نام فارسی : آفتاب پرست
نام فارسی : آفتاب پرست
نام انگلیسی : Cherry pie
نام علمی :
Heliotropum arborescens
نام تیره :
Boraginaceae
درختچه گل آفتاب پرست گیاهی همیشه سبز با ساقه نرم وگل های معطر به رنگ ارغوانی روشن تا ارغوانی است ، که در طول بیش از یک فصل در روی بوته می رویند . عطر گل های آن درخت وانیل یا ثعلب را به یاد باغبان می آورد.
بوته های آفتاب پرست 50 سانتی متر یا کمی بیشتر ارتفاع دارند ، پهنای آنها از یک متر بیشتر است ، خیلی زود به گل می نشیند ، در 2 سال به بلوغ می رسد ، و عمری کاملا طولانی دارد . گیاه آفتاب پرست را میتوان برای برجسته کردن یک نقطه باغ ، یا گیاهی پیشنما ، یا آویز گیاهی از بالای دیوارها بکار برد. لرد رابرتس ( Lord roberts ) ، با برگهای سبز بسیار تیره و گلهای بنفش سیر ، محتملا متداولترین نژاد این گیاه است. آفتاب پرست طلایی ( Aureum ) ، با برگهای لیمویی رنگ ، کمتر متداول است. وقتی بوته های این گیاه پهلو به پهلوی هم کاشته شوند جالب تر به نظر می رسند.
اقلیم :
فقط برای کاشت در آب و هوای گرم مناسب است و در مختصر یخبندانی صدمه می بیند.
به شرایط آفتابی و گرم ، محفوظ از بادهای شدید نیاز دارد. بهترین رشد را در مکانی دارد که در تمام روز کاملا آفتابگیر باشد ، اما در جایی هم که نیمی از روز آفتابی باشد می تواند زندگی کند.
خاک :
خاک این گیاه باید کاملا ترد با زهکشی خوب باشد. بهترین رشد را در خاکی دارد که با کود حیوانی کاملا پوسیده تقویت شده باشد.
تکثیر :
با قلمه زنی آسان تکثیر می شود. قلمه های نرم از سرشاخه ها را میتوان در طول بهار وتابستان به دست آورد و قلمه های نیمه خشبی را در طول پاییز و زمستان .
آبیاری :
در طول ماههای گرم به آبیاری عمیق و منظم نیاز دارد : هفته ایی یکبار در هوای خیلی داغ یا کمی کمتر در اغلب خاکهای خوب آماده شده.
کوددهی :
انواع مواد غذایی گاهی چند منظوره را می توان در اوایل بهار و دوباره در اواسط تابستان به کار برد.
مشکلات :
هیچ آفتاب و بیماری خاصی ندارد.
فصل گلدهی :
دوره گلدهی بسیار طولانی از بهار تا تابستان دارد.
هرس ( پیرایش ) :
کم به هرس نیاز دارد مگر آنکه بخواهیم در بوته شکل خاصی ایجاد کنیم . در اوایل بهار می توان شاخه های چوبی را برید تا راهی برای رویش شاخه های گل دهنده جدید باز شود.
منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )