نام فارسی : رزماری ساحلی ( اکلیل ساحلی )

نام انگلیسی : Coast Rosemary

نام علمی : Westringa fruticosa

نام تیره : Labiaceae یا Labiatae

 

بوته های سخت و همیشه سبز رزماری ساحلی گیاهی سازش پذیر است و خود را با شرایط مختلف وفق می دهد. به بادهای شور مقتوم و در همه نواحی لم یزرع ، جزء یخبندان شدید ، قادر به نشو و نما است .رزماری های جا افتاده خشکی و خشکسالی را تحول می کنند.

بوته این گیاه شکل متراکم دارد و بشکل پهن ، تا ارتفاع 2 متر و بیشتر می روید.

این گیاه برگ کوچک سبز- خاکستری دارد و گل سفید آن ، از اولین سال کشت ، بر شاخسار انبوه آن پدیدار می گردد.در مدت 2 تا 3 سال به باوغ می رسد و اگر، با هرس مداوم بر جوان نگهداشتن شاخه ها مداومت شود عمر زیادی خواهد داشت .

برای کاشت به عنوان مرز و حصار کوتاه یا کاشت در ظرف و گلدان ایده آل است.

 

اقلیم :

به طور محدود ، به شرایط متعدد آب و هواییتحمل نشان می دهد اما نه به مدت طولانی و نه به یخبندان های سخت .

برای رشد خوب و متراکم ، به آفتاب کامل نیاز دارد. این گیاه در مناطق بادگیر می تواند رشد کند و مخصوصا برای کاشت در نواحی باز ساحلی مفید است.

 

خاک :

زهکشی خوب می طلبد. دادن کود یا خاک خاک کمپوست به زمین ، مدتی قبل از کاشت ، به نشو و نمای بهتر بوته ها کمک می کند.

 

تکثیر :

.قلمه های نوک نرم را میتوان در طول بهار وتابستان و قلمه های نیمه خشبی را در اواخر تابستان تا پاییز برداشت کرد.

 

آبیاری :

برای سازگار شدن به آبیاری عمیق منظم نیاز دارد ، اما همین که گیاه خود را گرفت آبیاری گاه به گاه عمیق ، در هوای گرم و خشک ، برای ادامه حیات آن کافی است.

 

کوددهی :

بوته های زینتی رزماری عموما به کود نیاز ندارند ، اما مقدار کمی آرد استخوان را در اواخر زمستان می توان به زمین داد.

 

مشکلات :

مشکل خاصی ندارد .

آبیاری بیش از حد یا خاک های خیلی سنگین ممکن است باعث گندیدگی ریشه گیاه گردد.

 

فصل گلدهی :

عمده ترین دوران گلدهی رزماری از بهار تا اوایل تابستان است . اما در مواقع دیگر هم ممکن است نمایش های کوچکی از گلدهی مشاهده کنیم.

 

هرس ( پیرایش ) :

برای حفظ شکل برگساره گیاه ، بعد از دوران گلدهی باید هرس کامل شود. هرس در قسمت نوک شاخه ها در هر موقع از سال قابل اجراست.

 

 

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )