خانواده Plantaginaceae

گياهان دارويی اين تيره در استان مرکزی عبارتند از:

نام فارسي : بارهنگ سر نيزه‌اي

نام علمي: Plantago Lanceolata

نام محلي: بارهنگ

نام فرانسه: Plantain Lanceole

نام انگليسي: P. majan

نام آلماني: Spitz wgerich

 

مشخصات گياهشناسي:

گياهي است به ارتفاع cm 50-8, داراي برگ‌هايي با پهنك بزرگ كه 3 تا11 گلبرگ سراسري در جهت طولي ديده مي‌شود. گل‌هاي آن جايي به رنگ خاكستري روشن يا تقريباً مايل به قرمز و مجمتع به صورت سنبله‌ دراز است. ميوه‌اش پوشينه, داراي دو خانه و محتوي 4 تا 8 دانه كوچك و بيضي شكل مي‌باشد.

 

رويشگاه :اين گياه نيز در سطح باغات استان و عمدتاً در كنار جوي‌هاي آبياري و مناطق مرطوب به عنوان يك علف هرز رويش دارد.

 

خواص درماني:از برگ, ريشه و دانه آن استفاده مي‌شود كه اثر قابض و نرم كننده دارد, تصفيه كننده خون, آرام كننده رفع تحريكات و نزله‌هاي مزمن برونش‌ها, نزله‌هاي مجاري ادرار و دستگاه هضم, رفع ناراحتي آسم اسهال‌هاي ساده, ورم مخاط دهان, دندان درد و گوش درد. جوشانده برگ آن ( برگ جوشيده شده) التيام دهنده زخم‌ها و كمپرس و ضماد برگ نيز همين المرا دارد. جوشانده ريشه با عسل شيرين شده و غرغره آن ورم مخاط دهان را از بين مي‌برد. به كار بردن كرم آن بر روي جوش‌ها صورت, بيني, زنخدان توصيه مي‌شود. گرم 100-50 ريشه با برگ در يك ليتر آب به مقدار سه فنجان در روز, جوشانده گياه در شراب به مقدار يك قاشق در هر ساعت و يك فنجان در موقع خون آمدن از سينه, دم كرده حاصل از گرم 10 برگ در گرم 150 آب جوش براي حمام چشم موثر است.

 

تدوین:حمیدرضا میرداودی -عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان مرکزی

 

 

منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )