کنترل بیولوژیک مگس های مینور و پروانه‌ها
کنترل
بیولوژیک مگس های مینور و پروانه‌ها
مگس‌های
مینوز
مگس‌های
مینوز از جمله آفات مهم محصولات گلخانه‌ای و گیاهای زینتی هستند. مگس‌ها
متعلق به خانواده آگرومایزید (Agromyzidae) هستند.
تعدادی از مهم‌ترین گونه‌های (Agromyzidae) عبارتند از :
Liriomyza trifolii
Liriomyza sativae
Liriomyza bryoniae
در ایران این گونه‌ها جزء آفات مهم محصولات گلخانه‌ای و گیاهان
زینتی هستند. این مگس به طول حدود 2
تا 3 میلی متر به رنگ سیاه و دارای لکه‌های زرد رنگ در روی بدن‌شان هستند. حشرات
کامل با فرو کردن تخم‌ریز خود به داخل بآفت گیاه
از ترشحات گیاهی تغذیه می کنند. محل فرو کردن تخم‌ریز عموماً بصورت لکه‌های زرد
رنگی در سطح برگ گیاهان دیده می‌شود.
بعد از قرار گرفتن تخم در بآفت گیاهی، لارو خارج شده از
بآفت ایجاد
گالری‌ها یا تونل‌هایی مارپیچ در سطح برگ گیاهان می‌کند. ضخامت این
گالری‌ها با افزایش اندازه لارو افزایش پیدا می‌کند.
از مهم‌ترین دشمنان طبیعی این آفات، زنبورهای پارازیتوئید هستند که بصورت
پارازیتوئید داخلی یا ایندوپارازیتوئید و پارازیتوئید خارجی یا اِگزوپارازیتوئید
از لاروهای این آفات تغذیه می‌کنند.
از مهم‌ترین پارازیتوئیدها می‌توان به گونه‌هایی مثل اپیوس پالیدوسOpius pallidus) ) و داکنوزا
سیبریکا (Dacnusa sibrica) که
پارازیتوئید داخلی هستند و گونه دیگری بنام دیگلیفوس ایسئا (Diglyphus isaea) که پارازیتوئید خارجی است اشاره کرد.
پارازیتوئیدهای داخلی تخم‌شان را در داخل بدن لارو میزبان قرار می‌دهند و حشرات
کامل از داخل شفیره میزبان خارج می شوند. بدین صورت که مراحل رشد
و نمو لارو پارازیتوئید در داخل بدن لارو میزبان طی می‌شود و وقتی که آفت به
مرحله شفیرگی رسید میزبان را می‌کشد و از داخل شفیره
میزبان خارج می‌شود.
پارازیتوئیدهای خارجی تخم‌شان را در مجاورت لارو میزبان در داخل بآفت گیاه
قرار می‌دهند. ولی قبل از تخم‌گذاری تخم‌ریزشان را به داخل بدن لارو میزبان فرو می‌کنند
و باعث فلج شدن او می‌شوند، سپس تخم‌شان را در کنار بدن لارو میزبان در داخل بآفت گیاه
قرار می‌دهند. بعد از مدت حدود 2 روز لارو خارج می‌شود و چون لارو میزبان فلج است،
نمی‌تواند از محل تخم میزبان دور شود و لارو پارازیتوئید بعد از خروج از تخم شروع
به تغذیه از لارو آفت می‌کند.
زنبورهای واکتورایسبریکا وOpius
pallidus) ) از خانواده براکونیده پارازیتوئید خارجی هستند. این زنبورها
تخم‌هایشان را در داخل بدن لارو میزبان که در داخل بآفت گیاهی
است قرار می‌دهند.
با توجه با اینکه این لاروها در داخل برگ هستند زنبورها چطور آن‌ها را پیدا می
کنند؟
زنبورهای پارازیتوئید بوسیله‌ی اندام‌های حسی (شاخک‌ها و تخم‌ریز) میزبان را پیدا
می‌کنند. تعدادی از طریق تخم‌ریز، و تعدادی از پارازیتوئیدها از طریق شاخک میزبان
را پیدا می‌کنند. این زنبورها از طریق شاخک که همانند رادار عمل می‌کند در سطح برگ
گیاهان
جستجو می‌کنند و بافتی را که دارای لارو است را مشخص کرده و سپس لارو
میزبان‌شان را پارازیته می‌کنند.
طول عمر حشرات کامل حدود دو هفته است و حدود 90 تخم را در
طی این مدت در داخل بدن لاروهای میزبان قرار می‌دهند.
نبور دیگری که بعنوان دشمن طبیعی مهم این گروه از آفات
مطرح است دیگلیفوس ایسئا (Diglyphus
isaea) است که یک پارازیتوئید خارجی می‌باشد که تخم خودش را در مجاورت
لارو میزبان قرار می‌دهد. بعد از حدود دو روز تخم تفریغ می‌شود و در مدت حدود 6
روز مراحل لاروی این زنبور کامل می‌شود و دوره شفیرگی آن حدود 9 روز طول می‌کشد،
سپس برگ گیاه را سوراخ کرده و از آن خارج می‌شود.
بطور کلی در سال‌های اخیر توجه زیادی به کنترل بیولوژیک مگس‌های
مینوز خانواده‌های آگرومایزیده Agromyzidae)) شده است.
مخصوصاً در کشورهای اروپایی که آفات محصولات گلخانه‌ای را
با فرآورده‌های بیولوژیک کنترل می‌کنند. این آفات را در سال‌های اخیر
بوسیله دشمنان طبیعی تحت کنترل در آورده‌اند. البته تولید دشمنان طبیعی این گروه
از آفات نسبتاً مشکل است و هزینه بیشتری در مقایسه با تولید دشمنان
طبیعی، آفاتی مثل کنه دو نقطه‌ای و سفید بالک‌ها دارد.
منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )