مطالعه تمايز ژنتيكي در بين نسل هاي جمعيت هاي راش (Fagus orientalis lipsky) جنگل هاي خزري

 

 

صالحي شانجاني پروين,جواني وندرامين جوزپه

 

 

 

نسل ها در توده هاي طبيعي معمولا در حالت تعادل panmictic قرار ندارند بطوريكه تركيب ژنتيكي توده هاي طبيعي با نتاج آنها متفاوت است. از آنجايي كه برنامه هاي حفاظت ژن راش ترجيحا بر استفاده از بذر براي زادآوري استوار است، بنابراين شناخت فرآيندهاي موثر بر ساختار و ميزان گوناگوني ژنتيكي در طي توليد مثل توده بسيار مهم است. در اين پژوهش، تركيب ژنتيكي درختان مادري (حداقل 40 درخت در هر توده) و نتاج شان (بذر 10 درخت، هر درخت 7 بذر) بصورت تصادفي در 10 توده از جنگل هاي خزري بوسيله ماركرهاي ميكروساتلايتي تعيين شد. ساختار آللي درختان مادري و بذرهاي آنها نشان داد كه تمام لوكوس ها پلي مورفيسم بالايي در همه جمعيت ها داشتند. تكثر آللي در نسل نتاج بعلت وجود جريان موثر ژن از توده هاي مجاور عموما بيشتر از درختان مادري است. تفاوت تعداد آلل هاي فراوان (با فراواني بيش از 5 درصد) دو نسل در ميان جمعيت هاي مورد مطالعه چندان اهميتي ندارد، ولي تعداد آلل هاي محلي عمومي (با فراواني كمتر يا مساوي 25 درصد) نتاج بطور قابل ملاحظه اي بيش از درختان مادري است كه نشان دهنده نقش انتخاب طبيعي در افزايش فراواني برخي آلل ها مي باشد. اما آنچه مهم است هيچگونه انحراف مهمي از تعادل هاردي- وينبرگ مشاهده نمي شود. كاهش جزيي تنوع ژنتيكي نتاج در مقايسه با درختان مادري احتمالا بدليل جمع آوري بذر از تعداد محدودي درخت است. اين اطلاعات نشان مي دهد كه با جمع آوري بذر از تعداد بيشتري درخت مي توان حفاظت از تنوع ژنتيكي راش را تضمين نمود.

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )