پرورش گیاه دیفن باخیا

پرورش گیاه دیفن باخیا
گیاه
دیفن باخیا
Diffenbachia
دیفن باخیا ، Diffenbachia گیاهی است از خانواده آراسه Arasees با تقریبا در حدود 30 گونه و تعداد زیادی واریته های گوناگون .
این گیاهان دائمی همیشه سبز ، بومی آمریکای جنوبی بوده و بخاطر برگهای زیبایش کاشته می شود. و برای گلخانه ها و آپارتمان های شوفاژ دار و یا در مکانهائیکه درجه حرارت زمستان به اندازه کافی باشد مناسب است .
گونه های مختلف این گیاهان تقریبا دارای نیازهای مشابهی از نظر آب و هوا و رطوبت می باشند .
برگها تقریبا بیضی کشیده با نوک تیز و در روی ساقه بطور مارپیچ بوجود می آیند .
رنگ برگها معمولا سبز تیره و دارای نقاط یا لکه های سفید کرم رنگی در دو طرف رگبرگ اصلی می باشند . تقریبا حاشیه برگها سبز است . فاصله برگها نسبتا کم است .
اندازه برگها بر حسب گون متغیر بوده و در بعضی از گونه ها به اندازه های نسبتا بزرگی ( 50 سانتیمتر) می رسد .
با وجودیکه گیاه همیشه سبز است ، عمر برگها کوتاه بوده و به تدریج می ریزند .
این گیاه در گلدان بندرت گل می کند . گلهای آن قابل توجه نمی باشند و بهتر است با چاقوی تیزی بریده شوند تا نیروی گیاه بیهوده به هدر نرود .
اگر گیاه امکان رشد داشته باشد بلندی آن به دو متر و نیم نیز می رسد و تنه آن هنگامیکه برگها ریخته اند ، بند بند و یا حلقه ای شبیه پیچ چوب پنبه بازکن می باشد .
ساقه ، محکم و تو پُر می باشد . شیره گیاهان این جنس سمی است و باید از تماس آن با چشم و دهان اجتناب کرد
و بدین جهت در آمریکا به این گیاه نام Dumb cane( گیاه لال ها ) داده اند .
بلعیدن شیره تلخ این گیاه باعث ورم بافت های ظریف گلو شده بحدی که قوه گویائی را فلج می کند .

روش کاشت :
این گیاه به حرارت و رطوبت نیاز دارد .
حرارت : در زمستان نباید کمتر از 16 درجه سانتی گراد باشد ولی تا 13 درجه سانتیگراد را نیز تحمل می کند .
در حرارت 7 درجه سانتیگراد گیاه برای مدت کوتاهی زنده می ماند ولی برگهای پائینی خود را بسرعت از دست می دهد .
در حرارت مناسب گیاه برای تمام سال بدون توقف به رشد خود ادامه می دهد .
در زمستان به نور بیشتری نیاز دارد ولی در سایر فصول و بخصوص در تابستان مکانهای سایه روشن برای آن مناسب میباشند و نور مستقیم خورشید روی برگهای لطیف آن ایجاد سوختگی می کند .
در اتاق و یا آپارتمان ها باید آنرا در مکانهای روشن قرار داد .
خاک : بهترین خاک برای این گیاه ترکیبی از خاک باغچه ، پیت ( تورب ) و مقدار کمی ماسه است و گلدان باید کاملا قابل نفوذ به آب باشد .
فصل تعویض گلدان در ابتدای بهار و قبل از شروع رشد آن است .
در فصل رشد باید به گیاه کود مایع کامل داده شود .
این گیاه به خشکی و کمبود رطوبت هوا بسیار حساس است .
کناره برگها در نتیجه کمبود رطوبت ، قهوه ای رنگ می شوند و به تدریج می ریزند .
درصورتیکه گیاه در اتاق نگاهداری شود می توان رطوبت آنرا بیکی از سه روش زیر تا اندازه ای تنظیم و تامین نمود .
الف : در هوای گرم زمانیکه درجه حرارت از 22 درجه تجاوز می کند آب را بوسیله اسپری روی آن بپاشند .
ب : آب باید کاملا خالص باشد و در غیر اینصورت اثر املاح روی برگهای آن باقی می ماند .
پ : گیاه در تابستان و در فصل رویش به آب نسبتا زیاد نیاز دارد و در زمستان باید مقدار آنرا کم کرد .

تکثیر :
این گیاه بوسیله قلمه علفی ساقه و یا قلمه چوبی ، یا خواباندن هوائی زیاد می شود .
ساقه دیفن باخیا همانطور که گفته شد ، بند بند و یا حلقه دار می باشد .

ادامه نوشته

گل آنتوریوم

گل آنتوریوم
گل آنتوریوم
ANTHURIUM

آنتوریوم ،Anthurium جنسی از خانواده آراسه ها Aracees است که اقسامی از آن بواسطه برگهای پهن و فلزی رنگ با رگهای سفید و نیز گلهایش جالب توجه بوده و در گرمخانه ها میکارند .
بلندی این گیاه به 30 الی 80 سانتیمتر می رسد .
دو رقم از این گل که تاکنون شناخته شده است عبارتند از :
1 – آنتوریوم شزریانوم A.Schezerianum: که یکی از زیباترین گلها با برگهای پهن جالب است .
2 – آنتوریوم آندرآنوم A.Andreanum: با شاخه های عمودی و رنگهای عالی و برگهای بسیار پهن و شاخه های گل زیبا .
شاخه های گل آن بسیار مورد توجه است و مدتها در آب دوام می آورد .
این نوع گل بخصوص برای پرورش در گلخانه مناسب است .
زیرا در این مکان است که مقدار رطوبت ، درجه حرارت و آبیاری به راحتی قابل کنترل می باشد .
نوع آنتوریوم شزریانوم A.Schezerianum برای پرورش در آپارتمان ، یک گل بسیار مناسب است .
این گیاه در شرایط مناسب مرتبا گل داده و برگهای بسیار زیبای آن به رنگهای قرمز درخشان یک ماه و حتی بیشتر دوام می آورد .

مواظبت های زراعی :
نور : نور ملایم در درجه اول .
حرارت : محیط گرم .
رطوبت : خاک را باید مرطوب نگاه داشت .
جابجا کردن : در زمان جابجا کردن گیاه ( تعویض گلدان ) خاک گلدان باید از مخلوط زیر تهیه شود :
1 – خزه ، در حال پوسیدن یا تورب ( پیت) دو قسمت .
2 – ورمیکولیت ( از سنگهای معدنی است که بعدا به رُس تبدیل میشود ) یک قسمت .
3 – پرلیت ( این هم از سنگهای معدنی است که به رُس تبدیل میشود منتها ذرات آن درشت تر است ) یک قسمت . سپس آن را بطور یکنواخت مخلوط کرده و در گلدان مصرف کنید .
کود :
هر ماه یکبار باید از کودهای قابل حل در آب برای آنتوریوم شزریانوم A.Schezerianumاستفاده کرد و برای نوع آنتوریوم آندرآنوم A.Andreanum ماهی دو بار .
تکثیر : ازدیاد این گیاه از طریق قلمه زدن ساقه انجام میشود .

 

 

 

 

 

 

 

منبع : مرکز مقالات کشاورزی

گل زعفران زینتی

گل زعفران زینتی
گل
زعفران زینتی
(کُروکُوس)
CROCUS

گل زعفران زینتی یا کروکوس Crocus جنسی از گیاهان خانواده زنبق ها Iridaceae و دارای دو گروه : بهاره C.Vernus و پائیزه ، C.Sativus می باشد و بیش از 75 گونه و واریته های بیشتری از آن تا بحال شناخته شده است .
الف - گروه بهاره : گروه کروکوس زینتی ورنوس .
ب – گروه پائیزه : کروکوس زینتی ساتیوس.
نوع بهاره آن از اواخر اسفند تا اواسط اردیبهشت ماه و نوع پائیزه آن از اواسط شهریور تا اواخر مهرماه در مناطقی که هوای معتدل دارند گل می دهد .
موطن اولیه آن در اطراف کوههای آلپ بوده و هنوز هم بیش از چهل نوع آن اطراف کوههای مزبور یافت میشود .
در صورتیکه خوب و مناسب کشت شود و از آن مواظبت کامل بعمل آید از هر پیاز میتوان انتظار 3 – 4 گل را داشت .
در گونه های وحشی معمولا گلها برنگ سفید و زرد میباشد . ولی انواع تربیت شده آن رنگهای متنوعی دارد . که در جای خود از آن بحث خواهیم کرد .
معمولا گلهای کروکوس بشکل جام لبه بلند است و در بعضی از انواع آن پشت جام دو تا سه کاسبرگ کوچک میتوان دید .
در کروکوس ها معمولا گلها قبل از برگ ظاهر می شوند ولی در تعداد محدودی از گونه های آن برگ قبل از گل آشکار می گردد .
ارتفاع ساقه گل در انواع آن فرق می کند . ولی بطور کلی ارتفاع ساقه بین 5 تا 7سانتیمتر میباشد .

احتیاجات گیاه :
این گیاه احتیاج به خاک معمولی با کمی کود پوسیده دامی دارد و حد اقل پیاز آن باید 5 سانتیمتر زیر خاک باشد و مقدار آب آن مانند گلهای دیگر باغچه میباشد .

روش کاشت و تکثیر :
این گل به دو روش کاشتن پیاز در خاک و یا پرورش پیاز آن در آب زیاد میشود .
الف – کاشتن پیاز در خاک : برای کشت ابتداء حفره ای با عمق 5 سانتیمتر احداث کنید و بعد پیاز را داخل آن گذارده بطریقی که سر پیاز به طرف بالا قرار گیرد و بعد خاک و کودی را که آماده کرده اید روی آن و اطراف آن بریزید و آبیاری کنید .
ب – پرورش در آب : کشت در آب و یا ظرفهای سفالی سوراخدار میباشد. پس از انتخاب ظرفهایی که برای کشت پیاز اختصاص داده اند بهتر است 3 تا 4 پیاز را در یک ظرف آب قرار دهید .
هنگامیکه پیاز مستقیما در آب کاشته میشود باید پیرامون و زیر پیاز مقداری پنبه قراردهید تا زودتر ریشه کند .
توجه داشته باشید که مقدار آبی که در ظرف می ریزید همیشه پائین تر از سر پیاز باشد و طوری پیازها را قرار دهید که سر آنها از آب بیرون باشد و هر روز دقت نمائید که کسری آب را تامین کنید .

کروکوس های معروف عبارتند از :
1 – کروکوس گوزیانوس C.gusianus: برنگ زرد طلائی میباشد که در باغها اصطلاحا آنرا قبا طلائی می گویند .
این گونه کروکوس در جنوب شوروی زیاد دیده میشود .
ارتفاع گلهای آن 6 تا 7 سانتیمتر است و از قدیمیترین نوع شناخته شده میباشد .
2 – کروکوس ایمپراتی C.imperati: رنگ گلهای آن بنفش روشن با پشت برگهای کرم با خطوط بنفش تیره و یا قهوه ای میباشد و در ناپل و جنوب ایتالیا زیاد دیده میشود
3 – کروکوس ورنوس C.vernus : که در یونان زیاد دیده میشود. رنگ گلها طلائی و سفید میباشد و اول بهار گل می دهد.
4 – کروکوس موئزیاکوس C.moesiacus: که در یونان زیاد دیده میشود ، پیاز آن بلندتر و نازکتر از انواع دیگر است . رنگ گلهای آن طلائی و سفید برفی است و از انواع مشهور بهاره میباشد که اواخر زمستان و اوائل بهار گل می دهد.
5 – کروکوس ساتیووس C.sativus: یا زعفران که بر خلاف سایر گونه ها برگها قبل از گلهای آن و اواسط مهرماه ظاهر میشود .
گلبرگ های آن قرمز زعفرانی است و گاهی برنگ نارنجی هم دیده شده است .
گلها یکدفعه و همزمان باز می شوند و پیاز آن سالها در زمین باقی می ماند .
این گیاه بومی جنوب اروپا و آسیای میانه میباشد و بیشتر مصرف داروئی دارد و همانطور که از موطنش پیداست احتیاج به هوای گرم مدیترانه ای دارد .
در کشور ما در نقاط معتدل گرم مانند قائن و بیرجند وجود دارد و مصرف غذائی و طبی دارد .
6 – کروکوس اسپسیوسوس C.speciosus: در جنوب شرقی اروپا و آسیا و ایران زیاد یافت می شود و آب و هوای این منطقه برای رشد و نمو و تکثیر آن بهتر از سایر نقاط است .
ارتفاع گلهای آن بین 10 تا 12 سانتیمتر است. رنگ گلها آبی و زرد با رگه های بنفش و بهترین نوع آن در مهرماه گل می دهد و بیشتر انواع آن در باغهای قدیمی و در لابلای چمن یافت میشود .
یکی از بی نیازترین گونه های کروکوس است که بدون زحمت و مراقبت رشد کرده و تکثیر میشود . برگهای آن پهن تر از انواع دیگر و متمایل به رنگ آبی است و پیاز آن کمی از گونه های دیگر درشت تر میباشد .
7 – کروکوس آستوریکوس C.asturicus: در شمال ایتالیا زیاد یافت می شود .
8 – کروکوس اورنوس C. aureus: در شمال ایتالیا زیاد است.
9 –

ادامه نوشته

تاسيسات گلكاري

تاسيسات گلكاري
تعريف گل­خانه
گل­خانه ياGreen house به فضاي محدودي اطلاق مي­شود كه قابليت كنترل شرايط محيطي مناسب را براي رشد گياهان از نواحي مختلف در طي فصول مختلف يك سال داشته باشد. طبق اين تعريف از جمله عملكرد گل­خانه، فراهم كردن شرايط محيطي لازم و مورد نياز محصولي معين است.
گل­خانه­ها بر حسب اينكه چه نوع مصالح ساختماني در آنها بكار برده شده است به نوع ثابت و متحرك تقسيمبندي مي­شوند. گل­خانه­هاي ثابت و متحرك بنا ­بر نياز در موقعيت معين، در جايي كه مدنظر ما است احداث مي­شوند.
گل­خانه­هاي ثابت، به گل­خانه­هايي گفته ميشود كه مصالح ساختماني بكار رفته در آنها از جنس پايدار و با دوام باشد. پس بايد ساليان سال از آنها استفاده كرد. بنابراين نكاتي در ساخت گلخانههاي ثابت بايد در نظر گرفته شود.

نكات مهم در احداث گلخانه­هاي ثابت
1. فاصله گلخانه تا بازار مصرف؛
2. كيفيت آب از نظر سختي؛
3. وجود بازارهاي فروش محلي؛
4. دسترسي به كارگران متخصص.

انواع گلخانه هاي ثابت
گلخانه يكطرفه: از يك جهت از نور كامل آفتاب بر ­خوردار است و از جهت ديگر از مصالح ساختماني پوشيده شده است. اين نحوه ساخت و ساز گل­خانه براي مناطقي با شرايط محيطي نسبتاً دشوار بسيار مطلوب است. در مناطقي كه سرماي شديد يا يخبندانهاي طولاني وجود دارد، ساخت اين گلخانهها به صرفه ميباشد.
گلخانه دو طرفه: از دو جهت بطور كامل از نور آفتاب بهره­مند است. اين گلخانه براي كشت و پرورش بسياري از محصولات، ايده­آل و مناسب است. زيرا از جهت نور و درجهي حرارت بطور كامل از نور خورشيد بهره ميبرد.
گلخانه نيمه دو طرفه: از يك جهت بطور كامل از نور آفتاب برخوردار است و از جهت مقابل تا نيمه از مصالح ساختماني پر شده و نيمه ديگر از جنس شفاف (شيشه) است.
گلخانه­هاي سه­ گانه هر كدام براي يك اقليم معين مناسب ميباشند. اما بطور كلي براي مناطق مختلف ايران گلخانه­هاي دو طرفه بسيار مناسب و مطلوب هستند. چرا كه در كشور ما، به علت برخورداري از نور فراوان مخصوصاً در زمستان ميتوان در مصرف سوخت صرفه­جويي بسيار خوب و با ­ارزشي داشت.

عوامل قابل كنترل در گلخانه­ها
1.درجه حرارت؛
2.نور؛
3.رطوبت؛
4. مقدار گاز كربنيك(Co2).
هر كدام از عوامل قابل كنترل در گل­خانه­ها جداگانه توضيح داده ميشوند.

درجه حرارت در گل خانه ها
تنظيم درجه حرارت در گل­خانه­ها شرط اوليه براي رشد و نمو بسياري از گياهان است. نياز گياهان به درجه حرارت دامنه­هاي مختلفي دارد. بعضي از گياهان درجه حرارت­هاي بالاتري نياز دارند مثل گياهان مناطق گرمسيري. بعضي ديگر در درجه حرارت­هاي كمتر از 20 درجه سانتيگراد هم بخوبي رشد و نمو مي­كنند، مانند گياهاني كه از مناطق سردسيري منقل شدهاند نظير پامچال كه در جنگلهاي شمال ديده ميشود.
اما چگونگي تنظيم درجه حرارت در گلخانه­ها بستگي به سيستم گرمايي دارد. انواع بخاريها يا سيستمهاي گازي و ... ميتوانند مورد استفاده قرار بگيرند. اما دو شرط اوليه موجود در عامل گرم كننده عبارتند از:
1- توان توزيع يكنواخت دما در سطح گلخانه را دارا باشد؛
2- فاقد اثرات مخرب زيست محيطي باشد.

نياز نوري گياهان
همه گياهان به يك اندازه به نور نيازمند نيستند. بعضي از گياهان نياز به نور فراواني دارند و بعضي ديگر به نور كمتري نياز دارند. بنابراين گياهان را از نظر نياز نوري به سه گروه بزرگ تقسيم مي­كنيم:
گياهان روز بلندLDP: Long Day Plants براي به گل رفتن بين 10 تا 14 ساعت به نور نياز دارند، مانند گياهان فصلي تابستانه نظير آحار، اطلسي، ناز و ميمون.
گياهان روز كوتاه SDP: Short Day Plants براي به گل رفتن نياز نوري كمتر از 12 ساعت دارند. كه در نقطه مقابل گياهان روز بلند قرار ميگيرند، مثل گل داودي.
گياهان بي تفاوت به طول روز NDP: Neutral Day Plants براي نگهداري در منزل بسيار مناسب و مطلوب هستند. مثل گل حنا يا بگونيا كه حساسيتي نسبت به طول روز ندارند و در تمام طول سال گل دارند.
به گل بردن گياهان روز كوتاه در طي ساعات روشنايي، طولاني به موضوع كنترل نور بر مي­گردد. در كشور ما با توجه به اينكه روزهاي آفتابي خيلي زياد است بايد نياز نوري گياه شناخته شود تا گياه در طي روزهاي بلند بخوبي از رشد رويشي برخوردار باشد. لذا گياهان روز كوتاه را به وسيلهي پايين آوردن ساعات روشنايي، بوسيله يك پرده تيره رنگ، و اصطلاحاً ايجاد شب­هاي طولاني به گل مي­بريم.

نور در گلخانه ها
در گلخانه­ها مقدار نور را به وسيلهي پوشاندن شيشه­ها با حصير، پاشيدن گِل و يا رنگهاي قابل شست و شو و يا با استفاده از چادر­هاي الكترونيكي، كنترل ميكنيم.

كنترل رطوبت در گلخانه­ها
تأ­مين رطوبت يكي از پارامترهاي مهم در گلخانه­ها است. براي رشد و نمو گياهان، البته بايد نيازهاي

ادامه نوشته

بسترهاي کشت، تکثير و پرورش گياهان زينتي

بسترهاي کشت، تکثير و پرورش گياهان زينتي
انواع محيطهاي كشت براي ريشهزايي
- ماسه؛
- پرلايت؛
- ورميکولايت؛
- مخلوط ماسه و پرلايت.

ماسه
- محيط کشت معروف؛
- فاقد هر گونه عناصر؛
- ارزش آن به واسطه وجود تخلخل كافي، وجود اكسيژن و حفظ رطوبت.

اولين محيط كشت ماسه است كه براي ريشهدار کردن گياهان ارزشي خاص دارد، زيرا قلمههاي جدا شده از پايههاي مادري ذخيره غذايي به اندازه کافي دارند. اندازه ذرات ماسه و تخلخل بين اين ذرات بسته به نوع قلمهها متفاوت است پس بهتر است که براي قلمههاي مختلف اندازه معيني از محيط کشت را استفاده کنيم.
پرلايت
- منشا آتشفشاني؛

- سفيد رنگ؛

- فاقد هرگونه ذخيره غذايي؛

- ارزش آن به واسطه ذخيره آب تا 4 برابر وزن خود.

دومين محيط کشت که براي تکثير قلمهها استفاده ميکنيم پرلايت است. و به دليل خصوصيات ذكر شده، در ريشهدار شدن قلمهها يا گياهاني که در غير محيط خاک پرورش مييابند بسيار مفيد و مناسب است. اندازه ذرات پرلايت بين 4- 2/1 ميليمتر است و بسته به نوع مصرف و نوع قلمه براي تکثير از پرلايتهاي نرم و نسبتاً درشت استفاده ميکنيم. معمولاً مخلوطي از پرلايتهاي خيلي نرم و نسبتاً درشت به نسبت مساوي ترکيب ميکنيم و بعنوان يک بستر ريشهزايي از آن استفاده ميشود.

ورميكولايت
- ماده معدني از نوع ميكا؛
- حاوي سيليکات منيزيم، آلومينيم و آهن است.

در حقيقت يک رس حرارت ديده است که ميتواند مقدار زيادي آب را جذب کند. ورميکولايت بدليل قيمت نسبتاً بالايي که دارد مصرف چنداني ندارد. بعلاوه بعلت جذب آب حجمش زياد ميشود و نبايد تحت فشار قرار گيرد، زيرا تخلخلش را از دست ميدهد. فقط در موارد خاص براي سازگاري دادن يک گياه حاصل از کشت بافت در محيط جديد از اين ماده استفاده ميشود. بنابر اين براي تکثير معمول و متداول گياهان عمدتاً ماده مورد مصرف پرلايت يا ماسه است.

مخلوط ماسه و پرلايت
- به نسبت مساوي مخلوط ميشوند؛
- در سطح كاربردي مصرف زيادي دارد.
چهارمين محيط كشت، مخلوط ماسه و پرلايت است. به نسبت مساوي يک حجمي از پرلايت و ماسه نرم (همان چيزي که در اصطلاح باغباني ماسه بادي ميگويند) را با هم مخلوط ميکنند و قلمهها را در آن قرار ميدهند. بعد از ريشهدار شدن قلمهها و اطمينان از حجم ريشه، قلمهها به محل مناسب ديگر انتقال مييابند.
محيطهاي کشت قلمهها فاقد هر گونه ذخيره غذايي بوده و بدليل آنکه فوقالعاده سبک هستند تخلخل زيادي دارند و نميتوانند مواد غذايي را به مدت زيادي در خود نگه دارند. بعد از ريشهدار شدن گياهان چون نياز به عناصر معدني در گياه خيلي بالا ميرود، در يک خاک مناسب که ذخيره کافي اين مواد را دارند کشت ميشوند.
محيطهاي پرورشي گياهان – كشت خاكي
- متداولترين محيط کشت شناخته شده خاک يا Soilاست. تعريف خاک و انتظاري که از خاک براي نگهداري طولاني يک گياه ميرود، بسته به نوع گياه و نياز خاص غذايي آن گياه متفاوت است. گياهان علفي و آپارتماني نياز به يک بافت بسيار سبک دارند، بافتي که تخلخل کافي دارد و آب را به اندازه مناسب در خود نگهداري ميکند و ريشهها در آن بخوبي تنفس ميکنند.
- ترکيبي با نسبت مساوي از خاک برگ، ماسه بادي و خاک زارعي و داراي يک بافت خوب و مناسب براي پرورش گياهان آپارتماني اصطلاحاً خاک سبک ناميده ميشود.
- خاک سنگين در باغباني کاربرد خيلي زيادي ندارد، فقط گياهاني که ساختمان ريشهاي بسيار قطور و قوي دارند مثل گل كاغذي و همچنين شاهپسند درختي و درختچه ختمي چيني در خاکهاي سنگين بهتر رشد و نمو ميکنند.
- غير از خاك تركيبات مصنوعي ديگر مثل پيت هم استفاده ميشود. Peatخاكي است كه از بقاياي در حال تخمير اندامهاي مختلف گياهي بوجود آمده است. پيتهاي طبيعي حاصل تخمير خزهها هستند. دو خزه معروف بنامهاي Sphagnum و Hyponum در اروپاي شمالي به وفور يافت ميشوند و معادني که از اين خزهها در اروپاي شمالي بدست آمده تحت عنوان تورب يا پيت خالص به بازار عرضه ميشوند. پيتPH بسيار پاييني دارد و براي گياهان اسيد پسند و آنهايي که نياز به PH پايين دارند بسيار مناسب و ايدهآل است.

هيدروپونيك – كشت بدون خاك گياهان
- پرلايت؛
- ورميكولايت؛
- پشم سنگ؛
- پوكه معدني.

