افات و بیماری های درخت انگور

الف)بیماری قارچی مو

سفیدک حقیقی و یا سطحی مو:یکی از خطرناکترین بیماری های قارچی انگور در دنیا بشمار امده و هر ساله در بیشتر موستانها ایران نیز خسارت فراوانی ببار می اورد.این بیماری در مناطق مختلف ایران به نامهای گ.ناگون مانند اق،گردزدگی،بادزدگی شفته و چروسیاپور نامیده میشود.مبدا ان امریکا بوده و به دیگر کشورها منتقل شده است.

قارچ عامل این بیماری به تمام اندام های جوان گیاه مانند برگ ساقه،گل ، میوه حمله کرده ودر ابتدا بر روی برگها به صورت لکه سفید ارد مانند ظاهر میشود و به تدریج تمام سطوح برگ را می پوشاند.با پیشرفت شدت این بیماری بویزه در شرایط محیطی نسبتا خشک برگها به دور خود می پیچند و رنگشان قهوه ای می شود و پیش از رسیدن کامل،خزان می کنند.بر روی شاخه های جوان نیز لکه کشیده قهوه ای رنگ بوجود می اید که در فصل پاییز به اسانی می توان شاخه های سالم را از الوده تشخیص داد.اگر حمله قارچ ها در اوایل بهار صورت گیرد گلها تلقیح منیشوند و می ریزند اما اگر حمله در مرحله غوره صورت گیرد غوره ها رشد نخواهند کرد وبه همان صورت باقی می مانند.در بیتر مواقع حمله این قارچ در فصل تابستان صورت می گیرد که در این صورت میوه در حال رشد ترک برداشته و دانه حبه اشکار میشود.علت ترک برداشتن حبه ها این است که فعالیت قارچ های بیماری سفیدک مو فقط بر روی سطح خارجی انها انجام می گیرد.بر همین اساس قسمت های داخلی میوه به رشد خود ادامه داده و به دلییل نبود تعادل رشدی بین پوست وگوشت میوه شکافهایی بر روی حبه پدید می اید وانگلهای مختلفی از این راه وارد گوشت میوه شده وباعث فساد انها می گردد.شیوع این قارچ توسط یاخته های گنبدی که توسط باد به اسانی به اندام های مختلف گیاه منتقل میشوند.گنبدیها در شرایط مرطوب و دمای بین 5 تا 20 درجه به سرعت رشد میکنند.این قارچ زمستان را به صورت اسکوکارپ در برگهای ریخته شده و شاخه یا داخل جوانه بسر می برند.

روش مبارزه

برای مبارزه از انواع ترکیبات گوگردی استفاده میشود.استفاده از گل گوگرد در ساعات خنک روز ودمای کمتر از 28 درجه نیز انجام می گیررد زیرا در غیر اینصورت عنصر گوگرد باعث سوختگی اعضای مختلف بوته خواهد شد.امروزه استفاده از ترکیبات گوگردی را به طور کلی در 3نوبت توشیه می کنند:

نوبت اول اغاز دوران رشد یعنی هنگامی که حوانه ها تقریبا 10 سانتیمتر شده یا در مرحله 4 تا 8برگی هستند.مقدار گوگرد لازم در ان مرحله 15 کیلوگرم در هکتار است

نوبت دوم:پس از ریزش گلبرگها تولید غوره.در این مرحله مقدار 30 تا 40 گیلوگرم در هکتار گوگرد پاشیده میشود.

نوبت سوم:در این مرحله بستگی به شرایط اب و هوایی منطقه دارد حدود 20 تا 30 روز پس از مرحله دوم 40 کیلوگرم گل گوگرد در هکتار پاشیده میشود.ترکیبات گوگردی بویژه در سیستمهای سنتی خزنده توصیه میشود برای سیستمهای دیواری و داربستی میتوان از گوگرد و تابل(قابل تعلیق در اب) استفاده کرد.

سفیدک دروغین و یا داخلی انگور

بیماری سفیدک دروغین در بیشتر کشورهای دنیا بویژه در مناطق مرطوب شیوع داشته وهر ساله خسارت فراوانی ببار می اورد.این بیماری هر ساله در موستانها مناق مرطوب ایران مانند اذربایجان خراسان مازندران دیده میشود.

قارچ عامل این بیماری به تمام اعضای بوته حمله میکند.در ابتدا لکه های گرد وشفاف بر روی برگها ظاهر میشود که رنگشان زرد روشن است وهمانند لکه های روغنی فاقد حاشیه می باشند.هنگامی که رطوبت نسبی محیط زیاد باشد پوشش های کرک مانندی در سطح زیرین برگ اشکار میشود که رنگشان سفید متمایل به خاکستری است.با پیشرفت بیماری تعداد لکه ها افزایش یافته وبرگها به تدریج خشک میشوند.خوشه های گل انگور نیز از حمله این بیماری در امان نیستند.در این مورد اختلالات شدیدی در عمل گرده افشانی و تلقیح پدید می اید که باعث ریزش گلها میشود.اگر شرایط محیطی برای حمله و گسرش بیماری مناسب باشد غوره نخست از پوشش سفیدرنگی پوشیده شده و به تدریج رنگ حبه ها تغغیر می یابد و به قهوه ای متمایل به بنفش تبدیل میشود در این مرحله حبه ها چروکیده قهوه ای رنگ وگاهی خشک باقی می ماند.بر خلاف بیماری سفیدک حقیقی که حبه ها در ان شکاف دار میشمود حبه های انگور مبتلا به قارچ سفیدک دروغین بدون شکاف است.مناسبترین دما برای الودگی دمای بین 18 تا 25 درجه است.

روش مبارزه

برای مبارزه روشهای متعددی توصیه میشود:تهیه ارقام مقاوم در بربار این بیماری استفاده از ترکیبات شیمیایی مانند کاپتان،فربام،محلول برد وزینب وسمپاشیها می بایستی پیش از گلدهی شروع شوند و زمان و دفعات سمپاشی به شرایط محلی و خصوصیات منطقه بستگی دارد.به طور معمول برای مبارزه با این بیماریها بوته در 2 تا 3 نوبت به فواصل 10 تا 15 روز سمپاشی میشوند.از ترکیبات مسی مانند کوپروکلسیت و یا اکسید کلررومس نیز می توان استفاده کرد.اخیرا سیستمیکی به نام میالاکسیل مخلوط با مانکوزب نتایج خوبی بذست امده است.

 

 

رُزهاي مينياتور مانند رُزهاي معمولي از خانواده گل سُرخيان ميباشند كه شامل درختچه هاي كوچك با برگهاي ريزان و تقريبآ بدون خار ميباشند . برگهاي كوچك و مركب آنها از پنج يا هفت برگچه بيضي شكل و دندانه دار تشكيل شده است . گلهاي آن به صورت تكي يا جفت از غنچه هاي خوش فرم شكفته و باز مي شوند.

عرض گلها تقريبا ۲ – ۴ سانتيمتر است .

غنچه ها به صورت خوشه اي يا دسته هاي كوچك در فروردين ماه آشكار شده و معمولا گل دادن آن دوباره تكرار مي شود .

انواع زرد رنگ اين گلها در تابش شديد آفتاب كم رنگ ميشوند.

نياز رويشي :

احتياجات رُزهاي مينياتور ، مانند رُزهاي معمولي است و عبارت از خاك حاصلخيز ، آفتاب كافي ، زهكشي خوب ، هَرَسِ منظم سبك و بالاخره محافظت در مقابل آفات آن به ويژه " كنه ، شته ن سفيدك رُز " مي باشند . رُزهاي مينياتور را مي توان در گلدانهاي پلاستيكي كه داراي منافذ زيادي براي رد كردن آب مي باشند كاشت و به درون آپارتمان منتقل نمود و از آنها گلداني با آرايش ۱۰ – ۱۲ سانتيمتر براي پشت پنجره اتاق ترتيب داد . تعويض گلدانها به طور ساليانه در ماههاي اسفند يا فروردين انجام ميگيرد .

در بهار زماني كه گلدانها به گل رفته اند ميتوان گلدان را براي مدتي به داخل ساختمان آورد . چنانچه اين مدن طولاني شود و نور به اندازه كافي نباشد ، ممكن است جوانه ها پوك شده و چروك خورده و منجر به ريزش برگها شود . طول زمان روشنايي براي اين نوع رُز ۱۲ ساعت در روز است. گلدانهاي رُز را در فصل زمستان در فضاي باز گذاشته و براي جلوگيري از سرمازدگي پوششي از " پهن " يا " تورب " روي خاك گلدان و پاي بوته داده ميشود . از مصرف كودهاي شيميايي و به ويژه كودهائي كه داراي مقدار زيادي ازت هستند خودداري شود، زيرا باعث ريزش گل و برگ ميشود. جذابيت رُزهاي مينياتور زماني چشمگير است كه بستر آنها در باغ كمي بلند تر از سطح خاك قرار گرفته و فاصله بوته ها ۱۵ – ۲۵ سانتيمتر از يكديگر باشد .

رُزهاي مينياتور براي باغچه هاي سنگي مناسب نيستند .

روش ازدياد :

رُزهاي مينياتور بايد هميشه به وسيله قلمه زدن ازدياد شوند .

اگر روي پايه هاي ريشه دار پيوند شوند ، حالت پاكوتاهي خود را از دست خواهند داد .قلمه ها پس از سه تا چهار ماه كامل خواهند شد .