بزرگترین وبلاگ مقاله کشاورزی ایران

برای کنترل مگس زیتون دو نوع مبارزه شیمیایی مورد استفاده قرار می گیرد:

1.       مبارزه شیمیایی پیشگیری کننده از فعالیت بالغین

2.       مبارزه شیمیایی به صورت درمانی علیه لاروهای درون میوه ها

مبارزه پیشگیری کننده بر اساس بهره برداری از فعالیت تغذیه ای حشرات بالغ است که به ترکیبات صاتع کننده آمونیاک مانند محلول یک درصد پروتئین هیدرولیزات جلب می شوند و این مواد در ترکیب با سموم فسفره آلی یا پیرتروئیدها به عنوان طعمه بکار می روند. هنگام انجام این نوع سمپاشی، تنها بخشی از درخت و یا ردیفهای متناوبی از باغ به خصوص درختان میوه دار باید سمپاشی شوند. با استفاده از طعمه مسموم به این طریق، میزان سموم منتشر شده در مزرعه که می تواند به حشرات مفید خسارت وارد کند، کاهش خواهد یافت. در حقیقت طعمه پروتئین هیدرولیزات زنبورهای پارازیتوئید را جلب نمب کند. با این وجود، به دلایل اقتصادی و عملی، معمولا طعمه پاشی توسط هواپیما و در سطح وسیع صورت می گیرد. در یونان، بیشتر باغهای زیتون به این طریق سمپاشی می شوند. در تونس، اسپانیا و شایر کشورها نوارهایی از باغ زیتون با 25 متر عرض و فاصله 75 متر از هم، سمپاشی می شوند. در عمل، طعمه پاشی هوایی نوعی پوشش محسوب می شود و به خاطر باقی مانده این نوع سمپاشی ها، باید زمان مناسب آن تعیین شود تا بیشترین فایده را داشته باشد. بررسی تله Mc Phail  هر پنج روز، برای ردیابی مناسب است و سمپاشی بر اساس داده های ردیابی (آستانه: 5-3 حشره در هر تله   Mc Phail در هر پنج روز) و یا وجود آلودگی در میوه های نمونه برداری شده (آستانه: دو درصد) انجام خواهد شد.

سمپاشی درمانی علیه لاروها با استفاده از لارو  کشها انجام می شود. حشره کشهای سیستمیک مانند دایتوات  به صورت پوششه به صورت هوایی یا زمینی پاشیده می شوند. از این روش بر اساس تعداد لاروهای زنده درون نمونه های میوه (آستانه 15-5 درصد) استفاده می شود. این روش در گذشته در سطح وسیعی مورد استفاده قرار می گرفت، اما امروزه کمتر به کار می رود که این امر بیشتر به خاطر وجود بقایای سم در میوه زیتون و تاثیرات منفی آن بر روی حشرات مفید و محیط زیست است.

در فرانسه، به کارگیری طعمه مسموم جانشین سمپاشی درمانی شده است و سمپاشی بر اساس داده های تله های Mc Phai صورت می گیرد. در یونان، پاشیدن طعمه همراه سموم فسفره آلی، هم به صورت زمینی و هم به روش هوایی انجام می شود. ردیابی آفت نیز توسط تله های Mc Phail، نمونه برداری از میوه و زمان حساسیت میوه صورت می گیرد. در ایتالیا، در آلودگی محدود آفت، اولین پخش طعمه مسموم بر اساس تله های chromotropic انجام می شود که آستانه 6-5 حشره بالغ در هر تله در هر هفته است. با توجه به طعمه و قدرت باقی ماندن سم و بارندگی، این عملیات ممکن است تجدید شود. در مناطقی که طی سپتامبر بارندگی شدید است، سمپاشی پوششی درمانی اضافی زمانی که 15-10 درصد میوه های نمونه برداری شده آلوده باشند، انجام می شود. در اسپانیا، طعمه پاشی پیشگیری کننده در ردیفهایی از باغ زیتون با عرض 25 متر و فاصله 75 متر از یکدیگر صورت می گیرد و سه تا چهار بار سمپاشی در سال لازم است. سمپاشی درمانی پوششی با استفاده از لارو کشها زمانی که آلودگی میوه ها به 10 درصد رسید، انجام می شود.

اقدامات کنترلی مگس زیتون در کشورهای مختلف متفاوت است. در الجزایر، طعمه پاشی با سموم فسفره آلی (مانند فنتیون، دایمتوات و مالاتیون) در 10000 هکتار از باغهای زیتون به صورت زمینی و 14000-12000 هکتار یا بیشتر به صورت هوایی انجام می شود. ردیابی بر اساس میزان آلودگی (آستانه: یک درصد برای زیتونهای کنسروی، 5-3 درصد برای سایر ارقام) و نتایج حاصل از تله ها است. دو تا سه بار طعمه پاشی در هر سال انجام می شود.

در عربستان سعودی و قبرس، طعمه پاشی بیشتر هوایی انجام می شود ولی در بعضی مناطق ایزوله، این کار به صورت زمینی صورت می گیرد. ردیابی نیز بواسطه استفاده از تله های فرمون جنسی، نمکهای آمونیومی و پروتئینی صورت می گیرد. در اردن، از حشره کشهای تماسی انتخابی مانند سیپرمترین و کلوپیرفوس در اواسط ژوئن استفاده می شود و سپس یک سم فسفره آلی مانند دایمتوات در اواسط ژولای و دوباره در اواسط اگوست - در صورت نیاز -  به کار می رود.

در مصر، دو یا سه بار سمپاشی با سموم فسفره آلی مانند دایمتوات و فورموتیون در هر سال انجام شده و فاصله دو سمپاشی آخری از هم، چهار هفته است.

در مراکش، سمپاشی شیمیایی بر اساس تقویم، در یک زمان علیه دو تا سه آفت انجام می شود.

در تونس، سموم فسفره آلی پاشیده می شود که بیشترین به صورت هوایی و گاهی زمینی است.