قیاق

گیاهی است علفی ، چندساله و پابلند (ازخانواده گندمیان) که به سرعت توسط بذر و ریزوم گسترده می شود .

 

قیاق به ارتفاع 2/1 تا 4/2 متر رشد می کند و گل آذین آن از نوع پانیکول گسترده است . برگ های آن پهن ، با رگبرگ سفید برجسته و یک لیگولی غشایی هستند . ریزوم های آن 25/1 سانتی متر قطر داشته و دارای فلس هستند .

 

طبق گزارشات این گیاه حدود بیشتر از 51 کیلوگرم بذر در هکتار تولید می کند . درصد جوانه زنی بذرهای آن 90 درصد و یا بیشتر است و بذرها درصورت مدفون شدن در خاک حدود ده سال و یا بیشتر زنده می مانند. هنگام تثبیت آلودگی و سنگینی این گیاه ، گیاهان سبز شده حاصل از بذر 10 برابر بیشتر از گیاهان حاصل از ریزوم می باشند . اگرچه این گیاه در ابتدا رقیب ضعیفی است ولی گیاهان جوان به طور موثری با اکثر گیاهان زراعی یک ساله رقابت می کنند و در اواسط فصل رشد خصوصیات یک گیاه چندساله را به دست می آورند . بنابراین ، برای برنامه کنترل باید هم گیاهان حاصل از بذر و هم گیاهان حاصل از ریزوم را مدنظر داشت .

 

ریزوم گیاهان جوان در مرحله 7 برگی شروع به گسترش می کند . توانایی رقابت قیاق با گیاهان زراعی و مقاومت آن به روش های متفاوت بیشتر به علت ظهور گیاهان از سیستم ریزوم ها گسترده نیست در فصل بهار ، گیاهان حاصل از ریزوم در مقایسه در مقایسه با گیاهان حاصل از بذر ، با سرعت بیشتری تثبیت می شوند . یکی از دلایل آن رشد بیشتر گیاهان حاصل از جوانه های رویشی در مقایسه با انواع بذری است . علاوه بر این ریزوم ها در مقایسه با بذرها در دمای پایین تری قادر به جوانه زدن هستند .

 

گیاهان حاصل از ریزوم در 5/15 درجه سانتیگراد شروع به رشد می کنند . حال اینکه بذرها در دمای 21 درجه جوانه زدند نتیجه این تحقیق این بود که جوانه زنی گیاهان حاصل از بذر حدود یک ماه پس از جوانه زدن گیاهان حاصل از ریزوم می باشد .

 

قیاق در دما و رطوبت بالا به خوبی رشد می کند ، بنابراین رشد ساقه در ابتدا کم بوده و بالارفتن درجه حرارت بیشتر می شود . ریزوم ها هنگامی که گیاه 7 برگی شود ، شروع به رشد می کند ، اما گسترش ریزوم تا مرحله گل دهی که در تابستان انجام می شود ، کم است . تقریبا 90 درصد ریزوم سالانه بعد از گل دهی حاصل می شود . در یک فصل رویش ، یک گیاه قیاق متجاوز از 60 متر ریزوم تولید می کنند .

 

گیاهان زراعی رقیب

 

یونجه علوفه ای ، یونجه توام با فرآیندهای علوفه ای ، غلات دانه ریز زمستانه و علف های چمنی سرما دوست همگی به خوبی با قیاق رقابت می کنند . گیاهان زراعی تابستانه ، یک ساله همچون ذرت و سویا هنگامی که به خوبی مدیریت می شوند می توانند به طور موثری با سایه اندازی خود با قیاق رقابت کنند . تناوب زراعی نیز قادر است زیان آلودگی درحد متوسط قیاق را کاهش دهد .

 

شخم

 

در گذشته ، آیش شخم مهمترین روش برای کاهش بوته های تثبیت شده قیاق بود .

 

زمین را در اواخر بهار هنگامی که ارتفاع قیاق به 45 الی 60 سانتی متر می رسد شخم می زنند و سپس به فواصل زمانی 3 تا 4 هفته با پنجه غازی با دیسک به روی زمین رفته و ضمن نگهداشتن گیاهان در ارتفاعی کمتر از 30 سانتی متر (6 برگی) ، سیستم ریزومی آنها را از بین می برند، شخم زدن بایستی تا شروع یخبندان در پاییز ادامه یابد.

 

در روشی دیگر از غلات ریزدانه (احتمالا گندم) با کاشت در پاییز استفاده می شد. پس از اینکه در تابستان محصول برداشت شد و زمین گاوآهن خورده و سپس تاشروع یخبندان با فواصل زمانی منظم شخم می خورد و سپس گندم کاشته شده و آیش برای فصل بعد انجام می گیرد . یکی از عملیات موردنیاز برای تولید گیاهان ردیفی در مزارع آلوده به قیاق ، شخم است .

 

قطع کردن

 

قطع کردن اگر به طور صحیحی اداره شود می تواند از تشکیل بذر جلوگیری کند و دربعضی مواقع باعث کاهش قدرت بوته های تثبیت شده قیاق می شود . برای جلوگیری از تشکیل بذر ، قیاق را باید در فواصل زمانی 3 تا 4 هفته از اواسط خرداد تا اوایل مهرماه قطع کرد . این برنامه در اکثر سال ها نیاز به 4 تا 5 قطع دارد که همه بایستی قبل از خوشه دادن انجام شود . درو کردن در تلفیق با کشت گیاهان چمنی با علوفه ای رقیب ، علف های هرز را به طور موثری کنترل می کند .

 

www.ake.blogfa.com            www.ake.blogfa.com          www.ake.blogfa.com