکی بر منابع گیاهی و از جمله غلات هستند. چون اغلب از انواع گیاهان و غلات، به عنوان خوراک دام استفاده می‌‌شود.

ادامه نوشته

ذرت

ذرت 
ذرت از محصولات مهمی است که به عنوان غذای انسان و دام مطرح است . لذا نه تنها کمیت بلکه کیفیت آن نیز از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است .
 تاثیر عناصر مختلف بر ذرت و علائم کمبود آنها .
 ازت (N) : باعث افزایش مقدار پروتئین دانه ، رشد اندامهای هوایی ، و همچنین باعث افزایش عملکرد می شود . در صورت کمبود برگهای پیر از قسمت نوک شروع به زرد شدن کرده و در امتداد رگبرگ میانی به شکل V پیش می رود ( شکل 1) .
  فسفر (p) : به زود رسی ذرت کمک می کند . در نتیجه باعث می شود که گیاه از تنش رطوبتی و گرمایی ، که در مرحله گرده افشانی صورت می گیرد ، اسیب نبیند و اگر گیاه دچار کمبود شود برگها سبز تیره مایل به بنفش شده ، خوشه ها کوچک می شوند و دانه ها نامنظم می رسند .
 پتاسیم (k) باعث افزایش طول دوره پر شدن دانه می شود و به رسیدگی یکنواخت و افزایش تعداد دانه در خوشه کمک کرده و ورس را کاهش می دهد ، در صورت کمبود پتاسیم برگها نسبتاً دراز و چروکیده شده و خطوط زرد طولی زیر برگ ظاهر می شود . حاشیه برگها سوخته و قهوه ای شده ، خوشه ها کوچک باقی مانده و دانه تشکیل نمی شود .

ادامه نوشته

گندم

گندم
گندم از مهم‌ترین غلات است. این گیاه در دو گونه وحشی و اهلی موجود است. گندم یک ساله و از خانواده گرامینه‌ها (گندمیان) است.
خصوصیات گیاه گندم:
گندم ، گل آذین سنبله‌ای دارد. از هر گره آن معمولا یک سنبلچه متشکل از دو گلوم و سه گلچه بوجود می‌آید. گاهی تعداد گلچه‌ها به 9 هم می‌رسد. دانه گندم بین دو پوشش قاشق مانند به نامهای پوشک بیرونی (لما) و پوشک درونی (پائولا) قرار گرفته است. برگهای گندم مانند برگهای سایر غلات (به جز ذرت و ارزن) ، نازک و کم عرض بوده و زبانه‌های کوچکی دارند.
میوه گندم میوه گندم با توجه به گونه آن ، 3 تا 10 میلیمتر طول و 3 تا 5 میلیمتر هم قطر دارد و شامل بخشهای زیر است.
گیاهک: یا رویان که تقریبا 5/2 درصد وزن دانه را تشکیل می‌دهد و سرشار از پروتئین و چربی است که این بخش را معمولا در تهیه آرد گندم جدا می‌کنند.

سبوس: همان پوسته دانه است و تقریبا 14 درصد از وزن دانه را تشکیل می‌دهد. سبوس را هم همچون گیاهک در مرحله آرد سازی از دانه جدا می‌کنند و معمولا برای خوراک دام مورد استفاده قرار می‌گیرد.

آندوسپرم: حاوی مواد نشاسته‌ای دانه گندم است و تقریبا 83 تا 87 درصد از کل دانه را شامل می‌شود. آندوسپرم دارای دانه‌های نشاسته‌ای و مواد پروتئینی می‌باشد که دانه‌های نشاسته آن بوسیله گلوتن که یکی از پروتئینهای موجود در دانه است، بهم چسبیده‌اند. میزان گلوتن موجود در دانه بر حسب نوع و نژاد گندم تفاوت می‌کند.
همین میزان گلوتن گندم است که مرغوبیت آن را تعیین می‌نماید. گندمهای قرمز سخت بهاره و پاییزه گلوتن بیشتری دارند و به همین دلیل ، ارزش تهیه نان از آنها بیشتر است. چون خمیر حاصل از آردی که از لحاظ گلوتن غنی است، به دلیل داشتن حالت کشدار ، قادر است که گازهای ناشی از تخمیر را بیشتر در خود نگهدارد و برای همین ، خمیر بهتر ورآمده و حجمش بیشتر می‌گردد.

آب و هوای مناسب برای رشد گندم شرایط ایده‌آل برای رشد گندم ، آب و هوای خنک در دوره رشد رویشی ، آب و هوای معتدل در دوران تشکیل دانه و آب و هوای گرم و خشک در زمان برداشت محصول می‌باشد. بنابراین در مناطقی که زمستانهای سخت دارند، کشت گندم با مشکلاتی از قبیل سرما‌زدگی زمستانی مواجه می‌شود. البته باید بدانیم که گندم در برابر خشکی مقاومت چندانی ندارد و نمی‌تواند به مدت طولانی ، خشکی و کم آبی را تحمل نماید. اما قادر است خود را با شرایط خشک تا حدی تطبیق داده و با تشکیل یاخته‌های کوچکتر که در نهایت سبب تشکیل برگهای کوچک شده و در نتیجه روزنه‌ها کوچکتر می‌شود، سطح تعریق را کاهش دهد و از اثرات سوء کم آبی تا حدی محفوظ بماند.
انواع گندم معمولا گندمها را به دو دسته کلی گندم بهاره و گندم پاییزه تقسیم بندی می‌کنند. این دو نوع علاوه بر آن که دانه‌هایشان از نظر رنگ ، بآفت ، شکل و ... باهم فرق دارد شرایط رشد و نمو آنها نیز باهم تفاوت می‌کند. این دو نوع گندم را در دو زمان مختلف در سال کشت می‌نمایند. دانه گندم ، دارای شیاری است که در طول دانه قرار می‌گیرد. عمق این شیار در گندمهای پاییزه زیاد و در گندمهای بهاره کم است. طرفین این شیار در گندمهای بهاره گرد و در گندمهای پاییزه گوشه‌دار می‌باشد.
گندم بهاره در اوایل بهار کاشته می‌شود. پس از جوانه زدن ، گیاه جوان در بهار و اوایل تابستان رشد نموده و محصول آن را تا اواخر تابستان برداشت می‌کنند. گندم بهاره را معمولا در نواحیی کشت می‌کنند که گندم پاییزه نمی‌تواند در برابر سرمای سخت زمستانی آن مناطق ، مقاومت نماید. البته میزان محصول‌دهی گندم پاییزه از بهاره بیشتر است. معمولا پس از تهیه بذر و زمانی که دمای خاک به یک درجه سانتیگراد بالای صفر رسید، گندم بهاره را می‌کارند.
اگر شرایط آب و هوایی اجازه دهد می‌توان گندم را زودتر هم کاشت تا دوره رشد آن طولانی‌تر شده و میزان محصول دهی آن بیشتر شود. گندم بهاره برای آن که به مرحله گلدهی برسد، باید به مدت طولانی در معرض هوای سرد قرار گیرد. اگر گندم پاییزه را در بهار بکارند، چون دوره سرما را پشت سر نمی‌گذارد، نمی‌تواند گل آذین خوبی تشکیل دهد.

ادامه نوشته

سورگوم

سورگوم
سورگوم زراعی با نام علمی Moench (L) Sorghum bicolorگیاهی از خانواده غلات است که در ایران ذرت خوشه‌ای نامیده می‌شد.با توجه به شباهت ظاهری این گیاه با ذرت و ارزن که باعث شده‌است، آمار سطح کشت این گیاهان با هم مخلوط شود، برای تمایز آن از اسم سورگوم که یک اسم جهانی برای این گیاه است استفاده می‌شود.
سورگوم از نظر اهمیت در بین غلات در دنیا بعد از گندم، برنج، ذرت و جو در مقام پنجم قرار دارد.
آمار سطح زیر کشت سورگوم در ایران در سال ۱۳۶۵ فقط شش هکتار گزارش شده که در سال ۱۳۸۲ به حدود ۴۰ هزار هکتار افزایش یافته.
توده‌های زراعی بومی سورگوم در ایران در مناطق جنوب خراسان، سیستان، کرمان، اصفهان، یزد، گیلان، مازندران و بنادر جنوبی بطور پراکنده وجود دارد.
سورگوم با شرایط آب و هوایی ایران بخصوص مناطق گرم و خشک و معتدل آن سازگاری خوبی دارد. این گیاه در مقایسه با ذرت دارای سیستم ریشه‌ای افشان خیلی وسیع است که در حجم زیادی از خاک نفوذ کرده و رطوبت بیشتری جذب می‌کند. این گیاه برای رشد و نمو نسبت به سایرغلات به آب کمتری نیاز دارد. چنان که آزمایشات نشان داده‌است که سورگوم برای تولید یک کیلوگرم ماده خشک به ۳۳۲ لیتر آب نیاز دارد در صورتی که این نیاز آبی برای ذرت ۳۶۸ لیتر، جو ۴۳۴ لیتر و گندم ۵۱۴ لیتر است. رشد سورگوم در دوره خشک در مواجه با کم آبی متوقف می‌شود و با شروع بارندگی یا آبیاری، دوباره شروع می‌شود. این گیاه رطوبت بیش از حد را نیز بهتر از سایر غلات منهای برنج تحمل می‌کند. در مقایسه با ذرت که درصورت زیادی آب در پای بوته از بین می‌رود، سورگوم در چنین شرایطی، به رشد خود ادامه می‌دهد. سورگوم تحمل خوبی نسبت به شوری آب و خاک، خشکی و مسمومیت آلومینیوم دارد.
موارد مصرف سورگوم

ادامه نوشته

ذرت ( زراعت گیاهان صنعتی )

ذرت ( زراعت گیاهان صنعتی )
مقدمه
ذرت با نام علمی Zea mays یکی از غلات گرمسیری و از خانواده گندمیان (گرامینه) متعلق به گیاهان تک لپه می‌باشد. گیاه ذرت ، تنها غله‌ای است که در کشور مکزیک و گواتمالا تکامل یافته است. ذرت پرمحصول‌ترین غله دنیا به حساب می‌آید و از لحاظ مقدار تولید ، پس از گندم و برنج قرار می‌گیرد. امروزه ذرت در تغذیه بسیاری از مردمان دنیا نقش اساسی دارد.

مشخصات گیاه شناسی
ذرت گیاه تک لپه‌ای ساقه بلندی است. برگهای آن بطور متناوب و به صورت افتاده در دو طرف ساقه قرار گرفته‌اند. زاویه بین برگ و ساقه ، 90 درجه می‌باشد. در اوایل رشد گیاه ، بعضی از یاخته‌های موجود در بخش بالایی ساقه اصلی ذرت از شاخه‌های فرعی متمایز می‌شود. در انتهای این شاخه‌ها ، عضوی به نام بلال بوجود می‌آید که در واقع ، گل ماده گیاه ذرت است.

این شاخه‌ها ، میان گره‌های بسیار کوتاهی دارند که از این گره‌ها ، برگهای تغییر شکل یافته‌ای بوجود می‌آید که هم دیگر و بلال را می‌پوشانند. بیرونی‌ترین این برگها ، برگی است کامل که غلاف ، زبانک ، گوشواره و پهنک دارد. اما برگهای زیرین غیر کاملند. موقعی که ارتفاع ساقه ذرت به 80 تا 120 سانتیمتر رسید، کلاله‌های ابریشم مانند یا کاکل ذرت به تعداد دانه‌های ذرت موجود در بلال ، نمایان می‌شوند.
تولید کننده‌های ذرت
کشورهای عمده تولید کننده ذرت عبارتند از: ایالات متحده آمریکا ، یوگسلاوی و رومانی ، روسیه ، ایتالیا ، چین، آرژانتین، برزیل و آفریقای جنوبی. در ایران ذرت معمولا در گرگان و گنبد ، خوزستان ، کرمانشاه ، خراسان ، گیلان و مازندران تولید می‌گردد.
تاریخچه
بررسیهای باستان شناسی و فسیل شناسی گیاهی نشان می‌دهد که ذرت پیوسته به صورت یک گیاه زراعی عمده تقریبا از 5000 سال پیش در مکزیک و گواتمالا کشت می‌شده است و بومی این نواحی است. کریستف کلمب ، یک سال پس از ورود به قاره آمریکا ، بذر ذرت را با خود به اسپانیا برد. این گیاه از آنجا به پرتقال و سپس به دیگر کشورهای اروپایی برده شد. از آنجا هم این گیاه به قاره آفریقا و تعدادی از کشورهای آسیایی از جمله هند و ژاپن راه یافت.

ادامه نوشته

طبقه بندی گیاهان زراعی CROPS

(طبقه بندی گیاهان زراعی CROPS ) 

گیاهان زراعی را می توان از نظر شکل ظاهری یعنی مورفولوژی (گیاه شناسی ظاهری ) طبقه بندی کرد .

ولی از نظر زراعت AGRONOMY گیاهان را بسته به مصرف یا نوع مصرف آنها تقسیم بندی می کنیم . باید در نظر داشت که بعضی گیاهان زراعی دارای مصارف زیادی هستند بنابراین با توجه به موارد فوق می توان دو نوع طبقه بندی را در نظر گرفت .
الف) طبقه بندی بر اساس هدف تولید :
1- غلات CEREALS 

شامل گندم (WHEAT ) - جو ( BARLY ) – برنج ( RICE ) – ذرت ( CORN ) – چاودار *گندم ( TRITICALE ) – چاودار ( WHEAT *RYE )

هدف نشاسته
2-حبوبات LEGUMES

شامل نخود (PEA ) – عدس ( LENTILE ) –لوبیا ( BEAN( - S,DH ) ) –بادام زمینی ( PEAHUT )

هدف تامین پروتئن گیاهی است .
3-گیاهان علوفه أی FODELER CROPS

این گیاهان به صورت تازه خشک یا سیلو شده به مصرف دام می رسد .

