دیفن باخیا
دیفن باخیا
ديفن باخياى آمونا D_AMOENA
به نواحى حاره آمريكا تعلق دارد. اين گونه، به طور متوسط شصت تا صد و بيست سانتىمتر رشد مىكند. برگهايش سبزند و لكههاى سفيد يا كرم دارند. طول برگهاى آمونا پنجاه تا شصت سانتىمتر است.
گونه ديگرى به نام پيكتا D_PICTA كه بومى برزيل و كلمبياست، برگهايى به رنگ سبز همراه با لكههاى سفيد، كرم و يا نقرهاى دارد.
گونه پيكتا چهل سانتىمتر رشد مىكند و طول برگهايش سى سانتىمتر است.
در بعضى از واريتههاى پيكتا دمبرگها، شيرىرنگند.
روش پرورش ديفن باخيا
گرما:
به طور كلى گياهى گرمادوست است و در زمستان مناسبترين درجه حرارت 13 تا 18 درجه سانتىگراد و در تابستان بيشتر از بيست و چهار درجه سانتىگراد است.
موقعى كه هوا خيلى گرم باشد، بهتر است به طور مرتب آب روى برگهايش پاشيده شود.
در هواى گرم اگر غبارپاشى نشود، برگهايش قهوهاى گشته، خود را جمع نموده و مىريزند. در اين صورت بهتر است آن را به محل خنك منتقل كرده و آب بيشترى به آن بدهيد.
در مورد اسپرى كردن آب روى برگهايش به اين نكته توجه داشته باشيد كه وقتى نور آفتاب روى برگهايش قرار دارد، نبايد آنها را خيس كرد، زيرا در اين صورت دچار سوختگى برگ گشته و روى پهنكبرگ لكههاى قهوهاى ظاهر خواهد شد.
نور:
دوستدار محيطى سايهروشن است. مناسبترين موقعيت، زمانى فراهم مىآيد كه در محلى پرنور و به دور از تابش مستقيم آفتاب قرار داشته باشد.
در صورتى كه در محل كم نور و سايه براى مدت طولانى قرار گيرد، ساقهها و برگهايش استحكام خود را از دست داده و رشد بىرويه مىكنند. در اين صورت گياه زشت و بدقواره مىشود و ساقههايش خود را مىاندازند. در محيط بسيار پرنور كه نور آفتاب براى اين گياه مزاحمت ايجاد مىكند، برگها زيبايى و جلوه خود را از دست داده، دچار آفتابسوختگى خواهند شد.
علامت آفتابسوختگى، خشكى و قهوهاى شدن لبه و اطراف برگهاست.
آبيارى:
نيازش به آب متوسط است. در تابستان هر هفته دو تا سه بار و در زمستان فقط يك بار به آن آب بدهيد.
روش دقيقتر براى پيدا كردن زمان آبيارى ديفنباخيا آن است كه اجازه بدهيد سطح خاك خشك شود. هر وقت خاك رطوبت خود را از دست داد و خشك شد، به آن آب بدهيد. آب كم، موجب توقف رشد و ريزش برگها مىگردد. البته ريزش برگهاى ديفن باخيا ممكن است علتهاى ديگرى نيز داشته باشد.
ديفن باخيا به آب زياد حساسيت دارد. اگر به طور بىرويه به آن آب بدهيد، خيلى زود دچار پوسيدگى ساقه مىگردد.
يك قارچ بيمارىزا به نام «بوترىتيس» در مواقعى كه رطوبت هوا زياد بوده و گياه در سرما قرار داشته باشد، يا آب زيادى به آن داده باشيد، آبكى و لهيده شدن و پوسيدگى برگ و ساقه را به وجود مىآورد. ضمنا برگهاى پايينى زرد مىشوند. بنابراين بهتر است جنس خاك و محلى را كه گياه در آن قرار دارد، از نظر نور و درجه حرارت بشناسيد و با دقت و رعايت برنامه زمانبندى شده، به آن آب بدهيد.
خاك:
مناسبترين خاك براى ديفن باخيا مخلوطى است از سه قسمت خاك جنگلى، خاك برگ، و يك قسمت خاك معمولى باغچه.
كودپاشى:
از اوايل بهار تا اواسط پاييز هر هفته يك بار به غلظت 3 گرم در ليتر كود تقويتى را در آب حل نموده و به گياه بدهيد.
تكثير:
الف ـ در بهار قلمههايى به طول ده سانتىمتر از ساقه برداشته و به صورت عمودى در ماسه قرار دهيد.
اب ـ در بهار قلمههايى به طول پنج سانتىمتر از ساقههاى ضخيم كه داراى چند جوانه هستند، برداشت كرده و به صورت افقى در ماسه قرار دهيد.ج ـ پاجوشهايى كه كنار پايه اصلى سبز مىشوند، از گلدان خارج كرده و به گلدان ديگرى منتقل كنيد
نكات مهم در نگهدارى ديفن باخيا
ريزش برگهاى ديفن باخيا مهمترين مشكل نگهدارى اين گياه است. البته در ديفن باخياهاى مسن، ريزش برگهاى پايينى تا حدودى امرى طبيعى است.
با رعايت نكاتى كه گفتيم، مىتوان از ريزش برگها جلوگيرى كرد. اگر ريزش برگها تا حدى بود كه گياه زشت و بد منظره شد، با روش قلمه به ازدياد آن بپردازيد.
توقف رشد ديفن باخيا هم موضوع مهمى است. با تغذيه بموقع و زير و رو كردن خاكهاى سطحى و ايجاد تهويه كافى در خاك، براى رشد بيشتر تحريك مىشود.
توضيح:
بعد از برداشتن قلمه آن را يك روز در سايه نگهدارى كنيد، تا شيرآبه داخل ساقه خشك شود.
WWW.AKE.BLOGFA.com www.ake.blogfa.com www.ake.blogfa.com .
در بعضى از واريتههاى پيكتا دمبرگها، شيرىرنگند.
روش پرورش ديفن باخيا
گرما:
به طور كلى گياهى گرمادوست است و در زمستان مناسبترين درجه حرارت 13 تا 18 درجه سانتىگراد و در تابستان بيشتر از بيست و چهار درجه سانتىگراد است.
موقعى كه هوا خيلى گرم باشد، بهتر است به طور مرتب آب روى برگهايش پاشيده شود.
در هواى گرم اگر غبارپاشى نشود، برگهايش قهوهاى گشته، خود را جمع نموده و مىريزند. در اين صورت بهتر است آن را به محل خنك منتقل كرده و آب بيشترى به آن بدهيد.
در مورد اسپرى كردن آب روى برگهايش به اين نكته توجه داشته باشيد كه وقتى نور آفتاب روى برگهايش قرار دارد، نبايد آنها را خيس كرد، زيرا در اين صورت دچار سوختگى برگ گشته و روى پهنكبرگ لكههاى قهوهاى ظاهر خواهد شد.
نور:
دوستدار محيطى سايهروشن است. مناسبترين موقعيت، زمانى فراهم مىآيد كه در محلى پرنور و به دور از تابش مستقيم آفتاب قرار داشته باشد.
در صورتى كه در محل كم نور و سايه براى مدت طولانى قرار گيرد، ساقهها و برگهايش استحكام خود را از دست داده و رشد بىرويه مىكنند. در اين صورت گياه زشت و بدقواره مىشود و ساقههايش خود را مىاندازند. در محيط بسيار پرنور كه نور آفتاب براى اين گياه مزاحمت ايجاد مىكند، برگها زيبايى و جلوه خود را از دست داده، دچار آفتابسوختگى خواهند شد.
علامت آفتابسوختگى، خشكى و قهوهاى شدن لبه و اطراف برگهاست.
آبيارى:
نيازش به آب متوسط است. در تابستان هر هفته دو تا سه بار و در زمستان فقط يك بار به آن آب بدهيد.
روش دقيقتر براى پيدا كردن زمان آبيارى ديفنباخيا آن است كه اجازه بدهيد سطح خاك خشك شود. هر وقت خاك رطوبت خود را از دست داد و خشك شد، به آن آب بدهيد. آب كم، موجب توقف رشد و ريزش برگها مىگردد. البته ريزش برگهاى ديفن باخيا ممكن است علتهاى ديگرى نيز داشته باشد.
ديفن باخيا به آب زياد حساسيت دارد. اگر به طور بىرويه به آن آب بدهيد، خيلى زود دچار پوسيدگى ساقه مىگردد.
يك قارچ بيمارىزا به نام «بوترىتيس» در مواقعى كه رطوبت هوا زياد بوده و گياه در سرما قرار داشته باشد، يا آب زيادى به آن داده باشيد، آبكى و لهيده شدن و پوسيدگى برگ و ساقه را به وجود مىآورد. ضمنا برگهاى پايينى زرد مىشوند. بنابراين بهتر است جنس خاك و محلى را كه گياه در آن قرار دارد، از نظر نور و درجه حرارت بشناسيد و با دقت و رعايت برنامه زمانبندى شده، به آن آب بدهيد.
خاك:
مناسبترين خاك براى ديفن باخيا مخلوطى است از سه قسمت خاك جنگلى، خاك برگ، و يك قسمت خاك معمولى باغچه.
كودپاشى:
از اوايل بهار تا اواسط پاييز هر هفته يك بار به غلظت 3 گرم در ليتر كود تقويتى را در آب حل نموده و به گياه بدهيد.
تكثير:
الف ـ در بهار قلمههايى به طول ده سانتىمتر از ساقه برداشته و به صورت عمودى در ماسه قرار دهيد.
اب ـ در بهار قلمههايى به طول پنج سانتىمتر از ساقههاى ضخيم كه داراى چند جوانه هستند، برداشت كرده و به صورت افقى در ماسه قرار دهيد.ج ـ پاجوشهايى كه كنار پايه اصلى سبز مىشوند، از گلدان خارج كرده و به گلدان ديگرى منتقل كنيد
نكات مهم در نگهدارى ديفن باخيا
ريزش برگهاى ديفن باخيا مهمترين مشكل نگهدارى اين گياه است. البته در ديفن باخياهاى مسن، ريزش برگهاى پايينى تا حدودى امرى طبيعى است.
با رعايت نكاتى كه گفتيم، مىتوان از ريزش برگها جلوگيرى كرد. اگر ريزش برگها تا حدى بود كه گياه زشت و بد منظره شد، با روش قلمه به ازدياد آن بپردازيد.
توقف رشد ديفن باخيا هم موضوع مهمى است. با تغذيه بموقع و زير و رو كردن خاكهاى سطحى و ايجاد تهويه كافى در خاك، براى رشد بيشتر تحريك مىشود.
توضيح:
بعد از برداشتن قلمه آن را يك روز در سايه نگهدارى كنيد، تا شيرآبه داخل ساقه خشك شود.
WWW.AKE.BLOGFA.com www.ake.blogfa.com www.ake.blogfa.com .
+ نوشته شده در ۱۳۸۸/۰۱/۱۲ ساعت 7:40 توسط مهندس محمد اکرم ایرندگانی
|