البته اين مواد فاقد هر گونه ذخيره غذايي هستند و مواد غذايي بطور مصنوعي به اين سيستمها بايد اضافه شوند. پرلايتي كه مواد غذايي لازم به آن اضافه شده باشد بحث محيط كشت هيدروپونيک Hydroponic را به ميان ميآورد. معادن خاك پيت در چند ناحيه (عمدتاً در شمال ايران) شناسايي شدهاند ولي اين معادن دقيقاً حاصل تخمير دو خزه معروف هاپونوم Hyponum و اسفاگنوم Sphagnum نيستند. پيت يا تورب ايران رنگ روشنتري دارد در حاليکه پيت اروپا داراي رنگ قهوهاي بسيار تيره است. PH پيت در معادن ايران خيلي زياد و گاهي بيش از 7 ميباشد (يعني از حد خنثي کمي بالاتر است) ولي PH پيتهاي اروپايي حدود 5/4 است. همچنين معادن كشف شده در ايران قابل توسعه در سطح وسيع نميباشند.
رشد و نمو
مهمترين عامل بعد از بستر رشد، عوامل موثر در رشد و نمو گياه ميباشند. ابتدا تفاوت بين رشد و نمو را يادآور ميشويم (البته اين تفاوت در فرهنگ نامه انگليسي بيشتر نمايان است).
رشد يا Growthبزرگ شدن سلولها و افزايش تعداد سلولها را گويند. به عبارت ديگر منظور از رشد افزايش تعداد و حجم سلولهاست.
نمو يا Developmentبه مفهوم اختصاصي شدن و تمايز سلولهاست. ممكن است سلولي رشد زيادي داشته باشد ولي نمو نكرده باشد. هر وقت گياه از مرحلهاي وارد مرحلهي ديگر شود نمو يافته است. مثلاً گياه گلخانهاي را در نظر بگيريد كه چند سالي رشد رويشي داشته ولي تا زماني كه وارد فاز گلدهي نشده باشد نمو نداشته است. به معناي ديگر نمو پديدهي تخصصي شدن سلولهاست.
عوامل موثر بر رشد و نمو
داخلي:
الف) عوامل ژنتيكي،
ب) هورمونهاي نباتي.

خارجي:
الف) حرارت،

ب) رطوبت،

ج) نور،

د) گازها

ادامه نوشته

معرفی، کاشت و تکثير گياهان زينتی

معرفی، کاشت و تکثير گياهان زينتی

---

در باغ ايراني گلها را معمولا پاي درختان در حاشيه خيابانها ميكاشتند. ايرانيان از گلهايي استفاده ميشد كه علاوه بر زيبايي داراي خواص مفيد ديگري نظير عطر خوش، استفادههاي طبي و خوراكي بودند استفاده ميكردند. در بعضي از باغها قسمتي از محوطه باغ، بنام باغچه، يا گلزار يا گلستان كه معمولا ًنزديك بناي اصلي بود را به كاشت گل اختصاص ميدادند. مطالب مربوط به اين بخش از منابع گلكاري تأليف دكتر خليقي و جزوه گياه شناسي تأليف مهندس حريري تهيه شده است.
1- شمعداني معمولي: Geranium hortorum Geraminaceae: تيره شمعداني انواع مختلفي دارد و از گلهايي است كه سابقه كشت آن در ايران بسيار طولاني است و هر كجا كه آب و هوا اجازه كشت آنرا ميداد كاشته مي شد . شمعداني گياهي دائمي و مقاوم نسبت به سرما و سايه است. شمعداني معمولي از همه معروفتر و بسيار پرگل و زيبايي مي باشد. برگهاي آن سبز با حاشيه كرم و رنگين ميباشد. در زمستان كه تابش آفتاب ضعيف است گل نمي دهند و در تابستان بهتر است درسايه نگهداري شوند. از انواع ديگر شمعداني كه در ايران كاشته ميشدند ميتوان و شمعداني بهار هلو كه در تهران بسيار كشت ميشد، شمعداني عطري كه برگهاي زيبا با شيارهاي عميق آن بسيار معطر است و شمعداني اژدري (Pelargoniumdomesticum) كه كشت آن در بسياري از نقاط ايران متداول است نام برد. در آخر مي توان به شمعداني پيچ Pelargonium peltatum كه برگها در اين نوع نسبتاً پهن و گياه حالت رونده دارد اشاره كرد.
2- سوسنLilium longiflorum Liliaceae : تيره گلهاي آن بسيار زيبا است و در فصل بهار گل ميدهد. داراي پياز و تك لپهاي است. پيازها را معمولاً در ماههاي آذر و دي در گلخانهها ميكارند .گل آن درشت و به گلهاي مختلف زرد، سفيد، نارنجي و قرمز است.
3- بنفشه :Viola Violaceae: تيره شامل گونههاي بنفشه معطرV.odorata، بنفشه فرنگي V.altaica وبنفشه سه رنگ V.tricolor بنفشه V.lutea است. انواع وحشي آن نيز درايران موجود است. گياهي يكساله و مقاوم به سرما است. در نيمه دوم مرداد ماه بذر آن در هواي آزاد و در بستري از يك خاك سبك كشت مي شود در مهر و آبان به محل اصلي برده ميشود و تا اواسط بهار سال آينده داراي گل ميباشد و مقاوم است. عمليات به نژادي و دو رك گيري در مورد اين گياه در دنيا بسيار انجام گرفته و بهترين نوع آن نسل اول (F1) است. بديهي است نسلهاي بعدي كيفيت و موغوبيت پايينتري دارند . برگهاي آن ساده و متناوب و داراي گوشوارك ميباشند. گلها نامنظم و منفرد، 5 گلبرك، 5كاسبرگ و 5 پرچم و يا مادگي سه برچهاي دارد.حاوي ماده آلكا لوئيدي ويولين (violine) مي باشد.
4- نرگس: Narcissus poeticus Amaryllidaceae : تيره گياهي تك لپه، پيازي و دائمي است و گلهاي آن معطر و زيبا است. در باغهاي تاريخي بسياركشت ميشده است. واريتههاي آن بسيار زياد و بسته به درشتي و ريزي گل آن طبقه بندي ميشوند. داراي گلهاي شيپوري شكل به رنگ زرد و يا زرد سفيد ميباشد. تكثيرآ ن بوسيله بذر و پياز صورت ميگيرد. گياهي علفي، دائمي با برگهاي ساده است و باريك گلهاي آن منظم، منفرد بوده و در ابتدا در غلافي پوشيدهاند است. ميوه آن بصورت كپسول ( ميوهاي است كه از تخمدان مركب بوجود آمده و در هر برچه چند دانه توليد ميشود) بوده دانه آلبومن و محتويات غذايي دانه زياد دارد.
5-گل حنا: Impatien balsamina saminaceae گياهي گلداني، با گلهاي ظريف است كه هرگل آن 5 گلبرگ قرمز حنايي دارد. برگهاي آن ظريف و به رنگ سبز روشن است. و اين گياه بوسيله قلمه تكثير ميشود. از زمانهاي قديم درايران كشت ميشده و رنگ صورتي آن نيز موجود است. تكثير اين نوع گل از طريق كاشت بذر نيز به آساني صورت ميگيرد.
6- اختر: Canna generalis Cannaceae :تيره گياهي است دائمي، با ريزومهاي ( اندامهاي زير زميني كه بعضي گياهان به جاي ريشه دارند) قومي روي آن جوانه هاي درشتي رشدونمو مي كند. نسبت به سرماي زياد حساس است. در تابستان به گل مينشيند و گلهاي آن به رنگهاي سرخ، نارنجي، زرد است.

7- ميخك:Dianthus cayophyllus Caryopyllaceae: تيره گياهي است بسيار قديمي با سابقه طولاني كاشت كه به خاطر گلهايش در سراسر جهان معروف است. هم به صورت شاخه بريده و هم در باغچه ها قابل كاشت است گل آن در رنگهاي بسيار متنوع و بسيار پرپر است. انواع وحشي آن نيز در كوهستانهاي ايران، بيشتر در محلهاي سنگي ميرويد. برگهاي آن متقابل، ساده، باريك است و جام گل آن داراي 5 گلبرگ دندانه دار است كه از دو قسمت پهنك (قسمت پهن گلبرگ )و ناخنك ( قمست باريك گلبرگ )تشكيل شده است. تكثير ميخك غالباً از طريق رويشي و توسط قلمه گيري از شاخه هاي سبزآن صورت مي گيرد.
8- قرنفل: Dianthus barbatus Caryophyllaceae : تيره گلي بسيار زيبا است كه گلهايش رنگهاي متنوع داشته و در حاشيهها استفاده ميشود. در ايران از قديم در باغها كشت ميشده است. نسبت به سرما مقاوم است. بذر آن در تير و مرداد كشت و نشاها در شهريور و مهر به محل اصلي منتقل مي شود.

9- گل صابوني ( بغدادي) Soponaria officinalis Caryophyllaceae: تيره از اينرو به آن صابوني ميگويندكه برگهاي آن داراي ماده ساپونيني (Saponin) است و مانند صابون درآب كف ميكند، در بسياري از منابع بعنوان يكي ازگلهاي اصلي باغها ذكر شده است.
10-ستارهاي : Aster sp Compositeae : تيره داراي گونه هاي(Variety) بسيار زياد است. گلهاي ريز و ستاره اي شكل به رنگ سفيد، آبي و طلايي دارد. روز كوتاه ( گياهاني كه به كمتر از 12 ساعت نورآقتاب در يك شبانه روز نياز دارند) و داراي انشعابات متعدد مي باشد. تكثير آن غالباً از طريق كاشت بذر در اوايل ارديبهشت انجام مي شود و حدود 5 ماه بعد ازكاشت بذرها به گل مي نشينند.
11- هميشه بهار: Calendula sp. Compositeae :تيره از گلهاي پاييزي است و تا اوايل بهار دوام دارد. گلهاي آن زرد طلايي است. در باغها، در حاشيهها و پاي درختان ونيز نزديك عمارت كاشته ميشده است.
12- جعفري:Taget erecta Compositeae :تيره يكي ازگلهاي قديمي است كه از سالها پيش كشت و پرورش آن درايران معمول بوده است. گل بهاره و تابستانه( نشاهاي آن در فضل بهار وتابستان به محل اصلي كاشت منتقل ميشوند. گل بهاره به گلي ميگويند كه در بهار به گل مينشيند) است. بذر آن به

ادامه نوشته

آزاله ( خرزهره هندی ) آزالیا

آزاله ( خرزهره هندی ) آزالیا

نام علمی:Azalea indica
نام تیره:Ericaceae

نوع گیاه: خزان پذیر
از لحاظ ریخت شناسی گلبرگ های ساده و پر پر با رنگ های متنوع دارد.
گلدهی: در گلخانه در بهمن و اسفند و در هوای آزاد در اوایل بهار آغاز می شود.
درجه حرارت مناسب: بهتر است گیاه در حرارتی بین 15-13 درجه سانتی گراد نگهداری گردد.
آبیاری: برای آبیاری لازم است به تشت یا سطل، آب ولرم بی املاح اضافه کرده و گلدان ها به مدت 15 دقیقه درون آن قرار گیرند.
خاک مناسب: همچنین بهترین خاک برای آزاله مخلوطی از خاک برگ ، شن و برگ های خشک کاج است. معمولاً توصیه می شود. گلدان این گیاه در اواخر تابستان یا اوایل پاییز با یک درجه بزرگتر عوض شود و با پیدایش غنچه ها در پاییز تغذیه روزانه شروع و به تدریج در تابستان متوقف گردد.

 

 

 

 

 

 

 

 

منبع : مرکز مقالات کشاورزی

نام فارسی : داگ رز ( گل سرخ وحشی ، نسترن ، نسرین دشتی )

نام فارسی : داگ رز ( گل سرخ وحشی ، نسترن ، نسرین دشتی )
نام انگلیسی : Dog rose

نام علمی : Bauera robioides

نام خانواده : Rosaceae

گل های لطیف این گیاه در رنگهای این گیاه ، از صورتی تا سفید دیده می شود . عاقلانه است که درختچهء این گیاه را هنگامی بخرید که گلدار باشد تا بتوانید گل مورد علاقه خود را انتخاب کنید.
این گیاه شرایط نیمه سایه با رطوبت جزئی را ترجیح میدهد و معمولا تا ارتفاعی کمتر از یک متر بلند می شود و این امر آن را برای کاشت در ظروف مناسب می نماید.
میتوان گفت که عمر آن کوتاه ست و پس از 2 تا 3 سال به بلوغ میرسد. داگ رز با سایر گیاهان هم نشینی می کند.
اقلیم :
برای کاشت در مناطق گرمسیر مناسب نیست. در مناطق خنک به خوبی می روید ، اما تحمل یخبندانهای شدید را ندارد.
در جایی با آفتاب لکه لکه یا محلی که آفتاب صبح را دریافت می کند و داغ ترین بخش های روز در سایه واقع می شود ، خوب رشد می کند. در حفاظ قرار دادن آن به خاطر حفاظت از بادهای شدید ضروری است.
خاک :
نوعی خاک شنی را ترجیح میدهد که با سرعت زیاد خشک نشود. این گیاه ، اگرچه خاکهای مرطوب را دوست دارد ، اما در خاکهای سنگین رسی خیس رشد خوبی نخواهد داشت.
تکثیر :
برای تکثیر ، قلمه های نوک نرم را از اواخر بهار تا اواخر پاییز برداشت میکنند.
آبیاری :
در طول ماههای گرم ، خاک آن را نم دار نگهدارید. این به آن معنا نیست هر روز گیاه را آب بدهید. اگر خاک اطراف بوته ها به خوبی پالچ پاشی شده باشد ، هفته ایی یک یا دو بار خیس کردن زمین کفایت می کند.
کود دهی :
چندان ضروری به نظر نمی رسد ولی می توان در اوایل بهار کمی آرد استخوان به زمین پاشید.
فصل گلدهی :
شکوفاترین فصل گلدهی این گیاه زینتی فصل بهار است. البته ممکن است در طول تابستان نگاهی گل بدهد.
هرس ( پیدایش ) :
در صورت تمایل میتوانید ، پس از پایان دورهء اصلی گلدهی گیاه ، شاخه های آن را هرس جزئی کنید ، اما اگر بوته شما از شکل افتاده و به صورت نامرتبی رشد می کند ، میتوانید در هر موقع از سال شاخه های آن را ببرید و آن را بیارایید.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

منبع : مرکز مقالات کشاورزی

درختان مينياتوري

درختان مينياتوري

درختان مينياتوري كه به آنها بونساي نيز مي گويند ، درختي با 50 يا 100 وحتي 200 سال عمر
با تمامي زيبايي طبيعي و خصوصيات كهنساليش ، در عين حال بطور شگفت انگيزي فقط 30
سانتيمتر قد دارد.
منشاء هنر بونساي به بيش از 1500 سال پيش به چين و ژاپن مي رسد ، به طوري كه هر خانواده
اصيل ژاپني اين درخت را به نسل بعد از خود مي سپردندو نسل در نسل مانند گنجي با ارزش از آن
نگهداري ميكردند.
اگر شما در محيط كوچكي مانند يك آپارتمان زندگي مي كنيد وآرزوي آن را داريد كه يك محيط
سرسبزي هر روز در فرا روي شما باشد،با هنر بونساي مي توانيد جنگل شروود را به خانه خود هديه
کنيد.
شايد شما فكر كنيد كه بايد صد سال منتظر بمانيد تا درخت شما از لحاظ شكل وبلوغ به كمال رسيده باشد.در صورتي كه سن درخت مهم نيست ،شما مي توا نيد با تدابيري كه انجام ميدهيد ،
درختي داشته باشيد كه چند ساله باشد ولي صد ساله به نظر برسد.
شما عزيزان ميتوانيد بر حسب مكان زندگي خود از لحاظ وسعت بونساهاي زير را پرورش دهيد.
بونساي مينياتوري با قد كمتر از 15 سانتيمتر.
بونساي كوتاه با قد 15 تا 30 سانتيمتر.
بونساي متوسط با قد 30 تا 50 سانتيمتر.
بونساي بلند با قدي بيشتر از 50 سانتيمتر.
اغلب علاقه مندان گروه متوسط و كوتاه را كه آسانتر است را انتخاب و در صورت تبحر يافتن به
مينياتوري روي مي آورند.
از لحاظ شكل هم مي توانيد بونساي عمودي،خميده وافتاده داشته باشيدكه هر يك به نوبه خود
داراي زيبايي زائدالوصفي مي باشند.نگاه كردن به طبيعت و مطالعات آن ايده خوبي در تربيت بونساي به شما مي دهد.مانند درخت افرا و سرو ناز كه ايده بونساي عمودي،ويك درخت كاج
باد خورده ايده بونساي خميده،ودرخت زيتون به عنوان بونساي افتاده با تنه پيچ خورده.

سبكهاي كاشت:
سبك دو تنه (sowkan) :
در اين سبك، دو تنه معمولا از يك ريشه مي رويد.
سبك انبوه يا خوشه اي(kabodachi):
در اين سبك،يك تنه مجموعه اي از چند دسته تنه كوچك را تشكيل مي دهد.
: (ekadaboki) سبك الواري
در اين سبك،يك ريشه برآمده از خاك كه چند تنه از آن روييده است.
:(yozeyo) سبك گروهي يا جنگلي
اين سبك شامل چند درخت مجزا كه شكل يك جنگل بسيار زيبا مي باشد.
دراين سبك نوع درختان يكسان،فاصله هاواندازه ها نا برابر ، با كاشت نا متقارن مي باشد.
درختان بزرگ را در جلو و درختان كوچكتر را در عقب قرار دهيد،تا عمق جنگلتان بيشتر
شود.


انتخاب ظرف وگلدان:
انتخاب ظروف بايد به گونه اي نباشد،كه آنقدر زيبا باشد كه از جلوه بونساي بكاهد.در نگاه اول بايد بونساي جلوه گر كند.
براي درختان هميشه سبز،غالبا از گلدانهاي غير تزئيني قهوه اي و خاكستري و براي درختان گلدار
و برگريز ميتوان از گلدانهاي تزئيني ومناسب با رنگ برگ درخت استفاده كرد.
براي سبك هاي عمودي و گروهي از گلدان هاي گرد و بيضي و براي سبك هاي از گلدان هايي با
اضلاع برابر استفاده مي شود .
طول گلدان به اندازه 3/2 ارتفاع بلند ترين درخت اختيار مي شود.

انتخاب درخت:
بهترين درختان براي كاشت بونساي گروهي:
افرا – بلوط – توس سفيد –راش – صنوبر – نارون چيني.
بهترين درختان براي كاشت بونساي افتاده:
آزاليتا – افراي ژاپني – انجير – زازا لك – سرو كوهي – كاج سياه ژاپني.
بهترين درختان براي كاشت بونساي روي صخره :
كاج – سرو كوهي – شير خشت كوهي – نارون – انجير كوهي .




تهيه درخت :
روش سنتي كاشت بونساي اين است كه بايد از ابتدا آن را از طبيعت يافت و آن را به سيني كاشت منتقل كرد.
علت كوچك ماندن درخت در طبيعت هر چه باشد،ساليان دراز با انواع فشارهاي محيط مبارزه
كرده تا زنده بماند،اين گياهان بهترين نمونه ها هستند.چون بسيار پير به نظر مي رسند.
به علت كم بودن قدمت اين هنر در ايران،طبيعت ايران نمونه هاي بسيار بسيار جالب براي عرضه
به اين هنر را دارد كه شما مي توانيد با حوصله و متانت به دنبال آنها گشته و آنها را بيابيد.
اولين درخت هميشه بهترين نخواهد بود،پس با حوصله بگرديد و بهترين را انتخاب كنيد و به ثروت همگاني كه طبيعت است لطمه وارد نكنيد. درخت را ار ريشه درآورده وآنها را با خزه نم دار و پلاستيك بپوشانيدوبه منزل ببريد.
بهترين زمان براي اين كار قبل از جوانه زني درخت است و در زمستان نبايد درخت را منتقل كرد.
اگر به درختي در تابستان برخورد كرديد قبل ازانتقال
بايد هرس شودبعد كاشته شود،تا انرژي
لازمه براي سرپا نگه داشتن گياه به حداقل برسد .
روش ديگر كه كارايي آسانتر وبيشتري دارد انتخاب گياه
از گلخانه است،به دليل اينكه گياه در
گلخانه در ظروف كوچك ارائه مي شود نسبت به گياهي كه
ا

ادامه نوشته

نام فارسی : فانوس چینی ( قندیل چینی ، شجرة الملوک ، گل زنگوله ایی )

نام فارسی : فانوس چینی ( قندیل چینی ، شجرة الملوک ، گل زنگوله ایی )
نام انگلیسی : Chinese lantern
نام علمی :
Abutilon * hybridum


نام تیره :
Malvaceae




درختچه فانوس چینی گیاهی همیشه سبز و به نسبت قابل قبولی پردوام و پرعمر است .
تا ارتفاع بین 1.25 تا 2 متر قد می کشد.
گل های آن به شکل زنگوله باز می شود. در اوایل عمر به گل می نشیند و در مدت 2 سال به بالغ می گردد. گونه های مشخص و اسم گذاری شده ی آن در رنگ های سفید ، زرد ، نارنجی ، عنابی روشن ، صورتی ، قرمز و چندین سایه روشن از رنگ های دیگر وجود دارد.
برگهای نرم آن به شکل افرا است.
دوره گلدهی طولانی و سرشاخه های خوش منظری دارد.


اقلیم :
آب و هوای گرم را دوست دارد ، اما سرما را تا نقطه یخ زدن تحمل می کند.
هوای گرم و در امان از بادهای شدید را ترجیح می دهد.
آفتاب کامل روز را ترجیح می دهد اما در نواحی گرم به تابش آفتاب در نیمه ایی از روز نیز تحمل نشان می دهد.

خاک :
بسیاری از انواع خاکها را تحمل می کند ، اما همه ی آن خاکها باید خوب زهکشی شده باشند . در خاک هایی که با مواد آلی تقویت شده باشد بهترین رشد و گلدهی را خواهد داشت.


تکثیر :
قلمه زنی و گرفتن قلمه های نیمه خشبی در اوایل پاییز بهترین طریقه تکثیر درختچه زینتی فانوس چینی است. این قلمه ها به راحتی ریشه دار خواهند شد.


آبیاری :
در ماه های گرم به آبیاری منظم و عمیق نیاز دارد ، هر چند که ایام خشک را بهتر از اغلب درختچه ها تحمل می کند.


کوددهی
:
برای حصول بهتری رشد ، در اواخر زمستان و مجددا در اواسط تابستان از مواد غذایی کامل گیاهی استفاده کنید و به این وسیله خاک را غنی کنید.


مشکلات :
این گیاه گاهی به آفت شته مبتلا می شود ، اما می توان شته را با فشار آب شلنگ یا با پاشیدن صابون حشره کش روی بوته دفع کرد. ممکن است برگها دچار حشرات برگخوار شوند . اگر خسارت ناچیز باشد می توانید مشکل را نادیده بگیرید. در غیر این صورت برگها را با روتنون گردپاشی کنید یا با حشره کش مناسب دیگری کل بوته را محلول پاشی کنید.


فصل گلدهی :
بهترین دوران گلدهی از اوایل بهار تا اوایل تابستان است ، اما ممکن است گلدهی ، با تعداد کمتر ، تا انتهاب پاییز همچنان ادامه یابد.


هرس ( پیرایش ) :
بوته هایی که در آفتاب کامل می رویند به خوبی شکل متراکم خود را خواهند داشت و فقط به مقداری هرس نک شاخه ها در اواخر زمستان نیاز دارند ، اما شاخه های وارفته و متفرق و از شکل افتاده را باید حتما کوتاه کرد تا گیاه وادار به تولی شاخه های نو و ایجاد شکل متراکم شود.

 

 

 

 

 

 

 

منبع : مرکز مقالات کشاورزی

نام فارسی : کاسیا ( سنا )

نام فارسی : کاسیا ( سنا )

نام انگلیسی :
Cassia

نام علمی :

Cassia یا senna

نام خانواده : Caesalpinaceae

کاسیاها گروه بزرگی از نباتات اند با گلهای عمدتا به رنگ زرد درخشان ، هر چند که بعضی از گونه های از گونه های گرمسیری آن گل های صورتی دارند.
کاسیا در اوایل عمر به گل می نشیند ، اما زمان بالغ شدن و طول عمر آن ، بسته به نوع ، متفاوت است.
کاسیای آرتمیسی ( S.artemisioices ) که بومی استرالیا است ، تا ارتفاع 1.5 متر رشد می کند و برای کاشت در باغ های مناطق داغ و خشک بسیار مناسب است. این کاسیا برگ های قسمت قسمت نقره ایی ضعیف و زیبا و گل های زرد دارد.
نژاد دو تخمدانه ( C.bicapsularis ) تا ارتفاع 3 تا 4 متر قد می کشد و در پاییز تولید گلهای زرد درخشان تماشایی می کند . تعداد زیادی غلاف بذر شبیه لوبیا تولید می کند.
گونه فیستولا ( C.fistula ) ، این درخت پر جلای زرین ، فقط یرای گرمسیری مناسب است . رشته های زنجیری بلنذ گلهای زرد شفاف این نوع کاسیا در تابستان تا اواسط پاییز به باغ جلوه می بخشد.
سایر کاسیاهای درختی نیز ، با گلهای درخشان خود ، هنگامه ایی در بوستان شما برپا می کنند.




اقلیم :
کاسیای آرتمیسی (S.artemisioic )

به خوبی به اقلیم یخبندان تحمل نشان می دهد ، اما سایر گونه ها هوای گرم را ترجیح می دهند و در هوای خیلی سرد زنده نمی مانند.

تمتم کاسیاها در آفتاب کامل بهترین رشد را دارند.

خاک :
کاسیاها به خاک کاملا زهکشی شده و تهویه ی خوب نیاز دارند. گونه ی فیستولا در خاکی که مدتی پیش از زمان کاشت با مواد آلی پوسیده تقویت شده باشد بهترین وضعیت نشو و نما و تولی گل را خواهد داشت.

تکثیر :
بذر کاشته شده در بهار به سهولت می روید . برای کاشت بذر لازم است بذر حداقل یک شب در آب گرم بخوابانید تا پوسته ی سخت روی آن نرم نرم و آماده ی جوانه زدن گردد.

آبیاری :
گونه آرتمیسی خشک و خشکسالی را تحمل می کند ، ولی بوته های تازه کشت شده به آبیاری منظم نیاز دارند.
گونه فیستولا رطوبت تابستانی فراوان می طلبد ، اما در زمستان دوست دارد در جای خشک نگهداری شود .

کود دهی :
تمتم کاسیاها به تغذیه اضافی ترجیحا در اوایل بهار ، خوب پاسخ می دهند . هر نوع غذای کامل گیاهی را نیز می توان به کار برد.
گونه آرتمیسی ، فقط به تغذیه مختصر نیاز دارد.

مشکلات :
کاسیاها از لحاظ آفت و بیماری مشکل خاصی ندارند.


فصل گلدهی :
گونه آرتمیسی از اواخر زمستان تا اوایل تابستان گل آزین است.
گونه دو کپسوله در پاییز و گونه فیستولا در سراسرماههای تابستان تا ائایل پاییز گل می دهد.


هرس ( پیرایش ) :
شکل دهی تنها هرس لازمی است که باید بر روی کاسیاها انجام داد.
کونه دو کپسوله را بلافاصله بعد از خاتمه گلدهی از سرشاخه های کهنه بپیرایید تا از تشکیل نیام های بذر بر آنها جلوگیری کنید

 

 

 

 

 

 

 

 

منبع : مرکز مقالات کشاورزی

نام فارسی : گل مرجانی ( کورال پلنت )

نام فارسی : گل مرجانی ( کورال پلنت )
نام انگلیسی : Coral plant
نام علمی :

Russelia equisetiformis

نام تیره :

Scrophulariaceae

درختچه ی این گیاه تعداد زیادی ساقه یا شاخه های خیلی باریک و ضعیف نی مانند دارد که تا ارتفاع 1 متر یا بیشتر رشد می کنند. بعضی شاخه های بوته ها مستقیم و بعصی قوس داره ، متمایل به سمت زمین رشد می کنند.

برگهای این گیاه قابل توجه نیست ، اما گلهای سرخ درخشان آن در مدت طولانی از سال خود را به نمایش می گذارند.
این گیاه عمر طولانی قابل قبولی دارد ، طی 3 سال به بلوغ می رسد و از اولین سال زندگی گل می دهد.
برای کاشت روی پشته یا تل یا همچون گیاهی خودافشان بر سر دیوار یا ساده تر برای پر کردن فضاهای خالی بذر باغ ، ایده آل است. به دلیل احتیاجات کم ، چه در ابتدای رشد و چه بعد از آن ، گیاهی است مناسب کاشت در باغ کم جا یا مکانهای استراحت و گذران تعطیلات ، امتیاز دیگر آن، گلدهی طولانی مدت آن است.


اقلیم :

آب و هوای گرم یا جایی را که دما هیچ وقت زیر صفر نرود ترجیح میدهد.برای نواحی سرذ مناسب نیست ، مگر آنکه جای گرمی در گوشه ای زیر سایبان برای آم فراهم شود.
آفتاب کامل می طلبد .باد را تحمل می کند اما وقتی شاداب تر است که گرم و در پناه باشد.



خاک :

زهکشی خاک باید خوب باشد ، اما در خاکهای فقیر و ضعیف هم به خوبی نشو و نمو می کند..


تکثیر :

قلمه های نیمه خشبی گرفته شده از ساقه های این گیاه در شرایط گرم و مرطوب به راحتی ریشه دار خواهند شد.


آبیاری :

گیاه گل مرجانی تازه کاشته شده به آبیاری منظم احتیاج دارد ، اما بوته های استقرار یافته و سازگار شده زیاد نیز تحمل نشان می دهند.


کوددهی :

به هریک از انواع کودها یا غذای گیاهی همه منظوره که در اوخر زمستان و اوایل بهار به کار برده می شوند پاسخ خوبی می دهد ، اما دادن کود مطلقا ضروری نیست.


مشکلات :

مشکل خاصی از لحاظ آفت و بیماری ندارد.


فصل گلدهی :

گلهای شیپوری سرخ درخشان مرجانی این گیاه در بهار ظاهر می شوند و ممکن است تا اوایل پاییز باقی بمانند.



هرس ( پیرایش ) :

هرس در این گیاه کار واجبی نیست ، اما می توانید بعد از پایان گلدهی فقط سرشاخه ها را قطع کنید. می توانید این کار را در اواخر زمستان و درست قبل از شروع رویش شاخ و برگ نو انجام دهید. بعضی از شاخه های را از نزدیکی سطح زمین ببرید و بدین طریق به رشد ساقه های گلدهنده ی جدید مدد برسانید.

 

 

 

 

 

 

 

 

منبع : مرکز مقالات کشاورزی

مراقبت از گیاهان آپارتمانی - آماریلیس

مراقبت از گیاهان آپارتمانی - آماریلیس

 

نام علمی: هیپستروم HIPPEAS- TRUM
خانواده: آماریلیداسهAMARYL- LIDACAE
نام لاتین: آماریلیسAMARYLLIS
سرزمین مادری: آمریكای جنوبی
تعداد گونه ها: 75 گونه

 

رنگ گل ها: رنگ گل ها بستگی به واریته دارد. سفید، قرمز، ارغوانی و یا صورتی.
تكثیر:گیاهی است دارای پیاز، برای تكثیر آن به دو روش می توانیم عمل كنیم:

 

الف: كاشت بذر:بذرها را در بهار، زمانی كه درجه حرارت هوا معادل 16 تا 18 درجه سانتی گراد باشد به خاك بسپارید.
ب: كاشت پیاز: معمول ترین روش ازدیاد آماریلیس استفاده از پیاز آن است.
در این روش وقتی آماریلیس را تكثیر كنید رنگ گل ها ثابت می ماند (رنگ گل های ازدیاد یافته مطابق رنگ آماریلیسی خواهد بود كه پیازش را تكثیر كرده اید).
برای این منظور باید پیازچه ها را از هم باز كنید و آنها را زمانی كه گیاه در حال استراحت است به خاك بنشانید.
خاك مناسب:گیاهان پیازدار به خاك های سبك احتیاج دارند. برای آماریلیس مناسب ترین بستر مخلوطی است از رس، ماسه، كود حیوانی پوسیده و خاكبرگ. این مواد را به نسبت مساوی با هم مخلوط كنید.

 

نور و گرما: گیاهی است تا حدودی گرما دوست و روشنایی پسند. نور مستقیم آفتاب باعث شكوفایی گلهایش می گردد.
آب:وقتی خاك خشك شد به آن آب بدهید.
كوددهی: فقط زمانی به آن كود دهید كه عمر گل هایش تمام شده باشد.
بعد از پایان دوره گل دهی هر پانزده روز یكبار به آن كود بدهید. از پاییز كه گیاه استراحت زمستانه را آغاز می كند كوددهی را قطع كنید.
مراقبت های لازم:وقتی عمر گل ها تمام شد، آنها را از ابتدای ساقه گل دهنده قطع كنید. سپس به طور مرتب به آماریلیس آب و كود بدهید در این مدت باید گلدان در محل روشن قرار داشته باشد.
این كارها را به این دلیل باید انجام دهید كه پیازها و برگ هایش تقویت شوند. اواخر تابستان یا اوایل پاییز برگهایش زرد می شوند. جای نگرانی نیست زیرا دیگر موقع استراحت گیاه است، اما پیازهایش سرحال و سالمند.
از این به بعد دیگر به آن آب و كود ندهید. گلدان را به محلی تاریك، خنك و خشك منتقل نمایید و برای مدت چند ماه آن را به حال خود بگذارید (تا اواخر دی ماه). دوباره در اواخر زمستان یا اوایل بهار باید كاری كنیم كه گیاه از خواب زمستانه بیدار شود.
مناسب ترین درجه حرارت برای بیدار شدن آماریلیس از خواب زمستانه، حرارتی معادل 16 تا 18 درجه سانتیگراد است.
در شرایط معمولی (در فضای باز) در اوایل بهار كه درجه حرارت به 16 تا 18 درجه سانتی گراد می رسد به آرامی آبیاری را شروع كنید (همه روزه به آن آب دهید). اما قبل از آبیاری، خاك های سطحی گلدان را عوض كنید.
هر قدر به زمان گل دهی نزدیك می شوید فواصل آبیاری را بیشتر كنید (دو روز در میان و در موقع گل دهی سه روز در میان).

 

گل دهی زودرس:با یك ابتكار و كمی صرف وقت می توانید آماریلیس را در فصل زمستان به گل دهی وادار كنید.
به این ترتیب كه:پیاز آماریلیس را برای مدت یك شبانه روز در آب ولرم قرار دهید. سپس پیاز را داخل گلدانی كه در آن ماسه ریخته اید بكارید (نیمی از پیاز خارج از ماسه باشد). ماسه را با مقدار كمی آب مرطوب نمایید و روی آن را با پاكت بپوشانید و در محل گرم (نزدیك بخاری یا شوفاژ) نگهداری كنید.
همه روزه پاكت را بردارید و به گلدان كمی آب دهید. در این صورت شاخه گل دهنده بهتر رشد می كند. پاكت را از روی گلدان بردارید و گلدان را به محل پر نور منتقل كنید.
([لينک ها فقط براي اعضا قابل نمايش هستند. براي عضويت کليک کنيد])

 

آفات و بیماری ها
یكی از آفات مهم آماریلیس، كنه پیاز است. این حشره سفید رنگ، هشت پا دارد. كنه پیاز به پیاز گل خسارت می زند و موجب كم شدن رشد و زردی برگ ها می شود. ضمناً گل دهی گیاه متوقف می شود. برای حفاظت گیاهان از كنه ها، سمومی بنام كنه كش وجود دارند كه می تواند مورد استفاده قرار گیرد. نگهداری پیاز گل در محل خنك و خشك موجب پیشگیری از انتشار این آفت می شود.
حشرات ریز دیگری به برگ ها حمله می كنند. در صورت مشاهده آفات برگ خوار گلدان را از اتاق خارج كنید و روی برگ ها حشره كش بزنید.
گاهی آماریلیس در شرایط نامطلوب دچار بیماری می شود، مهمترین این بیماری ها، بیماری لكه برگی است.
این بیماری كه عامل قارچی دارد موجب ایجاد لكه های قهوه ای رو برگ می گردد. با استفاده از سموم قارچ كش عوامل بیماری زا را از بین ببرید.

 

 

منبع : مرکز مقالات کشاورزی

کاملیا ( چای رینتی )

کاملیا ( چای رینتی )

 

کاملیا از محبوبترین و متداولیترین درختچه های زینتی است .
سرشاخه های سبز براق و گلهای خوش نمای کاملیا بیشترین دارایی باغ به شمار می رود ، مخصوصا بدان جهت که اقلام مختلف آن میتوانند در طول ماههای پاییز تا بهار غرق در گل باشند.
رنگ گلها سفید ، صورتی ، قرمز یا سرخ سیر و ترکیب متعدد این رنگهاست.
بلندی برخی از این درختچه های همیشه سبز به 8 تا 10 متر می رسد.
بیشتر کاملیاها در 2 تا 3 سالگی به گل می نشینند ، ولی پس از 10 تا 20 سال به بلوغ میرسند.
اینها گیاهانی پرعمر و پر دوام و برای باغ ایده آل اند.
می توانند در نقش پرچین و حصار یا داربست برای تریبت نهال یا تک گیاه چمنزار شوند ، یا در گلدان یا مخلوط با سایر گیاهان کاشته شوند.

[لينک ها فقط براي اعضا قابل نمايش هستند. براي عضويت کليک کنيد]انتخاب :
موطن اصلی کاملیاها نواحی مختلف چین و ژاپن است ، ولی در سطح بسیار وسیعی دورگ گیری شده و نژادهای نو از آن پدید آمده است.
بهتر است کاملیا مورد علاقه خود را در زمانی که گل دارد بخرید.
چهار رقم اصلی وجود دارد:
کاملیا ساسانکوآ C.sasanqua
کاملیا ژاپنیکا C. japonica
کاملیا رتیکولاتا C. reticulata
کاملیا ایکس ویلیامسی C. X. williamsii

 

اقلیم :
در اقلیم های خنک تا معتدل و در یخبندان های سبک می رویند و خوب رشد می کنند. برای مناطق گرمسیری با رطوبت کم یا نواحی خیلی سرد مناسب نیستند.
کاملیاها را باید از هوای داغ و باد خشک و سرما و یخبندان محلفظت کرد .
اغلب کاملیاها در جاهایی که آفتاب از لابه لای شاخ و برگ درختان فرو می تابد خوب نشو و نمو می کنند ، با این حال بعضی از اقلام کاملیا آفتاب کامل را تحمل می کنند.
کاملیا ساسانکوا ، نسبت به سایر اقلام پایداری بیشتری به آفتاب مستقیم نشن میدهد.
کاملیا رتیکولاتا برای بخشی از روز به آفتاب کامل محتاج است.
بعضی تیپ های کاملیا ژاپنیکا ، مثل « قیصر » ، « شرقی بزرگ » ، « مشیو » و « امپراتور روس » ، آفتاب کامل می گیرند.

 

خاک :
به خاک های کمی ترش ( اسیدی ) نیاز دارد که خوب زهکشی شده و تهویه کافی داشته و از لحاظ مواد آلی پوسیده غنی باشند. خاک های سنگین و خا کهای زهکشی به سبب گندیدگی ریشه موجب مرگ گیاه می گردد.

 

تکثیر :
به نظر می رسد که استفاده از قلمه های نیمه خشبی گرفته شده در اوایل تابستان ، برای تکثیر کاملیاها بهترین راه باشد.
کاملیاها در ریشه زدن کند هستند ، اما اگر خاک خیس و خمیری نشود ورطوبت مناسب داشته باشد ممکن است قدری در ریشه کردن قلمه ها تسریع شود.
بعضی از کاملیاها بر روی ریشه خودشان به سختی می رویند ، بنابراین ، آنها را روی پایه کاملیا دیگر ، مثلا ساسانکوا پیوند میزنند.

 

آبیاری :
در ماههای گرم سال به ابیاری منظم عمیق نیاز دارند.باید میزان رطوبت خاک ثابت بماند.
گیاهان مستقر و سازگار شده که خاکشان خوب ماچ پاشی شده باشد ، احتمالا به هفته ایی یکبار خیس کردن و آبیاری عمیق ، و بوته های جوان تر و تازه کاشته شده به هفته ای دو بار آبیاری در هوای خشک محتاج اند.

 

کودهی :
آرد استخوان یا غذای مخصوص آزالیا و کاملیا در اوایل بهار بوته های کاملیا با کود گاوی پوسیده و کمپوست و خاکبرگ به خوبی مالچ پاشی کنید اما مواظب باشید که کودها را کاملا در اطراف تنه یا ساقه بپاشید ، طوری که با تنه تماس نداشته باشد.

 

مشکلات :
کاملیاها به چند حشره آفت ، بیماری مهم مبتلا میشوند و خسارت می بینند. امکان دارد شما با یکی از این مشکلات ، که در زیر شرح می دهیم مواجه شوید :
1- ریزش غنچه ها :
بر اثر رطوبت یا خشک ماندن بیش از اندازهء خاک پیدا می شود و سبب پوسیدگی و گندیدگی و نابسامانی ریشه های گیاه می گردد.
امکان دارد در نزادهای دیر گل ، در رشد مجدد بهاره ، جوانه ها تک تک شروع به بیرون آمدن از ساقه کنند.

2- قهوه ای شدن گلبرگها و گلوله شدن شکوفه ها :
معمولا وقتی پیش می اید که غنچه یا گلها آفتاب صبحگاهی را در حالی دریافت می کنند که هنوز خیس شبنم هستند.
ممکن است حاشیه برگ ها و گلبرگ ها بسوزند و غنچه ها گلوله گردند و موفق نشوند که باز شوند.
بعضی از گونه های بزرگ خوشه ایی بیشتر مستعد ابتلا هستند.
وقتی اولین مورد را مشاهده کردید ، مقداری از جوانه ها رو بکنید و دور بریزید . این کار به کم دوام شدن مشکل کمک خواهد کرد.

3- ادما ( Edema: ورم آبکی ) :
اگر گیاه کاملیا بیش از اندازه آبیاری شده یا هوای محیط رشد آن همیشه ابری باشد ، ممکن است برجستگی هایی چوب پنبه ایی روی برگها ایجاد شود.
از مقدار دفعات آبیاری بکاهید و سعی کنید که گردش هوای اطراف بوته ها را بهبود ببخشید.

4- حشرات سپردار:
در رو و زیر برگ ها ظاهر می شود.
مکنده شیره نباتی کاملیاست و می تواند گیاه رو ضعیف کند .
سم پاشی با روغن زمستانه آن را مهار یا دفع می کند ، اما سم پاشی را باید در هوای خنک و ابری انجام دهید تا روغن زمستانه سبب آفتاب سوختگی در برگ ها نشود.

5- گال برگ :
این مشکل به صورت کلفت شدن غیر عادی ، تغییر رنگ ، بی جلا شدن یا بی رنگ شدن برگ ها و شاخه های نو رسته مشخص می گردد.
بیماری گال برگ در بهار به وقوع می پیوندد و عامل ایجاد آن نوعی قارچ است.
برگ های الوده را جدا و نابود کنید.

6- ویروس :
عفونت مربوط به حمله ویروسها به کاملیا به صورت نقش و نگار زرد درخشان یا لکه های حلقوی نا پایدار و تغییر پذیر در روی برگها قابل مشاهده است. لکه ها به مرور بزرگتر و زردتر می شوند و مرکز لکه ها به رنگ سبز درخشان در می اید.
هیچ معالجه و چاره خاصی برای کنترل بیماری های ویروسی وجود ندارد ، اما گیاهان کاملیا چندان نیرو و بنیه خود را از دست نمی دهند و همان تاثیرات گل و شکوفه دهی و قشنگی ظاهری خود را خواهند داشت .
اگر بنظر می رسد که ویروس ها ظاهر درختچه زینتی شما را ضایع می کنند می توانید برگهای مریض بدمنظر ذا جدا کنید.

 

فصل گلدهی :
بعضی از کاملیاها می توانند در هر موقع از اوایل پاییز تا اواسط بهار و بعد از آن غرق گل یا در حال

ادامه نوشته

نخل مرداب يا پنجه كلاغي

نخل مرداب يا پنجه كلاغي

 

 

سبز با بلندي60 سانتيمتر.
ويژگيها: ساقه هاي سبز رنگ عمودي افراشته اين گياه به جز در رأس بدون برگ هستند كه در رأس نيز دايره اي از برگچه هاي سبز علفي به صورت شعاعي مثل قاب يك چتر بيرون مي زنند.علاوه بر اين در تابستان گلها نيز به صورت شعاعي در رأس بيرون مي زنند ولي اين گلها كوچك و قهوه اي رنگند.
محل نگهداري: به شرط آنكه ريشه ها دايم خيس باشند در برابر نور آفتاب كامل تا نيمه سايه كامل ـ بسيار مقاوم است.از مناطق بادگير دور شود.
موارد استفاده: شكل و كيفيت متمايز اين گياه كنتراست خوبي با نمونه هاي بوته اي گسترده ايجاد مي كند. يك حوضچه نيم بشكه اي با نيلوفرهاي آبي سفيد پا كوتاه و گلهاي فراموشم مكن آبي رنگ كه در حاشيه آن پخش شده اند و يك گياه پنجه كلاغي كه كنتراست عمودي ظريفي مي دهد،در مجموع بسيار گيرا خواهند بود.
رشد دركمپوست: بسيار مقاوم اما بايد هميشه مرطوب يا اشباع نگهداشته شود.
مراقبت ويژه: ساقه هاي قهوه اي را قطع كنيد.در زمستانها ريشه ها را در خاك نگهداريد يا گياه را به درون ساختمان برده و روي طاقچه قرار دهيد.
ازدياد: نخل مرداب را مي توان به راحتي از اواسط بهار تا اوايل تابستان با روش تقسيم بوته،تكثير كرد.البته راحتي آن بستگي به تجربه و توان شخص تكثير كننده دارد.[لينک ها فقط براي اعضا قابل نمايش هستند. براي عضويت کليک کنيد]
از آنجائيكه اين گياه طبيعتاً به وسيله قرار گرفتن در آب رشد كرده و ريشه مي دهد،خاك آن بايد كاملاً مرطوب باشد،ولي اگر به اندازه كافي خيس نبود،ابتدا آن را كاملاً آبياري كنيد،سپس از گلدان بيرون آوريد.با استفاده از يك چاقوي تيز، انبوه ريشه ها را به دسته هايي با حداقل 4يا5 ساقه تقسيم كنيد،مراقب باشيد به ريشه ها صدمه نزنيد و سعي كنيد با دست عمل تقسيم را انجام دهيد.سپس هر قسمت را در گلداني با قطر دهانه 11-9 سانتيمتر حاوي كمپوست گلداني با پايه پيت قرار دهيد و كاملاً آبياري كنيد.
گرچه روش تقسيم براي تمام انواع نخل مردابها بكار برده مي شود ولي مي توانند به روشهاي غير معمول ديگري نيز تكثير شوند،در گياه نخل مرداب رأس گل را همراه با برگه هايي كه زير گل وجود دارند بوسيله قيچي باغباني به اندازه يك سوم يا يك دوم كوتاه كنيد، در حاليكه به قسمتي از ساقه به طول 5 سانتيمتر متصل باشد،در آب و يا كمپوست مخصوص بذر و قلمه مرطوب قرار دهيد.(ساقه به طرف بالا و قسمت برگدار درون آب يا خاك قرار گيرد.) زماني كه ريشه داد،گياه را به گلداني با قطر دهانه 9 سانتيمتر و كمپوست گلداني منتقل كنيد. در طول عمل تكثير،سعي كنيد،دماي محيط گياه را 72- 68 درجه فارنهايت يا 22-20 درجه سانتيگراد نگاه داريد و مراقب باشيد كه گياه در شرايط نور مناسب و كافي،دور از تابش مستقيم خورشيد قرار گيرد.

 

 

 

 

 

منبع : مرکز مقالات کشاورزی

فارسي اصيل: نَخشيد، نخ درخشان(نخ+شيد=درخشان) اشاره به معني نام لاتين آن

فارسي اصيل: نَخشيد، نخ درخشان(نخ+شيد=درخشان) اشاره به معني نام لاتين آن
فارسي رايج: آگلونما
نام انگليسي: Chinese evergreen گياهي است از خانواده « آراسه »، به علت وضع برگها و انبوه بودن آنها در اتاقهاي کوچک جلوه بيشتري دارد، ساقه ها کوتاه و برگها بيرون آمده ازغلاف، نيزه اي شکل و خم شده به طرف پائين با طول 15-12 سانتي متر مقاومت خوبي در برابر سايه و خشکي دارند، کاشت مخلوط اين گياه آپارتماني با گياهان متفاوت در داخل يک گلدان مقايسه جالبي در شکل برگها ايجاد خواهد کرد، در برابر نور کم، مقاومت خوبي دارد.

نيازها:

-نور: اتاقهاي قسمت شمالي ساختمان بهترين شرايط نوري اين گياه را تأمين مي نمايد،تحمل نور مستقيم آفتاب را ندارد.

-دما: بهترين درجه حرارت در زمستان 15 درجه سانتي گراد که قدرت تحمل 10 درجه را نيز دارد، در تابستان درجه حرارت مطلوب 24 درجه است.

-آبياري: هفته اي دوبار آبياري در تابستان براي گياه کافي است ولي در زمستان به هفته اي يکبار کاهش مي يابد. زهکش گلدان بايد مناسب باشد.

- رطوبت: در تابستان هفته اي دو بار احتياج به غبارپاشي با آبفشان دارد. رطوبت اتاق در زمستان براي اين گياه آپارتماني کافي به نظر مي رسد.

-تغذيه: در فصل رشد در بهار و تابستان هر دو هفته يک بار تغذيه مصنوعي با کودهاي قابل حل در آب مخصوص گياهان زينتي لازم است.

- خاک مناسب: خاک برگ بهترين محيط رشد براي آن است.

- تعويض گلدان: به علت متراکم شدن ريشه ها و کم شدن جا براي رشد ريشه و سفت شدن خاک در بهار هر سال تعويض گلدان با يک درجه بزرگتر لازم است.

- تميز نمودن برگها: پاک کردن برگها با پارچه نرم و يا اسفنج مرطوب کافي است. از مواد براق کننده شيميايي که روزنه برگها را مسدود نمايد خودداري نماييد.

- تکثير: هر جوانه اي که در بهار از خاک خارج شده و داراي تعدادي ريشه است مي تواند گياه جديد را در گلدان ديگر براي شما توليد نمايد.
واريته اي از اين گياه آپارتماني با نقاط سبز در متن نقره اي در برگ بهترين گياه براي کاشت در آب است،گلهاي ريز زرد يا سفيد با ميوه هاي ريز حبه اي شکل جلوه خاصي به آن مي بخشد.

-مواظبت از برگها: اگر برگها خيلي آويزان هستند، برگها را دسته کنيد و براي چند روز درون روزنامه اي بپيچيد تا برگها شکل ايستاده تر به خود بگيرند.

-غبارپاشي: غبارپاشي يا آبفشان در تابستان در شاداب تر کردن گياه مؤثر است، اين عمل را در آفتاب انجام ندهيد.

 

 

 

عوارض و درمان:

- برگها در امتداد رگبرگها زرد شده و لکه هاي قهوه اي در زير آنها ظاهر گرديده است: حشره آفت باعث اين عارضه است گياه را هر دو هفته يک بار با يک سم نفوذي طبق دستور سمپاشي نماييد تا علايم برطرف گردند.

- برگها در تابستان مي پيچند و خشک مي شوند: هوا خيلي گرم و خشک است، گلدان را به محل خنکتري منتقل و آبياري را زيادتر نماييد.

- گياه خود را انداخته است: هوا خيلي سرد است و يا کمبود آب علت آن است، گياه را به محل گرمتري انتقال دهيد و يا آن را آبياري نماييد.

- زخمهاي سفيد پنبه اي شکل در زير برگها و قاعده انها تشکيل شده اند:حشره آفت بخصوصي باعث ظهور اين علايم است، برگها را با يک سم حشره کش نفوذي هر 14 روز يکبار طبق دستور سمپاشي نماييد تا علايم از بين بروند.

- برگها زرد مي شوند: آبياري زياده از اندازه و هوا سرد است. آبياري را کم و گلدان را به محل گرمتري انتقال دهيد.

- برگهاي جديد ريز و کمرنگ هستند: ريشه ها را امتحان کنيد اگر متراکم هستند تعويض گلدان لازم است و گرنه احتياج به تغذيه مصنوعي دارد، زمان بين دو تغذيه را به 10 روز کاهش دهيد ولي اندازه و مقدار آن را زيادتر نکنيد.

- لکه هاي قهوه اي روي برگها ظاهر شده اند: هواي محيط آلوده به دود نفت يا گاز آشپزخانه است، محل گلدان را عوض نموده و برگهاي آلوده را حذف کنيد.

 

 

 

 

منبع : مرکز مقالات کشاورزی

آگلونماAGLAONEMA

آگلونماAGLAONEMA

آگلونما Aglaonema جنسی از خانواده آراسه Araceae میباشد كه بلندی آن به 20 الی 80 سانتیمتر می رسد .
گیاهیست كم و بیش ناشناس با برگهای ظریف از سرزمین مالزی . در برابر هوای خشك اطاق مقاومت كمی دارد .
از انواع پرورش یافته آن كه مقاومت بیشتری دارند میتوان آگلونما نیتیدوم A. nitidum و آگلونما پیكتوم A. pictum را نام برد .
از دورگ گیری این دو نوع ، جور جدیدی به نام Parrot Jungle بوجود آمده است ( در عكس مشاهده میشود ) كه مقاومت خوبی دارد .
چنانچه آنرا بین گیاهان قرار دهیم تا از رطوبت حاصله از آنها استفاده نماید قابل نگهداری در اطاق خواهد بود .
در گرمای تابستان خوب رشد میكند لیكن در زمستان پائین تر از 15 درجه سانتیگراد را نمی تواند تحمل كند .
تكثیر :
این گیاه از طریق قلمه زدن ساقه های جوان زیاد میشود

 

 

 

 

 

 

منبع : مرکز مقالات کشاورزی

آگلونما (نام علمیاز تیره گل استشیپوریان: Aglaonema commutatum) یک گونه گیاه آپارتمانی

آگلونما (نام علمیاز تیره گل استشیپوریان: Aglaonema commutatum) یک گونه گیاه آپارتمانی

 

زیستگاه آن جنوب شرقی آسیا است. گیاهی همیشه سبز و پایا با برگهای زینتی میباشد برگهای آن (مستطیلی نیزهای )می باشد اندازه برگها بر حسب گونه بطول 25 سانتیمتر و پهنای 12 سانتیمتر نیز میباشد ارتفاع گیاه برحسب گونه تقریباً بین 20تا 40 سانتیمتر در سطح فوقانی خود تغییر میکند دارای نقاط و یا لکههای سبز تیره میباشد. گلهای این گیاه سفید و در تابستان آشکار میشود. میوههای آن قرمز رنگ میباشد

 

روش کاشت و نگهداری

این گیاه به خاک غنی و تورب با زهکشی

 

خوب نیاز دارد (شما میتوانید از خاکهای بسته بندی در گلفروشی که جهت گیاهان آپارتمانی است استفاده نمایید.) درجه حرارت زمستان باید 15-13 درجه سانتیگراد باشد .گیاه به رطوبت جو نیازمند است بنابراین در تابستان گیاه را با آب اسپری نمائید. از آبیاری زیاد بویژه در زمستان خوداری نمائید .از قرار دادن گیاه در مقابل نور مستقیم آفتاب پرهیز کنید. با وجودی که گیاه نسبتاً به مکانهای تاریک مقاوم است از قرار دادن دائمی آن در چنین مکانهایی اجتناب کنید. گیاه در مقابل دود و گاز حاصله از شوفاژ حساس است و به سرعت برگهای پائینی خود را از دست میدهد. گلدان گیاه را هر ساله در بهار تعویض کرد. برای پاک کردن برگها هر ماه آنرا با آب ولرم و اسفنج شستشو دهید از مصرف مواد شیمیایی که برگها را براق میکند خوداری کنید. در فصل رویش هر پانزده روز یکبار از کود های مایع رقیق به گیاه بدهید.

روش ازدیاد

1-بهوسیله بذر- دانههای میوههای قرمزخشک ناشکوفائی که پس از گل دادنبر روی گیاه میرویند و بدون هیچ نوع زیبائی میباشد در حرارت 27 درجه ساتیگراد در بهار بکارید (البته اگر هدف تهیه بذر نباشد گلها را بلافاصله از گیاه جدا نمائید زیرا گیاه بشدت ضعیف میشود )
2-بوسیه قلمه –در بهار میتوان قلمه هایی از ساقه گیاه گرفته و در مخلوطی از ماسه، پیت در دمای 21-18 درجه سانتیگراد کاشت .
3-تقسیم ریشه –در بهار میتوان به تقسیم ریشه مبادرت ورزید (البته این روش آسانتر است )

آفات

شته ها ،کنه ها، شپشکهای آردآلو، تریپس و شپشکهای سپردار این گیاه را مورد حمله قرار میدهند.

 

 

 

منبع : مرکز مقالات کشاورزی

یاس

یاس

 

آنچه كه تحت عنوان ياس مورد بحث و گفتگو است، همگی از خانواده اولئاسه(Oleaceae) و دارای تعداد زيادی جنس، گونه و واريته می باشد. برخی از آنها به نام ياس يا ياس خوشهای، ياس ايرانی، ياس پرپر، ياس سفيد و... ناميده میشوند، در اين قسمت تعدادی از آنها معرفی میشوند.

ياس زرد (Forsithia) :
اين گياه درختچهای است كه گلهای آن قبل از ظهور برگها شكوفا شده و در تمامی خاكها به خوبی رشد و نمو میكند. اين جنس دارای گونههای متعددی است از جمله:

1- ياس زرد مجنون (F. Suspensa) :
اين درختچه بومی چين و ژاپن می باشد. شاخههای آن آويزان و باريك و معمولاً قوسی شكل و خوابيدهاند. اگر شاخههای آن با خاك تماس يابد ريشههای فرعی نابجا توليد كرده و نهال جديدی را به وجود میآورد، هرگاه در كنار درخت ديگری كاشته شود از ان بالا میرود. گلهای آن در مناطقی با زمستانی سرد در اوائل بهار به رنگ زرد طلائی در تمام طول شاخهها شكوفا مي شوند. در مناطقی كه زمستانهای سرد وجود ندارد گياه به طور نامنظم گل داده كه زيبائی خاصی به همراه دارند.
دورگهائی از انواع گونههای ياس زرد به دست آوردهاند(F.Intermedia (F. SXF. Viridissima) كه در برخی از آن ها برگها پهن با كركهای ريز می باشند، گلهای آن زرد طلائی بسيار قشنگ است. ازدياد اين گياه توسط قلمه برگدار و قلمه خشبی بدون برگ، خوابانيدن شاخهها صورت میگيرد. اين گياه نياز به محلهای آفتابی و سايه آفتاب داشته و برای تزئين سطوح بزرگ، كوچك بطور تك بوتهای يا تودهای از نظر تركيب رنگ همراه با به ژاپنی به كار می رود. همچنين كنار ديوارها، داربستها، باندهای وسيع گلكاری در خيابانها، بلوارها، پاركها با طرحهائی تزئينی كاشته میشوند. در برخی موارد به عنوان چپر مورد استفاده قرار میگيرد.

2-ياس خوشهای (Syringa):
اين گياه به صورت درختچه يا درختانی پاكوتاه است. به طور كلی به نام ياس خوشهای معروف و بومی عربستان و رومانی میباشد. برگهای آن غير دائمی و گلهای آن به رنگ سفيد، بنفش، صورتی و قرمز تند می باشند. گلها با عطر دلپذير در اواخر فروردين و ارديبهشت شكوفا میگردند، برخي از آنها پرپر و برخی كم پر میباشند.
ياس خوشهای دارای واريتههای مختلفی مانند: ياس پرپر(S.Vulgaris var: plena)ياس بنفش(S.V. violaceae) ياس سفيد (S.V. var: alba) است و به طور كلی محلهای آفتابی را دوست دارد. اين گياه از نظر تزئينات به صورت تك درختچه يا بصورت تودهای در فضاهای بزرگ، باندهای خيابانها و بلوارها كاربرد دارد. ازدياد ياس خوشهای توسط پاجوش يا به صورت پيوند روی پايه برگ نو و زبان گنجشك (به طريقه پيوند شكمی) انجام میگيرد. همچنين از طريق خوابانيدن شاخهها و قلمههای نيمه خشبی در برخی از گونهها عمل تكثير صورت میيابد.
ديگر از انواع ياسها، ياس سفيد (Jasminum officinalis) است كه بومی چين و هندوستان می باشد. گلهای آن سفيد، معطر و از خرداد الی مهر ماه ظاهر میگردند.
ياس رازقی (J.Sabac var. trifoliate): درختچهای با ساقههای رونده است كه در سرزمين اصلی خود هندوستان به طول 3 الي 4 متر میرسد. دو جنس اخير نسبت به سرما حساس و لازم است زمستان در گلخانه يا محلهای گرم نگاهداری شوند. از اين جهت اكثراً در گلدان پرورش داده میشوند.
درختچهای هميشه سبز يا تقريباً هميشه سبز، بسيار پرشاخه، با شاخههای نسبتاً ايستاده و رو به بالا، به ارتفاع 5/1 تا 2 متر. برگها مركب، سه، پنج و يا به ندرت هفت برگچهای، برگچهها تخم مرغی يا بيضوی تا مستطيلی، نوك كند يا نوك تيز، با سطح فوقانی سبز تيره و سطح تحتانی كم رنگتر. گلها زرد، لولهای، با لولهای به طول 1 سانتیمترو پهنكی به عرض 1-5/1 سانتیمتر، در گلآذين گرزن انتهايی يا به صورت منفرد. اين درختچه پرشاخه و سبز رنگ با گلهای فراوان زرد رنگ خود زيبايی خاصی دارد. اغلب میتوان آن را به صورت منفرد يا تودهای كاشت و گاهی نيز در پرچينها از آن بهره گرفت. اين گونه علاوه بر ايران كه در ناحيه ايرانو- تورانی به صورت كاشته شده ديده میشود در افغانستان، غرب سينا، كوههای هيمالايا و هندوكش نيز میرويد.

 

 

 

زمانی یاس سفید آنقدر محبوبیت داشت که گلدانهای بزرگ آنرا در بسیاری از منازل تهران میکاشتند و در شهر های گرمسیر شاید هم هنوز این کار مرسوم باشد . این همان گلی است که شعرا از آن زیاد نام میبرند و گل مورد علاقه شاعران بزرگ ایران است نام آن در فارسی یاس سفید و نام لاتین آن Jasminum officinale است و در زبان انگلیسی آنرا Poet’s jasmine که به معنی یاس شاعران است مینامند . اگر میخواهید برای دل خود و فرزندان و دوستانتان آنرا پرورش دهید، قلمه های تازه ءاین گل را در گلدان کوچکی شروع کنید و با بزرگ شدن آن تدریجا آنرا به گلدانهای بزرگ منتقل کرده و خاک خوب باغبانی به پایش بریزید؛ این گل آفت عمده ای ندارد ، فقط آفتاب فراوان و کود متعادل که 12-12-12 است نیاز دارد این کود در آب حل میشود و آبی رنگ است نیم قاشق چایخوری آنرا در چهار لیتر آب حل کنید و با آب پاش روی برگهای گیاه بپاشید تا آنرا خیس کند و باقی را در پای گیاه و در گلدان بریزید در صورت بزرگ بودن گیاه اگر نیاز داشتید مقدار بیشتری کود تهیه کنید. عدد اول مقدار نیتروژن دومی میزان فسفر و عدد سوم میزان پتاسیم را در کود نشان میدهد کمپانی های سازنده کود این در صد ها را بر اساس نیاز گیاه تغییر میدهند تا اثری که میخواهند در گیاه بوجود بیاورند عدد وسطی برای برخی از گلها باید کوچک و برای انواع دیگر باید بزرگ باشد ، اگر عدد اول بزرگ باشد برای گیاهان سبز با برگ زیاد مناسب است و هم میتواند زیادی آن گل را بسوزاند یا برگهای آن را دچار خال های خشک و سوخته کند . اما کود بالانس مزبور برای گیاه یاس مناسب است .
فراوانی گلهای گیاه یاس مخصوصا در گلدان به کود دهی منظم آن مستقیما ربط دارد، کود دادن را در تمام فصل گل دهی که تا اوایل زمستان هم میرسد هر پانزده روز یکبار میتوانید ادامه دهید از قاشق اندازه گیری استفاده کنید و اندازهء کود را تغییر ندهید مگر اینکه گیاه زیادی داشته باشید و بخواهید امتحان کنید زیرا امکان سوختنش وجود دارد . وقتی سرما به چند درجه بالای صفر رسید (60F ) آنرا به داخل خانه بیاورید و دیگر به آن کود ندهید تا بهار بعد که هوا دوباره گرم شود و بتوانید آنرا بیرون بگذارید . پس از آن باز میتوانید بمحض بیدار شدن گیاه برنامه کود دهی به آنرا ادامه دهید . گلهای خشک شده یاس در زیر نور که بطور سفید خشک میشوند را میتوانید جمع آوری کرده و از آن در ظروف شیشه ای بزرگ با چند قطره عطر یاس مخلوط کنید تا خانه شما را خوشبو کند و زیبایی گل یاس خشک کرده را به آن بیفزاید , از ظرف شیشه ای بزرگ برای اینکار استفاده کنید . در فصل زمستان داخل خانه اگر نور کافی موجود نیست یک لامپ مهتابی روی گیاه 12 ساعت در روز روشن نگاه دارید تا گیاه کمبود نور نداشته باشد . هر گیاهی به چند ساعت تاریکی نیاز دارد، شما میتوانید برای اینکار از ساعت تایمر داری که در ساعت مقرر چراغ را خاموش و یا روشن کند استفاده کنید. پس از مدتی به نیاز گیاه و عادت آن پی خواهید برد و به آن آشنا خواهید شد . با اینکار خاطرات خوشی برای کودکان و دوستانتان خلق خواهید کرد تا وقتیکه زنده هستند آنرا فراموش نکنند و رسم و علاقه شما را در میان دوستان بازگو کنند. مخصوصا آنهایی که خانه هاشان حیاط دارد از این کار غفلت نکنند. گل یاس غذای روحتان را فراهم خواهد کرد و برای استرس و افسردگی هم مناسب است.

نترسید یاس داخل گلدان زیاد بزرگ نمیشود , در مناطق گرمسیر آنرا بیرون و در حیاط بکارید و از نی یا چوب برای سر پا نگه داشتن گیاه استفاده کنید و یا آنرا کنار دیوار بکارید تا روی دیوار حیاط رشد کند و به پایین بیفتد. در مناطق هشت کشاورزی به بالا آنرا مستقیما میشود در باغچه کاشت و قبل از شروع فصل گل دهی آنرا کمی آرایش داد .
گل یاس چمپا ، درختچه ای است رونده که ابتدا بشکل بوته است و بعد رونده میشود و با هرس میتوان آنرا کوتاه نگه داشت .
ساقه ای نازک و سبز رنگ دارد ، برگچه هائی مرکب به تعداد ۵ تا ۷ عدد .
گلهای آن سفید و گاهی خارج گلبرگها صورتی رنگ است .
این درختچه در زمستان سرمای چند درجه زیر صفر را تحمل می کند ، ولی در گرمای بالای ۵ درجه سانتیگراد بهتر رشد می کند .
یاس چمپا ، دارای برگهای ظریف و گلی زیبا است و عطر زیادی دارد . ولی در منزل خوب نمی ماند ، زیرا این گیاه به روشنایی زیاد احتیاج دارد .
بنابراین باید ایام

ادامه نوشته

گل كاغذي

گل كاغذي

 

گل كاغذي از گياهان بسيار زيبايي است كه در سالهاي اخير به طوري چشمگيري مورد توجه قرار گرفته است. اين گياه در طبيعت به صورت درختچه بالا رونده مي رويد و در بعضي از مناطق در طراحيهاي فضاي سبز به كار مي رود.گل كاغذي با رنگهاي متنوع خود در سبدهاي آويزان و داربستها كاشته مي شود. گل كاغذي در برابر سرما مقاوم است و در تابستانهاي گرم كه ديگر گياهان قدرت گلدهي ندارند،اين گياه، توده اي از گل را به ارمغان مي آورد.[لينک ها فقط براي اعضا قابل نمايش هستند. براي عضويت کليک کنيد]
تكثير:
گل كاغذي بوسيله قلمه تكثير مي شود.گرچه تكثير اين گياه كار نسبتاً مشكلي است، ولي در ريشه دهي ، قلمه ها رشد سريعي از خود نشان مي دهند. بسياري از واريته ها مثل Barbarakarst, Raspberrylce ,Crimson loke و... با رنگهاي صورتي، قرمز، پرتقالي و سفيد به صورت هيبريد قابل تكثير هستند. بايد بخاطر داشت كه جابجا كردن قلمه ريشه دار اين گياه حساس ، بسيار مشكل است. از آنجا كه ريشه هاي اين گياه ترد و باريك هستند، در صورت جابجايي غير اصولي آن ، به شدت صدمه مي بيند. قلمه ها در محل اصلي بايد به طور بسيار عميقي كاشته شوند، و همچنين موقع جابجايي اين گياه بايد توجه كرد كه در تماس دست با ساقه ، آوندها آسيب نبينند.
نيازهاي زيست محيطي
نور: اين گياه به نور فراوان نياز دارد و بايد در روشنترين بخش گلخانه نگهداري شود.
حرارت: گل كاغذي بومي آمريكاي جنوبي، برزيل و نواحي گرمسيري است و نسبت به سرما و يخبندان بسيار حساس مي باشد. درجه حرارت 37 درجه سانتيگراد در طول روز و 15درجه سانتيگراد درشب هنگام براي اين گياه مناسب است و در خارج از اين طيف دمايي گياه رشد خوبي ندارد.
محيط كشت : گل كاغذي محيط مرطوب را نمي پسندد و بايد در گلداني با زهكشي مناسب كاشته شود، و در غير اين صورت اين گياه به انواع بيماريهاي ريشه اي دچار مي شود

 

بياري : گل كاغذي بايد يكبار و به طوركامل آبياري شود وتا خاك گلدان كاملاً خشك نشده ، آبياري مجدد صورت نگيرد.بايد به ياد داشت كه در موقع گلدهي،اگر خاك آن خيلي خشك شود ، گلهاي آن خواهد ريخت.
كود: اين گياه به محلولي از كود تقويت شده با عناصر كمياب نياز دارد.افزايشppm 200 ازت به خاك، كمك فراواني به رشد آن مي كند. ميكروالمنتها براي بقاي اين گياه بسيار مهم و ضروري محسوب مي شوند، همانطوركه عناصري مثل منيزيم، آهن ، منگنز ، براي رشد گل كاغذي جنبه حياتي دارد. در هنگام زرد شدن برگهاي اين گياه گاه لازم است تا ppm 50 سولفات منيزيم به خاك اضافه شود.
آفات و حشرات : اگر مراقبت و نگهداري از اين گياه به خوبي انجام شود،آفات و حشرات مشكلي را ايجاد نخواهند كرد.ولي در مواقع ضروري ، از قارچ كشهاي محلول مي توان استفاده كرد.شته و كرمها را مي توان با رزميترين،ارتن، و تام كنترل كرد.
بعد از 4-3 هفته كه گل كاغذي در گلدان مستقر شد ، بايد آن را قدري كوتاه كرد .اگر اين گياه در گلخانه نگداري شود در طول 4 هفته حداقل بايد دوبار كوتاه شود. دوران گلدهي آن از آذرماه آغاز و تا شهريور همچنان ادامه دارد.گرچه گل كاغذي در نقش يك گياه آويز از فرم زيبايي برخوردار است ولي كوتاه كردن و فرم دادن به آن ، به منظور جلوگيري از بلند و بدفرم شدن آن ضروري است.

واريته ها:
1ـ گل قرمزها:مثلBarbara karst ،JuanitaHtten(مناسب براي آويز) Temple (با برگهاي موجدار)
2ـ گل بنفشها نظير Royalourple,Brasiliensis
3ـ گل نارنجي نظيرAlbama Sunset (گلها به رنگ صورتي برمي گردند)
4ـ گل صورتي نظيرJames Walker,Mauree Hatten,Surprise
5ـ گل سفيد مثل Summer snow
6ـ واريته با برگها

ادامه نوشته

روش های شکل دادن به بونسای

روش های شکل دادن به بونسای

 

سنگ ها و خزه ها باعث می شوند که زیبایی طبیعی گیاه شما افزایش یابد. مثلاً خزه، فضایی شبیه به جنگل را ایجاد می کند و در عین حال از شسته شدن خاک جلوگیری می کند. پیدا کردن خزه در محلهای مرطوبی که نور آفتاب به آنجا نمی رسد بسیار ساده است؛ تکه های خزه را روی خاک بونسای تازه کاشته شده قرار دهید تا خاک را به خوبی بپوشانند و بعد از اتمام کار، آن ها را با آبپاش بخیسانید.

 

چیدن سنگ بر روی خاک گلدان به سلیقۀ شما مربوط است. این کار به درختان کاج و صنوبر جلوۀ زیبایی می دهد؛ مخصوصاً در مواردی که از سنگ های ناصاف استفاده کرده باشید.

سنگ های صاف و گرد بیشتر برای درختانی به کار می رود که ارتفاع کمتری دارند. به هر حال نکتۀ مهم این است که این سنگ ها نیز باید بخشی از ترکیب کلّی بونسای باشند و نیازی نیست که به تنهایی زیبا باشند. همچنین نباید به نظر برسد که اجسام خارجی هستند که به این طرف و آن طرف گلدان پرت شده اند.

بعد از مدّتی که مهارت های خوبی کسب کردید، می توانید حتّی گیاهانتان را روی سنگ ها نیز پرورش دهید.

آرایش شاخه ها

بونسای واقعی چیزی بیش از یک درخت کوتاه یا حتی بیش از یک درخت کاشته شده در سینی است. در واقع بونسای درختی است که نیاز به پرورش و نگهداری دارد و بیش از هر چیز، باید شکل آن مطابق با سلیقۀ شما تغییر کند. در این صورت سرشاخه زدن و یا زدن جوانه های اضافی و آرایش شاخه و برگ ها، فقط یک هرس ساده نخواهد بود، بلکه نشان دهندۀ سلیقۀ خوب شما است که باید اعمال گردد و باید در طول پرورش درخت از آن لذّت ببرید.

هرس کردن و سیم بندی و حتّی بستن و استفاده از وزنه ها، روش هایی هستند که شما برای پرورش درخت از آن استفاده می کنید. کار آرایش، زمانی شروع می شود که دیگر مطمئن باشید گیاه آنقدر قدرت دارد که این مراحل را تحمّل نماید.

در مورد قلمه ها، نهال ها و پیوندها، متخصصان بر این باورند که وقتی شاخه های جدید گیاه با طولی بیش از پنج سانتیمتر رویید، قدرت تحمّل شرایط گفته شده را خواهند داشت.

درختانی که از محیط های طبیعی پیدا شده اند نیاز به دو سال صبر و تحمّل دارند تا بتوانید روی آن ها کار کنید و در ظرف بونسای قرارشان دهید. اما وقتی در ظرف گذاشته شدند، قدرت و نیروی لازمه را دارند.

درختی را که از گلخانه تهیّه می کنید حداقل بعد از یکی دو ماه در ظرف بونسای قرار دهید و اگر رنگ برگهای آن تغییر نکرد و یا برگها نریختند می توانید درخت را آرایش کنید.

 

دو روش مختلف برای هرس وجود دارد : یکی هرس اساسی و دیگری هرس تزیینی است.

در حالت اوّل شما بایستی شاخه های غیر ضروری و دور از دید را ببرید. ابتدا شاخه های مورد نظر را انتخاب کنید و بعد آن ها را در تعداد متناسب ببرید، زیرا هرس بیش از حد درخت را می کشد.

هنگام هرس باید به گونه ای عمل کنید که بعداً جای بریدگی باقی نماند. برای این کار باید طوری هرس کنید که جای گود به جا نماند به این روش که :

ابتدا هرس را انجام دهید و سپس به کمک یک قلم، سطح بریدگی را گود کنید. به این ترتیب پوست گیاه رشد می کند و سطح این گودی را می پوشاند. اگر این کار را انجام ندهید جای بریدگی از بین نمی رود و یک تکه چوب مرده روی تنل بونسای شما به جا می ماند.

 

گاهی پیش می آید که شاخۀ بزرگی را می برید، در این حالت حتماً باید قسمتی از پوست شاخۀ بریده شده را در قسمت پایین آن جا بگذارید. طول این پوست اضافی باید دقیقاً به اندازۀ محل بریدگی باشد؛ پس از بریدن، باید سطح محل بردیگی را گود کرده و سپس پوست باقیمانده را روی این قسمت برگردانید و ببنیدید.

آرایش برگها

آرایش برگهای بونسای نوعی کنترل رشد برای آن است. زیرا اگر این کار را نکنید شاخه ها بیش از اندازه رشد می کنند و بعد مجبور می شوید آن ها را هرس کنید. بهترین کار این است که برگ های بونسای را خودتان آرایش نمایید و نگذارید کار به هرس بکشد و مجبور نشوید دردسرهای قسمت قبل را تحمّل کنید.

آرایش برگها باید دائماً انجام شود و اینگونه شما می توانید بر اندازه و شکل درخت خود مسلّط بمانید.

همیشه به جوانه های تازه به دقّت نگاه کنید، آن ها را که در جهت درست و مورد نظر هستند، باقی بگذارید و آن ها را که به طرف داخل گیاه هستند و یا بر خلاف سلیقه شما روییده اند را جدا کنید.

شاخه های کوچکی نیز که به سمت پایین رشد می کنند را باید بکنید، مگر آن که شما خود بخواهید در آن جهت طرحی جدید ایجاد نمایید.

همپچنین دقت کنید که در حین آرایش به سایر قسمت ها صدمه نزنید.

چگونه می توان درخت را پیرتر نشان داد؟

می توانید با بوجود آوردن چوب مرده روی تنۀ درخت، آن را پیرتر نشان دهید. برای این کار باید پوست درخت را بر روی یکی از شاخه ها و یا تنه بکنید. این قسمت از چوب به زودی خواهد مرد و مانند چوب درختان کهنسال جنگل می شود. می توانید با کمی ترکیب آهک و گوگرد در آب جوش و مالیدن آن روی بخش های چوبی درخت (نه قسمت های زنده) رنگ آن ها را نیز تغییر دهید.

کندن تمام برگهای درخت!!

کندن تمام برگهای درخت روشی برای افزایش زیبایی درختان پر برگ ( به جز انواع میوه و گل دار) است. به این ترتیب رشد درخت بیشتر می شود و در ضمن اندازۀ برگها نیز کاهش می یابد. وقتی شما تمام برگهای درخت را می کنید، یک پاییز مصنوعی را به وجود می آورید. مدتی بعد برگ ها رشد می کنند، با این کار دو فصل را در یکی خلاصه کرده اید.

در درختان جوان، این کار به رشد درخت کمک می کند ولی اندازۀ برگها تغییری نخواهد کرد و در درختان پیرتر، این کار باعث کوچکتر شدن برگهای تازه می گردد. بهترین زمان برای این کار در اوایل تابستان است.

از دادن کود به درخت، قبل و بعد از این کار اجتناب کنید و هنگامی که برگ را می برید آن را از ته نکنید، بخشی از ساقۀ آن را باقی بگذارید. در این صورت درخت انرژی خود را صرف همین برگهای بریده خواهد کرد و برگهای تازه رشد نخواهند نمود. تا زمانی که درخت برگ ندارد، آن را در سایه بگذارید و چون درخت بدون برگ رطوبت کمتری از دست می دهد، شما نیز کمتر به آن آب دهید.

سیم بندی

سیم بندی روشی است که درختان جوان شما را پیرتر نشان خواهد داد. با این روش می توانید درخت راست قامتی را به صورت افتاده در آورید و یا انحنایی در تنۀ صاف آن ایجاد کنید و حتّی شاخه ای را به نوک جدید تبدیل نمایید.

پیش از آغاز سیم بندی، بهتر است آن را روی یک شاخۀ هرس شده و یا روی درختی دیگر تمرین کنید. جنس سیم می تواند از مس باشد، امّا نوع آلومینیومی بسیار مناسب تر است زیرا هم انعطاف بیشتری دارد و هم کمتر اکسید می شود.

قطر سیم را نیز به تناسب شاخۀ مورد نظر انتخاب کنید. بهتر است از یک روز قبل از انجام سیم بندی به گیاه آب ندهید (مخصوصاً در گیاهان برگ ریز).

روش های سیم

ادامه نوشته

روش های شکل دادن به بونسای

روش های شکل دادن به بونسای

 

آرایش بونسای

 

سنگ ها و خزه ها باعث می شوند که زیبایی طبیعی گیاه شما افزایش یابد. مثلاً خزه، فضایی شبیه به جنگل را ایجاد می کند و در عین حال از شسته شدن خاک جلوگیری می کند. پیدا کردن خزه در محلهای مرطوبی که نور آفتاب به آنجا نمی رسد بسیار ساده است؛ تکه های خزه را روی خاک بونسای تازه کاشته شده قرار دهید تا خاک را به خوبی بپوشانند و بعد از اتمام کار، آن ها را با آبپاش بخیسانید.

چیدن سنگ بر روی خاک گلدان به سلیقۀ شما مربوط است. این کار به درختان کاج و صنوبر جلوۀ زیبایی می دهد؛ مخصوصاً در مواردی که از سنگ های ناصاف استفاده کرده باشید.

 

سنگ های صاف و گرد بیشتر برای درختانی به کار می رود که ارتفاع کمتری دارند. به هر حال نکتۀ مهم این است که این سنگ ها نیز باید بخشی از ترکیب کلّی بونسای باشند و نیازی نیست که به تنهایی زیبا باشند. همچنین نباید به نظر برسد که اجسام خارجی هستند که به این طرف و آن طرف گلدان پرت شده اند.

بعد از مدّتی که مهارت های خوبی کسب کردید، می توانید حتّی گیاهانتان را روی سنگ ها نیز پرورش دهید.

آرایش شاخه ها

بونسای واقعی چیزی بیش از یک درخت کوتاه یا حتی بیش از یک درخت کاشته شده در سینی است. در واقع بونسای درختی است که نیاز به پرورش و نگهداری دارد و بیش از هر چیز، باید شکل آن مطابق با سلیقۀ شما تغییر کند. در این صورت سرشاخه زدن و یا زدن جوانه های اضافی و آرایش شاخه و برگ ها، فقط یک هرس ساده نخواهد بود، بلکه نشان دهندۀ سلیقۀ خوب شما است که باید اعمال گردد و باید در طول پرورش درخت از آن لذّت ببرید.

هرس کردن و سیم بندی و حتّی بستن و استفاده از وزنه ها، روش هایی هستند که شما برای پرورش درخت از آن استفاده می کنید. کار آرایش، زمانی شروع می شود که دیگر مطمئن باشید گیاه آنقدر قدرت دارد که این مراحل را تحمّل نماید.

در مورد قلمه ها، نهال ها و پیوندها، متخصصان بر این باورند که وقتی شاخه های جدید گیاه با طولی بیش از پنج سانتیمتر رویید، قدرت تحمّل شرایط گفته شده را خواهند داشت.

درختانی که از محیط های طبیعی پیدا شده اند نیاز به دو سال صبر و تحمّل دارند تا بتوانید روی آن ها کار کنید و در ظرف بونسای قرارشان دهید. اما وقتی در ظرف گذاشته شدند، قدرت و نیروی لازمه را دارند.

درختی را که از گلخانه تهیّه می کنید حداقل بعد از یکی دو ماه در ظرف بونسای قرار دهید و اگر رنگ برگهای آن تغییر نکرد و یا برگها نریختند می توانید درخت را آرایش کنید.

 

دو روش مختلف برای هرس وجود دارد : یکی هرس اساسی و دیگری هرس تزیینی است.

در حالت اوّل شما بایستی شاخه های غیر ضروری و دور از دید را ببرید. ابتدا شاخه های مورد نظر را انتخاب کنید و بعد آن ها را در تعداد متناسب ببرید، زیرا هرس بیش از حد درخت را می کشد.

هنگام هرس باید به گونه ای عمل کنید که بعداً جای بریدگی باقی نماند. برای این کار باید طوری هرس کنید که جای گود به جا نماند به این روش که :

ابتدا هرس را انجام دهید و سپس به کمک یک قلم، سطح بریدگی را گود کنید. به این ترتیب پوست گیاه رشد می کند و سطح این گودی را می پوشاند. اگر این کار را انجام ندهید جای بریدگی از بین نمی رود و یک تکه چوب مرده روی تنل بونسای شما به جا می ماند.

گاهی پیش می آید که شاخۀ بزرگی را می برید، در این حالت حتماً باید قسمتی از پوست شاخۀ بریده شده را در قسمت پایین آن جا بگذارید. طول این پوست اضافی باید دقیقاً به اندازۀ محل بریدگی باشد؛ پس از بریدن، باید سطح محل بردیگی را گود کرده و سپس پوست باقیمانده را روی این قسمت برگردانید و ببنیدید.

آرایش برگها

 

آرایش برگهای بونسای نوعی کنترل رشد برای آن است. زیرا اگر این کار را نکنید شاخه ها بیش از اندازه رشد می کنند و بعد مجبور می شوید آن ها را هرس کنید. بهترین کار این است که برگ های بونسای را خودتان آرایش نمایید و نگذارید کار به هرس بکشد و مجبور نشوید دردسرهای قسمت قبل را تحمّل کنید.

آرایش برگها باید دائماً انجام شود و اینگونه شما می توانید بر اندازه و شکل درخت خود مسلّط بمانید.

همیشه به جوانه های تازه به دقّت نگاه کنید، آن ها را که در جهت درست و مورد نظر هستند، باقی بگذارید و آن ها را که به طرف داخل گیاه هستند و یا بر خلاف سلیقه شما روییده اند را جدا کنید.

شاخه های کوچکی نیز که به سمت پایین رشد می کنند را باید بکنید، مگر آن که شما خود بخواهید در آن جهت طرحی جدید ایجاد نمایید.

همپچنین دقت کنید که در حین آرایش به سایر قسمت ها صدمه نزنید.

چگونه می توان درخت را پیرتر نشان داد؟

می توانید با بوجود آوردن چوب مرده روی تنۀ درخت، آن را پیرتر نشان دهید. برای این کار باید پوست درخت را بر روی یکی از شاخه ها و یا تنه بکنید. این قسمت از چوب به زودی خواهد مرد و مانند چوب درختان کهنسال جنگل می شود. می توانید با کمی ترکیب آهک و گوگرد در آب جوش و مالیدن آن روی بخش های چوبی درخت (نه قسمت های زنده) رنگ آن ها را نیز تغییر دهید.

کندن تمام برگهای درخت!!

کندن تمام برگهای درخت روشی برای افزایش زیبایی درختان پر برگ ( به جز انواع میوه و گل دار) است. به این ترتیب رشد درخت بیشتر می شود و در ضمن اندازۀ برگها نیز کاهش می یابد. وقتی شما تمام برگهای درخت را می کنید، یک پاییز مصنوعی را به وجود می آورید. مدتی بعد برگ ها رشد می کنند، با این کار دو فصل را در یکی خلاصه کرده اید.

در درختان جوان، این کار به رشد درخت کمک می کند ولی اندازۀ برگها تغییری نخواهد کرد و در درختان پیرتر، این کار باعث کوچکتر شدن برگهای تازه می گردد. بهترین زمان برای این کار در اوایل تابستان است.

از دادن کود به درخت، قبل و بعد از این کار اجتناب کنید و هنگامی که برگ را می برید آن را از ته نکنید، بخشی از ساقۀ آن را باقی بگذارید. در این صورت درخت انرژی خود را صرف همین برگهای بریده خواهد کرد و برگهای تازه رشد نخواهند نمود. تا زمانی که درخت برگ ندارد، آن را در سایه بگذارید و چون درخت بدون برگ رطوبت کمتری از دست می دهد، شما نیز کمتر به آن آب دهید.

سیم بندی

سیم بندی روشی است که درختان جوان شما را پیرتر نشان خواهد داد. با این روش می توانید درخت راست قامتی را به صورت افتاده در آورید و یا انحنایی در تنۀ صاف آن ایجاد کنید و حتّی شاخه ای را به نوک جدید تبدیل نمایید.

پیش از آغاز سیم بندی، بهتر است آن را روی یک شاخۀ هرس شده و یا روی درختی دیگر تمرین کنید. جنس سیم می تواند از مس باشد، امّا نوع آلومینیومی بسیار مناسب تر است زیرا هم انعطاف بیشتری دارد و هم کمتر اکسید می شود.

قطر سیم را نیز به تناسب شاخۀ مورد نظر انتخاب کنید. بهتر است از یک روز قبل از انجام سیم بندی به گیاه آب ندهید (مخصوصاً در گیاهان برگ ریز).

ادامه نوشته

درختان مينياتوري

درختان مينياتوري

درختان مينياتوري كه به آنها بونساي نيز مي گويند ، درختي با 50 يا 100 وحتي 200 سال عمر
با تمامي زيبايي طبيعي و خصوصيات كهنساليش ، در عين حال بطور شگفت انگيزي فقط 30
سانتيمتر قد دارد.
منشاء هنر بونساي به بيش از 1500 سال پيش به چين و ژاپن مي رسد ، به طوري كه هر خانواده
اصيل ژاپني اين درخت را به نسل بعد از خود مي سپردندو نسل در نسل مانند گنجي با ارزش از آن
نگهداري ميكردند.
اگر شما در محيط كوچكي مانند يك آپارتمان زندگي مي كنيد وآرزوي آن را داريد كه يك محيط
سرسبزي هر روز در فرا روي شما باشد،با هنر بونساي مي توانيد جنگل شروود را به خانه خود هديه
کنيد.
شايد شما فكر كنيد كه بايد صد سال منتظر بمانيد تا درخت شما از لحاظ شكل وبلوغ به كمال رسيده باشد.در صورتي كه سن درخت مهم نيست ،شما مي توا نيد با تدابيري كه انجام ميدهيد ،
درختي داشته باشيد كه چند ساله باشد ولي صد ساله به نظر برسد.
شما عزيزان ميتوانيد بر حسب مكان زندگي خود از لحاظ وسعت بونساهاي زير را پرورش دهيد.
بونساي مينياتوري با قد كمتر از 15 سانتيمتر.
بونساي كوتاه با قد 15 تا 30 سانتيمتر.
بونساي متوسط با قد 30 تا 50 سانتيمتر.
بونساي بلند با قدي بيشتر از 50 سانتيمتر.
اغلب علاقه مندان گروه متوسط و كوتاه را كه آسانتر است را انتخاب و در صورت تبحر يافتن به
مينياتوري روي مي آورند.
از لحاظ شكل هم مي توانيد بونساي عمودي،خميده وافتاده داشته باشيدكه هر يك به نوبه خود
داراي زيبايي زائدالوصفي مي باشند.نگاه كردن به طبيعت و مطالعات آن ايده خوبي در تربيت بونساي به شما مي دهد.مانند درخت افرا و سرو ناز كه ايده بونساي عمودي،ويك درخت كاج
باد خورده ايده بونساي خميده،ودرخت زيتون به عنوان بونساي افتاده با تنه پيچ خورده.

سبكهاي كاشت:
سبك دو تنه (sowkan) :
در اين سبك، دو تنه معمولا از يك ريشه مي رويد.
سبك انبوه يا خوشه اي(kabodachi):
در اين سبك،يك تنه مجموعه اي از چند دسته تنه كوچك را تشكيل مي دهد.
: (ekadaboki) سبك الواري
در اين سبك،يك ريشه برآمده از خاك كه چند تنه از آن روييده است.
:(yozeyo) سبك گروهي يا جنگلي
اين سبك شامل چند درخت مجزا كه شكل يك جنگل بسيار زيبا مي باشد.
دراين سبك نوع درختان يكسان،فاصله هاواندازه ها نا برابر ، با كاشت نا متقارن مي باشد.
درختان بزرگ را در جلو و درختان كوچكتر را در عقب قرار دهيد،تا عمق جنگلتان بيشتر
شود.


انتخاب ظرف وگلدان:
انتخاب ظروف بايد به گونه اي نباشد،كه آنقدر زيبا باشد كه از جلوه بونساي بكاهد.در نگاه اول بايد بونساي جلوه گر كند.
براي درختان هميشه سبز،غالبا از گلدانهاي غير تزئيني قهوه اي و خاكستري و براي درختان گلدار
و برگريز ميتوان از گلدانهاي تزئيني ومناسب با رنگ برگ درخت استفاده كرد.
براي سبك هاي عمودي و گروهي از گلدان هاي گرد و بيضي و براي سبك هاي از گلدان هايي با
اضلاع برابر استفاده مي شود .
طول گلدان به اندازه 3/2 ارتفاع بلند ترين درخت اختيار مي شود.

انتخاب درخت:
بهترين درختان براي كاشت بونساي گروهي:
افرا – بلوط – توس سفيد –راش – صنوبر – نارون چيني.
بهترين درختان براي كاشت بونساي افتاده:
آزاليتا – افراي ژاپني – انجير – زازا لك – سرو كوهي – كاج سياه ژاپني.
بهترين درختان براي كاشت بونساي روي صخره :
كاج – سرو كوهي – شير خشت كوهي – نارون – انجير كوهي .




تهيه درخت :
روش سنتي كاشت بونساي اين است كه بايد از ابتدا آن را از طبيعت يافت و آن را به سيني كاشت منتقل كرد.
علت كوچك ماندن درخت در طبيعت هر چه باشد،ساليان دراز با انواع فشارهاي محيط مبارزه
كرده تا زنده بماند،اين گياهان بهترين نمونه ها هستند.چون بسيار پير به نظر مي رسند.
به علت كم بودن قدمت اين هنر در ايران،طبيعت ايران نمونه هاي بسيار بسيار جالب براي عرضه
به اين هنر را دارد كه شما مي توانيد با حوصله و متانت به دنبال آنها گشته و آنها را بيابيد.
اولين درخت هميشه بهترين نخواهد بود،پس با حوصله بگرديد و بهترين را انتخاب كنيد و به ثروت همگاني كه طبيعت است لطمه وارد نكنيد. درخت را ار ريشه درآورده وآنها را با خزه نم دار و پلاستيك بپوشانيدوبه منزل ببريد.
بهترين زمان براي اين كار قبل از جوانه زني درخت است و در زمستان نبايد درخت را منتقل كرد.
اگر به درختي در تابستان برخورد كرديد قبل ازانتقال
بايد هرس شودبعد كاشته شود،تا انرژي
لازمه براي سرپا نگه داشتن گياه به حداقل برسد .
روش ديگر كه كارايي آسانتر وبيشتري دارد انتخاب گياه
از گلخانه است،به دليل اينكه گياه در
گلخانه در ظروف كوچك ارائه مي شود نسبت به گياهي كه
از زمين كنده مي شود صدمه كمتري
مي بيند.
درختي را انتخاب كنيد كه شادابتر با برگهاي كوچك وتنه
نسبتا كلفت ومحكم داشته باشد.


انتقال گياه به محيط كاري:
پس از اينكه گياه را به منزل برديد ، اگر از نظر
ريشه ضعيف است، آن را بكاريد و تا يك سال هرس
نكنيد،اگر ريشه زيادي دارند،ظرف آن را بريده ، از
كل ريشه 3/1 آن را از اطراف هرس كرده و در
سيني كوچكتر از سيني قبلي قرار دهيد.دقت كنيد در هرس
ريشه ها زياده روي نكنيد.
در فصول آينده باز هم هرس را با احتياط بيشتري
تكرار كنيد.
روشهاي كاشت:
بذر گياهان :
شما مي توانيد از ابتدا شاهد رشد گياه خود باشيد.از
مزيتهاي اين روش ،احتياج به هرس گياه
نخواهد بود. بذر گياهان را از طبيعت يا از مراكز
كشاورزي تهيه كنيدو به تعداد بيشتر كاشته شود
تا بهترين گياه انتخاب شود .كاج،راش،بلوط ،صنوبر،از
جمله درختاني هستند كه اوايل بهار با اين
روش كاشت مي شوند.بذرها را در پلاستيك حاوي خاك سبك
و كود برگ در محيط 30 درجه
قرار داده ،هرگاه جوا نه زد آن را به ظروف منتقل
كنيد.
قلمه زدن :
زمان مناسب براي قلمه زدن اوايل بهار قبل از باز شدن
جوانه هاست،شاخه اي براي قلمه زدن
منا سب است كه نه پير و نه جوان ووقتي خم شود به سرعت
به حالت اول برگردد.
طول قلمه 10 سانتيمتربا حداقل زاويه 45 درجه درست
بالاي گره زيري ببريد،اينجا محل ريشه
جديداست. برگ و جوانه هاي انتهايي را جدا و برگهاي
بالايي براي تغذيه گياه

ادامه نوشته

درختان مينياتوري

درختان مينياتوري

درختان مينياتوري كه به آنها بونساي نيز مي گويند ، درختي با 50 يا 100 وحتي 200 سال عمر
با تمامي زيبايي طبيعي و خصوصيات كهنساليش ، در عين حال بطور شگفت انگيزي فقط 30
سانتيمتر قد دارد.
منشاء هنر بونساي به بيش از 1500 سال پيش به چين و ژاپن مي رسد ، به طوري كه هر خانواده
اصيل ژاپني اين درخت را به نسل بعد از خود مي سپردندو نسل در نسل مانند گنجي با ارزش از آن
نگهداري ميكردند.
اگر شما در محيط كوچكي مانند يك آپارتمان زندگي مي كنيد وآرزوي آن را داريد كه يك محيط
سرسبزي هر روز در فرا روي شما باشد،با هنر بونساي مي توانيد جنگل شروود را به خانه خود هديه
کنيد.[لينک ها فقط براي اعضا قابل نمايش هستند. براي عضويت کليک کنيد]
شايد شما فكر كنيد كه بايد صد سال منتظر بمانيد تا درخت شما از لحاظ شكل وبلوغ به كمال رسيده باشد.در صورتي كه سن درخت مهم نيست ،شما مي توا نيد با تدابيري كه انجام ميدهيد ،
درختي داشته باشيد كه چند ساله باشد ولي صد ساله به نظر برسد.
شما عزيزان ميتوانيد بر حسب مكان زندگي خود از لحاظ وسعت بونساهاي زير را پرورش دهيد.
بونساي مينياتوري با قد كمتر از 15 سانتيمتر.
بونساي كوتاه با قد 15 تا 30 سانتيمتر.
بونساي متوسط با قد 30 تا 50 سانتيمتر.
بونساي بلند با قدي بيشتر از 50 سانتيمتر.
اغلب علاقه مندان گروه متوسط و كوتاه را كه آسانتر است را انتخاب و در صورت تبحر يافتن به
مينياتوري روي مي آورند.
از لحاظ شكل هم مي توانيد بونساي عمودي،خميده وافتاده داشته باشيدكه هر يك به نوبه خود
داراي زيبايي زائدالوصفي مي باشند.نگاه كردن به طبيعت و مطالعات آن ايده خوبي در تربيت بونساي به شما مي دهد.مانند درخت افرا و سرو ناز كه ايده بونساي عمودي،ويك درخت كاج
باد خورده ايده بونساي خميده،ودرخت زيتون به عنوان بونساي افتاده با تنه پيچ خورده.

سبكهاي كاشت:
سبك دو تنه (sowkan) :
در اين سبك، دو تنه معمولا از يك ريشه مي رويد.
سبك انبوه يا خوشه اي(kabodachi):
در

ادامه نوشته

لوسيون گل بابونه براي پوست

لوسيون گل بابونه براي پوست

پس از پاک کردن پوست، عملي که بسيار با اهميت بوده و نيز مطبوع است، استفاده از لوسيون‌هاي طراوت بخش است.

پوست شما از هر نوع که باشد نرمال، خشک، چرب نياز به استفاده از لوسيون دارد تا بدين ترتيب طراوت يابد. از انواع لوسيون‌هاي الکل‌دار مي‌توان در پوست‌هاي چرب که بي‌لطافت بوده و تمايل به جوش دارند استفاده کرد. در پوست‌هاي حساس و خشک و خيلي نازک که علايم پيري زودرس در آن نمايان است و مويرگ‌هاي زير آن به وضوح قابل مشاهده مي‌باشد، استفاده از مواد حاوي الکل به شدت ضرر داشته و بايد از لوسيون‌هايي استفاده کرد که به‌جاي الکل در ساخت آن عصاره ارزشمند گياهي به کار برده شده است.

به شما طرز تهيه يک نوع لوسيون بدون الکل را آموزش مي دهيم.

 

مواد لازم:

گل بابونه 20 گرم

آب 200ميلي‌گرم

گلاب 30ميلي گرم

آب ليموترش تازه 20ميلي گرم

 

طرز تهيه :

گل ‌هاي بابونه را به مدت 3 دقيقه درآب بجوشانيد. در ظرف را گذشته و بگذاريد سرد شود. از صافي ظريف با فشار عبور دهيد. گلاب وآب ليمو را به آن افزوده و بعد از مخلوط کردن در شيشه قهوه‌اي رنگي بريزند.

صدها سال است که تأثير مرطوب‌کنندگي گياه بابونه به اثبات رسيده است. اين گياه موجب درمان و تميزي پوست نيز مي‌گردد. استفاده از گل بابونه در پوست‌هاي بسيار حساس و پوست‌هايي که تحت فشار عصبي، مستعد داشتن لکه‌هاي قرمز هستند توصيه مي‌شود.

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

تفاوتهای گياهان دارويی و گياهان معطر!

تفاوتهای گياهان دارويی و گياهان معطر!

 

تا حدی ميتوان از نام آنها به ماهيت و نحوه عملکرد آنها دستيافت ولی در برخی توضيحات ميتوان اين دو را بکلی از هم متمايز و هر يک را در جايگاه خود تفصيلا تشريح کرد.

 

گياهان دارويی را ميتوان اينگونه معرفی کرد که از دير باز مردم برای علاج دردهای جسمانی خود به اين دسته از گياهان روی می آوردندو بطريقی ميتوان تاثير کل گياه يا بخشی از گياه را برای درمان دردهای بخصوص ذکر کرد اما از دير باز کاربرد گياهان معطر را در بخش روان درمانی يا بطور ملموس تر در حوزه رايحه درمانی تعريف کرد. با اين تفصيل ميتوان مشاهده کرد که ميتوان حوزه نظری اين دو از هم جدا کرد با اين توضيح که اکثر گياهان معطر بيشتر بر روان آدمی تاثير گذار است تا جسم آدمی البته همانطور که امروزه مشخص شده و بر طبق طب آيوروديک و مکتب بودا سلامت روح در امتداد سلامت جسم بوده و هر گاه فرد از نظر روحی قوت خود را از دست بدهد به دنبال آن جسم نيز علائمی از بيماری را بروز ميدهد. به اين ترتيب ميتوان با تلفيق اين دو بخش آنها را در مجموع گياهان شفا بخش يا شايد هم گياهان سحر آميز نام نهاد.

 

بله گياهانی که رايحه و بوی خوشی از خود در محيط پراکنه کنند هميشه آدمی را در روياهای شيرين و حالتی از سرزندگی و شادی و نشاط عميقی فرو ميبرند که با توضيح قبلی آنها را ميتوان برای سلامت روان و شادی و طراوط روح استفاده نمود و به بدنبال آن سرزندگی و نشاط جسمی را نيز کسب کرد.

 

انسانها گاهی يا رايحه يا بو های خاصی ارتباطاط معنوی عميق و سرشار از خاطره برای خود ميسازند که هر گاه همان رايحه به مشامشان ميرسد باز همان خاطراط را در ذهن و روان خود مرور ميکنند. همينطور و با همين تفصيل برای گياهان دارويی نيز ميتوان اين نکته را بيان کرد که هر گاه فرد دچار بيماری شود که با مصرف برخی داروهای گياهی رو بهبودی نهد هر چند که بر طبق اصول فارموکوپه ها يا داروشناسان مصرف نکرده باشد اما بهبودی نسبی را يافته باشد از آن پس هر گاه مشابه همان بيماری برای فرد اتفاق بيفتد همينکه فرد از نظر روحی و بعد تلقينی خود را ارضا نمايد که با فلان گياه دارويی بالاخره رو به بهبودی مينهد همين انديشه کافيست تا روح فرد در بازسازی جسمی فرد بيمار دستبکار شود و فرد بهبودی نسبی را بازيابد.

 

همه اينها وقتی به اتفاق ميفتد که فرد از نظر روحی آمادگی درمان را داشته باشد. يعنی همانطوريکه فرد يا بهتر بگم روحانسان در بيمار شدن جسم مقصر است به همان ميزان روح نيز بايستی آمادگی درمان را کسب کند و اين ممکن نيست الا زمانيکه فرد بيمار لجاجت خود با خودش را کنار بگذارد و به آرامی و با آرامش به فکر چاره بيفتد مثال ساده برای درک اين موضوع را ميتوان اينگونه ذکر کرد . چنانچه فردی اوقاتيکه احساس سرما ميکند يا احساس خستگی و با صرف يک فنجان چای يا قهوه که هر دوی آنان جزو هر دو دسته اين گياهان يعنی هم معطر و هم دارويی اند احساس خستگی را از خود ميراند و گويی بخشی از کسالت روحی و جسمی خود را با صرف يک فنجان چای يا قهوه جبران کرده به همين نحو انسانهای بيمار از ابعاد روحی و جسمی نيز بايستی يک پيش زمينه ی روحی و القايی برای خود راجه به نوع بيماری در ذهن و روان خود بسازند تا بلکه بر بيماری پيروز شوند.

 

پس هر گاه بيمار شديد و نوع بيماری خود را مشخص کرديد يعنی روحی است يا جسمی سپس بدنبال محلی آرام يا جايی که سرشار از خاطراط شيرين است برويد و آرام چشمان خود را ببنديد و مستقيما به کمک روح خود به سراغ منشا و مبدا و سرآغاز بيماری برويد و بر آن فرود آييد گويی در فضايی روحانی هستيد و اصلا موجودی خاکی نيستيد و بکمک اين گياهان و نحوه اعمال آنها در حالتهای خاص که مثال ساده آن يک فنجان چای در بالکن منزل يا مقابل صفحه تلوزيون روی يک مبل راحت يا حتی صندلی چوبی کهنه اما خاطراتی نشستيد و به آرامی بکمک روح ملموس خود به سراغ بيماری برويد و آنرا از پای درآوريد. بله اين خود ما هستيم که تصميم ميگيريم آيا ميخواهيم بيمار بمانيم يا رو به بهبودی گذاريم يا حتی ميتوانم بگويم اين خود ما هستيم که آيا ميخواهيم بيمار شويم يا سلامت باشيم. بله من به اين نکته اعتقاد داشته و بر طبق آن عمل کرده ام و هميشه فردی سرزنده و شاداب بوده ام . به قولی سنگ مفت گنجشک هم مفت يک روز که خسته يا بيمار هستيد طبق اين روال ساده سعی کنيد با خود کنار بياييد و با خود روراست و صادق باشيد اگر بهبودی حاصل نشد بدانيد مشکل از اعتقادات سست مذهبی يا کم اعتمادی به خودتان نسبت به خودتان است که سلامت نيستيد .

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

رزها همانند هر موجود زنده ي ديگري توسط عوامل مضر و مخرب مورد حمله قرار مي گيرند. عموما آفات در بهار

رزها همانند هر موجود زنده ي ديگري توسط عوامل مضر و مخرب مورد حمله قرار مي گيرند. عموما آفات در بهار و بيماريها در تابستان و پاييز شيوع مي يابد. قوي و سالم بودن گياه و کاشت و نگهداري خوب ميتواند تا حدي از خطر حملات آفت و بيماريها بکاهد ولي مصونيت صد در صد ايجاد نمي کند
بيماريهاي قارچي رز
sphaerotheca pannosa vary Rosa سفيدک پودری:
سفيدك پودري با قارچ Sphaerotheca pannos var. rosae ايجاد مي شود كه يكي از بيماريهاي معمول رز در حيات وحش است و به خصوص در رزهاي گلخانه اي مسئله ساز است. اين بيماري با رنگ سفيد كه به صورت پودري روي برگها ،شاخه ها و جوانه ها رشد مي كند تشخيص داده مي شود.
علائم بيماري به زودي به صورت كلروتيك يا مناطق قرمز يا زخم هايي روي برگهايي كه سرانجام روي آنها مشخصه ي سفيد رنگ پودري در حال پيشرفت است ظاهر مي شود.
اين ويژگي پودري و سفيد معمولا روي سطح روي برگها ديده مي شود ،اما اين مي تواند در هر دو سطح رويي و زيري برگ اتفاق بيفتد.
وقتي ساقه هاي جوان الوده مي شوند ممكن است ساقه ها كج و كوله و پيچ خورده شوند .برگ هاي جوان ممكن است به طرف بالا پيچ بخورند و ممكن است بد شكل شوند.
شكوفه هاي آلوده به سفيدك پودري اغلب قبل از با شدن مي افتند. سفيدك پودري مي تواند تحت شرايط خشكي در بهار يا نيمه ي تابستان به مدتي كه هوا گرم يا نمناك است پيشرفت كند.
بر عكس ساير قارچ ها كه به آب زيادي احتياج دارند ،سفيدك پودري به رطوبت زيادي در بآفت براي ايجاد آلودگي نياز ندارد.
اين قارچ اندامي براي زمستان گذراني توليد مي كند كه كوچك ،سياه و مثل فلفل است به نام كليستوتسيوم.
وظيفه ي اين اندام زمستانگذراني است كه به اين قارچ اجازه مي دهد در غياب گياه ميزبان مناسب بقا داشته باشد.
كليستوتسيوم در گياهاني كه ريخته شده اند و اغلب منابع اينوكولوم اوليه در بهار هستند قرار مي گيرد.
ميسل قارچ در قسمت فوقاني برگ با هاکهاي تابستاني مخصوص تکثير , لايه سفيدي را مي سازند. قارچ از قسمتهاي مورد حمله قرار گرفته گياه تغذيه کرده و به آنها آسيب مي زند. شاخه ها و برگهاي جوان صدمه مي بينند. آسيب دهي قارچها در هواي گرم تابستاني با اختلاف درجه حرارت زياد در شب و روز محلهايي که امکان بروز شبنم مي باشد, خيلي بيشتر است. مبتلا شدن رزها در هواي خشک و جلوي ديوارهاي جنوبي به اين آفت خيلي زياد مي باشد . به همين سبب اين آفت به صورت حاد از سال دوم گلدهي به بعد مشاهده مي شود . بهترين راه حل, پيشگيري مي باشد. در غير اين صورت در موقع مشاهده اولين علايم حمله بايد گياه مورد نظر را به فاصله 1-2 هفته با موادي مانند 1.25 ميلي ليتر bayamat مخصوص رزها و يا 5 گرم در ليتر euparen wg و يا يک ميلي ليتر در ليتر saprol و ياآبياري را صبح زود انجام دهيد . در نتيجه برگها زودتر از سطح خاک خشک مي شوند و اين مسئله امکان آلودگي گياه به سفيدک را کاهش مي دهد.
سفيدك پودري ميي تواند در زمستان به صورت هيف يا ريسه هاي قارچي در جوانه هاي آلوده زمستان گذراني كند.
يكي از پيشنهاد ها براي مديريت سفيدك پودري استفاده از گياهان مقاوم متنوع است .به هر حال ،از ان جايي كه مقاومت مي تواند متنوع باشد چون نژادهاي زيادي از سفيدك پودري وجود دارد ، اين مهم است كه گياهان متنوع شناخته شده در يك منطقه مقاوم باشند.
برخي از ارقام مقاوم به سفيدك پودري شامل : Tropicana،Double Delight ، Sonia ،Queen Elizabeth است.
سفيدك پودر ي ممكن است با يك برنامه ي بهداشتي كه شامل كندن برگهاي علائم دار كه زود ظاهر شده اند است كاهش يابد.
براي جلوگيري از انتشار اسپورهاي سفيدك پودري روي ساير گياهان، برگها را بايد كند و سريعا داخل يكسري كيسه ي پلاستيكي قرار داد و به جاي ديگري برد.
داشتن يك فضاي مناسب بين

ادامه نوشته

تمامی گونه های نرگس علفی هستند و در اول بهار یا پاییز گلدهی می کنند. موارد استفاده نرگس در ذیل آمده

تمامی گونه های نرگس علفی هستند و در اول بهار یا پاییز گلدهی می کنند. موارد استفاده نرگس در ذیل آمده است:

* طراحی باغچه

* باغات صخره ای

* گل گلدانی

* گل بریدنی

ازدیاد نرگس

• بذری

• فلس جفتی

• پیازی

• کشت بافت

◄ روش ازدیاد بذری به منظور دست یابی به واریته های جدید و کار های بهنژادی مورد استفاده قرار می گیرد.

◄ در روش فلس جفتی ، فلس ها را به صورت جفت، همراه با قسمتی از صفحه پایگاهی کشت می کنند.

◄ نرگس گیاهی است که قدرت سوخ دهی خوبی دارد و حتی ممکن است پس از مدتی به سبب تراکم زیاد سوخک در اطراف گیاه ، گلدهی کم شود . برای رفع این حالت ، سوخ ها را از خاک خارج کرده و در جایی دیگر می کاریم.

نکته : در هنگام حمل و نقل سوخ ها ، اتیلن تولید شده از سوخ های بیمار یا آسیب دیده ، ممکن است نر عقیمی در گل ها ایجاد کند.

◄ با استفاده از کشت بافت می توان سوخک تولید نمود. البته این سوخک ها بسیار ریز می باشند و چند سال زمان نیاز دارند تا به قدرت کافی جهت گلدهی برسند.

هر دو گونه نرگس شیراز و نرگس ترومپت برای گل انگیزی به دمای بالا نیاز دارند. همانطور که پیش تر اشاره شد ، نرگس ترومپت برای توسعه گل و طویل شدن ساقه ، نیاز سرمایی دارد ولی نرگس شیراز فاقد نیاز سرمایی می باشد.

پیاز نرگس در اثر خشکی خاک و گرمای هوا در تابستان به خواب می رود. خارج سازی پیاز های نرگس نیز در تابستان انجام می شود.گرمایی که در ابتدا بر سوخ های تازه برداشت شده وارد می کنیم 22+ درجه سانتیگراد به مدت 4 روز می باشد.حال نوبت به سرما دهی می رسد. نرگس شیراز که نیاز سرمایی ندارد ، به نرگس ترومپت سرمای 10+ درجه سانتیگراد به مدت 13 تا 22 هفته ( بسته به رقم) می دهیم . پس از دوره سرما ، به منظور پیش رس کردن ، گرمای حدود 16+ می دهیم.

نرگس ترومپت در اول بهار گلدهی می کند؛ گل درون براکته قرار دارد و برای باز شدن باید براکته ها شکفته شود. باز شدن براکته ها در اثر فشار گلچه ها و گرم شدن هوا می باشد.

نرگس شیراز معمولا در مرداد و شهریور گل انگیزی می کند و زود تر از ترومپت ، با کمک باران های پاییزه در پاییز گل هایش را نمایان می سازد.

نور کافی برای گلدهی و سوخ دهی گونه های نرگس نیاز است ؛ گونه ترومپت حدود 2500-1000 فوت کندل و گونه نرگس شیراز حدود 5000 فوت کندل نور نیاز دارد.

از آبیاری زیاد و یا تنش آبی برای نرگس باید اجتناب کرد. معمولا نرگس را هفته ای یک الی دو بار آبیاری می کنند.

برای کنترل ارتفاع گیاه، در نرگس های گلدانی تیمار سرمایی یا اتفن 2000-1000 پی پی ام بکار می رود

برخی از سوخ ها دو ساقه گلدهنده و برخی از گل ها یک عدد گل تولید می کنند. ساقه گلدهنده بدون برگ در نرگس را Scape می گویند.

کاشت سوخ

عمق کاشت معمولا 20 سانتیمتر از پایین سوخ تا سطح خاک می باشد. در کشت سوخ گلدانی دقت شود که چون مشکل تهویه داریم قسمتی از نوک یا

ادامه نوشته

ü Narcissus tazetta:

ü Narcissus tazetta:

این گونه که به نرگس شیراز معروف است دارای تاج زرد رنگ و گلبرگ های سفید می باشد. (شکل زیر)

 

http://online-media.uni-marburg.de/biologie/botex/mallorca05/bildgross/narcissus_tazetta.jpg

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

ü N. pseudoNarcissus / Daffodil :

ü N. pseudoNarcissus / Daffodil :

در این گونه هم تاج گل و هم گلبرگ ها زرد رنگ می باشند. (به شکل زیر توجه کنید)

 

http://www.floralimages.co.uk/images/narcissus_pseudonarcissus_88c.jpg

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

Narcissus jonquilla:

Narcissus jonquilla:

در این گونه ، تاج طلایی مایل به قرمز و گلبرگ ها زرد کمرنگ هستند (به شکل زیر توجه کنید)

 

http://www.math.iupui.edu/~mmisiure/kwiaty/zonkil.jpg

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

نرگس ( Narcissus sp )

نرگس ( Narcissus sp )

گیاهی دائمی و پیاز دار ( پیاز پوشیده ) از خانواده آماریلیداسه می باشد. گلها دارای جام شش قسمتی ( سه گلبرگ و سه گلبرگ نما) می باشند که از میان گلبرگ ها ، قسمتی توسعه یافته بنام تاج (Crown) (Corona) ( از ضمایم گلپوش یا پرچم) نمایان است. رنگ و طول تاج در شناسایی ارقام مختلف به ما کمک می کند.

گونه های مختلف نرگس به دو دسته کلی تقسیم می شوند:

1)Pseudo Narcissus ( Trumpet Narcissus) یا نرگس دروغین

2)N.tazetta یا نرگس شیراز

منشا گونه اول ، اروپا و منشا گونه دوم نواحی مدیترانه ای می باشد.

1. نرگس ترومپت:

در این گونه بر روی هر ساقه گلدهنده یک عدد گل وجود دارد. گل ها بدون عطر ، جام گل بزرگ و شیپوری شکل می باشد. نرگس ترومپت جهت نمو گل برای فصل آینده و طویل شدن ساقه، نیاز سرمایی دارد.

2. نرگس شیراز:

این گونه بسیار معطر و خوشبو است که بر روی هر ساقه گلها به صورت گل آذین قرار دارند. نرگس شیراز نیاز سرمایی ندارد. و زیبایی فوق العاده ای دارد.

برای تشخیص ارقام و گونه های مختلف نرگس از رنگ ، شکل و حاشیه تاج ها بهره می گیرند. در ارقام پرپر ، تاج کنگره شکل شده و به گلبرگ تبدیل شده است. چند گونه نرگس در ذیل آمده است:

üNarcissus papyraceus :

 

در این گونه رنگ تاج و گلبرگ ها سفید است (به شکل زیر توجه کنید)

 

http://www.srgc.org.uk/bulblog/log2005/120105/Narcissus%20papyraceus.jpg

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

پپرومیا

پپرومیا

 

PEPEROMIA

 

پپرومیا از گیاهان همیشه سبز و از خانواده ی پیپراسه (فلفلی ها) PIPERACEAE می باشد. دارای گونه های مختلف و اغلب دارای برگ گوشتی و نیمه گوشتی و جثه ای کوچک هستند. بیش از چهارصد گونه از این خانواده شناخته شده، منشأ این گیاهان، آمریکای جنوبی (برزیل) و آفریقای جنوبی و آفریقای مرکزی و به طور کلی مناطق گرمسیری است؛ حتی دیده شده که در مناطق گرمسیر روی تنه درختان می روید. این گیاه اگرچه رشد سریعی ندارد، ولی در هر شرایطی در آپارتمان پرورش می یابد. معمولاً آنها را در تراریوم و باغ شیشه ای یا مجموعه ی گل های یک سبد پرورش می دهند.

 

http://i38.tinypic.com/rkpkwx.jpg

 

 

اگرچه تعداد انواع این خانواده بسیار زیاد است، ولی فقط تعداد محدودی مورد توجه قرار گرفته و در آپارتمان ها پرورش داده می شوند و خاک آنها بایستی خاک پیت (خاک جنگل) باشد تا به خوبی رشد کند.

با توجه به شکل ظاهری و نحوه ی رشد، آنها را به سه گروه تقسیم نموده اند:

گروه اول: بوته ای که دارای دمبرگ های قرمز هستند و بعضی نیز برگ های گوشتی و قلبی شکل دارند . گروه دوم: دارای ساقه های بلند و قرمز رنگ هستند و بعضی ساقه های گوشتی و برگ های گوشتی دارند و لبه ی برگ ها ارغوانی است و گاه سطح برگ با موهای بسیار ظریفی پوشیده شده است .

 

http://i36.tinypic.com/2rwax5v.jpg

 

گروه سوم: گروه بالا رونده که به داربست یا قیم بسته می شوند و بالا می روند، یا این که از اطراف گلدان آویزان می شوند و دارای ساقه های قرمز و برگ های ظریف نقره ای و بعضی دارای برگ های سبز آبدار هستند و بخصوص برای گلدان های آویز بسیار مناسبند.

نگهداری گیاه پپرونیا یك ساقه گل دهنده با شاتون های سبز رنگ تولید می كند كه ارزش زینتی ندارد. زمانی كه این گیاه به گل می رود كیفیت برگ ها و زیبایی گل های آن كمتر می شود. با حذف ساقه های گل دهنده می‌توان گیاه را به طور مرتب به حالت رویشی و نونهالی مشاهده كرد

 

حرارت : این گیاه به سرمای زیاد مقاومت ندارد و حداکثر می تواند در زمستان 15 درجه سانتیگراد را تحمل نماید و در فصل رشد دمای 24 – 30 درجه برای آن بسیار مناسب است.

نور: مناطق پرنور یا نیمه سایه اطاق که دور از تابش مستقیم خورشید باشد، مناسب است. این گیاه در زیر اشعه ی چراغ فلورسنت پژمرده می شود.

آبیاری : این گیاه نیاز چندانی به آب ندارد. همیشه مقدار زیادی آب در برگ های آن وجود دارد و سطح خاک گلدان بین دو آبیاری باید کاملاً خشک شود، ولی نباید آبیاری آنقدر به تعویق بیفتد که برگ ها پژمرده شوند. در زمستان به آب ولرم نیاز دارد و مقدار آبیاری باید خیلی کمتر باشد.

 

 

http://i37.tinypic.com/290zqjd.jpg

http://i33.tinypic.com/qna7f6.jpg

http://i33.tinypic.com/e020kg.jpg

http://i33.tinypic.com/125nwu8.jpg

 

ریشه آن سطحی است و گسترش چندانی ندارد و در هوای آلوده، زرد و خشک می شود. در صورت آب دادن زیاد اطراف یقه ساقه، موجب پوسیدگی آن می گردد.

رطوبت هوا : میزان رطوبت لازم حدود 50 درصد است. چنانچه رطوبت و حرارت و سرما از حد خود تجاوز نماید، لکه هایی بر روی سطح برگ ظاهر می گردد و برگ را بی حس می کند و برگ می افتد. * هر دو ماه یک مرتبه سطح خاک گلدان را خراش دهید تا هوا به داخل آن نفوذ کند و در فصل بهار گلدان را در فضای آزاد در محلی سایه قرار دهید تا حالت طبیعی خود را به دست آورد.

 

خاک : هر اندازه قابلیت نفوذ خاک بیشتر باشد، ریشه و ساقه از پوسیدگی محفوظ خواهد بود. برای تهیه خاک، یک قسمت پیت، یک قسمت ماسه و یک قسمت خاک باغچه استفاده کنید و کف گلدان مقداری ماسه و سنگریزه بریزید. تکثیر : پپرونیای ابلق یا سفید با قلمه های بذر و ساقه تكثیر می¬ شود؛ پپرونیای سبز با قلمه¬ های برگ و ساقه تكثیر می شود. پپرونیای معمولی که گیاهی است با برگ های چروكیده، كاملاً متفاوت با گیاهان دیگر این خانواده است و آن را به كمك برگ های كاملش تكثیر می كنند.

 

دستور کلی برای تکثیر: در بهار و تابستان از قلمه ی یک ساله گیاه استفاده نمایید. قلمه را به میزان 4- 5 سانتیمتر در ماسه ی شسته

ادامه نوشته

بنفشه افریقایی

بنفشه افریقایی

نام علمی: سنت پولیا، آیونانتا

 

 

SAINTPAULIA- IONANTHA

 

خانواده:

 

 

ژسِنریاسهGESNERIACEAE به آفریقای شرقی (تانزانیا) تعلق دارد. گفته شده این گیاه اول بار در سال 1892 توسط یك نظامی آلمانی به نام «سنت پل» در تانزانیا شناسایی شد، به همین دلیل نام سنت پـُلیا برای آن انتخاب گردید.

 

مقدمه

زادگاه این گل افریقای شرقی است. برگهای سبز مخملی و کرک‌دار و رویساقه فشرده و کوتاه قرار دارند. بنفشه آفریقایی نسبت به طول روز بی تفاوت است و بههمین علت در طول سال گل می‌دهد. رنگ گلها متنوع و به رنگ بنفش- آبی- قرمز - صورتی- سفید ظاهر می‌شوند. گلها به صورت کم پر و پر پر و پرچمها طلایی و به طرز زیبایی ازوسط گلها بیرون زده‌اند بطوری که تناقض در رنگ پرچمها و گلبرگها گل را به صورت یکیاز زیباترین مینیاتورهای گیاهی در آورده است.

نیازهای بنفشه آفریقایی

• نور (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%86%D9%88%D8%B1): در تابستان به نورکامل احتیاج دارد (گیاه را در معرض مستقیم اشعه آفتاب قرار ندهید) در زمستان آفتابرا تحمل می‌کند.

نور

 

 

این گیاه بسیار دوستدار روشنایی است؛ در زمستان باید از نور كامل آفتاب بهره مند شود اما بهتر است در تابستان از تابش مستقیم آفتاب محافظت گردد. در صورتی كه بخواهیم بنفشه آفریقایی را در محیط سرپوشیده و كم نور پرورش دهیم می توانیم از لامپ های فلورسنت (مهتابی) استفاده كنیم، این لامپ ها باید در فاصله سی تا چهل سانتی متری گیاه نصب شوند. لازم نیست چراغ ها به طور مرتب روشن باشند، بلكه می توانید در ساعات مشخص چراغ ها را خاموش كنید. مزیت استفاده از نور مصنوعی نسبت به نور آفتاب اینست كه برگ ها دچار سوختگی نخواهند شد.

 

 

آبیاری

 

 

در مورد مقدار آب و فاصله زمانی بین دو آبیاری عواملی چون نور، گرما، خاك، جنس و حجم گلدان و سن گیاه دخالت دارد. ریشه بنفشه آفریقایی نسبت به آب زیاد حساس است و دچار پوسیدگی می گردد. بنابراین بهتر است در مورد مقدار و دفعات آبیاری توجه بیشتری داشته باشید و این كار را با دقت و احتیاط كامل انجام دهید.

 

 

بهترین زمان برای آبیاری بنفشه آفریقایی موقعی است كه خاك كاملاً خشك شده و گیاه احتیاج زیادی به آب داشته باشد؛ اگر هنوز خاك خیس است به گیاه آب ندهید. با لمس كردن خاك می توانید از خشكی آن مطمئن شوید. مقدار آب در هر مرتبه آبیاری باید به اندازه ای باشد كه آب از منفذ زیر گلدان خارج نشود.

 

 

از پاشیدن آب روی برگ های گیاه خودداری كنید.

 

 

یكی از روش هایی كه امروزه برای آبیاری بنفشه آفریقایی مرسوم شده، استفاده از زیر گلدانیِ گود است. در این روش زیر گلدانی را از آب پر كنید، بعد از پانزده دقیقه آب از راه منفذ كف گلدان جذب خاك می گردد. بعد آب اضافی زیر گلدانی را خالی كنید.

 

• دما (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%AF%D9%85%D8%A7): درتمام طول سال درجهحرارت مطلوب برای این گیاه 16 درجه سانتی گراد است (در صورتی که رطوبت بالا باشد تا 27 درجه سانتی گراد نیز مقاومت می کند).

• تغذیه (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%AA%D8%BA%D8%B0%DB%8C%D9%87): درفصل بهار و تابستان هر دو هفته یکبار گیاه را باکود مایع (جامد محلول در آب) کود دهیکنید.

• خاک مناسب: خاک برگ بهترین خاکاست.

• تعویض گلدان: هر دو سال یکبار در صورت متراکم بودن ریشه ها گلدان راتعویض نمایید.

• تمییز نمودن برگها: با بررسی مخصوص برگها را تمییز نمایید. غبارپاشینکنید. از مواد براق کننده شیمیایی استفاده نکنید.

• تکثیر: کاشت بذر در بهار ، گرفتن قلمه برگ در تابستان ، تقسیم بوته دربهار.

عوارض و درمان

• گلها ریز و متفرق هستند: گلهای پژمرده را حذف و گیاه را کود دهیکنید.

• لکه‌های قهوه‌ای روی برگها مشاهده می‌شوند: غبار پاشی در آفتاب و یاآبیاری از بالا عامل آن است. گیاه احتیاج به غبارپاشی ندارد و آبیاری طبق روش گفتهشده انجام گیرد.

• گیاه سالم ولی بطور ناگهانی زرد شده است: گاز آشپزخانهو یاگاز نفتو هوای کثیف عامل آن است. گیاه رابه هوای مملو از اکسیژن انتقال دهید.

• برگها پیچیده ، خشک و خم شده‌اند: هوا گرم و خشک و احتیاج به آبیاریدارد. هرگز غبار پاشی نکنید.

• برگها پژمرده و خم می‌شوند: هوا سرد است. گیاه را به محل گرمتری منتقلکنید.

• تمام شرایط مساعد ولی گیاه گل نمی‌دهد: گیاه را کود دهی نمایید.

• گلها شفاف و کمرنگ شده‌اند: عامل آن غبار پاشی است. این گیاه را غبارپاشی نکنید.

• گلها و برگهای گیاه می‌پوسند: آبیاری زیاد از اندازه است. در تمام طولسال هفته‌ای دوبار آبیاری کافی است.

• برگهای جدید ریز و تعداد آنها زیاد است: احتیاج به تعویض گلدان دارد. گلدان را با یک اندازه بزرگتر تعویض نمایید.

• گیاه سالم و گل نمی‌دهد: گلدانها خیلی بزرگ انتخاب شده است تا دو سالآینده گلدانها را تعویض نکنید.

• برگها رنگ پریده هستند: یا نور زیاد است یا احتیاج به کود دهی دارد. گیاه را به محلی با نور غیر مستقیم منتقل کنید.

ادامه نوشته

آلوئه ورا (Aloe vera)

آلوئه ورا (Aloe vera)

 

 

یك برگ تازه از آلوئه را برش داده و ژل حاصل از آن را روی پوست قرار دهید، یا پوست آن را جدا كنید و باقیمانده برگ را روی پوست بمالید. باور كنيد معجزه ميكنه . قبلا كه گفتم من امتحانش كردم .

برگ های گیاه آلوئه (صبرزرد)، دو ماده تولید می‎كنند که شامل ژل و شیره یا لاتكس است. ژل را از قسمت داخلی برگ به دست می‎آورند که طی قرن‎ها برای درمان موضعی زخم‎ها و سوختگی‎ها به كار برده‎اند. شیره یا لاتكس یك مایع تلخ زرد رنگ است كه از بخش‎های ویژه‎ای از پوسته داخلی برگ استخراج می‎كنند و معمولاً بصورت پودر فروخته می‎شود و اثرات ملین بسیار قوی دارد.كه بايد در مصرفش كاملا احتياط لازم انجام شود .

 

چندین گزارش موردی و مطالعه روی حیوانات نشان داده كه آلوئه سوزش، خارش و جای زخم همراه با درماتیت(التهاب پوستی) ناشی از اشعه را كاهش می‎دهد. همچنین بهبود زخم‎های مزمن پا، زخم‎های ناشی از جراحی (http://www.tebyan.net/Nutrition_Health/dites/disease_dites/other_disease/2005/3/19/10848.html) و سرمازدگی (http://www.tebyan.net/Nutrition_Health/society_health/first_aids/2005/12/29/14726.html) اعضاء را تسریع می‎نماید.

 

http://i29.tinypic.com/2me8sm.jpg

 

آلوئه، ‌ترومبوكسان A2 و B2 و نوعی پروستاگلاندین را كه موجب انقباض عروقی و تجمع پلاكتی می‎شوند، كاهش می دهد و به نظر میرسد پرفیوژن پوستی را افزایش و خطر از دست رفتن بافت به علت ایسكمی(کم خونی موضعی) را كاهش می‎دهد.

سالیسیلیك اسید در آلوئه وجود دارد و با مهار تولید پروستاگلاندین بعنوان یك مسكن و ضد التهاب عمل می‎كند.

لاكتات منیزیوم موجود در آلوئه با مهار هیستیدین دكربوكسیلاز كه تبدیل هیستیدین به هیستامین را در Mast cells كنترل می‎كند، به عنوان یك ضد خارش تأثیر دارد. همچنین به نظر می‎رسد برطرف شدن التهاب به علت خواص Immunomodulatory پلی‎ساكاریدهای ژل به ویژه Acetylated mannas باشد.

در آزمایشگاه آلوئه فعالیت ضد باكتری و ضد قارچ دارد.

عوارض جانبی:

عارضه جانبی عمده در استفاده موضعی از ژل آلوئه، درماتیت تماسی آلرژیك (http://www.tebyan.net/Nutrition_Health/diseases/skin_hair/skin/2007/5/23/41695.html) است. همچنین تأخیر ترمیم بعد از لاپاراتومی (شكافتن‌ شكم‌ برای‌ پی‌ بردن‌ به‌ بیماری)‌ یا سزارین (http://www.tebyan.net/Nutrition_Health/society_health/pregnancy/2005/2/9/10380.html) گزارش شده است.

در صورت استفاده درست، مصرف خوراكی آلوئه بسیار مطمئن است

 

http://i29.tinypic.com/j61vh3.jpg

 

 

 

یكي از رنگين‌ترين گياهان آپارتماني است و به خاطر رنگي بودن و فرم برگهاي آن مورد توجه است، نياز شديدي به رطوبت دارد و به همين علت بهتر است به صورت كپه‌اي و مخطوط با گياهان آپارتماني ديگر در گلدانهاي بزرگ وفلاور باكسها كاشت گردد تا از رطوبت حاصله از گياهان ديگر بهره يرد. محيط ساكت و بدون جريان هوا و گرم و يكنواخت بودن درجه حرارت از احتياجات ديگر اين گياه زيباست. اگر چه نياز شديددي به آب دارد ولي بايد مواظب بود سوراخ ته گلدان هميشه باز باشد تا خاك گلدان باتلاقي نگردد . زمستان گذراني آن كمي مشكل بوده و به طور كلي با توجه به شرايط سخت زيستي بهتر است در فصل بهار و تابستان از آن استفاده گردد. رنگ و شكل برگ با توجه به واريته‌ها فرقهاي اساسي دارد، لكه‌هاي تيره صورتي، نارنجي، قهوه‌اي و ارغواني در برگهايي با زمينه سبز تيره منظره بسيار جالبي به برگها مي‌بخشد، برگهاي جديد و جوان با رنگ سبز ظاهر و به مرور لكه‌هاي رنگي در آنها بوجود مي‌آيند.

کروتن از خانواده افوربیاسه و از گیاهان مناطق حاره میباشد که بخاطر زیبایی برگهای آن مورد توجه قرار گرفته است پیکتوم که دارای رنگهای مختلف و برگهای متنوع وچین دار و زیباست مبدا اصلی آن مالزی و اندونزی است زمینه برگ سبز تیره که لکه های صورتی نارنجی و قهوه ای و ارغوانی درم آمیخته و زمینه مرمری زیبایی تولید نوده است

از گونه های مهم آن آئوکوبی فولیوم – واریاگاتوم – کرائی جی ای – گلدن رینگ- براو و میس ابس تن می باشد

 

 

 

 

 

نيازها :

 

نور: به نور شديد احتياج دارد بايد توجه داشت كه نور مستقيم آفتاب به گلدانهاي زير دو سال صدمه وارد مي‌نمايد، سايه رنگها را از بين مي‌برد، حتي‌الامكان از جابجايي گلدان خودداري گردد.

نور پنجره های شرقی و غربی اتاق در فاصله 40تا50سانتیمتری محل مناسب برای استقرار گلدان کروتن است

 

دما: سعي گردد درجه حرارت ثابت نگه داشته شود، در تابستان 27 درجه و در زمستان 15 درجه سانتيگراد و بطور معدل 20 درجه سانتيگراد بهترين شرايط حرارتي براي آن است.

 

آبياري : اجازه ندهيد سطح گلدان شما خشك شود 3-2 بار در هفته در تابستان ور هر 4 روز يكبار در مزستان كافي است، در زمستان آبياري با آب ولرم توصيه مي‌گردد، جهت تامين رطوبت بهتر گلدان را درون گلدان بزرگتري قرار دهيد و حدا فاصل بين دو گلدان با خزه ‌مرطوب پر كنيد، قرار دادن تعددي قلوه سنگ بين گلدان و زير گلداني در جلوگيري از باتلاقي شدن خاك موثر است.

 

رطوبت: در تابش اشعه مستقيم آفتاب غبار پاشي نكنيد.

 

در تابستان احتياج به غبار پاشي روزانه دارد. ولي در زمستان هفته‌اي يكبار كافي است (بطريقه غبار پاشي و تامين رطوبت دائمي مصور مراه فرمائيد)

 

تغذيه: در فصلهاي رشد (بهار و تابستان) هر دو هفته يك بار از مواد غذايي محلول همراه با آب آبياري استفاده گردد.

 

خاك مناسب : بهترين خاك مخلوطي از خاك برگ، خاك باغچه و ماسه شسته نرم است، كف گلدان بايد داراي مقداري ماسه و ريگ باشد تا آب اضافي از گلدان خارج گردد.

 

تعويض گلدان: با توجه به مشكل بودن شرايط نگهداري حدود 90 درصد از آنها قبل از اينكه احتياج به تعويض گلدان داشته باشند از بين مي‌روند ولي بر هر صورت حجم ريشه و سنگ گياه معرف تعين اندازه گلدان و مناسب‌ترين زمان تعويض بهار است.

 

تميز نمودن برگها: برگها را هر هفته با پارچه يا اسفنج مرطوب تميز نماييد، مواد براق كننده شيميايي روزنه‌ها را مسدود مي‌نمايد از آنها استفاده نكنيد.

 

تكثير : انتخاب قلمه‌هاي جوان و كاشت در بستري از ماسه نرم و نگهداري در گلخانه گرم و مرطوب در بهار، خوابانيدن هوائي ساقه‌ها در بهار يا پائيز

در فصل بهار قلمه های جوان را بطول 15 سانت انتخاب نموده و برگهای اضافی آن را حذف کرده و در بستری از ماسه نرم تا عمق 7 سانت فرو کرده و در جای گرم و مرطوب نگهداری می کنیم

 

تنوع در رنگ برگها وجود لكه‌هاي زرد و قرمز و قهوه‌اي در متن سبز و براق بودن آنها معرف سلامت گياه است در هنگام خريد به اين مشخصه‌ها توجه فرمائيد.

 

رطوبت: جهت تامين رطوبت در تابستان هر روز غبار پاشي با آبفشان لازم است در زمستان هفته‌اي يكبار كافي است، رطوبت دايمي و پايدار با اضافه نمودن آب به زير گلداني سنگريزه‌دار تامين مي‌گردد دقت نماييد كه ته گلدان با آب در تماس نباشد.

 

برگها كمرنگ و رنگ سبز روشن بخود گرفته‌اند: محيط تاريك است گلدان را به محل روشن‌تري انتقال دهيد.

 

برگها با لكه‌هاي قهوه‌اي سقوط مي‌كند: هواي آلوده آشپزخانه يا گاز نفتي عامل آن است، علت را برطرف كنيد.

 

برگها زرد رنگ شده و سطح زيرين آنها مملو از تار عنكبو است: كنه ريز قرمز عامل آن است، با سم كنه‌كش هر دو هفته يكبار گياه را سمپاشي نماييد. غبار پاشي در كاهش آفت موثر است.

 

ساقه پوشيده و برگها مي‌ريزند: آبياري بيش از اندازه عامل آن است، ‌در فاصله بين دو آبياري اجازه دهيد سطح خاك خشك شود و سپس آبياري كنيد.

 

برگها در تمام اندام گياه مي‌ريزند: تغييرات شديد درجه حرارت باعث اين عارضه است، درجه حرارت را ثابت نگهداريد.

 

برگهاي پايين بودته ريزش مي‌نمايند: هوا سرد و خشك است، گلدان را به محل گرمتر منتقل و با آبفشان غبار پاشي كنيد.

 

برگهاي جوان خيلي ريز و كم رشد هستند : به تغذيه مصنوعي احتياج دارد طبق دستور عمل نماييد.

 

لكه‌هاي قهوه‌اي روي برگها ظاهر مي‌شوند: غبار پاشي در آفتاب انجام شده اين عمل را در سايه انجام دهيد.

 

برگها منقبض شده‌اند: گياه تشنه

ادامه نوشته

گل قلب مریم

گل قلب مریم

 گل مردگان

 

http://farm1.static.flickr.com/154/431874460_59f656eaa9.jpg (http://www.flickr.com/photos/jensect/431874460/)

 

http://www.perfectduluthday.com/Bleeding%20Heart%201.jpg

 

http://www.perfectduluthday.com/Bleeding%20Heart%202.jpg

 

گیاه تیتان(Amorphophallus titanum) با پیکر غول پیکر خود با اینکه بزرگترین گل دنیا را ندارد ؛ اما بزرگترین گل آذین نامحدود در قلمرو گیاهی را دارد . اما این به چه معنی است ؟ در ظاهر، گل آذین گیاه طرحی از یک گل بزرگ را در ذهن تداعی میکند اما در واقع این به ظاهر گل , نوعی گل آذین سنبله به نام اسپادیکس (spadix) است.

در گل آذین اسپادیکس ، تعداد زیادی گل نر و ماده بروی محوری گوشتی و ضخیم مجتمع شده اند و تمام این محور گوشتی را برگکی رنگین که با آن اسپات (Spathe) می گویند احاطه می کند . اصولا تمام گونه های خانواده شیپوری (Araceae) واجد این نوع گل آذین هستند برای مثال گل آنتریوم و یا اسپاتیفیلوم واجد محور گوشتی ضخیم زرد رنگی هستند که تعداد بسیاری گل کوچک نر و ماده بر روی این محور قرار گرفته اند و اسپاتی قرمز رنگ ( در آنتریوم ) و یا سفید ( در اسپاتیفیلوم ) آن را احاطه کرده است به همین جهت تیتان, با اینکه بزرگترین گل آذین نامحدود از نوع اسپادیکس را دارد اما بزرگترین گل دنیا را ندارد ! .

در گیاه تیتان ، اسپادیکس حدود 3 متر رشد می کند و بروی این گل آذین 3 متری هزاران گل قرار می گیرند . معمولاً 3 تا 4 هفته پس از رویش جوانه ، اسپات باز می شود ، اسپات تیتان در خارج سبز رنگ است ولی در قسمت داخلی قرمز تا بنفش تیره است . اسپات چند روز بیشتر باز نمی ماند وپس از آن محور اسپادیکس در مدت 3 تا 5 روز تخریب می گردد .

گرده افشانی این گیاه نیز در نوع خود بی نظیر است . گیاه بویی مشمئز کننده مانند لاشه پوسیده حیوانات تولید می کند که باعث جلب حشرات بویژه مگسها می شود . به علت همین بو است که گیاه تیتان را گل مردگان نیز می نامند . در واقع علت ایجاد این بو ، سنتز ترکیبات گوگرد دار در محور گل اذین است . نکته مهم اینجاست که ترکیبات گوگردی به راحتی در فضا پخش نمی شوند به همین جهت گیاه تیتان حجم زیادی از کربوهیدراتها ذخیره ای خود را می سوزاند و گرما تولید می کند ؛ بر اثر این گرما که در بخشهای راسی محور به 36 تا 38 درجه نیز می رسد ترکیبات گوگرد دار تبخیر شده و در هوا پخش می شوند و می توانند تا فواصل دورتری منتقل شده و حشرات بشتری را جلب کند ، این عمل میزان گرده افشانی موفقیت آمیز را افزایش می دهد .

گلهای ماده در گیاه تیتان ابتدا باز می شوند و یک تا دو روز پس از آن گلهای نر باز می شوند ؛ این عمل باعث می شود خود لقاحی در گیاه به حداقل ممکن برسد وخزانه ژنتیکی گیاه غنی تر گردد .

اگر گرده افشانی با موفقیت صورت گیرد بروی محور , میوه ها ایجاد می گردند که با افتادن اسپات نمایان می شوند . میوه های رسیده ، قرمز ، نارنجی تا زرد هستند . رنگ میوه ها باعث جذب پرندگان می شود . پس از اینکه پرندگان میوه های تیتان را به مصرف رساندن ، بذر گیاه از طریق فضله پرنده دفع شده و به این ترتیب در محیط پراکنده می گردند .

غده زیر زمینی گیاه که گل آذین را ایجاد کرده بود ، پس از تولید بذر حجم زیادی از ذخیره غذایی و انرژی خود را از دست داده است و برای بازیافتن مجدد انرژی خود لازم است مجددا ترکیبات پر انرژی سنتز کند . اما در گیاهان که انرژی خود را از طریق خورشید و به واسطه فتوسنتز توسط برگها بدست می اورند لازم است پس از گلدهی , برگ ایجاد گردد . گیاه تیتان تنها یک برگ غول پیکر با طول حدود 6 متر ایجاد می کند که بی شباهت به یک درختچه نیست ! . برگ از غده زیر زمینی ایجاد می گردد و واجد دمبرگی قطور است , برگ به صورت منشعب با برگچه های سه قسمتی در انتهای دمبرگ تشکیل می گردند . پس از تشکیل برگ فتوسنتز اغاز شده و مواد پرانرژی سنتز شده به غده زیر زمینی رفته و در آنجا ذخیره می گردند پس از اینکه مواد به حد کافی در غده ذخی

ادامه نوشته

آلوئه‌ورا ملکه گیاهان

آلوئه‌ورا ملکه گیاهان

 

http://i32.tinypic.com/2elffcn.jpg

 

 

آلوئه‌ورا گیاهی است مخصوص مناطق نیمه حاره‌ای دارای برگ‌های ضخیم و پهن که به‌تدریج باریک می‌شود. در آفریقا به نام ”فرشته بیابان“ نامیده می‌شود. در آمریکای جنوبی به آن ”گیاه جادوئی“ می‌گویند. در برخی کشورها نیز به دلیل خواص داروئی‌اش به آن ”گیاه هزار درمان“ نام داده‌اند. این گیاه از خانواده سوسن‌ها محسوب می‌شود از دیگر اعضاء این گروه می‌توان به پیاز و شلغم اشاره کرد. آلوئه‌ورا در هوای گرم رشد می‌کند و تحمل سرما و یخ‌زدگی را ندارد. در ابتدا مصرف تجارتی و اقتصادی از گیاه آلوئه‌ورا جهت تهیه شیرابه‌ای به نام Aloin بود که سال‌ها به‌عنوان مادهٔ اولیهٔ داروهای مسهل مورد مصرف قرار می‌گرفت بعدها ترکیب دیگری از آلوئه‌ورا به‌دست آمد به نام آلوئه‌ژل که این ژل به‌عنوان ماده اصلی و پایه در نوشابه‌ها و شربت‌های تقویتی، عامل مرطوب‌کنندگی در محصولات بهداشتی و عامل شفابخش و درمان کننده در داروهای بدون نسخه و محصولات آرایشی استفاده می‌شد. که تحقیقات و بررسی‌‌های شیمیائی نشان می‌دهد که این ژل سرشار از اسیدهای آمینه، مواد معدنی، ویتامین‌ها، آنزیم‌ها و پروتئین‌ها و پلی ساکاریدها و محرک‌های بیولوژیکی است.

 

● گیاه آلوئه‌ورا دارای چهار خاصیت مهم و اصلی است:

▪ ضدالتهاب و تحریک‌پذیری

▪ ضدقارچ و کپک

▪ میکروب‌کش

▪ احیا کننده (از نو سازنده) و نشاط‌آور

 

ادامه نوشته

کاج مطبق (Araucaria (hete rophyhha

کاج مطبق (Araucaria (hete rophyhha

 

http://www.shadesofgreen.us/nss-folder/awards/araucaria.cycads.20.jpg

 

 

کاج مطبق در همه‌جای دنیا یافت می‌شود. این گیاه برای قرار دادن پشت پنجره‌های روشن جنوبی و شمالی البته با فاصله، مناسب است. دمای مورد نیاز کاج مطبق نسبت به گیاهان دیگر پائین است. حدود ۵ الی ۲۵ درجه سانتی‌گراد مناسب است. این گیاه باید در محل‌های خنک نگهداری شود. بهترین خاک برای آن کمپوست است خاکی که نفوذپذیر بوده و مواد مغذی داشته باشد. این گیاه به رطوبت کافی نیاز دارد و در تابستان باید با آب ولرم اسپری شود. نیاز زیاد به کود ندارد. در صورت کوددهی نصف مقدار توصیه شدهٔ دیگر گیاهان از کود استفاده نمائید.

بهتر است برای نظافت این گیاه آن را با آب و صابون بدون عطر اسپری نمائید. توجه کنید که فاصلهٔ اسپری حدود ۲۰ سانتی‌متر باشد. سعی کنید این کار را از زوایای مختلف انجام دهید تا به همه جای گیاه رطوبت برسد. تعویق گلدان هر سه سال یک‌بار کافیست. در صورت بزرگ بودن گلدان می‌توانید مقداری خاکِ روی آن را برداشته و خاک تازه بریزید. تکثیر از طریق بذر و ساقه امکان‌پذیر است که البته کار مشکلی است

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

پاندانوس Pandanus veitchii screw pine

پاندانوس Pandanus veitchii screw pine

 

http://aggie-horticulture.tamu.edu/interiorscape/plants/pandanus.jpg

 

 

پاندانوس گیاهی بسیار زیبا با برگ‌های زیباست که در جاهای گرم دنیا رویش دارد. در واقع موطن اصلی پاندانوس نزدیک استوا است. پاندانوس را در منزل یا محل کار می‌توان نگهداری نمود. در واقع هر مکان مسقفی که نور زیاد داشته باشد برای نگهداری پاندانوس مناسب است. البته منظور از نور زیاد، آفتاب نیست گرچه در فصل زمستان مقدار کمی آفتاب تابیده شده از پشت شیشه برای این گیاه اشکالی ندارد.

این گیاه به خاک سبک نیاز دارد برای این منظور می‌توانید از خاک‌های استاندارد استفاده کنید برای جبران مواد غذائی مصرف شدهٔ این گیاه هر ماه دو بار تغذیهٔ مصنوعی لازم است برای این منظور نیز از کودهای استاندارد استفاده نمائید.

دمای قابل تحمل برای پاندانوس ۱۰ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد است. در دمای کمتر از ده درجهٔ سانتی‌گراد از آبیاری پاندانوس خودداری نمائید. چون گیاه دچار مشکل می‌شود. برای نظافت این گیاه بهتر است هر ماه یک مرتبه کمی شیر در آب ولرم حل کرده و بر روی گیاه اسپری نمائید. آفتی که ممکن است گیاه را دچار مشکل کند کنهٔ قرمز ریز است. برای پیشگیری، از اسپری آب و الکل استفاده نمائید برای تهیه از ۵۰ درصد آب و ۵۰ درصد الکل استفاده نمائید.

اما اگر گیاه دچار آفت شد باید از سم‌های نفوذی استفاده کرد. برای تکثیر می‌توان از پا جوش یا پا گیاه استفاده نمود. پا جوش را در داخل گلدان گذاشته و کمی خاک روی آن بریزید سپس با کمک دست‌ها خاک اطراف آن را سفت نمائید. ضمناً می‌توان آنها را در آب گذاشته و پس از ریشه‌دار شدن در گلدان قرار داد. توجه کنید که بهتر است گلدان جدید را مدتی در کنا گلدان مادر نگهداری نمود تا رشد کند.

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

کروتن (کرچک هندی)Croton varie gatum

کروتن (کرچک هندی)Croton varie gatum

 

http://toptropicals.com/pics/garden/04/1000/0767.jpg

 

 

این گیاه در جنوب هند به وفور یافت می‌شود البته اکنون در همه‌جای دنیا من‌جمله جاهای گرم و مرطوب گسترش پیدا کرده است. از آن‌جا که دمای پائین باعث می‌شود برگ‌های کروتن ریزش پیدا کند دمای ۱۵ تا ۲۷ درجه سانتی‌گراد برای این گیاه مناسب است. این گیاه به آب زیاد نیاز دارد البته توجه نمائید که غرقآبی شدن باعث پوسیدگی ریشهٔ گیاه می‌گردد بنابراین کمتر از سه بار در هفته گیاه را آبیاری نمائید. خاک مورد نیاز این گیاه خاک برگ و مقداری ماسه می‌باشد. برای جلوگیری از قارچی شدن بهتر است از مقداری ذغال استفاده نمائید. این گیاه برای شادابی به رطوبت بالا نیاز دارد نیاز رطوبتی این گیاه بین ۴۰ تا ۷۰ درصد است. تکثیر کروتن بسیار راحت است: یکی از برگ‌های جوان قسمت بالائی را انتخاب نموده و با جسم تیز آن را ببرید. در صورت امکان انتهای برگ را به پودر هورمون ریشه‌زائی آغشته نمائید و ساقه را داخل خاک بگذارید توجه کنید که ساقه باید حدود ۳ سانتی‌مر طول داشته باشد. به همین راحتی تکثیر انجام می‌پذیر

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

شبنم خورشید Drosera spatulata

شبنم خورشید Drosera spatulata

 

http://www.carnivorousplants.org/seedbank/species/Images/D_spat_HK.jpg

 

موطن اصلی شبنم خورشید شرق آمریکا است اما در همه‌جای دنیا یافت می‌شود. شبنم خورشید گیاهی گوشتخوار است. به‌طور کلی گیاهان اسید آمینه‌ها را از طریق خاک جذب و تبدیل به پروتئین می‌کنند اما گیاهان گوشتخوار مستقیماً پروتئین مصرف می‌نمایند. آن‌چه در شبنم خورشید جالب است اینست که این گیاه با حشره سوپ تهیه کرده سپس آن را میل می‌کند! شبنم خورشید ابتدا آنزیم چسبناکی ترشح نموده که باعث می‌شود پای حشره روی برگ گیاه بچسبد سپس گیاه آرام آرام شروع به هضم حشره همراه با برگ می‌نماید.

در واقع برگ به سمت بالا لوله شده و ذرّه ذرّه آب می‌شود و سپس همراه حشره مانند یک سوپ سبزیجات توسط گیاه خورده می‌شود. پس از میل کردن سوپ، گیاه مجدداً برگ تازه‌ای به وجود می‌آورد. شبنم خورشید ازت مورد نیاز خود را از مگس و پشه دریافت می‌کند. یک پشه یا مورچهٔ کوچولو به‌عنوان غذا برای گیاه کافیست!

 

این گیاه برای قرار دادن پشت پنجره‌های شمالی و جنوبی مناسب است. مکان نگهداری نباید کم‌نور باشد. آبیاری در گلدانی که زهکشی دارد هفته‌ای دو الی سه مرتبه مناسب است. در صورتی‌که در ظرفی بدون زهکشی آن را بکاریم هر ۶ ماه یک‌بار آبیاری کافیست و کشت بافت امکان‌پذیر است که به دلیل مشکل بون از توضیح آن صرف‌نظر می‌نمائ

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

آگلونما

آگلونما

o انگلیسی: Chinese evergreen

o علمی: Aglaonema treubii

o خانواده: Araceae

 

http://www.mob-zabrze.pl/flora/foto02/aglaonema2.jpg

 

نیازها:

o نور: اتاقهای قسمت شمالی ساختمان بهترین شرایط نوری این گیاه را تأمین می نماید. این گیاه تحمل نور مستقیم آفتاب را ندارد.

o درجه حرارت: بهترین درجه حرارت در زمستان 15 درجه سانتیگراد بوده که قدرت تحمل 10 درجه را نیز دارد و در تابستان درجه حرارت مطلوب 24 درجه است.

o آبیاری: هفته ای دوباره آبیاری در تابستان برای گیاه کافی است ولی در زمستان به هفته ای یکبار کاهش می یابد. زهکش گلدان باید مناسب باشد.

o تغذیه: در فصل رشد (بهار و تابستان) هر دو هفته یکبار تغذیه مصنوعی با کودهای قابل حل در آب (مخصوص گیاهان زینتی) لازم است.

o خاک مناسب: خاک برگ یا خاکهای بسته بندی شده مرغوب بهترین محیط رشد برای این گیاه است.

o تعویض گلدان: بعلت متراکم شدن ریشه ها و کم بودن جا برای رشد ریشه و سفت شدن خاک، در بهار هر سال تعویض گلدان با یک درجه بزرگتر (در مکانی سربسته) لازم است.

o تکثیر: هر جوانه ای که در بهار از خاک خارج شده و دارای تعدادی ریشه است می تواند گیاه جدیدی را در گلدان دیگر برای شما تولید نماید.

 

بیماری گیاه و نحوه درمان:

o برگهای جدید ریز و کمرنگ هستند: ریشه ها را امتحان کنید. اگر متراکم هستند تعویض گلدان لازم است و گرنه احتیاج به تغذیه مصنوعی دارد. زمان بین دو تغذیه را به 10 روز کاهش دهید ولی اندازه و مقدار آنرا زیادتر نکنید.

o لکه های قهوه ای روی برگها ظاهر شده اند: هوای محیط آلوده به دود نفت یا گاز آشپزخانه است محل گلدان را عوض نموده و برگهای آلوده را حذف کنید.

o برگها زرد می شوند: آبیاری زیاده از اندازه بوده و هوا سرد است. آبیاری را کم و گلدان را به محل گرمتری انتقال دهید.

o گیاه خود را انداخته است: هوا خیلی سرد است و یا کمبود آب علت آن است. گیاه را به محل گرمتری انتقال دهید و یا آنرا آبیاری نمائید.

ادامه نوشته

برگ انجیری

برگ انجیری

o انگلیسی: Swiss cheese plant

o علمی: Monstera deliciosa

o خانواده: Araceae

 

 

 

http://toptropicals.com/pics/toptropicals/contest/2004/tt/2/Monstera_deliciosa.jpg

 

 

 

نیازها:

o نور: نزدیک پنجره با نور غیر مستقیم نیم سایه نیم آفتاب، نور دلخواه این گیاه است. مواظب اشعه مستقیم آفتاب باشید.

o درجه حرارت: درجه حرارت ایده آل شبانه برای این گیاهان بین 15 تا 20 درجه و روزانه بین 25 تا 28 درجه می باشد. این گیاهان درجه حرارت زیر 15 درجه را نیز تحمل کرده ولی فعالیت رویشی ندارند. ضمناً در درجه حرارت بالاتر از 28 درجه باید غبار پاشی مداوم انجام گیرد.

o آبیاری: آبیاری زیاد از اندازه برای این گیاه مضر بوده و سطح خاک در فاصله دو آبیاری باید خشک شود. در تابستان هفته ای یکبار و در زمستان هر دو هفته یکبار احتیاج به آبیاری دارد، همیشه قبل از آبیاری رطوبت سطح خاک را بازدید نمائید.

o تغذیه: گیاهان تازه کاشته شده و یا تازه خریداری شده را از چهار الی شش ماه نباید کود داد ولی گیاهان پا گرفته را سالی دوبار در اوایل بهار و تابستان باید تقویت نمود.

o خاک مناسب: خاک سبک لیمونی بهترین و مناسبترین محیط برای رشد ریشه این گیاه است. از خاکهای بسته بندی شده مرغوب که موارد مصرف کلی دارند نیز می توان استفاده کرد.

o تعویض گلدان: هر ساله در فصل بهار با شروع فصل رشد احتیاج به تعویض گلدان در فضای سر بسته دارد. در سالهای بعد با سنگین شدن گلدان، تعویض خاک سطح گلدان با خاک نو و غنی پیشنهاد می گردد.

o تکثیر: این گیاهان را با کاشتن بذر و گرفتن قلمه در بهار بطوریکه هر قلمه سه گره داشته باشد و در دمای 23 درجه سانتیگراد ریشه دار گردد، میتوان تکثیر نمود. (در آب هم می توان قلمه های این گیاه را ریشه دار نمود.)

 

بیماری گیاه و نحوه درمان:

o رشد گیاه متوقف شده است: نور کافی نیست، گلدان را به محل پر نورتری منتقل نمائید.

o لکه های قهوه ای در وسط یا حاشیه برگها نمایان شده است: در آفتاب غبار پاشی نموده اید. عبور نور از قطرات آب بجای مانده روی برگها مانند عبور از شیشه است که به برگها صدمه وارد می آورد در سایه غبار پاشی کنید و برگهای صدمه دیده را با کارد تیز تا انتها قطع نمائید.

o بعضی از برگها شکاف طبیعی هم ندارند: گیاه از گونه دیگری است و عدم شکاف عمیق در برگها کاملاً طبیعی است.

o برگهای زیرین زرد رنگ و سپس قهوه ای می گردند که شدت آن در زمستان بیشتر است: آبیاری بیش از اندازه عامل آن است، اجازه دهید سطح خاک گلدان در فاصله بین دو آبیاری کاملاً خشک شود سپس آبیاری را با مقدار کمتری انجام دهید. هر دو هفته یکبار آبیاری کافی است. زهکش را بازدید نمائید.

o برگها بد شکل و شکافدار می شوند: گیاه را از محل پر تردد حارج نمائید. صدمات فیزیکی عامل آن است.

o نوک برگها قهوه ای رنگ می شوند: گیاه تشنه است، فوراً آبیاری نمائید. همیشه خاک سطح گلدان را بازدید نمائید. بخصوص در تابستان که نیاز آبی بیشتر است.

o برگها رنگ پریده اند: احتیاج به تغذیه مصنوعی دارد. گیاه از کمبود عناصر در خاک رنج می برد. هر سه هفته یکبار طبق دستور با کود م

ادامه نوشته

لیندا (پافیلی)

لیندا (پافیلی)

o انگلیسی: Beaucarena

o علمی: Elephant foot tree

o خانواده: Liliaceae

 

http://www.dkimages.com/discover/previews/869/842983.JPG

 

 

نیازها:

o نور: این گیاه درجایی به خوبی رشد می کند که نور مستقیم خورشید، بجز ماههای تیر و مرداد روزانه چهار ساعت و یا بیشتر در آنجا بتابد. در شرایطی که پرورش آن تنها با نور مصنوعی امکانپذیر است مقدار آن نباید از حداقل هشتصد شمع و مدت تابش آن از 12 ساعت در روز کمتر باشد. این گیاه در نور درخشان و غیر مستقیمی که از چراغهای دیواری می تابد بخوبی زیست می کند.

o درجه حرارت: در روز درجه حرارت ایده آل آنها بین 20 تا 25 درجه سانتیگراد و در شب بین 5 تا 10 درجه سانتیگراد می باشد. البته درجه حرارتهای متغیر بین 5 تا 30 درجه سانتیگراد را نیز بخوبی تحمل می کند.

o آبیاری: این گیاهان به آبیاری مفصل نیاز نداشته و در فواصل آبیاری، خاک گلدانها باید نسبتاً خشک بنظر برسد. آویزان شدن برگهای فوقانی آن نشانه افراط در آبیاری آن است.

o تغذیه: گیاهان تازه کاشته شده و یا تازه خریداری شده را تا یکسال نباید کود داد ولی گیاهان پا گرفته را در تابستان هر هفته یکبار با کودهای مایع و یا جامد محلول در آب (مخصوص گیاهان زینتی و طبق دستور) بایستی تغذیه نمود.

o خاک مناسب: بهترین خاک، لیمونی است.

o تعویض گلدان: گیاه دوست ندارد ریشه هایش پراکنده باشد بهمین علت فقط هر دو سال یکبار گلدان را تعویض نمائید، (در محیطی سر بسته) در بقیه ایام به تعویض چند سانتیمتر خاک سطحی با خاک نو اکتفا نمائید.

o تکثیر: از طریق کاشت بذر در مکانی مساعد امکانپذیر است.

 

بیماری گیاه و نحوه درمان:

o برگهای جدید ظاهر نمی شوند و گیاه پژمرده و خسته است: یا نور کافی نیست که گلدان را به محل روشن تر منتقل نمائید و یا اینکه تغذیه مصنوعی به تأخیر افتاده است.

o ساقه منقبض و چروک است: گیاه خیلی تشنه است، گلدان را درون تشت پر از آب به مدت 15 دقیقه قرار دهید، آبیاری را تنظیم نمائید.

o برگها خشک شده و می ریزند: هوا خیلی گرم است، گیاه را به محل خنک تری منتقل نمائید، غبار پاشی را فراموش نکنید.

o برگها سقوط می کند: هوا خیلی سرد است، گیاه را به محل گرمتری منتقل نمائید.

o لکه های سوخته روی

ادامه نوشته

● اریترونیوم Erythronium revolutum

● اریترونیوم Erythronium revolutum

 

http://www.srgc.org.uk/bulblog/log2005/060405/Erythronium%20revolutum%20white.jpg

 

 

اریترونیوم از خانواده LILIACEAC گیاهی دائمی پیازی به بلندی ۲۰ الی ۳۰ سانتی‌متر و گستردگی ۱۰ سانتی‌متر می‌باشد. این گیاه برگ‌های بیضی شکل با خال‌های قهوه‌ای رنگ دارد و گل‌های آن به رنگ صورتی ـ بنفش و سفید در اواسط بهار ظاهر می‌شود.

http://pacificbulbsociety.org/pbswiki/files/Erythronium/Erythronium_revolutum1001_JL.jpg

 

حداقل دمای قابل تحمل برای اریترونیوم ۱۵ ـ درجه سانتی‌گراد است. این گیاه برای رشد به مکانی نیمه سایه و خاک غنی از هوموس که خوب زهکشی شده باشد نیاز دارد. ضمناً آب و هوای خنک برای این گیاه مناسب‌تر است. تکثیر اریترونیوم از طریق کاشت بذر در پائیز و تقسیم گیاه پس از اتمام گلدهی امکان‌پذیر است.

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

گل مخروطی Echinacea purpurea

● ارانتیس Eranthis hyemalis

● ارانتیس Eranthis hyemalis

 

http://caliban.mpiz-koeln.mpg.de/%7Estueber/thome/band2/tafel_091_small.jpg

 

 

ارانتیس از خانواده RANUNCULACEAE گیاهی است با ریشه غده‌ای و گل‌های بدون دمگل و زرد رنگ که از اواخر زمستان تا اوایل بهار ظاهر می‌شوند. این گیاه به مکانی سایه، آفتاب، خاکی غنی از هوموس با زهکشی خوب و نه‌چندان خشک نیازمند است.

 

http://www.alpinegardensociety.ie/images/Eranthis%20hyemalis%20SF0306.jpg

 

 

شاخ و برگ‌ها در فصل تابستان از بین می‌رود. حداقل دمای قابل تحمل برای ارانتیس ۱۵ ـ درجه سانتی‌گراد است. تکثیر از طریق کاشت بذر در پائیز یا تقسیم گیاه بلافاصله پس از پایان گلدهی و قبل از آن‌که برگ‌ها خشک شوند امکان‌پذیر است.

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

آشنایی با گیاهان

آشنایی با گیاهان

گل ساق عروس Echeveria glauca

 

http://ficus.kiev.ua/images/echeveria/e_imbricata.jpg

 

گل ساق عروس از خانواده GRASSULACEAE است. خاک مناسب برای کاشت این گل، مخلوطی از خاک باغچه، کود دامی پوسیده، ماسه شسته و خاک رس با نسبت مساوی است. از اردیبهشت ماه تا شهریور ماه باید هر ماه از کود محلول با غلظت دو گرم در لیتر استفاده شود. این گل به هوای خشک و خنک و هم‌چنین مکانی آفتابی نیاز دارد. در زمستان باید در دمای ۱۰ـ ۵ درجه سانتی‌گراد استراحت کند. به هنگام آبیاری نباید مستقیماً روی برگ‌های ساق عروس آب ریخت. هم‌چنین بین دو آبیاری باید صبر کنیم تا سطح خاک کاملاً خشک شود. تکثیر از طریق کشت بذر در اوایل بهار و قلمه در بهار و تابستان امکان‌پذیر است.

 

 

● شمشاد رسمی Euong mus cornutus guinguecornutus

http://danae.mon-blog.org/images/8417/JARDIN/buis.jpg

 

 

نوع گیاه: درختچهٔ پهن برگ. شمشاد رسمی از خانوادهٔ CELASTRACEAE می‌باشد ارتفاع این درختچهٔ همیشه سبز حدود ۴ متر است در این گیاه برگ‌ها به رنگ سبز تیره با حاشیه سفید بوده و گل جنبهٔ زینتی ندارد. فرم تاج در شمشاد رسمی گرد یا بیضوی متراکم با بافت سنگین می‌باشد و قطری حدود ۲ متر دارد. میزان رشد این گیاه متوسط بوده و مکان‌های آفتابی را می‌پسندد هم‌چنین طالب خاک‌های اسیدی تا قلیائی با زهکشی مناسب می‌باشد. از این گیاه در فضای سبز برای داربست‌ها، پر چین‌ها، فضاهای باریک گلدان‌های بزرگ و کنار درب‌ها استفاده می‌شود. تکثیر آن از طریق قلمه نیمه سبز خوابانیدن و کاشت بذر امکان‌پذیر است.

 

 

 

● گل مومی Chamelacium Uncinatum

 

 

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/df/Chamelaucium_uncinatum2.jpg/755px-Chamelaucium_uncinatum2.jpg

 

 

گل مومی از خانواده MYRTACEAE و درختچه‌ای بزرگ و گسترده است. این گیاه همیشه سبز با برگ‌های خطی و سه‌گوش به رنگ سبز تیره و گل‌های ارغوانی، بنفش، صورتی، سفید یا قرمز به بلندی ۲ الی ۵ و گستردگی ۲ الی ۴ متر می‌باشد. گل‌های این گیاه در فصل بهار و تابستان ظاهر شده و به‌صورت گل شاخه بریده استفاده می‌گردد. گل مومی به مکانی پر نور و دور از تابش آفتاب گرم تابستان، کمپوست گلدانی فاقد آهک نیاز دارد. در فصل بهار و تابستان، خاک گلدان را باید با کود تعادلی مایع تقویت نمود. برای کاشت در فضای باز از خاک ماسه‌ای خنثی تا کمی اسیدی دارای زهکش خوب و نسبتاً حاصلخیز استفاده نمائید. ضمناً آن را در مکانی کاملاً آفتابی بکارید. حداقل دمای قابل تحمل صفر درجه سانتی‌گراد است. تکثیر این گیاه از طریق کاشت بذر در بهار و یا قلمه‌های نیمه رسیده در فصل تابستان امکان‌پذیر است.

 

● زعفران زینتی Crocus sp

 

http://www.dkimages.com/discover/previews/926/707886.JPG

 

زعفران زینتی از خانواده IRIDACEAE است و زمان گلدهی آن بهار یا پائیز می‌باشد. این گیاه به مکانی آفتابی و خاکی دارای زهکشی خوب و نسبتاً مرطوب نیاز دارد. زعفران زینتی برای باغ‌های صخره‌ای و کاشت درون گلدان در منازل استفاده می‌گردد. عمق کاشت پیاز آن ۶ ـ ۵ سانتی‌متر است. تکثیر زعفران زینتی از طریق کاشت بذر و یا تقسیم و کاشت پیاز تو پر در آخر تابستان ـ اول پائیز امکان‌پذیر است.

 

● گل قورباغه‌ای Stapelia variegata

 

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7f/Stapelia_variegata.jpg/800px-Stapelia_variegata.jpg

 

 

گل قورباغه‌ای از خانواده ASCLEPIADACEAE است این گیاه دائمی و گوشتی دارای ساقه‌های سبز تیره و دندانه‌داری است که گاهی برگ‌های کوچکی روی آنها ظاهر شده و مجدداً می‌ریزند. گل قورباغه‌ای حداکثر ۱۰ سانتی‌متر بلندی دارد و به محلی نیم سایه و خاک سبک با زهشی خوب نیاز دارد. گل‌ها در تابستان و پائیز ظاهر می‌شوند و به شکل ستاره می‌باشند. این گل‌ها در رنگ‌های مختلف و دارای لکه‌های زرد، ارغوانی یا قرمز مایل به قهوه‌ای می‌باشند. حداقل دمای قابل تحمل برای گل قورباغه‌ای ۱۱ درجه سانتی‌گراد است. ضمناً اگر گیاه دارای رشد خوبی باشد می‌شود بهار هر سال گلدان آن را عوض کرد بنابراین نیازی به کوددهی در طول سال نخواهد داشت. تکثیر از طریق کاشت بذر یا قلمه‌های سایه در بهار یا تابستان امکان‌پذیر است.

 

 

● زنجبیل شامی Inula hookeri

 

ادامه نوشته

● ارانتیس Eranthis hyemalis

● ارانتیس Eranthis hyemalis

 

http://caliban.mpiz-koeln.mpg.de/%7Estueber/thome/band2/tafel_091_small.jpg

 

 

ارانتیس از خانواده RANUNCULACEAE گیاهی است با ریشه غده‌ای و گل‌های بدون دمگل و زرد رنگ که از اواخر زمستان تا اوایل بهار ظاهر می‌شوند. این گیاه به مکانی سایه، آفتاب، خاکی غنی از هوموس با زهکشی خوب و نه‌چندان خشک نیازمند است.

 

http://www.alpinegardensociety.ie/images/Eranthis%20hyemalis%20SF0306.jpg

 

 

شاخ و برگ‌ها در فصل تابستان از بین می‌رود. حداقل دمای قابل تحمل برای ارانتیس ۱۵ ـ درجه سانتی‌گراد است. تکثیر از طریق کاشت بذر در پائیز یا تقسیم گیاه بلافاصله پس از پایان گلدهی و قبل از آن‌که برگ‌ها خشک شوند امکان‌پذیر است.

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )

● دیفن‌ باخیا ماکولاتا Dieffenbachia maculata

● دیفن‌ باخیا ماکولاتا Dieffenbachia maculata

 

 

http://pics.davesgarden.com/pics/KDot_N_DallasTx_1197082386_54.jpg

 

 

دیفن باخیا ماکولاتا از خانواده ARACEAE است. سطح برگ‌های این‌گونه به‌طور نامنظم به رنگ‌های سفید، کرم و سبز است. خاک مورد نیاز این‌گونه، خاک برگ، پیت ماس یا خاک برگ سوزنی برگان مخلوط شده باشد. هم‌چنین به مکانی پر نور دور از تابش مستقیم آفتاب نیاز دارد. در مورد آبیاری هیچ‌وقت اجازه ندهید آب در زیر گلدان آن جمع شود. گلدان را با آب ولرم بدون املاح مرطوب نگهدارید ضمناً برای رشد به رطوبت بالای ۶۰ درصد نیاز دارد و در بهار و تابستان نیز باید خاک گلدان مرتب تقویت شود. حداقل دمای قابل تحمل برای دیفن باخیا ماکولاتا ۱۵ درجه سانتی‌گراد است. تکثیر از طریق قلمه سر شاخه و یا قطعات ساقه درون خاک با دمای ۲۵ درجه سانتی‌گراد امکان‌پذیر است.

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )