چای 2
چای در کل جهان توزیع میشود
{{|Mergeto|تاریخچه چای|زمان=سپتامبر۲۰۰۶}} مارکو پولو به عنوان یک سیاح ونیزی در سفرنامه خود از چای سخنی به میان نیاوردهاست، تصور میشود که اولین گروه اروپائیان که با چای سروکار داشتهاند، مسیحیان ساکن در Beijing چین باشند که در دربار امپراطورهای اواخر سلسسله مینگ Ming Dynasty حضور داشتهاند ؛ یا کاشفان پرتغالیها باشند که از ژاپن درسال ۱۵۶۰ دیدار نمودند. روسیه درسال۱۶۱۸ پس از امپراطور مینگ چینی که چای را به عنوان هدیه برای سزار میشل اول پیشکش فرستاد، به خواص چای پی بردند. به زودی چای به اروپا عرضه گردید که به سرعت درمیان ثروتمندان فرانسه و هلند رواج یافت. استفاده انگلیس از چای به حدود سال۱۵۶۰برمی گردد و به شاهزاده (پرتغالی، کاترین از براگنزا وهمسر ملکه یعنی چارلز دوم از انگلستان) نسبت داده میشود. تقاضای فراوان برای چای در بریتانیا سبب کسر (تراز) تجاری نسبت به چین شد، و باعث شد تا انگلستان دراواسط قرن نوزدهم خود به تولید آن بپردازد. استفاده از بذرهای آن که از چین قاچاق میشد (نوعی ممنوعیت ورود برای خارجیها به نواحی کشت چای وجود داشت)، و سبب ایجاد آزمایشهای ناموفق برای انگلستان گردید اما نهایتاً موفق شدند کشت مولد آن را در بخشهایی از مستعمرات آن کشوردرهند که واجد آب و هوا وخاک مناسبی بود، انجام دهند. ref>Error on call to Template:cite web: Parameters url and title must be specified. Please see Template talk:Cite web for instructions on how to use the template.. thesimpleleaf.com.[۳] آنها تلاش نمودند تا کسری تجاری خود را با فروختن تریاک به چین جبران نمایند که بعدها سبب جنگ اول تریاک در سالهای ۱۸۳۸ تا ۱۸۴۲ گردید. انجمن چای بوستون نوعی قیام بود که در آن ساکنان بوستون درسال ۱۷۷۳ در اعتراض به سیاست چای و مالیات آن، انبارهای چای بریتانیا تخریب کردند.پیش از اقدام این انجمن، ساکنان ۱۳مستعمره بریتانیا در آمریکای شمالی بیشتر چای مصرف میکردند تا قهوه. در بریتانیا قهوه بیشتر رایج بود. پس از اقدام معترضان علیه مالیاتهای مختلف مربوط به چای، استعمارگران بریتانیایی به عنوان یک عمل وطن خواهانه از نوشیدن چای خودداری نمودند. همچنین، اهالی برایتون کمتر از قهوه مصرف نمودند. چای سرد(Iced) از سال ۱۹۰۴در آمریکای شمالی متداول شد، نمایشگاه جهانی سن لوئی. این روزها، سیاستهای متناقضی راجع به چای وجود دارد. چایکاران در ژاپن، تایوان و چین اغلب از درآمدهای بهتری نسبت به کشاورزان تولید کننده چای سیاه در دیگر کشورها برخوردارند.
لغت «چای»
معادل چینی کلمه چای 茶 است، اما این نماد در لهجههای چینی مختلف بطور متفاوتی تلفظ میشود. دونوع تلفظ آن به درون دیگر زبانهای جهانی راه پیدا کردهاند. یکی از آنها 'te ' (POJ :tě) بوده که از لهجه Min Nan گرفته شده در اطراف بندردریایی Xiaman (Amoy) به آن صحبت میشود. تلفظ دیگر آن Chá بوده که در لهجه فلات کانتون چین که در بنادر Guangzhou (کانتون)، هنگ کنگ، جزایر ماکائو و توابع خارجی چین و نیزلهجه ماندارین درشمال چین، صحبت میشود، اقتباس شدهاست. تلفظ دیگر آن 'zu ' است که در گویش wu در اطراف شانگهای به آن تکلم میشود. زبانهایی که در آنها مشتقاتی از کلمه Te وجود دارد عبارتند از آفریقائی، ارمنی، کاتالانی، (te )، دانمارکی، (te )، هلندی، ( thee)، انگلیسی ، (tea )، اسپرانتو، ( teo)، استونی، ( tee )، فاروئی، ( te)، فنلاندی ، ( tee)، فرانسوی ، ( thé)، (غرب فریزیان، ( tee )، گایلیک ایرلند ، ( té)، آلمانی ، ( Tee )، عبری ، (/tei / یا /te /، תה)، مجاری ، (tea)، ایسلندی ، (te)، اندونزیایی ، (teh)، ایرلندی ، (tae)، ایتالیایی ، (tè)، زبان علمی لاتین، (thea)، لتوانی ، ( tēja)، مالایایی ، ( teh)، نروژی ، ( te)، لهستانی ، (herbata که از ریشه لاتین herba thea گرفته شدهاست)، گایلیک اسکاتلندی ، ( teatha، ti)، سینگالی|، اسپانیائی ( té)، سوئدی، ( te)، تامیلی، (thè)، ولزی (te)، و Yiddish (/ tei/، טיי).
آنهایی که ازمشتقات کلمه چا یا چای استفاده میکنند عبارتند از: آلبانیائی، ( Ҫaj)، عربی ، (شای )، آشوری، (تلفظ میشود chai )، آذری، (Ҫay )، بنگالی ، (চা)، بوسنیایی، ( čaj)، بلغاری، ( Чай)، کامپانگانی، (cha )، کوبایی ، ( tsa)، کرواتی، (čaj )، چک ، ( čaj)، یونانی ، (τσάι)، هندی ، (चाय)، ژاپنی ، ( cha茶, ちゃ,)، قزاقی ، ( шай)، کرهای، ('차)، مقدونی، (čaj)، مالایامی و نپالی، (chai )، فارسی، (چای )،
پنجابی ، (ਚਾਹ)، پرتقالی ، (chá)، رومانیایی، ( ceai)، روسی، (chai чай)، صربی، (чај)، اسلواکی ، (ajČ)، سومالی، (shaax)، سواهیلی ، (chai)، تاگالوگی، (tsaa )، تای، ( ชา)، تبتی ، (ja )، ترکی، (çay )، اوکراینی، (чай )، اردو، ( چای )، ازبکی ، ( choy)، و ویتامی ، ( trà و chè مشتق مستقیم چینی 茶 هستند ؛ مورد اخیر عمدتاً در بخش شمالی بکار میرود).
لغت لهستانی czajnik برای کتری چای، مستقیماًاز کلمه cha گرفته شده که ریشه آن یک لغت روسی است. اما، چای درزبان لهستانی herbata احتمالاً از ریشه لاتین herba thea به معنای گیاه چای اقتباس شده شدهاست. شاید بتوان این اسامی را از لحاظ ریشه به هم ربط داده که برای توزیع چای در این فرهنگها استفاده شده، اما لین ارتباط به این سادگی هم نیست. به عنوان مثال، چای درابتدا به بریتانیا رسید و از طریق هلند از فوجیان تجارت شد که از کلمه te استفاده میکردند، و گرچه بیشتر تجارت بریتانیا از طریق کانتون صورت میگرفت که از لغت cha استفاده مینمودند، اما تلفظ اهالی فوجیان بیشتر رایج شدهاست.
در ایرلند یا دست کم در شهر دوبلین اصطلاح cha اغلب برای چای بکار میرود و گویش مشترک tay در سراسر این سرزمین (گرفته شده از ریشه tae در زبان گایلیک ایرلند)، و char به عنوان اصطلاح محاورهای slang برای لغت چای در سراسر امپراطوری بریتانیا وبین نیروهای نظامی commonwealth در قرون ۱۹ و۲۰ در یک کاربرد محلی رایج بودهاست. درشمال آمریکای شمالی، لغت chai تقریباً فقط به نوشیدنی هندی chai (یا masala chai) اشاره دارد.
شاید تنها مکانی که در آن یک لغت نامرتبط با چای استفاده میشود بیان این نوشیدنی در آمریکای جنوب (به ویژه کشورهای دامنه رشته کوه آند) باشد، زیرا دارای یک نوشیدنی محرک مشابه هستند :hibera mate، که بسیار پیشتر از ورود چای در آن مناطق مصرف میشدهاست. در نواحی مختلف آمریکای شمالی هرنوع چای را با عنوان مکمل مینامند.
فرهنگ چای
الگو:دامنه چای اغلب در مناسبتهای اجتماعی همچون afternoon tea و مهمانی چای (خوری) نوشیده میشود. در اوایل روز برای افزایش هوشیاری میتوان صرف نمود ؛ زیرا آن شامل تئوفیلین و پیوند کافئین (که معمولاً تئین نامیده میشود) میباشد، اگر چه چایهای بدون کافئین هم وجود دارد. انواع Tea ceremonies وجود دارد که منشاء آن فرهنگهای مختلف میباشند، مراسم پیچیده، رسمی و بی سر وصدای ژاپنی آن بیشتر شناخته شدهاست. نمونههای دیگر عبارتند از مراسم چای کرهای یا روشهای سنتی دیگر نوشیدن چای در فرهنگ چای چینی. < !—این مستلزم بررسی خلاصهای از موضوع اصلی میباشد< --
تهیه
این بخش درباره رایجترین روشهای تهیه چای میباشد. روشهای کاملاً متفاوتی در شمال آفریقا، تبت و شاید نقاط دیگراستفاده میشود.در آمریکای جنوبی، چای سرد نیز به طریقی متفاوت تهیه میشود. معمولاً این طور تصور میشود که بهترین روش برای تهیه چای یا قرار دادن مستقیم آن در یک قوری یا در یک چای دم کنی است که اغلب با استفاده از چای کیسهای انجام میشود. اما، چای کاملاً قابل قبول از لحاظ مصرف را میتوان با استفاده نوع کیسهای آن دم نمود. برخی افراد هم مرحله استفاده از قوری را دور(میانبر) میزنند و چای را بطور مستقیم در یک فنجان یا لیوان تهیه میکنند. این روش بیشتر متداول است. اما، برای دستیابی به کیفیت قابل قبول چای، لازم است از اصولی برای تهیه آن پیروی شود همچون اختصاص زمان کافی دم کشیدن از طریق قرار دادن چای کیسهای در داخل فنجان پیش از ریختن آب داغ. از لحاظ تاریخی درچین، روش دم کردن چای به چند دسته تقسیم میشود. مرحله اول دم کردن که عبارتست از شستن فوری چای با آب، و سپس مراحل دوم وبعدی آن انجام میگیرد. از مرحله سوم تا پنجم تقریباً همیشه به عنوان بهترین بخشهای عمل دم کردن چای به حساب میآید، اگرچه انواع چای بطور متفاوتی پاک و شسته میشوند، و ممکنست برای دم کردن آنها نیاز به مراحل بیشتری ازاستفاده از آب جوش باشد. به عنوان نمونه، بهترین دما برای دم کشیدن چای را براساس نوع آن میتوان تعیین نمود. چایهایی که دارای دوره اکسیداسیون کوتاه باشند و یا اصلاً این دوره را طی نکرده باشند، همچون چای سبز یا سفید، به خوبی در دمایی پایین حدود C°۸۰ دم میکشند، درحالی که چایهای دارای دوره طولانی اکسیداسیون، با دردمایی بالاتر از C°۱۰۰ دم بکشند.
؛ چای سیاه : آبی که به چای سیاه افزوده میشود باید در دمای جوش (C°۱۰۰ یاf°۲۱۲) باشد، به استثنای چایهای مرغوبتر که در آنها دمای پایینتری توصیه میشود. این این میتواند تاثیر فراوانی بر طعم نهایی نوع چای مصرفی داشته باشد. یکی از معمولترین اشتباهات زمانی رخ میدهد که چای سیاه با استفاده از آبی با درجه حرارت پایین دم شود. چون نقطه جوش آب با افزایش ارتفاع زمین کاهش مییابد، درست دم کردن چای سیاه در نقاط کوهستانی بیشتر با مشکل مواجهاست. همچنین توصیه میشود که قوری چای پیش از دم کردن آن گرم شده باشد که این کار را میتوان به سادگی با افزودن مقداری آب جوش در آن و کمی گرداندن در آن پیش ازخالی کردن آن، انجام داد. چای سیاه را نباید کمتر از ۳۰ثانیه یا بیشتر از ۵ دقیقه جوشاند. (به این فرآیند دم کردن یا [از لحاظ گویشی] در بریتانیای کبیر «جا افتادن» (mashing) یا گویند) پس از آن ماده تانین(tannin) آزاد شد، با عامل تحریک کننده تئوفیلین و کافئین مقابله نموده و چای را تلختر میسازد. (این نقطه در زبان انگلیسی بریتانیایی “جوشیده” (stewed) گفته میشود) بنابراین برای عمل آوردن چای، نباید اجازه داد که چای برای بیش از ۳-۲ دقیقه بجوشد. هنگامی که چای به حد کافی دم کشید تا باب میل نوشنده آن باشد، در زمان مصرف باید تفاله آن را گرفت. ؛ چای سبز: برای چای سبز برطبق بیشتر موارد باید درحدود C°۸۰ تا C°۸۵ (f°۱۸۵-۱۷۶) دما داشته باشد ؛ هرچه کیفیت برگها بهتر باشد این دما پایینتر است. آب داغتر موجب سوختن برگهای چای سبز و درنتیجه طعم تلخ برای آن است. ترجیحاً، ظرف محتوی چای در هنگام دم کردن، لیوان دسته دار، یا قوری باید از قبل گرم شده باشد تا چای فوراًسرد نشود. ؛ چای اولانگ : انواع چای اولانگ باید دردمایی بین C°۱۰۰تا۹۰ (f°۲۱۲-۱۹۴) دم شود و مجدداً ظرف دم کنی باید پیش از ریختن آب باید گرم باشد. قوریها ی ایزیانگ Yixing purple، ظروف ایده آلی برای دم کردن چای اولانگ میباشند. برای دستیابی به نتیجه بهتر استفاده از آب چشمه مناسب است زیرا املاح معدنی موجود در آب چشمه موجب بیشتر معلوم شدن طعم چای میشود. چای ممتاز یا مرغوب : برخی چایها به خصوص انواع چای سبز و یا چای مرغوب اولانگ یا دارجلینگ طی مدت کوتاهتری دم میکشند، وبرخی اوقات کمتر از۳۰ثانیه. با استفاده از چای صاف کن در پایان زمان دم کشیدن اگر از چای کیسهای استفاده نشده باشد، میتوان برگهای آن را از آب جداکرد. ؛ دم کردن : به منظور حفظ ماده اولیه (تانین) در چای بدون نیاز به ریختن تمام آن در فنجانها، میتوان از یک قوری دیگر استفاده نمود. بهترین نوع قوری دم کشیدن چای، جنس سفالی وغیر بلوری آن است ؛ قوریهای ایزیانگ بهترین نمونه بوده و به خاطر استفاده از گل سفال دارای کیفیت بالا درساخت شان معروف هستند. قوری دم کنی چای عموماً از جنس چینی است تا گرما رادرخود بهتر نگه دارد. قوریهای ساخته شده بزرگتر قرن ۱۹ برای دم کردن چای، بسیار کمیاب و گرانقیمت بودند. مصرف کنندگان مجرب اغلب تاکید میکنند که به هنگام دم کشیدن چای نباید آن را به هم زد یا جابجا کرد. (برخی اوقات این عمل را در بریتانیا «هم زدن» (winding) گویند) آنها میر گویند که این عمل موجب کاهش رنگ چای خواهد شد اما احتمالاً اسید تانیک (tannic acid) هم از آن خارج میشود که همان کاری میکند که جوشیدن طولانی آن با چای خواهد نمود. به همین دلیل نباید با فشاردادن چای کیسهای آخرین قطرات آن را گرفت ؛ اگر چای پررنگ تری میخواهید باید از برگهای بیشتر چای استفاده شود.
؛ افزودنیها: افزودنیهای متداول به چای شامل شکر یا عسل، لیمو، شیر، عصاره میوه جات است. برخی از کارشناسان از افزودن سرشیر(غذا) به آن به دلیل تقویت بیش از حد طعم آن خودداری میکنند. آنچه از این قاعده مستثناست، استفاده از چایهای بسیار مقوی همچون معجون چای جزایر فریزلند شرقی است. اما، تصور براین است که شیر مقدار ماده تانین باقی مانده را خنثی کرده و اسیدیته آن را کاهش میدهد.
زمانی که در چای از شیر استفاده میکنیم، برخی افراد به هنگام استفاده از چای، شیر سرد را به چای اضافه میکنند ؛از جوشاندن شیر جلوگیری مینماییم، که در نتیجه موجب ایجاد امولسیون و طعم بهتر آن میشود. [۴]
از لحاظ اجتماعی ترتیب صحیح به این صورت است: چای، شکر، شیر، اما این روال پیش از ابداع یخچال رسم بودهاست. اهمیتی ندارد که این روال تنها در قرن بیستم رایج شده باشد- مقدم بر این، لیوانهای معمولی سفالی بکار رفته قادر به حفظ دمای چای نبودهاند، واز این جهت روال بر افزودن چای به شیر بودهاست. این روال در مورد چینی ظریف (فراتاب) صادق نیست. درابتدا افزودن شیر، چای را غلیظتر میکند و شکر در آن سخت تر حل میشود درصورتی که مایع مزبور در فنجان داغ نباشد. علاوه براین، مقدار شیر مورد استفاده بطور طبیعی تعیین کننده رنگ چای است، از اینرو تا جایی شیر افزوده میشود که از آن رنگی مطلوب به دست آید. اگر اول شیر افزوده شود، تعیین نتیجه این کار بیشتر براساس حدس و گمان خواهد بود. البته، اگر چای در داخل یک لیوان دسته دار دم شود، زمانی که چای کیسهای برداشته شد باید شیر به آن افزوده شود. درنواحی سردسیر تر همچون مغولستان و نپال، کره برای تامین انرژی و کالری بدن به آن افزوده میشود. چای کره تبتی شامل نمک سنگی و کره گاو تبتی است، که پس از آن تقریباًهمچون ظرف کره گیری (خیک)، آن را به شدت هم زده و تکان میدهند. طعم این نوشیدنی بیشتر شبیه یک آبگوشت پرملات میشود تا چای، و ممکنست افرادی که عادت به نوشیدن آن ندارند با دیده اغماض آن را دارای طعمی مطلوب بیان کنند. ؛ مراسم : (فرقه) زن بودائیسم ریشه بسیار ناب مراسم چای ژاپنی است. ایالت فوجیان چین خاستگاه مراسم چای Gong Fu است، که هیچ ربطی به هنر رزمی کونگ فو(توا) ندارد اگرچه ویژگیهای آن شبیه به هم است : یعنی مفهوم واژگانی آنها زمان-انرژی است یا به عبارتی مقدار زیادی زمان و انرژی برای آن صرف میشود. آن استفاده سریع از انبرها (نگهدارنده ظرف) و ظروف مختلف را درتهیه چای نشان میدهد. فروشندگان برگ سبز چای در چین اغلب از این روش برای تهیه چای جهت مشتریان خود استفاده میکنند. مراسم چای کرهای بیشتر به مراسم چای چینی شبیهاست. ؛
در بریتانیای کبیر، افزودن شیر در ابتدای تهیه آن از لحاظ تاریخی یک روش منسوب به طبقه پایینتر جامعه برای تهیه چای است ؛ طبقات بالاتر جامعه همیشه بعد از آن شیر به آن میافزایند. ریشه این تفاوت را چنین میتوان بیان نمود که لیوانهای دسته دار کمتر مرغوب سفالی طبقه کارگر ممکنست بشکند اگر چای جوشان و داغ بطور مستقیم به آنها افزوده شود، درحالی که فنجانهای چینی لعابدار طبقه بالای اجتماعی نمیشکند. هم اکنون، انتخاب این روش بیشتر میتواند به سلیقه و ترجیح شخصی مربوط شود.
بسته بندی
؛ کیسههای چای: برگهای چای را در داخل کیسه کوچک (معمولاً کاغذی) tea bag بسته بندی میکنند. امروزه، تولید چای کیسهای برای بسیاری از مردم کار آسان ومتداولی است. اما، چون ضایعات و خاک حاصل از فرآوری جدید چای نیز در بیشتر چایهای کیسه وجود دارد، از نظر بیشتر طرفداران چای، این روش دارای طعم و کیفیت پایینی است. کاغذ مورد استفاده در کیسه چای نیز ممکنست دارای مزه خاصی باشد که از طعم اصلی چای بکاهد.
دلایل دیگری که به عنوان علت نامرغوب بودن طعم چای کیسهای مطرح میشود عبارتند از: چای خشک، به سرعت طعم خود را در معرض هوا از دست میدهد. بیشتر چایهای کیسهای
(اما نه همه آنها) دارای برگهای خرده شدهای هستند ؛که نسبت بالای فضای سطح اشغال شده به حجم این برگها در کیسههای چای آنها رابیشتر در معرض هوا قرار میدهد، و بنابراین سبب میشود تا آنها زودتر بیات شوند. برگهای سبز چای ممکنست دارای اندازههای بزرگتری باشد و کلاً دست نخورده و بدون نقص باقی بماند.پهن کردن برگها دراین کیسهها روغنهای چاشنی دار آن را خارج میسازد.
برگ سبز چای مرغوب به صورت آکبند بسته بندی میشود.
کیسههای سه گوش چای
(شرکت) لیپتون اخیراً شکل جدیدی را برای چای کیسهای عرضه کردهاست:
کیسههای سه گوش(مثلثی) توری از جنس یک لایه توری ظریف ساخته شدهاند و به جهت آن ممکنست برای محیط زیست مضر (غیرقابل تجزیه) باشند، مورد انتقاد قرار گرفتهاند.
چاشنیهای مختلفی را در این کیسههای سه گوش چای میتوان برای خرید عرضه کرد، همچنین محتویات آن به شرح زیر از سوی شرکت لیپتون بیان میشود: چای سفید- چای سفید، چای سبز، برگهای پرتقال، بذرهای گل سرخ (رز)، چاشنی لیموئی، ریشه شیرین بیان، و چاشنیهای طبیعی.
چای سبز، خشکبار میوهای (زردآلو، هلو، انبه)، چاشنیهای طبیعی.
چای سرخ - Rooibos (آفریقائی)، چای سیاه، گلهای بامیه، برگهای پرتقال، برگهای گل سرخ، گرد خشک توت فرنگی، چاشنی لیموئی، چاشنیهای طبیعی، ریشه شیرین بیان.
شکلات کارامل وانیلی-چای سیاه، کارامل، نشاسته ذرت، چاشنیهای طبیعی، روغن نخل.
توت وحشی باواریائی – چای سیاه، گرد خشکبار میوه (سیب، توت جنگلی، مویز سیاه، سنبل کوهی)، برگهای گل سرخ، ریشه بوداده کسنی، ریشه دارچین، ریشه شیرین بیان، پوستهای پرتقال و زنجبیل، چاشنیهای طبیعی.
مروارید سیاه- چای مرغوب دستچین و پرتقالی پوئر.
؛ «'برگ سبز چای (فله)»': برگهای چای که بطور فله در داخل یک محفظه یا کانتینر دیگر تلنبار میشوند. این برگها باید شخصاً از سوی مشتری با صرف آن در فنجان، لیوان یا قوری ارزیابی شوند. این اجازه میدهد که درعین انعطاف پذیری فراوانتر، مشتری بتواند چای دلخواه کمرنگ یا پررنگ خود را امتحان کند، اما کیفیت آن فدا میشود. الکها، چای صافکنها، قوریهای صافی دار وچای کیسهای برای دم کردن موجود است تا از لحاظ تجاری بتوان بدون وجود برگهای معلق تفاله چای، آن را نوشید. روش سنتی تر و یا شاید کارآمدتر برای حل این مشکل، استفاده از فنجانهای سه تکه درپوشدار است که چای دم کن گایوان (gaiwan) نامیده میشود. درپوش گایوان را به هنگام ریختن چای به فنجان دیگرجهت مصرف، میتوان برای خارج کردن برگهای تفاله چای، جابجا کرد. ؛ چای متراکم (فشرده) : مقدار فراوان چای را نیزمی توان برای انبار کردن و نگهداری جهت رسیدن به کیفیت مطلوب، متراکم نمود. معمولاً چای پوئر را فشرده نموده و سپس با یک کارد کوچک برگهای آن را ازهم بازمی کنند. بیشتر اوقات چای فشرده را نسبت به برگ سبز چای برای مدت طولانی تری میتوان انبار نمود. ؛ قالبهای چای : یکی از جدید ترین اشکال مصرف چای، به عنوان نمونه دیگری از چای کیسهای، چای قالبی است.
چای قالبی ابتدا در اوسط دهده ۱۹۹۰در هلند ابداع شد، که در آن کشور شرکتی به نام (Venezia Trading)، یک قالب چای به نام تیکولینو تولید نمود. تیکولینو به عنوان قالبهای جداگانه چای ساخته میشود که در آن فناوری دم کردن برگهای چای در داخل کارخانه با آزاد شدن طعم و عطر آن مورد استفاده قرار میگیرد.
؛ چای فوری : در زمانهای اخیر، چایهای فوری همچون قهوه فوری خشک و منجمد، رایج شدهاست. چای فوری در دهه ۱۹۳۰ ابداع شد، اما تا اواخر دهه ۱۹۵۰۰ جنبه بازرگانی و تجاری پیدا نکرد، و تنها تا همین زمان اخیر بوده که متداول شدهاست. این محصولات با افزودن چاشنیهایی همچون وانیل، عسل یا میوه عرضه میشود، و همچنین میتواند شامل شیرخشک هم باشد. محصولات مشابهی نیز برای چای سرد فوری وجود دارد که به دلیل سهولت مصرف خود نیازی به آب جوش تدارد. کارشناسان چای به این محصولات به دلیل فداکردن گوارایی طعم چای در برابر سهولت مصرف آن، انتقاد مینمایند.
انبارسازی
انبار کردن چای برای حفظ طعم چای خالص ضروری است. چون چای بسیار آسان رطوبت و بوهای محیط را جذب میکند لذا لازم است تا آن را در انواع کانتینرهایی نگهداری کنند که از بوهای تند به دور باشد. یک روش نگهداری مقادیر کم برگ سبز چای، نگهداری در ظرف حلبی یا شیشهای است. این ظروف با دور نگهداشتن چای از رطوبت و نیز بوهای خارجی، موجب حفظ طعم اصلی چای میشوند. روشهای دیگر برای نگهداری چای شامل قراردادن چای در کیسههای آکبند است. به هنگام انبارسازی چای باید آن را از نورخورشید، بوهای تند، و رطوبت دور نگهداشت. برای مقادیر بیشتر چای بهتر آنست که آن را داخل یک کانتینر سردکن (مبرد) قراردهند. ابتدا چای را داخل یک لفاف کاغذی قهوهای رنگ بپیچید و سپس آن کاغذ را برای دور نگهداشتن چای از رطوبت درون کاغذهای قهوهای رنگ دیگر دوباره لفافه بندی کند. بعد چای را داخل کانتینر کولر دار قردهید که چیزی به جز چای درون آن نیست و به خوبی هم در آن بسته میشود. سپس چای را به مکانی سرد به دور از رطوبت و بو منتقل سازید. طول زمانی که شما میتوانید چای را درآن مدت انبار کنید به نوع آن بستگی دارد. برخی چایها همچون گل چای درطول یکماه یا همین حدود، خراب میشوند، اما گروه دیگر ممکنست طی گذشت زمان بهتر نیز بشوند.
جستارهای وابستهAnna Russell، بانوی دوک بدفورد
چای آسام هند
چای حبابی
Capputeano چای مخلوط شده با شکر قهوهای به عنوان وعده غذایی
چای سیلان (شفافسازی)
Chai Tea
فرهنگ چای چینی
چای دارجلینگ
Earl Grey، چای مخلوط با بهار نارنج
چای صبحانه انگلیسی
The health benefit of tea
چای سرد (یخ)
چای صبحانه ایرلندی
مراسم چای ژاپنی
مراسم چای کرهای
Lapsang souchong نوعی موسیقی (برای مراسم چای)
فهرست شرکتهای چای
چای پرتقالی پکو
چای نعنایی
Rooibose چای سرخ آفریقائی
سماور
Snapple چای سبز لیموئی برای رژیم
Tazo نام یک شرکت تولید کننده چای
سوابق چای
منابع
↑ Chow p.۱۹-۲۰ (Czech edition) همچنین Arcimovicova p.۹,Evans p.۲و مراجع دیگر.
↑ Lu Ju p.۲۹-۳۰ (Czech edition)
↑ Error on call to Template:cite web: Parameters url and title must be specified. Please see Template talk:Cite web for instructions on how to use the template.. Darjeeing Research and Development Center.
↑ Error on call to Template:cite web: Parameters url and title must be specified. Please see Template talk:Cite web for instructions on how to use the template.. BBC News (۲۰۰۳-۰۶-۲۵). بازیابی در ۲۰۰۶-۰۷-۲۸.Jana Arcimovičová, Pavel Valíček (۱۹۹۸): Vůně čaje, Start Benešov. ISBN ۸۰-۹۰۲۰۰۵-۹-۱ (به زبان چک)
T. Yamamoto, M Kim, L R Juneja (editors): Chemistry and Applications of Green Tea, CRC Press, ISBN ۰-۸۴۹۳-۴۰۰۶-۳
Lu Yu (陆羽): Cha Jing (茶经) (کتابی کلاسیک در مورد چای). References are to Czech translation of modern-day editon (۱۹۸۷) by Olga Lomová (translator): Kniha o čaji. Spolek milců čaje, Praha, ۲۰۰۲. (به زبان چک)
John C. Evans (۱۹۹۲): چای در چِن: تاریخچه آشامیدنی ملی چین,Greenwood Press. ISBN ۰-۳۱۳-۲۸۰۴۹-۵
Alastair G.Power (۱۹۸۸) 'Tea's Made', 'تحت سلطه چای' ISBN ۰-۸۴۴۳-۲۹۸۶-۳
Kit Chow, Ione Kramer (۱۹۹۰): All the Tea in China, China Books & Periodicals Inc. ISBN ۰-۸۳۵۱-۲۱۹۴-۱ References are to Czech translation by Michal Synek (۱۹۹۸): Všechny čaje Číny, DharmaGaia Praha. ISBN ۸۰-۸۵۹۰۵-۴۸-۵
Stephan Reimertz (۱۹۹۸): Vom Genuß des Tees : Eine eine heitere Reise durch alte Landschaften, ehrwürdige Traditionen und moderne Verhältnisse, inklusive einer kleinen Teeschule(به زبان آلمانی)* Jane Pettigrew (۲۰۰۲), تاریخچه اجتماعی چای
Roy Moxham (۲۰۰۳), چای: اعتیاد، امپراطوری و سلطه