اریکا

 

 Erica

 

Broyer

 

از خانواده اریکاسه ها ( خلنگی ها )

 

                                   

 

 

 

برویرهای دماغه امید نیک که انواع بسیاری از آنها را در آغاز قرن بیستم میلادی می کاشتند پس از مدتی فراموش شدن دوباره مد روز شده است.

 

این گیاهان برای تزئین سرسراها و راهروهای شیشه دار و بطور کلی قسمتهای سرد ساختمانها مزایای فوق العاده ای در بر دارند و از جمله گیاهان گلخانه های سرد به حساب می آیند.

 

لزا برخی از گونه های اصلی و پاره ای از واریته های آنها که به آزالیای هندی شباهت دارد پرورش داده می شود. مثلاً گونه هایی که نسبت به سرما حساسیت بسیار دارد و در دره های رود "الوار" و گونه ای به نام ( اریکا گراسیلیس ) که تقریباً روستیک می باشد در شرق فرانسه کاشته می شود.

 

فصل گلدهی  این گل رویایی بسیار متفاوت است مثلاً (اریکا گراسیلیس) با گلهای زنگوله مانند خود در پائیز و (اریکا هیه مالیس) با گلهای لوله ای خود در زمستان و (اریکا ایکس ویلمری) با گلهای لوله ای دراز خود در اواخر زمستان و اوایل بهار گل می  دهند.

 

                                

 

خاک این گلدان باید خاک مرغوب غنی و سبکی باشد برای همین منظور از خاک سیاه به همراه خاک برگ استفاده می کنند. این گیاه باید بطور دقیق مرتباً آب داد زیرا هرگز تحمل رطوبت و خشکی مفرط را پی در پی را ندارد.

 

          www.ake.blogfa.com           www.ake.blogfa.com           www.ake.blogfa.com