ذرت علوفه أی FOLEDER CRON : 

مشخصات : تراکم بالا دارد .زمان برداشت آن وقتی است که رطوبت دانه 6۰٪ است

ALFALFA یونجه.- CLOVER شبدر

4-گیا هان ریشه أی ROOTY OR RADICAL CROPS 

این گیا هان دارای ریشه غده أی شکل هستند .شاخص تر ین آن گیاه چغندر suger beer است .



5-گیا هان فیبری یا لیفی FIBEROUS CROPS

ادامه نوشته

یولاف یا جو دوسر

یولاف یا جو دوسر

یولاف یا جو دوسر با نام علمی: Avena sativa گیاه ی است از خانواده گندمیان که دارای گلهای بسیار ریز و نامشخص است. این گلها در دستجاتی که اصطلاحا سنبله نامیده می شود قرار گرفته اند و هر سنبله توسط دو برگچه کوچک که پوش یا گلوم است پوشیده می شود و دارای زواید دراز نخی شکلی به نام ریشک هستند. یولاف در بیشتر نقاط کشور رویش دارد و دانه های آن خاصیت دارویی فراوانی دارند. دانه های این گیاه دارای اسیدهای چربی مانند اسید پالمتیک، اسید اولئیک و اسید لینولئیک است و به میزان زیادتری هیدراتهای کربن مانند نشاسته را در ترکیبات خود داراست. گیاه ی علفی یکساله است که به عنوان گیاه علوفه ای مهم کشت می شود. ریشه های آن افشان و ساقه های آن بند بند و توخآلی است که هرکدام به یک خوشه منتهی می شود برگ های آن باریک است و قسمت پائینی آنها به صورت غلافی دور ساقه را احاطه می کند.

ادامه نوشته

کشف ژن عامل قد و بلوغ گياه برنج

کشف ژن عامل قد و بلوغ گياه برنج

گروهي از محققان چيني در تحقيقات خود موفق شدند ژني را کشف کنند که قد و بلوغ گياه برنج را تنظيم مي کند.اين کشف مي تواند تاثيرات مهمي در دسترسي به اين ماده غذايي مهم و هزينه هاي توليد آن داشته باشد.

به گزارش خبرگزاري مهر، محققان دانشگاه کشاورزي "هوانگژو" که نتايج يافته هاي خود را در نشريه "نيچر ژنتيک" منتشر کرده اند ژني را کشف کردند که عامل تنظيم قد و بلوغ گياه برنج است.

اين کشف مي تواند تاثيرات مهمي در دسترسي به اين ماده غذايي مهم و هزينه هاي توليد آن داشته باشد. به گفته اين دانشمندان با تنظيم و کنترل اين دو عملکرد به کمک تغييرات اين ژن مي توان حجم بيشتري برنج را در مدت يکسال به دست آورد و آب کمتري در توليد آن مصرف کرد.

ادامه نوشته

آفات مهم غلات ( قسمت اول )

آفات مهم غلات ( قسمت اول )

سن مادر در اواخر اسفند تا اوایل فروردین موقعی که دمای هوا به حدود 10 درجه برسد از مخفی گاههای زمستانه خود که عمدتا در زیر گیاهان چند ساله از جمله گون می باشخارج می شوند .- سن مادر با تغذیه از برگها و جوانه انتهایی تا حدود 50% خسارت وارد می کند .
- سن مادر تحرک زیادی دارد و تا 10 تا 15 کیلومتر می تواند پرواز کند و با تغذیه از یک مزرعهپس از 4 تا 5 روز پرواز کرده و به مزارع دیگر می رود.
- پس فرصت مبارزه با سن محدود می باشد و در ضمن با یکبار مبارزه کار تمام نمی شود چون ممکن است سن های دیگری دوباره از مخفیگاههای خود خارج شده و وارد مزرعه شوند یا از مزارع دیگر که مبارزه انجام نشده است وارد شوند.
- سن مادر بعد از تغذیه جفتگیری کرده و تخم های خود را در زیر برگها و بصورت دستجات 14 تا 16تایی در دو ردیف می کذارد . رنگ آنها در ابتدا سبز و بعد تیره می شود .
- تخمها پس از 7 تا 10 روز تفریغ می شوند و پوره های سن یک خارج می شوند .
- بیشترین خسارت را پوره های سن 2 و3 وارد می آورند که با مکیدن دانه های شیری گندم خسارت کیفی به محصول وارد می آورند .
- از سموم مورد استفاده می توان فنیتریتیون و فنتیون با دز مصرفی 1 لیتر در هکتار ودسیس با دز مصرفی 300 سی سی در هکتار را معرفی نمود .
- از پارازیت های سن میتوان از زنبور تلنموس که تخمهای سن را پارازیت می کن و مگس فازیاکه خود سن را پارازیت می کند نام برد .

انواع سن

سن های پا برگی (Coreidae )

 

اعضای این خانواده در اندازه متوسط بوده و غدد مولد بو د آنها خوب رشد کرده است . این غدد در طرفین قفس سینه بین پیش ران های 2 و 3 باز می شوند . سر این سن ها باریکتر از پیش قفس سینه است . در تعدادی از گونه ها ساق عقبی رشد زیادی کرده و شبیه برگ می باشد

اغلب این سن ها از شیره گیاهی تغذیه می کنند ولی تعدادی شکارگر هستند.

مثال : گونه Anasa tristis که از آفات مهم کدوئیان می باشد

 

سن آئلیا ( Aelia spp (Hem:pentatomidea

معرفی:

در ایران 4 گونه از این جنس وجود دارند که بیشتر در نواحی شمال و غربی کشور وجود دارند.اهمیت این حشرات پس از گندم در درجه دوم قرار دارد.

ادامه نوشته

آفات مهم غلات ( قسمت دوم )

آفات مهم غلات ( قسمت دوم )

سوسک سیاه گندم Zabrus tenebrioides

(col.: Carabidae)

معرفی آفت

لاروها از برگ و حشرات کامل از گل و دانه ها در مرحله شیری تغذیه می نمایند. خسارت لارو روی جوانه های گندم مشاهده می شود که در اثر آن برگها روی زمین می خوابند. خسارت این آفت بصورت لکه ای در مزرعه دیده می شود و حشرات کامل روز گندمهای شیری از قاعده دانه شروع به تغذیه می کنند. آفت درتمام مناطق کشور بویژه گلستان، مغان، لرستان، آذربایجان، فارس، کرمانشاه و ایلام گسترش دارد.

ادامه نوشته

زراعت غلات - ذرت

 

ذرت

مقدمه
ذرت با نام علمی Zea mays یکی از غلات گرمسیری و از خانواده گندمیان (گرامینه) متعلق به گیاهان تک لپه می‌باشد. گیاه ذرت ، تنها غله‌ای است که در کشور مکزیک و گواتمالا تکامل یافته است. ذرت پرمحصول‌ترین غله دنیا به حساب می‌آید و از لحاظ مقدار تولید ، پس از گندم و برنج قرار می‌گیرد. امروزه ذرت در تغذیه بسیاری از مردمان دنیا نقش اساسی دارد.

مشخصات گیاه شناسی
ذرت گیاه تک لپه‌ای ساقه بلندی است. برگهای آن بطور متناوب و به صورت افتاده در دو طرف ساقه قرار گرفته‌اند. زاویه بین برگ و ساقه ، 90 درجه می‌باشد. در اوایل رشد گیاه ، بعضی از یاخته‌های موجود در بخش بالایی ساقه اصلی ذرت از شاخه‌های فرعی متمایز می‌شود. در انتهای این شاخه‌ها ، عضوی به نام بلال بوجود می‌آید که در واقع ، گل ماده گیاه ذرت است.
این شاخه‌ها ، میان گره‌های بسیار کوتاهی دارند که از این گره‌ها ، برگهای تغییر شکل یافته‌ای بوجود می‌آید که هم دیگر و بلال را می‌پوشانند. بیرونی‌ترین این برگها ، برگی است کامل که غلاف ، زبانک ، گوشواره و پهنک دارد. اما برگهای زیرین غیر کاملند . موقعی که ارتفاع ساقه ذرت به 80 تا 120 سانتیمتر رسید، کلاله‌های ابریشم مانند یا کاکل ذرت به تعداد دانه‌های ذرت موجود در بلال ، نمایان می‌شوند.

ادامه نوشته

همه چیز در مورد ذرت

همه چیز در مورد ذرت

مقدمه
ذرت یکی از غلات گرمسیری و از خانواده گندمیان (گرامینه) است. ذرت نوعی گیاه علفی یک ساله است که با تئوسنت (Teosinte) و تریپساکوم (Tripsacum spp) خویشاوند است. تئوسنت نوعی علف هرز یک ساله است که از لحاظ خویشاوندی در مقایسه با تریپساکوم به ذرت نزدیک تر می باشد. گیاه شناسان اعتقاد دارند که ذرت، در نتیجه ی دو رگ گیری بین یک گیاه نا شناخته از خانواده ی گندمیان و تئوسنت به وجود آمده است.
گیاه ذرت، تنها غله ایست که در کشور مکزیک و گواتمالا تکامل یافته است. ذرت پرمحصول ترین غله دنیا به حساب می آید و از لحاظ مقدار تولید، پس از گندم و برنج قرار می گیرد. امروزه ذرت در تغذیه بسیاری از مردمان دنیا نقش اساسی دارد.

ذرت گیاه تک لپه ای ساقه بلندی است. برگ های آن به طور متناوب و به صورت افتاده در دو طرف ساقه قرار گرفته اند. زاویه بین برگ و ساقه، 90 درجه می باشد.

در اوایل رشد گیاه، بعضی از یاخته های موجود در بخش بالایی ساقه اصلی ذرت از شاخه های فرعی متمایز می شود. در انتهای این شاخه ها، عضوی به نام بلال به وجود می آید که در واقع، گل ماده گیاه ذرت است. این شاخه ها، میان گره های بسیار کوتاهی دارند که از این گره ها، برگ های تغییر شکل یافته ای به وجود می آید که هم دیگر و بلال را می پوشانند. بیرونی ترین این برگ ها، برگی است کامل که غلاف، زبانک، گوشواره و پهنک دارد. اما برگ های زیرین غیر کاملند.

موقعی که ارتفاع ساقه ذرت به 80 تا 120 سانتی متر رسید، کلاله های ابریشم مانند یا کاکل ذرت به تعداد دانه های ذرت موجود در بلال، نمایان می شوند.


تولید کننده ها
کشورهای عمده تولید کننده ی ذرت عبارتند از: ایالات متحده آمریکا، اروپای شرقی (به ویژه یوگسلاوی و رومانی)، روسیه، ایتالیا، جلگه های شمالی چین، شمال شرقی آرژانتین، جنوب شرق برزیل و آفریقای جنوبی. ایالات متحده آمریکا و آرژانتین بزرگترین کشورهای صادرکننده و ژاپن و اروپای غربی، بزرگترین واردکنندگان این غله به حساب می آیند.

در ایران ذرت معمولاً در گرگان و گنبد، خوزستان، کرمانشاه، خراسان، گیلان و مازندران تولید می گردد.

تاریخچه
بررسی های باستان شناسی و فسیل شناسی گیاهی نشان می دهد که ذرت پیوسته به صورت یک گیاه زراعی عمده تقریباً از 5000 سال پیش در مکزیک و گواتمالا کشت می شده است و بومی این نواحی است.

کریستف کلمب، یک سال پس از ورود به قاره آمریکا، در سال 1493م بذر ذرت را با خود به اسپانیا برد. این گیاه به دلیل بالا بودن عمل کردش از آنجا به پرتقال و سپس به دیگر کشورهای اروپایی برده شد. از آنجا هم این گیاه به قاره آفریقا و تعدادی از کشورهای آسیایی از جمله هند و ژاپن راه یافت.


انواع ذرت
ذرت نژادهای متعددی دارد که این ویژگی ها بر اساس ویژگی های بافت آندوسپرم دانه طبقه بندی می شوند:


ذرت بو داده: نوعی ذرت است که احتمالاً بر اثر موتاسیون به وجود آمده است. پریکارپ (خارجی تری لایه دانه) آن نازک است که این صفت برای تولید ذرت شیرین با پوست لطیف مناسب است. در این نوع ذرت، لایه ی ضخیمی از آندوسپرم سخت، آندوسپرم نشاسته ای را در بر گرفته است. دانه های نشاسته ی آندوسپرم این نوع ذرت نسبت به انواع دیگر، رطوبت بیشتری دارند که در موقع حرارت دادن، منبسط شده و تبدیل به بخار می شوند. بخار آب حاصل شده درون دانه نمی تواند به راحتی از لایه ی بیرونی سخت آندوسپرم خارج شود. به ناچار فشار زیادی به این لایه وارد می آورد و دانه را منفجر نموده و دانه پف می کند.
این ذرت معمولاً برای تهیه ی پاپ کورن یا ذرت بو داده مورد استفاده قرار می گیرد. بهترین میزان رطوبت دانه برای حداکثر پف کردن، 14 درصد می باشد.


ذرت سخت: تمام آندوسپرم این نوع ذرت که در مرکز دانه می باشد، با لایه ی سختی از آندوسپرم پوشیده شده است. دانه های رسیده این نوع ذرت، گرد، صاف و کهربایی هستند. دوره ی رشد آنها هم 80 تا 100 روز است. بلال های به دست آمده باریک بوده و تقریباً 8 ردیف دانه دارد.


ذرت دندان اسبی: این نوع ذرت دارای مخلوطی از نشاسته ی نرم و سخت می باشد. آن قسمت آندوسپرم که دارای نشاسته سخت است، پروتئین بیشتری دارد. این نوع ذرت معمولاً در نواحی ذرت خیز ایالات متحده آمریکا به عمل می آید. بلال ذرت دندان اسبی نسبتاً بزرگ بوده و 16 تا 30 ردیف دانه دارد. از خصوصیات ظاهری دانه آن، می توان به وجود نقطه ای فرو رفته در طرف تاج دانه اشاره نمود که به دلیل خشک شدن آندوسپرم نشاسته ای به وجود می آید.


ذرت نرم یا آردی: بخش عمده آندوسپرم این نوع ذرت، نشاسته است. تنها لایه نازکی از آندوسپرم سخت این نشاسته را در بر می گیرد. دانه های آن بر خلاف نوع دندان اسبی فرو رفتگی ندارد. این ذرت تنها به دلیل این که به رنگ های مختلف یافت می شود، برای تزئین غذاها از آن استفاده می شود. همچنین چون آندوسپرم آن نرم است، می توان به همان شکل و بدون خرد و له کردن آن، در تغذیه دام به کار برده شود.


ذرت شیرین: آندوسپرم این نوع ذرت شیرین، قندی و براق بوده و بر خلاف آندوسپرم ذرت های دیگر، حالت نشاسته ای ندارد. پریکارپ آن نازک بوده که در زمان رسیدن دانه، مواد قندی آن به نشاسته و سپس به دکسترین تبدیل می شود. ذرت شیرین انواع مختلفی دارد که به صورت تازه، کنسرو شده و منجمد مورد مصرف قرار می گیرد.


ذرت مومی: آندوسپرم ذرت مومی ظاهراً به شکل موم می باشد. بر خلاف ذرت های دیگر که نشاسته آندوسپرم آنها 71 تا 72 درصد آمیلوپکتین و 28 تا 29 درصد آمیلوز دارد، آندوسپرم ذرت مومی تماماً از آمیلوپکتین تشکیل شده که حالت چسبنده ای دارد و نرم هم هست. ذرت مومی جدا از مصرف خوراکی، در صنایع چسب سازی هم استفاده می شود.

ادامه نوشته

طبقه بندی علمی گیاهان زراعی

طبقه بندی علمی گیاهان زراعی

گیاهان زراعی بسیار متنوع بوده ،به صورت های مختلفی مصرف گشته و در عملیات زراعی نیز تفاوت های زیادی با یکدیگر دارند. با این حال ،کیاهان زراعی مختلف دارای وجوه اشتراک زیادی می باشند. به طور کلی گیاهان زراعی را می توان به صورت های مختلفی از جمله بر اساس خصوصیات گیاهشناسی و تکاملی ، هدف تولید و مورد مصرف ، طول عمر گیاه ، نیازهای محیطی و شرایط مطلوب رشد، عملیات زراعی و غیره گروه بندی نمود. محصولات زراعی به دلیل دارا بودن خصوصیات مختلف و چند هدفی بودن تولید ممکن است در دو یا چند گروه مختلف قرار گیرند.

 

طبقه بندی علمی گیاهان

نام گیاهان مختلف از یک مکان به مکان دیگر متفاوت بوده و یا گاهی گیاهان کاملا متفاوتی به یک اسم نامیده می شوند. مثلا انواع گندم بای افراد غیر متخصص مفهوم گندم را دارد، اما گندم معمولی که برای تهیه نان استفاده می شود از گندم دوروم که برای تهیه ماکارونی مصرف می شود تفاوت های ژنتیکی و همچنین مصرفی زادی دارد. تولید نان خوب از گندم دوروم و تولید ماکارونی خوب از گندم نان امکان پذیر نیست. برای آن که افراد متخصص یکدیگر را درک نمایند و دقیقا بدانند در باره ی چه گیاها صحبت می کنند، گیاهان را به روشی موسوم به سیستم طبقه بندی علمی نامگذاری کرده اند.این روش که دقیقترین روش ها است توسط لینه(Carolous Linnaeus) بنیان گذاری شده است و به همین نام هم معروف می باشد.در این روش موجودات را بر اساس خصوصیات ریخت شناسی ، تکاملی و ژنتیکی در هفت طبقه قرار می دهند. ترتیب طبقات عبارتند از :

1- سلسله(Kingdom)

2- بخش(Division)

3- رده یا طبقه(Class)

4- راسته(Order)

5- تیره یا خانواده(Family)

6- جنس(Genus)

7- گونه(Species)

 

گیاهان زراعی به رده ی نهاندانگان تعلق دارند. هر گونه ی گیاهی مجموعه ای از گیاهان را در بر می گیرد که از نظر خصوصیات ظاهری شباهت های زیادی با یکدیگر داشته و بتوانند به سهولت و بدون اتخاذ تکنیک های خاص مانند انتقال جنین و غیره با یکدیگر لقاح یافته و تولید بذر نمایندع به طوری که بذر حاصل بتواند سبز لید مثل مجدد انجام پذیر باشد. مجموعه ای از گونه های که در بعضی خصوصیات مشنرک هستند یک جنس گیاهی را تشکیل می دهند.

ادامه نوشته

كشت توأم برنج - آزولا ماهي

كشت توأم برنج -آزولا - ماهي


آزولا بطور ناخواسته در چند سال گذشته وارد اكوسيستم‌هاي آبي شمال كشور شد و به سرعت پراكنش پيدا كرد. آزولا داراي مزايا و معايبي است كه در اين نوع فعاليت سعي شده است تا از مزاياي آن استفاده بهينه صورت گيرد.اين گياه كه به صورت شناور و به رنگ سبز يا قرمز (صورتي) در سطح آبهاي راكد (تالاب انزلي) يا شاليزارها به وفور ديده مي‌شوند. گياه آزولا از خانواده Salvinacea است و به عنوان كود بيولوژيك براي تثبيت ازت اتمسفر و تأمين آن براي برنج در بسياري از كشورهاي برنج‌خيز مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
اين گياه در بسياري از مناطق دنيا پراكنده است و به صورت شناور در آب استخرها, آبهاي راكد, آبگيرها و كانالهاي آبياري يافت مي‌شود. ساقه به صورت ريزدم‌هاي منشعب شناور, برگهاي آن كوچك, متناوب كه روي هم قرار دارند. ريشه آن به صورت معلق در آب با طول ۲ تا ۵ سانتي‌متر مي‌باشد. بخش رويي برگ سبز يا صورتي, گوشتي و كلروفيلي بوده و قسمت زيرين نازك و بدون كلروفيل با بافتهاي اسفناجي سفيد رنگ. گياه آزولا جمعاً داراي شش گونه است كه در آمريكا و بسياري ديگر از نقاط جهان پراكنده‌اند. آرولد معمولاً به صورت غيرجنسي و از طريق سبزينه تكثير پيدا مي‌كند. ابزار و ادوات كشاورزي, دام و انسان و ... نيز از عوامل انتشار آزولا هستند.

ادامه نوشته

كتان

كتان

کتان

خصوصيات گياهي
كتان از خواص گياهاني است كه اهلي شده و تاريخ كاشت آن به حدود 500 سال پيش در مصر مي رسد . بزرك يا كتان با نام علمي Linum ustatissimum گياهي است يكساله از تيره كتان (Linaceae) كه بصورت بوته اي ايستاده رشد مي كند .
ريشه مستقيم بزرك و كتان نفوذ عمقي به داخل خاك نداشته و بيشتر در لايه فوقاني خاك پراكنده است . ميوه بزرك و كتان بصورت كپسول يا غوزه كوچكي است .

سازگاري
 بزرك و كتان محصولي است سرمادوست كه همانند گندم در بهار و نيز در پائيز ( بسته به سرماي زمستان ) كاشته مي شود . گياهچه سرماي زير صفر ( 4- تا 6- درجه سانتيگراد ) و بوته هاي استقرار يافته سرماي نسبتاً شديد ( تا 10- درجه سانتي گراد ) را بخوبي تحمل مي كند . اما گياه بعد از گلدهي به سرما حساس مي شود . بزرک و کتان ماهيتا بلند روز مي باشد .

کود شيميايي
مقدار 45 آلي 60 كيلوگرم ازت و 35 تا 45 كيلوگرم اكسيد فسفر براي هر هكتار زمين بزرك مناسب مي باشد . توليد هر تن الياف به حدود 80 كيلوگرم ازت ، 70 كيلوگرم اكسيد پتاسيم و 40 كيلوگرم اكسيد فسفر نياز دارد .

تاريخ کاشت
تاريخ كاشت بزرك و كتان تحت تأثير دو عامل سرما و زمان توسعه علهاي هرز قرار دارد .

 
کنترل علفهاي هرز
 كنترل علفهاي هرز بزرك و كتان با عمليات تهيه بستر ، تناوب زراعي با محصولات وجيني ، تراكم بالاي بوته و استفاده از علف كشها انجام مي شود . علف كشهائي مانند MCPA , Diallate , TCA , Diuron بصورت قبل از سبز شدن قابل استفاده است . علف كشهائي مانند DNOC , MCPA را مي توان براي كنترل علفهاي هرز مزرعه تا قبل از شروع رشد جوانه گلها استفاده نمود .

ادامه نوشته

زراعت غلات - برنج

برنج

برنج

برنج

 

مقدمه
برنج يكي از گياهان مخصوص كاشت در نواحي مرطوب استوايي و مناطق نسبتا“ گرم و معتدل است و در مناطقي كه بارندگي ساليانه حدود 1000 ميليمتر است ، بخوبي از خودسازگاري نشان داده ومحصول مناسبي از نظر كميت و كيفيت توليد ميكند .
از نظر عرض جغرافيايي در بيشتر نقاط دنيا ، از استوا تا 45 درجه شمآلي و تا 45 درجه جنوبي رشد ميكند . ارتفاع از سطح دريا ، تاثير چنداني بر رشد برنج ندارد . در هندوستان اين گياه تا ارتفاع 3000 متري و در ايران از سطح دريا تا ارتفاع 1400 متري كشت و رشد ميكند ليكن اكثر مناطق كشت برنج در ارتفاع كمتر از 600 متري واقع شده اند .
برنج گياهي است كه داراي تنوع ژنتيكي و توان سازگاري بالايي است واريته هاي برنج محلي در ايران از لحاظ طول و اندازه ، دوران رشد و ساير خصوصيات بصورت زير طبقه بندي ميشوند :
1- برنجهاي گروه صدري
از مرغوبترين برنجهاي محلي هستند . اين گروه داراي شلتوك بلند و باريك بوده و دانه هاي نسبتا“ بلندي دارند ، طول دانه بيش از 7 ميليمتر است دوران رشد اين گروه از 150 تا 160 روز متغير بوده و در مقابل آفات و بيماريها و ورس بسيار حساس مي باشند مقاومت اين برنجها نسبت به كم آبي پايين بوده و عملكرد شان نسبت به انواع ديگر كمتر است .
2- برنجهاي گروه چمپ
اين گروه داراي انواع زودرس و ديررس ميباشند . طول دوره رشد برنجهاي اين گروه از 120 تا 130 روز و طول دانه بين 5 تا 7 ميليمتر متغير است ، كه در انواع زودرس طول دانه بيشتر است سازگاري برنجهاي گروه چمپ در مقابل آفات و بيماريها و كم آبي نسبت به گروه صدري بيشتر است .
3- برنجهاي گروه گرده
اين گروه عملكرد بيشتري نسبت به صدري و چمپ داشته ولي ارزش تجارتي و خصوصيات پخت و طعم كمتري دارد . ارقام گرده داراي مقاومت زيادي در برابر آفات و كم آبي ميباشند .
متخصصان و پژوهشگران اصلاح نبات برنج كشور ،سالهاي نسبتا“ زيادي است كه براي تهيه ارقام جديد برنج كه از كميت وكيفيت خوبي برخوردار بوده و همچنين در برابر حمله آفات و بيماريهاي مختلف قارچي مقاومت كافي داشته باشند و در برابر و رس و سرما نيز كاملا“ مقاوم باشند ، فعاليت دارد كه ، در نتيجه واريته هاي اصلاح شده اي تهيه گرديده اند ، كه در طبقه بندي ديررس و ميان رس و زودرس جاي ميگيرند .
اداره تحقيقات هواشناسي كشاورزي رشت واقع در موسسه تحقيقات برنج كشور در استان گيلان با مشخصات عرض جغرافيايي 12/37 درجه شمآلي و طول جغرافيايي 38/49 درجه شرقي و ارتفاع 7/36 متر از سطح متوسط دريا وميزان متوسط بارندگي ساليانه 1400 ميليمتر ، شرايط اقليمي موثر بر سه واريته خزر و سپيد رود و بينام اصلاح شده را تحت بررسي ومطالعه قرار داده است :
واريته خزر با عملكرد 7800 تن شلتوك برنج در هكتار در طبقه ديررس قرار گرفته است . اين واريته داراي بوته هاي بلند بوده و در مقابل آفات و بيماريها مقاومت بيشتري دارد ، اگر چه كيفيت پخت آن نسبت به واريته هاي گروه صدري پايين ميباشد .
واريته سپيد رود نيز با عملكرد حدود 5 تن شلتوك برنج در هكتار جزو ارقام اصلاح شده است كه در طبقه بندي ديررس قرار گرفته است از نظر كيفيت پخت و ارزش غذايي پايين بوده ولي در مقابل آفات و بيماريها داراي مقاومت مناسبي است .
واريته بينام جز ارقام ميان رس است . اين واريته در مقايسه با خزر و سپيد رود در مقابل آفات و بيماريها مقاومت كمتري دارد ولي كيفيت پخت و ارزش غذايي آن بيشتر ميباشد .
از ارقام زودرس به واريته حسني مي توان اشاره كرد .

شرايط اقليمي مناسب براي كشت برنج
مهمترين مسئله در زندگي برنج گرما است ، زيرا برنج بيشتر از ساير غلات به حرارت نيازمند است ، بطوريكه در طول دوره زندگي به حدود 4000 كالري گرما نيازمند است ( 1400 تا 1500 درجه روز ) متوسط دماي مورد نياز برنج حدود 33 درجه سانتيگراد است . كه اين عدد در مورد ارقام زودرس كمتر ودر مورد ارقام ديررس بيشتر است .هر گاه متوسط دماي محيط از 40 درجه سانتيگراد تجاوز كند ، باعث اختلال دررشد ريشه گياه ميشود .

مراحل مختلف فنولوژيكي رشد برنج در ارتباط با عوامل اقليمي
1- مرحله جوانه زدن
حداقل دما براي جوانه زدن واريته هاي مختلف برنج متفاوت است . اپتيمم دما براي جوانه زدن بذر 25 تا 35 درجه سانتيگراد ميباشد . حداقل دما براي جوانه زدن بذر 12 درجه سانتيگراد است .( مرحله جوانه زدن تا سه برگي شدن در زير پلاستيك و در شرايط كنترل شده ميباشد ) . زمان انتقال نشاء به زمين اصلي از مهمترين فاكتورهاي حياتي برنج بشمار مي آيد ، زيرا پس از انتقال نشاء به زمين اصلي ، گياه جوان نسبت به سرماي ديررس بهاره ( سرمايي كه دماي حداقل محيط كشت را به كمتر از 10 درجه سانتيگراد ( صفر بيولوژيك برنج ) برساند ) حساس است در بررسيهاي انجام شده در اداره تحقيقات هواشناسي كشاورزي ر شت ، زمان مناسب براي انتقال نشاء به زمين اصلي با احتمال 75% براي منطقه رشت تاريخ 19 ارديبهشت برآورد شده است . تعيين اين زمان در ساير نقاط بر نج خيز استان كه داراي اطلاعات مورد نياز باشند ، در دست مطالعه مي باشد تا به كشاورزان عزيز جهت كاهش خسارات ناشي از سرمازدگي و واكاري كمك نمايد .
2- مرحله پنجه زدن
اين مرحله در صورت وجود شرايط مناسب ، 16 تا 22 روز پس از انتقال به درون زمين اصلي صورت ميگيرد . در اين مرحله ، دماي آب پاي بوته ، در پنجه زني بسيار موثر است . بطوريكه اپتيمم دما براي مرحله پنجه زني 32 درجه سانتيگراد بوده و در كمتر از 19 درجه عمل پنجه زني كاملا“ متوقف ميشود .دوران پنجه زني با توجه به حساسيت نوع برنج در برابر دما و مدت تابش آفتاب 30 تا 50 روز است و نخستين ساقه ها در پايان اين دوره ظاهر ميگردند .
3- رشد ساقه

ادامه نوشته

منداب

منداب

منداب

خصوصيات گياهي
 منداب بومي ايران كه از بلوچستان تا نواحي اطراف درياي خزر يافت مي شود از گونه Eruca sativa مي باشد . دو گو نه است يكي B.napus يا كلزاي معمولي و ديگري  B. compestris .
منداب ريشه مستقيم و توسعه يافته اي دارد كه به آن صفت مقاومت به خشكي مي دهد . گلهاي سفيد يا زرد منداب با گل آذين خوشه اي در انتهاي ساقه ها مشاهده مي شود . لقاح بصورت دگرگشني انجام مي گيرد . ميوه منداب نيامي است .

سازگاري
 منداب گياهي است سرما دوست و بلند روز كه همانند گندم داراي انواع پائيزه و بهاره است .
مقاومت منداب به خشكي تقريباً مشابه گندم بوده و توليد موفق آن در ديمكاري به حدود 400 ميلي متر آب نياز دارد . با اينحال به رطوبت زياد خاك نيز سازگاري ندارد .
توليد منداب در اغلب خاكها با اسيديته حدود خنثي امكان پذير است . منداب شوري متوسط خاك را بخوبي تحمل مي كند . بطور كلي ،‌قدرت توليدي منداب در خاكهاي فقير بيش از غلات است .

ادامه نوشته

ذرت

ذرت

ذرت

ذرت

مقدمه
ذرت با نام علمی Zea mays یکی از غلات گرمسیری و از خانواده گندمیان (گرامینه) متعلق به گیاهان تک لپه می‌باشد. گیاه ذرت ، تنها غله‌ای است که در کشور مکزیک و گواتمالا تکامل یافته است. ذرت پرمحصول‌ترین غله دنیا به حساب می‌آید و از لحاظ مقدار تولید ، پس از گندم و برنج قرار می‌گیرد. امروزه ذرت در تغذیه بسیاری از مردمان دنیا نقش اساسی دارد.

مشخصات گیاه شناسی
ذرت گیاه تک لپه‌ای ساقه بلندی است. برگهای آن بطور متناوب و به صورت افتاده در دو طرف ساقه قرار گرفته‌اند. زاویه بین برگ و ساقه ، 90 درجه می‌باشد. در اوایل رشد گیاه ، بعضی از یاخته‌های موجود در بخش بالایی ساقه اصلی ذرت از شاخه‌های فرعی متمایز می‌شود. در انتهای این شاخه‌ها ، عضوی به نام بلال بوجود می‌آید که در واقع ، گل ماده گیاه ذرت است.
این شاخه‌ها ، میان گره‌های بسیار کوتاهی دارند که از این گره‌ها ، برگهای تغییر شکل یافته‌ای بوجود می‌آید که هم دیگر و بلال را می‌پوشانند. بیرونی‌ترین این برگها ، برگی است کامل که غلاف ، زبانک ، گوشواره و پهنک دارد. اما برگهای زیرین غیر کاملند . موقعی که ارتفاع ساقه ذرت به 80 تا 120 سانتیمتر رسید، کلاله‌های ابریشم مانند یا کاکل ذرت به تعداد دانه‌های ذرت موجود در بلال ، نمایان می‌شوند.

تولید کننده‌های ذرت
کشورهای عمده تولید کننده ذرت عبارتند از: ایالات متحده آمریکا ، یوگسلاوی و رومانی ، روسیه ، ایتالیا ، چین، آرژانتین، برزیل و آفریقای جنوبی. در ایران ذرت معمولا در گرگان و گنبد ، خوزستان ، کرمانشاه ، خراسان ، گیلان و مازندران تولید می‌گردد.

تاریخچه
بررسیهای باستان شناسی و فسیل شناسی گیاهی نشان می‌دهد که ذرت پیوسته به صورت یک گیاه زراعی عمده تقریبا از 5000 سال پیش در مکزیک و گواتمالا کشت می‌شده است و بومی این نواحی است. کریستف کلمب ، یک سال پس از ورود به قاره آمریکا ، بذر ذرت را با خود به اسپانیا برد. این گیاه از آنجا به پرتقال و سپس به دیگر کشورهای اروپایی برده شد. از آنجا هم این گیاه به قاره آفریقا و تعدادی از کشورهای آسیایی از جمله هند و ژاپن راه یافت.

انواع ذرت
ذرت نژادهای متعددی دارد که این گروهها بر اساس ویژگیهای بافت آندوسپرم دانه طبقه بندی می‌شوند.

ذرت بو داده
نوعی ذرت است که احتمالا بر اثر موتاسیون بوجود آمده است. پریکارپ آن نازک است که این صفت برای تولید ذرت شیرین با پوست لطیف مناسب است. در این نوع ذرت ، لایه ضخیمی از آندوسپرم سخت ، آندوسپرم نشاسته‌ای را دربرگرفته است. دانه‌های نشاسته آندوسپرم این نوع ذرت نسبت به انواع دیگر ، رطوبت بیشتری دارند که در موقع حرارت دادن، منبسط شده و تبدیل به بخار می‌شوند.

بخار آب حاصل شده درون دانه نمی‌تواند به راحتی از لایه بیرونی سخت آندوسپرم خارج شود. به ناچار فشار زیادی به این لایه وارد می‌آورد و دانه را منفجر نموده و دانه پف می‌کند. این ذرت معمولا برای تهیه پاپ کورن یا ذرت بو داده مورد استفاده قرار می‌گیرد. بهترین میزان رطوبت دانه برای حداکثر پف کردن، 14 درصد می‌باشد.

ذرت سخت
تمام آندوسپرم این نوع ذرت که در مرکز دانه می‌باشد، با لایه سختی از آندوسپرم پوشیده شده است. دانه‌های رسیده این نوع ذرت ، گرد ، صاف و کهربایی هستند. دوره رشد آنها هم 80 تا 100 روز است. بلالهای بدست آمده باریک بوده و تقریبا 8 ردیف دانه دارد.

ادامه نوشته

بیش از 100مقاله زراعت غلات ( برنج ، گندم ، ذرت ، جو و...)

 

 

 

جديدترين مقاله وتحقيق زراعت غلات 3	جديدترين مقاله وتحقيق زراعت غلات 2	جديدترين مقاله وتحقيق زراعت غلات 1
انواع پروتینها درغلات فتوسنتز و عملکرد غلات زراعت غلات غلات غلات ورس درغلات انواع پروتینها درغلات زراعت غلات مقاله:کودهای مورد نیاز غلات انواع غلات برنج برنج اثر برهمکنش تراکم سوروف ( Echinochloa crusgalli ) و مقادير نيتروژن روي رشد و عملکرد برنج ارزش غذایی برنج مقاله فنی برنج Oryza sativa برنج همه چیز درباره برنج پيشينه برنج در ايران | کشت برنج در ايران اثر اجزاي ماشين و حالت جوانه بذر بر رشد بعدي گياهچه‌هاي برنج در کاشت مستقيم بذر جوانه زده با کود پاش برنج رنگي كاشت برنج تأثیر فاکتورهای محیطی در مرحله گلدهی و پرشدن دانه گیاه برنج كلروپتاسيم شدت بيماري لكه قهوه‌اي در برنج را کاهش می دهد كود پتاسيم شدت بيماري آكاگاره در برنج را كاهش مي‌دهد William Rice 0 برنج دو مقاله Sullivan مقاله انگلیسی در مورد برنج سبوس برنج فرآوري شده : جايگزيني مناسب براي غلات در جيره هاي طيور مشخصات گیاه برنج سطح زير کشت برنج در ايران	گونه های برنج تاریخچه و خواص برنج با عمود كردن برگ ساقه برنج، مي‌توان محصول را بيشتر كرد اصلاح نوعی برنج هوازی راه حلی برای مقابله با بحران كمبود آب گندم ارزيابي دو روش غربالگري براي مطالعه مقاومت به جوانه زني قبل از برداشت جهت کاهش ضايعات توليد در گندم خصوصیات گیاه گندم Triticum spp ویژگی گندم گندم گندم مقاله گندم ويژگي هاي گباه گندم نوارهای شبدر و گندم بر عملکرد گندم در کشت مخلوط جوانه گندم تاريخچه گندم مصارف درمانی تیره گندم گندم . جو و پنبه موتانت تيره گندميان Gramineae=Graminees كشت ارقام گندم مقاوم، با شته روسي مبارزه کنید خصوصیات گیاه گندم گندم دورون گل گندم قنطوریون روش هاي كشت گندم روش هاي كشت گندم گندم Triticum Sativum گندم بهینه سازی بازﻳافت DNA از ارقام مختلف گندم ( . aestivumTriticum ) رقابت خردل وحشی ( Sinapis arvensis ) با گندم رقابت خردل وحشی ( Sinapis arvensis ) با گندم	مصارف درمانی تیره گندم تيره گندميان Gramineae=Graminees واژه نامه فارسی به انگلیسی گندم رعايت تناوب زراعي گندم ديم با عدس، میزان توليد را افزايش می دهد بررسي مدل رقابتي عكس علمكرد گندم در برابر علف هرز چاودار در منطقه ورامين جو سبوس برنج و گندم جاذبهای عالی برای جمع‌آوری برخی از آلاینده‌های مقاوم از محیط آبی مقاله های جو عملكرد محصول جو تا 6 برابر افزايش مي يابد جو گندم . جو و پنبه موتانت استفاده از روشهاي تشخيص سريع سرولوژيکي و مولکولي در تفکيک ويروسهاي عامل کوتولگي زرد جو جو Hordeum ذرت ذرت در بحران بانك جهاني ژن ذرت علل متداول تلفات دماغه ذرت وعلل متداولي که باعث اتلاف در سکوي برش قیاق(ذرت خوشه ای) Sorghum halapense سیرغلات سبوس دار تخم بزرکوکنجد وذرت بوداده وآفتاب گردان یولاف براي كنترل بيماري پوسيدگي ساقه ذرت، از مصرف زياد كود ازته خودداري كنيد ذرت ذرت ذرت مقاله ديگري از ذرت(2) ذرت ذرت بذری را آخر بهار بكاريد ذرت بذری را آخر بهار بكاريد بررسي اثر تنش خشکي روي برخی از گياهان علوفه ای( ذرت و سورگوم )در کرمان ذرت اثر تراكم بوته در عملكرد و اجزاء عملكرد ارقام سورگوم دانه اي در سيستان
Design by mohammad irandegani

فوزاریوم سنبله گندم (Fusarium Head Blight)

نشانه‌های بیماری

نخستین نشانه آلودگی سنبله‌ها، ایجاد یک لکه کوچک آبسوخته و کم و بیش قهوه‌ای رنگ، در قاعده یا وسط گلوم یا روی محور سنبله است. سپس این آبسوختگی و بیرنگ شدن از نقطه آلودگی در تمام جهات گسترش می‌یابد. آلودگی ممکن است فقط سنبلچه‌های منفرد یا کل سنبله را در برگیرد. در امتداد لبه گلومها و یا در قاعده سنبلچه‌ها رشد میسلیومی صورتی تا قرمز رنگ به حالت کرکی بوضوح دیده می‌شود. دانه‌های گندم سنبلچه‌های آلوده اغلب چروکیده، تیره رنگ ، پوک و لاغر می‌باشند. سنبلچه‌های آلوده قبل از بلوغ سفید رنگ می‌شوند. در صورتی که هوای گرم و مرطوب ادامه یابد، سنبلچه‌های روی سنبله‌هایی که زود آلوده شده‌اند هنگام برداشت محصول با ظهور پریتسیوم‌های آبی - سیاه، خالدار می‌شوند).

  

 

ادامه نوشته

درحال بروز رسانی

 

  درحال بروز رسانی