تحليل شدت، مدت، فراواني و گستره خشكسالي هاي حوزه كارون به كمك شاخص بارش استاندارد (spi)

 

 

 

محسني ساروي محسن*,صفدري علي اكبر,ثقفيان بهرام,مهدوي محمد

 

* دانشكده منابع طبيعي دانشگاه تهران

 

 

خشكسالي از ديدگاه صاحب نظران به كمبود رطوبت مستمر و غير طبيعي اطلاق مي شود. واژه مستمر به استمرار حالت كمبود و غيرطبيعي به انحراف شاخص مورد نظر شرايط طبيعي از ميانگين گفته مي شود. در هر خشكسالي چهار ويژگي عمده مورد بررسي قرار مي گيرد كه عبارتند از: شدت، مدت، فراواني (دوره بازگشت) و گستره. هدف از اين تحقيق نيز بررسي هر يك از ويژگي هاي يادشده و تهيه نقشه هاي خشكسالي در حوزه كارون است. به اين منظور از شاخص بارش استاندارد (spi) به عنوان شاخص منتخب، جهت بررسي خشكسالي ها در 29 ايستگاه واقع در داخل و خارج حوزه با طول دوره آماري مشترك 28 ساله (1999-1972 ميلادي) در سه مقياس زماني 3، 6 و 12 ماهه استفاده گرديد. نتايج بررسي ايستگاهي خشكسالي ها از نظر ويژگي هاي يادشده نشان مي دهد كه كمترين مقدار Spi مشاهده شده و نيز شديدترين تداوم از نظر بزرگي خشكسالي ها مربوط به ايستگاه منج و طولاني ترين تداوم و بيشترين فراواني خشكسالي ها در طول دوره آماري متعلق به ايستگاه دارشاهي بوده است. نقشه هاي گستره نيز، خشكسالي هاي شديدتري را در جنوب شرق حوزه در اطراف ايستگاه هاي دارشاهي، بتاري، پاتاوه، ياسوج، شاه مختار و نيز منج نشان مي دهد. به نظر مي رسد كه اين منطقه از پتانسيل حساسيت بيشتري نسبت به خشكسالي ها در مقايسه با ساير نواحي برخوردار باشد.

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )