دکتر هیملر در ادامه تحقیقاتش دریافته است که مورچه‌های ماده این گونه توانایی تولید مثل جنسی ندارند و اندام تناسلی آن‌ها در پی تکامل ژن‌ها از بین رفته است. مقاله تحقیقاتی این تیم که در ژورنال Royal Society B منتشر شده‌است توضیح می‌دهد که تکثیر بدون تولید مثل در جنس نر در بعضی از حشرات رایج است ولی این امر در مورچه‌های ماده کاملاً نادر می‌باشد.

دکتر هیملر در این‌باره می‌گوید: "مورچه‌ها انواع مختلف تولید مثل دارند ولی روش این گونه تکامل نادری داشته‌است." وی در ادامه می‌افزاید که دلیل تکامل این روش را می‌توان در فواید آن برای مورچه‌های ماده یافت. " با این روش در انرژی و غدا صرفه‌جویی می‌شود و به همین دلیل هم تعداد جنس ماده از 50 درصد در پایان فصل تولید مثل به 100درصد افزایش یافته است." البته فواید گوناگونی جنسیتی بیشتر از فواید تولید تک جنسی است. به این ترتیب که جنس نر در مقابل تعدادی از مخاطرات طبیعی مقاوم‌تر است یا برعکس. همین امر احتمال بقای گونه‌ها در طبیعت را افزایش می‌دهد. و یا اگر در همین گونه مورچه، ملکه به نوعی بیماری یا نقص عضو گرفتار شود تمام مورچه‌های تولید شده نیز همین بیماری یا نقص عضو را به ارث می‌برند.

خاصیت اصلی این مورچه‌ها که دکتر هیملر و تیمش را به مطالعه این گونه از مورچه علاقه‌مند کرده‌است، توانایی بالای آن‌ها در کشت قارچ و ذخیره آن است. وی می‌گوید که مورچه‌ها کشت و زراعت را سال‌ها قبل از انسان‌ها کشف کردند؛ حدوداً 80 میلیون سال پیش. این مورچه‌ها همه چیز از جمله برگ درختان، اجساد حشرات و موجودات زنده را از سطح جنگل جمع آوری می‌کنند و از قارچ‌ها تولید شده‌ آن‌ها به عنوان غدا استفاده می‌کنند